Verder na ontrouw deel 5

Zo zou ik er

ook in staan. Natuurlijk kun je het wel afdwingen dat hij geen intiem contact heeft met die ander, namelijk door een ultimatum te stellen. Wil hij dat niet, dan is daarmee zijn keuze gemaakt en ben ik weg. Ik sta zelf niet open voor een polyamorie relatie, dus daarmee is mijn grens bereikt.

Voor de rest wil ik dat mijn man bij mij is, omdat hij van me houdt en graag bij me is. Niet omdat hij angstig is voor een hoge alimentatie, of voor het minder zien van zijn kinderen. En andersom hetzelfde.

Druk

Kijk, en dat is waar ervaring om de hoek komt kijken. Als je er druk op zet, is zo’n man gewoon veel eerder geneigd om dan maar voor de ander te kiezen, want dan zet ie zijn hakken in het zand. En die ander is toch al leuker, want die zeurt niet en vindt hem gewoon sowieso geweldig. Ik zeg het nog maar weer eens, iemand die verliefd is, denkt niet rationeel. Dus je moet ook geen rationele beslissingen verwachten. Wat je wel kunt doen is hem met zijn neus op de onprettige, maar zeer reële consequenties van een keuze voor die ander drukken. Dat heeft niks met bang maken van doen, maar met hem confronteren met de werkelijkheid. Waarmee trouwens nog echt niet gezegd is dat hij daardoor van gedachten verandert. Maar het kan helpen.

Hier was er helaas een crisis van een andere orde, namelijk met een van onze kinderen, voor nodig om man wakker te schudden. Zonder dat denk ik niet dat we nog bij elkaar zouden zijn nu. En dat is best een rare en nare gewaarwording. Wat wel fijn is, is dat man ontzettend blij is dat hij bij zinnen is gekomen. We genieten intens van onze relatie zoals die nu is, en van ons mooie gezin. Dus het volhouden, het blijven geloven in ons, het werken aan mezelf en het hem niet onder druk zetten is wat mij betreft zeer de moeite waard geweest. Maar je weet natuurlijk pas achteraf of iets goed uitpakt en dan nog weet je niet hoe het was gelopen als je het anders had aangepakt.

Dus doe vooral wat jij vindt en voelt dat je moet doen. Lees de bijdragen hier en haal eruit wat bij je past. De paar keer dat ik advies volgde dat eigenlijk niet bij me paste, pakten echt heel verkeerd uit. En dat waren vooral dingen waarmee ik een besluit probeerde te forceren.

Pennestreek

Zoals je weet heb ik helaas ervaring. Heb man dag 1 voor het blok gezet en dat heeft bij ons dan weer gewerkt. Heel knap en dapper als je je partner de tijd en ruimte geeft om te kiezen, maar ik kon dat niet.

Het kan er ook voor

zorgen dat een man die toch al vooral aan zichzelf denkt, nog meer ruimte inneemt. Het is natuurlijk wel een prettige positie, twee vrouwen die jou willen en jij die mag kiezen. Zo'n besluitproces kan hij dan expres maandenlang of zelfs jarenlang rekken en in de tussentijd genieten van zijn luxepositie.

Daarbij is al het respect wat hij mogelijk nog voor je had wel weg. De kans dat hij jullie beide aan het lijntje houdt is groot of dat hij opnieuw vlucht in leugens als het leven weer eens wat lastiger wordt (wat altijd zal blijven voorkomen).

Mijn man zou het niet zijn, daarvoor hou ik net iets te veel van mezelf en sta ik iets te stevig in mijn schoenen.

Heg gatsie,..

Lanza, met wat voor mannen ga jij om?

Je kiest vanwege bepaalde factoren voor elkaar. Je houdt van hem en hij houdt ook van jou om wie je bent. Je bent iemand, iemand met de ‘waarden’ waar hij verliefd op werd.
Hoe kan je hier over een echtgenoot schrijven als iemand die het wel gemakkelijk vindt om twee vrouwen aan het lijntje te houden? Dat is een belediging voor zowel de vreemdganger als de bedrogene. Want dan zou hij bij voorbaat al geen respect voor haar hebben, zou zijn huwelijk een comedie zijn.
Ja, hij ging de fout in en ja, hij zal het moeilijk vinden om zijn aandeel te erkennen.
Maar er is geen papier getekend en zijn koffer staat nog onder bed.

@Visjes, Geef jezelf tijd; laat jezelf niet opzij zetten als een zoutzak.

Huis

Qua baan heb ik het voordeel dat ik in principe zo weer terecht kan waar ik ben gestopt voordat we weg gingen.
We hebben een koophuis dat sowieso tot augustus verhuurd is. In eerste instantie zal ik bij mijn ouders gaan wonen als we uit elkaar gaan in december. Ik denk dat ik daar op dat moment dan ook behoefte aan heb.

Lanza, je kent mijn man niet. Op sommige punten ben ik het met je eens. Maar op een heleboel ook niet...

Visje

Maar hoe heeft hij dan contact met haar?

Appe? Waar jij bij bent? Of bellen?want ze spreken niet af toch?

@ lisbeth hoe gaat het nu met je?

Het gebrek

aan respect blijkt uit zijn acties, Flanagan. Iemand maandenlang, soms jarenlang voor de gek houden, vind jij dat echt respectvol? Wat denk je dat hij al die tijd aan het doen is? Twee vrouwen aan het lijntje houden is precies wat er aan de hand is.

Dat zijn koffer nog onder het bed staat komt alleen omdat ts hem er nog niet uitgekickt heeft.

Lees eens iets van Esther perel lanza

Want zo zwart wit is het leven niet..

Die ken ik al

zij onderkent dat vreemdgaan andere oorzaken kan hebben, maar wat mij betreft blijft het een daad van disrespect naar je partner toe. Wat er verder ook achterzit.

Lezen

Ik zie in ieder draadje over vreemdgaan Esther Perel langskomen. Ik heb gekozen voor praten in plaats van lezen je kunt wel speculeren nav een boek maar door te (blijven) praten met elkaar kom je dichter bij elkaar dan door een boek te lezen. Maar dit terzijde.
Visjes, geloof me, ik denk echt dat ieder op haar eigen manier het beste met je voor heeft. Wat het beste voor jou is kun alleen jijzelf bepalen. Ieder schrijft hier vanuit eigen ervaring of gevoel. Dat is mooi maar kan idd ook verwarrend werken. Destijds is mij ook door 1 van mijn beste vriendinnen gezegd dat zij zeker niet bij haar man zou zijn gebleven als hij haar zoiets geflikt zou hebben. En wie zijn er nu uit elkaar? Tja, wij niet...en zij zijn uit elkaar gegroeid (geen overspel). Iedere situatie is anders, lastig om te beoordelen “van buiten af”. Als je maar dicht bij jezelf blijft, en trouw aan jezelf. Sterkte!

Anno N.

Ik deed/wij deden beide. Boeken gaven ons veel inzichten, waarover we dan weer konden praten. Als een van beiden niet wil of kan praten, of de emoties zitten te hoog, dan wordt het lastig om te praten.
Uiteindelijk is dat denk ik wel essentieel voor een fijne relatie, maar niet iedereen kan dat van nature even goed. Of er is nogal wat gepasseerd dat het moeilijk maakt om elkaar te vertrouwen, dan is een hulpboek als Houd me vast wel een heel fijn steuntje.

Lisbeth

Hoe gaat het met jou inmiddels? Ik heb al heel lang niets meer van je gezien hier!

Puinhoop en de andere bedrogenen

Wat heb je het duidelijk opgeschreven. Knap van je.

Poeh, de bladeren van de bomen, nog nooit last van gehad tot alles uit kwam vorig jaar.
Ik voel me zoveel somberder dan andere jaren. Het is een soort deken op mijn nek. Dat onbezonnen leven wat ik ooit had, ik voel het gewoon echt niet meer. Ik ben vaak zo positief maar voel het echt anders deze herfst...

En begrijp me niet verkeerd het heeft me echt veel goeds gebracht, alles waar ik aan gewerkt heb en partner ook tot nu toe. Er is gewoon iets weg wat niet meer hersteld.
Zo vind ik de intimiteit zo moeilijk tegenwoordig, ergens mis ik het en soms ook totaal niet. Er is een hele andere verbintenis. Ben ik de enige daarin? Hoe ervaren jullie dat?
Meer ik weet als ik het niet doe, de relatie zo ie zo kapot gaat. Doe Ik het wel dan voelt het nu zo anders.
Pff ik mis mijn oude leventje soms. Jong, naïef en onwetend. Zucht.

Wat is het soms toch moeilijk.

Miss en andere

Het slijt met de jaren. Als ik een dip zit, kijk ik terug naar vorig jaar en de jaren daarvoor. Dan blijft de dip maar voel ik wel dat die minder heftig is. Kan ik er gemakkelijker uitkomen. Dat geldt voor mij voor intimiteit. Wordt makkelijker. Soms moet ik me er nog overheen zetten, maar kan ook weer initiatief nemen en genieten.

Gisteren wel een heel zware dag gehad. Wij gaan verhuizen en dat betekent puin ruimen in de huidige woning. Kwam ik foto’s tegen van Truus en mij. Zo confronterend. Zoveel leuke dingen meegemaakt, ook mindere leuke. Mijn pubers noemen haar mijn bff... Ik zal nooit snappen dat ze dat kapot heeft gemaakt. En daarmee ook de vriendschap tussen haar en mijn zoon. En twee gezinnen. Alleen maar voor chatten en sex met mijn man. Doelbewust. Blijft een zeer pijnlijke plek.

Zij heeft

het niet in haar eentje kapot gemaakt. Jouw man heeft dat evengoed gedaan. Zonder zijn medewerking had zij nooit iets kunnen doen.

Heb je nog contact met haar?

Truus

Je partner daar kun je duizenden gesprekken mee hebben en daarmee ga je ook een proces door. Maar in mijn geval met de Truus (een) niet. Ik herken wel dat dat een lastige is. En bij jou (Ik ook) het dubbele bedrog, dubbele verlies.

Herkenbaar miss, voel me ook
meer somber. Wandelen, contact met dieren, vitamine d druppels, mijn kids en trots op mijzelf zijn sleept mij er door. Soms heb ik verdriet, hoe ontspoort mijn leven is geraakt. Anderzijds ben ik ook zo trots op waar ik sta, en de kracht om van zoiets moeilijks juist te groeien.

Zonder oordeel je verhaal kunnen delen

Hoi allemaal,

Ik heb zelf ook te maken gehad met een ex die langere tijd vreemd ging. Waar ik destijds heel erg tegenaan liep, was dat ik het gevoel had het met niemand te kunnen delen zonder dat er een oordeel over gegeven werd. Ook ik wilde onze relatie nog heel graag een kans geven. Ik had het hier graag over gehad met anderen, maar had het idee dat we onze relatie nooit zouden kunnen herpakken als iedereen wist van het vreemdgaan.

Zelf had ik in die tijd heel graag een onpartijdige persoon willen spreken, zonder gelijk naar hulpverlening te moeten stappen.

Uiteindelijk heeft onze relatie niet gewerkt, wat achteraf maar goed was ook, maar ik worstelde heel erg met onzekerheid en vragen nadat er een punt achter gezet was. Ook toen had ik het idee dit met niemand te kunnen delen.

Ik zit er nu aan te denken om hier iets voor te ontwikkelen, zodat je zonder oordeel met iemand kan praten, maar ook adviezen kan ontvangen en voor jezelf keuzes kan gaan maken. Zelf heb ik mijn Bachelor of Social Work en ben ik ervaringsdeskundige op dit gebied. Ik heb een passie voor mensen verder helpen en hun eigen kracht terug te vinden.

Nu is mijn vraag: hadden jullie hier ook behoefte aan? Zo ja, in wat voor vorm (denk aan chatten, whatsappen, bellen of juist face to face, etc.)? En als laatste, hoe veel geld zouden jullie hiervoor over hebben?

Ik kijk uit naar jullie reactie.
Liefs,
Devi

Over?

Nou, ik ben de afgelopen week een beetje stil geweest omdat ik echt wilde gaan genieten van de vakantie. En dat heb ik ook echt wel kunnen doen. We hebben het heel fijn gehad met z'n vieren, leuke dingen gedaan en heerlijk kunnen ontspannen. Maar qua intiem contact stond hij nog steeds nergens voor open.

Nu hadden we gister weer therapie gesprek en vroeg de therapeut of het klopt dat hij niet meer wil vechten voor ons, hij was er niet heel duidelijk over maar hij zei uiteindelijk wel dat hij denkt dat dat klopt. En ook dat hij niet minder verliefd op haar wil worden...

Gisteravond nog gevraagd of er nou al iets besloten is. Hij zei er is nog geen besluit genomen maar het lijkt me wel duidelijk welke kant ik op wil...

Morgen gaan we praten over het uit elkaar gaan, dat hadden we sowieso afgesproken. Maar ik denk dat ik er wel van uit kan gaan dat het over is nu...

Ik ben heel boos en verdrietig. Ik heb dit nooit zo gewild en ook nooit gedacht dat dit zou gebeuren. Helemaal niet op deze manier en met zulke jonge kinderen. Ik heb ook echt het gevoel dat ik hem zo niet ken...

Maar

dat was al veel eerder duidelijk. Goed dat je het nu ook inziet, hoe pijnlijk ook. Nu kun je tenminste verder.

Visje, Miss en Devi

@Miss: Wat lullig dat je je zo voelt. Ook ik heb last van de intredende herfst. We komen ook weer in de periode waarin het hele dram zich destijds voltrokken heeft: onze trouwdag, 10 dagen later zijn verjaardag, de dag waarop hij met haar de koffer indook. De grijze regen, de wind, ik zie mezelf nóg keihard tegen de westenwind in trappen op de fiets om wanhopig die kilo's kwijt te raken.
Het komt niet meer helemaal terug, dat vertrouwen, die argeloosheid, ik vrees dat het nooit meer terugkomt. We hebben wel weer een normaal seksleven. Daar heb ik geen moeite mee. Wel onderga ik net als jij ook een gedaantewisseling: ik weiger me in alles aan te passen aan zijn wensen. Ik wil mijn eigen behoeften ook duidelijk maken en verwacht van hem ook concessies. We doen vaak dingen die hij leuk vindt, op de tijden die hem schikken. Maar hij deelt weinig in mijn leven en dat voelt eenzaam. Het moet van twee kanten komen, nietwaar?

Ik schrok even vanmiddag: het stel waarvoor ik schoonmaak, heeft een zon die ineens een vriendin heeft en laat ze nu dezelfde naam dragen als Truus Dus ik vroeg nog:'Toch niet Truus Achternaam? Maar nee. Anders had ik zeker wel gewaarschuwd dat de dame het met trouw niet zo nauw nam!
Ik heb haar nooit gezien. Alleen heel oude foto's op internet. Ze was een volkomen vreemde voor mijn man, geen kennis.

@Devi: ik heb aan dit forum veel gehad. Juist hier schreven veel vrouwen en een enkele man, die nog wel verder wilden, die hun huwelijk niet zomaar opgaven. Opgeven is een trend: zoveel stellen gaan uit elkaar, dat het tot norm is verheven. Maar de Bijbel is er duidelijk over: je mág, maar hoeft beslist niet te scheiden na overspel, hoewel de breuk wel wordt erkend en er veel werk nodig is omdat te herstellen, jarenlang werk.

@Visjes: Wat een slappeling! Ja, mag ik even mijn woede uiten? Jemig, wat makkelijk om er van door et gaan met een ander! Wat een egoïst! Denkt die man dan niet aan jou en de kinderen? Nogmaals, ik zeg niet wat jij moet doen, maar als mijn man zó had gereageerd ha dik denk ik ook bitter gereageerd: pak dan je spullen maar alvast. Die man is gewoon verslaafd aan verliefd zijn, aan haar adoratie natuurlijk ook, want zij ziet (nog) alleen zijn leuke kanten. Oh, Viske, wat verschrikkelijk voor je! Ik heb ernstig met je te doen

Zoek je wel steun bij familie en vrienden? Hou hem in hemelsnaam niet de hand boven het hoofd door medeplichtig te worden gebombardeerd. Liever mag niemand het weten natuurlijk, want dan staat hij er zo slecht op! Maar jammer dan. Jij hebt ze nu nodig.
Je gaat niet toevallig in het noorden van Nederland wonen? Want dan ben je welkom op de koffie en wat sterkers. Sterkte, vrouw!

Dankjewel

Puinhoop voor je lieve reactie, ik ben ook heel boos geworden. En nog steeds!
Ik heb steun bij familie en vrienden dus dat komt helemaal goed. Helaas kom ik niet uit het noorden maar bedankt voor je lieve aanbod.

Lanza, ik had geen andere reactie van je verwacht...

Visjes

Wat ontzettend verdrietig voor jou, je gezin! Weer een man die wel twee mannen lijkt. Een fijne week vakantie om dan te zeggen dat hij dat jou en het gezin bij elkaar niet meer wil. Pijnlijk!
Helaas tijd om voor jezelf en je kids te gaan zorgen. Maak een goed plan voor jezelf. Liefs!

Poeh

Wat super verdrietig visje voor jou en je kinderen.
Hoe de bodem zo onder je voeten uit geveegd word, dat had je vroeger toch nooit gedacht, dat je leven zo om kan slaan,... Ik wil je heel erg veel sterkte wensen. En voel je niet bezwaard om mee te blijven schrijven. Ik kan me alleen maar " voorstellen " hoe je je voelt, maar denk daar ook heel vaak aan. Dat die dag er zo in eens kan zijn. Ingeruild worden door een 8 jaar jonger exemplaar. Wat een slapjanus. Bah.
Je hoort en leest het, maar als het je overkomt. Brrr. Ik denk aan je. Knuffel.

@ puinhoop dat wat jij beschrijft herken ik wel, dit brengt bij mij een soort van nonchalant gedrag. Soms intresse loos. Vaak schouder ophalend. Meer de belangen van mezelf eerst prijs stellen, en soms geen zin in die eindeloze zelfde verhalen van hem hebben. Ik kan merken dat man weer enorm egoïstisch is momenteel. Heel veel oude patronen vervallen, weinig in huis doen, veel game, veel weg gaan. En ik hou hem niet meer tegen. Ik heb er de energie niet voor weer dat zelfde riedeltje te vertellen. En Ik weet juist zo goed dat mijn mond houden niets brengt maar het is zn cirkel.

Zelfs zoon zei gisteravond ik vind dat papa vaak raar doet. Tja...
Ik wacht tot de systeemhulp.

@ devi, ik heb maaaaaaaaanden gezocht naar herkenning en kwam gelukkig op dit forum terecht. Zelfs naar praatgroepen gekeken op internet! Maar kon buiten de mindfulness en verslaving problematiek geen groepen vinden over overspel. Dat zou ik persoonlijk heel fijn vinden.
Want man man man wat heb ik mijn ogen uit mijn hoofd gehuild dat niemand het begreep.
Dit heeft er ook voor gezorgd dat ik heel veel afstand heb gedaan van veel mensen ( Truus had heel mijn face book bericht, dus iedereen wist ervan, echt iedereen) een paar dierbare nog waar ik een hele enkele keer nog mee spreek over de ontrouw maar praktisch niet meer, de rest zijn ramptouristen.

Ik ook, vreselijk verdrietig..bam zn foto voor je neus. Heel veel sterkte, ook met het verhuizen. Hopelijk een soort van " nieuwe" start?
Dat betekent dat het toch goed gaat samen?
Mooi te lezen. En heel veel geluk in je nieuwe woning.

@ Nijntje, thnx. Lieve vrouw. We houden de schouders eronder.

Marco Borsato

Even een hart onder de riem voor iedereen die samen doorgaat na de ontrouw.
Marco Borsato is een mooi voorbeeld hoe het kan zien. Nu in het nieuws en ik dacht ik deel het even. Het kan dus echt wel!

(Sorry ik heb even niet alles terug gelezen dus geen reacties op jullie verhalen)