Verder na ontrouw deel 5

Puinhoop

" ik heb aan dit forum veel gehad. Juist hier schreven veel vrouwen en een enkele man, die nog wel verder wilden, die hun huwelijk niet zomaar opgaven. Opgeven is een trend: zoveel stellen gaan uit elkaar, dat het tot norm is verheven".

Het is verstandig om op dit passen met dit soort generalisaties, zeker als je zelf herkenning zoekt voor een keuze die anderen niet zouden maken, Puinhoop.

Toen mijn man er, na 21 jaar huwelijk en 4 kinderen samen, langdurig een dubbelleven op na bleek te houden, heb ik hem gevraagd per direct te vertrekken. Dat deed hij; hij trok direct bij haar in. Ik heb dus niet "gevochten" voor mijn huwelijk, wilde ook absoluut niet met hem verder want ik had geen respect meer voor hem en voelde dat het vertrouwen niet hersteld zou kunnen worden. Daar is niets "zomaar opgeven" aan - naar mijn mening was HIJ degene die ons huwelijk beeindigde (door een langdurige affaire te hebben) en niet ik. Ik ben er ontzettend verdrietig om geweest, maar heb absoluut geen spijt van mijn beslissing destijds.

Jij wil begrip voor het blijven bij een man die jou bedrogen heeft en je wilt niet dat mensen daar een oordeel over hebben. Begrijpelijk. Het zou je dan wel sieren als je ook geen oordeel zou hebben over mensen die een andere keuze maken.

Bot

Ik denk dat het schrijven op dit forum eerder te maken heeft met de vriendelijke wijze waarop men reageert; niet bot of ongevoelig of dwingend. Dat maakt dat je durft te schrijven; je wordt niet opgejaagd wat je ook besluit te doen.

Devi haalde de klankbord aan. Vaak is het ook moeilijk om met bekenden over zoiets uit te wijden; je weet niet wie je kan vertrouwen en hoe het uitpakt. En ondertussen maken je hersenen overuren. Je wilt eerst zeker zijn van je beslissing.

Vissen

Dank, Lanza, voor het compliment; maar vissen naar complimenten was niet de reden waarom ik mijn post schreef . Iedereen maakt zijn/haar eigen keuzes, en ik heb geen oordeel over andervrouws keuzes. Uit Puinhoop's post kwam echter wel een negatief oordeel over andere keuzes dan de hare naar voren, en daar sloeg ik op aan.

Dat is het

Senna, ik hoorde het lied lippenstift vorige week van hem, Tjeej bam die raakt hem goed.
Of dat lied van Maan, zo kan het dus ook.
Helaas geldt dat nooit meer voor mij, nooit meer een partner in mijn leven die ik vertrouw.

De muziek wereld weet er flink raad mee.
Maar ook op tv, alles draait erom. Dit viel mij vroeger echt nooit op. Ik was echt naïef.

Persephone, met veel respect naar jou toe begrijp ik dat je er niet mee door kon. Sommige dagen herken ik dit zeker wel.

Maar bij mij overheerst het gevoel mijn gezin niet te willen breken. Hoe was dat dan bij jou?
Ik weet dat je me wel vaker schreef maar ik kan er gewoon niet mee breken. Als Ik savonds naar mijn kind kijk als hij slaapt kan ik me geen dag zonder hem voorstellen. Dat neemt duidelijk de overhand, dit gaat boven mijn huwelijk, ik neem het voor "lief"
Soort van hij doet maar, ik kan hem toch niet veranderen.
En ik zeker weet dat hij het nu niet doet, maar hij is et voor in staat.
Mijn eigenwaarde heeft een enorme sterke opkikker gemaakt door de vele hulp, maar hij blijft de aanstichter van mijn afbraak. En dat is wat jij bedoeld denk ik?
Die gedachte is er gewoon vaak en baal daar gruwelijk van. Ik wil daar mee kappen en toch gebeurd het, die sombere momenten. Bah.
Misschien ben ik weer teveel aan het wegstoppen. Zeker omdat ik er eigenlijk niet meer over praat, zo ie zo met hem momenteel is dat totaal zinloos.

En ik lees puinhoop anders, dus misschien kun je het vanuit een andere kijk lezen.

Zoals ik in een vorig draadje benoemt heb lanza post ik niet meer naar jou, nog één laatste keer, heel veel geluk met je supermen. Blijf alsjeblieft met je goede adviezen weg als je niet weet hoe het is bedrogen te zijn door je partner. Jij voegt totaal niets toe. En kan mij zomaar aan het huilen krijgen door er min of meer uit te concluderen dat ik ( wij) zo slap zijn als een dweil.

Ik ben een Truus....

...en met pijn lees ik jullie berichten. Ik ben zo'n vrouw die erin trapte..
Hem geloofde dat hij haar zou verlaten
Totdat ze erachter kwam en ook mijn wereld instortte want hij verbrak het contact direct. Zij nam contact met mij op en heb haar alles vertelt omdat hij niets wilde zeggen.
Na korte tijd hadden we weer contact en begon het opnieuw.
Ze gingen echt scheiden nu...
Zo naïef was ik...
Totdat ik iets onder ogen kwam en wist dat hij niet bij haar weg zou gaan. Ik heb het haar vertelt omdat hij dat niet wilde doen.
Ik lees jullie pijn en voel ook haar pijn. En natuurlijk had ik er nooit aan moeten beginnen...
Dat was gewoon niet goed...
En te bedenken dat zij minimaal voelt wat jullie voelen en dat ik dat op mijn geweten heb...

truus

Wat moedig van je om dit hier neer te zetten. Ik zelf vind het niet zozeer jouw fout, hij is verantwoordelijk voor zijn relatie. Maar ik weet dat er velen in dit draadje zijn die er anders over denken. Ik zelf ben ook bedrogen maar heb altijd kunnen zien dat hij die andere vrouw ook gewoon gebruikt heeft.

Een vriendin van mij is ook een Truus. Al jaren. Heel vaak verbreekt hij elk contact voor een maand of twee want 'nu wil hij echt een fatsoenlijke man worden en alleen voor zijn huwelijk gaan'. Dan is zij helemaal stuk en komt bij mij uithuilen. Ik zeg al jaren dat ik hem dus geen leuke man vind omdat hij twee vrouwen gebruikt (en waarschijnlijk voorliegt) en dat ze later spijt krijgt van de verloren jaren maar zodra hij weer (stiekem) appt, gaat ze weer voor de bijl. Ze is niet eens kwaad op hem.
Inmiddels weet zijn vrouw het ook en kiest hij wel voor die vrouw, hoewel ze wel apart gaan wonen.
Maar voorwaarde was dat hij totaal geen contact meer met mijn vriendin mag hebben... nou je raadt het al, stiekem appen en binnenkort elkaar toch weer zien. Alleen nu stiekemer dan ooit

Ik heb tegen haar gezegd dat ik er genoeg van heb als dumpputje gebruikt te worden als het slecht gaat terwijl er intussen nooit wat verandert. Nu zoekt ze minder tot geen contact met me want eigenlijk wil ze het alleen maar over hem hebben, niets anders interesseert haar meer. Het is echt toxisch. Ik vind het ook verschrikkelijk voor die andere vrouw en hebt dat ook altijd duidelijk gemaakt. Maar ik zie haar kapot gaan langzamerhand. Het lijkt wel een heel ongezonde verslaving. Heb jij nog een invalshoek die ik tegen haar zou kunnen zeggen?

Lippenstift ( Marco Borsato)Truus

Dankjewel voor je eerlijke post en openheid. Ik kan dat waarderen, je had ook niets hoeven posten!

Het is waardeloos zoals hij jou behandeld heeft, dat vind ik echt en ja je was fout maar dat hoeven we jou allemaal niet te vertellen, dat weet je wel, zodra je de stapt zet, erin verwikkeld raakt of hoe mijn man het ook vaak benoemde : Het was Gewoon gezellig.

De goede vraag die gesteld word in het liedje is :

Is Dat wie je wil zijn??

Dit is precies wat ik man vroeg na de ontrouw, vrouwen gebruiken als lustobject? Als grof vuil aan de kant zetten zodra je ze niet meer nodig hebt?
Kort gezegd Truus, kan ik met steeds meer compassie kijken naar één enkele Truus ( die verslaafd is aan liefde , waarschijnlijk ook leeg van binnen is ( of was!) zoals mijn man ( toen)

Sommige wisten van mij, sommige niet. En toch ben ik nooit meer bezig met de truzen die voorbij kwamen. Ik vind ze in en in triest dat ze zich zo verweven in een web, een heel groot spinnenweb.
Wat was het bij jou dat je die drang zo had contact met hem aan te gaan en te behouden?
Wat voelde jij dan?
Ik lees vaak een giga onzekerheid, een mega aandachtsprobleem. Zitten smarten om appjes en een vluchtige kus. Een bevestiging. En daarna de pijn van de kruimels..

Zonder jou aan te vallen!

Persephone

Dankjewel, ik hoef geen veren in mijn kont gestopt te krijgen hoor haha.
Maar toch bedankt

Ik weet dat ik van ver kom, heel veel kan plaatsen. Waarom ik doe wat ik doe, waarom jij deed wat je deed. Er steeds anders naar kan kijken en mij heel veel geholpen heeft. Dit is fijn, thnx voor je uitleg.

Tis een beetje zoals bij Truus hierboven maar dan de vrouw van zijn. Je weet toch dat die dag komt, hij vreemdgaat, me inruild voor een jonger exemplaar ( dit zeg ik nu omdát ik weer even heeeeeel weinig geloof van zijn woorden, zoals je benoemde het eeuwige gelieg en wat is er nog wel waar) tegen die tijd ben ik honderdmalen sterker en kan ik het wel. Hoewel ik nog steeds hoop heb en om hem geef blijf ik.
En heb ik iedere dag die keus, die gene te zijn of niet.

Mari

Met angst en beven ben ik hier de reacties gaan lezen want verwachtte direct neergesabeld te worden....
Wat het voor mij was?
Een absolute verslaving en liefde... Ik ben ontzettend van die man gaan houden. Ben gescheiden. Niet voor mij he zei hij dan, want ik ben nog niet zover he.
Maar ik wel.
We hadden hele dagen contact via telefoon en app.
Toen zij erachter kwam heb ik hem na twee weken weer opgezocht. Ik was verslaafd aan hem. Ondanks haar verdriet (ik ken haar niet persoonlijk) hadden we een paar weken later weer net zoveel contact en zagen elkaar ook weer.
Echt... het is een verslaving voor beiden..
Ik hoop dit nooit meer mee te maken.
Mijn ogen gingen open toen ik op internet iets aan het lezen was. Over minnaars en weggaan bij de vaste partner,.
Ineens was het me duidelijk. Hij zou niet gaan...ook al zei hij van wel. Ik nam afstand...en we zouden zo nu en dan eens contact hebben met elkaar hoe het ging en hoever hij met zijn scheiding was.
En toen las ik iets waardoor ik wist dat hij niet weg zou gaan bij haar.

En de mensen om mij heen die er wel van wisten zeiden ook dat hij mij ook dit verdriet zal gaan doen als we bij elkaar kwamen. Maar zover kwam het niet eens..

Maar het blijft pijn doen...
Het gevoel blijft..
Zeg tegen je vriendin dat ze voor zichzelf moet kiezen. Als ze niet van zichzelf kan houden en alleen maar gelukkig kan zijn met die man komt dat nooit goed.
Ze moet niet afhankelijk zijn van zijn liefde.
Als hij echt van haar houdt dan komt hij wel.

Dat is ook wat mij overeind houdt nu.. ik ga door met mijn leven nu.
Maar ik heb ook gezegd dat we nog 30 jaar voor de boeg hebben en het ook over tien jaar nog kan,samen gelukkig zijn.
Maar ik ga er niet meer tussenin zitten
en weet ook niet of ik hem nog zou willen over 10 jaar.
Na alle pijn die hij mij nu ook weer gedaan heeft

Dank

Voor je antwoord. Knap hier zo in een leeuwinnenhol

Blijf dichtbij jezelf.
Doe Ik ook tegenwoordig als partner van.

Maar Ik ben er van overtuigd dat de waarheid altijd boven tafel komt. Ooit komt zn dag.

Miss

Al kan ik maar iets duidelijkheid geven wat er aan de andere kant kan spelen. En ik ben geen sterotype voor hoe alle Truzen zijn..
Ik blijf zeker dicht bij mijzelf nu.
Ik weet wie ik ben en wat ik wil...
Ik wil zelf weer gelukkig kunnen zijn maar ook dat is soms best lastig als ik dan bedenk hoe zwaar zij het zal hebben en jullie draadje trekt mij dan toch om te lezen
Met hem heb ik geen medelijden, al hou ik nog ontzettend veel van m.
Ik heb haar de tweede keer weer alles vertelt, omdat hij het niet wilde en ik zeker wist dat hij dat ook niet ging doen.
Wat vinden jullie daarvan?
De mensen die ik dat vertelt heb zijn er nogal negatief over. Dat dat niet nodig was geweest om haar verdriet weer groter te maken terwijl ze net weer 4 maanden omhoog aan het krabbelen was.
Mijn mening was dat zij moest weten wat hij de afgelopen maanden weer had uitgespookt en dat we elkaar ook weer gezien hadden. Hij loog eerst nog dat we alleen geappt hadden. Ik heb ervoor gezorgd dat hij alles weer aan haar heeft opgebiecht. Na het eerste contact zei ik tegen haar dat dit alles was wat ik wilde vertellen maar zij wilde dat ik alles weer zou vertellen zodat ze hem kon confronteren...

Truus

"Ik heb haar de tweede keer weer alles vertelt, omdat hij het niet wilde en ik zeker wist dat hij dat ook niet ging doen.
Wat vinden jullie daarvan?"

Ik vind er dit van:
Als je het haar vertelt uit wraak op hem vind ik het niet okay. Als je het vertelt omdat je haar verder leed wil besparen (omdat je bijvoorbeeld ook weet dat hierdoor niets meer met hem verder kan hebben) vind ik het wel okay.
Als het iets daartussen in is, weet ik niet wat ik er van vind.

Wat ik eigenlijk in alle gevallen vind is dat de vrouw en de minnares contact met elkaar moeten opnemen, al is het nog zo pijnlijk. Gewoon omdat het haast niet anders kan dan dat de vreemdganger niet waarachtig is tegen beide partijen. Dus om je niet uit te laten spelen.

Ik heb zelf wel contact opgenomen met degene waarmee mijn ex vreemd ging. Niet om wraak of om haar te beschuldigen. Juist om te zeggen dat ik het haar niet kwalijk nam omdat ik zag dat zij ook gepiepeld was. Het was erg verhelderend.

Mari

Nee niet uit wraak.
Omdat ik wilde dat zij het wist. Al heel vaak had ik gezegd dat als hij met haar verder wilde ik het zou begrijpen. Ik wilde dat hij gelukkig zou zijn, dan maar zonder mij.
Hij had mij vertelt dat als ik haar ooit weer zou vertellen dat wij weer contact hadden ik nooit meer iets van m zou horen.
Ook dat was een reden om alles te vertellen.
Ik wil(de) ook nooit meer iets van m horen.
En nu denk ik daar misschien anders over maar weet ik ook dat ik de deur definitief dicht heb gegooid.

Jouw man was toch bij de buurvrouw? Ik heb dat toen wel gevolgd...Is hij daar ook niet meer bij dan? Omdat je zegt dat zij ook gepiepeld is...

nee hoor truus

Mijn ex was niet met de buurvrouw (of misschien wel maar dat is dan goed verborgen gehouden, haha). Je haalt me door de war met iemand anders.

Kijk dit "Hij had mij vertelt dat als ik haar ooit weer zou vertellen dat wij weer contact hadden ik nooit meer iets van m zou horen." Dat vind ik zeer dwingend en piepelend. En ronduit onaardig. Hij wilde dus de partijen gescheiden houden. daar hebben vreemdgangers baat bij.

Je zegt dat je zo van hem hield. Dat geloof ik wel en dat zegt mijn vriendin ook. Maar volgens mij is er iets anders, veel sterkers aan de hand in dit soort verhoudingen. Iets wat intermittent reinforcement genoemd wordt. Dat is een voortdurende afwisseling van emoties in relaties, geen consistentie, dan is het weer superleuk, dan moet je mond houden en weken wachten terwijl het gezin voorgaat. Je gaat hopen op de terugkeer van de mooie zaken maar de mooie zaken hebben eigenlijk nooit een echt vervolg in de zin dat elkaars minder mooie dingen kan zien bijvoorbeeld en dan toch een verdieping, een band kan krijgen. Het lijkt net op een eeuwige spannende verliefdheid maar het wordt niet echt een band zoals een huwelijk. Dat geeft die verslaving, een enorme gehechtheid, een double bind. En een gehechtheid is moeilijker te verbreken dan liefde. Dat is verslaving. Ik denk dat stiekeme minnaars verslaafd raken aan die arousal jack, die rush. En dat het heel moeilijk is dat te onderscheiden van liefde. En ook dat je bijna op wilskracht en verstand je eruit terug moet trekken. Dat zie ik ook bij die vriendin, haar hele leven stort in maar zij wil maar door met die man. Het is bijna erger dan alcoholisme, ze denkt aan niets anders en kan het over niets anders hebben. Ze vindt het zelfs belangrijker dan de moeilijkheden van haar kinderen heb ik het gevoel. Ken je het programma verslaafd? Er zouden interventies voor dit soort situaties moeten zijn. In het geval van die vriendin is het echt ziekelijk zoals ze haar leven weggooit voor die paar mooie momentjes (die dan ook niet eens echt mooi zijn want ze is doodsbang dat hij ook nog andere vrouwen ziet, lekker dan)

Andere vrouw - Truus

Beste andere vrouw, De naam Truus vind ik denigrerend en dat verdien je niet. Jij was gescheiden en werd verliefd. Meneer was getrouwd. Ander verhaal. Zijn verantwoordelijkheid vind ik. Ik ben zelf bedrogen. Door een getrouwde vrouw en mijn man. De andere vrouw was een spijtoptant zoals ik dat noem. Te vroeg getrouwd met haar eerste vriendje. En dan naar een aantal jaar denken: is dit het nou? En dan vervolgens trachten een ander zijn huwelijk te ruïneren. Haar eigen huwelijk heeft stand gehouden want ik heb het haar man niet laten weten. Mijn man heeft alles opgebiecht. Zalig zijn de onwetenden. Ik kon haar man het te laten weten niet aandoen. Andere vrouw, ik kan je niet zo noemen al noem je jezelf Truus. Dank je wel voor je eerlijke verhaal. Ik heb de minnares van mijn man ook gesproken. Ik wou dat ze net als jij was geweest....jij beseft wat je hebt aangericht, zij verwoest waarschijnlijk nu weer andere relaties. Ik hoop dat jij weer gelukkig bent/wordt met een ongebonden lieve man.

Truus

Toen je nog dacht dat je minnaar wel bij zijn vrouw weg zou gaan had je dus geen medelijden met haar. Maar toen hij bij haar wilde blijven wel? Misschien, als je dat kan uitleggen, lukt het mij om jou iets minder raar te vinden.

Voor Miss en anderen

Als het goed is, betreft de link een muziekstuk van James Last met George Zamphir; the lonely Shepherd.

Het verhaal vooraf: in een jaar waarin mijn vader in een verpleeghuis woonde, luisterde we eens naar deze muziek. Ik verwonderde mij over de reactie van de medebewoners; ze genoten. Mijn vader gaf aan dat hij de muziek in zijn hart voelde!
Mijn vader was in die tijd voor mij een voorbeeld. De manier hoe hij de touwtjes in eigen handen hield, gaf mij de kracht dat ook te kunnen en mijzelf niet te verliezen.

De muziek lijkt heel eenzaam maar ik voel het als een krachtige creatie die één individu kan bereiken. En verder is diegene ook niet helemaal alleen, want ergens staat er een orkest om hem heen die ook een bijdrage levert. Het onderwerp, de herder intrigeert mij; een herder heeft de wijsheid, inzicht om ook in eenzame dagen het overzicht te behouden.

Als ik naar de muziek luister, voel ik die kalmte terug komen.

Muziek van Marco Borsato is ook mooi. Maar ik wordt een beetje mat van het onderwerp. Het herinnert je aan pijn van verlatenheid. Ik wil herinnert worden aan sterke impulsen, als een boost, zoals ik ben.

Eens met Thera

Ik vraag mij ook af hoe iemand denkt een toekomst met een ander te kunnen verwachten; vindt diegene zich dan meer, beter, ‘waardevoller’ dan de de bedrogen vrouw? Verwachten dat hij voor haar kiest, is als vinden dat ze dat waard is en een ander dus niet. Ze verheft zich dan boven een ander.

mwaoh Flanagan

" Verwachten dat hij voor haar kiest, is als vinden dat ze dat waard is en een ander dus niet. Ze verheft zich dan boven een ander." dat geldt dan voor de bedrogen vrouw die verwacht dat haar man voor haar kiest evengoed, toch? Het enige verschil is 'oudste rechten'.
Maar ik maak me geen illusie hoor: uiteindelijk zijn we allemaal inwisselbaar. Helaas.

Ontbrekende woordje

Oef, er ontbrak een klein woordje in de eerste regel. Ik bedoelde dat ik mij dan ook afvraag hoe iemand denkt een toekomst met een ander te verwachten, ( alsof zij beter is). Niet dat Thera in#862 dat ook beweert.

Ook geen kwestie van oudste rechten, eerder de gedachtegoed dat een egoïsme overheerst.

ja

'Het gedachtegoed dat egoïsme overheerst' Ja dat speelt natuurlijk bij vreemdgaan. Maar vooral en in de eerste plaats bij de vreemdganger.

Hij is verantwoordelijk voor zijn relatie. Niet de minnares.

Ik ken deze situatie: een vrouw ( Miep) komt een man (Kees) tegen. Hij is getrouwd, heeft drie kinderen maar zijn vrouw(Annie) heeft al anderhalf jaar een minnaar. Miep en Kees worden verliefd maar Miep wil niets beginnen omdat ze geen gezin wil opbreken. Miep heeft zelfs een gesprek met Annie. Annie geeft aan dat ze beide heren wil in haar leven. Kees wil dat niet. Kees wil Miep nu.

Wat moet Miep nou? Ze is heel edel en niet egoistisch (zegt zelfs "maar als er ook maar een beetje liefde tussen jou, kees en annie is, ga er dan voor, er zijn drie kinderen) Niet egoïstisch dus maar zit intussen alleen terwijl de man waarvan ze houdt vastzit in de situatie thuis: hij blijft voor de kinderen terwijl zijn vrouw dus twee mannen heeft. Niet zelfzuchtig zijn is prachtig maar vaak winnen de zelfzuchtigen ten koste van de niet egoïsten en vooral de kinderen.

Persephone

We hebben een misverstand en wegens tijdtekort kan ik niet volledig uitleggen wat ik wel bedoelde, maar ik veroordeel beslist niemand die er na overspel het bijtje bij neergooit! Het is een persoonlijke beslissing! Inderdaad, als iemand vreemdgaat, verbreekt die daarmee het huwelijk door zijn belofte te schenden en dan stata het je vrij of je dat kunt vergeven of niet. En voor vergeving moet er een basis zijn.
Mij man heeft spijt betoond, al duurde dat lang, maar dat ging om een korte affaire, twee weken, één keer seks, en hij wou beslist niet bij me weg. Daarom bleef ik. Maar was het een langere verhouding geweest zoals bij jou of meerdere vrouwen, dan weet ik ook niet of ik dat wel kon vergeven.
Het spijt me heel erg dat je je door mij veroordeeld voelt. Dat is beslist niet mijn intentie.

Puinhoop

Fijne reactie van je, Puinhoop! We hebben elkaar blijkbaar gewoon verkeerd begrepen. Zand erover!

Truus

Net als Thera vind ik het raar dat jij tot 2 keer toe de vrouw van je minnaar ging inlichten. Ik geloof namelijk niet zo in nobele bedoelingen. Die had je immers ook niet toen je die relatie met die man aanging.

Dat gezegd hebbende, heb ik destijds heel erg weinig gedachten over de minnares van mijn ex-man gehad. Ik kende haar al jaren en vond haar al jaren een nare vrouw, want ze stond bekend om haar affaires met getrouwde mannen. Geen vrouw waar ik bevriend mee zou willen zijn en het feit dat mijn ex-man uitgerekend met háár een affaire had, vond ik eigenlijk erg beledigend. Maar mijn ex-man was degene die ik verantwoordelijk hield voor de teloorgang van mijn huwelijk - met hem was ik getrouwd, niet met haar.

reactie

Het iets beginnen met deze man is ons beiden(die man en mij) overkomen, al zullen jullie dan zeggen dat we dat niet hadden hoeven laten gebeuren. Maar dat gebeurde wel.
Vrijwel al die tijd had ik een schuldgevoel naar haar en omdat de gevoelens zo snel opspeelden wilde ik het liefste alles heel snel opengooien. Ik ben er ingetrapt, dat hij die tijd nog even nodig had. Meerdere keren heb ik gezegd dat ik het contact ging verbreken en hij gelukkig moest zijn met haar maar steeds was er weer een reden. Een aantal keren stelde ik een ultimatum maar hij wist het heel subtiel door verschillende redenen weer uit te stellen.

De eerste keer heb ik haar niet ingelicht, zij kwam er zelf achter. Hij wilde haar niets vertellen en ze heeft me gesmeekt om openheid te geven. We waren beiden slachtoffer van zijn leugens.
De tweede keer heb ik haar wel ingelicht. Omdat ik wilde dat ze het wist. Hoe ontzettend hij weer loog tegen haar. Ik heb haar vertelt dat we weer contact hadden gehad, intensief. En dat ze de rest maar aan hem moest vragen.

Ik stop weer in dit draadje en geef het weer over aan jullie.