Verder na ontrouw deel 5

Een hele berg

Gebroken, zoals ik zelf door de helaas ervarings deskundige hier er toen op gewezen ben zeg ik het nu ook tegen jou, door blijven vragen naar details is niet helpend voor de verwerking en je proces.
Het blijft zich als een film afspelen.

Je weet nu al heel veel, genoeg om nu te gaan kijken wat er nog te herstellen valt. Mits hij geen Contact meer heeft. Ze hengelt hem met een visdraadje terug naar haar toe.

Ik heb raketten afgeschoten bij therapie, en bij vrouw nummer 4 ben ik gestopt met vragen. Als een man zegt het waren er 4, dan zijn het er 8 of zet er gerust een 0 achter.
Die hele berg wil ik niet eens meer weten. Want precies wat je post : je gaat eraan kapot.
En dat is wat je niet mag laten gebeuren! Je bent veel meer waard.
Zo zul je er nu nog niet naar kijken, dat komt later.
Nu ga je eerst verder in de overleving stand en proberen voor jezelf en die twee mega kleine schatten te zorgen, zodat ze weten dat jij als mama er voor hun bent.
Kun je met een dierbare praten? Heb je steun van iemand? Zoek die op.

Dikke kus

Ik zou nog zoveel meer tegen je willen zeggen. Heel veel sterkte. Blijf alsjeblieft posten, zodat we je hier ook "doorheen "kunnen helpen. Schrijf van je af.
Het is zo ontzettend veel, wat je te verwerken hebt.
Je hele fundering is aan greuzelementen. En je wist vorig jaar al dat er dingen niet klopte?
Dat is wat ik bedoel, die bereput gaat nu open. Maar genoeg is genoeg. ( kwa info )
Die liefdesverdriet gaat echt wel over bij je man. Dat zal hij toch zelf moeten gaan doen, door middel van hulp. Jij kunt daar met hem over praten, maar vergeet vooral je eigen gebroken hart niet eerst toe te laten.

Vandaag zat er een moeder bij de sport van kind kapot langs me op het bankje, man was vreemd gegaan.
En daar komt alles weer boven. Die zelfde film.

Hou het hierbij gebroken, echt. Xx

Hij

Gebroken, ik lees 5 keer het woordje Hij.

Wat wil jij?

Wil je hem een kans geven te kijken waar jullie gezin naartoe gaat bewegen?

Maar dat zou bij mij alleen kunnen als hij breekt met haar.
Daarom twijfelt hij ook steeds. Hij ziet haar steeds. Zo blijft hij met haar bezig en niet met zichzelf of jullie.

Kans

Ik wil hem graag een kans geven, kijken waar ons schip strand.

Alleen hij is nu niet meer vastberaden van zijn besluit, en is aan het twijfelen. Wilt heel graag bij haar zijn, maar kan ons gezin dit niet aandoen. Ik heb hem gevraagd wat vind je meer waard. Wat weegt zwaarder voor hem.

Waar hij nu mee zit is;
Kan hij nog gelukkig worden met mij?
Kan ik nog gelukkig worden met hem?
Wat als zijn liefde alleen uit waardering is, blijf ik dan nog steeds bij hem?

Dit zijn meer zijn overwegingen.

Ik was eindelijk boos en woedend, omdat hij zegt dat je vastberaden was. En nu weer twijfelt over zijn besluit.

Elke keer geef ie me een stukje hoop, en neemt het weer weg. En dat doet pijn. Beloven op beterschap, en dan weer twijfels.

Ik vind het zo moeilijk

Ik weet niet wat ik moet doen, blijven bij een man die niet van me houd en zogenaamd zegt voor de kinderen?
Mij in twijfels brengen? Door te zeggen wat als mijn hart nooit terug komt? Wat als je voor altijd ongelukkig moet zijn? Wat als ik altijd ongelukkig moet voelen. Wat als hij altijd aan haar moet denken? Dat zijn lichaam wel hier is maar gedachtes bij haar?

Als we geen kinderen hadden was hij allang weg.

Ik zou altijd de kinderen boven mijn eigen geluk kiezen. Zelfs hoe ongelukkig ik mij voel, mijn kinderen boven alles. We hebben geen ruzie er is geen geweld. De kinderen hebben er baat bij.

Heb je mijn posts wel gelezen Gebroken?

Zo niet, doe dat alsnog. En laat je man ze ook lezen.

Hij moet nu een rationele keuze maken. Dat klinkt raar als het om zoiets emotioneels gaat, maar het werkt wel. Of beter, het kan werken. Als hij geen contact meer met haar heeft, en geduld heeft. Echt, die verliefdheid zakt als hij niet wordt gevoed.
Geef jullie zelf een jaar waarin jullie alles op alles zetten. Is er dan niks veranderd, wil hij nog steeds naar haar terug, dan kunnen jullie alsnog uit elkaar. Scheiden kam altijd nog!!

De vraag is nu

niet meer wat je man wil, maar wat jij wil. Wil jij bij een man zijn die eigenlijk liever bij een andere vrouw is? Wil je als een pingpongbal alle kanten op gestuiterd worden?

Eigenlijk heeft hij zijn besluit al genomen door zijn acties.

Nooit meer en altijd

Je man en jij gijzelen elkaar met dit soort woorden. Je weet het niet. Alles kan. Wat ik wel weet is dat een intact gezin enorm waardevol is en echt nooit meer terugkomt als jullie nu gaan scheiden. Geef het een jaar. Kijk wat er gebeurt. Leer weer opnieuw kijken naar elkaar.
Nee, het wordt niet meer zoals het was, maar anders kan ook fijn en goed zijn. Mijn man en ik zijn echt weer heel gelukkig samen. Ons gevoel is sterker. We weten dat we samen heftige stormen aan kunnen. We zijn veel opener en eerlijker naar onszelf en naar elkaar.

Ik gun jullie zo dat je uit de paniek kan komen en samen de beslissing kunt nemen om het samen te proberen. Garanties zijn er niet in het leven. Maar dat een scheiding veel ellende brengt, dat weet je wel zéker.

tijd

Natuurlijk is een heel gezin beter dan een gezin waarvan de ouders gescheiden zijn. Het belang van de kinderen is mij ook zonneklaar. Je moet je wel oprecht afvragen of je dat jaar - dat alles beter kan maken zoals Pennestreek schetst- trekt. Een tijd van onzekerheid, waarbij je jezelf toch min of meer afhankelijk maakt van de keuzes van je man. Ze kunnen goed uitpakken en dat heb je mazzel. Anders ben je misschien een jaar verder en nog meer gekwetst. Het beeld dat je man bij je blijft vanwege de kinderen lijkt me ook een ongemakkelijke. Stapt hij dan alsnog op als de kinderen het huis uitgaan? En zorg er in ieder geval voor dat je kinderen dit beeld niet mee krijgen.
Kortom het kan allemaal goed komen, Pennestreek is daar beste voorbeeld van, maar de vraag is of je bereid bent jezelf een (langere)periode on hold te zetten.

Jouw beslissing

Ik vond de insteek van Pennestreek destijds nogal naïef en tegen beter weten in, maar het heeft wel zijn vruchten afgeworpen. De keuze is aan jou, voor een ‘verstandshuwelijk’ is ook wat te zeggen. Niemand heeft een glazen bol, en er is weinig aan verloren als je wel een jaar wacht.

hoog spel spelen?

Ja het rotte is gebroken: hij is al zoveel verder in wat hij allemaal heeft meegemaakt en jij zit nog in het trauma van de ontdekking en zijn nieuwe gedrag.
Dus je zit volkomen in je verdriet en wil de oude toestand terug. Begrijpelijk. dat wilden we allemaal.
Toch kan ik me voorstellen dat het meer effect heeft als je boos zegt "weet je, bekijk het maar met je handel, wegwezen".
Dat wil je niet want je bent bang dat hij voor haar gaat en naar haar gaat. Ook begrijpelijk.
Maar bedenk: als hij bij je blijft uit schuldgevoel, blijft zijn gevoel voor haar trekken.
Hun relatie is ook gebaseerd op het feit dat hij lekker een thuis had, het is nog maar de vraag hoe het gaat als ze echt met elkaar zouden zijn: ze zijn waarschijnlijk nog nooit een weekje bij elkaar geweest terwijl ze echt zich tot elkaar moesten verhouden.

Misschien als je nu hem de deur wijst, dat hij je jou en het gezin onwijs gaat missen. Maar ja, dat werkt alleen als je het ook echt meent.

my two cents, ik weet het ook niet, ik vind het onwijs rot voor je. Het is zo gemeen en onrechtvaardig: een nieuwe spannende affairette is toch niet te vergelijken met een jarenlange band die hier en daar wat sleets is geworden?

Pardon, Michaela?

Ik hoop toch dat je niet bedoelt wat je nu schrijft? Omdat ik heb gewacht tot mijn man een keuze had gemaakt had en heb ik geen eigenwaarde?
En wat houdt dat in, ‘voor jezelf kiezen’? Ik héb voor mezelf gekozen. Ik wilde geen scheiding, ik wilde mijn gezin. En ik voelde dat man een verkeerde oplossing had voor het verkeerde probleem. Namelijk weg gaan bij mij. Het probleem zat niet (alleen) in mij, maar in hemzelf. Zoals wel vaker bij vreemdgaan. Dat had hij dus niet opgelost door weg te gaan. Ik bleek daar gelijk in te hebben. Gelukkig kwam hij op tijd tot inkeer. Maar dat was een keuze met het verstand, voor het gezin. En toen hij eenmaal ook aan zichzelf ging werken en wij samen in therapie gingen kwam het tussen ons ook weer goed.

Gebroken, ik hoop dat jullie eruit komen. Het kan. Als je behoefte hebt aan contact met mij kun je mijn mailadres opvragen bij Forumbeheer. Ik merk dat hier schrijven me teveel kost, dus dat doe ik niet meer.

Dat komt Pennenstreek

Omdat je nog steeds best heel veel schrijft in echtscheiding en relatie en jouw advies het enige juiste lijkt te vinden ( heb je mijn postings wel gelezen en laat ze aan je man lezen).

"Hij vroeg me of ik genoeg vond dat zijn liefde voor mij uit waardering is. Heeft geen gevoelens meer voor mij."

Daar zit het echte antwoord en daar zit geen twijfel in.
Bij elkaar komen kan altijd nog, maar houd alsjeblieft meer van jezelf dan hij doet en je nu laat zien.

Eigenlijk wel ja

Dat bedoel ik wel zo ja, zoals je het schrijft. Ook wat Lanza schrijft, er spreekt minachting uit al zijn daden en woorden. Het was geen eenmalig slippertje maar een langdurige relatie waarin hij zijn minnares ook nog een zwanger heeft gemaakt. Hij wil niet kiezen, kan niet kiezen, weet ik veel wat zijn probleem is, maar het gebrek aan enige vorm van respect naar Gebroken toe vind ik stuitend. Daarbij zegt hij gewoon dat hij liever bij haar is, niet meer van Gebroken houdt en alleen bij haar blijft voor de kinderen. Hoeveel moet je als vrouw incasseren? Gebroken kan ook de keus maken om voorlopig alleen door te gaan. Man gaat op zichzelf wonen en laat hem maar op onderzoek uitgaan naar wat hij echt wil. En bij elkaar komen kan dan altijd nog. Maar voor nu vind ik persoonlijk te walgelijk voor woorden.

Hoeveel zielepijn kan een mens verdragen?

Lieve Gebroken, je gaat hieraan kapot. Verstandshuwelijk....denk je nou echt dat je kinderen beter af zijn met een ongelukkige moeder en een vader die liever bij een andere vrouw is? Denk je dat ze dat niet merken, met zich meedragen? Mijn kinderen waren erg jong en hebben het echt wel meegekregen destijds. En het kan dat een verstandshuwelijk mogelijk even “werkt” maar het is tenslotte niet zomaar mis gegaan (en bij dit soort verstandshuwelijken weet men ook dat zodra de kinderen jullie niet meer “nodig” hebben de ander sowieso weg gaat). Ergens onderweg zijn jullie elkaar kwijtgeraakt, doordat hij een andere (foute) keuze heeft gemaakt. En jullie kunnen echt alleen verder als jullie er samen kiezen ervoor te gaan en elkaar weer te vinden. Zo klinkt het helaas nog steeds niet bij jullie...uiteraard hoop ik je dat het tot inzicht komt maar bewaak je grenzen.Nogmaals heel veel sterkte

correctie

Maar voor nu vind ik persoonlijk de situatie te walgelijk voor woorden.

Praten praten praten

Ik heb mijn man weer net gesproken. En ja hij vond weer dat er niet goed is afgesloten met haar, voor hem wel maar voor haar niet. En dat zit hem heel erg dwars. Ik heb gezegd er zou nooit een goed afsluiting zijn, verbreekt het contact met haar! Je hebt gelijk ik moet er even doorheen bijten. Hij omhelsde me en zei de komende periode gaat moeilijk worden. Voor mij en voor jou.

Hij vroeg wat als het gevoel nooit meer terug komt?
Mijn antwoord erop was; Ooit was er liefde ooit waren er sterke gevoelens voor elkaar, maar dat word nu geblokkeerd omdat jij gevoelens voor haar hebt. Naar mate je haar niet meer zou zien en spreken, vervaagt het wel.

Ze gaf me zogenaamde hints, is privé dit en dat
Ik had me man gevraagd was ze zwanger van jou? Hij zei ja is weg nu. Ik vroeg aan hem heb je zwangerschap test gezien of wat dan ook? Hij zei nee. Ze was op vakantie en had een pil genomen. Dus kan ook gelogen zijn.

Scheiden kan altijd nog, ik wil het gewoon proberen. Ik wil ook mijn eerlijke kans om te proberen. Als het dan niet lukt dan kan ik nog zeggen, ik heb tenminste geprobeerd.

Wanneer ik tegen mijn man zegt ga naar haar toe dan, dan zegt ie ik kan dat niet. Ik kan dit niet achterlaten. Terwijl diep ik zijn hart het heel graag wilt.

Ik heb het helemaal gehad met de pingpong effect.

Pennestreek ik ga je e-mailen, is wel fijner voor mij.

Maar zij wist

toch al die tijd dat hij getrouwd was en kinderen had? Of heeft hij haar ook voorgelogen?

Voor de rest vind ik hem niet overkomen alsof hij om je geeft. Acties spreken luider dan woorden en zelfs zijn woorden zijn weifelend of ronduit afwerend naar jou toe. Hij geeft meer om haar gevoelens, dan om die van jou, dat zegt heel veel. Zoveel als hij bezig is met hoe het voor haar is, terwijl hij geen enkele empathie toont naar jou.

Hoe zou het zijn denk je als de situatie omgekeerd was? Als jij vertelde dat je zwanger was van een andere man met wie je al geruime tijd een stiekeme relatie had? Hoe zou je man reageren denk je?

Truus

Zij wist dat hij een gezin had, zij wist dat hij haar nooit zou kiezen.

Ons relatie zat in de sleur en hij koos voor de makkelijkste weg wat hem lijkt. Aandacht geven aan een ander, omdat ze zo goed naar zijn problemen kon luisteren.
Begin was alleen lust, na mate het langer werd zijn er gevoelens gekomen.

Het klinkt misschien raar, maar ik heb er zoveel vertrouwen ik dat dit goed kan komen. Dit is de diepste dal die we samen meemaken. Als we eruit kunnen komen, worden we alleen maar sterker van.

Alleen het maakt me gek dat man heel de tijd twijfelt. Hij wil heel graag dat het goed komt. Alleen dit is wat hij zelf eerst moet verwerken zijn “liefdes verdriet”

We praten elke avond, alleen onze gesprekken gaat continu over het zelfde. Ik heb me vragen en hij beantwoord ze eerlijk.

Liefs gebroken

Jee

hoe vaak wil je je nog laten vernederen? Hoe ver wil je dit laten gaan? Iedere relatie zit wel eens in een sleur, dan maak je geen minnares zwanger! Hoe kun je zoveel vertrouwen hebben in iemand die zo de grondbeginselen van een relatie ondermijnd? Een man die twijfelt. Meer geeft om zijn minnares dan om jou, want zo is het. Moet je hem ook nog troosten met zijn liefdesverdriet. Je bent zelfdestructief bezig. Uit deze situatie kom je niet sterker uit maar alleen gebroken.....
sorry Ik wilde dat ik het anders kon brengen....

Sorry

Ik bedoel het echt niet verkeerd maar vind het zo erg voor je.....je verdient echt zoveel beter.

Knuffel

Gebroken, ik kan me voorstellen dat je helemaal niet meer weet wat je moet doen, hoe je moet handelen.
Het was bij mij in het begin ook zo zoals mari zei. Ik was bang. Doodsbang dat hij weg ging.

Na een aantal maanden kwamen er nog meer lijken uit de kast en toen was ik er pas echt klaar voor. Ik pakte zijn tas en hij kon op donderen.
En bang dat ik was! Maar het kon mij niets meer schelen.

Je voelt vanzelf dat moment wanneer je daar wel klaar voor bent. Het kan een grote pingpong bal zijn die richting jou gestuitert komt of een kleine. Dat maakt niet uit.
En misschien gebeurd het ook niet, en grijpt hij een kans aan, maar alleen door te laten zien dat hij met haar kapt.

Ga nu eerst eens voor jezelf zorgen. Je verdriet verwerken, minder afhankelijk worden, misschien werk zoeken. Krachtiger worden. Je hebt iedere dag een keus. En steeds kun je kijken hoe de weegschaal staat. Maar dat moet wel samen gebeuren, niet als hij jammerend gaat liggen janken dat hij haar zo mist.
Je man mag ook even voor zich zelf zorgen en hoe hij dat gaat doen, laat het eens even bij hem liggen. Trek je eigen plan eerst eens even. Los van of Hij nog met jou verder wil.
Dat je eerst jezelf boven water houd, als jij verdrinkt kun je je kinderen ook niet helpen.

Ik vind het

ook erg ongelijkwaardig overkomen. Als vrouw dien je dus alles te slikken en ten bate van 'het gezin' alles te vergeven, maar waar is de inbreng van de andere partij? Hij is afwezig geweest. Hij heeft zijn aandacht op iets buiten het gezin gericht. Hij wist al die tijd dat het een ontwrichtende werking zou hebben. Toch is hij er langere tijd mee doorgegaan. Hij heeft het onveilig gedaan, haar zwanger gemaakt. Als zij anders had besloten dan was hij nu vader geworden van een andere vrouw, een ander gezin gehad.

Laat dat eens tot je doordringen. Mijn vraag naar testen op soa's was trouwens een heel serieuze. Je weet niet met wie zij allemaal nog meer het bed deelt en als ze het niet zo nauw neemt met anti conceptie, dan zal ze dat bij die andere mannen ook niet doen.

Je kan dus de afgelopen jaren van alles hebben opgelopen via je man. Ik zou daar eerst eens achteraan gaan als ik jou was.

Lanza

Helemaal met je eens, voor het eerst volgens mij.

Soa's

Lanza: Je weet niet met wie zij allemaal nog meer het bed deelt en als ze het niet zo nauw neemt met anti conceptie, dan zal ze dat bij die andere mannen ook niet doen.

Wat dacht je van Gebroken's man zelf? Misschien was/is minnares wel trouw aan haar minnaar maar wie weet in hoeveel vrouwen hij zichzelf nog meer gestopt heeft? Het verhaal van Miss en 'nog meer lijken uit de kast' is helaas geen uitzondering.