Verder na ontrouw deel 7

Cleasje schreef op 25-10-2021 om 15:23:

Mamame, best bijzonder dat je zoveel informatie via haar verkreeg en dat ze daar over wilde praten, schaamde ze zich niet dood of had ze een ander doel.

Haar partner heeft mij op de hoogte gebracht, dus ik denk dat ze weinig keuze had. Als zij het niet zou vertellen had haar partner het wel gedaan. Maar ze schaamt zich zeker niet?! Mijn man was niet de enige, naast haar toenmalige partner, heeft zijn jaren een minnaar gehad. 

Puinhoop, dank je wel voor je betrokken bericht en ik begrijp heel goed wat je schrijft. Inderdaad ik laat hem ook bepalen of hij met mij verder wil want als hij dat niet wil dan heb ik ook een duidelijk antwoord en dan gaan onze wegen uit elkaar. Het probleem zit hem in het feit dat hij nu al een paar keer gezegd heeft dat hij absoluut niet bij me weg wil en hij zegt ook dat nooit overwogen te hebben, maar wel iedere keer weer vervalt in contact met haar. Ik wil weten waarom dat is.  Denk ook zeker dat het meer met hem te maken heeft dan met mij maar. Ik moet helder krijgen heb te maken met een dood paard is (eens een vreemdganger altijd een vreemdganger) of een paard wat tijdelijk van het pad af is geweest door verliefdheid (op wat dan ook). 

Een dood paard is wegwezen en het andere paard krijgt misschien nog een kans onder voorwaarde dat het aan de bak gaat met zichzelf. Ik denk niet dat hij dit alles gedaan heeft om me bewust te kwetsen maar zeker wel uit egoïsme. Hij heeft geen idee wat hij me aangedaan heeft, of nog doet, en ook dat is iets wat hij nu met een coach mag gaan uitzoeken, hij heeft een afspraak staan. Ik weet zeker dat hij van me houdt, me nog aantrekkelijk vindt en ja ook grappig maar dan nog steeds de vraag wat zocht/zoekt hij bij een ander. Vervolgvraag: hoe gaat hij voorkomen dat dit nog eens gebeurt. Vervolgvraag, hoe gaat hij me helpen met het verwerken van de affaire. Conclusie die ik moet gaan trekken:  Heb ik daar voldoende vertrouwen in. 

Een open relatie lijkt me niets maar een wraak one night  stand zou ik wel kunnen, weet alleen niet of dit iets oplost. 

Cleasjes, dat gaat je niets opleveren, want het maakt jou dan wankel. Iemand die je waarschijnlijk helemaal niet wil zijn. Liegend en bedriegend naar je partner, maar ook je hele gezin.

Moeilijke tijden creëren sterke mensen omdat ze je dwingen beslissingen te nemen. Pak de regie van je eigen leven terug. 
Je kunt hem deze kans geven maar wat in erg belangrijk vond binnen ons huwelijk is te gaan kijken waar dat je nog wel mee door kunt en waar niet mee.

Je zult door de maanden heen steeds meer duidelijkheid krijgen, alleen moet je engelen geduld hebben en muizen stapjes maken.

Ben gewoon lief voor jezelf.

Hoe staat jou man erin? Stuk van verdriet, afgevlakt of betrokken bij jou gevoelens?
Daar ben ik eigenlijk benieuwd naar.

Heeft niemand hier ooit over nagedacht of het zelfs uitgevoerd, een wraakliefje? Ik was zeker niet van plan om te liegen en te bedriegen maar om het gewoon achteraf te melden. Heb hem ook al eens gezegd misschien moet ik ook maar een tijdje een affaire beginnen, misschien begrijp ik dan beter hoe je zo'n dubbelleven kunt leiden.  
De exclusiviteit heeft hij eenzijdig opgezegd, dus wat wordt dan mijn fout nog? Bij relatie 2.0 moeten we toch weer nieuwe exclusiviteitsafspraken gaan maken. Het moet een nieuw huwelijk gaan worden het oude is er niet meer. Nu dus soort free zone. Uiteraard vertel ik dit niet aan de kids, die hebben daar niets mee te maken. Ze hebben ook geen idee dat het weer speelt. 

Mijn man oogt zeker niet alsof hij stuk is van verdriet, ook niet afgevlakt. Of hij zijn best doet om betrokken te zijn bij mijn gevoelens vind ik lastig in te schatten. Hij voelt niet wat ik voel, dat zegt hij ook, maar probeert me wel gerust te stellen.
Hij is lief voor me, geeft me veel aandacht, knuffelt, laat merken dat hij me aantrekkelijk vindt. Niets op aan te merken ..... en zegt niets weet ik inmiddels uit ervaring. 
Op dit moment leven we gewoon door alsof er niets aan de hand is, doen veel samen, gezellig sociaal leven, werken etc. Heel gek als ik dit opschrijf, het lijkt wel of ik in het oog zit van een tornado die gaat komen of misschien toch eelt gekregen op mijn hart. 

Soms ga ik malen over hoe, wat waar, word ik verdrietig en voel boosheid opkomen maar dat druk ik snel weg door ontspanningsoefeningen. Ik heb wel gezegd dat als hij weer contact heeft ik dat snel wil weten. Nu vraag ik dus gewoon eens per week....en nog contact gehad met? Zijn antwoord: nee. Zeg ik: weet je het zeker? Zijn antwoord: heel zeker. Zeg ik: Waarom niet. Zijn antwoord: omdat ik dat niet meer wil. Zeg ik: waarom niet. Zijn antwoord: omdat ik voor jou gekozen heb. Zeg ik: Dat heb ik eerder gehoord. Zijn antwoord: daar ga ik nu toch aan werken. Zeg ik: we gaan het zien..... en over tot de orde van de dag. 

Cleasje, wraak werkt niet. Echt niet. Echt niet doen. Daar heb je alleen zelf last van. Schrijf 't op, maak een wraakschrift wat je 'm aan zou willen doen, maar hou het daarbij. 

Weet je Claesje, hier een lange reactie want lukt vast niet in drie woorden 😏. ik heb zéker nagedacht over de dingen die je schrijft. Maar ben tot op de dag van vandaag monogaam gebleven. Een bewuste keuze omdat ik uiteindelijk besefte sex uit liefde te willen.  

Maar ik ben wel het pad opgegaan hoor. Ik vond het zo ontzettend oneerlijk dat hij zo veel jaar heeft gepunnikt en ik monogaam was. Omdat we dat hadden afgesproken en ik mij wel aan beloftes hield. Ik had ook iets van nu ben ik nog aantrekkelijk. En snapte ook niet dat geil praten hem heeft gebracht tot knop omzetten en sex gaan hebben. Vroeg mij af of ik nog wel kon flirten. Nog wel goed in de markt lag. Kortom: ik was onzeker over mijn vrouwelijkheid. Maar was vooral boos denk ik nu. Hij wel. Ik niet. Naast mij op de bank hebben zitten geilen. Hoe kon hij dat doen? Ook ik zei mijn man dat ik nu ook recht heb op avontuur met een andere man. Toen mijn man weer met haar had getoefd en betrapt werd ben ik een blauwe maandag naar zo'n platte site gegaan en mij ingeschreven. Wat een openbaring: als je sex wil kun je dat vandaag al hebben. Bosjes reacties. Ik ben gaan flirten, bleek zeker aantrekkelijk gevonden te worden. En weet je: ik besefte dat ik helemaal geen sex wilde met zo maar iemand. Eigenlijk toch uit boosheid. Wel ontdekte ik dat berichten inderdaad je ego strelen. Dat het ook soort van verslavend is. Maar ik besefte ook dat het niet was wat ik echt wilde. De vraag aan jou is: waarom wil jij het? Mijn man (en de jouwe) zal erna echt wel begrijpen dat je het hebt gedaan. Ik begreep hem niet. Dus het gaat niet op.als je denkt dat je man dan weet hoe het is om bedrogen te worden. Hij staat er immers anders in doordat hij zelf al is vreemdgegaan en al begrip heeft. 

Ik heb wel zelf geen oogkleppen meer op. Ik kijk bewuster om mij heen, merk dat mannen mij interessant vinden. Heel bijzonder. En goed voor mij. Het doet mij goed. En voor nu is dat genoeg en okay. 

En dan reactie op jouw beschrijving hoe communicatie gaat met jouw man. Ook wij hebben dat gehad. Zijn manier was: niet over hebben en doorrrr.

Je schrijft behoorlijk rationeel, ben je dat ook? Laat jij wel je echte pijn zien of bescherm je jezelf misschien?
Mijn advies: ga echt een keer ervoor zitten. Kondig het aan. Kinderen logeren. En vertel dan over jouw verdriet. Jouw diepe boosheid. Jouw zorg. Dat het tussen neus en lippen door vragen of er contact is komt uit onzekerheid. Zo iets. 

Hoe gaat hij jouw vertrouwen terugwinnen? Jouw zorgen wegnemen? Hoe weet jij dat hij nu wel zich aan afspraken houdt? 
Dat jij geen emotie bij hem ziet en jou dat zorgen baart. Wat deed of doet zijn misstap hem? Doet het hem echt niks? Of masker? Wees nieuwsgierig. Stel open vragen (beter niet de waarom vragen, dat roept verdediging op). Maar wat voelt hij, wat denkt hij, hoe etc. 

Mij deed dat goed, had ik het maar veel eerder gedaan. Mijn man vertelde daarna eerlijk als zij hem weer benaderde. Hier nl een vasthoudende Truus. Hij zegt/zei geen contact meer te zoeken. Hij liet mij alles lezen. Nu is er tijd al nul contact meer. Maar toch vraag ook ik soms ernaar. Blijft een dingetje en hij kan liegen. Garantie tot de deur heb ik geleerd. Helaas.  

Met een ander vrijen: Ja ik heb er over nagedacht om ook vreemd te gaan. Eigenlijk om de ''big deal' van het vreemdgaan af te halen en zelf te beleven dat het ook gewoon maar seks was. (in mijn jonge jaren heb ik wat one night stands gehad, niet dat dat nou leuk was maar goed). En ook, en dit klinkt zweverig maar ergens voelde het zo: om de energiebalans te herstellen, om uit het slachtofferschap te stappen en zelfs hem uit het daderschap te halen daarmee. 
Dus eigenlijk helemaal niet uit wraak want ik was niet eens van plan het hem te vertellen. 

Uiteindelijk heb ik het niet gedaan, omdat het gewoon niet bij me paste: ik wilde seks met iemand van wie ik hield en dat was hij. 

Toch kan ik me voorstellen dat het bij kan dragen aan een gezonde balans. Dus niet uit wraak maar om zelf uit de eeuwige cirkel van  verdriet pijn en angst voor de toekomst te stappen en op die manier geen slachtoffer meer te zijn.

Claesje, onze verhalen lijken bizar veel op elkaar, de gesprekjes van “nog iets van haar gehoord” gaan hier precies zo. Hoe jij omschrijft hoe je man doet, zijn houding en gedrag, dat is precies mijn man.
Ik ben enorm benieuwd wat erbij jouw man nog uit gaat komen. 
Mijn man is overigens ook naar een coach geweest maar als je het mij vraagt heeft hij die ook om de tuin geleid. 

AnnaCara, heel veel zulke gesprekken gehad en daar heb ik inderdaad heel veel aangehad. Heb echt wel mijn pijn laten zien maar dan toch ging hij weer een keer voor de bijl. 
Hij zegt daar nu over dat, omdat het voor hem alleen voor sex en fun was, hij niet besefte dat dat mij zo veel pijn deed. Hij hield toch immers alleen van mij, hij wilde toch nooit weg bij mij, het lag niet aan mij of aan onze relatie, ik kwam toch helemaal niets te kort. Het zat/zit bij hem, hij zocht die spanning. Volgens hem moet ik het zien als “hobby”. De één gaat voetballen, naar de film of winkelen en hij gaat punniken (zoals jij altijd zegt Anna).

Ik vraag me dan wel af of het geen verslaving is geworden, al of niet door haar. Of kan dat dan op een bepaald moment ontstaan zo’n behoefte. 

Heb uiteraard aangegeven dat ik zo’n partner niet zie zitten en dat ik wil dat het stopt of we gaan uit elkaar. Dat wilt hij niet dus dan maar weer stiekem hobby-en. 
Ik denk dat het nu gestopt is maar mijn vertrouwen in hem is nul.