Verder na ontrouw - deel 8

Brand schreef op 10-11-2025 om 12:07:

Hier zitten we midden in onze scheiding.
Mediator ingeschakeld en nu kijken hoe we er het meest positief (als je daar van kan spreken) uit kan komen.
Het heeft even geduurd ivm onze nieuwbouw woning etc.

Nu is mijn vraag aan jullie.
Ik ben er achter gekomen dat in onze slechte tijd, scheidingsperiode mijn vrouw (opnieuw_ al een ander had of gevoelens had, dit heeft ze overigens zelf gezegd tegen mij.
Ook al zijn we nog wettelijk getrouwd ze spreekt wel af met de nieuwe, gaat weekendjes weg met hem etc.
Dat stukje doet ondanks alles wel pijn.
Ik kan hier eigenlijk niet met omgaan en niet zozeer voor haar want mijn liefde is gewoon ook weg maar de manier waarop.
Zij vindt dat als ze alles eerlijk tegen me zegt wat ze gaat doen dat het dan goed is.
Hoe kijken jullie hier tegen aan ?

Hoi Brand, ik denk ook dat je de informatie helemaal niet moet willen weten. Wat voegt het toe.. de beslissing om te scheiden is genomen, en duurt door omstandigheden langer (nieuwbouwhuis). Of je wettelijk gescheiden bent al of niet, maakt dan verder niet zo uit denk ik. Ik ben benieuwd wat maakt dat je dit lastig vindt, wat voor manier is nu niet prettig en wat zou je liever willen? Voor zover het lukt zou ik proberen te focussen op jezelf, doe wat goed voor jóú is. 

Ik ben zelf de bedrogen partij, en ook wij zitten vol in de scheiding. Ik heb geen idee wat bijna ex-man nu nog uitspookt, maar gezien hij niet heilig was tijdens ons huwelijk zal hij dat nu ook wel niet zijn.. Ik hoef het ook niet te weten zolang er geen nieuwe mensen in het leven van mijn kinderen komen. 

Ik vind ook dat het hem geen reet aangaat wat ik doe op het vlak daten met iemand nu.. Hij mag er mi wat van vinden tot op zekere hoogte ivm de kinderen, maar hij heeft geen 'recht' op mij en ik voel niet dat ik moet wachten totdat de scheiding wettelijk rond is (omdat het gewoon een hoop tijd kost). Nu het besluit voor de scheiding van de zomer bij ons is genomen, zijn we beide vrij om te doen wat we willen..

Hoi Brand,
Heftige situatie voor jou. Het is killing om je nog-vrouw te zien daten terwijl de scheiding nog niet eens netjes is afgehandeld. 
Hier ging het net zo. Man gaf aan verder te willen met de ander, ging vervolgens met mij uit contact en stortte zich vol in zn nieuwe relatie. Scheiden liet hij aan mij over, dat vondt hij te moeilijk en pijnlijk (maar blijkbaar niet moeilijk en pijnlijk genoeg om voor zn gezin te kiezen). Ik was op dat moment nog blij dat hij nog wel regelmatig thuis was en meedraaide in het gezin. Dan bleef het voor de kinderen in ieder geval "normaal". Maar in rap tempo bleef hij vaker weg, en zodra de ex van Truus hun huis verliet trok man bij haar in. na een half jaar affaire. Zonder kennisgeving. Na 2 weken moest ik zelf de conclusie trekken dat hij niet meer terugkwam. Een bizarre situatie. Absurd. Die roze bril zorgt echt voor verstandsverbijstering. Communicatie onmogelijk. Ik kon vragen wat ik wou, er kwamen alleen maar vage antwoorden. Hij loog niet, gaf gewoon geen antwoord. Dat vond ik het moeilijkste te handelen. 
Uiteindelijk heb ik het maar losgelaten en heb de scheiding aangevraagd. Dat hij niet meer thuis kwam maakte het loslaten voor mij wel makkelijker, alleen voor de kinderen niet natuurlijk. Die snapten er niks van en ik had ook geen duidelijk antwoord.
Woont je bijna ex nog bij jou, en zijn er kinderen?
Ja,of nee, in beide gevallen help je jezelf het beste door je te richten op alleen verder gaan. Jullie zijn misschien op papier nog niet uit elkaar, in de praktijk wel. Het heeft tijd nodig om dat te laten landen en te accepteren. Dat is normaal. Dat proces zijn alle verlatenen hier wel doorgegaan denk ik. Nog steeds heb ik regelmatig de gedachte van "what the f**k just happened". Ik trek er nog wel een jaar voor uit voor dat een plekje heeft. Maar het wordt beter, echt. 
Veel sterkte.

Toevoeging; ik heb ook heeeeel diep gezeten. Het forum en de adviezen hier was voor mij echt een uitkomst en inderdaad ook echt een veilige haven. Dat heeft me echt door de moeilijkste periode heen geloodst. Het opvolgen van adviezen hier (en van anderen buiten het forum) waarvan ik in het begin dacht dat het niks zou helpen, hebben uiteindelijk wel geholpen. Focussen op jezelf, wat je leuk vindt, hoe klein ook, helpt uiteindelijk ook al denk je nu misschien van niet. Het bracht me wel rust, zoals Izza (en misschien ook anderen hoor) toen een keer zei, om te focussen op mij en niet meer op zijn proces of 'ons' proces (toen we nog niet uit elkaar waren). Ik wil niet laten overkomen dat het makkelijk is, maar het wordt echt beter ook al is dat lastig te zien of te voelen soms. 

Breiertje schreef op 10-11-2025 om 17:12:

@Stresskipje en Buitenspel, heerlijk om iets van jullie te horen. Eens zaten we samen diep...
Waar we vandaan komen en waar jullie nu al staan... wat een weg hebben we al afgelegd.
@ Brand, ik kan je geen advies geven want mijn situatie is totaal anders.

Ikzelf las nog mee op het forum, maar al die discussies waren voor mij persoonlijk overbodig. Ik had daar geen boodschap aan in mijn situatie. Vond het energieslopend met momenten.
Maar dat is hoe ik het ervaarde. Voor mij was dit forum mijn veilige haven. Maar dat ging in mijn ogen compleet verloren.

Hier doet man nog steeds zijn stinkende best.
Na een 13-tal maanden keerde er bij mij een soort rust terug, een gelatenheid.
Een vorm van loslaten denk ik.
Ons leven ziet er anders uit, hij doet moeite, is in het hier en nu, en ziet mij.

Met hem dus alles stabiel.
Ikzelf merk dat ik nog een hele weg heb te gaan. Ik ben niet meer wie ik was, en ik moet mezelf weer leren kennen.
Wij hebben veel plezier doen veel samen, lachen wat af, maar mijn gevoel is niet meer wat het was door het jarenlange verraad.
Kan terugkomen, kan tot 3 jaar duren zeggen de peuten. Vraag me af of ik me ooit nog zo verbonden/verliefd/houden van zal voelen als vroeger.
Dus ik kabbel verder.
Er is rust nu in mijn hoofd, en dat is welkom na al die ellende.
En ik ben ook ontzettend uitgeput door alles. Dat is niet zomaar weg.
Er is wederzijds respect. Hij is op goede weg en staat ver in zijn herstel.
Maar mijn gevoel zegt dat ik nog een hele weg te gaan heb, om mezelf weer op te bouwen...
Binnenin was ik totaal verwoest. Maar nu 17 maand verder is er al veel geheeld. De woede is weg.
Er zijn 2 ikken. Een ik die genieten toestaat en zo ook verder gaat, maar op dat moment komt er een andere ik die zegt, vergeet niet wat hij deed, blijf alert...
Het is nu aan mij om de waakzame ik te parkeren en de ik die verder wil met 'leven an sich' de bovenhand laat halen.

Alles is goed nu. Maar het heeft tijd nodig.

Aan al mijn steunpunten uit het verleden, een dikke zoen.

Het zijn echt lange en moeilijke wegen.. ik ben blij dat het met jou ook beter gaat. Fijn dat jouw man nog altijd zijn best doet. 

Hoe gaat het verder met je? 

Buitenspel2024 schreef op 10-11-2025 om 18:41:

[..]

Het zijn echt lange en moeilijke wegen.. ik ben blij dat het met jou ook beter gaat. Fijn dat jouw man nog altijd zijn best doet.

Hoe gaat het verder met je?

Euh... Even nadenken hierover.

Het gevoel van wanhoop, paniek is weg. Er zijn ook momenten, dagen dat ik er niet of minder aan denk. Ik weet niet altijd of dit ok is. Soms denk ik dan, ik verdring als ik er niet aan denk. Anderzijds denk ik, dit is verdergaan en herstel.

Ik ben veel meer op mezelf gericht dan vroeger, en denk in de eerste plaats aan mezelf, niet meer aan hem. Ik sta voorop. Altijd.

Ik kan weer genieten. Het is niet meer allesoverheersend en dat is goed.

Het enige waar ik mee draai is dat dat 'graag zien' van mij niet is wat het was. Ik voel me goed als we samen zijn, verlang wel tot hij thuis is, maar ik weet niet meer of het 'graag zien' is, of nog zal worden. We zijn een goed geoliede tandem en hebben het fijn samen maar ik weet niet of dat van mijn kant 'houden van' is. Dat is niet duidelijk.

Peut zegt dat dit er wel nog is, maar bevroren, en dat dit verder zal groeien, niet meer hetzelfde maar 'anders'. Dit heeft veel tijd nodig.

Maar dat zou van mij sneller mogen gaan ja.

Het is nu goed zo.

Het was ooit zo verwoestend, ik wil daar niet meer naar terug. Dit voelt veel veiliger nu.

Blij dat het met jou ook beter gaat. Heb veel aan jou en stresskipje gedacht

Wat goed om weer van zovelen te horen. En dat het beter met velen gaat. Uiteindelijk heeft iedereen zijn eigen tempo. 

Brand wat een nare situatie. Jij zit nog vollop in een scheiding. En dat is een Life event zoals ze vaak zeggen. Een zeer ingrijpende gebeurtenis. Bedenk dat iedereen daar anders mee omgaat. Jouw partner was wellicht al veel langer klaar met jullie relatie. En daar was al ruimte voor een ander. Of het is voor je partner een vlucht uit pijn en verdriet. In beide gevallen doet het er niet toe. Geef een grens aan aan haar eerlijkheid. Jij kunt niets met al die details. Wat ze precies gaat doen en met wie. Scheiden is ook loskomen van elkaar. Dus begin afstand te nemen. Deel geen persoonlijke of emotionele zaken meer. En vraag je ex dat ook niet meer te doen. Zoek anderen die je kunt vertrouwen daarvoor. Hou het neutraal en zakelijk. Jullie moeten elkaar niet meer betrekken in privé afspraken. Dus alleen noodzakelijke dingen bespreken. Maar niet wat jij gaat doen, met wie of wanneer. Jullie gaan van partnerrol naar ouderrol. De ander eerlijk vertellen over weekendjes weg is pijnlijk en niet goed voor jouw proces. Je kunt nu nog niet op een positieve manier reageren. Dus geef aan dat je deze informatie niet meer wilt. En ga zelf ook je eigen gang. Niet mededelen wat je doet of waar je bent. Dat klinkt heel onaardig maar het is nodig om je emotioneel los te maken. 

Vraagt je ex hoe het met je gaat dan geef je een neutraal antwoord. Hoe het werkelijk gaat bespreek je met je familie of een goede vriend. Zou jij je buurvrouw van 70 vertellen over je date, je verdriet of je zorgen? Dan ook je ex niet. 

Anna Cara schreef op 10-11-2025 om 20:15:

Oh wat fijn om hier weer wat topics te lezen van vrouwen die weer wat verder zijn. Ook vervelend dat een aantal amper meer durfden te posten. Of zich niet prettig voelden bij aantal mede-forummers. En sommigen zijn zo gegroeid!

En alle meelezers: welkom. Haal vooral uit de oude of nieuwe berichten wat je aanspreekt. Iedereen loopt zijn eigen pad. En sommige gaan door met hun partner. Sommige ook maar gaan alsnog uit elkaar. En sommige gaan vrij snel het pad in van uit elkaar.

Iedereen van ons gaat verder na ontrouw. Langzaam of snel. Makkelijk of met hobbels.

Ik ben blij dat dit topic er is en heb er veel aan gehad. Ook hoop ik nieuwe schrijfsters nu zelf ook een luisterend oor te bieden. Compassie te tonen want wow wat is het een heftig pad.

Dikke knuffel voor allen

Xxx

Hoe gaat het met jou, en je gezondheid?

Dank jullie wel voor jullie reacties.

Gister hebben we een gesprek gehad over de financiele toekomst, zeker met net een nieuwhuis. Toen ik de cijfers zag werd het me ff teveel en liep ik weg van het gesprek.

En jullie hebben zeker gelijk met richt je op jezelf maar en dat gaat steeds beter, maar een leven vol leugens, bedrog en foute keuzes maakt het soms lastig.

Ik ben even niet meer op het forum geweest, zal ook wat terug gaan lezen.
Hoop dat het met jullie allemaal ook goed of beter gaat.

Sterkte voor iedereen die het nodig heeft en de rest bedankt voor jullie 

Qua financiële kan ik je alleen maar meegeven denk en stel doelen voor jezelf, jij denkt misschien nog vanuit 'samen' perspectief (deed ik tenminste wel) terwijl zij al bezig is met haar nieuwe wereld. Weet niet of je dit al weet maar qua hypotheek is er veel meer mogelijk als je gaat scheiden, je kunt dan een stuk meer lenen het gaat erom dat je kunt aantonen dat je het kan betalen (zoek maar eens op beheercriteria NHG (ook als je geen NHG hebt rekenen meeste banken hiermee)) Heel veel sterkte komende tijd!

Brand schreef op 11-11-2025 om 07:47:

Dank jullie wel voor jullie reacties.

Gister hebben we een gesprek gehad over de financiele toekomst, zeker met net een nieuwhuis. Toen ik de cijfers zag werd het me ff teveel en liep ik weg van het gesprek.

En jullie hebben zeker gelijk met richt je op jezelf maar en dat gaat steeds beter, maar een leven vol leugens, bedrog en foute keuzes maakt het soms lastig.

Ik ben even niet meer op het forum geweest, zal ook wat terug gaan lezen.
Hoop dat het met jullie allemaal ook goed of beter gaat.

Sterkte voor iedereen die het nodig heeft en de rest bedankt voor jullie

Heel herkenbaar en begrijpelijk. Bedenk dat je juridisch en financieel ingewikkelde zaken moet regelen terwijl je emotioneel niet stabiel bent. Hou jezelf voor die emoties zoveel mogelijk weg te stoppen voor nu. Regel alles wat je moet doen. Straks heb je alle tijd om te werken aan je emoties en de verwerking. En denk niet langer in wij maar in ik. 

Uiteindelijk zal het weer licht worden. Maar dat kost veel tijd. Een fijne woonomgeving gaat daar heel erg bij helpen. Net als wat geld om leuke dingen te doen. Ook voor je kinderen. Dus je doet het ergens voor. 

Brand schreef op 11-11-2025 om 07:47:

Dank jullie wel voor jullie reacties.

Gister hebben we een gesprek gehad over de financiele toekomst, zeker met net een nieuwhuis. Toen ik de cijfers zag werd het me ff teveel en liep ik weg van het gesprek.

En jullie hebben zeker gelijk met richt je op jezelf maar en dat gaat steeds beter, maar een leven vol leugens, bedrog en foute keuzes maakt het soms lastig.

Ik ben even niet meer op het forum geweest, zal ook wat terug gaan lezen.
Hoop dat het met jullie allemaal ook goed of beter gaat.

Sterkte voor iedereen die het nodig heeft en de rest bedankt voor jullie

Hoe ik het deed bij het afhandelen van de scheiding: doen alsof je in een toneelstuk meespeelt, of dat je er zit als adviseur van familie of vrienden. Dat hielp mij de emotie te parkeren en goed voor mezelf te zorgen.

Verwerken komt echt pas na de scheiding. Neem er dan ook de tijd voor is mijn advies.

Sterkte en succes.