Verder na ontrouw - deel 8

Peet52! schreef op 27-11-2022 om 11:43:

[..]

Hoe is het met jou..ik heb je verhalen gelezen. Wat eenn rollacoaster hé.

En idd..waar je voorheen niet over nadacht krijgt allemaal een betekenis. Tenminste dat ervaaarde ik zo.

Het was nogal een rollercoaster ja, emotioneel gezien. Vooral omdat het voor mij allemaal niet echt te plaatsen was en het vrij abrupt kwam. Afijn, dat is achteraf allemaal te verklaren natuurlijk. Vlak na haar verjaardag voelde ik dat het voor mij een verloren strijd was. Blijkt achteraf precies te kloppen, ze was hem in mei alweer tegengekomen.

Het gaat wel vrij goed eigenlijk. Misschien dat juist de feestdagen en verjaardagen wat afleiding geven. Maar het gaat wel goed tussen ons. Ik denk dat we het geluk hebben gehad dat ik er pas een half jaar later achter gekomen ben, op een moment dat we eigenlijk heel erg gelukkig waren met zijn 2en. Dat zorgt er voor dat het iets minder binnen komt ofzo. Ik voel er in elk geval niet zo heel veel bij.

Soms nog wel wat triggers. Ik heb er het meeste moeite mee dat zelfs nadat ze besloten had dat ze haar huwelijk niet wou weg gooien en me niet meer kwijt wou, er toch nog sporadisch/af en toe contact was tussen hun. En ze wel alles bewaard had van hem in een speciale "fotokluis" op haar telefoon. Dat ze toch nog het risico nam om contact met hem te hebben. Dat steekt meer, want dat maakt voor mij de afgelopen periode een soort van nep ofzo. Dat steekt een beetje.

Of dat ze dan doodleuk met een onbekende kerel (voor mij) op de foto gaat met een feestje maand geleden. Ergens haat ik mezelf dat ik daar pissig over wordt, want dat zou de afgelopen 9.5 jaar nooit een issue zijn geweest. En nu merk ik dat me dat van mijn mindset afgooit ofzo. Was achteraf een vriend van vroeger uit haar dorp, maar toch. En dan krijg je dingen als" Ja, maar dan had ik die foto toch wel weer weggegooid als daar wat achter zou steken"? Maar die logica van haar ken ik inmiddels wel, op de vraag over dat lingeriepakje toen kreeg ik iets in de strekking van " Dan zou ik die toch niet in mijn ondergoedla bewaren"? Dus die logica, daar trap ik niet weer in.

Maar het voordeel is wel dat ik dit gewoon op tafel gooi en dat ze dan ook gewoon normaal in gesprek gaat. Het moment dat ze weer met ruzie daarop ingaat, weet ik voldoende.

Maar verder is het vanuit haar kant vrijwel elke avond huilen op de bank  met woorden als " ik ben zo stom geweest" en " Ik zal dit nooit meer op het spel zetten" of " Je bent mijn ware liefde". En veel " ik ben dankbaar dat je er nog bent".

Maar ergens weet ik niet zo goed hoeveel waarde ik daar aan hechten moet. 1,5 week was er voor nodig om al haar normen en waarde over boord te gooien. En dat zorgt er voor dat ik op mijn hoede ben.

Elpisto schreef op 28-11-2022 om 08:57:

[..]

Maar verder is het vanuit haar kant vrijwel elke avond huilen op de bank met woorden als " ik ben zo stom geweest" en " Ik zal dit nooit meer op het spel zetten" of " Je bent mijn ware liefde". En veel " ik ben dankbaar dat je er nog bent".

Maar ergens weet ik niet zo goed hoeveel waarde ik daar aan hechten moet. 1,5 week was er voor nodig om al haar normen en waarde over boord te gooien. En dat zorgt er voor dat ik op mijn hoede ben.

Het vertrouwen is gewoon weg. Dat is je basis in het huwelijk. Haar woorden komen niet meer binnen bij je. Heb 3 maanden zo gezeten. Vorige maand zei ze blijf tot de dood bij je. En sinds gisteren is mevrouw voor de 2de keer verhuisd. Ik hoop echt voor je dat je ooit de rust krijgt en weer vertrouwen. 

Elpisto schreef op 28-11-2022 om 14:21:

[..]

Het is nog niet eens zo het vertrouwen wat weg is. Het is meer het onvoorwaardelijke wat weg is. We zitten natuurlijk nu redelijk in een hoge piek. Het is 2 weken geleden uit gekomen en in die 2 week doet ze tot nu toe niks anders dan elke dag roepen hoe blij ze is met me, dat ze weet dat ik haar ware liefde ben, dat ze nooit meer iets zal doen om het geen we hebben in gevaar te brengen. Je kent het wel.

Maar dat ebt natuurlijk straks wel weer een keer weg en de vraag is dan: Kun je op dat moment zonder die bevestiging? Het moge duidelijk zijn dat ik nog niet echt zit te springen om die vriendin van haar op bezoek te krijgen, maar ze komt wel op de verjaardag van mijn dochters ergens halverwege december. Eigenlijk heb ik daar helemaal geen trek in. Maar ik wil ook niet iets gaan verbieden ofzo. Dus heb ik er maar voor gekozen om gewoon naar mijn werk te gaan. We vieren die dag niet de verjaardag ( Is op een donderdag, zaterdags vieren we het) maar het is natuurlijk eigenlijk te gek dat ik op de dag dat mijn kinderen jarig zijn er niet wil zijn omdat ik geen drama wil met die meid. En dat mijn vrouw dat weer niet zelf kan bedenken, vind ik wel wat van ja.

Hier was t september 2021 toen mijn man alles opbiechtte en kreeg ook duizenden complimentjes, sorry's, rozen, kadoos noem maar op... idd is dat nu weg en logisch ook, ik verwacht dat nu ook niet meer van hem maar idd t is zwaar, je zoekt idd konstant die bevestiging of er nog spijt is, of alles nu wel goed zit, het is dood vermoeiend, voor beiden partijen uiteraard, maar je moet er door heen.

Titiv schreef op 28-11-2022 om 15:19:

[..]

Hier was t september 2021 toen mijn man alles opbiechtte en kreeg ook duizenden complimentjes, sorry's, rozen, kadoos noem maar op... idd is dat nu weg en logisch ook, ik verwacht dat nu ook niet meer van hem maar idd t is zwaar, je zoekt idd konstant die bevestiging of er nog spijt is, of alles nu wel goed zit, het is dood vermoeiend, voor beiden partijen uiteraard, maar je moet er door heen.

Ik zag iemand het wel redelijk treffend verwoorden. Dacht dat het hier ergens was, maar je hebt gewoon door een dergelijke actie een soort van "levenslang". Of je nou samen er uit komt, of dat je nooit meer een seconde naar elkaar om kijkt. Je partner, de moeder van mijn kinderen, heeft er voor gezorgd dat er iets onbevangends stuk is wat waarschijnlijk nooit meer terug gaat komen. En voor wat? Voor 2 vrijpartijen. 

Titiv schreef op 28-11-2022 om 15:19:

[..]

Hier was t september 2021 toen mijn man alles opbiechtte en kreeg ook duizenden complimentjes, sorry's, rozen, kadoos noem maar op... idd is dat nu weg en logisch ook, ik verwacht dat nu ook niet meer van hem maar idd t is zwaar, je zoekt idd konstant die bevestiging of er nog spijt is, of alles nu wel goed zit, het is dood vermoeiend, voor beiden partijen uiteraard, maar je moet er door heen.

Bij mij kwam het Maart 2021 uit. Deze week weer erg moeilijk..iets wat niet met het vreemdgaan te maken heeft..maar dan komt dat toch naar boven..tenminste bij mij..

Ook omdat wij beide nadat we verder gegaan zijn afgesproken hebben nooit meer terug te gaan naar hoe onze relatie was.

Ik zat deze week flink in de afweer. Mijn gevoel stond helemaal uit..ik dacht bekijk het maar.

Gisteren toch in gesprek geraakt..en omdat hij ontzettend gegroeid is..hij blijft rustig..wordt niet meer zo snel boos...wordt eigenlijk helemaal niet meer boos komt wat hij zegt bij mij binnen en js er weer ruimte voor een gesprek.

Nu zijn de rollen een beetje omgedraaid..ik ben degene die meer boos is..dus daar zal ik mee aan de slag moeten..

Maar ik vroeg gisteren ook weer bevestiging...zijn we 18 maanden verder. Maar ook meer van...zekerheid en mijn angsten benoemen. En het mooie is dan dat man ook zijn angsten benoemt. En voordat we het gesprek hadden toch weer benoemd hoeveel spijt hij van alles heeft..een keer in de zoveel tijd is dat toch altijd weer fijn om te horen.

Hij benoemde ook nog we zijn al langer dan anderhalf jaar bezig..en benoemt dan ook wat het met hem doet..hoe hij het ervaart. 

Ik heb gelezen op meerdere sites...vreemdgaan verwerken kan wel 2 jaar duren..en dat is met therapie. Nu  is natuurlijk elke situatie en elke persoon verwerkt het natuurlijk weer verschillend.

Maar het blijft wel heel heel moeilijk...idd die onbevangenheid is geheel weg. Vroeger zeiden bijvoorbeeld collega's wel eens tegen man...die vrouw van jou vind ook alles goed..nou geloof me die tijd is wel voorbij !!!

Peet52! schreef op 28-11-2022 om 15:46:

[..]

Ja.precies dat...waarvoor...spanning..maar denk dat de diegene die vreemdgaat daar op dat moment niet bij stilstaat..bij de consequenties.

Ja..ze zijn zich er wel bewust van maar de aandacht en het gevoel wat het geeft is op dat moment overheersend.

Ze weten echt wel dat ze verkeerd bezig zijn. Maar schuiven dat ergens in een donker hoekje of zo...tot het uitkomt. Dan beseffen ze wat ze aangericht hebben.

Oh ik denk dat mijn vrouw dat ook wel heeft beseft ja. Ergens in het gesprek heeft ze wel aangegeven dat de eerste keer niet bewust was. Dat ze met een hele andere intentie daar heen ging. Of ze dat echt geloofd en dus vreselijk naief is, of dat het voor haar zelf het goedpraten van het begin is, weet ik niet.

Ik kan het niet geloven dat je 3 kwartier rijd naar een plek om met iemand wat te gaan drinken en dan " zo ineens" in een bos eindigt. Maar goed. De 2e keer was heel bewust en wat zelfs een lingeriepakje voor gekocht.

Dat vind ik dan misschien nog wel lastiger. Dat ze voor hem een bepaalde moeite gedaan heeft, die ze voor mij al een hele tijd niet meer gedaan had. Zelfs nu, doet ze dat niet. Ik wil er ook niet om vragen, want dan wordt het een soort van "moeten". En de vraag is natuurlijk ook of ik me er beter door ga voelen. Maar weten hoe en wat zicht afgespeeld heeft en dat ze die moeite voor mij al tijden niet meer deed, maakt nog het meest boos.

ik snap wat je voelt elpisto, ik heb daar maanden last van gehad, je snapt niet hoe iemand die je dacht te kennen zoiets belachelijks doet en met wie, iemand die helemaal niet bijzonder is (in mijn geval toch) en dan kun je daar gwn niet bij, mijn man zag dat mens 4 keer en dan denk ik, 4 keer!!!!! Na 17 jaar, hoe kun je met een vreemde in bed duiken, zomaar, voor niks... ongelofelijk is het en dat blijft t maar dat ongeloof gaat wel weg hoor, ik heb nog wel dat ongeloof natuurlijk maar ik heb t een plek gegeven, zij was niks, zij was een persoon die mijn man deed beseffen hoe veel hij nog van mij houd, achteraf zei hij dat hij toen echt bij me weg wilde en daardoor om t maar ff hard te zeggen schijt had aan mij of de toekomst, maar door haar zag hij hoe leuk ik was, want zij was helemaal niet zo leuk, je kan t denk ik zien als een rebound alleen waren onze partners te laf om eerst te gaan voor even uit mekaar, nee ze bleven in de relatie en dat was dom, ik zal dat nooit snappen... 

Peet52 ik snap je helemaal, hier is dat ook echt zo, je wil soms gewoon ff horen hoeveel spijt hij heeft, dat geeft een boost om weer ff sterk te zijn. Hier ook van de wk weer een dingetje, mijn man blijft naar die plek reizen voor werk waar hij haar dus leerde kennen en zij is daar weg maar hij blijft t achterhouden als hij naar daar moet, hij weet t dan al een aantal weken maar zegt t me pas een week vantevoren, hij moet daar mee stoppen maar is al 5 keer gebeurd sinds alles uitkwam... en ik vergeet nooit dat hij deed alsof hij haar niet was tegen gekomen in juni, gewoon keihard liegen in mn gezicht om t de dag erna toch op te biechten, zij stuurde zelfs naar hem toen oh t was iemand die op je leek? En stuurde hij gwn doodleuk terug ja waarschijnlijk. Ik vraag me dus dan af elke keer, je hebt een kans gekregen maar je blijft liegen, zelfs nu zij daar niet meer is! Bang voor mijn reaktie zegt hij dan en wil me geen stress bezorgen, tja maar zie je dan niet dat liegen niet kan in een huwelijk?! Alsof hij t liegen als een gewoonte is gaan zien sinds t vreemdgaan... ik zit drm soms echt in zak en as, op die momenten denk ik wrm ben ik hier nog maar ook wij praten dan en hij zegt de juiste dingen... en dan gaan we weer verder maar het is me wel echt aan t opbreken.....

Anna Cara schreef op 28-11-2022 om 22:00:

Weet je Elpiso, ik zie het zo. Mijn man en zijn minnares lieten elkaar hun leukste versie zien. Een geilste versie. De spannendste versie. Dus een outfitje om stoeipoes te zijn, tja. De man van Truus vond ook über spannende lingerie. Maar die vrouw wil je toch niet? Wees blij dat ze normaal bij je is. Lijkt het je wel wat? Misschien is het wel een idee om te bespreken wat zij en jij wel zouden willen om het op te spicen?

Het vervelende daarvan is, dat ze dat wel gewoon is. Of was. Voordat we kinderen kregen kon die lol niet op. Daarna was eigenlijk elke moeite op dat punt er 1 teveel. Heb ik vaak over proberen te praten, maar uiteindelijk besloten dat ze dat waarschijnlijk gewoon niet meer was.

Nu voelt het vooral alsof ik dat niet meer in haar los maak, gelet op het feit dat ze dat na een week al voor een ander doet en dat maakt soms wel weer wat onzeker.

ja..als je daarbij stilstaat. Ik heb geen details gezien qua foto's of filmpjes maar mijn fantasie is altijd groot geweest.
Ik denk in beelden dus kan me er iets bij voorstellen hoe dat er ongeveer uit gezien moet hebben. En daar zullen van haar kant ook wel leuke setjes bij gezeten hebben.
Ik denk dan ook..die man van haar zal ook wel wat gemist hebben..ze had die energie in hem moeten steken in plaats van in mijn man..maar ja...ik weet ook niet wat zij in gedachten had...dat mijn man verder ging met haar..daar was ze wel op uit..zij was echt heel erg verliefd. Maar ja..die hadden het nooit gered in het echte leven. Zij had het heel moeilijk met een van haar kinderen...nou dan had ze net mijn man moeten hebben..die vind sommige dingen hier al lastig om mee om te gaan...en leert altijd van mij zegt hij..
Dus ja door die verliefde gevoelend creëer je ook een ideaalbeeld van iemand.
Kijk op je werk kun je misschien net een leukere kant van jezelf laten zien en thuis zie je hoe iemand echt is. 

En wat ik dan zelfs nog lastiger vind dan de sex die ze hadden in het hotel is het contact daarna...het geheim wat ze samen deelden..en dat toen het online contact over was...zij daar dan een grapje over maakte tegen mijn man..( heeft hij verteld tijdens een van de vele gesprekken die we hebben gehad)  een grapje over het contact wat ze samen gedeeld hadden...tja en daar kan ik dan heel veel moeite mee hebben...een grapje met al het leed wat je veroorzaakt door het vreemdgaan. Zo onbedachtzaam en egoïstisch. 2 gezinnen die ermee gemoeid zijn. Toekomst van kinderen etc. Etc...
Ook die man van haar had op een gegeven moment een bericht naar mijn man gestuurd..omdat hij veel vragen had.  Toen heb ik ook mijn man ermee geconfronteerd dat hij die man dat aangedaan had..die het nu moeilijk had en alles moest verwerken...tja die kwam wel even binnen bij hem..want het is een man die eigenlijk helemaal niet zo is...kun je nagaan dat vreemdgaan zoiets duisters is en dat al je normen en waarden weggevaagd worden.

Ik heb wel eens gevraagd..( omdat zij voor het sexuele contact veel problemen met man besprak) had ze geen vriendinnen waar ze dat mee kon bespreken. Nee volgens hem niet...nou ik ben blij dat ik haar niet ben..
Ze was ook heel boos...dat toen alles uitgekomen was en ik ook 'eindelijk' op de hoogte was..dat mijn man geen contact met haar wilde...want ja had ze gezegd...vriendschap gooi je toch niet zomaar weg...maar ja vrienden doen die dingen niet samen vind ik...

Wij hadden dat wij uit elkaar waren mail contact. Ik ging er toen niet vanuit dat we weer samen zouden komen..maar daarin heb ik ook aangegeven dat ik op seksueel vlak ook van hem een hoop gemist heb. Bij mij was de spanning ook weg...geld niet altijd alleen voor diegene die vreemdgaat. 
Achteraf hadden wij wel regelmatig sex maar als ik het met nu vergelijk stelde het echt niets meer voor. 
Nu er meer verbinding  is tussen ons en  intimiteit is dat vlak ook verbeterd. 
Wat ook wel hielp is dat wij elkaar heel erg gemist hadden dat we uit elkaar waren.  En zo blij en happy waren dat we weer samen waren.
En soms heb ik ook nog wel eens een gedachte...oh ja..misschien heeft zij dat ook wel bij je gedaan..

En ik heb nu zoiets...ik gooi alles open...als iets me niet bevalt...vroeger zou ik het niet gezegd hebben...en idd..dan hebben we weer een moeilijke week...en is het niet zeker dat we verder gaan...maar alles beter dan naar hoe de relatie vroeger was. Dan moet het af en toe maar knallen...
Scheelt wel dat hier de kinderen wel ouder zijn en die ook hun eigen sociale leven hebben..en we dus wel veel momenten samen hebben.
Het lijkt mij heel lastig om dit mee te maken als je nog hele jonge kinderen hebt met al die emoties en daarnaast nog veel zorg hebt voor de kinderen. 

Maar nu in deze relatie 2.0  doe ik  ook meer mijn best...ben opener in veel vlakken...laat meer mijn waardering blijken..koop ook af en toe een kadootje voor man. Organiseer een uitje. Maar heb ook meer aandacht voor mezelf..louter en alleen voor mezelf..

Alleen een  pikante foto of een filmpje van mij...nee dat zal hij nooit meer krijgen..dat heb ik heel duidelijk gemaakt..dat vind ik te pijnlijk..

Nou weer een heel verhaal..kun je nagaan wat het ons bezig houdt..fijne dinsdag😘

Peet52! schreef op 29-11-2022 om 09:26:

ja..als je daarbij stilstaat. Ik heb geen details gezien qua foto's of filmpjes maar mijn fantasie is altijd groot geweest.
Ik denk in beelden dus kan me er iets bij voorstellen hoe dat er ongeveer uit gezien moet hebben. En daar zullen van haar kant ook wel leuke setjes bij gezeten hebben.
Ik denk dan ook..die man van haar zal ook wel wat gemist hebben..ze had die energie in hem moeten steken in plaats van in mijn man..maar ja...ik weet ook niet wat zij in gedachten had...dat mijn man verder ging met haar..daar was ze wel op uit..zij was echt heel erg verliefd. Maar ja..die hadden het nooit gered in het echte leven. Zij had het heel moeilijk met een van haar kinderen...nou dan had ze net mijn man moeten hebben..die vind sommige dingen hier al lastig om mee om te gaan...en leert altijd van mij zegt hij..
Dus ja door die verliefde gevoelend creëer je ook een ideaalbeeld van iemand.
Kijk op je werk kun je misschien net een leukere kant van jezelf laten zien en thuis zie je hoe iemand echt is.

En wat ik dan zelfs nog lastiger vind dan de sex die ze hadden in het hotel is het contact daarna...het geheim wat ze samen deelden..en dat toen het online contact over was...zij daar dan een grapje over maakte tegen mijn man..( heeft hij verteld tijdens een van de vele gesprekken die we hebben gehad) een grapje over het contact wat ze samen gedeeld hadden...tja en daar kan ik dan heel veel moeite mee hebben...een grapje met al het leed wat je veroorzaakt door het vreemdgaan. Zo onbedachtzaam en egoïstisch. 2 gezinnen die ermee gemoeid zijn. Toekomst van kinderen etc. Etc...
Ook die man van haar had op een gegeven moment een bericht naar mijn man gestuurd..omdat hij veel vragen had. Toen heb ik ook mijn man ermee geconfronteerd dat hij die man dat aangedaan had..die het nu moeilijk had en alles moest verwerken...tja die kwam wel even binnen bij hem..want het is een man die eigenlijk helemaal niet zo is...kun je nagaan dat vreemdgaan zoiets duisters is en dat al je normen en waarden weggevaagd worden.

Ik heb wel eens gevraagd..( omdat zij voor het sexuele contact veel problemen met man besprak) had ze geen vriendinnen waar ze dat mee kon bespreken. Nee volgens hem niet...nou ik ben blij dat ik haar niet ben..
Ze was ook heel boos...dat toen alles uitgekomen was en ik ook 'eindelijk' op de hoogte was..dat mijn man geen contact met haar wilde...want ja had ze gezegd...vriendschap gooi je toch niet zomaar weg...maar ja vrienden doen die dingen niet samen vind ik...

Wij hadden dat wij uit elkaar waren mail contact. Ik ging er toen niet vanuit dat we weer samen zouden komen..maar daarin heb ik ook aangegeven dat ik op seksueel vlak ook van hem een hoop gemist heb. Bij mij was de spanning ook weg...geld niet altijd alleen voor diegene die vreemdgaat.
Achteraf hadden wij wel regelmatig sex maar als ik het met nu vergelijk stelde het echt niets meer voor.
Nu er meer verbinding is tussen ons en intimiteit is dat vlak ook verbeterd.
Wat ook wel hielp is dat wij elkaar heel erg gemist hadden dat we uit elkaar waren. En zo blij en happy waren dat we weer samen waren.
En soms heb ik ook nog wel eens een gedachte...oh ja..misschien heeft zij dat ook wel bij je gedaan..

En ik heb nu zoiets...ik gooi alles open...als iets me niet bevalt...vroeger zou ik het niet gezegd hebben...en idd..dan hebben we weer een moeilijke week...en is het niet zeker dat we verder gaan...maar alles beter dan naar hoe de relatie vroeger was. Dan moet het af en toe maar knallen...
Scheelt wel dat hier de kinderen wel ouder zijn en die ook hun eigen sociale leven hebben..en we dus wel veel momenten samen hebben.
Het lijkt mij heel lastig om dit mee te maken als je nog hele jonge kinderen hebt met al die emoties en daarnaast nog veel zorg hebt voor de kinderen.

Maar nu in deze relatie 2.0 doe ik ook meer mijn best...ben opener in veel vlakken...laat meer mijn waardering blijken..koop ook af en toe een kadootje voor man. Organiseer een uitje. Maar heb ook meer aandacht voor mezelf..louter en alleen voor mezelf..

Alleen een pikante foto of een filmpje van mij...nee dat zal hij nooit meer krijgen..dat heb ik heel duidelijk gemaakt..dat vind ik te pijnlijk..

Nou weer een heel verhaal..kun je nagaan wat het ons bezig houdt..fijne dinsdag😘

Ik heb godzijdank de filmpjes en foto's niet gezien nee. Dat is de partner van die eikel niet bespaard gebleven. Die kwam er op die manier achter. Maar wel de moeilijke vragen gesteld over het hoe en wat. Nee, het antwoord was niet leuk. Maar het was voor mij wel een test om te zien of er nog steeds leugens uit kwamen of dat de waarheid nu op tafel kwam. Het antwoord op die vragen liet me wel zien dat de waarheid op tafel kwam.

Het is gewoon zo ongelooflijk stom. Vreemdgaan uberhaupt natuurlijk, laten we wel zijn. Maar 1. had ik het van haar nooit verwachte en 2. helemaal niet met hem. Hij is alleen maar slecht voor haar geweest. Mishandeling, vreemdgaan, soa's oplopen. Noem het maar op. En dan toch, alles voor elkaar hebben, teruggrijpen op hem. 

We zullen het er mee moeten doen, ben ik bang. Dit is iets wat nooit meer weg gaat. Er is een duidelijke voor en na deze gebeurtenis. Maar de achteloosheid waarmee dit gegaan is. Kan ze zelf nu ook niet bij. Maar goed. 

Elpisto schreef op 29-11-2022 om 10:14:

[..]

Ik heb godzijdank de filmpjes en foto's niet gezien nee. Dat is de partner van die eikel niet bespaard gebleven. Die kwam er op die manier achter. Maar wel de moeilijke vragen gesteld over het hoe en wat. Nee, het antwoord was niet leuk. Maar het was voor mij wel een test om te zien of er nog steeds leugens uit kwamen of dat de waarheid nu op tafel kwam. Het antwoord op die vragen liet me wel zien dat de waarheid op tafel kwam.

Het is gewoon zo ongelooflijk stom. Vreemdgaan uberhaupt natuurlijk, laten we wel zijn. Maar 1. had ik het van haar nooit verwachte en 2. helemaal niet met hem. Hij is alleen maar slecht voor haar geweest. Mishandeling, vreemdgaan, soa's oplopen. Noem het maar op. En dan toch, alles voor elkaar hebben, teruggrijpen op hem.

We zullen het er mee moeten doen, ben ik bang. Dit is iets wat nooit meer weg gaat. Er is een duidelijke voor en na deze gebeurtenis. Maar de achteloosheid waarmee dit gegaan is. Kan ze zelf nu ook niet bij. Maar goed.

Waar ik wel moeite mee had..was het antwoord..het gebeurde gewoon...

Daar hebben we wel eindeloze gesprekken over gehad...want vreemdgaan gebeurt niet zomaar. Tuurlijk kan er een situatie ontstaan dat de omstandigheden zich ervoor lenen..zoals bij man het bedrifsfeest met veel drank..

Maar om de stap te zetten..

Hier is eruitgekomen...dat ik druk met zorg voor kinderen en moeder ( ik had meer een relatie met moeder dan met man).man zorgde altijd voor mij..tja en wie was er voor man..ik niet..hij was altijd zo sterk..maar ja..toen was er een collega die hem leuk en geweldig vond.tja...en dat streelt dan toch je ego denk.. En als klap op de vuurpijl...schoorvoetend als excuus gebruiken..broer en zus relatie..nou daar ben ik dus fel tegenin gegaan. Broer en zus hebben geen sex samen..en dat hadden wij nog wel..dat vind ik zo slap..

Dat altijd voor iedereen zorgen daar heb ik nog wel begrip voor.