Relaties Relaties

Relaties

Martine

Martine

12-01-2011 om 14:22

Verdriet


Martine

Martine

13-01-2011 om 13:46

Slimme brunette

Ja, ik ben nog steeds getrouwd en nee, ons huwelijk is er niet beter van geworden. Ook niet slechter overigens, omdat mijn huwelijk zich op een dieptepunt bevond toen ik mijn affaire begon.

Mijn liefde voor mijn minnaar was groot. Overweldigend. Hij besloot de stekker eruit te trekken, zodat wij allebei aan ons huwelijk konden werken. Ik knok nog steeds en ik voel me verraden dat hij het dus doodleuk met zo'n jong meisje aanlegt. Het steekt, omdat ik hem waarschijnlijk voor mezelf nog niet had laten gaan...

Groetjes,
Martine

Martine

Martine

13-01-2011 om 13:51

Primavera

Je hebt gelijk, moet ik beschaamd toegeven. Ik hou nog steeds van die man en ja, zijn huwelijk had ook door mij kunnen stuklopen. Alsof ik daar zo makkelijk overheen had kunnen stappen! Ik ken zijn gezin goed, hou vreselijk veel van zijn kinderen. Zijn vrouw kan hem niet geven wat hij zoekt, maar het is een leuk mens. Vanuit dat standpunt heb ik enorm met haar te doen en gaat er geen moment voorbij dat ik denk aan haar huidige verdriet.

En ik zit nog een beetje in de ontkenningsfase, denk ik, dat hij niet voor het jongere exemplaar was gegaan als hij met mij was geweest. Erg naïef, nu ik het hier zo neerschrijf, maar ik weet wel dat hij bij mij zou krijgen wat hij in zijn eigen huwelijk zo mist.

Groetjes,
Martine

+ Slimme Brunette +

+ Slimme Brunette +

13-01-2011 om 13:53

Martine

Je moet je niet verraden voelen, ik vermoed dat hij écht aan zijn huwelijk heeft willen werken, dat dit tegenviel en dat hij daarom is vervallen in een oude fout. Ik geloof niet dat hij de smaak van buitenechtelijke affaires te pakken heeft gekregen en jou doodleuk voor een ander heeft ingeruild, zulke dingen liggen gecompliceerder. Met je laatste zin bevestig je dat je nog niet los van hem bent. Misschien is dit een van de redenen waarom je huwelijk nog steeds niet op de rails is? Maak een keuze, er zit niets anders op. Als het met je hart niet lukt, dan maar met je verstand.

+ Slimme Brunette +

+ Slimme Brunette +

13-01-2011 om 14:04

Terugduwen naar je gezin

Poezie zou zeggen: het beste ophebben met je gezin maar ondertussen schade aanrichten door seks te hebben? En inderdaad, deze man had zich moeten beperken tot een platonische vriendschap. Maar dat is niet gebeurd, het vlees is zwak, en nu zit je met de gebakken peren.

Bij ons was het trouwens net andersom, hij klaagde over zijn slechte seksleven en ik wilde daar wel iets aan doen terwijl ik verder zocht naar een ongebonden man, ik was er niet op uit om hem van haar af te pikken. Na enige tijd bleek het ook geestelijk te klikken en waren de rapen gaar.

Martine

Martine

13-01-2011 om 14:18

Peren en rapen

SB, jij schrijft het zoals het is inderdaad. Hij WILDE echt aan zijn huwelijk werken, ik weet ook van anderen dat hij dat ook echt deed. Minder werken (opoffering voor een workaholic), meer thuis zijn, vaker met z'n gezin op pad gaan enz.

Ook wat betreft mijn huwelijk zit SB goed. Mijn huwelijk zou er wel kunnen komen, maar pas als het me is gelukt me volledig van mijn ex-minnaar los te maken. En dat kost me vreemd genoeg zoveel moeite! Dacht dat een verliefdheid geen jaren zou duren, maar dus toch... En nu ben ik dus tóch verdrietig, omdat hij mij liet vallen, omdat hij blijkbaar thuis toch niet ongelukkig genoeg was, en dat hij dus misschien toch wel meer voelt voor dit meisje (ja, ik noem haar een meisje, omdat ze enorm veel jonger is dan ik!).

Groetjes,
Martine

+ Slimme Brunette +

+ Slimme Brunette +

13-01-2011 om 14:48

Hier de ervaringsdeskundige weer

Jee, wat je nu weer zegt, een workaholic! En jij maar denken dat hij dat bij jou niet zou zijn! Na de eerste wittebroodsweken of -jaren is de kans groot dat hij in zijn oude gedrag zou vervallen. Wil je daar je gezin voor uit elkaar trekken? En jij maar idealiseren hoe mooi het allemaal zou kunnen zijn! Weet je trouwens wel zeker dat hij echt een workaholic is? Zijn vrouw mopperde zeker over zijn vele overwerk (smoes nummer 1 voor afspraakjes met minnaressen). En zelfs al zou hij een workaholic zijn: het pleit niet voor hem dat de weinige tijd die hij met zijn vrouw kan doorbrengen óók nog eens voor een deel wordt verbrast aan een minnares. Het kan heel goed zijn dat zijn werkverslaving een vlucht is uit de moeizame relatie, dat is je enige troost. Dat een ander er nu met de buit vandoor dreigt te gaan is zuur voor je. Maar wie weet krijgt ze wel een kat in de zak en blijkt hij in een echte relatie flink tegen te vallen. Ik zeg het nog maar eens: jij kent voornamelijk zijn leuke kanten, idealiseer hem niet!

Verwerking

Het is heel schrijnend nu "waarom niet met mij en wel met haar?" Geen hoop meer, helemaal voorbij. Laat het verdriet maar z'n beloop. De jaloezie en het de pijn zullen slijten, zoals bij elke beëindiging van een relatie. En dan krabbel je er langzaam weer bovenop en ga je verder met je leven.

Hoe het verder met hem gaat is dan ook niet interessant meer.

Fély

+ Slimme Brunette +

+ Slimme Brunette +

13-01-2011 om 15:35

Ja, elk nadeel heeft zijn voordeel

Fély heeft gelijk, hoe zuur het ook is dat hij verliefd is op een ander, het is duidelijk dat stiekem hopen dat het misschien ooit nog wat zal worden nu geen zin meer heeft. Dus kun je dit hoofstuk nu eindelijk echt gaan afsluiten. En ik blijf erbij, weg met die foto's! Er zullen heus wel momenten zijn dat je het jammer vindt dat je dit of dat hebt weggegooid of gewist maar dat kun je gebruiken als wegwijzer om te weten hoe ver je bent. Echt, er komt een dag dat het je niets meer kan schelen dat je niets tastbaars meer van hem hebt. Een tussenstap kan zijn om alles wat je van hem op je computer hebt op een cd of stick te zetten en die goed op te bergen zodat je minder snel in de verleiding komt om nog eens te gaan zitten neuzen. Heb ik ook gedaan en heb die cd ook nog wel eens bekeken maar op een dag heb ik de hem in tweeën gebroken. Het afvragen hoe het met hem zou zijn is ook gesleten, dat heeft vele maanden geduurd hoor. Google eens op "tips liefdesverdriet", misschien dat je daar nog nuttige informatie vindt. Afleiding zoeken, zeggen ze altijd. Laat die afleiding je eigen man zijn.

Slimme brunette (beetje o.t.)

Hoe heette jouw draadje een paar maanden ook alweer geleden over? Heb geprobeerd te zoeken in het archief maar geen resultaat.

Ik moet geen man

die ik moet delen, liever alleen dan zitten wachten op een man. Kom zeg, geen hand vol maar een land vol.

+ Slimme Brunette +

+ Slimme Brunette +

13-01-2011 om 17:24

Fely (o.t.)

Help me eens, waar ging dat draadje over? Heb ik een draadje gestart over mijn minnaressenperiode? Kan het me niet herinneren maar ik weet wel dat ik als berouwvolle ervaringsdeskundige graag op vreemdga-thema´s inga.

Even anoniem

Even anoniem

13-01-2011 om 18:41

Slimme brunette en weggooien

Ik heb ook veel geleerd en in die mails staan zaken waardoor ik beter op mijn levenspad ben gekomen. En soms vergeet ik dingen en dan vind ik het fijn om ze weer te lezen. Ik weet gewoon dat ik over een poos het verdriet kwijt zal zijn en dan zelfs dankbaar terug kijk op onze periode (en nee Poëzie, ik hoef geen kritiek hierop). Het was naast een mooie periode met ons twee, ook een mooie periode waarin ik veel heb geleerd heb over hoe ik mijn leven wil leiden. Dus ik kijk ze nu niet meer in, maar als ik over een poos het verdriet kwijt ben, ben ik vast blij dat ik ze nog heb.

Even anoniem

Even anoniem

13-01-2011 om 18:45

Poëzie

Wat ik mij afvraag: waarom heb jij de behoefte om te reageren? Martine vraagt om steun en dan mag je het best niet met haar eens zijn, maar jij reageert alleen om te oordelen, niet om te steunen. Je kunt ook niet reageren. Maar jij kiest ervoor om Martine te laten weten dat alle vrouwen die eens een affaire hebben fout zijn. En dat het allemaal haar eigen schuld is. Wat denk je daarmee te bereiken?

Jade

Jade

13-01-2011 om 19:01

Oh bakkes....

"soms overkomen dingen je".....ik word daar altijd weer *blegh* van.....men maakt altijd nog ZELF de keuze om verder te gaan of niet.

Verliefd worden kan je overkomen ("het hart gaat met je op de loop"), mee eens....wat je ermee doet overkomt je niet....

Jade

Jade

13-01-2011 om 19:02

Goed,

mijn reactie is eigenlijk hetzelfde als die van Poezie

Jade

Jade

13-01-2011 om 19:07

Martine,

ondanks alles hoop ik toch dat je verder kunt en dat je het achter je kunt laten

+ Slimme Brunette +

+ Slimme Brunette +

13-01-2011 om 20:05

Selectief weggooien

Okee, dan bewaar je die paar waardevolle mails als een soort dagboekdocument. Maar de foto´s, sieraden, flirtmails en geile smsjes dan?

Slimme brunette

Stond me iets bij dat je een relatieprobleem had, of met een ex. Maar ik ben wellicht abuis.

Ik ben het met je eens, wil je er vanaf, dan grote schoonmaak. Maar soms wil je gewoon in de pijn blijven. Dat kan best voor een tijdje goed zijn, maar dan is het inderdaad genoeg geweest.

Even anoniem

Even anoniem

13-01-2011 om 20:23

Haha!

Het spijt me dat ik je moet teleurstellen, hier geen geile mails, foto's en sieraden. Wel hele mooie boeken en dichtbundels. En nee, die gooi ik niet weg
Helaas was het geen affaire om de sex. We deelden vooral andere dingen. Denk dat het verdriet daarom niet zomaar over is. Het was voor het eerst dat ik iemand ontmoette die bepaalde boeken, muziek, theater net zo mooi vindt als ik...

+ Slimme Brunette +

+ Slimme Brunette +

13-01-2011 om 20:49

Fély en even anoniem

Fély, ik denk dat je mijn huidige vriend bedoelt en een draadje over dat hij zich gepasseerd voelde toen ik een speelafspraakje voor mijn dochter maakte zonder hem erin te kennen. Het is overigens nog steeds aan, het is uitgepraat en we konden weer verder.

Aan EA: Eh, tja, boeken en dichtbundels dat is wel heilig. Toch zou ik die boeken de eerste tijd niet in mijn huis willen hebben en ze langdurig hebben uitgeleend aan iemand die er goed voor zorgt. Ook onze verhouding was trouwens niet louter seks gebaseerd, al was dat in het begin wel het uitgangspunt. Anders had ik het ook niet zo lang (een jaar) uitgehouden. Toen het uitraakte miste ik de seks niet maar ik heb nog lang heimwee gehad naar de goede gesprekken. Ik heb hém trouwens wel een boek gegeven, "Komt een vrouw bij de dokter".

Martine

Martine

13-01-2011 om 21:14

Jade

Wat je met je gevoelens DOET, is een keuze. Daarin heb je gelijk. Wil je geloven dat ik me na de verliefdheid en twijfels over ons huwelijk van mijn man mijn schouders over die keuze ophaalde? Ik KON voor mijn gevoel niet anders dan me in zijn armen storten.

Wat overigens figuurlijk is, want de relatie bestond eerst louter uit diepgaande gesprekken. Hij had, naast de problemen thuis, een groot verlies te verwerken. Bij mij kon hij uithuilen, iets wat hij anders nooit doet waar anderen bij zijn. De seks volgde pas maanden later.

Groetjes,
Martine

Martine

Martine

13-01-2011 om 21:22

Slimme brunette

Nouja, workaholic... Hij werkt 6 dagen per week ja en daarvan maakt hij 5 lange werkdagen. Die beginnen 's morgens vroeg, dus hij is de avonden overwegend thuis. Of i.i.g. niet aan het werk (wel weer studie en sport).

Ook werkte hij vaak wat avonden en soms ging hij zelfs op zondag nog even terug om wat af te maken of voor te bereiden voor maandag. Maar toen hij aan zijn huwelijk ging werken, heeft hij dit allemaal teruggebracht tot normale proporties (niet meer 's avonds werken en studie gestopt/uitgesteld). Ik vind het juist aantrekkelijk in een man, die passie voor het werk. Maargoed, ik ben dan zelf ook een beetje een workaholic.

Groetjes,
Martine

Aha

"Bij mij kon hij uithuilen, iets wat hij anders nooit doet waar anderen bij zijn."

Jij voelde je dus de uitverkorene, de speciale, degene waar hij echt en oprecht bij kon zijn. Iemand die jou dus vertrouwde en daarin was jij uniek.

Wat had je daar eigenlijk aan ? En waarom was dat zo alles bevestigend ?

Misschien ik wel heel simpel op dit vlak maar bij mij was het toch altijd dit rijtje:

- hij vindt mij leuk
- ik vind hem ook leuk
- hij is vrij
- ik ben vrij

- ik ben altijd flirterig als ik een man leuk vindt en ik ben ook altijd wel wat kwetsbaar en dat zijn 2 duidelijke signalen blijkbaar
- hij ziet mij, probeert zo vaak mogelijk bij mij te zijn, geen maren, al moet hij 3 uur in de trein om een uurtje bij mij te zijn en dan zou hij toch langs komen.

En dan ben je dus verliefd en dan kijk je wel verder.

Wachten op een man, een man delen ???? Je bent gek, een man waar je op moet wachten en die je moet delen die wil je niet en die wil jou ook niet voor de volle 100%.

Martine

Martine

13-01-2011 om 22:02

Manda rijn

"Een man die je moet delen die wil je niet..."

Geen idee of ik dat niet zou willen. Niet iedereen leidt een monogaam leven, en niet iedereen met een polygaam leven is ongelukkig.

Ik bedoel dat ik me ervan bewust ben dat hij vreemdging en dat ik dat ook deed. Daar praatten we ook met elkaar over, dat als het op een relatie uit zou draaien tussen ons, dat dat dan waarschijnlijk een redelijk vrije relatie zou zijn.

Wat ik eraan had dat hij bij mij kon uithuilen? Ik vond het fijn dat ik hem die schouder kon aanbieden. Het klankbord waar hij zijn verdriet kwijt kon. En hij stond voor mij klaar toen ik met mijn verdriet ergens terecht wilde. Wat ik daaraan had? Ik voelde me geliefd, de passie was intens. En hij probeerde wel degelijk zo veel mogelijk tijd met mij door te brengen! Wij zagen elkaar bijna dagelijks, een half jaar lang. Dat is niet zo moeilijk in een plaats waar veel kinderen en volwassenen elkaar kennen, waar je elkaar ontmoet op de sportclub en op veel andere plaatsen waar mensen samenkomen.

En ja, ik voelde me ook de uitverkorene, omdat we in die tijd nog praatten over een eventuele toekomst samen. Met alle plus- en minpunten die dat opleverde. Dat hij dat allemaal weggooide voor het geluk van zijn vrouw (want dat had hij haar tenslotte zoveel jaren geleden beloofd) en kinderen (die vooral), vond ik alleen maar mooi. En daardoor had ik de moed door te knokken thuis, want de pijn en het verdriet mochten niet voor niets zijn geweest.

En daar zit nu net mijn verdriet: het feit dat hij nu toch voor de charmes van een ander is gevallen. Toch ongelukkig thuis, waardoor hij het geluk ergens anders zoekt. En niet eens bij mij... Ja, dat doet gewoon pijn.

Groetjes,
Martine

Maar kom nou toch

"Geen idee of ik dat niet zou willen. Niet iedereen leidt een monogaam leven, en niet iedereen met een polygaam leven is ongelukkig. Ik bedoel dat ik me ervan bewust ben dat hij vreemdging en dat ik dat ook deed. Daar praatten we ook met elkaar over, dat als het op een relatie uit zou draaien tussen ons, dat dat dan waarschijnlijk een redelijk vrije relatie zou zijn.

"

Tenzij je er beide lol in hebt zit niemand te wachten op een 3e wiel aan de wagen. Of je neemt genoegen met een slappe helft waarvan je telkens je afvraagt of het nog wel een echte half is of inmiddels een kwart of nog minder.

GUN JEZELF een man die stapelgek op je is die ziet dat jij het bent, jij bent het voor mij, voor nu en altijd, zonder maren, zonder wikken en wegen en dat idem dito van jou voor hem. Vreemdgaan, bah zonde van je tijd. het idee alleen al dat die vent waar je net je emoties bij hebt laten zien, je kwetsbaar hebt opgesteld, waar je seks mee hebt gehad en dan weer naar dat andere warme bed gaat.

Echt no way, wat ik al zei hieronder, de nep cola van de Aldi liever 5 hoog dan dat mezelf moeten aandoen, nee bah nooit.

En dan ga je misschien nog keihard op je bek als het misschien niet werkt, maar dan heb je het wel geprobeerd en hebben allebei er oprecht in gelooft en loop je wel met een pijnlijk hart weg maar dat is het wel echt waard geweest.

Kijk ik kan

wel aan je proberen uit te leggen hoe jij er nu in zit :

- man zit huilend bij vrouw B op de bank want man vindt het zo erg dat vrouw B straks weggegooid moet worden voor vrouw A.

- Vrouw B vindt dit mooi van hem en het geeft haar kracht om zelf ook verder door te emmeren en pijn te hebben.

- Als hij voor vrouw A kiest dan is dat goed, daarmee bevestigd hij dat hij een goede man is.

- man vertrekt maar gaat zomaar opeens naar vrouw C, die had hij ook nog ergens op een bank zitten.

En dan maak jij een onderscheid tussen die 2 andere vrouwen, dat doet jou het meeste pijn ?

Ik vind het wel echt sneu voor je, niet vanwege zijn keuze maar omdat jij zo denkt en jezelf zo weinig gunt.

Je hebt het telkens over zijn verliezen, jij had ook een relatie, met kinderen denk ik. Waarom was hij belangrijker dan jij zelf ?

+ Slimme Brunette +

+ Slimme Brunette +

14-01-2011 om 00:27

Nog meer overpeinzingen

Het intense en ontroerende had ook wel iets kunstmatigs want al die diepe gesprekken gingen wel erg vaak over relaties: het ongelukkige van de bestaande situatie, fantaseren over een toekomst samen. Dat laatste doen normale stellen ook maar dat voelt minder intens aan omdat de fantasieën in principe gewoon uitgevoerd kunnen worden. Het speciale van de ontmoetingen zit hem ook in dat er nooit tijd is om duf op de bank te hangen, gemopper over huishoudelijke ergernissen, dat soort dingen. Elke minuut samen wordt heel bewust beleefd en daardoor lijkt alles een extra glans te krijgen.

Ook ik kreeg kritiek op fora toen ik morele steun zocht en meende net als al die andere vrouwen dat Onze Verhouding hééél speciaal was, niet te vergelijken met de gemiddelde vreemdganger. En achteraf was het allemaal toch niet zo bijzonder, velen zijn me voorgegaan en zijn in dezelfde smoesjes getrapt. Ik verdedigde me vaak dat Wat Wij Hadden veel nobeler was dan ordinair stiekem geneuk. Want wij maakten lange boswandelingen waarbij we niet eens van de stilte genoten omdat we elkaar zoveel te vertellen hadden. Soms vergaten we op tijd naar huis te gaan om nog even lekker te seksen. Maar de waarheid was dat zijn vrouw haar notoire vreemdganger best zijn lichamelijke uitstapjes gunde of een innige platonische vriendschap maar niet tegelijkertijd met dezelfde vrouw.

Het beste dat ik aan de hele ervaring heb overgehouden is dat ik extra geniet van bepaalde momenten met mijn vriend: gewoon hand in hand over straat kunnen lopen, voorgesteld worden aan zijn familie, lekker tijd kunnen vermorsen zonder op de klok te hoeven kijken, noem maar op. Ik weet heel zeker dat ik nooit meer iets met een gebonden man zal beginnen, ben echt helemaal genezen. Wat vond ik mezelf altruïstisch dat ik in staat was een man te delen. Ammehoela, een domme trut was ik die genoegen nam met halfslachtig gedoe.

Martine

Martine

14-01-2011 om 10:14

Ik hoop...

...dat ik er ooit ook zo op kan terugkijken, zoals Slimme Brunette dat kan.

Ik heb zojuist een heftige afscheidsmail aan hem gestuurd, waarin ik duidelijk aangeef dat we elkaar niets meer te zeggen hebben. Volgens mij gaat hem dit best wel raken, wat ik heb geschreven, maar ach, hij kan op z'n werk bij z'n kleine vriendinnetje uithuilen (zei ze stoer, terwijl de tranen stromen).

En nu maar hopen dat ik sterk genoeg zal zijn als er een SMS, mail of telefoontje komt. Alles negeren. En wat ik moet doen als ik hem tegenkom met sporten of ergens in de plaats waar we wonen? Geen idee, dat duurt nog bijna een week, kan ik nog even over nadenken (hoofd wegdraaien, alleen een glimlach, alleen een hand opsteken?).

Dank jullie wel allemaal voor de vele reacties. Niet allemaal even leuk om te horen, maar dat hoort erbij. Ik ben weer een stap verder. Niet dat het nu allemaal verleden tijd is, maar ik voel me wel een stukje sterker nu ik dit heb gedaan!

Groetjes,
Martine

Zondernaam

Zondernaam

14-01-2011 om 10:42

Martine

Je hebt hem een afscheidsmail gestuurd? Wat dacht je, nog 1x laten voelen wat hij weggooit. Wat had hij dan moeten doen. Naar jou toe komen en zeggen ik heb het geprobeerd maar het lukt niet thuis, wil jij nog? Jij zou toch nee hebben gezegd. Want in feite wou je hem niet meer.

Hij is verder gegaan met zijn leven en dat zou jij ook moeten doen. Geloof me, been there.

Ik gun je heel erg dat hij van zijn voetstuk valt. Dat is het enige dat helpt om van je luddeveddu af te komen. Hij zit je nog veel en veel te hoog. Hoe lang heeft je relatie met hem eigenlijk geduurd? Als dat te kort geweest is snap ik het wel. Die van mij duurde wat langer dan 2 jaar. Lang genoeg om binnen die duur van de affaire genoeg van hem en het hele gedoe te krijgen.

Dat gun ik je, dat je genoeg van hem hebt en weer door kunt!

Marlou H.

Marlou H.

14-01-2011 om 11:11

Was dit een laatste poging martine?

Is die zogenaamde afscheidsmail niet een laatste poging hem alsnog voor je te winnen? Heel apart dat je dat gedaan hebt.

Ik wens je weer een eigen leven toe dat draait om jezelf, je kinderen en je man en niet meer om deze man. Ik hoop dat je uiteindelijk deze liefde kunt koesteren voor wat het was. Sommige dingen in het leven zijn niet voor altijd. Je maakt het mee, het verrijkt je, op welke manier dan ook.

Ik hoop dat er een dag komt dat je met mildheid kunt kijken naar jullie liefde die jullie veel heeft gebracht in een bepaalde fase van jullie levens. Daarna is hij verder gegaan, en dat zou jij ook moeten doen.

Maar ik begrijp je verdriet en teleurstelling. Veel sterkte Martine. Kan je het trouwens niet met iemand delen? Dat helpt om dingen in proportie te zien en een troostende arm is in zo'n situatie bovendien gewoon fijn.

Marlou

Reageer op dit bericht

Op dit topic is al langer dan 4 weken niet gereageerd, daarom is het reageerveld verborgen. Je kan ook een nieuw topic starten.