Verjaardag neefje
Ik heb 1 broer en hij heeft 2 zoons, een daarvan is as dinsdag jarig, maar dit wordt zondag gevierd, bij mijn moeder want mijn broer zit een traject en zodoende heeft hij nog geen eigen woonruimte, nu is zijn zoontje jarig en mijn moeder belde al op om te vragen of we dit jaar eerder kwamen dan vorig jaar.
Want neefje rekent erop, wij zijn de enige visite, want broer heeft verder geen vrienden en/of familie die hij uitnodigt, wij zitten daar dus onze tijd uit...dit klinkt heel lullig.
Maar natuurlijk gaan we graag naar neefje toe, maar mijn moeder verwacht ons rond half 2 om dan weer rond half 6 6 uur naar huis te gaan. Ik vind dat dan weer te lang, en blijf liever anderhalf a 2 uurtjes, maar mijn moeder was een beetje gepikeerd, want dit doen we bij vrienden toch ook niet, nee idd, omdat daar genoeg gesprekstof is,(visite).
Mijn moeder staat continue in de keuken te stressen met eiersalade oid, ze komt nergens dus heeft ze ook niets te vertellen, of een klaagzang over het kabinet en hoeveel ze wel niet moet betalen etc...dit klinkt heel erg, maar ik ga helemaal niet meer graag naar huis. Ze werkt niet en heeft maar 1 vriendin dus leeft in haar eigen wereldje.
Ik ben afgelopen dinsdag met m'n moeder wezen winkelen, maar dan ben je bezig en dat gaat hartstikke leuk, maar die feestjes zijn voor mij een nog net geen ramp...er komt gewoon niemand, en dan vind ik het veel te lang.
Vorig jaar kwamen we rond 3 uur half 4 en dat vond ze extreem laat (haar woorden) want om half 7 gaan neefjes weer naar moeder toe....
Wij zijn dus de enige visite, en ik snap dat neefje daar op staat te springen, maar anderzijds zijn wij niet verantwoorderlijk voor een leuk feestje, mijn broer kan ook mensen uitnodigen oid....ik vind dat ze van ons aflaat hangen, en dat vind ik eigenlijk niet kloppen of wel ???
Eigen plan trekken
doe ik al jaren met een moeder vergelijkbaar met die van jou. Ik ben nog erger, ik ga niet eens naar haar verjaardag.
Ik zou dus wel gaan, maar dan idd volgens je eigen plan. Voor het neefje niet voor je moeder.
En wellicht kun je er een keer met je broer over spreken, het is tenslotte zijn zoon.
Misschien
Hoe oud is neefje? Geeft hij ook nog een kinderfeestje of is dit het enige feestje?
Als neefje nog jong is, zou ik proberen om het zelf leuker te maken door bv een spelletje mee te nemen of naar buiten te gaan, of iets met Halloween te doen, ik zeg maar wat. Het is sneu als neefje de dupe wordt van de stressige oma en initiatiefloze vader. Door zelf wat leuks te verzinnen kun je je moeder ook een beetje in haar sop laten gaar koken en makkelijker de tijd volmaken.
Voor volgend jaar
zou ik je moeder de stress besparen en jezelf de saaie middag, en aanbieden dat neefje bij jou zijn verjaardag viert. Buurkinderen uitnodigen, er een echt kinderfeest van maken. En dan mag oma zelf haar eigen plan trekken (desnoods blijft ze tegen de eiersalade aanpraten in de keuken).
Voor nu: ik zou de hele middag komen, voor neef, en mijn best doen het zelf lollig te hebben door iets te plannen. Een spel meenemen, bijvoorbeeld. Of de middag breken met een wandeling annex speurtocht.
Of...
...gewoon gezelschapsspelletjes gaan spelen. Wie weet pakt dat onverwacht leuk uit.
Inderdaad
Hoewel ik je heel goed snap (je zit daar een beetje te zitten en half dood te gaan…en je te ergeren aan je moeder….), kom je uiteraard niet voor je moeder, maar voor je neefje. Voor hem is het ook niet leuk als daar een tante en oom zitten die eigenlijk zo snel mogelijk weer weg willen…een kind voelt dat.
Bedenk inderdaad iets leuks voor hem. Is er bijvoorbeeld wat te doen in de buurt? Zoals eerder al aangegeven, kun je een speurtocht maken voor hem met allerlei verassende dingetjes….vinden kinderen altijd erg leuk.
Zou voor het volgende jaar wel je broer erop aanspreken dat hij wat leuks moet doen met zijn zoon en dat het voor dat mannetje ook niet leuk is om de hele dag bij een overtresste oma te zitten. Je broer vindt het wel makkelijk zo denk ik…maar hij moet ook zijn verantwoordelijkheden dragen.
Neefje
Probeer je eigen ergernis en ego opzij te zetten en er iets feestelijks van te maken voor je neefje. Een betere wereld begint bij jezelf.. of dat nu logisch of terecht is of niet.
Dat jochie zal het toch al niet makkelijk hebben. Ga s middags naar een speeltuin of een balletje trappen.. dan heb je ook minder last van je moeder.
Ik...
Ik sluit me aan bij Vertigo.
Eerder komen met doos lego
Hoi,
Ik snap je probleem (zie draadje boven). Kan me wel voorstellen dat eerder komen prettiger is, neefje zit anders de hele dag in spanning te wachten tot het bezoek er is. Dus ik zou al om half twee komen (of nog eerder, om elf-twaalf uur), een grote doos lego meenemen waarmee neefje kan spelen en dan is het voor neefje ook niet erg als je na anderhalf-twee uur weer vertrekt. Heeft hij toch de hele middag nog om met zijn kado te spelen.
Als ik naar mijn kinderen kijk, vinden ze het leukste gedeelte van het bezoek het moment dat ze een kadootje krijgen. Daarna verdwijnen ze naar boven en gaan ze echt niet de hele middag bij het bezoek zitten. Dus voor wie blijf je dan ?
Het andere genoemde alternatief, neefje mee op sleeptouw nemen lijkt me ook een hele goeie en zeker voor neefje de leukste oplossing. Hoe oud is hij?
Activiteit
Ik zou inderdaad een activiteit plannen die geschikt is voor iedereen en anders alleen voor de kinderen. Kies dan iets uit waar de volwassenen nog even onderling kunnen kletsen en koffiedrinken.
Het gaat niet om jezelf
Mijn titel klinkt misschien belabberd, maar het gaat om je neefje en ik vind dat je jezelf soms opzij moet zetten in het belang van iemand anders. In dit geval je neefje. Het is jammer dat hij zijn verjaardag zo kleurloos moet vieren bij jullie familie. Viert hij het wel uitbundiger met zijn moeder en haar familie?
Ik vind het voorstel van Krin eigenlijk heel goed: doe het volgende keer bij jou. Als je broer tenminste nog in dat traject zit.
Tuurlijk gaan we
voor neefje, en nee hij kan er zeker niets aan doen. Maar ik vind het niet zo kloppen dat dat in onze schoenen geschoven werd. Nu heb ik dit voor het eerst gezegd en zegt mijn moeder dat ik het te zwaar maak. Ze wil dat het een leuke middag wordt voor neefje (wij ook) daarom hoopt ze ook dat wij vroeg komen en laat weggaan, omdat als wij er niet zijn, het niet echt een verjaardagsfeestje is. Ze wilde ook idd al spelletjes bedenken maar mijn kinderen zijn ouder dus vond ze het lastig iets te bedenken.
Ik ga voor sinterklaas al een speurtocht in elkaar zetten bij mijn moeder omdat er voor het eerst geen "echte" sint langskomt.
Uitnodigen
Waaarom nodig je broer en neefje niet bij jou thuis uit om het te vieren? Dan kun je wat meer je eigen gang gaan (kun jij in de keuken pauze nemen...) en is er wellicht meer speelgoed voor de kinderen?
In dat geval
kan je misschien een deel bij je moeder doen en vervolgens die activiteit doen. Bijv trampolinespringen (zag ik toevallig in de buurt net, met eventueel wat trucjes leren). Misschien is zoiets er in jullie buurt niet perse maar dan er moet genoeg zijn dat voor deze leeftijden is? Ik zou niet de hele dag thuisblijven. Daar worden kinderen en mensen soms zo giebel van. En als je er op uit trekt, heeft iedereen een en hetzelfde doel.
Zie het gewoon als een speciale dag waarop je met alle kinderen wat leuks gaat doen. Neven/nichten leren elkaar beter kennen en hebben een heerlijke dag. Altijd leuk om later aan terug te denken.
Wel
Ik zou ook vroeger komen en er dan gewoon een super middag van maken voor neefje. Je moeder heeft al gezegd dat ze spelletjes wil verzinnen maar niet goed wist welke vanwege je kinderen. Ik zou dus voorstellen om het activiteiten gedeelte te regelen en iets leuks te verzinnen voor die middag. Speeltuintje in de buurt? Thuis spelletjes? IJs ergens eten? Het hoeft niet zo groots te zijn maar gewoon iets leuks. Er zijn vast wel spelletjes te verzinnen die jouw kinderen ook nog leuk vinden en als ze al zo oud zijn dan ze niks meer leuk vinden dan zijn ze ook oud genoeg om te doen alsof ze het leuk vinden 
Het is maar een middag, en nee het is niet jouw verantwoordelijkheid maar dat lijkt me van onderschikt belang. Het gaat tenslotte om dat jochie.
Naar het bos, naar een speeltuin, naar een kindervoorstelling als daar budget voor is, naar het strand....
Want
(Ik was nog niet klaar)
Op die manier is het een leuke middag voor je neefje, heb je geen last van de eiersalade en heb je meteen wat gespreksstof.
Reactie
ik vind het niet prettig dat een gezellig verjaardagsfeestje van ons moet afhangen. Als we om half 2 aankomen, en weer om 4 uur naar huis gaan is het ook niet goed, want dan zijn we niet blijven eten.
Ik krijg gewoon de kriebels als iets een verplichtend karakter heeft. Tuurlijk kan ik 2.5 uur uitzitten en gezellig doen, maar dat is eigenlijk ook niet goed, mijn broer maakt er niet eens een punt van, nee dat doet mijn moeder, die wil alles regelen en onder controle hebben.....
En om wie gaat het nu?
Toch niet om je moeder?! Ik snap haar namelijk wel. Zo heeft dat jochie ook maar een kort feestje van maken.
Kun je er echt geen win-win van maken? De middag zo inregelen dat je er zelf ook nog wat plezier aan beleeft, al is het maar samen met je kinderen en je moeder EN je neefje een pleziertje doen. Het is maar een uurtje extra. Wat kost dat nou?
Tsja
Wat ik lees is dat je je blijkbaar onder druk gezet voelt door je moeder en als reactie je wilt terugtrekken. Dus de oplossingen die worden aangedragen die zijn m niet want het gaat niet over 1 saaie middag (voor jou en een fijne verjaardag voor je neefje) maar het gaat jou om dat je niet wilt accepteren om zo onder druk gezet te worden. Geen enkele oplossing zal denk ik jouw enthousiasme krijgen behalve dan als je moeder zich anders opstelt, of waarschijnlijk nog beter: haar excuses maakt naar je. Dat lees ik
Mijn mening: je moeder doet wat er in haar macht is om haar kleinzoon een fijne verjaardag te geven. Voor jou is de intentie goed maar de uitvoering niet naar jouw smaak. Op 1 of andere manier kun je blijkbaar niet over je eigen schaduw heenspringen tbv je neefje. En geef je je gevoelens over het dynamiekje met je moeder voorrang. Zonde, lijkt mij.
Ik zie een menneke op mijn netvlies bij dit verhaal dat straks een sombere beklemmende verjaardagsviering heeft omdat oma en papa niet echt blij zijn en tante onwillig even langskomt. En dat beeld doet me verdriet. Onzin want ik ken jullie niet dus het grootste gedeelte komt uit mijn fantasie.
Maar als ik je mijn mening mag geven: stap uit het gedoe met je moeder en maak er wat moois van, voor dat jongetje en desnoods een beetje voor je eigen karma.
Verstuurd met de Ouders Online iPhone app.
Uit jouw reacties
lees ik vooral dat je assertief naar je moeder wil reageren. Maar elke assertieve reactie gaat ten koste van je neefje.
Zet je er overheen. Vergeet je moeder. Neem actie in het belang van je neefje. En als je daarmee doet wat je moeder wil, prima. Dan willen jullie tenminste hetzelfde in zijn belang.
(kun je altijd nog wegblijven op haar verjaardag als je je daarmee beter voelt......)
Dames zitten te tobben en te bedisselen, maarreh die broer van j
Hier zitten vrouwen te bedenken en te verzinnen (en te ergeren en kibbelen), maar hoe zit het met je broer.
Die zit in een traject, dussss..... Hij mag geen eigen woonruimte hebben, hij is nog steeds de vader. Ik weet niet hoe oud het jochie wordt, maar zit hij echt te wachten op een theekransje met zijn oma en tante. Kan pa niet met zijn zoons gaan bomenklimmen ofzo en wellicht dat jouw kinderen daar ook voor te porren zijn. Heeft neefje aandacht van pa en grote neven/nichten in plaats van een tut-mutsen theekransje (met alle respect voor de topic starter). Lijkt mij voor pa ook een betere ego-boost dan ma en zus die zuchtend de verjaardag van zijn kind moeten regelen. Richt je pijlen op je broer, daar horen ze namelijk.
Wat wil je?
Als je een leuke middag wil, dan zul je zelf iets moeten regelen (kan ook je broer schop onder kont geven zijn). Als je lekker slachtofferig op de bank wil hangen met frustraties over de opstelling van je moeder, nou ja, dat kan ook. Ik zou een ander moment kiezen dan de verjaardag van je neefje, maar goed, ook jij hebt het recht je op te stellen als slachtoffer. Net als je moeder.
Eens met josephine
Kan je broer niet met zijn zoon en met evt. jou kinderen naar zo'n overdekte kinderspeelhal gaan? Hoe noem je zoiets nou; bij ons heet dat 'Ballorig'.
Een grote hal met allemaal klimtoestellen, klimmuur etc.. waarin de kinderen kunnen klimmen en klauteren. Voor alle leeftijden. Daarna met z'n allen lekker patat eten en wat drinken en klaar. Inderdaad, laat je broer zich er maar over buigen…
Doel
Ik denk dat het er van afhangt wat je doel is.
Tenminste, het is wel handig dat je er een hebt. Dan kunnen je handelingen ook voortvloeien vanuit het doel ipv alleen uit emotie. De emotie maakt het namelijk verwarrend en dubbelzinnig.
Je hebt twee opties;
je eigen doel (het punt dat je wil maken. Dat kan je doen voor de verjaardag en/of tijdens de verjaardag. Maar dan moet je eigenlijk niet komen. Dan draait de verjaardag om jou en niet om de jarige. Dat is dan het grootste plezier dat je hem kan doen, als er niets inzit dan dit doel. Hiermee krijg je geheid commentaar. Als dit je doel is, of je komt of niet. Maar je hebt een onuitwisbare indruk achtergelaten bij je neef, je moeder, je broer en mogelijk je kinderen: met jou valt niet te sollen. Ze zoeken het maar uit, het is hun probleem en daarom des makkelijker voor jou. Geef nou toe, jouw gevoelens van boosheid en onvrede zijn nu eenmaal veel meer solide en hebben meer bestaansrecht dan die van een 10-jarige. Dat weet iedereen toch wel. Dit kan je vantevoren zeggen, wie weet kunnen ze nog iets leuks regelen zodat neef alle narigheid op deze dag kan vergeten.
Het andere is je neefje een leuke verjaardag bezorgen en tegelijkertijd je eigen kinderen ook (en jezelf, je moeder). Je parkeert tijdelijk je eigen gevoelens van onvrede en bezorgt hem een leuke verjaardag en je kinderen een leuke dag. Heb je het idee dat je gevoelens van onvrede teveel naar de oppervlakte zullen komen, zorg dan dat je buitenshuis iets gaat doen. Met spelletjes doen thuis ga je zoiets niet uit de weg. Je kan dan na de verjaardag, waar je neefje niet bij is, met je moeder praten. Dat maakt meer indruk, ook in positieve zin, dan je eerste optie: je hebt een beter standpunt omdat niemand je kan verwijten dat je het doel van je moeder onderuithaalt (haar doel lijkt mij fijne verjaardag voor kleinzoon). Of je dit moet bespreken met je broer, vraag ik me af. Hij zit in een traject en misschien heeft je moeder ingeschat dat hij op dit moment in elk geval niet op kan brengen, hoe dan ook, om zijn zoon mooie verjaardag te geven. Dat is hoe dan ook een gemis voor je neefje maar dat zal hij nu nog niet ten volle beseffen. Jouw gevoelens gaan over de relatie tussen jou en jouw moeder. Natuurlijk is de situatie van je broer de aanleiding dat ze boven komen maar dat is niet de reden van het bestaan ervan.
Succes met je afweging.
Lieve help
Het gaat om 1 middag. Voor je neefje dat jarig is. Ja, je moeder maakt er een verplichting van en dat is vast reuze vervelend. Maar je neefje is jarig. Heeft vast al niet heel veel hoogtepunten met een vader in een traject. Je moeder zal het vast niet goed brengen, maar ik begrijp de strekking wel, zelfs als ze altijd loopt te zeuren en te stressen.
Er zijn hier tal van oplossingen aangedragen om de middag ook voor jou wat te breken zodat je niet met het gedoe van je moeder geconfronteerd hoeft te worden. Doe daar iets mee en blijf niet in die slachtofferrol zitten.
Of doe er niets mee, ga gewoon keihard anderhalf uur, dan weet je neefje in ieder geval dat het bezoek een verplichting was.
Nogmaals die broer
Ben ik de enige die niet snapt wat "een traject' betekent?
Betekent dit dat een volwassen vent in een hulpeloze baby verandert ofzo? Of is hij tijdelijk zo volkomen het spoor bijster dat hij functioneert op het niveau van een plant? Hij is de vader, laat hij zich ernaar gedragen!
En stop met betuttelen, zowel ma als zus!
Maar wat vind je ervan om ergens naartoe te gaan?
Tuurlijk kan ik 2.5 uur uitzitten en gezellig doen, maar dat is eigenlijk ook niet goed...
Voor kinderen is het toch ontzettend saai om zo'n grote mensenvisite te hebben. Je moet ook niet de hele middag daar willen zitten. Je hebt nog niet gereageerd op de ideeën van mensen om ergens naartoe te gaan. Kun je dat ventje niet meenemen naar de bioscoop? Blijkbaar is die vader erg passief.
Ja dat dacht ik nou ook, liat
Waarom er niet iets van maken wat voor iedereen leuk is? 
ma meenemen naar iets leuks in het bos, pannenkoekenrestaurant met een speeltuin erbij. Neefje mag een of twee vriendjes meenemen. Wandelingetje erbij, wat herfstdingen verzamelen, toe nog een ijsje of warme chocolademelk. Toch leuk voor iedereen? Ook voor de vader van het neefje. En al die ergerlijke interactie zaken zijn veel minder zwaar in de vrije natuur of in een restaurant (kijk een vliegenzwam, Ma wil jij nog koffie). Kost een paar tientjes maar dan heeft iedereen een wereldmiddag gehad.
Wat vind je belangrijker?
Volgens mij spelen er twee dingen door elkaar. Het dwingende van jouw moeder waar je (begrijpelijk horendol van wordt. En de verjaardag van je neefje. Nu komen ze dus samen... Er zijn heel veel suggesties gedaan hoe je er voor je neefje, en voor jullie zelf, een leuke dag van kunt maken. Blijft dat je het vervelend vind dat je moeder het allemaal wil bepalen. Ik vraag me nu af wat je belangrijker vindt: een principieel punt maken tov je moeder (en allemaal een k-middag hebben?) of je neefje een fijne verjaardag bezorgen? Dat laatste lijkt me vrij makkelijk door je van je moeder niets aan te trekken en helemaal in een feestje te duiken met leuke spelletjes en de kinderen centraal. Dat eerste kan natuurlijk ook maar geef je je moeder wel alle macht om het naar haar hand te zetten. Weliswaar ongezellig ("dit was toch wat je wilde? We zitten toch hier?!") maar wel weer dat zij bepaald. Laat haar lekker in haar vet gaar smoren, kies voor jezelf en wat jij belangrijk vindt en doe wat jij kunt om er een TOPmiddag van te maken.
Uiteindelijk laat je dan je moeder NIET bepalen hoe het eruit moet zien.
Gaat nu even om het neefje toch?
Ik herken wel eea van je verhaal mbt mijn eigen moeder maar zie het als mijn verantwoordelijkheid en taak om daar zelf mee te dealen en mijn weg hierin uit te stippelen. Jouw irritatie naar jouw moeder moet natuurlijk niet ten koste gaan van je neefje dus zet idd je eigen dingen even opzij en probeer iets leuks te bedenken om te doen. Iets wat hij leuk zal vinden. En inderdaad ik zou je broer ook aanspreken, komt over alsof hij wat achterover zit in deze hele kwestie.
En ik zou op een andre moment jouw gevoelens hierover ook met je moeder bespreken maar niet je neefje hierin de dupe laten worden.
Succes oregano
