Vertrouw jij je partner?

Ik ken

die stellen uiteraard wel en ik kan vrij goed inschatten hoe het zit. Veel van die relaties zijn inmiddels geklapt tot verbijstering van velen. Mij verbaasde het niet.

Het gaat er niet om dat je altijd maar moet stralen. Wel dat je ziet of mensen een ware verbintenis met elkaar hebben. Sommige van mijn vriendinnen klagen erover dat ze niet goed kunnen praten met hun man. Ze praten dit vervolgens goed door te zeggen dat alle mannen zo zijn. Dat dit geenszins het geval is, dat willen ze niet horen.

Sommige van mijn vrienden/ collega's klagen dat ze maar eens in de paar maanden seks hebben met hun vriendin/ vrouw. Zij praten dit goed door te zeggen dat vrouwen nu eenmaal zo zijn en dat het afneemt in een lange relatie. Dat dit geenszins het geval is, willen ze niet horen.

Van heel veel van dit soort relaties/ huwelijken begrijp ik niet hoe ze ooit tot stand zijn gekomen, of waarom mensen bij elkaar blijven hangen die zo overduidelijk niet meer in contact met elkaar zijn. Als dit soort relaties dan plotseling klappen, dan ligt dat wat mij betreft in de lijn der verwachting. Daar kun je heel dramatisch over doen en zo zal het vast voelen voor de betrokkenen, maar als ze eens echt eerlijk naar de situatie zouden kijken, dan zouden ze zien dat het vrij logisch is dat het zo is gelopen.

Vertrouwen

Trouw: ja, afspraken nakomen: nee.

Ik ben erachter dat ik de meeste afspraken eigenlijk niet eens had moeten maken, want het gebeurt toch niet. Hoeveel NAH daarbij meespeelt ben ik niet helemaal zeker van,maar dat het meespeelt is een feit. (NAH is niet aangeboren hersenletsel.)

Omgekeerd denk ik dat mijn man mij op trouw ook vertrouwt, dat hoop ik dan maar . Op het gebied van afspraken maken heeft hij een andere ergernis dan ik zijn kant op en dat is dat ik weleens niet op tijd ben met iets, of als ik van alles aanschaf met grootse plannen, die plannen ook uitgevoerd gaan worden. Hij weet beter inmiddels, dus is soms wat sceptisch. Maar of je dat nu heel zwaar in 'vertrouwen' moet verpakken... Bij vertrouwen denk ik toch groter. Kun je op iemand aan? Het eten een kwartier later op tafel zetten dan normaal valt daar niet onder vind ik. Dat eten komt er wel, dus ik kom de 'afspraak' na dat er gegeten kan worden. Hoe meer last je er van kunt hebben, hoe vervelender het wordt, dus hoe meer het toch naar vertrouwen schuift. Stel ik zou opgehaald worden bij vliegveld Eindhoven, maar hij is er niet (bij wijze van spreken, want we hebben geen auto), dan zou ik dat toch wel voelen in mijn vertrouwen. Belt hij, sorry iets te laat van huis gegaan, maar ik ben er tien minuten later, dan is dat niet zo heel leuk, maar ik overleef het wel. Hij komt de afspraak dan na.

Verbazing en Lanza

Aha, dus verbazing over andermans/vrouws relatie is zowel niet als wel de grond onder jouw bestaan. En verder: jij gelooft ook alles wat mensen jou vertellen, hè, als het over hun relatie gaat. Waarom zouden ze eigenlijk jou inlichten?

Verder snap ik wel als mensen ondanks een ontzettend slecht huwelijk bij elkaar blijven: ze hebben vast jonge kinderen.

Ik heb dat laatst ergens gelezen. Was dat nou hier op het forum 🤔?

100 % vertrouwen

===Hij is ook regelmatig een week in het buitenland en dan zitten wij niet heel dramatisch met elkaar te facetimen. Het is meer nou doei tot volgende week.===

en met twee kinderen in de onderbouw van de basisschool ging ik ook niet in alle vroegte naar Schiphol om papa weg te brengen. Kinderen hadden dan al afscheidsknuffel gehad voordat ze naar bed gingen.

Volgens een enkele real-life Lanza heel koud en kil. Was onze relatie dan wel goed? Niet iedere avond face-timen maar af en toe een korte sms over vertraging en later thuiskomen.
De ieder moment hand in hand wandelende real-life Lanza is nu uit elkaar en wij zijn nog steeds samen. Die real-life Lanza liet naar buiten altijd een plaatje zien van kijk wij eens happy zijn maar ondertussen........

Je weet niet wat er speelt achter een andere voordeur. Dat plaatje van happy couple is niet altijd waarheid.

Elke relatie is kwetsbaar

Daar ben ik echt van overtuigd.
En relaties die zo fijn 'samen' uitstralen, ja die ken ik ook wel. Meestal gaat het dan om een combi van 'gewoon fijne' mensen. Vaak nogal makkelijke mensen en vaak goede communicatieve en sociale vaardigheden. Dat geeft vaak een combi met veel goede kans.
Maar die mensen zullen ook weer eerder slachtoffer worden van avances van anderen, lijkt me zo. Heb je die risico's weer.

Ik ben zelf al heel lang samen. (met vader van mijn kinderen) Daar ben ik (nu) wel blij om.
Maar ik zie het meer als in geluk dan in wijsheid. En toevalligheden.
Twijfels zijn er genoeg geweest.
Ik weet eigenlijk wel zeker dat in de meeste stabiele relaties zo hier en daar twijfels de kop op steken.

Ik heb geen idee wat morgen, laat staan over 10 jaar is.
Vertrouwen in onze relatie is wel hier en daar beschadigd geraakt, en ook weer opgebouwd. Op echt cruciale momenten kon ik wel op partner bouwen, dat geeft hoop. En soms moet je het ook willen 'zien'. Soms voel ik me verwaarloosd oid maar zie ik niet goed wat hij wel doet. Of vraag ik gewoon teveel.
Hier beiden geen makkelijke mensen maar ik sluit toch zeker niet uit dat we samen oud worden.

Stelle

"Hier beiden geen makkelijke mensen maar ik sluit toch zeker niet uit dat we samen oud worden."

Mooie zin, Stelle!

Quote:

met twee kinderen in de onderbouw van de basisschool ging ik ook niet in alle vroegte naar Schiphol om papa weg te brengen. Kinderen hadden dan al afscheidsknuffel gehad voordat ze naar bed gingen.

Wat is dit nu voor gekkigheid? Lijkt me logisch dat je niet altijd meegaat naar Schiphol. Je brengt hem ook niet naar kantoor neem ik aan?

Stickertje

Je weet niet wat er speelt achter een andere voordeur. Dat plaatje van happy couple is niet altijd waarheid.===

Precies. Ik begin me af te vragen of Lanza óf heel jong is en nog prettig naïef, óf echt zonder moedwil zegt mensenkennis te hebben, maar juist de empathie mist om mensenkennis te hebben. Afgaande op wat ik hier op OO meekrijg van haar, neig ik naar het laatste. Ik zou op mijn leeftijd én met mijn empathisch vermogen niet zo stellig van alles durven verkondigen over relaties en scheidingen. Wat niet wil zeggen dat ik me nooit verbaas, of geen mening heb. Maar ik zadel degene die bijvoorbeeld gaat scheiden niet met mijn mening op en ik doe al helemaal niet aan inwendige weddenschapjes over de duur van een relatie. Ik ben kennelijk nog steeds een onverbeterlijke romanticus. Natuurlijk blijft een stel wat gaat samenwonen/trouwen voor eeuwig bij elkaar! Als Lanza inschat dat een stel gaat scheiden, heeft ze altijd 50 procent kans. Hoe vaak ze er náást zat, vertelt het verhaal niet.

Dat doet me denken aan dat ik weg was

Toen de dochters nog heel erg klein waren, een en drie jaar, ben ik met een vriendin een weekje weggeweest. Toen ik terugkwam keken de kinderen me aan of ik van een andere planeet kwam. Ik moest ook even aan hun nieuwe uiterlijk wennen. Het was juist die week erg zonnig en warm geweest (rond koninginnedag) en ik zag opeens een paar bruine hoofdjes ipv witte.

Stickertje

Wij hebben ook een paar keer mijn man uitgezwaaid; konden we meteen op het uitkijkplatform naar andere vliegtuigen kijken. Dat kon prima want het was geen uren rijden en in het weekend. Toch met die uitjes gestopt vanaf het moment dat dochter een keer verdrietig werd van afscheid nemen.
Uitzwaaien moet leuk zijn en leuk blijven, en passen.

volledig

Mijn eerste man vertrouwde ik volledig, we waren altijd open en eerlijk tegen elkaar, ook als de mededeling niet zo leuk was. Maar hij bleek dat achteraf toch niet geweest te zijn, ging vreemd en we zijn gescheiden. Nu heb ik een nieuwe partner en hem vertrouw ik toch ook weer volledig. Het voelt goed, heb geen idee dat hij er een dubbele agenda op nahoudt, maar ik kan het natuurlijk altijd mis hebben. Toch zie ik dat dan wel weer, ik ben van nature iemand die niet snel jaloers of wantrouwig is, misschien te naïef, maar het voelt wel fijn, ik sta in ieder geval positief in het leven.

Beroepsmatig reizen

Als reizen beroepsmatig is en met enige regelmaat terugkomt, dan is wegbrengen en ophalen toch ook van een andere orde dan bij vakantie die misschien eens in de heel weinig tijd voorkomt? Breng je iemand ook naar de trein als hij of zij gaat werken? Het is natuurlijk wel lief en hartelijk als je iemand elke keer voor zijn werk wegbrengt naar Schiphol, maar niet iets wat 'hoort' of waar je alles voor opzij moet zetten. Ik zou er geen slechte relatie in zien in ieder geval.

Live and learn

Mijn partner vertrouw ik op elk gebied voor zover je iemand vertrouwen kan. In de 30 jaar dat wij samen zijn geven zijn karakter, zijn track record en zijn omstandigheden geen aanleiding hem niet te vertrouwen. Ik dacht dat ik zelf ook te vertrouwen was, vreemdgaan was echt niks voor mij en ik had ook best een mening over vreemdgangers. Maar je weet niet hoe het leven loopt, je hebt niet alles in de hand. Dingen gaan zo geleidelijk dat je niet meteen door hebt wat er aan de hand is. En je kan op z' n Lanza' s proberen je relatie goed te houden maar dat lukt niet altijd even goed. Mensen veranderen, levens veranderen. Je kan denken dat alles voor de rest van je leven okee is met je relatie als je de eerste tropenjaren met kleine kinderen hebt overleefd, maar dan heb je nog geen idee wat je verder nog te wachten staat in het leven.