Vreemd gegaan, hoe verder
Hallo allemaal,
Deze week ben ik vreemd gegaan en mijn man is erachter gekomen (had de berichten niet goed genoeg gewist).
Het was eenmalig, ik wilde heel graag eens uitvinden hoe het met iemand anders was.
Ik was en ben niet verliefd (de ander ook niet), maar nieuwsgierig
Een paar jaar geleden ben ik verliefd geweest op iemand anders. Daar is niets gebeurd maar mijn man heeft het mij zeer kwalijk genomen en voelde zich in die zin bedrogen.
We hebben dit inmiddels achter ons gelaten met veel tijd.
Ik heb toen aangegeven dat ik graag eens met iemand anders iets zou willen doen. Om te kijken hoe dat is, voor de spanning.
Voor mijn man is dit onbespreekbaar. Voor hem is getrouwd zijn: nooit iets met iemand anders doen.
Hier staan we anders in.
Ik heb lang nagedacht (2 jaar) over de hele situatie. En uiteindelijk besloten dat als ik zich een keer de kans voor zou doen om vrijblijvend wat met iemand anders te doen...dat ik die zou nemen.
Anyway, zo is het ook gebeurd.
Verder speelt er nog meer mee. Ik heb hier al eens eerder over geschreven.
https://www.ouders.nl/forum/relaties/relatie-voelt-als-moeten
Kort gezegd: mijn man is erg lief, maar ik baal ervan dat hij nog steeds zijn studie niet af heeft (is sinds 5 jaar aan de 2e poging begonnen), dat hij vaak klaagt over zijn werk, te lang blijft hangen in situatie die niet beter gaan worden).
Ik baal ervan dat hij te dik is (hij hoeft van mij echt geen model te zijn, maar 120 kg is teveel).
Aan de andere kant doet hij ook veel goed, hij is lief voor de kinderen, voor mij, zorgzaam.
Maar ik zou graag eens tegen hem op kijken (au... ik weet dat dat hard klinkt)
De vraag is hoe nu verder. Misschien beste om er maar een einde aan te maken.
Hij vind mij uiteraard egoistisch, een slechte moeder, een slet...noem maar op.
Dat vind ik heel moeilijk, we hebben 3 kinderen.
Aan de andere kant heb ik het er ook op aan laten komen (ik had natuurlijk veel beter op die berichten moeten wissen).
Graag jullie eerlijke advies!
wat goed
Dat jullie meteen hulp zijn gaan zoeken. Petje af hoor. Probeer vooral ook de leuke dingen in jezelf en elkaar weer te waarderen.
Succes!
Onrust
https://kennisgroepspeciaal.nl/kenniskaarten/impulsief-gedrag/
Onrust kan een neurologische basis hebben. Aanleg en dan mogelijk gecombineerd met omstandigheden kan dan leiden tot ongewenst, impulsief, gedrag.
Dat zou ik ook overwegen. Met name omdat het ook vaak samen gaat met andere problemen.
De oplossing is er dan uiteraard nog niet, maar dan weet je beter waar je mee bezig bent en houd je het bij jezelf en niet bij personen uit je verleden of heden.
AnneJ
Dank voor de link.
Maar weet niet of het op mij van toepassing is.
Ik heb dingen (het hele vreemdgaan) juist heel bewust bedacht en overwogen. En ook bereid de gevolgen te accepteren die het zou kunnen hebben.
Dat is snel!
Deze week vreemd gegaan, je man er achter gekomen, jou uitgescholden voor egoistisch, een slechte moeder, een slet, op dinsdag een goed gesprek gehad met je man na de nodige ruzie terwijl je man nog steeds heel boos is, vandaag al in therapie én samen besloten om er aan te werken. En het is pas woensdag!
Een relatietherapeut die binnen 24 uur tijd heeft? En man die binnen 24 uur van heel boos naar meewerkend omslaat?
Ik vind het onwaarschijnlijk snel allemaal.
Wat zoek je dan?
Ik begrijp niet wat je zoekt in vreemdgaan. Kan je niet fijn vrijen met je man? Spanning? Is je man je eerste vriendje?
En verder als aanvulling, Verslaafd aan Liefde door Jan Geutz kan veel duidelijk maken - of podcasts met hem luisteren. En een cursus tantra bij Jan den Boer. Waar iedereen denkt dat tantra sex met iedereen promoot, is Jan den Boer ervan overtuigd dat monogaam zijn met je partner toch de enige mogelijkheid is om een goede relatie te houden.
wat reacties
Tja Sydney, toch is het waar.
De therapeut had tijd, we hebben natuurlijk niet binnen gezeten maar op bankje in park. Was helemaal goed, lekker in de zon.
Het lijkt nu snel maar we zijn er nog niet he. De reis begint pas, zeg maar.
Ik verwacht ook nog wel wat terugslagen en ruzies.
Elledoris: ja natuurlijk kunnen we wel fijn vrijen. Maar iets anders is ook wel eens leuk.
Na 15 jaar dezelfde blauwe jurk wil je ook wel eens een rode aan toch?
Ik geloof dat er ook een link is met de duur van een relatie en seksleven, zoals Esther Perel ook zegt. Want vertrouwen en weten wat je aan elkaar hebt staan haaks op eigenschappen die seks interessant maken. Dan wil je juist spanning.
Tantra sex lijkt me verschrikkelijk. Voor mij te langzaam en te zweverig. Brr.
Net zoals ik ook niet van yoga hou, maar wel van hardlopen.
Heb overigens niet het idee dat je dat met anderen moet doen (die tantra dan he), maar juist met je eigen partner.
De boeken van Jan Geurtz weet ik niet. Ik ben toch meer van Sue Johnson - onderkennen dat je een ander nodig hebt ipv het allemaal zelf willen doen.
