Relaties Relaties

Relaties

moedeloos

moedeloos

09-06-2016 om 13:25

waar wrikt t eigenlijk?


floor

floor

16-09-2016 om 20:40

Laat maar

Dit heeft niet zoveel zin.
Je legt me steeds maar woorden in mijn mond. Ik heb nooit gezegd of ook maar gesuggereerd dat je gedrag goed zou moeten vinden. Natuurlijk niet.
Je gedraagt je mi erg slachtofferig. Je hebt geen goedkeuring nodig van je partner om je grenzen te kunnen stellen naar zoon. Al is het maar door idd contact af te houden. En helemaal als je aangeeft dat je steun nodig hebt van partner om je positie duidelijk te maken naar de kleinkinderen toe, ik krijg dan toch het gevoel dat je je erg 'klein' opstelt en door partner naar voren geschoven wil worden. Liefst nog extra om te compenseren dat je jaren op de achtergrond bent gebleven.
Niemand zal je ooit serieus nemen als je je als klein afhankelijk vrouwtje blijft opstellen.

Nou Floor,

Was die laatste regel nu echt nodig?

Zo te zien heeft haar vriend ingezien ( na 4 jaar blind voor zoon) dat hij haar wel serieus moet nemen.
Dan zijn die 4 vervelende jaren niet voor niets geweest. Ze had er ook mee kunnen stoppen.
Ik zie het anders, de aanhouder wint. Als je dat 4 jaar kan volhouden, dan ben je geen afhankelijk vrouwtje. Dan ben je een grote doorzetter.

Ze zijn allebei door een proces gegaan waar ze van geleerd hebben, best waardevol.

En,

Het is ook niet aardig om te schrijven dat ze alleen leest wat ze wilt lezen, alleen omdat ze er een andere kijk op heeft dan jij.

MH

MH

16-09-2016 om 21:45

Mw Floor omschrijf ik

Als een mens vol rancune hatelijkheid en wrok

Zeemeeuw

Zeemeeuw

16-09-2016 om 22:07

Nou

Ik vind je reactie naar Floor wel weer typerend MH. Wat een heftig oordeel vel je weer. Als iemand niet in je straatje past dan kijk je niet naar wat je ervan kunt leren, je maakt geen onderscheid tussen wat je waardevol vindt en wat niet, je kijkt niet naar wat jij anders zou kunnen doen om een andere reactie te kunnen krijgen. Nee, je knalt gewoon de persoon af. Boem. Floor is stom, hoef je daar niet meer over na te denken.

De enige reflectie die je op je eigen gedrag hebt is over dat je je eigen grenzen niet stelt, maw; anderen denderen er keihard overheen. Als zij dat niet deden hoefde jij ze ook niet te stellen. Lag het toch weer aan de ander.
Terwijl je ook verhalen post dat jij jezelf in het middelpunt stelt van een verhaal over de moeder en de zoon van je vriend en vriend zelf. Jij dicht jezelf een reddersrol toe (Google maar: dramadriehoek) terwijl het nergens naar voren komt dat één van de drie om jou interventie heeft gevraagd. Je slaat je cape om en gaat redden omdat jij vindt dat het zo hoort. Vervolgens ben je verbolgen dat het niet gewaardeerd wordt en sta je daar in je cape.

Ik kan me niet vinden in alles wat Floor schrijft maar ik bespeur toch wel enig stevig plaatwerk voor hoofd, het is jouw waarheid en niets dan jouw waarheid.

MH

MH

17-09-2016 om 08:22

In 4 de zin

In eerste post stelde ik een grens :

"Graag een helicopter view en zinnige verklaringen geven aub want ik ben al behoorlijk verdrietig en radeloos"

Nederlands is moeilijk
Inleven in en begrip hebben voor de ander is moeilijk
Gelijkwaardig behandelen en benaderen is moeilijk
Respectvol omgaan met elkaar is moeilijk
Open en eerlijk zijn is moeilijk
Rekening houden met de ander is moeilijk
Grenzen stellen is moeilijk
Aardig vriendelijk complimenteus en beleefd zijn is moeilijk

Wat ik wel heel goed weet is dat ik niet onheus behandeld wil worden door mensen, ook niet op een forum.

Zeemeeuw

Zeemeeuw

17-09-2016 om 09:31

Tsja sterkte dan maar

Als je zoveel moeilijk vindt in het leven dan is het inderdaad hard werken.

(Dit was wel een QED van de bovenste plank zeg)

MH

MH

10-10-2016 om 12:23

Hard aan

Kwamen een aantal opmerkingen, zienswijze, benaderingen.
#306 hakte er flink in die dag.
Heb de hele dag en avond lopen janken.....met de gedachte...zelfs de mensen die mij niet kennen hebben een hekel aan mij, veroordelen mij, begrijpen mij niet,

Ergens in de nacht viel t kwartje bij mij.
Ik zag in waardoor ik getriggerd werd/word in de relatie en in de relatie met stiefzoon en aanhang.

*Men houdt niet van mij* want als je wel van mij houdt dan zeg je/doe je "dat soort" dingen niet - was mijn onderliggende gevoel/gedachte/redenatie.

#307 kwam voort uit cynisme, opgekropte woede, verdediging, verongelijkt gevoel, ........

Nu weken verder, x gesprekken verder, besef ik( iemand zei dat ergens in een post over samengesteld gezin) hoe lastig ik het vind de combinatie lat relatie met samengesteld gezin.

Ik heb een samengeteld gezin misschien iets te veel geromaniseerd en te makkelijk over nagedacht. Ik ben onbewust een gevecht aangegaan met zaken waarin wij beiden geen ervaring mee hadden/hebben. Zaken die niet eerder diepgaand besproken zijn geweest. Waarvan wij niet wisten Hoe wij daarin stonden. Ik heb te veel mijn eigen normen en verwachtingen aan gelabeld.

Ik kan de gebeurtenissen het beste nu positief gaan bekijken. T gedrag van stiefzoon heeft ertoe geleid dat die onderliggende onbesproken zaken nu wel bespreekbaar zijn gemaakt en besproken zijn.

Broken Dreams.... Zo voel ik mij na 12 jaar latten...voel mij er verdrietig bij.
Mijn excuses en dat meen ik echt als ik iemand voor t hoofd heb gestoten.

floor

floor

10-10-2016 om 21:11

oke dan

Wil dan nog wel eens benadrukken dat mijn postings wellicht bot waren maar echt goed bedoeld, anders neem ik toch niet de moeite te reageren.
Misschien dat je dat nu wel kunt accepteren.
Mooi inzicht heb je wel gekregen, over je romantische beeld van stiefgezin. Een stiefgezin is denk ik veel geven en niets terug verwachten. (van partner natuurlijk wel)
(en geen ervaring met stiefgezin, tsja, dat hebben de meeste mensen denk ik niet als ze ermee starten Maar geen nood, je kunt gewoon iedere dag weer opnieuw opnieuw beginnen! De ervaring heb je nu...

MH

MH

10-10-2016 om 21:31

Lief

Van je floor...Jouw mildheid had ik echt ff nodig....maar help mij aub ff hieruit...

Mijn partner moest van de week naar de poli ter voorbereiding van een operatie. Ik bood aan om mee te gaan. T stelt nix voor dus ik ga alleen zegt mn partner. Een dag ervoor hebben we nog erover gehad maar ben zelf niet meer terug gekomen op mijn voorstel om mee te gaan maar heb afgewacht. Partner rept ook zelf niet om mee te gaan.

En na bezoek poli deelt hij mij mede dat zijn zoon is meegeweest. Omdat zoon in zijn buurt was heb ik niet meer gevraagd hoe of wat. Ik wilde niet dat zoon getuige hier van zou worden.

T bevreemd mij wel de actie van mijn partner. Mag ik daar iets van zeggen of niet? Zo ja wat dan

Lente

Lente

10-10-2016 om 21:41

Waarom zou je daar iets van zeggen?

Het was niet nodig maar uiteindelijk is zijn zoon meegegaan. Wat moet je dan nog weten?
Ik zou ervan uitgaan dat zoon niet is meegegaan omdat jouw partner perse iemand mee wilde. Want dan had hij wel positief naar jou gereageerd. Maar als het toevallig zo uitkomt is het best gezellig als er iemand meegaat. Niet omdat het nodig is.

Stel ik moet naar de kaakchirurg en ik weet dat ik daar alleen naartoe kan. Man biedt aan om mee te gaan, ik zeg: nee, niet nodig. Op de dag zelf is dochter toevallig thuis en ze zegt: zal ik met je meegaan. Oh, denk ik dan. Dat is gezellig. Hoef ik niet in mijn eentje te wachten en kan ik daarna gelijk vertellen hoe het was.
Mijn man zou dan niet beledigd zijn dat dochter mee was. Hij zou wel verbaasd vragen hoe dat gekomen was? In positieve zin want hij zou het leuk voor mij vinden.

Ik zou het heel raar vinden als mijn man iets zou zeggen in de trant van : waarom heb je tegen mij niet gezegd dat je iemand mee wilt hebben want dan had ik dat gedaan. Niet passend en onnodig.

MH

MH

10-10-2016 om 21:54

Ik snap jouw uitleg lente

Maar ergens knaagt er toch nog iets in mij....
Omdat we latten is er al afstand en we zouden ons meer gaan verbinden (Nav de peut gesprekken).

Dit komt bij mij over als mij niet serieus nemen
Ik voel mij aan de kant gezet...ik kan er niks aan doen dat ik dat zo voel....ik huil al weer de hele dag...
En ik kan niet uitleggen waarom ....

en ik was met kortaf aan de telefoon tegen hem. Weer niet erover gesproken omdat zoon in de buurt was.

Lente

Lente

10-10-2016 om 22:02

Maar je partner mag toch wel dingen met zijn zoon ondernemen?

neem ik aan.
Tenslotte zien zij elkaar vaker dan jullie elkaar zien. Hij moet toch dingen met zijn zoon kunnen doen. Ze wonen in één huis.
Dat houdt het plan niet tegen dat jullie je meer met elkaar gaan verbinden.

Waar zit de pijn dan? Alleen omdat jij aangeboden had mee te gaan?
Dat je dan een soort alleenrecht voelt en dat het daardoor voelt als aan de kant gezet te worden? Dat zoon iets van jou heeft weggenomen? Maar ja, je zou niet meegaan.
En denk vooral niet dat je een foute beslissing hebt genomen dat je niet mee bent gegaan. Je partner vond het niet nodig en jij kon je daarin vinden.
Maak het niet groter dan het is.

MH

MH

10-10-2016 om 22:23

Grrr...Misschien kom ik over

Als een mierenn....r

T voelt alsof stiefzoon ons weer te slim af is geweest.
Sorry Dat ik t zo negatief zeg of voel.

Ik had wel mee willen gaan. Alleen wilde ik mij niet opdringen. Maar hij vond t niet nodig. Accepteer ik dat onmiddellijk.
Een dag van te voren hebben we die poli afspraak besproken en hij laat op geen enkele wijze merken dat hij t eng(ga niet in in details) zou vinden of zo.

Dus ben ik verbaasd en benieuwd hoe zo iets tot stand is gekomen..Heeft partner zoon zelf gevraagd of zegt zoon Goh pa ik ga mee als je dat wilt en pa zegt ja of ik ga met je mee en pa laat zich overrulen.

We willen dit soort dingen juist met elkaar delen. Ja ik wil mij verbinden en dan weer afhouden

Ik weet ook niet waarom ik t wil weten. Ik wil alleen dat rot gevoel in mij kwijt

Pril

Ben je bang dat hij in zijn oude patroon valt?

Meer verbinden betekent voor hem misschien meer met jou iets leuks ondernemen en minder rekening houden met zijn zoon. Als hij in het weekend een nieuwe pantalon wilt kopen, vraagt hij waarschijnlijk eerder aan jou of jij mee wilt gaan dan aan zijn zoon omdat hij jouw mening belangrijk vindt

Als je vriend toch van mening is veranderd, kan hij toch niet van jou verlangen dat jij alsnog jouw plan ( vb bezoek kapper of taart bakken) om gooit om naar hem toe te vliegen terwijl je niet om de hoek woont.
Ergens heeft hij juist rekening met jou gehouden.

En volgende keer vraag je gewoon of de dokter iets had gezegd zodat je daar mee rekening kan houden. Dat kun je gerust vragen waar zijn zoon bij is, zo kan de zoon er ook rekening mee houden. Gewoon een vorm van communicatie tussen alle aanwezigen.

Vraagje

Als jij daar bent, ben je dan spraakzaam naar de zoon toe of negeren jullie elkaar? Hopelijk niet maar anders kan je daar wat aan doen.

MH

MH

10-10-2016 om 22:41

Terug val

Indd....angst voor terug val.
Ja dat is t en angst dat we t samen niet meer redden nu gazo veel jaren uitstelgedrag van hem en toelaten van mij.

Ik kon de zondagavond blijven slapen. Ik was toch al bij hem ende afspraak was de volgende ochtend heel vroeg. Dus voor mij was t geen wereldreis

Maar indd angst/zelfverwijt/spijt schuldgevoel/ had ik duinweg in t verleden maar anders aangepakt...eerder vooral ...eerder aangepakt....

En wat

Is je reactie op de rest van de post? Zie je dan geen lichtpuntjes?

Niet hij valt terug maar jij bent best wel een beetje een plaat die blijft hangen; steeds de argwaan.
Dat is redelijk beklemmend. Helemaal als je vriend dacht op de goede weg bezig te zijn maar het telefoontje tamelijk kortaf verloopt. De therapeut was er niet alleen voor hem. De therapeut zal jou ook wel eens tegengas hebben gegeven, lijkt mij.

MH

MH

10-10-2016 om 22:53

Flanagan

Stiefzoon en ik hebben van de twaalf jaar zeker acht of negen jaar t goed kunnen vinden met elkaar en met zn vieren ook. Mijn zoon stiefzoon en wij ouders.
Veel gezelligheid samen, spelletjes samen of met zn allen en weekendjes weg met allen..

Sinds mijn zoon niet meer mee komt is hij zijn/meer positie gaan innemen en ben ik mij meer en meer gaan terugtrekken als hij erbij is. Soms is t alleen maar gedag zeggen en verder niets. Want hij bemoeit zich overal mee. Sinds vier maanden grijpt vader vaker in.

En ik wil nog steeds een keer met hem praten en vragen hoe t komt dat de verhouding tussen ons is verandert.
Zijn gedrag strookt niet met zn woorden(vader zegt dat hij mij mag en hoog petje van mij heeft)
Sinds een jaar dat hij met zn vriendin heeft is hij nog "brutaler" geworden naar mij.

Hèb jè genoeg info zo

En wat

Is je reactie op de rest van de post? Zie je dan geen lichtpuntjes?

Niet hij valt terug maar jij bent best wel een beetje een plaat die blijft hangen; steeds de argwaan.
Dat is redelijk beklemmend. Helemaal als je vriend dacht op de goede weg bezig te zijn maar het telefoontje tamelijk kortaf verloopt. De therapeut was er niet alleen voor hem. De therapeut zal jou ook wel eens tegengas hebben gegeven, lijkt mij.

filalu

filalu

10-10-2016 om 22:54

denk dat ik het wel begrijp

Ik krijg de indruk dat jij heel graag was meegegaan met je partner. Dus niet omdat hij het nodig vindt. Maar omdat jij dit graag wil. (Misschien omdat jij op die manier je liefde uit). Dus vraag je aan je partner of hij wil dat je meegaat.
Je partner vindt dit niet nodig maar gaat dan met zoon omdat deze toevallig in de buurt is op de dag zelf.

Mijn advies is om een volgende keer niet te vragen naar wat je partner nodig vind, maar te communiceren wat jij graag wilt.

Dus niet: Wil je dat ik meekom.
maar: Ik wil graag met je mee.

In mijn ogen gaat het niet mis dat zijn zoon een plek inneemt die jij graag wil. Maar gaat het mis in de communicatie.

Lente

Lente

10-10-2016 om 22:57

Je haalt er heel veel bij

Eigenlijk maak je van een mug een olifant, door het verleden.
Je zegt zelf dat die poli-afspraak niets voorstelde. Dat vond je partner ook. Als hij alleen was gegaan, was er niets aan de hand geweest. Nu is onverwacht zoon meegegaan en nu haal je er van alles bij. Nu stelt die afspraak ineens wel veel voor. Dat klinkt eerder jaloers.
Ik snap dat je scherp moet zijn op wat er gebeurt en allerlei gevoelens daarbij hebt over het verleden. Maar ik zou me nu richten op de toekomst en op alles waar jullie het over eens zijn. Waar jullie aan gaan werken.
Focus je op de belangrijke dingen en niet op zo'n onbelangrijke afspraak in het ziekenhuis. Die is echt niet belangrijker geworden omdat zoon erbij is geweest. Het blijft een onbelangrijke poli-afspraak.

Mh

Mh

10-10-2016 om 23:00

Argwaan klopt

Omdat ik een aantal malen hem heb betrapt op de hand boven het hoofd houden van zn zoon.
Op zich daar niks mis mee, en ik denk dat elke ouder dat weleens doet of heeft gedaan.

Na maanden ondervind hij nu zelf dat zoon situaties anders brengt dan dat t in werkelijkheid is gegaan.
We konden beiden niet geloven dat zoon zoiets zou doen of zeggen.

Ik werd eerst niet geloofd

MH

MH

10-10-2016 om 23:14

Filalu

Klopt helemaal.

Mijn vriendin zei ook al..jij moet aangeven wat jij wilt en niet laten afhangen wat de ander vindt, zegt of doet.

Stel dat ik daar t weekend ben en ze hebben en een spel gespeeld, en een film gekeken, over studie gehad en nog eens uitgebreid over zijn relatie probleem met mij erbij besproken dan kan ik toch niet zeggen tegen hun is too much

uiteindelijk heb ik t wel gezegd tegen mijn partner om daarop op te Letten. Anders kan ik het zo goed thuis blijven.

Als mijn kind continu aandacht van mij had opgeëist dan had ik er ook wat van gezegd als mn partner weg zou zijn.

We hebben heel lang gezwegen en gericht op de gezelligheid(vette jaren)...nu pas komen de magere jaren....De pot kookt over van de bespreek knel en verbeterpunten

MH

MH

10-10-2016 om 23:24

Verstrikt

Ik voel mij nog steeds ergens in verstrikt ....en dat moet ik verder ontrafelen voor mij zelf.

Ik zie t nog niet helemaal scherp.

Wat ik zeker niet wil is verstikkend zijn voor de ander. Want ik vind dat zelf ook niet fijn

Iig Dank jullie wel voor jullie tijd en toevoeging

MH

MH

10-10-2016 om 23:33

Veel tijd

Ik heb veel tijd voor mij zelf nodig om de verbanden te leggen tussen gevoel gedrag en gedachte .

Bij de ander weet ik t allemaal heel goed om te vertellen

Zeemeeuw

Zeemeeuw

10-10-2016 om 23:36

Ook ik

Heb nooit de intentie gehad je zo van streek te maken. Neemt niet weg dat ik zeker wel trachtte je een beetje wakker te schudden. Je doet jezelf ook tekort zolang je niet eerlijker naar jezelf bent. Ook dit voorbeeld weer: erken gewoon dat je erbij had willen zijn, dat je het fijn vindt erbij te zijn bij dit soort situaties. Accepteer dat je vriend dat anders ziet, mogelijk en voer dáár het gesprek over, ook als zoon erbij is kan dat. ik denk echt dat je veel te veel aan t schaken bent en veel te weinig aandacht geeft aan met een open vizier de wereld ingaan en samen op zoek te gaan naar de essentie.
En ook dit weer: niet om je te kwetsen maar om je te helpen. Je bent zo krampachtig aan t werk terwijl de crux volgens mij zit in 'letting your guard down'

MH,

Ik wist dat je vroeger met je stiefzoon een goede band had. Het ging om de sfeer nu, of jullie nu vooral via je vriend met elkaar communiceerden. Pijnlijk voor jullie allen.

MH

MH

10-10-2016 om 23:53

Zeemeeuw

Die stomme tranen vloeien weer rijkelijk. Niet dat jij mij kwetst nu. Maar door mijn eigen worsteling en het gevoel weer klem te zitten.

Voel mij net als een verwaarloosde peuter

Natuurlijk had ik er graag gehad dat hij had gezegd fijn ga mee. Ik ga komende week mijn beide ogen laten behandelen en ik vraag hem mee.

Maar ik wilde juist niet beklemmend zijn of krampachtig mijn wens vasthouden om mee te gaan.

En dan voel ik toch die knauw als hij t vertelt

En dan schiet t alle kanten in mijn hoofd op dat moment

MH

MH

11-10-2016 om 00:07

Flanagan

We hebben eindelijk een gesprek gevoerd met stiefzoon, aanhang, mijn partner en ik.
Ik ga niet al te veel in details treden.

Waar t om ging is dat ook aanhang mij brutaal benadert heeft, lelijke apjes heeft gestuurd .
Stiefzoon heeft gesprekken van ons doorverteld aan aanhang en info gegeven waardoor zij beeldvorming heeft over mij. Stiefzoon en aanhang vertonen nu gedrag waar mijn partner zich onprettig bij voelt...

Dus ik hoop nu dat de directe communicatie weer terug komt en dat de spanning af neemt.

Reageer op dit bericht

Op dit topic is al langer dan 4 weken niet gereageerd, daarom is het reageerveld verborgen. Je kan ook een nieuw topic starten.