Relaties Relaties

Relaties

wxyz

wxyz

18-06-2014 om 10:09

Waarom verzint iemand dingen?

In mijn familie zit iemand die dingen verzint en verdraait. In sommige gevallen verdraait ze in haar eigen voordeel, maar in andere gevallen verzint ze dingen in iemands nadeel. Waarom doet zo iemand dat, vooral dat tweede? Er is werkelijk helemaal niemand bij gebaat. Over het algemeen is er bij het tweede geval ook meestal niemand anders bij wiens beeld van haarzelf of van de ander ze kan beïnvloeden. (Als ze dingen in haar eigen voordeel verdraait, is dat nog enigszins logisch met publiek erbij.)
Voorbeeld: Zeggen dat niemand een bepaald iets zou doen, maar van jou weet ik het nog niet zo net, want jij hebt gezegd dat je het wel zou doen. Terwijl ze dat gewoon ter plekke verzint. Echt, je hebt meestal geen idee hoe ze erop komt, zo idioot zijn de aannames.
Heeft iemand ervaring met dit soort types of weet iemand waarom ze zo doen? Inmiddels is het al zo vaak gebeurd dat ik het meer als een interessante case study zie hoor, en ik voel me niet persoonlijk aangevallen of zo. Ik denk alleen maar jij hebt ze niet allemaal op een rijtje. We delen alleen familieleden en geen kennissenkring gelukkig, en in dat beperkte aantal is er niemand die dit hetzelfde ziet als ik. Ik kan dus niet vragen goh, waarom denk jij dat ze zo doet, want ze zien het niet, of ze beginnen meteen over mij.
Met elkaar weinig zien is het heel werkbaar, maar toch, als er net weer zoiets idioots is voorgevallen, kan ik het toch niet helpen om het te proberen te doorgronden.


Katniss

Katniss

18-06-2014 om 10:17

Het is wat hè

Je hebt er aparte schoonmoeders bij.

wxyz

wxyz

18-06-2014 om 10:40

jammer voor je

Maar het gaat niet over mijn schoonmoeder.

Astrid

Astrid

18-06-2014 om 11:00

tja

aandacht, onzekerheid, gewoonte, stoornis of simpel domheid.
Ik ken ze ook wel, die doen beiden. Zichzelf ophemelen ten koste van de ander met iets dat totaal niet zo is gebeurd, wat ik weer weet omdat ik ernaast stond. Of mensen die dingen altijd ten positieve van zichzelf interpreteren terwijl een ander dat nooit zo heeft bedoeld.

Eva

Eva

18-06-2014 om 11:08

Reden?

Kan inderdaad van alles zijn, zie Astrid.

Sommige mensen voelen zich beter als ze anderen zwart maken.

Misschien ook grote fantasie waar ze zelf in geloven, misschien moet je het een stoornis noemen, maar hoeft niet meteen zo'n zwaar label te krijgen. Mijn zoon gelooft soms ook dat ik dingen gezegd heb die ik niet gezegd heb. Overigens vaak wel in zijn eigen voordeel, nl. dat hij geld krijgt of later op mag blijven .

Is een interessante vraag (qua case study), maar de vraag is of je er bij de betreffende persoon achter komt.

Bulletje Bliep

Bulletje Bliep

18-06-2014 om 11:56

kan het ook

te maken hebben met een stukje aandachtsverslaving? Iemand die eigenlijk heel weinig te vertellen heeft maar die het fijn vindt als anderen aan haar lippen hangen?

Mogelijk is het sowieso oook de bedoeling dat je je goed realiseert hoe geweldig zij is. Want alle negatieve dingen die je over anderen zegt, maken dat jij er beter in uitkomt. Want jij doet/zegt dat soort dingen niet.

wxyz

wxyz

18-06-2014 om 12:14

ja, Bulletje

Vaak is het wel een kwestie van 'ik heb het toch maar zwaar, maar wat ga ik er goed mee om' waarbij de last overdreven of verdraaid is.
Opmerkingen naar mij toe vallen daar ook wel onder, realiseer ik me nu. Je verzint gewoon dat ik mogelijk iets doms ga doen, dan kun je weer heel moedig met die stress omgaan. Ja.
Ik weet alleen niet of ze dit bij iedereen zo doet. Tegen mij klaagt ze in ieder geval nooit over de andere familieleden (in tegendeel, die kunnen echt niets fout doen), wel neemt ze hun strubbelingen met hun aanhang/werk in het kwadraat over. Ik deel dat soort zaken zelf niet met haar, dus misschien verzint ze daarom van alles voor mij.

Katniss

Katniss

18-06-2014 om 13:03

Eigen waarheid

Ik heb het idee dat sommige mensen in hun eigen waarheid leven. Ik ken zo iemand met wie het nu niet zo goed gaat, en die regelmatig zijn hele ellende wil bespreken. Als je dan opmerkingen maakt als 'goh wat rot, sterkte ermee', vertaalt dat zich in zijn hoofd als 'Katniss is het met me eens'. Dat heb ik echter helemaal niet gezegd, maar vervolgens hoor ik van derden terug dat ik heb gezegd dat ik het ook met hem eens ben.

onnonietje

onnonietje

18-06-2014 om 14:30

Ik ken zo iemand die er ziekelijk in is

Ze woont bij ons in de straat.
Heeft al terminal kanker, een hersenbloeding en nog een paar andere ernstige dingen gehad. Maar ik zag haar een week na de hersenbloeding die haar bijna fataal was alweer met twee kinderen op de fiets rondrijden. Ik had haar kinderen opgevangen.
Toen ben ik eens voorzichtig gaan polsen bij haar directe buurvrouw, en die vertelde dat ze dus zo ziek in haar hoofd is dat ze dit steeds weer verzint.
Heel erg vind ik dat. Ik neem aan dat dit gewoon een psychische stoornis is, maar het lijkt me voor haarzelf en haar gezin behoorlijk ontwrichtend.
Ik neem aan dat mensen hier ook een lichtere variant van kunnen hebben, dus oordeel niet te snel hierin lijkt me.

Er zullen helaas ook wel mensen zijn die de "waarheid" zo presenteren dat zij er mooi uit komen. Of hun ziekte aandikken om medelijden te krijgen.
Maar stiekem verdenk ik daar meer dan 50% van de mensen van. In min of meerdere mate.

Vragen

Wel grappig dat je vertelt dat je dit geen interessante case studie vindt, maar dit wel op een openbaar forum ter gehore brengt.

Ik heb wel een aantal vragen voor je, evt. kan ik dan later meer tips geven. Je kan mij anders ook een PM sturen naar [email protected]

Wat voor familieband heb je precies met deze persoon?

Wat bedoel je precies met "in andere gevallen verzint ze dingen in iemands nadeel". Dat iemands nadeel, ben jij dat dan precies? Kun je een concreet voorbeeld noemen?

En wat bedoel je precies met "zeggen dat niemand een bepaald iets zou doen, maar van jou weet ik het nog niet zo net".? En aannames hoeven niet per se 'idioot' te zijn, die mogen er zijn, ook al ben je daarmee mee oneens.

Omdat het een familiegerelateerd persoon is, lijkt het mij toch het beste om met de persoon 'zelf' hierover te praten. En hou dit bijv. ook alleen persoonlijk tussen elkaar, zonder bemoeienis van andere familieleden. Anders kun je het complexer maken. Vaak is er meer aan de hand dan dit ongewenst gedrag.

Het enige is dat ik wel merk in je verhaal, dat de band met dit familielid niet zo sterk is, omdat je blij bent dat je de kennissenkring niet deelt en dat je het werkbaar vind dat je elkaar weinig ziet. Is daar precies een reden voor? En maakt het aangaan van een gesprek dit daarom zo lastig?

Klinkt misschien paradoxaal: waarschijnlijk is dit een poging van wanhoop van degene die bijv. juist contact met je opzoekt, ook al is dit totaal niet de juiste manier.

Ik hoop dat je wat met deze tips wat kan.

Eva

Eva

18-06-2014 om 15:39

Laila (OT)

Jij schrijft: "Wel grappig dat je vertelt dat je dit geen interessante case studie vindt, maar dit wel op een openbaar forum ter gehore brengt. "

Wel goed lezen. TS schrijft juist dat ze het WEL een interessante case study vindt: "Inmiddels is het al zo vaak gebeurd dat ik het meer als een interessante case study zie hoor, en ik voel me niet persoonlijk aangevallen of zo."

Laila

Laila

18-06-2014 om 17:46

Ah sorry

Ah sorry dat ik dat inderdaad over het hoofd zag . Mijn fout. Maar goed, persoonlijk voelt ze zich niet aangevallen, maar ze wil het dan aan de ene kant doorgronden.

wxyz

wxyz

18-06-2014 om 20:07

Laila

Het wordt inderdaad in mijn nadeel verzonnen. Of dat ook voor anderen geldt, weet ik niet, want ik ken hun kant van het verhaal niet. Maar dingen die ik zelf wel of niet gezegd heb, of die ik wel of niet doe, dat weet ik zeker wel Ze kan bijvoorbeeld in gezelschap melden dat mijn kinderen nooit goed in taal zullen worden omdat ik nooit voorlees (of iets van dezelfde onzinnige strekking). En dan heeft ze nooit gevraagd of ik dat wel doe, ze verzint het gewoon. 1 op 1 heeft ze ook van dat soort uitspraken. Zo zei ze dat ik schulden zou willen erven omdat de persoon in kwestie mij twintig jaar geleden een computer had beloofd. (Ik zie het verband ook niet, nee.) Als ik dan vraag waar ze het in hemelsnaam vandaan haalt, speelt ze de vermoorde onschuld. Want dan heb ik dat ooit gezegd, volgens haar. Ik weet wel zeker van niet. Daar valt dus niet mee te praten. Ik vraag me dan echt van een afstandje af of ze wel goed wijs is. En ik houd dat afstandje.

Mafkezen

Er lopen een hoop mafkezen rond. Sommigen zijn selectief doof of liever gezegd selectief horend. Zo'n type als Katniss beschrijft: je mompelt iets neutraals of antwoordt sociaal wenselijk en diegene meent dat je het helemaal met hem eens bent of volkomen achter hem staat. Mijn vriendin haar moeder is zo. Als ze samen aanwezig zijn geweest bij een gesprek doet haar moeder daar uitspraken over die voor geen meter kloppen met wat er daadwerkelijk gezegd is. Niet omdat ze het niet begrijpt, maar omdat ze alleen hoort wat ze wil horen. Als de dokter zegt dat er op termijn wel even naar x gekeken moet worden voor de zekerheid maar dat het waarschijnlijk niks is, zegt zij dat de dokter zich ook ernstig zorgen maakt en dat het tot op de bodem uitgezocht moet worden, liefst bij de knapste professor van een academisch ziekenhuis. Met spoed.

Als je dat type net kent geloof je nog wat ze zeggen. Tot er iets gaat dagen dat dat toch allemaal wel héél apart is.

skik

Laila

Laila

18-06-2014 om 21:08

Familieband

En wat voor soort familieband heb je met degene precies?

Vervelend dat ze zulke uitspraken doet en geen vragen stelt maar gelijk een oordeel velt. Dit kan best lastig zijn om daarmee om te gaan. Een vriendin van me heeft bijv. al een jaar last van haar schoonfamilie. Vnl. haar schoonmoeder heeft veel oordelen gegeven die ze niet had moeten maken en haar nog steeds pijn doen. Zij geeft bijv. haar nog voortdurend de schuld van het conflict die ze hebben gehad. Terwijl je, in mijn ogen, een conflict met twee personen doet, dus heb je allebei schuld. Uitpraten helpt om die reden helaas niet meer, ook al wil zij dat wel heel graag. Ze is nl een goed mens. Ook haar schoonzusje wil 'het onderwerp' graag vermijden en het dus niet uitpraten, zodat het dus voor altijd nog in de lucht zit. Mijn vriendin vertelde dat zij een keer wilde langskomen, maar wel 'etiquette' regels daarvoor wil invoeren, nl: niet over 'dat' hebben. Toen heeft mijn vriendin daarvoor gelijk bedankt en gelijk had ze. Daarom neemt zij die afstand nu ook zo veel als het kan. Ze heeft alleen nog ergens de hoop dat ze bijdraaien en open gesprekken kunnen voeren, waar meningsverschillen mogen zijn. Ook hoopt ze dat haar schoonmoeder meer positiever in het leven gaat staan. Ze zegt dat ze nu depressiever van haar schoonfamilie vandaan komt, dan wanneer ze er naar toe gaat.

Mijn tip voor jou is nu dan ook, als je echt afstand wil bewaren: probeer mensen op te zoeken waar je wel je waardering door voelt en positieve energie van krijgt. Het kost namelijk alleen maar energie om hier je energie aan te geven

Esmee

Esmee

18-06-2014 om 21:21

wxyz

"Ze kan bijvoorbeeld in gezelschap melden dat mijn kinderen nooit goed in taal zullen worden omdat ik nooit voorlees (of iets van dezelfde onzinnige strekking). En dan heeft ze nooit gevraagd of ik dat wel doe, ze verzint het gewoon."

Dan zou ik toch heen duidelijk en direct zeggen: Joh, hoe kom je erbij dat ik nooit voorlees?
en als ze suggereert dat je dat ooit wel eens hebt gezegd, zeg je meteen: "Nou dat heb je echt niet van mij en ik wil dat je ophoudt met die onzin".

Inderdaad verder ruim afstand nemen van zulke personen.

Ken er ook wel eentje van mijn werk die ten koste van anderen zichzelf ophemelt hoe goed, betrokken en netjes ze wel niet is…totdat je trekjes ziet die helemaal niet zo netjes zijn. Zulke mensen laten altijd steekjes vallen zegmaar waardoor je al snel dat gevoel krijgt van….ver uit de buurt blijven'.

Laila

Laila

22-06-2014 om 14:13

wxyz

Ik ben trouwens ook nog benieuwd 'wat' voor familieband je met degene hebt, is het een schoonzus of zus bijv.?

En is er nog iets eerder voorgevallen wat de oorzaak kan zijn van haar gedrag?

Arawen

Arawen

22-06-2014 om 21:15

Uit de buurt blijven

Ik was jarenlang getrouwd met zo iemand. Leefde in zijn eigen waarheid en vertelde verhalen die net voldoende realiteitszin bevatte om mij (en de rest van de wereld) te overtuigen, maar die bij nader inzien/onderzoek helemaal niet bleken te kloppen. Verhalen waarin hij zonder uitzondering heel belangrijk was c.q. de heldenrol kreeg toebedeeld. Voorbeeldje; een sollicitatieprocedure liep mis. Naar hij vertelde omdat personeelszaken hem te goed vond voor de baan waar hij op gesolliciteerd had en hem eigenlijk bij het management wilde hebben, maar daar was nu nog geen vacature. Dus ze hielden hem nu in portefeuille. Na verloop van jaren is er bij hem overigens een (meervoudige) persoonlijkheidsstoornis vastgesteld.
Hij loog overigens niet. Althans, niet bewust. In zijn idee, of liever in zijn wereld, was alles wat hij vertelde volledig echt waar. En hij kon het dan ook zo goed brengen dat je er vanzelf in mee ging. Waarom hij het deed? Tja.. dat weet ik nog steeds niet zeker. Ik denk omdat hij de echte realiteit, die een heel stuk minder fraai was, niet aan kon en hij alleen kon overleven in zijn eigen 'bubbel'.
Ik heb er van geleerd dat tegenspreken geen zin heeft. Zo iemand confronteren met de hiaten in zijn/haar verhaal c.q. de feiten heeft geen zin. Hij/zij zal dat niet zien en weer een eigen waarheid van maken. Zo iemand kan niet open staan voor iemand anders of zien wat zijn/haar gedrag bij iemand anders aan richt. Ja, dat is erg ontwrichtend in welke vorm van relatie dan ook. En het vreet energie. Hou je er inderdaad verre van.

Stenna

Stenna

22-06-2014 om 22:57

ook benieuwd

naar de familierelatie inderdaad (want dacht ook eventjes -onterecht- een nogal bekend klinkend schoonmoeder verhaal weer te zien). Want waarom doet ze, dat familielid, dat speciaal bij jou? Hebben jullie een speciale familieband, anders dan je andere familieleden?

Esmee

Esmee

23-06-2014 om 10:08

ben ook benieuwd

Nee, het is zeker niet mijn schoonmoeder hoor ha,ha,ha. Maar ik ben ook benieuwd naar de familierelatie.

wxyz

wxyz

23-06-2014 om 14:05

wie

Het is mijn moeder. Of ze dit altijd al deed, weet ik niet. Mij is het pas opgevallen nadat ik uit huis ging. Ik geloof wel dat ze tegen andere mensen ook haar voorgeschiedenis herschrijft, maar dat ze die ook persoonlijk aanvalt, dat niet. (Dan ben je je vrienden kwijt, lijkt me.)
Wat Arawen ook aangeeft, het heeft zo weinig zin om haar op iets te wijzen. Het is een soort boemerang. Ze lacht je keihard uit of beschuldigt je ergens van. In het begin kwam dat ook hard aan, maar inmiddels doorzie ik het patroon.

Dat ze haar geheugen herschrijft tegen anderen kan ik nog wel verklaren, maar waarom ze dingen over mij verzint, geen idee. Misschien omdat ik, als oudste kind dat het meeste met haar heeft meegemaakt, niet meer meega in haar martelaarcomplex. Grip kwijt. Of misschien gaat er niks slecht met me en moet ze het verzinnen zodat ze zich zorgen kan maken, en wellicht tegen een vriendin klagen dat ze zich zorgen maakt. Of misschien kraakte ze me altijd al af maar geloofde ik het vroeger gewoon. Ik weet het niet. Als ik dan ergens in zo'n schooldraadje lees dat een moeder haar kind het beste kent dan ehm, nou ja, vul maar in

in haar hoofd

Mijn moeder heeft ook van die dingen die ze zeker weet. Gisteren nog, op de verjaardag van mijn dochter, zit ze te beweren dat ik vroeger geen aardrijkskunde in mijn pakket wilde omdat ik de leraar niet aardig vond. Wat een onzin. En over mijn zus zei ze dat die vroeger meer zakgeld kreeg maar dan moest ze wel in de tuin helpen, alleen mijn zus deed dat nooit (aldus moeder). Gelukkig weet iedereen wel hoe ze is, anders zou je je nog dood schamen. Maar voor haar is het allemaal waar, zij maakt een verhaal in haar hoofd en houdt dat vol tot iedereen het opgeeft.

Adinde

Adinde

23-06-2014 om 16:33

Zijn jullie mijn zussen?

Heel herkenbaar. Mijn moeder verzint ook van alles, maar geeft dat een aura van echtheid door al haar beweringen te beginnen met een van de drie varianten: ik las in de krant, ik zag op tv of ik hoorde op de radio en dan komt er iets volkomen onzinnigs.
Bijvoorbeeld: op woensdag rijden de meeste vrachtwagens op de weg (wij reden op een woensdag op de snelweg en er waren veel vrachtwagens). Dus ik vraag: en wat doen die vrachtwagens dan de andere dagen? Uitrusten? En dan wordt ze boos, want dan weet ze dat ze onzin uitkraamt, maar ze kan niet tegen mijn welbespraaktheid op.

Zo is mijn broer zowel een 10-ponder bij de geboorte, als een zevenmaandskindje, afhankelijk wat de andere mevrouw beweert over haar kinderen. Wij weten wel beter. Trouwen in januari en in augustus je baby krijgen, ja dan moet het wel een zevenmaandskindje zijn, want seks voor het huwelijk bestond niet begin jaren zestig

Wij laten haar maar gewoon kletsen, ene oor in en andere oor uit. En wat ze allemaal over ons beweert aan anderen, interesseert me niet. Ik hoor viavia de raarste dingen over mij en mijn broers en zussen.

Stoepkrijt

Nog gefeliciteerd met je dochter. Het was een mooie zonnige zondag om jarig te zijn!

Het grappige is dat mijn broer, mijn moeder en ik ook heel verschillende 'herinneringen' hebben over vroeger. Dat leidt gelukkig niet tot strubbels, wel tot hilariteit. Het is wel vervelend als iemand maar door blijft drammen over een verhaal van vroeger, ook al is het verhaal het sop van de kool niet eens waard. Vaak helpt: tuurlijk mam, ik heb aardrijkskunde laten vallen omdat die leraar niet leuk was.

skik

Katniss

Katniss

23-06-2014 om 21:11

Adinde

Wat grappig dat je dat noemt. Mijn oma vertelde altijd dat haar oudste een zevenmaandskindje was. Hij was 6 pond bij de geboorte, dus dat leek me een forse prematuur. Nooit bij stilgestaan, tot ik dingen aan het uitzoeken was voor de begrafenis. Bleek dat de huwelijksdatum van mijn grootouders 7 maanden voor de geboorte van de oudste zoon was. Ondeugende oma Blijkbaar was dat destijds een heel geaccepteerd leugentje, en is ze het gaandeweg zelf gaan geloven.

Tja

Dank je wel Skik, het was een prachtige dag!
De grap is dat ik gewoon examen heb gedaan in Aardrijkskunde, maar ook dat geloofde mijn moeder niet. En ik had geen zin om mijn diploma uit de kluis te halen en haar ermee om de oren te slaan...
Mijn (inmiddels allang overleden) opa had trouwens een prachtig verhaal over zijn jeugd in Zeeland: als een bruid zwanger was op haar trouwdag, werd één van de klokken van de kerk niet geluid. Voor een geoefend oor was het te horen in het beieren van de klokken of het een 'moetje' was.

Hortensia

Hortensia

24-06-2014 om 09:26

zevenmaandskindje

Ik heb ooit gelezen dat een zevenmaandskindje heel normaal was vroeger en best vaak voorkwam. En ja, dat waren opmerkelijk vaak kindertjes die blakend gezond en goed aan het gewicht werden geboren, zo'n zeven maanden na een snel gesloten huwelijk. Maar daar werd nooit over gesproken natuurlijk Het was een zevenmaandskindje, klaar.
Dat verhaal van die klok van Stoepkrijt heb ik ook wel eens gehoord. Ik weet niet of het uit Zeeland komt, ik heb het geloof ik wel eens in een streekroman gelezen.

Katniss

Mijn zoon was echt een zevenmaandskindje en woog 2600 gram, ook nog eens als helft van een tweeling. Een zesponds zevenmaandskindje kan best. Misschien was je oma echt 'ondeugend' geweest, misschien had ze pech door niet alleen een zevenmaandskindje te krijgen maar ook nog eens met terugwerkende kracht als moetje te worden beschouwd.

skik

Laila

Laila

24-07-2014 om 00:05

hoe is de situatie nu?

Ik was trouwens erg benieuwd hoe de situatie nu tussen jou (wxyz) en je moeder nu is en of daar nog veranderingen in gebeurd zijn.

wxyz

wxyz

24-07-2014 om 08:45

weinig

Beetje via de email. Ze heeft deze vakantie af en toe een paar dagen het kind van mijn zus te logeren, en ze wil graag dat mijn kinderen meegaan naar het lokale pretpark als dat kind er is, want dat is leuk voor dat kind. Op die dagen komt het mij echter niet zo goed uit. Ik ben met heen en terug bij elkaar 5 uur reistijd kwijt. Dat wil ik bijvoorbeeld niet op de dag voordat we op vakantie gaan en de dag nadat we al door een ander park gesjouwd hebben. Dus ik heb geantwoord beter na onze vakantie en hoeft ook niet per se op een dag dat het andere kind er is. Maar toen kreeg ik wel een hele vreemde vraag. Of ik meeging met [fam. A] naar [plaats B], terwijl ik ieder jaar wel een paar keer verzucht dat dat ongeveer mijn equivalent van de hel is (en ik volgens mij ook al had gezegd waar we wel heen gingen). Dus ik heb nadat mijn verbijstering gezakt was, kort geantwoord 'nee'. Uiteindelijk heb ik maar gemaild dat ik het een idiote vraag vond, maar ze bleef maar vragen waarheen dan. En toen bleek dat ik het inderdaad al eens gezegd had. Maar daarna begon ze over zegeltjes sparen (en niets over 'idd rare vraag' uiteraard). Ik denk zelf dat die rare vraag een beetje een knee-jerk reactie was omdat ik niet meteen meeging in het pretparkidee zoals zij dat voor ogen had.

vlinder72

vlinder72

24-07-2014 om 08:58

wxyz

Leuk toch dat ze als er een logee is samen met jouw kinderen naar een pretpark wil (dat jij daar geen zin in had snap ik maar het idee is natuurlijk goed).

De rest van het verhaal snap ik niet. Je moet er bijgeweest zijn waarschijnlijk.

Reageer op dit bericht

Op dit topic is al langer dan 4 weken niet gereageerd, daarom is het reageerveld verborgen. Je kan ook een nieuw topic starten.