Wanneer nieuwe vriend ontmoeten?
Dochter en schoonzoon zijn net uit elkaar. (14 dagen geleden)
Moeilijke moment voor iedereen, ook al wisten we dat het al een tijdje niet meer goed zat.
Dochter woont reeds samen met haar kind, in bij haar nieuwe vriend.
Vonden wij veel te snel, maar wat doe je eraan? Niets zeker.
Voor ons is het vooral belangrijk dat het kind niet teveel nadeel ondervind van de hele situatie en zoals het er nu uitziet, komen de ouders goed overeen.
De vriend zelf ken ik oppervlakkig.
Momenteel zien wij het niet zitten om reeds contact te hebben met hem.
Lijkt ons veel te snel. We zijn van mening dat de relatie nog veel te pril is en ze eerst zelf
moeten ondervinden hoe het loopt.
Natuurlijk weet je nooit hoe zoiets zal verlopen, maar zijn er hier nog ouders, grootouders
die iets dergelijks hebben meegemaakt?
Hoe lang wachten vooraleer wij die nieuwe vriend hier binnen laten?
Voordat je dochter besluit om haar contact met jullie te verbreken omdat jullie haar nieuwe vriend niet accepteren. En nadat jullie gevoel aangeeft dat het 'nu wel kan'.
Sterkte en succes. Het lijkt me een nare situatie ,ook voor jullie!
een familielid van mij ging meteen van de ene in de andere relatie (waarschijnlijk eerst tegelijkertijd…) en de hele familie had veel moeite met de breuk, we waren allemaal gehecht aan haar ex. Ze ging ook heel snel samenwonen met de nieuwe.
Er was nog geen kind, dat scheelt wel.
Wij hebben allemaal wat afgehouden toen.
Ze is nu al > 20 jaar getrouwd met de nieuwe vriend en het is nog steeds soms pijnlijk dat die toen niet meteen omarmd is.
Dus ik zou toch goed nadenken of je dat niet gewoon wel moet doen…
Ik snap nooit waarom ouders de scheiding of de relatiebreuk van hun kinderen zo op zichzelf betrekken. Azer schrijft: moeilijk moment voor iedereen, Trijsje zegt: de hele familie had veel moeite met de breuk.
het is jullie relatie niet. De ex van je kind is niet dood, is niet geëmigreerd, als je hem wil zien, kun je hem zien.
Houd de relatiebreuk waar hij is, bij je kind. Je kunt het jammer vinden voor je kind dat de relatie mislukt is, maar niet jammer voor jezelf.
Dit soort voorwaarden stellen is de beste manier om je kind van je te vervreemden. Je hoeft echt niet alles goed te keuren wat ze doen, maar een partner niet wensen te zien (die jullie niets heeft misdaan) is vragen om ellende.
Wat wil je bereiken met hem nog niet willen zien? Je hoeft hem niet meteen als schoonzoon te bestempelen, maar kennis maken is wel het minste. Het is (nu) de partner van je dochter. Wat jij of jullie er ook van vinden.
Mijn standpunt is: vrienden en partners van de kinderen zijn altijd welkom. Tenzij ze het wel heel bont gemaakt hebben. Maar deze man heeft hoogstens een affaire met je dochter gehad, maar je kunt alleen je dochter kwalijk nemen dat ze haar huwelijk heeft opgeblazen, niet hem.
Bovendien: je kleinkind woont bij hem. Alleen daarom al zou ik hem beter willen leren kennen.
Annaniem2023 schreef op 16-08-2025 om 22:59:
Ik snap nooit waarom ouders de scheiding of de relatiebreuk van hun kinderen zo op zichzelf betrekken. Azer schrijft: moeilijk moment voor iedereen, Trijsje zegt: de hele familie had veel moeite met de breuk.
het is jullie relatie niet. De ex van je kind is niet dood, is niet geëmigreerd, als je hem wil zien, kun je hem zien.
Houd de relatiebreuk waar hij is, bij je kind. Je kunt het jammer vinden voor je kind dat de relatie mislukt is, maar niet jammer voor jezelf.
Om dezelfde reden waarom het kind vindt dat de ouders een nieuwe vriend zouden moeten leren kennen. Het is niet zo goed voorstelbaar als een kind aan ouders vertelt dat hij/zij een vriend(in) heeft, dat die ouders dan zeggen: nou en, wat gaat ons dat aan?
Ik zou zeggen: bespreek het met je dochter, ook hoe de relatie met de ex-partner wordt.
'Voor ons is het vooral belangrijk dat het kind niet teveel nadeel ondervind van de hele situatie en zoals het er nu uitziet, komen de ouders goed overeen'.
Dat is toch precies waar het om draait? Het is de relatie van je dochter, het zijn keuzes van háár en die hoeven jullie niet te maken. Geef je dochter mee dat ze altijd bij jullie kan komen. Ze zullen heus wel snappen dat jullie hem niet meteen als nieuwe ideale schoonzoon binnenhalen, maar 'hem nog niet willen ontmoeten' kun je niet maken. Omwille van je dochter én het kind!
tsjor schreef op 17-08-2025 om 08:01:
[..]
Om dezelfde reden waarom het kind vindt dat de ouders een nieuwe vriend zouden moeten leren kennen. Het is niet zo goed voorstelbaar als een kind aan ouders vertelt dat hij/zij een vriend(in) heeft, dat die ouders dan zeggen: nou en, wat gaat ons dat aan?
Nu trek je het in het belachelijke. Het gaat mij om de emotie die de ouders zelf voelen. Als je kind een nieuwe partner heeft en voorstelt dan ben je blij voor je kind maar maakt dat niet ineens jouw leven gelukkig
Annaniem2023 schreef op 16-08-2025 om 22:59:
Ik snap nooit waarom ouders de scheiding of de relatiebreuk van hun kinderen zo op zichzelf betrekken. Azer schrijft: moeilijk moment voor iedereen, Trijsje zegt: de hele familie had veel moeite met de breuk.
het is jullie relatie niet. De ex van je kind is niet dood, is niet geëmigreerd, als je hem wil zien, kun je hem zien.
Houd de relatiebreuk waar hij is, bij je kind. Je kunt het jammer vinden voor je kind dat de relatie mislukt is, maar niet jammer voor jezelf.
Wauw. Toen mijn broer ging scheiden veroorzaakte dat veel emoties in de familie. Mijn ouders gingen eigenlijk door een soort rouwproces, schoondochter was zo eigen, zoveel jaar onderdeel van het gezin. En nee, de situatie was er niet naar dat ze gezellig op de koffie bleef komen, en ze verhuisde ook nog eens ver weg. Het verdriet van hun zoon, het verdriet van hun kleinkinderen, het ' verlies' van hun schoondochter, het heeft er behoorlijk ingehakt en ik zie geen reden om dat te bagatelliseren.
Omega schreef op 17-08-2025 om 08:37:
[..]
Wauw. Toen mijn broer ging scheiden veroorzaakte dat veel emoties in de familie. Mijn ouders gingen eigenlijk door een soort rouwproces, schoondochter was zo eigen, zoveel jaar onderdeel van het gezin. En nee, de situatie was er niet naar dat ze gezellig op de koffie bleef komen, en ze verhuisde ook nog eens ver weg. Het verdriet van hun zoon, het verdriet van hun kleinkinderen, het ' verlies' van hun schoondochter, het heeft er behoorlijk ingehakt en ik zie geen reden om dat te bagatelliseren.
Maar dat kan toch naast elkaar bestaan? Rouwen om de verbroken band met ex-schoonkind, boos zijn op je kind vanwege het verbreken van de relatie én toch ook kennis maken met de nieuwe vlam? Ook al ben je het niet eens met de keuzes die je kind maakt, jouw prioriteit als ouder is (vind ik) de relatie met je kind en kleinkinderen.
Omega schreef op 17-08-2025 om 08:37:
[..]
Wauw. Toen mijn broer ging scheiden veroorzaakte dat veel emoties in de familie. Mijn ouders gingen eigenlijk door een soort rouwproces, schoondochter was zo eigen, zoveel jaar onderdeel van het gezin. En nee, de situatie was er niet naar dat ze gezellig op de koffie bleef komen, en ze verhuisde ook nog eens ver weg. Het verdriet van hun zoon, het verdriet van hun kleinkinderen, het ' verlies' van hun schoondochter, het heeft er behoorlijk ingehakt en ik zie geen reden om dat te bagatelliseren.
Helemaal mee eens, het heeft enorme impact op de familie. Hier broer die in zak en as zat, helemaal van de kaart jare lang, allemaal ellende, kinderen die helemaal ontregeld zijn, ex vrouw die 20 jaar onderdeel is geweest van familie, heel begrijpelijk. Wat denk je wat dat voor de ouders en andere familieleden is.
Jonagold schreef op 17-08-2025 om 12:14:
[..]
Maar dat kan toch naast elkaar bestaan? Rouwen om de verbroken band met ex-schoonkind, boos zijn op je kind vanwege het verbreken van de relatie én toch ook kennis maken met de nieuwe vlam? Ook al ben je het niet eens met de keuzes die je kind maakt, jouw prioriteit als ouder is (vind ik) de relatie met je kind en kleinkinderen.
Annaniem2023 heeft het alleen over dat je als familie geen verdriet mag hebben over de breuk en het wegvallen van die persoon uit de familie en niet over een (niet opbouwen van) band met de nieuwe partner. Annaniem2023 stelt juist dat je NIET hoeft te rouwen om de verbroken band met je ex-schoonkind 'omdat je nog steeds met elkaar kunt afspreken'.
Annaniem2023 schreef op 16-08-2025 om 22:59:
Ik snap nooit waarom ouders de scheiding of de relatiebreuk van hun kinderen zo op zichzelf betrekken. Azer schrijft: moeilijk moment voor iedereen, Trijsje zegt: de hele familie had veel moeite met de breuk.
het is jullie relatie niet. De ex van je kind is niet dood, is niet geëmigreerd, als je hem wil zien, kun je hem zien.
Houd de relatiebreuk waar hij is, bij je kind. Je kunt het jammer vinden voor je kind dat de relatie mislukt is, maar niet jammer voor jezelf.
Toch wel benieuwd of je uit eigen ervaring spreekt. Nog afgezien van dat er 'mooie' en minder mooie' scheidingen zijn, scheidingen van geliefde en minder geliefde personen en lange en minder lange relaties.
Hoe kun jij bepalen dat iemand het niet voor zichzelf jammer mag vinden dat de relatie ouder-schoonkind wordt verbroken? (of de relatie zwager oid)?
Omega schreef op 17-08-2025 om 08:37:
[..]
Wauw. Toen mijn broer ging scheiden veroorzaakte dat veel emoties in de familie. Mijn ouders gingen eigenlijk door een soort rouwproces, schoondochter was zo eigen, zoveel jaar onderdeel van het gezin. En nee, de situatie was er niet naar dat ze gezellig op de koffie bleef komen, en ze verhuisde ook nog eens ver weg. Het verdriet van hun zoon, het verdriet van hun kleinkinderen, het ' verlies' van hun schoondochter, het heeft er behoorlijk ingehakt en ik zie geen reden om dat te bagatelliseren.
Jonagold schreef op 17-08-2025 om 12:14:
[..]
Maar dat kan toch naast elkaar bestaan? Rouwen om de verbroken band met ex-schoonkind, boos zijn op je kind vanwege het verbreken van de relatie én toch ook kennis maken met de nieuwe vlam? Ook al ben je het niet eens met de keuzes die je kind maakt, jouw prioriteit als ouder is (vind ik) de relatie met je kind en kleinkinderen.
Ik reageerde puur op de post van annaniem2023. En ja, ben het met je eens dat de emoties verder los staan van de keuzes van je kinderen en het ontmoeten van de nieuwe partner.
