Wat als je bewijzen hebt tegen je ex (erg lang)
Een hele goede vriend van me is van zijn vriendin af, al jaren, zijn twee kinderen wonen bij haar, ook heeft ze nog een kind bij een ander. Dat kind woonde ook bij haar.
Zij heeft inmiddels nieuwe relatie en sinds die tijd gaat het mis, van te voren was ze al niet zo hele zorgzame moeder, maar 2 paar verschillende sokken ala, kinderen werden niet gedouched, niet geholpen met huiswerk oid. Maar nu heeft die goed vriend en die andere vader een proces aangespannen omdat ze de kinderen daar weg wilden hebben. Ze worden niet verzorgd, aan hun lot overgelaten zien de verschrikkelijkste dingen (nieuwe vriend die hun moeder slaat, en andersom), zonder eten naar school, ongewassen, kapotte vieze kleding en ga zo maar door. Ook zijn ze bang van de nieuwe man van hun moeder, dit zeggen ze niet tegen moeder want dan krijgen ze straf.
Vader 2 heeft zijn kind toegewezen gekregen omdat dat kind nog niet in het hulptraject zit. Onze vriend zijn kinderen waren net aangemeld voor n hulptraject dus is er besloten ze bij moeder te laten, voor n half jaar. Dit half jaar is binnenkort afgelopen en dan komt er een uitspraak. Ook werd er toen gezegd dat het een te grote verandering voor de twee oudste zou zijn....Nu is moeder voor de tweede keer vanwege overlast haar huis uit gezet. De buren aan beiden kanten hebben hun verhaal op papier gezet en aan onze vriend gegeven. Nu heeft de advocaat van onze vriend de buren gebeld om te zeggen dat hun gegevens bij de tegenpartij komen te leggen, en nu trekken ze terug want ze zijn bedreigd door hun oude buurvrouw + haar man (ex van onze vriend)
Ongelofelijk was zo'n sekreet kan doen, het mag allemaal. Op school hebben ze ook al gezegd dat in zomerkleertjes naar school komen terwijl het te koud is daarvoor en toen moesten de kinderen maar binnen blijven, of ze vergeten dingen mee te nemen naar school maar dat moet hun moeder regelen...Onze vriend is ten einde raad en zegt dat als ze toch bij haar mogen blijven, hij niet voor zichzelf instaat. Ik begrijp zijn gevoelens helemaal maar heb gezegd dat hij daar niks mee opschiet. Maar hij gaat er helemaal aan onderdoor dat zijn kinderen in deze situatie zitten.
Toenziend voogd zegt dat hij moet praten met zijn ex in het belang van de kinderen want ze zitten klem, dat klopt ook zegt hij , maar ik kan helemaal niks, ik moet dansen naar haar pijpen, volgens haar is er niets aan de hand......hij is degene die met ze naar de dokter, tandarts, school, kapper, etc gaat....jongste kind wil nu ook gaan praten, hij zegt, dan wordt.....(man van moeder) maar boos op me...Ze zijn nu dus weer hun huis uitgezet en nieuwe man van moeder woont bij zijn zus met hun 5 honden, en moeder woont met haar kinderen bij haar schoonouders. Voogd geeft toe dat dit wel een beetje onrustig is voor de kinderen....pfffff Jongste zegt dat hij het zo eigenlijk niet eens zo heel erg vind want nu is man van zijn moeder er tenminste niet, die maakt hem bang met spookverhalen, en laat hem in het donker zitten... Haar eigen moeder heeft aangifte tegen haar gedaan....en toch mag ze de kinderen houden......ik snap het echt dat vaders het recht in eigen hand nemen........dat dit zomaar mag hier...............ze hebben met iedereen ruzie....de woningbouw beaamt dat ze weer het huis uit is gezet, maar wil dit niet op papier zetten.....De advocaat zei voordat de getuigen zich terugtrokken onze vriend er sterk stond.....maar nu weet ik het ook niet meer....
Iemand nog suggesties...sorry voor het warrige verhaal.......we zijn heel erg begaan met onze vriend en zijn kinderen.....ze moeten uit deze situatie, en snel ook.......zijn er nog opties ???
inderdaad AnneJ
'Al is het waar, het gaat je niet helpen.'
Helemaal waar. Schermen met een knokincident dat (naar later blijkt) al 1,5 jaar geleden gebeurd is, heeft geen zin. Roepen dat haar vriend zo intimiderend kijkt, ook niet. Dat 1 kind al bij diens vader woont, zegt helemaal niks. Dat haar eigen moeder vind dat de kinderen niet bij haar thuis horen, ook niet. Zelfs het feit dat ze al twee keer uit huis gezet is, maakt in dit geval niets uit. En weet je waarom niet? Omdat die vriend van jou dit niet gaat winnen. Want hij draagt bij aan de gespannen situatie door te zoeken naar bewijzen voor zijn gelijk, door zich te focussen op alles wat zijn ex verkeerd doet.
Weet je wat er gebeurt als het AMK ingrijpt? Dan worden de kinderen uit huis geplaatst en gaan ze naar een tehuis, en daarna elk apart naar een pleeggezin. En naar het volgende pleeggezin. En nog een pleeggezin. Is dat wat je vriend wil?
Hij komt daarmee geen stap dichter bij zijn doel!
Hij moet zorgen dat hij van onbesproken gedrag is, dat niemand bij jeugdzorg zich ook maar een seconde afvraagt of hij niet heeft bijgedragen aan de situatie. Dat is het enige wat helpt. En dan doet hij door niet steeds te kijken naar wat er allemaal fout, mis of verkeerd is. Maar door zich te richten op de tijd die hij met zijn kinderen doorbrengt. En in die tijd zo liefdevol en ontspannen mogelijk te zijn.
Begrijpen en meevoelen
Ik begrijp de situatie heel goed en kan ook met jou gedachten meevoelen.
"je begrijpt het niet....door de situatie is onze vriend nu mentaal gesloopt, hij is labiel genoeg, om de kinderen bij hem te nemen,"
Dat laatste, je vriend is labiel genoeg om de kinderen bij hem te nemen, dat lees ik dus niet in je verhalen. Je vraagt om objectieve meningen en die krijg je. Ik zit niet met een verdrietige vader op de bank die ik moet troosten. Maar ik lees wel jou verhaal en je vraagt hoe de vader zijn kinderen bij zich kan krijgen. Als het om mijn broer, vriend of andere bekende gaat zou ik ook zeggen:"wat een waardeloze moeder, de kinderen kunnen beter bij jou wonen". Dat is troost bieden. Maar ik weet ook dat ik hem daar niet mee help. Een rechter denkt heel anders. Die kijkt naar het dagelijks functioneren van beide ouders. En daarin zijn ze beide niet sterk. Inderdaad, een vechtscheiding waarvan de kinderen de dupe zijn. Daarom schreef ik dat in sommige gevallen een pleeggezin dan een betere keuze is. Als de kinderen bij hun vader gaan wonen zijn dan alle problemen met ex en vriend van ex in èèn klap opgelost? Geen bedreigingen meer, geen verwaarlozing van de kinderen, normale gesprekken tussen beide ouders over de dagelijks zorg van de kinderen? Dan moet er nog heel veel veranderen lees ik in jou verhalen. Al ben je niet meer getrouwd, je blijft samen ouders van de kinderen, waar ze ook wonen. Of houdt vader de kinderen dan bij ex weg?
Overtuigen
Je hoeft ons niet te overtuigen hoe waardeloos de moeder is, echt, waardeloze moeders zijn er vele van en ik geloof je direct. Het is zaak dat je vriend de rechter kan overtuigen dat hij een goede vader is. De rechter weet echt wel dat de thuissituatie van de kinderen zeker niet ideaal is. Maar hoeveel beter zou vader het doen als hij de kinderen bij moeder weghaalt? Is het de beste optie voor de kinderen, nu en in de toekomst? Daarvan moet je vriend de rechter overtuigen. Dat lukt niet met constante negativiteit richting de moeder.Jij leest het verhaal door de ogen van je wanhopige vriend, wij door de ogen van een instantie die mee moet beslissen bij het weghalen van kleine kinderen bij hun moeder.
Ik snap het prima
voorheen kon dit wel altijd, maar nu onze vriend een verzoek heeft ingediend dat de kinderen bij hem mogen komen, mag het ineens niet meer van moeder, ja wel als het haar uitkomt natuurlijk, dan mag het wel. En nee ik zeg niet dat onze vriend zijn zaken perfect op orde heeft, maar dat heeft moeder ook niet, het verschil zit hem in de liefdevolle veilige en schone omgeving. Die hebben ze bij hem wel, en bij moeder niet....die kinderen worden verwaarloosd daar, maar blijkbaar moeten we daar gewoon overheen stappen want het is niet anders....zo werkt het blijkbaar.
De andere vader woont ook bij zijn ouders, heeft dezelfde heks van een ex, en kreeg wel zijn kind toegewezen omdat dat kind nog niet op de basisschool zat en nog niet was aangemeld voor hulp....Dit wilde men eerst proberen (half jaar geleden) Nu is er dus bijna opnieuw de uitspraak van de rechter en vlgs adv. van onze vriend moest hij de buren maar om bewijs vragen dit had hij, maar de buren trekken terug want ex van onze vriend heeft haar oude buren bedreigd....fijne vrouw he zo'n moeder....
Jullie hebben makkelijk praten, dat hoor ik wel...het zijn niet jullie kinderen die verwaarloosd, geintimideerd en bang gemaakt worden....
dus
hij moet niks zeggen, een keer in de 14 dagen als zijn kinderen komen vrolijk doen, ook al komen ze zelf weer met horror verhalen over moeder en vriend, daar moet hij overeen stappen in het belang van zijn kinderen....en dan maar hopen dat n hond dit in de gaten heeft....want ja je mag niks zeggen, en zijn ex zegt dat er niets aan de hand is....kind van 9 poept nog in haar broek....maar das allemaal normaal.....ja hoor tuurlijk.......
Anonano
Ik zie hier helemaal voor me hoe je je staat op te winden. Dat is allemaal leuk voor in het cafe, onder vrienden, en waar je allemaal nog smalltalk wilt hebben. Het is een uitlaatklep. Het betekent verder niets. Het leven is niet eerlijk.
En God gaat ook niet ingrijpen. Werkelijk. Ik hoop dat je in het echt verstandiger bent.
Nee, hij zal ze nooit
bij hun moeder weghouden, hij weet dat ze van beiden houden, dit hoort ook, hij kocht met zijn kinderen ook voor Moederdag een kadootje...(vind ik normaal) maar hun zelfgemaakte vaderdagkado liet ze de kinderen geven aan haar nieuwe vriend, die ze papa moesten noemen. Dit wilden we niet hoor papa, maar dit moest van mama....Nou zei onze vriend, geef niks hoor, dan maak je maar gewoon een keertje iets nieuws....Maar zeer doet het wel...en zo zijn er boeken vol te schrijven over deze vrouw....
Hij is juist niet negatief tegenover zijn kinderen over hun moeder, wel tegen ons idd, maar hij wil zijn ongenoegen ook ergens kwijt. Ik ben juist erg trots op hem dat hij dit zo kan, echt waar. Hij zegt, dit is hun moeder, de enige moeder die ze hebben/kennen.
Ook verteld ze leugens over papa....die kinderen worden zo gehersenspoeld....en de jongste heeft aangegeven, papa ik wil met mensen(gezinsvoogd, rechter) gaan praten, dan krijg ik maar op mijn kop,(van nwe man van moeder) ik wil bij jouw wonen......kinderen huilen als ze naar huis moeten....
Hij moest van zijn advocaat zoeken naar bewijzen dat de kinderen idd slecht behandeld worden, hoe kan het anders bewezen worden.
Sorry, vorige reactie is van mij als reactie op Wil40
.
Vechtscheiding
voorheen kon dit wel altijd, maar nu onze vriend een verzoek heeft ingediend dat de kinderen bij hem mogen komen, mag het ineens niet meer van moeder,.....
Je vriend verklaart de oorlog aan zijn exvrouw en dan gaan mopperen dat moeder de hakken in het zand zet. Ow!
Anne J
Waar slaat dat nou weer op....Weet ik ook wel dat het leven niet eerlijk is, dat hoef jij me niet te vertellen.
Alles wat ik hier opgenoemd heb is niet negatief doen naar moeder, dat zijn feiten die gebeurd zijn. Waar ons inziens niet naar gekeken wordt, want anders zouden de kinderen daar al niet meer wonen lijkt me...
Onze vriend mag zelf ook iets zeggen op de zitting en gaat juist geen negatieve dingen over moeder zeggen, dat snapt hij zelf ook wel dat dat niet sjiek is....maar aan de andere kant gebeurde het wel de vorige keer....en het werkt blijkbaar want ze heeft nog steeds haar kinderen.....ze moet ze eerst doodslaan voordat er ingegrepen wordt denk ik, dit is niet erg genoeg.
bewijzen of subjectieve meningen
Hij moest van zijn advocaat zoeken naar bewijzen dat de kinderen idd slecht behandeld worden, hoe kan het anders bewezen worden.
Misschien moet je samen met je vriend eerst eens uitzoeken wat 'bewijzen' zijn en wat subjectieve meningen zijn. Misschien kan de advocaat daar nog een rol inspelen. Voorlopig helpt dat allemaal niet.
Zucht...Anne J
dus...wat had hij dan moeten doen..zijn kinderen in die situatie laten zitten....moeder wijst alles van de hand, er is niks aan de hand, wil geen mediation...wat moet je dan....
Anne J
Ja maar dan wel meningen van een hele buurt, school, woningbouw, huisarts....maar ja veeg maar lekker van tafel.....dat bedoel ik je kan bijna niets bewijzen...en ondertussen zitten ze nog steeds in deze situatie....ze heeft met iedereen ruzie...
en trouwens
als de buren zich niet hadden teruggetrokken dan was dit heel erg gunstig geweest, aldus zijn advocaat. Maar nu staat er niets op papier....ook al heeft de advocaat het van de buren zelf vernomen....ze kan er niet veel mee....
Een half jaar geleden woonde moeder nog ergens anders, en je raad het al...ook daar is ze weggemoeten door overlast en ruzie met de buurt....nee ik zou daar ook lekker niets aan doen, deze situatie is ideaal voor kinderen....al dat negatieve gedoe...dat ze aan een gesloten deur staan, elke dag te laat op school komen, geen ontbijt, vieze kleren...pff waar maakt hij zich druk om, ik zal het aan hem doorgeven...hij moet zich niet zo aanstellen......
aarzelend...
Met het risico om een lastige zaak nog verder te laten ontsporen. Ik weet niet hoe oud de kinderen zijn maar je kunt nog het volgende. De kinderen kunnen zelf een advocaat nemen. Zelf opbellen, zelf een afspraak maken en die advocaat gaat dan de belangen van dat kind behartigen. Dat wil ook niet zeggen dat ze dan bij je vriend terecht komen, maar dan kan een kind in elk geval zelf de eigen keuze voorleggen aan de rechter.
En je kunt een kind dat oud genoeg is uitleggen dat in een noodsituatie het kind wegloopt en vader opbelt. Dat wil niet zeggen dat het kind dan kan blijven bij vader, maar als er zich echt calamiteiten voordoen heb je in elk geval een veiligheid aangebracht voor het kind op dat moment.
Maar in beide gevallen kan het alsnog gebeuren dat de kinderen naar een pleeggezin gaan.
Het lastigste is dat je er als een van de ouders geen controle over hebt. Anderen beslissen daarover, hoe je ook moppert en klaagt hoe oneerlijk het allemaal is.
persoonlijk
Het domste dat je kunt doen is al die zaken persoonlijk nemen. Het is niet persoonlijk al voelt het wel zo. Het zijn conflicten, belangentegenstellingen. Ik geef het je te doen als buitenstaander daar soep van te koken als de ouders dat zelf niet kunnen. Daardoor is het onvoorspelbaar met risico's, er is geen zekere weg. En klagen en jammeren helpt niet.
En zonder mijn eigen situatie hier weer eens te herkauwen kan ik je wel melden dat mijn situatie zeer ingewikkeld en lastig was. Dat ik de meeste zaken heb gewonnen is toeval naast goede voorbereiding en redelijkheid.
anonano
Anonano, ik krijg het gevoel dat je constant boos wordt om de adviezen die je hier van iedereen krijgt. Ik geloof dat de meeste lezers echt wel snappen dat jullie vriend in een onmogelijke situatie zit. En dat het niet eerlijk is hoe de dingen nu gaan omtrent moeder en de kinderen. Punt is, we kunnen allemaal met je mee gaan praten en klagen maar dat lost niets op. Er zijn hier mensen die ook met omgangsregelingen te maken hebben (of hebben gehad) (direct of indirect) en zij kunnen adviezen geven over hoe de dingen over het algemeen gaan. Ik las toch wel wat zinnige tips waar hij wat mee zou kunnen.
Nogmaals het is echt heel naar hoe de situatie nu is, en het nederlandse recht kan soms heel erg krom lijken maar het werkt nu eenmaal zo en je kan dit soort dingen niet 1,2,3 veranderen.
Cirkeltje
Ik krijg ook het gevoel in een cirkeltje te draaien. Net of we tégen de vriend van Anonano zijn en Anonano schiet constant in de verdediging. Niet lezen wat er nu werkelijk staat en denken dat je nog harder moet roepen hoe slecht moeder is en hoe goed vader. De rechter hoeft geen dorpsroddels te horen, die wil bewijzen. Vader is bijvoorbeeld met de kinderen bij de huisarts geweest. Waarom? Had moeder of haar vriend ze mishandeld of hadden ze kapotte knieën door het buitenspelen?
Ze krijgen slecht te eten wordt er gezegd. Heeft de huisarts aangegeven dat er sprake is van ondergewicht door ondervoeding? School zegt dat de kinderen verwaarloosd worden. Heeft vader een kopie van dit dossier van school? Komen ze niet naar school, zijn ze veel ziek, hebben ze psychische problemen of hebben ze alleen wat goedkope smoezelige kleren aan naar school?
Ja ik raak een beetje gefrustreerd idd
omdat de kinderen in deze rotsituatie zitten en er geen verbetering is voor ze....dat is erg.
Het lijkt of ik harder ga roepen, maar dit is omdat er hier zo makkelijk wordt gezegd dat onze vriend zijn gemak moet houden....zijn advocaat adviseert hem om bewijzen te verzamelen, maar als hij ze dan heeft, trekken mensen zich terug, of durven ze zich er niet in te mengen...Tja...dan wordt het lastig.
Op school hebben ze summier iets op papier gezet, maar tegen onze vriend hebben ze n flink boekje opengedaan over moeder....het strookt niet helemaal met wat ze zeggen, het lijkt nu afgezwakt...terwijl school onze vriend diverse keren heeft gebeld om door te geven dat kinderen te koud gekleed waren, stonken, geen eten bij zich hadden, of niet ontbeten hadden. Woningbouw erkent dat M voor de 2e keer het huis uit is gezet (in een half jaar tijd) ivm overlast en ruzie, maar wil zich er niet in mengen.
Kinderen zitten klem, en dat is idd niet alleen de schuld van moeder dat beseft hij ook wel degelijk, maar de kinderen.
Hij weet nu niet waar ze tijdelijk wonen, ja wel bij wie, bij de ouders van moeders nieuwe man, maar hij krijgt geen adres.....
Jasmijn, ja dat is ook zo, maar verplaats je eens in zijn situatie...het zullen JOUW kinderen maar zijn....het is zo makkelijk gezegd.....zoiets gaat je gewoon niet in de koude kleren zitten. En nee, onze vriend is zeker niet perfekt, dat zegt hij ook niet, hij maakt zich niet druk als de kleren viezig zijn, of dat ze altijd op straat moeten spelen, of dat ze verschillende sokken aan hebben, of dat er nooit geoefend wordt voor het tafeldiploma en hij dit moet proberen 1x in de 14 dagen om zijn oudste dit te leren omdat moeder er geen zin in heeft...het zijn de belangrijke zaken, zoals veiligheid, geborgenheid, en een liefdevolle omgeving...kinderen zijn onder de 12, en zijn bang om uit te spreken dat ze liever bij vader wonen omdat ze weten dat moeder dit niet leuk vind...zo staat het ook in het rapport van de rvdk....dit zijn hun bevindingen.....om moedeloos van te worden......arme kindjes....hun halfbrusje ontspringt gelukkig de dans en verblijft bij vader.......
Nog even over je reactie oorlog verklaren aan moeder
Waarom verklaard hij de oorlog ?? omdat hij ook zijn kinderen bij hem wil hebben ?? waarom zou alleen moeder daar recht op mogen hebben....zij speelt nu toch over de rug van de kinderen het tegen vader uit...door te zeggen dat ze hem niet meer mogen bellen omdat moeder nu op haar teentjes is getrapt....zij zou ook grootmoedig moeten zijn en denken, hij ziet ze al zo weinig en de kinderen zijn er aan gewend dat hij ze belt...nee, er is tegen mevrouw ingegaan en ze straft de kinderen ermee door vader niet meer te laten bellen zoals hij al jaren deed.
hoofdschuddend
Ik bijt maar op mijn tong voor ik weer iets te makkelijks ga zeggen.
precies dit is wat ik bedoel
'Jullie hebben makkelijk praten, dat hoor ik wel'
Dit is dus precies wat ik bedoel. Mensen die met goede adviezen komen, zet je weg als naieve lulhannessen. Het enige wat je wilt horen, is dat die vriend van jou onmiddellijk zijn kinderen moet ontvoeren. Of een geweer moet kopen en zijn ex overhoop schieten. Nogmaals: dat gaat je vriend niet helpen!
'het zijn niet jullie kinderen die verwaarloosd, geintimideerd en bang gemaakt worden.'
Euh, de jouwe ook niet, toch? Als die vriend van jou net zulke oogkleppen op heeft als jij, en net zo opruiend reageert als jij, zitten die kinderen misschien wel prima bij hun moeder.
wat zou je willen
Ik krijg inderdaad steeds meer de indruk dat het er niet toe doet wat we schrijven. Het is bij voorbaat fout. Maar we zijn niet tegen jou Anonano.
Als school belt met dat de kinderen te koud gekleed zijn en ze zwakken dat af naderhand, daar zou ik dan als vader inderdaad wel wat bozig om worden, misschien kan hij vragen of ze voortaan alleen nog via sms of mail met hem willen communiceren? Dan heeft hij wel bewijzen zwart op wit. Dat ze naar hem bellen heeft blijkbaar geen zin, als ze naderhand toch hun verhaal verdraaien of afzwakken. Ik denk dat ik daar op vanaf nu wel op zou letten als ik hem was. Als iemand dus met "een verhaal" komt, zou ik dat afkappen en zeggen mail me het even alsjeblieft. Nu hoort hij allerlei ellende en welicht roddels aan, maar als puntje bij paaltje komt dan geven mensen niet thuis. Raar van die mensen, je zou bijna denken dat ze misschien zelf de boel een beetje overdrijven. (wellicht ook niet hoor, maar anders sta je toch achter je verhaal) nu wordt die vader alleen maar opgejut en krijgt een rotgevoel en die mensen die duiken weer achter hun geraniums weg, lekker makkelijk.
Knurf(t)ea
Voel jij je een lulhannes dan....zijn niet mijn woorden, draai het nou eens om, alles wat ik hier zeg, wordt weggewuifd...behalve een enkeling die het wel begrijpt....misschien is dat het wel...begrip....dat verandert de zaak niet, maar erkenning van problemen is best prettig....En het zijn mijn kinderen niet nee, maar ik ken ze al vanaf hun geboorte...ze zijn haast eigen, dus ja dat trek ik me aan....iets wat tegenwoordig ook al niet meer is...ikke ikke ikke....en de rest kan stikken....dat blijkt wel weer als volwassen mensen zich terugtrekken na een bedreiging......kinderen blijven in deze situatie...
Als moeder kind niet naar exman wil sturen omdat ze bang is dat ex kinderen mishandeld dan krijgt ze het advies de kinderen niet naar vader te sturen, nu is het geestelijke mishandeling andersom, en moet vader maar rustig blijven....yeah right....
En Anne, tong al kapot ?
Jasmijn....ja dat is n goede tip, ware het niet dat hij dit ook al geprobeerd heeft, en dan krijgt hij toch weer minder te horen dan wat men in eerste instantie verteld heeft.
Begrip
Misschien is het handiger om voor begrip naar het forum van de Dwaze Vaders te gaan. Het is niet eerlijk, moeders hebben alle rechten, vaders staan erbij en er wordt niet naar ze geluisterd.
http://www.dwazevaders.nl/forum/viewtopic.php?f=9&t=704
.....het is schandalig dit aan te horen. 
Ik leef behoorlijk met je mee en hoop dat het allemaal goed komt.......Wat het A.M.K en de R.v.d.K betreft heb ik er geen goed woord voor. Het is allemaal instantie's waar een gigantische bureaucratie heerst.!
Hoezo in het belang van het kind handelen?????? 
......
.....Moeder heeft het kind nu ruim 4 maanden bij mij vandaan gehaald en heeft van alles naar voren gegooid wat ik was en ben. Met keihard bewijsmateriaal die ik had werd niks mee gedaan. En nu...ruim vier maanden later vraag ik me af of me dochtertje van anderhalf mij nog herkend. Dit omdat de RvdK niet opschiet met hun onderzoek! en de rechter het verdomd om naar bewijsmateriaal te kijken!!!
Ik zeg: Welkom in Nederland.
Als het daarom gaat heb je blijkbaar niet genoeg aan een simpele erkenning.
heilige verontwaardiging
Het kan ook helpen om in heilige verontwaardiging de zaak van de kinderen van je vriend nog wat verder te laten escaleren. Geef toe, je wentelen in je vermeende eigen gelijk geeft wel een geweldige kick.
Wil40
Quote:....door de situatie is onze vriend nu mentaal gesloopt, hij is labiel genoeg, om de kinderen bij hem te nemen,"
Ik denk dat Ananano hiermee bedoelt te zeggen "stabiel" genoeg.
Anaonano
Je krijgt van iedereen hier begrip voor de problemen van de kinderen, maar jij leest met een andere bril. Niemand heeft de problemen weggewoven, het is maar net wat je wilt lezen. Misschien kan je het hele draadje nog eens doorlezen, er zaten goede tips bij voor je vriend. We leven mee met de kinderen, net zoals jij. Zoals in iedere vechtscheiding zijn ook hier de kinderen de dupe. Triest. Laat je hier nog eens weten hoe het verder gaat met de kinderen? Ik verwacht op korte termijn geen oplossing voor de kinderen en hoop dat ze in de toekomst hier toch nog redelijk ongeschonden uitkomen. Sterkte.
nee
'Voel jij je een lulhannes dan.'
Euh, nee.
instanties zijn geen echtscheidingsbureau
Het is een misvatting om te denken dat instanties als bureau jeugdzorg je vechtscheiding kunnen laten ophouden.
"De scheidende echtparen hebben in het verleden in de ander de vader of moeder gevonden om kinderen mee ter wereld te brengen. Daarmee ligt de grootste verantwoordelijkheid bij de scheidende ouders zelf.
Over kinderen die lijden onder een vechtscheiding schreef de Inspectie Jeugdzorg recent: 'Als vanzelf wordt dan gekeken naar de rol van jeugd- en gezondheidszorg. Maar het is de vraag of dit in het geval van een problematische (echt)scheiding terecht is. Ten eerste omdat er simpelweg weinig effectieve methoden voorhanden zijn om een impasse te doorbreken bij gezinnen die verwikkeld zijn in een (echt)scheidingsstrijd. Ten tweede omdat het merendeel van de factoren die een belangrijke rol spelen bij de instandhouding van het probleem buiten de invloedssfeer ligt van jeugd- en gezondheidszorg. Het betreft factoren zoals de juridische strijd tussen ouders, de financiële gevolgen van een scheiding en het visieverschil dat tussen ouders kan bestaan over het belang van de kinderen."
