Relaties Relaties

Relaties

bolly

bolly

03-12-2011 om 00:35

Wat moet ik toch met mijn ouders


Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.
tonny

tonny

13-12-2011 om 22:25

Als je wilt vertroetelen - o.t.

word dan vakantievrijwilliger bij vakanties voor speciale doelgroepen.

Of vrijwilliger bij de Zonnebloem of zo.

Inderdaad, zorg is niet meer of minder dan het hoogst noodzakelijke tegenwoordig, tenzij je een hoge indicatie hebt, schat ik in (maar die wens heeft niemand...)

Mijn dochter deed als weekendhulp (afwassen, koffie, thee, prullenbakken legen) soms wat extra's voor de mensen; zoals gordijnen open/dicht, de radio op de gewenste zender. Ieniemienie dingetjes, maar het personeel heeft er vaak geen erg in en ze zijn zo snel de kamer in en uit dat de bewoner er niet op tijd aan denkt zoiets te vragen. Zit zo'n bejaarde met SkyRadio terwijl ze graag de Muzikale Fruitmand hoort.(Of andersom maar dat kwam zelden voor.

Fiorucci

Fiorucci

14-12-2011 om 11:57

Tonny ot

Ik zie graag dat dat "vertroetelen" een onderdeel is van het werk in de zorg. Het is toch vreselijk dat je aan een verzorgende/verpleegkundige zoiets niet kunt vragen en maar moet hopen dat de vrijwilliger langskomt?

Nee voor vertroetelen is géén vergoeding

'Vertroetelen' bestaat niet bij indicatiebureau's en in de wmo ook niet meer.
Erger nog er zijn enorm veel vrij gewone dingen die ook niet vergoed worden.
Die gewoonweg niet 'bestaan' eigenlijk, niet in vergoedingen en dus niet in tijd. Dus ben je afhankelijk van minuutjes die soms 'over' blijven omdat er iets sneller gaat dat écht zorg is. Omdat je enorm snel je toiletgang afwerkt of omdat je een keer het stofzuigen overslaat of ...........
In die minuutjes worden vrij gewone dingen evt. gedaan, die ook moeten gebeuren, de radio op een ander kanaal, ja zulke dingentjes inderdaad. Of je haar eens in de krullers zetten of je veters van die fijne schoenen uit de knoop halen of er nieuwe inzetten (die dan overigens wel al klaar moeten liggen want nieuwe veters kopen moet je ook zelf doen, zelfs met een enorm hoge indicatie en een lichaam dat niks meer kan).
Het is heel simpel. Als er niet 'iemand' die die voor je doet. Gebeurd het niet.
En dat zijn dan nog maar de gewone dingen, die nét niet onder zorg vallen. Laten we het over vertroetelen maar helemaal niet hebben.
Oprecht of onoprecht, ik denk dat je al blij mag zijn dat een gedeelte ervan al gebeurd. Ongacht wat de gevoelens zijn van diegene die ze uitvoert. Of die het nu met tegenzin doet of niet. En dat vertroeteld worden, dat is alleen weggelegd voor mensen die het zó getroffen hebben dat ze liefhebbende kinderen/mantelzorgers om zich heen hebben, die ná al dat aanvullende gezorg ook nog tijd en energie hebben om dát met je te doen.
Het is geneuzel inderdaad.
Oprechtheid is totaal geen issue. Het doet er niet toe. Als het maar door iemand wordt gedaan, desnoods onoprecht dat zal de zorgvrager w*rst wezen.
Die is al blij dat het überhaupt gebeurd!!!!
Is dat nu zo moeilijk te snappen?
groeten albana

Tirza G.

Tirza G.

14-12-2011 om 15:00

Nee

Albana, het is uitstekend te snappen maar schijnbaar alleen voor mensen die óf in de zorg werken óf iemand in de zorg hebben en daar veel mee te maken hebben. Ik vertroetel mijn schoonmoeder (woont in een verzorgingstehuis) en echt, je kunt hele dagen bezig zijn met steunkousen bestellen, een potje honing kopen, tien keer uitleggen wie er nou straks als eerste in januari jarig is, een kerststukje langsbrengen, de kapper regelen - enzovoort.
Ik moet een beetje wrang lachen om Zofia die dingen schrijft als: dat hebben mijn moeder en ik zo afgesproken. Ik had met mijn schoonmoeder afgesproken dat ze niet dement zou worden. Maar ja, da's niet gelukt. En echt, 25 keer per dag je dót van een schoonmama aan de telefoon hebben gaat toch echt een keer vervelen.

Tirza

Nog een stem voor albana en tirza

Dit is ook mijn ervaring.
Ik kan niet alles teruglezen, geen tijd voor, maar ik krijg echt de indruk dat mensen almaar blijven tegenspreken dat iets is zoals het is (neem de toestand met de buurman van Albana) omdat ze wíllen dat het niet zo is.
Ja, het is ongewenst.
en nee, het bestaat toch.
In een ander draadje heb ik al gezegd dat ik me nu helemaal niet meer instel om dat we een betere oplossing vinden voor mijn vader. Ik ga er gewoon het beste van maken op de onzeker lange termijn. Het is niet anders. En mensen die denken dat ik alle zorg kan wegregelen die bedank ik voor de belangstelling en laat ik graag in hun bubbel achter.

tonny

tonny

14-12-2011 om 17:05

Amen, rodebeuk

'En mensen die denken dat ik alle zorg kan wegregelen die bedank ik voor de belangstelling en laat ik graag in hun bubbel achter.'

Volgens mij bubbelen ze in Den Haag veel te veel. Net als al die mensen die er (nog) niet mee te maken hebben.

Praktijk

Ik moet juist wel lachen om een uitspraak als:
"En echt, 25 keer per dag je dót van een schoonmama aan de telefoon hebben gaat toch echt een keer vervelen. "
Ik moet erom lachen omdat het zó enorm herkenbaar is.
Dagelijkse praktijk, zeer veel voorkomend.Ook met mensen die een enorme hoge indicatie hebben en dus véél zorg.
Mensen die dagbesteding hebben en van boven tot onder begeleid gewassen en gesteven worden elke dag.
In de halve uurtjes die ze tussendoor hebben en op hun kamer zitten, b.v. boven hun ontbijt tot ze dat op hebben en worden opgehaald of tijdens hun 'middagrust'uurtje. Bellen ze de hele familie.
Dat kan, als je je boterham eet....dan heb je nog best een hand over om die allemaal af te bellen.
Dat is dagelijkse praktijk bij ons.
Natuurlijk proberen we daar mensen vanaf te houden, om te zorgen dat ze niet zo vaak bellen. Maar praktisch gezien is dat onmogelijk. Het is hun eigen kamer, hun eigen telefoon, het zijn hun eigen kinderen.
Deze week nog een gesprek met familie gehad over o.a. dit onderwerp. Dat vindt de familie 'lastig' en 'belastend' Jaha, dat snappen wij natuurlijk wel.
Oplossing is simpel. Telefoonabonnement opzeggen.
Maar dát wil de familie niet. Ze 'willen' wel dat hun moeder bereikbaar is telefonisch, ook voor als zij afspraken willen maken. Tja en wat ziet familie dan als oplossing? Nou dat wij (de zorg dus) haar af houden van dat bellen. Maar dat doen we toch al de hele dag? Ze gaat alle uren die er mogelijk zijn maximaal al naar de dagbesteding. Tussendoor is al zoveel zorg aanwezig in 1 op 1 settings, met wassen, plassen etc. er ís niet meer mogelijk en er zijn geen hogere indicaties, er komt niet meer tijd en geld.Er zullen altijd momenten tussendoor zijn dat ze even 'alleen' is. En dan belt ze dus, zolang die telefoon er staat.
En soms vraag ik me af wat wij gaan doen als we oud en enigzins verward zijn en onrust in ons lijf voelen.
Gaan we dan op ons tablet woordfeud spelen? Of gaan we chatten,op zoek naar ónze familieleden? Pingen? Of twitteren? Tot ze ons, onze internetaansluiten afsluiten? Omdat onze kinderen ons 'lastig en belastend' vinden? Met ons getwitter en geping 25 keer per dag?
Of misschien wel 50 keer per dag, want dat dan de zorg nog zo is zoals nu lijkt me niet erg mogelijk. W.s. is er dan nóg minder 'zorg'.
groeten albana

tonny

tonny

16-12-2011 om 17:28

Later

Later - zouden ze dan niet een aardige medicijnencocktail verzinnen waardoor we niet zo bovenmatig oud worden? Klinkt misschien zwartgallig, maar ik ontmoet heel wat hoogbejaarden die verzuchten 'tja we zijn er nog, maar waarom nog, het voelt allemaal zo zinloos.'

Zingeving is soms voor mensen die nog recht van lijf en leden zijn al ingewikkeld. Laat staan als op een dag je oud en afhankelijk bent.

Tirza G.

Tirza G.

16-12-2011 om 23:32

Inderdaad

We worden allemaal gebeld en dragen de last zuchtend. En glimlachend. Wij trainen onze geduldspier, altijd handig. Het verschilt per dag, als er 'wat te doen is' wordt het erger, want dan wordt ze zenuwachtig. Ik zal het eens in het familieberaad gooien, telefoon de deur uit......Soms zijn de batterijen leeg (stond-ie scheef op de oplader ofzo) en dat is wel heerlijk rustig
Vandaag de kerstboom (nou ja, 40 cm) bij d'r neergezet. Met de lampjes op een tijdschakelaar. Met uitleg. En een briefje. En nog een keer en nog een keer en nog een keer. Score tot nu toe: 12 telefoontjes. Hoe Moeten Die Lampjes Nou Straks Uit???!!! Dat gaat vanzelf lieverd. Goh, dát is handig! Heb jij dat geregeld? Yup. Nou, dat is toch wel geweldig. Wat ben je toch een fijne schoondochter. Maar hoe gaan die lampjes uít dan zometeen? Dat gaat vanzelf, ik heb er een tijdschakelaar opgezet. Ooooooooo, echt wáár?? Gut, wat handig. Dat dat toch allemaal kan he, vandaag de dag. Dat had je vroeger niet hoor. En kunnen die lampjes dan ook weer uit? Ik zie geen stekker. Enzovoort.
Toen ze 75 werd, hebben we groots uitgepakt. Het Kan Haar Laatste Verjaardag wel zijn, tenslotte. Ze is 91. Ze heeft kanker en een zware hartaanval overleefd, heeft een veel te hoge bloeddruk, rookt en drinkt. Gelukkig heeft ze een fijne schoondochter

Tirza

tonny

tonny

17-12-2011 om 10:44

Kerstkaarten

Hier geen kerstboom, te weinig ruimte, maar wel kerstkaarten.

Kaarten gekocht, kerstzegels (incl. de agenda waar ze elk jaar over moppert maar die ze toch wil hebben), de doosjes opengepeuterd, de kaarten gevouwen, de enveloppen geschreven - en dan zie ik wat voor inspanning het voor haar is haar naam te schrijven; dus halverwege alles netjes opruimen en een andere keer verder. Valt niet mee, oud zijn.

Als je geen familie hebt die helpt, krijg je op die leeftijd geen kerstkaart meer de deur uit.

Tirza, ik heb diepe bewondering voor je. Al die telefoontjes. Hoe krijg je het voor elkaar!!!

Heerlijk

Tirza, ik wou dat je mijn schoondochter was.........O,nee dat kan niet, ik heb alleen maar dochters die tot nu toe geen interesse tonen voor het 'vrouwelijke geslacht'.
Maar zo'n schoondochter wens je elke oud mens.
groeten albana

Marja

Marja

17-12-2011 om 11:58

Tirza

Oh wat ontzettend herkenbaar! Van de week ook mijn moeders huis versierd voor de kerst. Ook precies dezelfde telefoontjes 20 x per dag. Grappig is wel dat ze haar eigen kerstversieringen niet meer herkend. Daardoor is alles nieuw voor haar.
Wel een goed idee, die tijdklok. Dat ga ik ook doen, denk ik. Maar gooit ze dan niet de hele tijdklokstekker eruit? Dat zou mijn moeder doen namelijk.

Vic

Vic

17-12-2011 om 13:00

Tirza

Bewondering! Als ik bij mijn oma op bezoek ga (87, woont in zorginstelling) ben ik na een uur al helemaal uitgeput van continu dezelfde vragen en opmerkingen. Ze verzint ook van alles, of verwart ervaringen uit het verleden die dan in haar beleving vorige week zijn gebeurd. Ik vind het ook zo knap van de verzorgsters die daar werken, dat ze niet gillend gek worden van al die dames die zich allemaal op die manier gedragen. En ook het ongepolijste gedrag dat je ziet bij demente mensen, roddel en achterklap alsof het 16-jarige pubers zijn.

Fiorucci

Fiorucci

17-12-2011 om 14:07

Vic ot

Dat ongepolijste zie ik ook bij veel ouderen die niet dement zijn. Albana heeft er volgens mij eens iets over verteld in een andere draad, dat er soms bij ouder worden ook bepaalde remmingen soms wegvallen. Zo presteerde een tante (75) van mijn man het om uitgebreid te gaan zitten roddelen over mijn nichtje...die ook aanwezig was op dat moment, echt genant.

tonny

tonny

17-12-2011 om 16:13

Brr

'En ook het ongepolijste gedrag dat je ziet bij demente mensen, roddel en achterklap alsof het 16-jarige pubers zijn.'

Lijkt me afschuwelijk! Heb je jarenlang prettig op je eigen plek geleefd, kom je aan het eind van je leven weer in zo'n soort groepsgebeuren terecht als ooit op school. Je moest eens weten wat een gedoe het is, wie waar altijd zit bij het koffiedrinken. Wáág het niet te gaan zitten waar x altijd zit. Nieuwkomers hebben het zwaar!

Fiorucci

Fiorucci

17-12-2011 om 18:22

Klopt tonny

Ik herinner m'n oma, die als 75 jarige naar een aanleunwoning ging. Ze vond het niks, al die oude wijven...(dat waren vrouwen die hooguit tien jaar ouder waren)

Tirza G.

Tirza G.

17-12-2011 om 18:51

Daar zeg je wat

Zoon is nogal een eenling. Mijn schoonmoeder vertelde eens dat ze een of andere activiteit gehad hadden in het gesticht (zo noemt ze dat altijd met pretoogjes) en dat ze in groepjes moesten. Zoon liet zijn drankje bijna vallen. In Groepjes????? Als je zó oud bent????? Houd het dan nooit op??? Hij heeft er al vanaf groep 1 een hekel aan

Tirza

neteret mut

neteret mut

17-12-2011 om 20:15

Telefoon

om een uur of 2 's nachts, in mijn geval mijn vader. Hij zag niets, of er iets aan de hand was met de electriciteit en hij kon maar niemand bereiken.
Of klagen dat er nooit iemand langskwam, maar vergeten dat de aankleedhulp en de schoonmaakster al wel geweest waren.

mirreke

mirreke

20-12-2011 om 20:03

En realiseren wij ons wel

Dat wij zelf later ook in die positie zullen belanden? Oudere ouders die, och cherm, het moderne leven niet meer aankunnen? Wil je dan dat je kinderen over jullie praten zoals jullie over je ouders?
Ik zou mijn schoonmoeder zo in huis nemen, met wat aanpassingen maar toch... En ja, ook zij wordt ouder met een behoorlijke gebruiksaanwijzing.
Is dit niet waar het leven om draait, er zijn voor elkaar als t nodig is?
mirjam

neteret mut

neteret mut

20-12-2011 om 20:23

Ik verwacht niet anders

dat er zeker soms bepaalde opmerkingen gedaan zullen worden. Lijkt mij heel normaal omdat niet altijd alles uitkomt. Liefde voor je ouders en heel veel voor ze overhebben gaat voor mij wel degelijk samen met realistisch zijn en met af en toe ( liefst met enige humor) commentaar geven.
Verder heb ik er redelijk serieus overgedacht of het mogelijk zpu zijn om mijn vader bij ons in huis te nemen. Heb het niet gedaan omdat zolang het thuiswonen (met alle hulp die er was) nog ging, hij in zijn vertrouwde omgeving was, met mensen die hij kende. Dat zou bij ons allemaal wegvallen. En dan heb ik het nog niets een gehad hoe het bij ons in huis dan wel zou moeten, waar ik ruimte zou kunnen vinden om hem een eigen plekje te geven.

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.