Weet het niet meer Relatie loopt niet lekker
Ik schrijf dit om even van me af te schrijven en mijn gedachtes een beetje te kunnen ordenen. Ik heb op dit moment ook niemand waarmee ik een en ander kan bespreken helaas.
Ik ben nu 8 jaar samen met mijn man en we hebben twee kinderen. De relatie loopt al een tijdje niet lekker en de hele coronasituatie heeft het er niet beter opgemaakt. Ik ben de laatste tijd ook niet meer de vrolijkste en twijfel heel erg aan wat de doen. Proberen er samen nog ervoor te gaan of maar uit elkaar te gaan. Ik neig steeds meer naar het laatste, hoewel het mijn hart breekt. Dit had ik niet voor mijn kinderen in gedachten. Ik had graag gehad dat zij in een gezin opgroeien.
Mijn man en ik hebben de laatste tijd steeds meer woorden. Ik voel me ook erg eenzaam in de relatie. Ik heb dit ook aangegeven en mijn man voelt zich ook eenzaam. Nu is hij een gamer en gamed hij veel en zit 's avond ook achter de computer. De laatste tijd ook steeds langer waardoor ik ook maar ga slapen en niet meer wacht op hem. Dit is natuurlijk ook niet goed voor de intimiteit maar die was al redelijk gedaald richting vriespunt. We knuffelen niet veel meer en seks is ook minder geworden. Als ik geen initiatief toon met knuffelen etc. dan zou hij ook niks doen. Ik krijg dan verwijt dat ik geen affectie meer toon, maar als ik aangeef dat hij dat ook niet doet dan wordt het balletje naar mij teruggespeeld. Ik ben degene die gehele relatie altijd hand vastpakte, kusjes gaf, knuffels en ik houd van jou zei. Als ik dit niet doe, hoef ik het ook niet (vaak) van hem te verwachten.
qua seks lagen we nooit op 1 lijn. Hij heeft een hoog libido en ik niet. We deden het wel vaak, maar deed dat ook vaak om hem te pleasen en een ruzie te voorkomen. Nu is dat een stuk minder. Ik ben ook gewoon moe en heb er gewoon niet meer zoveel behoefte aan. Dat snapt hij niet, want je kan niet altijd maar moe zijn. Dat ik alles doe in huis en hele dag met kids naast werk bezig ben wordt maar even vergeten.
Ik heb het hier met hem over gehad, maar het komt niet binnen. Ik praat niet zo snel over dingen. ook omdat meerdere keren is gebleken in onze relatie dat als ik hem iets vertrouwelijks vertel of over mijn gevoelens dat dit later tegen mij gebruikt wordt. Ik heb daarom een muur opgebouwd uit zelfbescherming. Ik heb hem gevraagd om meer hulp met de kinderen maar dat ging heel even goed als in helpen naar bed brengen. Nu gaat hij nog mee naar boven maar steekt niet echt een vinger uit en ligt op bed op zijn telefoon te kijken. In de ochtend net zo. En toen ik het aangaf, kreeg ik als reactie dacht je dat mijn vader mij vroeger naar bed bracht....
Ik voel me gewoon een sloof de laatste tijd en ben geknakt. Ben niet meer wie ik was. Vond het altijd leuk om uitjes te doen, af te spreken met vrienden/collega's. Ook hierin is de plezier verdwenen. Hij presteert het keer op keer om mijn uitje bij voorbaat te verknallen door commentaar te geven en dingen te zeggen die slaan op vreemdgaan. Ik ben nog nooit in geen een relatie vreemdgegaan. Dit komt voort uit een relatie met zijn ex (die ook niet vreemd is gegaan btw). Krijg dan opmerkingen als ga je dan lekker met een andere man seksen (als ik naar bv concert ging). Dus als ik een keertje wegga is er standaard ruzie. Dus ik ga nu nog heel weinig weg, want de fun is er voor mij af.
Ik zit ook vaak alleen met de kinderen. Hij vindt dan achter zijn computer zitten belangrijker. Is zijn manier van ontspanning, maar wij kijken wel alleen tegen zijn rug aan en contact krijgen is dan helemaal moeilijk.
En zo zijn er wel meerdere dingen voorgevallen.
Soms denk ik dat het maar beter is om mijn eigen weg te gaan. Ik doe het nu ook alleen. Ik weet het gewoon even niet meer.
stelle
"Seks is sowieso altijd een gevoelig punt bij hen geweest waarin ze moeilijk op een lijn kwamen. Voor mij toch wel belangrijk daar actief mee aan de slag te gaan om te kijken hoe je dat voor beiden fijner krijgt."
ja het is een gevoelig punt omdat hij meent er recht op te hebben en anders ruzie maakt en ts er maar aan toegaf om geen ruzie te krijgen. Dat is niet slim van haar geweest maar begrijpelijk. Maar ruzie maken omdat je geen seks krijgt? echt?
"Dat dit speelde in de kraamtijd kan ook andere dingen betekenen. Hij voelde zich misschien wat buitengesloten in relatie van haar met baby. Bang dat komst baby nieuwe fase in relatie aanduidde en behoefte aan bevestiging dat dit niet betekende dat seksuele relatie zou veranderen." Ja dat kan. En dan denk ik "get a grip, man, wat ben je? vier? Zorg mee voor de kleine, laat het niet alleen aan je vrouw over en wees welwillend voor de veranderde hormonen, de vermoeidheid van dat eerste jaar het lichaam van de vrouw waar ze opnieuw aan moet wennen. Lees je in, de meeste vrouwen hebben dat het eerste jaar. Maar sluit je niet af om vervolgens te gaan eisen dat je seks moet. Echt hoor
Actief ermee aan de slag gaan lijkt me niet slecht als het niet al een gepasseerd station is. Een mannelijke therapeut die tsman vertelt dat je niet kan eisen en zeker niet kinderachtig ruzie moet gaan maken, dat seks geen recht is maar een gelijkwaardig samenkomen in intimiteit, dát lijkt me een goed idee.
", dat is wel een heel makkelijke, om 'gewoon geen zin ' te hebben". Kan je bedenken dat dat ergens vandaan komt? eisen, ruzie maken als het niet gebeurt, geen rekening houden met het feit dat een vrouw pas bevallen is? Klinkt niet als een topminnaar.
Ik ben het met je eens dat seks het smeermiddel van een relatie is maar om dat in de gegeven situatie (waar man bot en niet inlevend met seks omgaat) te gaan opperen dat ts daar aan moet gaan werken vind ik echt eng worden. Klinkt als Libelle zestiger jaren taal. Of ben je gewoon een man?
Stelle
In een relatie waarin je elkaar vertrouwt is het prima om te werken aan zin in seks hebben, om te kijken naar alternatieven. Maar dan nog bestaat er gewoon geen recht op het hebben van seks.
En waarschijnlijk is de conclusie dat TS geen zin in seks heeft omdat zij geen zin meer heeft in deze partner. En dat kan ik me eerlijk gezegd heel goed voorstellen
Aan de slag
Ik heb jullie reacties even in laten werken. En jullie geven allemaal reacties waar ik wel wat mee kan. Maar ook de herkenning en dat ik echt niet knettergek aan het worden ben. Dus bedankt daarvoor!
Ik heb hem een koekje van eigen deeg gegeven inmiddels. Hij pakte wat van me af en ik pakte het terug zonder enige sjoege te geven. Zijn reactie mag ik geen grapje maken? Volgens mij vind je mij geen leuke man? Ik reageerde alleen met een hmhm. Vervolgens keek hij mij raar aan en zei ik joh is een grapje want je pakte het van me af. Dat vond hij niet zo leuk en dat is toch bij hem blijven malen want hij kwam hier later op terug. Ik ben daar verder niet meer op terug gekomen. Dacht nu weet jij ook hoe dat voelt.
Ook gaf ie aan ons te missen en de affectie. Ik gaf aan dat hij gaat gamen iedere keer en ik dan ook maar wat voor mezelf ging doen en dat die dan niet moet komen klagen dat er niet genoeg affectie is. Als we naar bed gaan kom ik nog steeds bij hem liggen maar dat was weer niet genoeg naar zijn mening. Tja... dan denk ik nu alleen maar jij hebt andere prioriteiten, moet je het balletje niet naar mij kaatsen.
Kwam net ook tot de ontdekking dat hij een serie zelf verder is gaan kijken die we samen volgen. Wat moet ik hier dan weet mee? Heb hier niks op gezegd, zoek het dan lekker uit. Maar ik moet dat uiteraard niet andersom proberen te doen 
Ik heb veel nagedacht de afgelopen dagen. Ik ga zeker aan mezelf denken en werken en dan maar inderdaad denken dan doe ik het zelf wel. Andere mindset proberen te krijgen. Mijn rustmomenten pakken en weer dingen doen waar ik vrolijk van word.
Ik sta al bij de voordeur. Ik wil eerst even aanzien wat er gebeurd als ik verander in mijn doen en laten en me niet meer zo van de wijs laat maken. Kennelijk zijn er toch mannen -als ik jullie mag geloven- die dan indammenHij gaat het niet leuk vinden, dat is een ding wat zeker is. Maar hij heeft er maar mee te dealen. Take it or leave it want ik weiger om nog een voetveeg te zijn. Hoe lief of charmant hij soms ook kan zijn. Want op een onbewaakt moment kan ik weer een sneer verwachten. Dat verdien ik niet.
Belle
Mooi, misschien wel oppassen dat het geen machtspelletje wordt..,
Dit vind ik mooi: "Ook gaf ie aan ons te missen en de affectie." daarmee toont hij zich kwetsbaar en dat geeft openingen tot een gelijkwaardige, volwassen dialoog waarbij je beiden zonder verwijten voor je zelf op kunt komen en je behoeftes kunt laten zien. Nou, fijn, ik hoop dat er een opgaande lijn is.
Marijn
Ik zal er geen machtsspelletje van maken. Maar situatie deed zich voort en dacht nu laat ik jou een keer voelen wat het met mij doet.
Ik ga het proberen en we zien wel hoe het allemaal uitpakt.
Boos
Goed bezig Belle. Maar pas op dat je niet met boosheid voor jezelf opkomt. 'Voel jij nou maar eens hoe het is', dat gaat je niet verder helpen. Heb ik in de praktijk ondervonden. Probeer echt zonder oordeel naar je man toe voor jezelf te kiezen. Ook als je huwelijk zou stranden heb je daar wel voordeel van.
Een jaar?
Tsja, dan zal ik stiekum wel een man zijn
Hoewel ik me op en top vrouw voel.
Ik kan me niet voorstellen dat libido een jaar verdwijnt, bij mij nooit weggeweest hoewel ik echt niet ongeschonden uit bevallingen kwam.
In ieder geval zou ik ook gaan steigeren als er 'gewoon geen seks' was. En twijfelen, enz.
Natuurlijk hebben er niet altijd 2 schuld.
Maar dat is wel mijn gevoel bij dit draadje.
Goed nieuws natuurlijk, want dan valt het te fixen.
Belle
Wat ook nog een idee is om rond de tafel te gaan zitten in waar je tegenaan loopt.
Eigenlijk was dat idd een mooie ingang naar een gesprek, je kunt daar op terug komen en dan zonder verwijten maar dat wat je constateert en voelt. Daardoor kan hij ook weer nadenken.
Wij doen dat hier op zaterdag middag bijv. Eens in de 2 weken. Evalueren hoe het gaat. Afspraken maken. En ook met pre-puber erbij. We hebben nu ( het lijkt heel flauw) een " contract" gemaakt. Het leek in het begin wel een zakelijke overeenkomst maar dat is het ook een beetje. Zodat je je gehoord gaat voelen en je man ook.
Bijv:
Papa brengt kind 1x per week naar bed. Huishoudelijke regels, maar ook in gedrag en communicatie. Het is de toon die de muziek maakt. Etc etc.
Communicatie is the key.
Dit omdat er ook ontzettend veel op mijn schouders kwam en ik dat niet meer wil. Zo kun je kijken of je man zijn verantwoordelijkheid gaat pakken en voor reden vatbaar is. Dat zal de intimiteit ook ten goede komen.
Ik heb de wijsheid ook niet in pacht maar zo proberen wij het nu.
Grenzen stellen, duidelijk en kort zijn, en verdeling van de planning in wat haalbaar is, voor alle.
En zit hij er met een lang gezicht bij dan ga je dat ook zien door de tijd heen.
@stelle dankje voor je antwoord. We verschillen wat van mening maar dat mag. Daar zijn we mensen voor 
Miss
We zijn het zeker oneens.
Vanuit laatste reactie van ts ga ik zelfs eerder denken dat de machtsspelletjes tussen hen eerder van haar uit komen.
Want poeh zeg, hij geeft haar haar te missen en zij geeft een eigen schuld dikke bult reactie?
Mmhh.
En dan wel zeuren over een serie.
Weet je, als jullie hem een narcist vinden dan ben ik dat ook en graag zelfs!!
Dat weten we niet
We weten helemaal niet of hij echt een narcist is of alleen wat narcistische trekken heeft. Als hij het is, dan zal hij niet onder de indruk zijn van hem ook eens laten voelen hoe hij doet. Dan zal elke serieuze discussie zich tegen je keren, een beetje de stijl van Stella inderdaad.
Je kunt proberen of hij openstaat voor gesprek waarin het serieus ook over zijn functioneren gaat. Je hebt dat al gedaan, je zou het nog eens wat vasthoudender kunnen doen. Staat hij er open voor, dan zou ik hoop houden. Staat hij er niet open voor, dan zou ik niet teveel energie in gesprekken met hem steken.
In alle gevallen helpt het om te leren bij jezelf te blijven, ik denk het allerbeste zoals iemand schreef zonder de energie daarvoor te krijgen uit boosheid.
Thera
"Dan zal elke serieuze discussie zich tegen je keren, een beetje de stijl van Stella inderdaad."
Contract
Dat hadden ex en ik ook geleerd, om een contract te maken. We waren nog niet klaar met die training of hij hield zich er niet aan. 'maar waarom heb je het dan nog niet gedaan?' vroeg ik. 'Is toch niet belangrijk' zei hij... En dat terwijl ik hem helemaa niet had gevraagd om te doen wat er gedaan moest worden maar hij zelf had gezegd 'dat doe ik wel'. En ik duidehad aangegeven dat ik het belangrijk vond. Na ja, hij zal wel niet voor niets m'n ex zijn.
Elledoris
En daar heb je het al als één van de twee zegt
'Is toch niet belangrijk' dan houdt het al op. Er zijn grenzen.
Wat jammer voor jou. Maar eens houd het ook op al hoewel ik vaak van je heb gelezen dat je door wilde.
Probeer er wat van te maken Elledoris, het zal niet mee vallen voor je. Maar ik wil je veel kracht en sterkte wensen.
Over het naar bed brengen...
Even praktisch. Je zegt dat man zou helpen met het naar bed brengen. Uiteindelijk ligt hij zelf op bed met zijn telefoon en jij bent in de weer.
Is het een idee dat jij er helemaal niet bij bent op zo'n moment? Hierboven wordt als tip gegeven om duidelijke afspraken te maken. Is het mogelijk dat zo'n afspraak kan zijn: Op dinsdag en donderdag breng jij de kinderen naar bed. Jij regelt het boven, ik blijf beneden.
Als je er steeds bij bent lijkt het me lastig om uit jullie patroon te stappen dat hij de neiging heeft om zijn snor te drukken en dat jouw is neiging om alles maar over te nemen.
Sorry,
Rare laatste zin.
Elledoris
Zooo herkenbaar. Therapeut zei tegen ex "goh ga ook eens initiatief nemen naar Marijn toe, bioscoopje, iets leuks doen" Ex: ja geweldig idee zou hij gaan doen.
Nou het moet nog gebeuren. Het is vijf jaar geleden.
Gevraagd naar het hoe en waarom zei hij "oh buiten was ik het al weer vergeten"
verwijderen
Van,niks zeggen en zo koekje van eigen deeg geven verwijder je m.i. alleen maar meer van elkaar. Hij snapt namelijk niet wat jij bedoelt. Jullie spreken twee verschillende talen. Dus je had meteen moeten zeggen dat je het stom vindt hij alleen verder die serie kijkt. Dat je je gepasseerd voelt.
Ik vind het een beetje zonde dat het gesprek over affectie ook meteen doodslaat. Een beetje moddergooien. Hij voelt kennelijk toch wel heel goed aan dat jij al bij de voordeur staat en een muur om jezelf hebt gebouwd, dat hij niks meer goed kan doen en hij opent het gesprek (is al heel wat). Maar jij bent nu te boos denk ik.
slachtoffer
Ik krijg ook altijd kriebels van 'slachtoffer'rollen.
Bijvoorbeeld: 'En toen ik het aangaf, kreeg ik als reactie dacht je dat mijn vader mij vroeger naar bed bracht.' Dat wordt dan bijna gebracht als een daad van agressie, waar de ander weerloos tegen is. Maar je bent niet weerloos. Je kunt zeggen: mijn vader wel; Of je kunt zeggen: wil je dan een vader worden als jouw vader? Of: kan zijn, maar ik ben niet met je vader getrouwd. Of (vals argument) : maar de kinderen vinden het zo leuk.
Misschien biedt dat een opening voor een gesprek: wat voor man wil je zijn; wat voor vader wil je zijn. En omgekeerd: wat voor vrouw wil je zijn; wat voor moeder wil je zijn. Maar het kan zijn dat je zo'n gesprek onder begeleiding moet voeren, omdat het omgaan met de antwoorden wel iets van je vraagt.
Tsjor
