Relaties Relaties

Relaties

MamaDeb

MamaDeb

22-02-2016 om 16:23

Wel of niet scheiden


Hortensia

Hortensia

24-02-2016 om 19:08

AnneJ

Ja, inderdaad.

Dat betekent niet dat ik MamaDeb niet serieus neem. Dit komt namelijk best vaak voor, en ik zie soms verschrikkelijke gevolgen wegens spijt na het daadwerkelijk toegeven aan zo'n "is dit alles"-gevoel.

Of het nou scheiden of vreemdgaan is.

Arawen

Arawen

24-02-2016 om 21:56

En dan gaat hij..

Weet je, dit klinkt me als een klassieker in de oren. TS voelt zich ontevreden en niet gehoord, de spanning en lol is er af, terwijl man niets in de gaten heeft en het allemaal wel best vindt. Althans, zo lijkt het. Tot die zekere dag dat hij ineens met een onverwachte mededeling komt. Hij vindt het met haar niet leuk meer, heeft een ander (die niet zeurt en hem geweldig vindt) en de groeten.. Je weet wat ze zeggen van 'stille wateren'.. en dan is al dat gedroom en gefantaseer ineens een nachtmerrie geworden..

Wordt wakker voor het te laat is!

Doornroosje

Doornroosje

24-02-2016 om 22:07

Midlifecrisis

Waar dat gevoel vandaan komt?

Nou de midlife crisis. En al denk je dat gevoel je overkomt, je hebt wel degelijk de keus om in dat gevoel te zwelgen, of het te relativeren.

Jullie zijn al 24 jaar samen. Dat is lang. Dan zal het best wel eens minder gaan. De meeste stellen die lang bij elkaar zijn ontkomen daar niet aan. De verwachtigsvolle tijd dat je samen naar gezinsuitbreiding toeleefde is voorbij en de energieslurpende fase van kleine kinderen ook. Je hebt tijd en energie over. Alleen hebben je kinderen nog niet de leeftijd dat jullie spontaan de hort op kunnen. Maar ze zijn al 14 en 11, dus dat duurt geen drie jaar meer voordat je ze op zaterdagavond met een zak chips voor Wie is de Mol kunt parkeren zonder dat je een oppas moet regelen. Beetje zonde om dan nu de handdoek in de ring te gooien.

Mijn indruk is dat je je gewoon een beetje verveelt, en je zelf verliest in zinloos navelstaren. Fantaseer voor mijn part over die skileraar, of desnoods over Marco Brrrrsato. En wie weet is dat een fijn opwarmertje voor een warmbloedig uurtje met je man.

Ad Hombre

Ad Hombre

25-02-2016 om 07:02

Nog een toepasselijk liedje

Voor MamaDeb en haar partner:


https://www.youtube.com/watch?v=_WkR2Tv4dq4

I was tired of my lady, we'd been together too long
Like a worn-out recording of a favorite song
So while she lay there sleeping, I read the paper in bed
And in the personals columns, there was this letter I read

"If you like Pina Coladas and getting caught in the rain
If you're not into yoga, if you have half-a-brain
If you like making love at midnight, in the dunes of the cape
I'm the love that you've looked for, write to me and escape"

I didn't think about my lady, I know that sounds kind of mean
But me and my old lady had fallen into the same old dull routine
So I wrote to the paper, took out a personal ad
And though I'm nobody's poet, I thought it wasn't half-bad

Yes, I like Pina Coladas and getting caught in the rain
I'm not much into health food, I am into champagne
I've got to meet you by tomorrow noon and cut through all this red tape
At a bar called O'Malley's where we'll plan our escape

So I waited with high hopes, then she walked in the place
I knew her smile in an instant, I knew the curve of her face
It was my own lovely lady and she said, "Oh, it's you"
And we laughed for a moment and I said, "I never knew

That you liked Pina Coladas and getting caught in the rain
And the feel of the ocean and the taste of champagne
If you like making love at midnight, in the dunes of the cape
You're the lady I've looked for, come with me and escape"

If you like Pina Coladas and getting caught in the rain
If you're not into yoga, if you have half-a-brain
If you like making love at midnight, in the dunes of the cape
I'm the love that you've looked for, come with me and escape

MamaDeb

MamaDeb

25-02-2016 om 11:05

Doe maar niet

Nee, het nummer van Doe Maar is het niet. Ik ben echt geen persoon die opeens een losbandig leven wil gaan leiden. Ben erg tevreden met een "rustig" leventje. Voel ook totaal geen behoefte om opeens in een rood sportwagentje te gaan rijden. Zonder op te willen scheppen, ik kom echt geen aandacht tekort of zo. Ik krijg echt nog wel te horen dat ik er nog mag zijn. Ik heb nog regelmatig leuke feestjes, dus in dat opzicht echt geen klagen.

Kort samengevat heb ik echt wel een leuke leven, ik vraag me alleen de laatste af of ik met de juiste partner getrouwd ben. We hebben niet veel gemeenschappelijke delers, denken over veel denken totaal anders, zitten dus vaak niet op 1 lijn.
Ik vraag me ook weleens af of, als ik in mijn jongere jaren niet zo onzeker was geweest,ik dan ook met hem getrouwd zou zijn. Ik vond het op dat moment fijn om een partner te hebben, zag het totaal niet zitten om weer met iemand anders opnieuw te moeten beginnen, en ben dus misschien daarom aan hem blijven hangen? Van thuis uit met hem gaan samenwonen, en later getrouwd. Nooit alleen gewoond dus. Nu vele jaren later, en toch inmiddels wel iets zekerder in het leven, begin ik me dus af te vragen waar mijn keuze destijds op was gebaseerd. Liefde of onzekerheid?

Het nummer van Marco Borsato is dus absoluut meer van toepassing dan van Doe Maar.

onzekerheid

In je laatste bericht klink je anders dan dat je alleen meer spannende aantrekkelijker man wil. Ik kan me wel voorstellen dat je steeds meer tot conclusie komt dat je weinig gemeenschappelijks hebt. Uit elkaar groeien is iets dat je niet direct de eerste jaren merkt. Kun je het met je partner besprelen? Kun jij aangeven waar jullie elkaar tegemoet zouden kunnen komen?

Ff zo

Ff zo

25-02-2016 om 13:50

moeilijk

Ik had al eerder de indruk dat er meer bij jou speelt dan alleen het uiterlijk/het oppervlakkige verhaal.

In je derde posting of zo schreef je: Ik merk gewoon dat we echt totaal anders over allerlei zaken denken. Hebben ook weinig gemeenschappelijke hobby's. Houden niet eens van dezelfde films . Het enige wat we gemeen hebben is de liefde voor de kinderen. Is dat genoeg? Hij kan weinig kritiek hebben. Als ik hem aanspoor eens te gaan sporten of zo, beloofd ie van alles maar het waarmaken ho maar. Begin ik er dan over, dan raakt ie zwaar geïrriteerd. En zo loopt eigenlijk elk gesprek uit op "ruzie".

Is het niet zo dat het feit dat hij weinig kritiek kan hebben en dat elk gesprek op ruzie uitloopt eigenlijk het echte probleem is voor jou in jullie relatie?

tonny

tonny

25-02-2016 om 14:01

'de juiste partner'

... en de reden(en) waardoor je destijds voor elkaar koos.

Wat juiste partner betreft - ik geloof niet dat er maar één persoon op de wereld rondloopt met wie je een waardevol, fijn, ontspannen leven kunt leven. Welnee. Er zouden vele combinaties mogelijk zijn met allemaal hun eigen dynamiek. Daarnaast zijn er veel (soms niet zelf gekozen) invloeden op de relatie. Je kunt helaas niet als 20-jarige viermaal kiezen, om maar wat te zeggen, dat is leuke gedachtengymnastiek maar je hebt er niks aan. Iemand van 20 staat sowieso compleet anders in het leven dan iemand van 45 of 65.

Ben het wel eens met Ff zo. 'Elk gesprek loopt uit op ruzie' schrijf je. Hoe komt dat?

MamaDeb

MamaDeb

25-02-2016 om 16:04

Hoe dat komt?

Ik denk omdat hij vindt dat ik hem teveel op zijn huid zit en vindt dat ik overal kritiek op heb. Ik ben best perfectionistisch, en verlang dat misschien ook wel van de personen in mijn directe omgeving. Ik wil graag dat mijn geliefden (partner/kids) hetzelfde in het leven staan als ik. Hetzelfde belangrijk en minder belangrijk vinden dan ik. Noem het veeleisend, ik weet het niet.

Wellicht omdat ie vindt dat ik teveel zeur, en vindt dat ik teveel preek, hij geen zin meer heeft om het zoveelste negatieve uit mijn mond te horen. Hij vindt ook dat ik vaak te lang doorboom over een bepaald onderwerp, en dan raakt hij geïrriteerd.

Wellicht dat uit dat perfectionisme ook naar voren komt dat wij, in mijn ogen, als koppel niet helemaal aan het ideaalbeeld voldoen (man langer dan vrouw). Hij heeft er echt geen moeite mee als ik hakken aan doe en daardoor een stukje langer ben. Hij vindt het leuk als ik er mooi uit zie, maar als ik zonder make-up en met mijn haren niet gedaan met hem mee ga, vindt ie het ook prima. Stelt totaal geen eisen aan mij zeg maar. Ik daarentegen wel.....
Hahaha, weer een verschil tussen ons .

Lieve mensen, ik wil nog even benadrukken hoe fijn ik het alleen al vind om hier van me af te schrijven, mijn gevoelens te kunnen uiten. En ook geweldig dat jullie de moeite nemen om mijn verhaal aan te horen en daar een reactie op te geven. Enorm bedankt!

Dinges

Dinges

25-02-2016 om 17:36

Oei!

"Ik wil graag dat mijn geliefden (partner/kids) hetzelfde in het leven staan als ik. Hetzelfde belangrijk en minder belangrijk vinden dan ik. Noem het veeleisend, ik weet het niet."

Dat gaat niet gebeuren, met geen enkele partner en geen enkel kind. Dat is niet realistisch, en al helemaal niet als een van de partners perfectionistisch is. Jullie zijn verschillende mensen en zullen dat altijd blijven. En dat is maar goed ook. Partners houden elkaar normaal gesproken in evenwicht.

Perfectionisme is in mijn ogen een afwijking. Op een onhaalbare manier in het leven staan. Sorry dat dat hard klinkt, maar ik weet waar ik het over heb, ik heb zelf hard gewerkt om eraf te komen. Mijn leven is een stuk leuker geworden sinds ik tevreden kan zijn met "goed genoeg". Ik heb ook veel meer tijd voor leuke dingen. Een verschil is wel dat ik mijn perfectionisme nooit aan anderen heb opgelegd. Dat mag en kan je echt niet doen. Zo maak je relaties kapot.

Pollie

Pollie

25-02-2016 om 19:59

Het is

castrerend wat je doet.
Ik kan me voorstellen dat relatie niet loopt, volgens mij ligt dat aan jou.
Wil je een spannende relatie, zoek het bij jezelf. Kijk eens wat jij kunt doen om zijn leven fijner te maken, hoe je de relatie kunt verdiepen. Meestal krijg je wat je geeft.

Ff zo

Ff zo

25-02-2016 om 20:06

Perfectionisme

Perfectionisme komt vaak voort uit onzekerheid.

Misschien is het een idee dat je wt boeken over persoonlijke ontwikkeling leest waarbij het -ook- over perfectionisme gaat. Ik heb hier wel gelezen dat de boeken van Brene Brown goed zijn (ken ze persoonlijk niet).

Misschien dat dat je ogen opent en ruimte gaat bieden aan jezelf om je perfectionisme wat los te laten. Waarschijnlijk word je er zelf gelukkiger door en je man ook.

En inderdaad, voor jezelf de lat hoog leggen is een, maar het ook van je partner en kinderen te verlangen? Ieder mens is anders, je Wilt echt niet dat het hele gezin perfectionistisch is. Daar word je volgens mij goed gek van.

Mijn gezin opblazen ligt ook niet in mijn aard...schrijf je

...doe dat dan ook niet! Scheiden geeft zoveel andere problemen, verdriet en ellende. Doe iets, praat met je man, ga samen iets doen en als dat samen niet lukt zorg dat je zelf afleiding vind bijvoorbeeld andere baan, studie, reis anders dan anders, huis opknappen noem maar op.
En ik denk dat jouw man echt wel jouw gevoelens van onvrede en onrust merkt, daar wordt hij ook ongelukkig van en zo drijf je snel steeds verder uit elkaar. En ga op die hakken lopen! 2 Cm pfff..

Perfectionisme

Ik durf perfectionisme geen afwijking te noemen. Het is wel lastig voor collega's, relaties EN voor de perfectionist zelf.
Ik ben benieuwd hoe dinges die veranderng heeft bereikt.

Paddington

Paddington

26-02-2016 om 08:06

Puzzelstukjes

Met jouw laatste posting vallen er wat puzzelstukjes op z'n plaats. Jij hebt naar wat ik lees een hele lieve zorgzame man, die niet voldoet aan jouw ideaalbeeld.

Waarom vind jij uiterlijkheden zo belangrijk? Bij mijn ex begrijp ik het volkomen. Hij probeert uit alle macht zijn onzekerheid te verbloemen. Als mensen hem zien, dan zullen ze echt niet verwachten dat er een enorm onzekere man voor hen staat. Hij is op het oog zeer succesvol, heeft een mooi huis, mooie auto een mooie vriendin, een tweede huis in Duitsland en een leuke dochter. Helaas voor hem is dat allemaal uiterlijk vertoon.

Zoiets lees ik nu ook bij jou. Ik, daarentegen, ben verre van 'perfect'. Ik ben te dik, houd mij totaal niet bezig met mijn uiterlijk (daar heb ik vriendinnen voor die mij daarin ondersteunen), houd van oubollige dingen als koffieleuten en bordspellen. Ik kom daar ook eerlijk voor uit. Mensen kijken soms erg verbaasd als ik aangeef dat ik bijvoorbeeld vanavond lekker met mijn moeder naar de Bingo ga.

Ik ben zoals ik ben. Ik ben niet 'perfect' naar het beeld dat jij waarschijnlijk hebt. Toch voel ik mij perfect, gewoon zoals ik ben, ben al mijn 'fouten'. Juist door de verschillen van mensen, is de wereld zo mooi en kleurrijk. Probeer eens op die manier naar de wereld en naar jezelf te kijken. Waarom is het zo belangrijk dat je man langer is dat jij bent? Kun je niet lekker bij hem liggen?
Waarom moeten je kinderen op dezelfde manier in het leven staan als jij?

Verder geef je aan dat elk gesprek uitloopt in een ruzie. Als dat echt zo is, dan begrijp ik ook wel dat je man niet meer met je wil praten. Kunnen jullie het niet eens worden dat jullie er anders over denken? Voor jullie kinderen is het belangrijk dat jullie dezelfde regels hanteren, maar verder maakt het toch niet uit? Jullie zijn al zover gekomen samen, er zullen ook genoeg dingen zijn die jullie wel hetzelfde hebben. Ga daar naar kijken en niet zoveel naar jullie verschillen. Kijk waarom jij zo hangt aan het perfect zijn van alles.

MamaDeb

MamaDeb

26-02-2016 om 09:46

Dat zou ik ook graag willen weten

Waarom ik zo een ideaalbeeld heb en alles daar het liefst aan moet voldoen. Ik denk ook uit onzekerheid. En eigenlijk heb ik totaal geen reden om onzeker te zijn.Ik krijg nog regelmatig complimenten over mijn uiterlijk, heb maat 38, heb een leuke baan. Tja, uiterlijk vertoon..... Niemnand, maar dan ook niemand gelooft dat ik als jonge meid zo onzeker was. Jij? zeggen ze dan. Waarom? Je had ze voor het uitkiezen. Ja daag, weet ik veel......

Op wat eigenaardigheden na, heb ik idd een lieve en zorgzame man. Reden te meer voel ik me schuldig dat hij niet aan mijn ideaalbeeld voldoet. Ik weet ook niet waarom ik die lengte zo belangrijk vind? Ik zie stellen op straat lopen, met de armen om elkaar heen. Dan denk ik; dat wil ik ook! Waarom? geen idee. Misschien omdat wij dat nooit gekund hebben. Wat ik al eerder zei, ik ben wel de kartrekker in ons gezin. Wellicht wil ik me ook wel eens afhankelijk opstellen. Ik denk dat ik een boom van een vent in dat opzicht eerder naar een leider vindt neigen. Onzin, i know.
Aan de andere kant wil ik de dingen graag op mijn manier gedaan hebben, dus dan is het makkelijker om zelf maar de kar te trekken he .

En wat ik nu ga zeggen wil ik echt niet als opschepperig en tegelijkertijd gemeen over laten komen. Mensen verwachten meestal een totaal andere partner bij mij. Inderdaad, een flinke vent, type zakenman, goed gebekt, etc. En mijn man, mijn man is precies het tegenover gestelde. Op de een of andere manier zie ik ze dan denken, huh? En daar wordt ik dan weer onzeker van.

Maar nogmaals, ik wil dit alles niet voelen. Ik wil het schijt hebben aan de rest van de wereld. Ik wil.......

Enne Narcis, met hakken aan is het wel meer dan 2 CM hoor, eerder 10 ;P

Dinges, wat heb jij gedaan om van je perfectionisme af te komen? Want dat zou ik zo graag willen! Ik ben enorm sfeergevoelig, dus het laatste wat ik wil is herrie in de toko.

Ad Hombre

Ad Hombre

26-02-2016 om 10:01

MamaDeb

"Mensen verwachten meestal een totaal andere partner bij mij. Inderdaad, een flinke vent, type zakenman, goed gebekt, etc."

Sorry, meid, ik ben al bezet.

Ff zo

Ff zo

26-02-2016 om 10:03

afkomen van perfectionisme

Ik ben wel geen Dinges, maar ook altijd nogal perfectionistisch geweest. Ik ben ook bezig het kwijt te raken.

Het begint met bewustzijn.

Daarnaast helpt het als je weet wat erachter zit, onzekerheid en je mening/je geluk laten afhangen van anderen/omstandigheden buiten jezelf.

Als je meer in contact komt met jezelf/je gevoel wordt het makkelijker om te voelen/beseffen wat JIJ Wilt en niet wat de wereld om je heen van jou verwacht of wat jij DENKT dat anderen van jou verwachten.

In dit proces kan het helpen om goede boeken daarover te lezen. Dus van Brene Brown of Niet morgen maar nu van Wayne Dyer. Verder kan het helpen met mensen, evt een therapeut of coach, daarover te praten.

Het is de moeite waard om dit proces eerst door te gaan en daarna te besluiten of je toch gelukkig bent/kunt zijn met je man of dat je iets anders wilt in je leven en daarom je huwelijk toch overhoop Wilt halen.

Paddington

Paddington

26-02-2016 om 12:16

Brene Brown

De Tedtalk over Vulnerability! Die is geweldig. Een absolute aanrader.

Klinkt misschien heel raar, maar ik kan genieten van juist die imperfecte dingen. Het maakt de wereld zo mooi!

Minder

Minder

26-02-2016 om 12:55

maar

"Waarom ik zo een ideaalbeeld heb en alles daar het liefst aan moet voldoen. Ik denk ook uit onzekerheid. En eigenlijk heb ik totaal geen reden om onzeker te zijn.Ik krijg nog regelmatig complimenten over mijn uiterlijk, heb maat 38, heb een leuke baan. Tja, uiterlijk vertoon..... Niemnand, maar dan ook niemand gelooft dat ik als jonge meid zo onzeker was."

Als ik jou zou kennen zou het me niets interesseren wat voor maat je kleding heeft, of je knap bent. Het gaat om het totaalplaatje en vooral wat je uitstraalt.
Ik had zo'n zakenman van behoorlijke lengte. Nou geloof me, het was een rothuwelijk. Ik zou een moord doen voor een grijze postduif die me op handen zou dragen. Vooral het op handen dragen, het onvoorwaardelijk houden van. Iemand die je niet aanstaat kan namelijk vreselijk sexy worden met de juiste inhoud.
Kijk dat er ergens iets mis is gegaan lijkt me duidelijk. Ik denk dat je naar redenen zoekt en die in het verkeerde hoekje zoekt.
Die lange man uit het verleden is namelijk ook geen prince charming. Hij boert, is winderig, snurkt, en geeft trouwens ook nog complimentjes aan de verkeerde vrouw. Je krijgt door je problemen van nu de kans deze man te romantiseren.
Dan kun je beter eerst gaan uitzoeken wat er zo mis is, hoe dat komt en met de kennis die je dan krijgt een beslissing nemen. Het is namelijk vreselijk om niet gewenst en niet goed genoeg te zijn.
Voor jullie allebei niet. Ik heb dat aan levende lijve ondervonden en het maakt je heel klein. Zet m op, ga praten.

mijk

mijk

26-02-2016 om 13:00

de boeken ook Paddington!

Sterker dan ooit is weer zo goed!

Dinges

Dinges

29-02-2016 om 09:24

Van perfectionisme af komen

Ik heb therapie gevolgd voor mijn zelfbeeld. Ouder worden en dingen nog beter leren relativeren hielpen daarna ook. Leren omdenken. Ik heb tijden lang elke dag drie positieve dingen op over de dag opgeschreven. Dat klinkt kinderachtig, maar het werkt echt. In jouw geval zou ik elke dag drie positieve dingen over je man opschrijven: hij heeft een kopje thee voor me gezet, hij heeft me zomaar een knuffel gegeven, hij heeft spontaan de hond uitgelaten, hij heeft een spelletje gedaan met de kinderen. Dat soort dingen zijn genoeg. Dat soort dingen zijn liefde! Niet die centimeters!

Kar-trekker

MamaDeb, misschien grijp je te vlug naar de kar? Zo kan je man niet laten zien dat hij ook best een kar kan trekken. Het perfectionisme heeft ook te maken met het ontbreken aan vertrouwen in de keuzes van een ander, net zoals ze zelf uit onzekerheid overgaan tot perfectionisme.
Ik schreef al eerder hoe perfectionisme ook lastig kan zijn voor je relatie/partner en collega's.
Op het werk kunnen collega's te maken krijgen met een medewerker die altijd vind dat het op haar manier moet gebeuren; de grote regelaar die weinig rekening houdt met de ideeën van anderen.
In huiselijke sfeer geeft de perfectionist de ander ook minder kans/ ruimte om zaken op zijn manier te regelen. Dat werkt heel beklemmend. Dergelijke partners vertonen dan een gelatenheid, (eigenlijk net als je man..) Ze wlllen geen ruzie.

Ergens is het net als de relatie tussen de ouder en een puber; de ouder zit over de schouder mee te kijken of het wel gaat zoals zij blieft want dan gaar het namelijk goed. De puber wilt groei en vrijheid en zelf de hoofd stoten.
Los laten is moeilijk omdat je vaak niet goed weet hoe. Maar in belang van eigen waarde van de puber is los laten een noodzakelijk iets waar de sfeer door verbetert kan omdar dit respectvol overkomt.

Dus alleen positieve punten opschrijven, lijkt mij onvoldoende. Het tonen van respect voor andermans manier van oppakken, geeft lucht. Niet alleen bij hem, ook bij jou.

En,

Lees voor de gein het gelijktijdig lopende draadje over de oogkleppen op.
Een verandering in aanpak en de winst die ermee bereikt.

leuk stuk in weekendbijlage NRC

van Alain de Botton is een Britse filosoof en oprichter van The School of Life

'Met wie we ook trouwen, hij of zij is nooit helemaal ideaal voor ons. Het is wijs om hier gepast pessimistisch over te zijn. Een perfect huwelijk bestaat niet. '.

'Met de verkeerde trouwen is zowat de makkelijkste en ook duurste vergissing die we kunnen maken. Het is daarom uiterst vreemd, bijna misdadig zelfs, dat ‘verstandig trouwen’ niet op de nationale en persoonlijke agenda staat, zoals bijvoorbeeld aandacht voor de gevaren van roken en verkeersveiligheid.

Dat is des te treuriger omdat de redenen voor een verkeerde partnerkeuze eenvoudig glashelder zijn. Ze zijn onder te verdelen in acht categorieën.'

en dan vervolgt het artikel met uitleg van die acht categorieën.

Een citaat nog even:

'Een dringende, primaire taak van iedereen die liefheeft, is dan ook om inzicht te krijgen in zijn of haar specifieke ‘gekte’. Waar komt deze vandaan, waartoe zet deze ons aan? En vooral: welke mensen wakkeren onze gektes aan, of dempen ze juist? Een goede relatie is er niet zozeer een verbintenis tussen twee gezonde mensen, maar een tussen twee gestoorde mensen die de vaardigheid, of het geluk, hebben gehad zich aan te passen aan elkaars relatieve krankzinnigheid.

Als iemand van zichzelf het idee heeft dat hij een makkelijke partner is, moet dat bij zijn of haar potentiële geliefde meteen de alarmbellen doen rinkelen. De vraag is immers niet of iemand problemen heeft, nee, de vraag is hoogstens waar ze liggen.'

--

Dit soort kwesties leidt – soms na tientallen jaren – tot rampen en dus moeten we daar ruim van tevoren (!!) weet van hebben, zodat we partners kunnen uitzoeken die daar optimaal tegen bestand zijn. Bij een date zou de standaardvraag moeten zijn: ‘En waar zit jouw gekte?’

Je hebt vast al een ideetje

dromer76

dromer76

29-02-2016 om 21:52

mailen

MamaDeb zou ik je kunnen mailen? Heb je een email adres voor mij? Groetjes.

Dinges

Dinges

01-03-2016 om 09:02

Bromvlieg

Leuk, heb je een link naar het hele artikel?

Toppie

Toppie

01-03-2016 om 09:58

hier

Ik ben al heel lang gelukkig met een inmiddels wat te dikke, autistische man (ja, met een echte diagnose, niet door mij gesteld).

Natuurlijk vind ik het leuk om af en toe te merken dat ik nog steeds "goed in de markt lig". Maar daar blijft het bij. Ik krijg geen bloemen of diepgaande gesprekken over de relatie, maar kan wel met hem lachen en elkaar steunen bij gedoe op het werk of met de kinderen op school. Mijn eigen rare kantjes vallen hem niet eens op, hij is eraan gewend en denkt dat ik volkomen normaal ben. Heerlijk, dat vanzelfsprekende vertrouwen, die onuitgesproken waardering. Dat je er gewoon bent en dat dat voldoende is.

Laat die arme, niet-perfecte, te dikke man van je gewoon lekker met rust (tenzij er serieuze problemen zijn) en geniet van elkaar. Geef hem een extra knuffel, je ziet vaak genoeg om je heen dat het leven zomaar voorbij kan zijn.

MamaDeb

MamaDeb

01-03-2016 om 13:41

Ziek

En toen heb ik ziek op bed gelegen, dus nog niet eerder kunnen reageren.

Ik vind alle reacties die ik krijg echt overweldigend. Wat een mooi gevoel dat er zoveel mensen meedenken in mijn problemen.

Het is me wel duidelijk dat het grootste deel van het probleem bij mij ligt. In mij zit. Ik ga zeker een van de boeken bestellen en lezen. Verder denk ik dat ik maar eens op zoek moet gaan naar een juist persoon (hulpverlener) om mezelf te spiegelen. Om eens te graven naar waar deze drang van perfectie vandaan komt, en waarom ik altijd zo graag wil voldoen aan het maatschappelijke ideaalbeeld. Waarom ik zo'n moeite heb met het woord nee (in de zin van mij iets weigeren . De kans is idd enorm groot dat als ik een langere partner zou hebben, er wel weer legio andere dingen niet goed zijn (in mijn ogen).

Heeft iemand bepaalde ervaringen bij een bepaald type hulpverlening?
En dan natuurlijk passend bij mijn probleem.

Ik ga eerst eens aan een aantal punten werken bij mezelf. Denk ik daarna nog steeds dat manlief het niet meer is voor mij, dan zien we maar weer verder.....

Reageer op dit bericht

Op dit topic is al langer dan 4 weken niet gereageerd, daarom is het reageerveld verborgen. Je kan ook een nieuw topic starten.