Man bisexueel - hoe vertellen we het de kinderen?

Overigens rifka

lijkt het me wel fijn voor jullie dat jij er geen problemen mee hebt, ik kan het alleen zo moeilijk begrijpen, terwijl ik zelf notabene bi ben!
Ik heb ook eens vriendje gehad, allebei bi dus nou ging een tijd goed, toen wilde hij heel veel vriendjes ernaast hebben. Prima doe maar, maar count me out als je partner. Ik zie echt het verschil niet met moeders die thuis zit te wachten als Pa van zijn minnares thuiskomt.

Margo

Magnolia

je schrijft "Als bi-mens kom je per definitie immers de helft tekort binnen een monogame relatie." Daar ben ik het totaal niet mee eens, als zelf bi zijnde! Je valt op een mens, op een persoon en dat voor 100%, toch?
Margo

Margootje

Margootje:
'Het komt hier zo raar politiek correct over omdat het om ho- of bi- gaat. Het lijkt wel een soort omgekeerde discriminatie. Hoe zouden jullie reageren als Rifka's man per se met andere vrouwen moest vrijen?"
Nou, volgens mij stata het verhaal in de verkeerde rubriek, want het gaat hier niet om sexualiteit, maar om relaties.
Wie er met wie neukt, interesseert me maar matig. Sommige mensen zijn van de eeuwige trouw, anderen gaan vrolijk naar de parenclub. Wel is mijn 'ervaring' (lees; de vele scheidingsverhalen die ik heb gehoord) dat een menage a trois (of een polyamourueze relatie, ruwweg hetzelfde begrip) iha niet eeuwig stabiel is, en dat er ooit ergens gedonder komt, soms pas na lange tijd, en vaak al tamelijk snel.
Verder heb je gelijk; OO is tamelijk tolerant. De echte wereld is vaak wat harder, en dat is iets waar je bij je coming-out rekening mee moet houden. Daarom vraag ik ook, wat er nu eigenlijk de bedoeling is, welke rol de nieuwe partner van Rifka-man krijgt in het leven , of hij gezellig aandchuift bij familie-feestjes. Dat is ook iets, wat enigszins familie- en streekgebonden is.

Verder, Rifka, jij bent meer met je coming-out bezig dan je man. Of ben jij de man???

He bah

Een beetje een raar verhaal. oke, je man is bi,maar dat jij accepteerd dat hij eerst sex heeft met een man en dan met jou. Jak......moet er niet aan denken.
Draai het nu eens om, als jij een relatie erbij zou nemen, ongeacht man of vrouw, zou je man dit ook goedkeuren?

fanmari

Orpheus

Hoi Rifka,

Kennen jullie Orpheus? (www.orpheushulpverlening.nl). Een zelfhulpvereniging met in vrijwel alle regio's regelmatig open avonden. Orpheus is er voor de holebi (homo, lesbienne, bisexueel) maar vooral ook voor de hetero-partner. Op open avonden kun je van gedachten wisselen met mensen die in dezelfde situatie zitten als jullie. Voor mij was het een warm bad (ik ben bi).

Orpheus heeft ook een jongerenafdeling die 2 keer per jaar een weekend organiseert voor kinderen die een homo- of bisexuele ouder (blijken te) hebben. Ik ben bij een open avond geweest waar die jongeren kwamen vertellen daarover. Eén van de vragen van de ouders was: Wanneer moeten ouders zoiets aan hun kinderen vertellen? Hun antwoord: zo vroeg mogelijk, en liefst vóór de puberteit, op een moment dat het kind nog niet zo met zijn eigen sexualiteit bezig is.

Wat mij bijgebleven is is de opmerking van de jongen die iets van 15 was toen hij het te horen kreeg: hij voelde zich bedonderd en belazerd dat hij het niet eerder gehoord had... Dat vond hij nog veel moeilijker dan het feit dat zijn vader ook op mannen viel...

Soms ontkom je er niet aan om het op die leeftijd te vertellen natuurlijk, soms kan het niet eerder omdat het niet eerder bekend was. Maar ja, daar gaat het hier niet over natuurlijk.

Hopelijk heb je hier iets aan!!

Groeten van Hasse

Toch in de verdediging

Tinus_p: "...dat een menage a trois (of een polyamourueze relatie, ruwweg hetzelfde begrip) iha niet eeuwig stabiel is, en dat er ooit ergens gedonder komt, soms pas na lange tijd, en vaak al tamelijk snel."

Volgens mij had ik al uitgelegd dat er geen sprake is van twee volwaardige liefdesrelaties. Mijn man heeft een vaste partner voor mannendingen waaronder sex. Dat deze man in ongeveer dezelfde omstandigheden verkeert (ook zijn vrouw weet er van etc), maakt het redelijk overzichtelijk. Niemand wordt voor de gek gehouden. Van verliefdheid tussen de mannen is geen sprake, en van allerlei dagelijkse gezinszaken maakt hij geen deel uit. Maar goed, zo langzamerhand ben ik wel erg in de verdediging en daar wil ik maar niet te lang mee doorgaan, hoezeer ik ook snap wat het onderwerp losmaakt, mijn vraag was hoe hiermee om te gaan richting de kinderen.
"Verder, Rifka, jij bent meer met je coming-out bezig dan je man. Of ben jij de man???"
Nou, we zijn er heus beide mee bezig, alleen ben ik degene die actief is op OO en dus de vraag postte. Waarom denk je dat ik de man ben?? Behalve de nickname heb ik niets verzonnen.
Rifka

Orpheus

Hasse, we hebben inderdaad wel eens op de site gekeken. Tot nu toe is het er nog niet van gekomen naar een bijeenkomst te gaan, ook omdat we er zelf tot nu toe aardig uit komen. Het wordt op de site ook wel erg als "problematiek" bestempeld. Maar wie weet, komt het er toch een keer van, zeker als de kinderen er behoefte aan blijken te hebben. Ik kan me goed voorstellen dat de kinderen zich bedonderd voelen als ze pas jaren later horen hoe het zit. Pleit weer voor niet lang meer wachten dus.
Rifka

Rifka

Hoi Rifka,

Ga anders eens op de chat kijken bij Orpheus, er zijn verschillende avonden voor verschillende "doelgroepen". Ik ben daar ook begonnen, en dat maakte de drempel naar daadwerkelijk naar een open avond gaan (en ik ben ook 2 keer naar een weekend geweest) een heel stuk lager. Want ondanks dat je er samen goed uitkomt (en dat vind ik geweldig!) is het, in elk geval voor mij, heel fijn om met mensen te praten die precies weten waar je het over hebt, je hoeft niets uit te leggen...

Voor veel mensen is het ook een probleem natuurlijk, niet iedereen kan er zo mee omgaan als jullie nu doen. Het fijne van Orpheus is dat niemand je een richting uit zal sturen, alles is goed, zolang je er zelf achter kan staan.

Maar goed, ik wil je er ook niet naartoe dwingen natuurlijk, dat heeft ook geen zin . Maar je snapt nu vast wel dat ik het je probeer aan te raden. En als je het niets vindt, verplicht niemand je om een volgende keer weer te gaan... .

Groeten van Hasse

Boze buitenwereld

Rifka:
"Maar goed, zo langzamerhand ben ik wel erg in de verdediging en daar wil ik maar niet te lang mee doorgaan, hoezeer ik ook snap wat het onderwerp losmaakt, mijn vraag was hoe hiermee om te gaan richting de kinderen."
Dit is nog maar een opmaatje voor het soort reacties dat je in de bozebuitenwereld te wachten staat. Als jullie een coming-out gaan doen, kun je er donder op zeggen dat je van dit soort reacties gaat krijgen. En dat je kinderen die ook gaan krijgen. Bedenken hoe je daarmee omgaat, is een essentieel onderdeel van je coming out, juist vanwege je kinderen.

Hasse

Ik vind het echt prettig om zo'n positieve ervaring met Orpheus te lezen. Ik denk dat ik/wij inderdaad de stap maar eens moeten zetten. Dank voor je advies!
Rifka

Boze buitenwereld?

Zonder mijn kop nou in het zand te willen steken, denk ik dat we niet overspoeld zullen worden met negatieve reacties, geschokte familieleden en opgezegde vriendschappen. Het gaat niet als een groots nieuwsbericht onze vrienden/kennissenkring in, meer als het eens ter sprake komt en ook daar zonder details. Maar ongetwijfeld zullen we worden verrast door vrienden die het afkeuren, om nog maar te zwijgen van opmerkingen die op het schoolplein gemaakt kunnen worden. Inderdaad kan het geen kwaad om daarop voorbereid te zijn, ook onze kinderen. Van de andere kant zijn het stuk voor stuk sterke persoonlijkheden die wel tegen een stootje kunnen en wonen we in een aardig progressieve omgeving.
Al met al ben ik wel wijzer geworden van de reacties hier. We gaan het de kinderen op niet al te lange termijn vertellen, daarna pas de rest van onze omgeving. In elk geval staat het vast dat het geen enorm dramatische mededeling moet worden én dat we vooral niet gaan vertellen hoe ons sexleven er uit ziet. De kinderen boeit het voorlopig niet en laat de rest daar vooral het zijne/hare over denken en beroddelen
Rifka

Valt wel mee

Ik denk inderdaad dat het wel meevalt met die grote boze buitenwereld hoor. Vooral als je er niets bij verteld over hóe jullie het precies invullen verder. En als ze er wel over vallen hoor je dat meestal toch niet in je gezicht dus heb je er ook geen last van .
En waarom zou je het op het schoolplein vertellen? Ik denk niet dat je kinderen het uit zichzelf zo snel op school vertellen? Ik denk tenminste niet dat het onderwerp is waar veel over gepraat wordt door kinderen onderling?
Roos

Grote boze buitenwereld

Het valt meestal helemaal niet mee met de reacties uit de grote boze buitenwereld. Vooral kennissen hebben de neiging het even gezellig rond te babbelen en voor je het in de gaten hebt heeft het verhaal zich al rondgegniffeld.
Hier op OOL zijn we in het algemeen erg tolerant. Veel toleranter dan die grote boze buitenwereld. Denk aan je kinderen. Eenmaal coming-out gedaan is nooit meer back-in.

Ligt toch aan jouw buitenwereld?

Het ligt er toch maar aan hoe jouw buitenwereld is? Je weet toch wel een beetje hoe jouw vrienden en familie inelkaar zitten? En dan nog, zou je daarom maar moeten verzwijgen wie je bent?! Dan verandert de boze buitenwereld natuurlijk helemaal nooit, als we met zn allen verstoppertje gaan spelen.
Roos

Helemaal eens roos

Ik ben er ook niet zo bang voor en inderdaad, angst is een slechte raadgever. En van wat er achter mijn rug om gegniffeld wordt, heb ik geen last.
Ik was ook niet van plan het op het schoolplein rond te gaan vertellen, maar ik verwacht wel dat het viavia wel rond zal gaan op een gegeven moment (we hebben aardig wat vrienden en kennissen onder de collega-ouders) en kleine potjes hebben grote oren. Het is natuurlijk ook een sappig roddeltje Geeft verder niks, maar wel goed ons te realiseren. De reden dat wij er tot nu toe niet mee naar buiten getreden zijn is inderdaad: eenmaal eruit, nooit meer terug. Inmiddels staan we zelf wel sterk genoeg.
Rifka

Als het ter sprake komt

schrijf je, Rifka. Je gaat het niet in een nieuwsbrief zetten, maar als het zo eens ter sprake komt.

Gek. Nou ken ik best veel mensen en lul ik werkelijk over van álles, maar bi-seksualiteit en seks buiten de deur zijn nooit serieuze gespreksonderwerpen. Die komen, als ze al besproken worden, nooit verder dan de lacherige weet-je-wie-het-met-wie-doet sfeer.

Ik heb waarschijnlijk de verkeerde buitenwereld getroffen.

Tirza

Het is geen roddeltje

Rifka, het is een sappig roddeltje, schrijf je. Dat is het niet. Het is een stigma, een stempel, waar je nooit meer van af komt. Geloof me: hier heeft iedereen een mening over. Al dan niet recht in je gezicht.

Tirza

Precies tirza

Tirza:
"Rifka, het is een sappig roddeltje, schrijf je. Dat is het niet. Het is een stigma, een stempel, waar je nooit meer van af komt. Geloof me: hier heeft iedereen een mening over. Al dan niet recht in je gezicht."
Precies, en het is naief om dat te negeren.
Het lijkt er op, dat Rifka dit niet wil zien, in haar eigen behoefte aan coming-out en mss erkenning dat dit normaal/acceptabel is. Wel, niet iedereen zal het even acceptabel vinden. De vraag is dan, hoeveel last je daarvan precies zult hebben, en dat kan mee- of tegenvallen. Iig is dat iets om alert op te zijn.

Stigma

Om exact die reden verzwijgen mijn man en ik ons second life. Wij swingen namelijk. Dat vinden wij leuk. Er zijn wat vrienden die het weten. Mensen waarvan ik zeker weet dat die ruimdenkend genoeg zijn om daar geen stigma op te zetten.
Verder verzwijgen we het. Omdat de meeste mensen makkelijk hun mening over jou aanpassen, dan hun vooroordeel over swingen. Ik ben er vrij zeker van dat dit onverkort geldt voor bisexuele mannen die een tweede relatie hebben.

Hou het toch simpel. Onze kinderen kennen onze vrienden en ze hebben geen idee van het feit dat we met sommige vrienden meer delen. Ik wilde vroeger niet eens weten dat mijn vader en moeder, wettelijk gehuwd en zo, het met elkaar deden. Laat staan dat ik het van anderen wilde weten.

We hebben overigens meer dan genoeg gespreksonderwerpen om het helemaal niet over dit ene onderwerpje te hebben. Hoe ik mijn billen afveeg of mijn benen scheer bespreek ik namelijk ook niet.

Entochentoch

Jullie zeggen sterk genoeg te zijn en jullie buitenwereld is niet boos maar tolerant. Zoals hierboven inmiddels in diverse bewoordingen geschetst, kon dat weleens tegenvallen, zéker waar het jullie kinderen betreft. Zijn jullie werkelijk bereid het risico aan te gaan dat jullie kinderen zwaar te lijden kunnen krijgen onder al die vooroordelen en het daaruit voortvloeiende gedrag? Er wordt om heel wat minder hevig gepest, kan ik je uit eigen ervaring verzekeren. Is het dat allemaal waard?

De kinderen

Ik heb in mijn kennissenkring twee vergelijkbare coming-outs meegemaakt. De kinderen van beide stellen waren er helemaal niet blij mee dat hun ouders dat deden. Zij werden er namelijk toch op aangesproken. Ze kregen vragen als 'hoe vind jij dat nou' en 'ben jij het ermee eens' en in het geval van de 2 paren die onderling swingden, trio's's en kwartetten deden 'weet jij nou wel zeker wie je vader is?'
Nu bespreek ik mijn sexleven ook niet met mijn familie. Waarom zou ik dat wel doen als ik bisexueel was?

Niet seksleven

Rifka zegt juist dat ze niet hun seksleven gaat bespreken! Het gaat om het feit dat haar man biseksueel is, niet om dat hij een relatie buiten de deur heeft. Dat is heel iets anders!
Roos

Roos

Roos:
"Rifka zegt juist dat ze niet hun seksleven gaat bespreken! Het gaat om het feit dat haar man biseksueel is, niet om dat hij een relatie buiten de deur heeft. Dat is heel iets anders!"
Dat maakt niet zo heel veel uit. Het gaat er om, dat Rifka-man iets doet dat afwijkt van de norm, en dat dus sociaal gevoelig ligt. Rifka vindt dat zelf ook wel; anders omschreef ze het niet als coming-out en had ze ook geen advies nodig.

Toegevoegde waarde?

De vraag is waarom je het zou willen vertellen. Wat zijn de voordelen en wat zijn de nadelen?
Voor jezelf en vooral voor de kinderen. Ik zie persoonlijk geen voordelen die opwegen tegen de nadelen voor de kinderen. Zet ze nu eens onder elkaar. En besef bij het bepalen van de nadelen dat mannelijke bisexualiteit lang niet zo geaccepteerd is als vrouwelijke bisexualiteit.

Rifka, even terzijde

wil ik je mijn respect tonen voor de manier waarop je dit accepteert. Zo zonder zelfbeklag en zonder het persoonlijk te nemen. Super!
Lidie

Dat wel

Lidie. Ik had hem allang buiten gezet. Bi vind ik best, maar een extra relatie buiten die met mij níet. Of die relatie nou bi of ho of he is: nee dus.

Tirza

Stigma?

Tinus_p: "Het lijkt er op, dat Rifka dit niet wil zien, in haar eigen behoefte aan coming-out en mss erkenning dat dit normaal/acceptabel is. Wel, niet iedereen zal het even acceptabel vinden. De vraag is dan, hoeveel last je daarvan precies zult hebben, en dat kan mee- of tegenvallen. Iig is dat iets om alert op te zijn."
Zoals Roos al aangaf (en ik zelf ook al geschreven had, maar vooruit, nog maar een keer): we gaan met niemand ons sexleven delen, we hebben o.a. door dit draadje allang door dat dat nergens goed voor is. Alleen willen zo voor en na, onze kinderen voorop, niet langer verzwijgen dat mijn man bi is. Nee, allicht zal niet iedereen het acceptabel vinden. Maar ik vind dat dus niet ons probleem. Een ánder deelt zo'n stigma uit, wij hoeven dat niet gegeneerd eigenhandig op ons voorhoofd te plakken! Wij vinden het géén smoezelig geheim wat je je hele leven voor je moet houden om een ander te sparen. Zo wil ik mijn kinderen ook niet opvoeden (stel dat er eentje zelf homo of bi is trouwens), en ik geloof er ook niets van dat ze hier om gepest zullen worden. En Tirza, wij hebben ook geen familie/kennissenkring waar het de hele tijd over sex gaat. Maar mij lijkt het wel wat om juist als het eens lacherig over homo's gaat terloops op te merken "o maar mijn man is ook bi hoor". Waarschijnlijk gaat het dan heel gauw over wat anders En zo nee, dan ga ik graag het gesprek aan.
Rifka

Lidie

Oprecht dank voor je compliment! Ik zie het niet zozeer als een verdienste van mezelf, maar toch doet dit soort reacties me erg goed.
Rifka

Geweldig

Ik vind het ook heel goed hoe je hier mee omgaat. Ik ben blij dat je er zo over kan denken. Het zou toch wat zijn als je niet eens kan laten zien dat je bi bent omdat de omgeving je daarop wel eens zou veroordelen. In dit geval vind ik dat echt niet terecht. Het is net zo iets als maar niet vertellen dat je homo bent, want 'de mensen' zullen eens denken... Lijkt mij toch een achteruitgang. Daarbij ben ik er écht van overtuigd dat als je er zelf maar achterstaat en er niet te ingewikkeld over doet, de reacties wel mee zullen vallen.
En voor mij geldt ook nog eens dat als iemand er wel moeite mee heeft, en het niet kan accepteren dat dat dan kennelijk geen goede vriend is. Helaas, maar dit soort teleurstellingen komen wel vaker voor in vriendschappen.
Roos