Seksualiteit
Mamavan1
16-05-2017 om 22:57
Saaie seks en te weinig seks in huwelijk met baby
Hallo iedereen,
Ongeveer 5 jaar ben ik nu samen met mijn man waarvan 2,5 jaar getrouwd. Ik voel me nog altijd aangetrokken tot hem maar helaas heeft hij nu bijna een jaar steeds minder zin in seks. Dat komt door geldproblemen (al verdien ik zelf voldoende om het gezin te onderhouden) en problemen binnen zijn familie (zijn ouders waren nog niet klaar om hem los te laten en verwijten hem dat hij hen niet vaak bezoekt). Bovendien zijn we papa en mama geworden dit jaar dus de verantwoordelijkheden zijn toegenomen. Ik probeer te helpen waar ik kan. Ik zorg voor ons kind en laat hem alleen de leuke dingen doen, bijvoorbeeld lekker spelen met ons kindje. Alle huishoudelijke taken op het buiten zetten van de vuilnisbakken na (ik ben bang voor spinnen) doe ik en betaal zo'n beetje alle vaste lasten (zowel voor het huis, als voor ons kindje en hond). Langzaam begint hij nu steeds meer te werken (moest zijn studie nog afronden) en binnenkort zal hij weer centjes binnenkrijgen.
Ik snap dat een man zich minder kan voelen als zijn vrouw degene is die alles moet betalen en door alle familieproblemen erbij kan zijn libido dalen. Ik probeer echter met alles te helpen en ik weet niet hoe lang ik dit nog trek. Ik houd van seks. Ik wil graag seks. Liefst 2x in de week maar tenminste 1x. Nu gaan we eerder richting 1x in de zes weken. Ik heb het meerdere malen aangekaart (dat ik het mis en dat ik ongelukkig ben) maar tevergeefs. Hij zegt het ook te missen maar geld is voor hem belangrijker. Dus wil hij veel werken en dan is hij automatisch moe en moet daar in het weekend van bijkomen.
Ik heb een lange tijd gedacht dat het aan mij lag. Door de zwangerschap was ik aangekomen (inmiddels weer allemaal kwijt) en ik besteedde niet zoveel aandacht aan mezelf (dacht alleen aan mijn baby en alles eromheen). Dus ik ben meer mijn best gaan doen. Buikspieroefeningen iedere avond, sexy lingerie aan onder mooie jurkjes en meer initiatief tonen. Met als gevolg afwijzing. En dat doet pijn. Niks pijnlijker dan de dag doorbrengen met het verzorgen van de baby en het huis, betalen van de rekeningen, koken voor je man, mooi aangekleed op hem te wachten om vervolgens eigenlijk bijna genegeerd te worden. Hij komt binnen, eet, laat de hond uit, gaat douchen en bekijkt dan filmpjes op de ipad tot laat in de avond om vervolgens met oordopjes en al in slaap te vallen. En ik lig ernaast in een sexy setje.
Ik word er echt verdrietig van. We zijn beide bijna 30 en ons seksleven is slecht. Want ook als we dan eens seks hebben is het erg saai en kort. Hij wil het liefst dat ik hem even verwen en er dan op klim. Als ik zeg dat ik zelf ook verwend wil worden dan doet hij het met veel tegenzin (zuchten en nogal oppervlakkig een paar keer likken).
Soms denk ik is dit het dan, mijn leven? Ik vind mezelf echt een lieve hardwerkende verzorgende moeder en vrouw. Ik smeer nog altijd zijn broodjes voor werk. Ik wil graag voor hem en ons gezin zorgen maar het voelt alsof er niet meer voor mij wordt gezorgd. Hij zegt wel dat hij van mij houdt en dat hij mij mooi vindt maar ik wil dat ook voelen. Ik heb het nu al zo vaak aangekaart dat hij nu zelf heeft gezegd dat ik er niet meer over moet beginnen anders gaat het hem nog meer tegenstaan.
Mijn kind staat boven mijn verlangen, zo'n moeder ben ik nou eenmaal. Dus scheiden zit er niet in. Ik heb genoeg speeltjes en 18 jaar houd ik wel vol. Ik merk wel dat ik de laatste tijd anders ga kijken naar mijn man. Waar ik voorheen als ik hem zag dacht man wat ben je sexy denk ik nu man wat ben je sexy maar ow zo saai. En ik merk dat ik wat stiller ben. Meer in mezelf. Doe nog wel gewoon al mijn taken maar voel steeds minder de behoefte om met hem samen op de bank tv te kijken. Ik begin een beetje mijn eigen leven te leiden.
Ik wil graag geloven dat het zodra hij zijn centjes weer krijgt beter wordt maar hij stort zich helemaal op zijn werk en dat zal de komende jaren niet veranderen (zegt hij zelf). Wie herkent dit en heb je je erbij neergelegd? Hoe ging je om met je gevoelens?
Ik denk dat ik dit vooral opschrijf om het met anderen te kunnen delen. Ik weet van mezelf dat ik sowieso bij hem blijf tot ons kindje 18 is. Pas als het dan nog steeds slecht is kies ik voor mezelf.
Ik wist trouwens niet of dit nou bij relatie of seksualiteit hoorde maar goed, zal me vast worden vergeven.
Bedankt voor het lezen,
Mamavan1
Marsja
12-12-2017 om 23:40
poeh
Je gaat je toch alsjeblieft niet blij laten maken hiermee he? Het is gebruiken. Laat je dat niet gebeuren. En laat het zeker niet gebeuren dat hij seks gebruikt om je nog aan hem te binden terwijl hij eigenlijk niet om jouw welbevinden geeft.
Ik zou zeggen: kap ermee. Met het hele gebeuren. En doe het snel, eerlijk en netjes. Waar wacht je nog op?
dopje
13-12-2017 om 09:35
jee
Als mijn man zou zeggen 'klim er maar op' dan zou ik echt in lachen uitbarsten.
Ik sluit me aan bij Marsja. Wat voor toekomst zie jij voor je?
Sally MacLennane
13-12-2017 om 09:50
als ik me goed herinner
Het topic is al lang en ik heb geen tijd uitgebreid terug te lezen, maar klopt het dat al eerder is geschreven dat TS haar man wel aan zijn gerief moet helpen als hij daar zin in heeft en zelf vervolgens niets terug krijgt?
Deze actie lijkt er op. Even plat gezegd: TS mocht "erop klimmen" (alleen de term al...) om meneer even aan zijn gerief te helpen en moest vooral niet klagen dat zij niet de aandacht terug kreeg.
Ik vind het nog erger dat TS het ook nog doet, blij met elk schaars kruimeltje dat mogelijk haar kant op rolt (maar in de praktijk altijd tegen valt).
Triest.
Mijntje
13-12-2017 om 09:57
hulp
Heb je intussen hulp voor jezelf georganiseerd? Een psycholoog om mee te praten? Of heb je een vriendin of zus waarmee je irl dit zou durven delen?
Je voelt het zelf al: dit gaat niet goed. Wat moet je met deze man? - al is het intens verdrietig dit zijn toch dingen die je je moet gaan afvragen.
Nozine
13-12-2017 om 10:15
Mamavan1
Ik denk dat je nog beter kunt accepteren dat je nooit meer seks hebt met je man in plaats van je te laten vernederen met klim er maar op. Vind je zijn gezelschap nog van toegevoegde waarde in je leven, stop dan definitief met bedelen om seks.
Marsja
13-12-2017 om 12:08
en trouwens...
wat is dat voor vent? je schrijft
"Maar het was een minuut zoenen en toen gelijk 'klim er maar op'. Gevolgd door 'ja je moet nu niet ook eisen gaan stellen over hoe lang of zo.' "
Die man houdt niet van vrijen. Hij wil klaarkomen. Hij masturbeert zichzelf via jou. Weiger dat!
Mamavan1
13-12-2017 om 15:14
Harde realiteit
Zo confronterend maar waar. Jullie hebben ook gelijk. Het is belachelijk dat ik het alsnog heb gedaan. Ik was overdonderd en was ergens blij dat hij inititiatief nam maar achteraf voelde ik me echt gebruikt.
Ik moet goed nadenken wat ik nu echt wil in mijn leven.
Flanagan
19-12-2017 om 12:07
Vertel je gedachte
Mv1, ik denk da het belangrijk is dat je hem vertelt hoe je dat intieme moment hebt beleefd. Hoe je dat ervaarde als een vorm van misbruik, omdat er geen intimiteit bij aan te pas kwam. Ik denk dat hij zich dat niet eens gerealiseerd heeft en dit eerder zag als een moment om jou aan je wens te voldoen. Dom.
Maar als je het niet vertelt, zal hij er niet bij stil staan.
Marsja
19-12-2017 om 18:05
Flanagan
Maar als een man een jaar niet of nauwelijks met je vrijt, alleen zichzelf via jou masturbeert, en jij mag dan het werk doen en wordt zelf 'overgeslagen' en er wordt nog bijgezegd 'je mag nou niet zeuren over hoe lang", en het is in een paar minuten klaar... wat voor man is dat dan? Bij een gassie van 18: okay Als het een keer eens gebeurt, ook okay. Maar binnen dit hele gebeuren? en een man van in de dertig die heel goed weet hoe gefrustreerd je bent over de seksualiteit. En die moet je zijn handje gaan vasthouden en geduldig uitleggen hoe jij je er over voelt? Sorry hoor, er zijn grenzen
Ad Hombre
19-12-2017 om 18:46
Heerlijke megadraad
Iedereen kan zijn of haar eigen frustraties er zo heerlijk in kwijt. Ze zouden er eigenlijk een realityshow van moeten maken.
Priem
20-12-2017 om 09:57
Nou bv.
Dat er maar gevraagd blijft worden hoe het gaat, terwijl TS niet echt actief is. Niet hier en niet in de relatie. Voelt een beetje als trekken. En dat dan wordt gezegd: sorry hoor, er zijn grenzen.
Jij hoeft die grens niet te ervaren, noch te leggen voor TS, maar het voelt wel een beetje alsof jij je relatie hierin herbeleeft en niet alleen herkent.
Marsja
20-12-2017 om 16:44
Priem
Nou dat gedrag (herbeleven relatie en ts opleggen dat ze maar anders moet handelen namelijk seks er maar uitgooien) lijkt me eerder op jou van toepassing. En er toch wat van moeten zeggen als iemand iets anders oppert... (Trouwens je zou toch niet meer posten in dit draadje? Welkom terug hoor, maakt mij niet uit)
Ben jij zelf niet je frustratie van jaren geen seks op TS aan het projecteren, door maar te vinden dat zij haar bakens maar moet verzetten met een duidelijk zijn vrouw verwaarlozende man? Kan een keuze zijn voor haar en het staat je vrij die mening te uiten. Net zoals ik de mijne mag uiten. Het is een forum hoor.
Ik heb inmiddels een seksueel zeer fleurige relatie, mijn frustratie over hoe het ooit liep is ruimschoots weggevreeën dus ik voel me niet aangsproken verder.
En ja als ik zie dat een jonge vrouw zo miskend wordt en gebruikt wordt zeg ik; er zijn grenzen. Ik denk namelijk dat vrouwen zich veel te veel met de kruimeltjes af laten schepen. En ik denk ook dat de maatschappij dat nog steeds een soort van verwacht van vrouwen. En inderdaad dat vind ik heel rot om te zien.
En voor de zoveelste keer: ik mag gewoon mijn mening geven. Dat doe jij, Priem, ook (en Ad ook natuurlijk).
Marsja
20-12-2017 om 17:43
Sorry
Ik was wat te fel, ook naar mijn eigen mening. Wil niemand kwetsen... Ja het is misschien wel zo dat ik een deel herbeleef van hoe de afwijzingen voor mij waren. Daar wil ik eerlijk in zijn.
Ik vind niet per se dat Mv1 weg moet bij haar man hoor. Ik heb ook gezegd: bedenk wel: je hebt een kindje samen.
Maar het is zeker waar dat ik het moeilijk aan kan zien als met name jonge vrouwen (maar ook mannen) zo ontkend worden in hun vrouwzijn.
Priem
20-12-2017 om 17:47
Ehm
Ik zeg dat ze beter kan praten en het werkelijke probleem kan blootleggen en als ze dat niet wil: weggaan maar niet vreemdgaan, dat maakt meer kapot dan nodig.
Waar zit mijn eigen frustratie hierin?
Waar zeg ik dat ze genoegen moet nemen met kruimels?
Ik vind dat je opdringt. Het draadje was voor mij klaar maar jij begon weer en je laatste posting aan Flanagan, daar trokken mijn wenkbrauwen wat van. Daar mag ook ik op reageren, het is ook jouw draadje niet; toch?
Mamavan1
20-12-2017 om 18:13
Het gaat al iets beter
We hebben er over gepraat. Ik heb aangegeven dat ik me gebruikt voelde. Het was zo snel klaar, vond er niks aan. Hij leek goed te luisteren, zei ook sorry. Sindsdien geen actie maar goed. Ik merk dat ik zelf ook niet echt meer wil. Ben flink bezig met sporten, diëten, werken en het huishouden. Uiteraard ook volop met de kleine bezig. De zorg over de kleine neemt hij ook steeds meer op zich waardoor ik ook wat metime krijg. Dat vind ik wel fijn. Maar het.leven is nu meer broer zus dan man vrouw. Zo voelt het voor mij. Alleen nu lijk ik er meer vrede mee te hebben. Althans ik voel me wel prima. Ik vind wel goed zo. Flirt een beetje met mijn verliefdheidje en dat geeft me het gevoel dat ik nog wel vrouw/ aantrekkelijk ben. Maar ik weet ook heel goed.dat het nooit meer kan worden dan flirten.
tante Sidonia
20-12-2017 om 18:42
Fijn
dat hij jou in elk geval toch wel serieus lijkt te nemen en zelfs sorry zegt. Dat vind ik best een mooie stap!
Ik zou inderdaad maar eens rustig aan bekijken of er langzamerhand toch wat ontspanning en communicatie komt in de relatie.
Marsja
20-12-2017 om 19:22
Fijn
Dat geeft weer opening tot hartscontact, al is het nog maar zo klein. En wie weet wat er vandaar uit kan gebeuren...
Hier altijd een luisterend oor
Marsja
20-12-2017 om 19:23
Priem
Ik ga niet verder op je in. Ik geef mijn mening. Jij ook. Dat mag van twee kanten. doei
dopje
21-12-2017 om 21:26
diëten?
Waarom ben je aan het diëten, je was toch zo veel afgevallen? Zo veel dat jouw man je vies dun noemde?
Kaaskopje
22-12-2017 om 09:32
Mamavan1
Ik denk dat de vraag ook een beetje uit bezorgdheid is gesteld. Wat jij mooi vindt, hoeft niet realistisch te zijn. Dus pas je daar een beetje voor op?
dopje
22-12-2017 om 10:33
inderdaad
En omdat je erg veel afgevallen bent en je het eerder als een symptoom noemde dat het niet goed met je ging.
En mijn eerdere vraag nogmaals: wat voor toekomst zie jij voor je?
Mamavan1
22-12-2017 om 22:43
Begin het zelf ook in te zien
dat obsessieve, ben enorm gefixeerd op afvallen. Weet ook wel waarom, daar heb ik controle over. Over mijn seksleven heb ik geen controle. Als hij niet wil heb ik geen seks. Maar het eten dat bepaal ik, hoeveel en wanneer. Goed, het inzien is een ding, nu nog loslaten en dat kan ik niet.
Vind het afvallen fijn, vind mezelf mooier nu. Het is te veel, mensen om me heen zijn bezorgd maar ik kan (wil) nog niet loslaten.
Wat voor toekomst ik voor me zie? Lastig, ik weet het niet. Ik wil gewoon gelukkig zijn. Ik kan niet gelukkig zijn met maar 1 keer seks in 3 maanden. Het is te weinig voor mij. Maar dan denk ik je bent gezond, je bent mama wees dankbaar en houd vol. Er is geen ruzie, gewoon maatjes zijn we. Prima uit te houden denk ik dan bij mezelf. Ik moet het uithouden want ben moeder. Zet mezelf niet meer op nummer 1. En nee ons kindje krijgt nooit te weten dat mama zich zo voelt. Daar zorg ik voor. Er zijn ook geen irritaties, we leven langs mekaar heen. Hij heeft zijn ding, ik de mijne. Houd me bezig met kind, huis en werk en probeer op tijd te ontspannen tussendoor. Wat dat betreft ben ik blij dat ik een vrouw ben want er zijn genoeg speeltjes.
Het komt wel goed met me. Ik houd het wel uit. Wil het wel bij 1 kind laten maar weet nog niet hoe ik dat tegen mijn man ga zeggen.
Lara
22-12-2017 om 23:21
Controle
Mamavan1, wat goed dat je zelf doorhebt dat jouw obsessie qua afvallen met controle te maken heeft.
Ook heel eerlijk dat je erkent dat je het niet kunt loslaten.
Ik denk dat het wel verstandig is dat je hulp zoekt.
Je hebt echt een probleem en dat uit zich nu met het afvallen. Maar het echte probleem is dat je niet gelukkig bent. Dat je niet wilt leven met nauwelijks seks.
Dat is niet raar. En het is al helemaal niet zo, dat je dat maar moet accepteren omdat je een kind hebt. En het is al helemaal niet zo dat je dat moet accepteren als dat ten koste gaat van jouw gezondheid.
En dat gaat het.
Zoek hulp!
Voordat je nog veel verder bent en het nog moeilijker is het tij te keren.
En doe het voor jezelf. Jij mag gewoon jezelf zijn. En behoefte hebben aan vaker seks. En als je vriend je dat niet geeft dan moeten jullie daarover in gesprek. Want nu gaat het ten koste van jou.
En mocht je jezelf niet belangrijk genoeg vinden om hulp te zoeken, doe het dan voor je kind. Anders heeft je kind misschien straks geen moeder... Je zult niet de eerste zijn bij wie het verkeerd afloopt.
Ik begrijp je frustratie. Doe verstandig. Veel sterkte.
Xxx
Dopje
23-12-2017 om 00:31
Je hebt veel redenen bedacht om dit niet aan te pakken.
'Ik moet het uithouden want ik ben moeder' sorry maar dat geloof je toch zelf niet. Maak jezelf geen slachtoffer, een soort martelaar die dit maar moet ondergaan voor 'het gezin'. De tijd dat een moeder zich moest opofferen voor haar gezin hebben we ergens na de jaren vijftig achter ons gelaten.
En nee, ik denk niet dat je gezond bent. Elke keer dat je melding maakte van je gewicht was ik al achterdochtig. Als dit al zo lang aan de gang is en waarschijnlijk langer dan ontstaat er een tekort aan kalium in je lichaam. . Kalium is belangrijk voor je spieren. Jouw hart is ook een spier. Tekort aan kalium is gevaarlijk voor hetgoed samentrekken van je hartspier en dus voor het goed functioneren van je hart. Als jij niet voor jezelf kunt zorgen dan stort je vroeg of laat in en wie zorgt er dan voor jouw lieve zoontje. Dat wil je toch zelf blijven doen of niet. Dus ga naar je huisarts en maak een dubbele afspraak en vertel je arts alles inclusief de eetstoornis die je aan het ontwikkelen bent of allang hebt. Leg het daar neer en vraag om hulp voor je zelf. Laat iemand anders even bedenken wat je nu verder zou kunnen doen. Laat je adviseren.
En als ik nog een excuus van je mag wegvegen: jouw kind gaat wel degelijk weten hoe zijn moeder zich voelt. En wil je hem opvoeden tot een mens die zijn gevoelens verdringt, niks daarvan aan anderen laat zien? Zoals mamma ook doet? Een kind gaat niet doen wat je ze zegt. Een kind gaat doen wat jij ze voor doet. Wat je ze voorleeft. Wat voor leven laat je je kind nu zien?
Geef jezelf een schop onder de kont en ga beginnen met het bouwen aan een gezonde toekomst. In de eerste plaats voor jezelf, daarna komt de rest. Geen excuses meer verzinnen.
Ik weet dat geschreven woorden soms hard overkomen maar ik bedoel het erg lief hè. Je moet nu echt iets gaan doen want het is de hoogste tijd.
Mamavan1
23-12-2017 om 20:14
Maar dan ga ik dus scheiden
alleen omdat ik te weinig seks heb. We hebben verder geen ruzie en we hebben het verder goed samen. Het voelt zo egoïstisch aan om daarom een gezin op te breken