Check onze 10 slimme tips om geld te besparen op je volgende gezinsvakantie
Seksualiteit Seksualiteit

Seksualiteit

Saaie seks en te weinig seks in huwelijk met baby


Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.
Marsja

Marsja

08-01-2018 om 15:31

Eens met Pennestreek hierboven

En soms zijn mensen bang dat ze het niet goed doen, ergens op gewezen gaan worden. Dat is misschien bij je man... En sommige mensen blijken woorden alleen serieus te nemen als er daadwerkelijk in concreto gevolgen voelbaar zijn. En dan bedoel ik zeker niet maar vreemdgaan. Maar dan bedoel ik een tijdje op jezelf gaan wonen (wel gezamenlijk voor kindje zorgen natuurlijk als hij dat wil). Wie weet zet dat meer in gang dan maar blijven bidden en smeken of hij wil communiceren. Mocht hij snel een ander hebben, dan laat dat alleen maar zien hoe hij er in stond. Een daad stellen verricht wellicht wonderen.

Lara

Lara

08-01-2018 om 23:03

zijn reactie

Zijn reactie was: "hij stond op, begon te schreeuwen dat als ik alles zo negatief bleef zien ik net zo goed direct kan gaan. Dat relatietherapie onzin is en niet zal helpen. Hij riep: Ik zeg toch dat ik mijn best ga doen."

Mijn gedachten: schreeuwen = onmacht.

Maar dat hij roept dat hij zijn best gaat doen en dat jij vervolgens schrijft: "ik had geen puf (en zelfs een beetje angst) om te vragen: hoe doe je je best dan."

Ik snap het hoor, heb ook een partner die soms uit de bocht vliegt bij moeilijke gesprekken. Maar je kunt altijd, evt. per mail, alsnog de vraag stellen: "Je zei dat je je best gaat doen. Wat bedoel je daar dan concreet mee? Wat ga JIJ er aan doen?"

Maar goed, je weet wel, hij doet niets. Hij denkt dat het wel vanzelf goed komt....

Ik geloof niet dat je gelukkig wordt van wachten. En ik denk eerlijk niet dat je je kind er een dienst mee doet. Hoe ouder je kind, hoe bewuster het is van aanwezigheid en afwezigheid van ouders. Dus wachten zal het niet makkelijker maken.

Ik denk dat de tips hierboven verstandig zijn. Even afstand nemen (en waarom jullie kind meenemen, zeker niet de hele tijd) en actie nemen. Niet nog langer wachten. Heb je al genoeg gedaan (denk ik).

Pennestreek

Pennestreek

09-01-2018 om 10:18

Dat denk ik ook

Dat het onmacht is, angst om zichzelf te confronteren. Er speelt nogal wat bij hem, denk ik op te kunnen maken uit de eerste berichten van Mvan1. Maar ja, daar kun je als partner zo weinig mee. En als het je eigen geluk in de weg staat, en dat van je kind, dan zal je toch zelf in actie moeten komen, uiteindelijk.

Ik hoop van harte dat die actie hem alsnog over de streep trekt, dat hij het aandurft om met zichzelf aan de slag te gaan. Maar dat kan Mvan1 niet afdwingen. Praten heeft dus niet geholpen. Wachten ook niet. Dan dus maar daden. En dan liever nu, nu alles nog redelijk in goede harmonie kan verlopen. Want de relatie gaat op deze manier zeker niet verbeteren.

Sterkte.

Mamavan1

Mamavan1

11-01-2018 om 19:32 Topicstarter

We gaan samen uit eten zonder kind

Om een goed gesprek te houden. De een kan dan ook niet schreeuwen of weglopen en je wordt gedwongen echt te praten. Het was mijn idee. In eerste instantie wilde hij het niet (vluchtgedrag vermoed ik). Ik zei dat ik toen voldoende wist en vervolgens wilde hij het dan toch wel. Heb het over een paar dagen gepland zodat we allebei eerst goed kunnen nadenken over wat we willen zeggen.

Ik zie dit als mijn laatste poging, ben nu ook echt zenuwachtig.

Marsja

Marsja

11-01-2018 om 20:59

goed van je maar...

zie het nou niet als 'laatste poging'. Dat legt zo'n druk op de zaak... Kan je het niet gewoon zien als mogelijkheid tot opening van beide kanten?
In ieder geval: veel succes. Ik hoop dat het goed gaat, voor beiden

achter jezelf staan

Hij ging schreeuwen op het moment dat jij aangaf dat je wilde dat jullie relatietherapie gaan volgen. Dan is het moeilijk om daar nog weer uiting aan te geven. Maar ik denk dat het wel belangrijk is dat je dat doet. Jij denkt echt dat het nodig is en een voorwaarde voor jullie samen blijven. En als je dat toch blijft uiten, hoe moeilijk ook, dan laat je merken dat je jezelf serieus neemt. Het mooie is dat je daarmee ook laat merken dat je de wens om bij elkaar te blijven serieus neemt. Als je dat bij jezelf in gedachten voorop laat staan, dan lukt het je hopelijk om tijdens het etentje toch weer hierop terug te komen. En te blijven komen. Ondanks geschreeuw of weet ik veel wat.

(Ik zit in een andere situatie, maar wil ook dat mijn man ergens hulp voor gaat vragen. En hij lacht me steeds uit. En doet cynisch. En zegt soms boos: nou dan zal ik wel gaan en vertel ik alles wat ik slecht vind aan jou en de kinderen. Maar ik blijf er serieus over.)

Lara

Lara

12-01-2018 om 23:50

Klara

Jij omschrijft het goed.

Het hele verhaal van Mamavan1 draait wat mij betreft niet om wel of niet seks, maar om niet serieus genomen worden door haar vriend.

En ik denk dat jij gelijk hebt dat Mamavan1 moet beginnen met zichzelf serieus te nemen. Ze mag zichzelf echt belangrijker vinden dan ze nu doet en dus eisen dat ze in relatietherapie gaan.

Misschien helpt het niet (voldoende), maar dan hebben ze (heeft hij),het tenminste geprobeerd (ervan uitgaande dat hij er serieus aan meedoet). Dan hebben ze er alles aan gedaan om hun relatie beter/voor Mamavan1 acceptabel te krijgen.

Dat gun ik Mamavan1 voordat ze evt. de stekker uit deze relatie trekt.

nemo

nemo

18-01-2018 om 19:12

en Mamavan1

Is het nog doorgegaan?

Mamavan1

Mamavan1

19-01-2018 om 18:37 Topicstarter

Sorry voor de late reactie

De afgelopen dagen ben ik erg druk geweest met werk. We zijn uit eten geweest. Hij wilde het snel bespreken en verder gaan met eten. Totdat hij echt doorkreeg dat ik mentaal al bijna mijn koffers had ingepakt. Ik vertelde hem dat ik mijn best wil doen om ons huwelijk te laten slagen maar dat ik niets kan veranderen als hij niet wil praten. En dat als het dan toch niet zou werken ik het zo en zo zou willen aanpakken zodat we allebei goed uit een scheiding komen. Toen viel het kwartje. Hij vond het allemaal te confronterend en hij wil niet scheiden. Hij gaf wel aan dat hij mij niet sexy vond in mijn pyjama. Ergens ook moeilijk om te horen want je wil dat jouw man jou altijd sexy vindt maar goed. Heb al wat besteld. Ben alleen bang dat het niet zal helpen omdat ik voorheen wel speciaal voor hem pakjes aantrok. En vervolgens mocht ik het zelf weer uittrekken.

Ik weet het niet. Hij zei dat hij zijn best zou doen. Hoe kon hij niet echt benoemen. Hij zei gewoon ga mijn best doen. Ik ben in ieder geval iets minder bang om straks alleen te zijn.

kwartje

Dat klinkt helemaal niet alsof het kwartje gevallen is. Hij zegt namelijk hetzelfde als steeds: dat hij 'zijn best' gaat doen. Maar de grote vraag is: waarom heb je dat geaccepteerd?? Waarom niet doorgepakt en meteen aangegeven dat dat dus niet goed genoeg is, maar dat er nu echt meer moet gebeuren (zoals bv. relatietherapie)?

Marsja

Marsja

19-01-2018 om 19:03

ik ben het eens met Jippox... Mijn eerste gedachte was ook "hm jij gaat spannende pakjes bestellen en hij gaat niet nader gedefinieerd 'zijn best doen' maar vindt nog steeds niet dat er iets problematisch aan zijn eigen gedrag is, laat staan dat hij wil gaan praten met huisarts of relatietherapeut".
Het ligt allemaal weer op jouw bordje Mv1, met een leuk pakje zal het misschien een of twee gebeuren (en jij zal wellicht weer overgeslagen worden) jij mag wachten en hopen, hij mag de krenten uit de pap pikken... jouw geduld wordt zijn macht. Waarom laat je je dit gebeuren?

Sally MacLennane

Sally MacLennane

19-01-2018 om 19:30

hopelijk...

...kom jij dan eindelijk ook eens aan je gerief in plaats van hij alleen. Dat stoort me nog het meest in je verhaal. Je mag hem af en toe bij gods gratie bevredigen en daar moet je tevreden mee zijn.
Ik vrees dat een stoeipakje je niet zal helpen. Maar het is wel goed dat je het in ieder geval probeert.

Maar wees op alles voorbereid, ook op teleurstelling.

vlinder72

vlinder72

19-01-2018 om 20:49

Dus

Dus het is eigenlijk jouw schuld. Jij draagt van die niet sexy pyjama's en daar wordt hij niet opgewonden van. Logisch dat hij dan maandenlang geen seks meer heeft en jij hem alleen soms mag bevredigen.

Ik wens je heel veel sterkte. Je hebt wel een engelengeduld.

Trix

Trix

20-01-2018 om 17:50

Je best doen

Misschien kun je hem vertellen dat jij ook je best gaat doen om een sexy pyjama te dragen. En dan net zoveel actie ondernemen als hij.

Sorry, dit is misschien heel kinderachtig van mij. En het helpt je natuurlijk niks. Of misschien wel.

Stop met praten over de seks en ga vechten voor een meer gelijkwaardige relatie. Je best doen is een holle kreet als je het niet eens bent over wat je wilt.

Lara

Lara

20-01-2018 om 20:01

Het is niet waar?!

Ach ach, het is toch niet waar?

"Toen viel het kwartje. Hij vond het allemaal te confronterend en hij wil niet scheiden."

Dat klonk goed....

"Hij gaf wel aan dat hij mij niet sexy vond in mijn pyjama."

Huh, het lag (weer) aan jou?.....
En al die keren in je sexy setje. Toen kwam er toch geen seks van? Waarom nu dan wel? Ik kan het niet geloven dat hij dit met droge ogen durft te beweren.

"Heb al wat besteld. Ben alleen bang dat het niet zal helpen omdat ik voorheen wel speciaal voor hem pakjes aantrok. En vervolgens mocht ik het zelf weer uittrekken."

Toch iets besteld, al weet je dat het in het verleden niet werkte? Dus dat dat niet de reden is. Waarom toch iets besteld. Wil je het geloven tegen beter weten in?

"Hij zei dat hij zijn best zou doen. Hoe kon hij niet echt benoemen. Hij zei gewoon ga mijn best doen."

Huh? Wat verwacht je nu? Dat hij net zo "zijn best doet" als hij het afgelopen jaar deed door.... niets te doen, te wachten tot het vanzelf goed komt?

Het je niet gezegd: "Maar je doet al een jaar je best en er gebeurt niets! Dus: ik wil dat we erover gaan praten met een relatietherapeut en anders heeft het geen zin meer."

Dat lijkt me echt de enige manier om hem zover te krijgen. Ik zou het maar snel bespreken, want ik denk dat jij en ik weten dat dat sexy setje jullie relatie niet gaat redden.

Sterkte meid. Het is een stap, maar echt, geef het een kans door jezelf serieus te nemen en die relatietherapie te proberen. Maar hou er rekening mee dat hij daar ook niet echt zal praten. Maar niet geschoten is altijd mis Dan heb je dat tenminste geprobeerd.

Marsja

Marsja

20-01-2018 om 22:12

Lara/ Mamavan1

Ik ben het volkomen met je eens.
Mv1: ga je niet toch maar mee met dat setje omdat je weet dat je man gewoon echt nooit mee zal gaan naar een relatietherapeut. Dan heb je weer even uitstel?

Trix

Trix

20-01-2018 om 22:15

Lara

Mv1 wil wel in relatietherapie. Haar hoef je niet te overtuigen. Maar als Pv1 niet mee wil en steeds boos wordt als ze het ter sprake brengt... waar begin je dan?

(Of heb ik het verkeerd gelezen / begrepen / onthouden?)

Trix

Trix

20-01-2018 om 22:20

#598

Ik heb het goed onthouden...

Mijntje

Mijntje

21-01-2018 om 10:46

gelijkwaardig

Jullie hebben het alleen maar over seks, maar niet over gelijkwaardigheid in jullie relatie en in bed. Want in bed is het ook al niet gelijkwaardig, heb ik begrepen.
Trouwens idioot om nu een zogenaamd spannend setje te kopen, je kan veel beter gewoon bloot in bed slapen. En een slome pyjama kan ook uit Het gaat om jou..
Kan je het niet hebben over wat jij fijn vindt in bed? Of heb je daar nooit over gepraat. Want als jullie wel sex hebben is het ook eenrichtingverkeer.
Ik heb het idee dat jullie geen stap verder zijn gekomen.

Nozine

Nozine

21-01-2018 om 12:11

Klatsch!

in onze situatie ligt het probleem bij mij. Maar een ding is zeker, het ligt niet aan pyjama's of onderbroeken. Belachelijk excuus van je man.

Mamavan1

Mamavan1

27-01-2018 om 12:16 Topicstarter

Update

Onlangs hoorde ik dat de zus van een vriendin een zware depressie te pakken heeft. Ze is erg ongelukkig en nu voelt ze ook een heleboel fysieke ongemakken. Echt heel sneu. Het heeft me aan het denken gezet. Ik moet een keuze maken en kan mezelf niet langer steeds zielig vinden. Ik moet wat doen. Of ik ga weg of ik werk er zelf aan. Mijn man zal niet veranderen, het zit er gewoon niet in. Praten erover wil hij niet.

Wil ik dan scheiden? Liever niet. Is er naast de seks nog wel genoeg om voor te blijven? Ja, hij is een lieve vader en verder hebben we het redelijk samen. Zou ik beter af zijn zonder hem? Misschien op het gebied van seks maar verder denk ik niet. Hij doet nog altijd wel lieve dingen voor me. Ben ik ongelukkig? Ja. Kan ik daar zelf iets aan veranderen? Ja.

En dat laatste daar focus ik me nu op. Ik heb een paar afspraken met vriendinnen gepland om bijvoorbeeld ergens wat te drinken. Ik ben bij een masseur geweest en ik ben van plan vaker te gaan. Ik ga gewoon zelf wat vaker op pad, lekker ergens lunchen met de kleine. Man kan meegaan of als hij moe is dan niet. Maar ik ga gewoon wat meer ondernemen. Verder heb ik een nieuw speeltje gekocht en een boek vol erotiek voor vrouwen. Ik merkte dat ik de laatste tijd snel even porno keek op mijn mobiel als ik even zin had maar straks raak ik te gefixeerd op beelden. Ga mijn fantasie eens meer prikkelen.

Met deze oplossingen voor nu probeer ik weer happy te zijn met mezelf. Meer ontspannen en niet zo bezig zijn me het feit dat ik geen seks heb thuis. Ik laat het voor nu. Hij zegt dat het vanzelf goed komt. Prima, we gaan het zien. Ik heb wel gezegd dat alle grote plannen zoals een huis kopen of een tweede kind voor mij gecanceld zijn totdat ik zie dat de seks voor zeker een half jaar weer op frequente basis (1x in de week) terug komt.

Probeer ook wat meer te investeren in onze relatie. Zo verras ik hem door af en toe zijn lievelingseten te bestellen. Dan komt hij thuis van werk en dan is hij ook echt blij. Ben van plan om de oppas wat vaker te vragen, dan kunnen wij een keer een filmpje pakken. Ik trakteer dan ook zodat het echt voor hem als een cadeau aanvoelt. Ik heb wel gezegd dat ik niet meer wil dat hij me opgeilt. Zoenen en knuffelen koe, maar niet meer in mij kruis grijpen of in mijn borsten knijpen. Hij zei ja dat is mijn voorspel, zodat ik weer zin krijg in seks. Heb gezegd dat het dan een voorspel is wat al maanden duurt en toch is er geen seks. Sorry maar dat hoeft echt niet meer voor mij. Het verliest zijn werking. Als hij het nu doet dan denk ik alleen maar sukkel, het echte werk doe je niet. Dus heb gezegd doe maar niet want het verliest zijn werking, ik ga het alleen maar vervelend vinden dat ik nu alweer wat is het ruim een maand droog sta, twee maanden? Geen idee meer. Hij lijkt het niet echt te begrijpen want soms doet hij het nog maar ik zeg dan wel direct dat ik het echt niet wil. Eens kijken wanneer hij dat eindelijk ook echt begrijpt.

Merk wel dat hij nu opeens erg bang is dat ik vreemdga. Als ik laat thuiskom van werk dan heeft hij al tig berichtjes gestuurd over dat hij niet dom is en dat hij weet dat ik vreemdga. Terwijl hij eerder nooit een berichtje stuurde. Andersom doe ik het ook niet. Als hij laat thuiskomt tja dan komt hij laat thuis. Ik zoek daar niets achter. Hij begint nu wel haast bijna paranoïde te worden. Hij vraagt ook om de haverklap of ik alsjeblieft niet vreemd wil gaan.

Marsja

Marsja

27-01-2018 om 13:07

ja maar Mv1

Zit het probleem dan alleen in die seks? Zit het niet in dat jullie (hij dus) niet communiceren en niet bezorgd zijn om het welbevinden van de ander. En dan wel je in je kruis grijpen of jou het werk laten doen eens in de zoveel tijd en jou ook nog overslaan?
En dan niet communiceren maar wel tig appjes sturen over dat hij zeker weet dat je vreemd gaat?
Ik begrijp dat je van alles wil proberen om je huwelijk te redden maar dit is toch geen harmonieus gezin?

Als dit over vijf of tien jaar net zo zou zijn, je stelt je zelf dat voor, wat voor gevoel krijg je dan?

Mamavan1

Mamavan1

28-01-2018 om 20:59 Topicstarter

Marsja

Het is inderdaad meer dan alleen seks. We moeten beide werken aan beter communiceren. We hebben vandaag een goed gesprek gehad. Ik heb aan kunnen geven dat het niet alleen het tekort aan seks is maar ook omdat het voelt alsof ik niet belangrijk genoeg ben om hier iets aan te willen veranderen. Dat begreep hij.

Gisteren seks gehad. Ik moest wel vragen of ik ook aan de beurt kon komen en dat deed hij, wel erg kort. Ga dat ook meer opeisen. Heb ook aangegeven dat ik de volgende keer meer voorspel wil. Hij zal hier aan werken. Maar hij initieerde het gisteren dus ben toch ook wel trots op hem.

Vol goede moed ga ik de komende weken in.

nemo

nemo

08-02-2018 om 23:10

Mv1

Hoe is het nu?

Mamavan1

Mamavan1

13-02-2018 om 17:27 Topicstarter

Hoi Nemo

Dank je wel voor het vragen. Het gaat redelijk. Ik houd mezelf bezig waardoor ik minder tijd over heb om me druk te maken om seks. Probeer bewuster te leven, meer te genieten van andere dingen. Ik heb de keuze gemaakt om bij hem te blijven. Dan moet ik niet zeuren maar proberen er het beste van te maken. Aantal keren seks dit jaar is welgeteld 1 keer! Sneu he. Ach, ik denk dat ik blij mag zijn als ik elke maand 1 keer seks heb. Das 12x in het jaar. Tja dit is waar ik nu voor kies. Ik hoop echt dat het beter zal worden. Hij begint er zelf wel steeds over; dat het beter zal gaan. Maar hij is ook erg bang dat ik vreemdga. Ben ik iets aan het lezen op mijn telefoon dan zegt hij dingen als 'Ben je met je minnaar aan het appen'. Ergens ook zielig voor hem. Het is zielig voor ons allebei. Tja we hebben een kind dus zolang er nog ergens hoop is bij ons beiden houden we vol. Ik denk wel dat als het me niet meer lukt dit vol te houden en het echt niet beter gaat ik uiteindelijk zal scheiden. Om te vieren bestel ik dan voor mezelf een gigolo een avond lang en haal al die jaren in 1 klap in

Aagje Helderder

Aagje Helderder

13-02-2018 om 17:42

Mv1

Dit is wel een heel volwassen manier om met je relatie om te gaan zeg..... *sarcasmemodus uit*** Tjonge, wat een onvolwassen opstelling vind ik dit.

Als je echt kiest, kies dan van harte, zonder deze slachtofferrol (en ik heb er een hekel aan om die term te snel te gebruiken) en het vooruitzicht op een gigolo. 1. Je blijft ondanks alles wat je zegt gefocust op seks (hoe vaak of hoe weinig) en 2. Zo geef je je man het idee dat je deze manier van leven accepteert en dat is ook niet eerlijk.

Wees duidelijk in wat je wilt en nodig hebt in je relatie. Desnoods op de lange termijn want van de één op de andere dag wordt het niet anders. Maar als je het laat gaan, komt er vanzelf ‘die ene andere ware liefde’ in je leven waar je geen weerstand aan kunt bieden omdat je toch al ongelukkig was. Selffulfilling prophecy heet dat.

Aagje

mv1

Aagje zegt het wat bruusk, maar ze heeft wel gelijk. Je zegt dat je het accepteert, maar dat klinkt op geen enkele manier door in je woorden. Accepteren is dat je echt oké bent met hoe het nu is en daar zelf steeds weer het beste van maakt. Wat je nu doet, is jezelf tot slachtoffer maken 'maar omwille van het kind' laat je het maar even zo. Dat is geen accepteren, en daarmee ben je dus ook niet eerlijk tegen je man!

Stel nou eens echt een ultimatum: we gaan in therapie of ik ga weg.

Pennestreek

Pennestreek

13-02-2018 om 19:46

Ik zie aan beide kanten totaal geen ontwikkeling

We staan nu, 628 berichten verder, nog op precies hetzelfde punt... Twee onvolwassen mensen die niet samen kunnen communiceren, geen zelfinzicht hebben, ook geen pogingen doen om dingen echt wezenlijk te veranderen, maar wel een kind hebben. En zichzelf ‘opofferen’ voor dat kind.

Heel eerlijk gezegd vind ik het een beetje triest. Mv1, als je man dan echt niet bereid is in therapie te gaan, ga dan in ieder geval in therapie voor jezelf.

Masja

Masja

13-02-2018 om 21:10

nou ja Pennestreek

In de rubriek 'relaties' loopt een draadje met al 2400+ berichten en daar zie ik ook niet veel veranderen...

Neemt niet weg dat ik ook vind dat Mv1 moet doorpakken one way or the other. Nu verzandt de boel in een grijs elkaar tolereren met onderliggende wrokkigheden. Ongezond, Mv1, ook voor jullie kindje

Pennestreek

Pennestreek

15-02-2018 om 22:19

Oh?

Ik neem aan dat je het draadje bedoelt over verder na vreemdgaan? Daar zie ik juist heel veel veranderen, en dat is ook precies de bedoeling van dat draadje. Verdergaan na ontrouw kan dan ook alleen maar als er (veel) verandert in een relatie, bijvoorbeeld dat je veel opener en eerlijker bent tegen je partner dan voorheen. Dat is zeker niet altijd makkelijk, en al helemaal niet als je relatie al een enorme opdoffer heeft gehad en je vertrouwen in de ander ook. Maar wij (misschien wel juist wij) weten hoe belangrijk het is om te communiceren en het vooral wel met je partner te hebben over je wensen, gevoelens en twijfels. Dat is dan ook precies wat ik Mv1 duidelijk probeer te maken. Door deze struisvogeltactieken kan ze misschien voor even de relatie redden, maar het is niet heel waarschijnlijk dat ze 'vanzelf' weer nader tot elkaar zullen komen.

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.