Spannend

Je haalt me de woorden uit het toetsenbord, knurf

Knurf:"Waarom wordt liegen tegen je partner als minder erg beschouwd als geen zin hebben in sex?"
Ik wilde net een hele verhandeling schrijven, maar eigenlijk komt het gewoon op jouw zin neer. Natuurlijk is een verschillende sexdrive een groot probleem in een relatie, maar je hebt dan de keuze tussen respect tonen en de boel open leggen en stiekem seks. Helaas bij velen wint de seks het van het respect. Dat je daarmee geen relatie meer hebt, maar een klucht ervan nemen ze kennelijk eenzijdig maar als te betalen prijs erbij.
Ook het eerder door Toosje bestempeld als naïef denken dat jouw partner je niet bedriegt zie ik niet als naïef, maar als een kwestie van vertrouwen. Natuurlijk zijn er vele Toosjes (m/v) op deze wereld en kan hypothetisch iedereen het daarmee aan leggen, maar in een relatie is wederzijds vertrouwen toch wel onontbeerlijk. Dat er partners zijn die achteraf dat vertrouwen niet waard bleken te zijn is één, maar dat naïef noemen is wat anders. Als je namelijk al bij voorbaat je partner niet het vertrouwen schenkt dan heb je namelijk al helemaal geen relatie meer, zelfs niet als die je wel trouw is. Zonder vertrouwen is de basis weg en staat de hele relatie op los zand.
Primavera

Ik verdraai niets

Beste Knurf en Primavera,

Ik verdraai niets, ik probeer het probleem rondom seks (of het gebrek daaraan) bespreekbaar te maken. Natuurlijk kan ik, net als ieder ander weldenkend mens, niet beweren dat liegen tegen de partner goed is. Maar ik vind wel dat er hier altijd zonder meer vanuit wordt gegaan dat degene die vreemdgaat zomaar vreemdgaat als blijkt dat hij/zij meer behoefte heeft aan seks dan de partner.

Geloven jullie nu echt dat de mannen over wie ik wel eens verhaal op dit forum, nooit in gesprek zijn gegaan met hun partner over het gebrek aan seks? Natuurlijk wel. Maar praten alleen lost het probleem vaak niet op, en het verlangen naar seks blijft bestaan.

Vaak gaat er een hele periode van onvrede vooraf aan het daadwerkelijke vreemdgaan. Een periode waarin wordt geprobeerd nader tot de partner te komen door te praten, aan te halen, te forceren of zelfs te smeken. Maar als het libido bij de partner er niet is, is het er niet. En hoeveel partners zeggen dan uiteindelijk: "Joh, het maakt mij allemaal niets uit. Leef je leven met mij op alle fronten, maar zoek de seks maar bij een ander." Dat gebeurt zelden.

Nu krijg ik heel erg het gevoel dat de man/vrouw die tegen dit probleem aanloopt, zijn/haar verlangens opzij moet schuiven. Punt. Maar zo simpel is dat niet. Een ieder die een sterk ontwikkeld libido heeft, zal begrijpen wat ik bedoel.

Knurf zegt: "Waarom wordt liegen tegen je partner als minder erg beschouwd als geen zin hebben in sex?"

Dat heb ik nooit beweerd, dat liegen niet erg is. Wel ben ik ervan overtuigd dat het voor velen de enige uitweg is als de seksuele relatie (bijna) volledig is doodgebloed en het onderwerp niet bespreekbaar kan worden gemaakt. Geen zin hebben in seks is niet slecht, net zo min als WEL zin hebben in seks slecht is. Het probleem kan echter wel zo hoog oplopen dat de partner die WEL behoefte heeft aan seks, dit uiteindelijk bij een ander zoekt, en dit omwille van het huwelijk (en daarmee de sociale cirkel van familie, vrienden en vooral kinderen) niet aan de partner vertelt.

Ik hoop van harte dat velen van jullie wél die fijne relatie hebben met wederzijds respect, een middenweg in de seksuele behoeften van beiden. Maar helaas merk ik dat dit in de praktijk vele malen minder vaak voorkomt, dan wij zouden willen.

Groetjes,
Toosje

Lara

Beste Lara,

Mijn man zal een paar jaar geleden ook gezegd hebben dat ik geen reden had om vreemd te gaan omdat we nog vaak seks hadden. Wij hebben alleen allebei een andere definitie van "vaak"...

Maar je hebt gelijk. Gebrek aan seks hoeft niet altijd DE reden te zijn om vreemd te gaan. De spanning alleen al is lekker. En verslavend. En dat is waar ik de starter van dit draadje voor wilde waarschuwen.

Mannen hoeven overigens bij mij niet aan te komen met een smoesje. De reden waarom ze vreemdgaan, interesseert mij niet zoveel, want ook mij gaat (of eigenlijk ging) het om de spanning!

Groetjes,
Toosje

Wat een k-smoes

Toosje:"Als jij niet op hun uitnodiging ingaat, is er wel iemand anders die dat wel doet. Zij hebben de keuze om vreemd te gaan al gemaakt."
Wat een k-smoes om je eigen verantwoordelijkheid weg te schuiven. Het lijkt verrekt veel op die ik wel eens hoor van mensen die gestolen fietsen bij verslaafden kopen. Ach, als ik hem niet koop, koopt een ander hem wel en dan vooral niet nadenken over da meisje wat haar verjaardagscadeau kwijt is of wat de effecten van de drugs die voor het geld gekocht wordt zullen zijn. Jij hebt een mooie fiets immers, het was de dief ZIJN keus om te stelen en het geld in drugs te stoppen en dat meisje had gewoon maar beter op moeten passen.
Op het moment dat je vreemd gaat of een affaire begint met een getrouwde man is dat JOUW keus en zijn de gevolgen ook JOUW verantwoordelijkheid.
Wat te weinig seks krijgen betreft. Soms zal dat gewoon een smoes zijn, soms zal het de waarheid zijn dat doet er niet toe. In een relatie heb je een overeenkomst met elkaar die toch over het algemeen inhoudt dat je geen seks buiten de deur hebt. Als op een gegeven moment één van de partners zich daar niet meer aan wil houden omdat hij/zij de seksfrequentie te laag vind dan moet hij /zij dat kenbaar maken. De andere partner heeft dan de keus of hij/zij toch meer wil of het goed vindt dat de ander er buiten wat bij zoekt of te zeggen nou als je seks buiten de deur wilt doen dan mag je alles buiten de deur doen en hou ik de relatie voor gezien. Dat recht ontneem je iemand door stiekem vreemd te gaan, alleen maar omdat de derde optie, waarvan je in je hart weet dat dat misschien de keus van je partner zou zijn niet wilt aanvaarden. Geen respect noem ik dat.
Je kunt niet aan de ene kant beweren dat die seks zooo belangrijk is dat het normaal is dat een partner niet zonder kan en aan de andere kant stellen dat 'alleen maar seks' geen reden mag zijn om de relatie te beëindigen.
Ik denk trouwens dat vreemd gaan ook vaak gewoon een samenkomst van omstandigheden is ipv een bewuste keuze die iemand voor die tijd neemt en achteraf als verontschuldiging de relatie een stuk negatiever te gaan zien zodat de 'schuld' lekker bij de bedrogen partner ligt ipv zich af te vragen wat je in hemelsnaam aan het riskeren bent en waarom je zoiets de persoon waarvan je zegt te houden aandoet.
Groeten Primavera

Terpi

Waarom de aandacht? Waarschijnlijk omdat mijn mening niet de meest gangbare is? Jij mag denken dat ik mijn ervaringen slechts fantaseer, terwijl ik het alleen maar uit op dit forum om ook "de andere kant" eens te belichten. Juist omdat ik een andere mening heb. Een forum waar iedereen het met elkaar eens is, heeft tenslotte geen toegevoegde waarde.

Over jouw ex kan ik kort zijn. De man die ik via OOL heb ontmoet, is nog altijd getrouwd en heeft al een paar jaar geleden een streep gezet onder zijn buitenechtelijke seksuele activiteiten met mij.

Groetjes,
Toosje

Spannend69

Je zegt dat je besproken hebt dat je ook wilt knuffelen en dat niet alles op sex moet uitdraaien, maar hoe heb je hem dat uitgelegd? Zegt hij dat hij het begrepen heeft? En wat vindt hij er zelf van?
Ik snap echt dat je graag met die ander wilt, want hij geeft jou wat jij nu mist, maar 9 van de 10 keer is dat een stap verder van je man. Misschien is het toch niet goed genoeg besproken, want blijkbaar mist hij je punt. Hoezeer benadruk jij dat je het mist en nodig hebt?
Niet als kritiek, maar mijn man mist totaal het punt als ik niet letterlijk benoem wat ik mis of hoe ik het wel eens zou willen of benadruk hoe vervelend ik iets vind.

Spannend69

Goed dat je reageert, ondanks negatieve reacties. Ik herken bijna alles in je verhaal. Mijn man had nauwelijks interesse in mij op dat gebied. De keren dat we tijdens 13 jaar huwelijk seks hadden zijn op 2 handen te tellen, en dan altijd op mijn initiatief. Praten, huilen, smeken, dreigen en nog meer praten, voorstellen, het heeft allemaal niets geholpen.

Ik kan me dus goed voorstellen dat je deze ervaring heel opwindend vind en je heftig erotisch reageert op de aandacht van deze man. Natuurlijk zet hij jouw belangen voorop, volgens mij weet hij heel goed wat je tekort komt en speelt daar goed op in.

Mijn cam-ontmoeting verliep ongeveer hetzelfde als die van jou. Maar er is één groot verschil: ik was al meer dan een half jaar bij mijn man weg en woonde alleen. Er is op dit forum al vaak gezegd: maak eerst een einde aan je huidige relatie en begin dan iets nieuws. Heel makkelijk geroepen en heel moeilijk gedaan, maar wel eerlijk. Tegenover je partner, je nieuwe vlam en niet te vergeten jezelf. Het is toch geen prettig gevoel in de spiegel te kijken met de wetenschap wat je achter je mans rug uitspookt? Oké het is een kick, het voelt goed, je krijgt zelfvertrouwen, maar vroeger of later kom je jezelf tegen en haalt de harde realiteit je in. Bijvoorbeeld je man komt erachter en dan is de pret goed bedorven. Hoe lang denk je dit nog te kunnen doen? Waar gaat dit toe leiden; een nieuwe liefde; en kortstondige affaire? En wat zijn de gevolgen ervan?

Erotische spanning is verslavend. En elke verslaving is een vlucht.

Weet niet of je mijn posting beschouwt als een moraalpreek, het is zeker niet zo bedoeld. Ik begrijp je heel goed, maar tegelijkertijd kan ik de neiging niet onderdrukken je te proberen terug te halen van de erotische wolk naar de werkelijkheid en zaken in hun juiste perpectief te plaatsen.

Spannend69, je weet wat je bij je man mist dus, maar denk eens goed na over wat je nog WEL met/van je man wil en kan.

Cybie.

Oh, nou snap ik het

Het gaat helemaal niet om een verschil in sexdrive, jij wilt alleen minder snel en omdat het je teveel werk is of te onromantisch is om dat je man precies te leren hoe je het hebben wilt, ga je liever met een internetminnaar in zee die dat al van een andere vrouw heeft geleerd.

Tuurlijk daar heb je een relatie voor, als je man niet kan ruiken hoe je het hebben wil dan ga je met een ander. Daarna is de manier van seks hebben met je eigen man natuurlijk geen probleem meer en krijg je meer zin.

De cyberseks of daadwerkelijk vreemd gaan zal ook helemaal geen impact hebben op je relatie en daarmee je gezin. Waarom denken mensen dat toch?

Kijk als jij je man wilt dumpen omdat hij niet goed uit zichzelf aanvoelt hoe je sex wilt en er niks belangrijkers is in jullie relatie dat jullie bindt is dat jouw zaak. Doe het dan wel alleen wel even netjes eerst. Cyberminnaar wacht wel op je, of niet natuurlijk als hij eerst weer met een andere cybervriendin bezig is, dat kan ook nog. Chatten met een man waarvoor je deze gevoelens hebt of dat nou over seks gaat of niet is trouwens zo wie zo een tijdsbom onder je relatie.

Of je waagt het erop en kijk wat er van komt. /*Ondergetekende zoekt alvast chips achterin het keukenkastje*/ Je zou natuurlijk met een heel klein beetje fantasie zelf kunnen verzinnen wat hier allemaal van gaat komen. /*Bergt chips weer op*/
Groeten Primavera

Vreemdgaan, liegen & bij elkaar blijven

Wat mij opvalt in de discussie vreemdgaan bij verschil in sexdrive, is dat men (in dit geval dan de vrouwen) meer spanning, erotiek en/of seks wil dan de huidige partner biedt en het daarom elders zoekt, toch bij hun hun man blijven want ze willen het gezin niet stukmaken. Met name om de kinderen.

Maar het lijkt me zo dubbel: je bent moeder, de kinderen gaan ervan uit dat papa en mama samen horen. En ondertussen weet jij dat je hun vader aan het bedriegen bent. Hoe voel je je dan tegenover je kinderen?

Ik zou dat niet kunnen. Ik had ook bij mijn man kunnen blijven zonder dat er iets op seksueel gebied tussen ons veranderde. Hij heeft nu eenmaal moeite met intimiteit en leeft zijn leven liever rustig voort dan er iets aan te doen. Daar heb ik me na 13 jaar proberen en vechten bij neergelegd en we zijn uit elkaar gegaan. Want gegarandeerd had ik die intimiteit vroeger of later bij iemand anders gezocht. Dat gelieg en gedraai wilden we allebei voorkomen, juist voor onze kinderen.

We respecteren en zijn eerlijk tegen elkaar en onszelf, en dat proberen we ook op onze kinderen over te brengen. Jammer genoeg niet meer als stel maar wel als vrienden en partners in de opvoeding.

Cybie

Blikspoes

Als ik iemands mening niet deel, houdt dat niet in dat diegene onzin praat, kan ook niet uit andere berichten halen dat iemand dat wel vindt, ik zie alleen veel reacties over het liegen/bedriegen.
Er zijn ook genoeg mensen die van het praatje monogamie ongemakkelijk raken.
Ik lees graag Toosje d'r visie, en ik geef ongevraagd de mijne terug

Lara en fladder

Amen!

Lang

Even 2 dagen weg voor m'n werk (en ALLEEN in de hotelkamer verbleven!), en er is weer veel bij gepost... Onmogelijk om op iedereen te reageren, maar ik wil toch een poging wagen.

Zonnetje: "...degene met de laagste spannings en seks behoefte krijgt het vetorecht over het leven van de ander." Dat is in de meeste gevallen waar. Vaak moet de partner met meer seksuele behoeften zich aanpassen aan de partner met geen/weinig seksuele behoeften. Ik kan me er niet bij neerleggen en daar worstel ik op z'n tijd echt wel mee. Dat ik erover lieg, heeft alles te maken met het gezin. De buitenwereld ziet ons als het ideale paar. Blijkbaar kunnen we goed toneelspelen. En de kinderen doen het prima op school, zijn gezond, doen aan sport. Kortom, ze zijn gelukkig. Daarom blijf ik (vooralsnog) bij mijn man.

Spannend, ik zou de laatste zijn om te zeggen dat je het NIET moet doen. Maar besef wel dat de gevolgen niet te overzien zijn. Want als de seks straks geweldig is in het echt, dan zal je alleen maar meer naar die man verlangen, en zal het niet bij 1 afspraakje blijven. Kun je dat ook, een dubbelleven leiden?

Cybie, chapeau voor jouw oprechte reactie aan spannend! Knap van je dat jij eerst de stap hebt gezet bij je man weg te gaan. Waarschijnlijk ben ik veel te egoïstisch. I want it all... Daarbij komt dat de kinderen nu in een stabiele gezinssituatie opgroeien. En zolang ik niet wegkwijn van het ongelukkig zijn, zit ik hier nog wel even.

Primavera, niet alles is zo zwart-wit. Natuurlijk legt het gedrag van vreemdgangers een bom onder de relatie. Dat zijn we ons zelf ook wel bewust, anders had spannend hier niet eens een draadje gestart. Maar het kunnen weerstaan van vreemdgaan, is niet voor een ieder even makkelijk.

Blikspoes: DANKJEWEL! Je hoeft het niet met me eens te zijn, kan het me wel voorstellen dat mensen dat niet zijn eigenlijk. Maar ik vind het fijn te horen dat mijn weerwoord ook gezegd mag worden hier!

Knurf, ik vind het verschil in libido niet HET excuus om te liegen tegen de partner. Ik hecht blijkbaar alleen minder waarde aan seks hebben met een ander. Het is "maar" een bezigheid. Hoe zei Kluun dat ook alweer? "Het is net zoiets als masturberen, alleen ik gebruik het lichaam van een ander om mijn doel te bereiken." Nouja... Maar het zou andersom ook gelden voor mijn partner. Als hij met iemand anders naar bed zou gaan uit pure lust, maar hij zou zijn verantwoordelijkheden voor zijn gezin (en dan vooral voor het geluk van de kinderen) niet uit het oog verliezen, dan kan ik daar wel mee omgaan.

Lara, je gaat er nu wel even zonder meer vanuit dat er in mijn relatie met mijn man niet gepraat wordt. Het tegendeel is waar. Jarenlang was het een belangrijk onderwerp in veel van onze gesprekken. Maar daarmee loste mijn verlangen naar seks niet op en het zijne werd er niet sterker door. Natuurlijk hebben wij gepraat over seks met een ander. Hij wilde dit persé niet. En toch was ik te zwak om het te kunnen weerstaan, terwijl ik echt wel van hem hield! Tijdens de heftigste periode (die echt al een tijd achter me ligt) had ik seks met mijn man wanneer hij zin had en met anderen als aanvulling. Hij gelukkig, ik gelukkig, kinderen gelukkig. Een tijdbom, dat zeker, maar voor dat moment helemaal niet zo'n slechte oplossing. Waarmee ik het niet goedpraat overigens.

Fladderbeestje, ik vind het nobel van je, maar ik denk ook: het is zijn keuze. Geniet er lekker van, meid, van de aandacht, de aanrakingen en de spanning. Hij heeft zijn verantwoordelijkheid naar zijn partner, niet jij.

Mijn man verliet mij bijna voor een ander, dat verdriet is met geen pen te beschrijven. Niet vanwege de seks, maar dat hij de toekomst van onze zoontjes zo in de war wilde schoppen, dat deed mij enorm veel verdriet. Daardoor is mijn vertrouwen in hem weg. Kwaad op haar ben ik nooit geweest. Waarom zou ik ook? Zij werd verliefd op een getrouwde man en wilde haar eigen huwelijk ervoor opgeven. Ik kende haar goed (ons kent ons in een dorp), maar ik heb nooit boos tegen haar gedaan.

Lang verhaal geworden. Soms is het moeilijk een mening of een gevoel in woorden te vangen.

Groetjes,
Toosje

Werk aan de winkel

Als de een 1x per week zin heeft en de ander 1x per 2 weken is er misschien best mee te leven, maar maanden verschil?? Dan is er werk aan de winkel denk ik.Therapie bijvoorbeeld.

Blikspoes

Huh?

Toosje: "Geniet er lekker van, meid, van de aandacht, de aanrakingen en de spanning. Hij heeft zijn verantwoordelijkheid naar zijn partner, niet jij."

He ja en als de echtgenote het bedrog van haar man ontdekt wat kan het je dan schelen dat ze in de kreukels ligt. Fladderbeestje wil dat niet, en dat heeft niks met nobelheid te maken, maar met eerlijk zijn en geen leven willen leiden wat bestaat uit leugens.

Ik ben het overigens met je eens dat degene die zonodig z´n partner bedriegt de hoofdverantwoordelijke is, maar dat wil niet zeggen dat de andere partij niks te verwijten valt.

"Maar ik vind het fijn te horen dat mijn weerwoord ook gezegd mag worden hier!"

Wie zegt dat dat niet mag?? Dat een heleboel mensen over je heen vallen (om het zo maar eens te zeggen) dat is wat anders.....

Ha!

Amber aan Toosje:"Dat een heleboel mensen over je heen vallen (om het zo maar eens te zeggen) dat is wat anders..."
Vergis je niet in het aantal semi-Toosjes, dat geintereresseerd meeleest, in stilte instemmend knikt bij Toosjes bijdragen, maar zich verder niet mengt in deze discussie.
Er zijn zoveel vormen van houden van en evenveel redenen om een langlopend, succesvol huwelijk niet op te breken. Als iemand er in slaagt om een manier te vinden om zelf gelukkiger te worden zonder dat man en kinderen eronder lijden, er indirect zelfs baat bij hebben, waarom moet dat dan zoveel morele verontwaardiging oproepen? Een ernstig gefrustreerde vrouw en moeder, dat is pas schadelijk!
Het libido is niet het meest wezenlijke van iemands persoonlijkheid, maar om het af te doen als onbelangrijk/egocentrisch gegeven is naief of Victoriaans puriteins.
Als alle middelen jarenlang tot niets hebben geleid dan blijft er soms geen andere weg over dan aanvulling zoeken. En denk vooral niet dat dat de weg van de minste weerstand is...
Amber

Blikspoes en anderen

Blikspoes zegt dat therapie zou kunnen leiden tot een oplossing voor beiden. Misschien. Maar wat is dan de oplossing? Leren omgaan met onthouding? Want zeg nou zelf: iemand die geen zin heeft, heeft geen zin. Daar valt meestal niet aan te tornen. En dan trekt de partner met een hoog libido al snel aan het kortste eind.

Jade, die bedrogen echtgenote benijden we allemaal niet om wat haar overkomt. Maar die man heeft wel zelf een keuze gemaakt, en het verdriet zal er (als het uitkomt) toch wel van komen. Dat is niet de verantwoordelijkheid van Fladderbeestje of welke vrouw dan ook, vind ik.

Zonnetje, er is een groot verschil tussen een affaire en een one night stand. Je hebt gelijk als je zegt dat je niet het vriendinnetje wil zijn van een getrouwde man, als je hoopt dat het uitgroeit tot meer. Helaas heb ik dit zelf ondervonden, het is verschrikkelijk! Ik wil ook meer van hem dan hij mij gaat geven. Maar wanneer het slechts gaat om seks uit lust, en beide partijen (minnaar en minnares) staan daar beiden achter, dan zie ik het probleem niet echt.

Amber, volgens mij is datgene wat jij schrijft wel in de kern wat ik bedoel. Klinkt minder hard dan wanneer ik het in mijn woorden neerzet. Een huwelijk is niet per definitie slecht als mensen bij elkaar blijven om andere redenen dan hartstochtelijke liefde voor elkaar. Natuurlijk is wederzijds respect belangrijk, maar soms loopt het in een relatie anders dan het ideaalbeeld. Dan is het moeilijk de situatie van het gezin, de sociale cirkel en daarnaast ook autonomie én wederzijds respect allemaal te combineren.

Groetjes,
Toosje

Ripmajo

Postings als die van jou, jagen mij de stuipen op het lijf. Volgens mij is alleen de OOL redactie op de hoogte van mijn echte naam. Ik kan alleen maar hopen dat zij dit voor zich houden, want mijn leven (en dat van mijn gezin) zou kapot gemaakt worden als dit bekend zou worden.

Als het op de meeting (die ik angstvallig vermijd...) gezegd werd door een forummer, kan ik niet anders dan concluderen dat het om een vermoeden gaat.

Groetjes,
Toosje

Wederzijds respect

Mijn beslissing mijn gezin uiteen te scheuren was de moeilijkste die ik ooit heb moeten nemen. En het klinkt voor velen raar in de oren, maar ik/wij hebben dat uit wederzijds respect gedaan. En naar de kinderen. Mijn man heeft nagenoeg geen libido en ik een volgens mij normale behoefte aan sex en intimiteit. Hij heeft jaren beloofd er iets aan te doen in de vorm van therapie of zelfanalyse maar hij kon het uiteindelijk niet. Het is te pijnlijk voor hem om tot de bodem te gaan. En mijn zelfvertrouwen als vrouw was zo goed als nihil te noemen. Vele pijnlijke en heftige emoties zijn er aan voorafgegaan die de kinderen zeker hebben meegekregen. Na een ingrijpende gebeurtenis (nee, geen verhouding) zijn we tot de conclusie gekomen dat deze situatie niemand gelukkig maakt. Als we om de kinderen bij elkaar waren gebleven, waren de wrijvingen blijven bestaan met alle verwijten over en weer die zich uitten in dagelijkse situaties.

En we hebben ons ook afgevraagd: wat als de kinderen volwassen zijn en zich realiseren dat hun ouders alleen vanwege hun bij elkaar zijn gebleven? Ik hou van mijn (ex)man, echt waar. Mijn grootste wens is dat hij me als vrouw zal begeren. Maar ik heb geaccepteerd dat hij is zoals hij is, en dat ik ben zoals ik ben. Een liefdesrelatie zit er niet in en als broer en zus of beste vrienden samenleven maakt mij niet gelukkig.

Ons gezin betaat nog steeds, dankzij ons wederzijds respect en warme gevoeles voor elkaar. We hebben alleen ons persoonlijke leven van elkaar losgekoppeld en dat gaat prima. De kinderen hebben moeten wennen aan de situatie en aan 2 woningen maar het loopt fantastisch. Mijn dochter zei laatst nog dat wij (papa en mama) veel vrolijker zijn en liever tegen elkaar. Ze weten ook dat we niet meer samenkomen. En dat ik een vriend heb, maar het kennismakingsproces verloopt heel gedoseerd en in samenspraak met hun vader. Mijn vriend weet trouwens van mijn gevoelens voor mijn man en respecteert dat ook.

Misschien een ingewikkeld verhaal maar toch ook weer niet. Nogmaals, ik zou niet met 2 of meer petten op kunnen leven. Ik zou bekant gek worden van gelieg en gedraai tegenover mijn partner en kinderen. Eerlijkheid is toch de basis van respect, of omgekeerd?

Cybie

Toosje

"Ik kan alleen maar hopen dat zij dit voor zich houden, want mijn leven (en dat van mijn gezin) zou kapot gemaakt worden als dit bekend zou worden."

Dat is toch vreselijk veel stress om daarmee te leven? Misschien leef je niet constant in angst, maar het speelt zeker vaak in je achterhoofd.

Begrijp me niet verkeerd, want ik veroordeel je absoluut niet. Maar hoe trouw ben je aan jezelf? Wanneer ben je jezelf? Als je je op en top vrouw voelt door de aandacht van een man? Als je met je gezin bezig bent? Als je met je man vrijt?

De leegte die je voelt zal je niet kunnen opvullen met nog eens 100 smachtende minnaars, of degene waar je al zo lang verliefd op bent.

En als laatste wil ik je zeggen: pas op meid, "I want it all" zeg je, maar bij een geheim leven bestaat de kans dat je straks met niets achterblijft. Er hoeft maar een gekwetst of gestoord figuur tussen te zitten die je kwaad wil doen en een boekje open doet.

Groetjes,
Cybie

Toosje

Volgens mij is je echte naam veilig. Maar ik ken tenminste 2 reguliere posters op OO die jouw reguliere nick kennen. En nee, die vertellen dat niet door.

Eigen keuze....

"Dat is niet de verantwoordelijkheid van Fladderbeestje of welke vrouw dan ook, vind ik."

De grootste verantwoordelijke is degene die z´n partner bedriegt, dat klopt. Maar de andere partij is ook schuldig, die houdt de leugen ook in stand.

Dat de minnaar of minnares het niet kan schelen als de bedrogene wordt gekwetst (mocht het uitkomen) blijf ik verbazingwekkend vinden.

Maar dit vind ik, dit vind jij dus niet

Amber,

"Amber aan Toosje:"Dat een heleboel mensen over je heen vallen (om het zo maar eens te zeggen) dat is wat anders..."

Dat was ik die dat schreef

"Vergis je niet in het aantal semi-Toosjes, dat geintereresseerd meeleest, in stilte instemmend knikt bij Toosjes bijdragen, maar zich verder niet mengt in deze discussie."

Ja, maar die reacties zie je dan ook niet natuurlijk, daar heb ik het dan ook niet over.

Jade en sancy

Jade zegt: "Dat de minnaar of minnares het niet kan schelen als de bedrogene wordt gekwetst (mocht het uitkomen) blijf ik verbazingwekkend vinden. Maar dit vind ik, dit vind jij dus niet"

Dat heb ik niet gezegd dat het me niet kan schelen. De meeste minnaars die ik heb gehad, waren vrijgezel, dus daar gaat dit al helemaal niet op. Verder waren er een aantal internetcontacten of verre collega's bij die wel getrouwd zijn. Die partner ken ik niet en als het alleen maar om de seks gaat, sta ik daar niet teveel bij stil.

Dit wordt anders als je de partner wel goed kent en er een verliefdheid bij komt kijken. Ik probeer uit alle macht mijn grote liefde te vergeten, vind ook dat hij er eerst uit moet zien te komen met zijn gezin. Dat proberen we allebei echt. Als ik haar tegenkom (in het zwembad, het voetbalveld, de winkels), kan ik wel door de grond. Ik vind het vreselijk moeilijk te weten dat haar man zoveel van mij houdt en dat zij daar geen weet van heeft. Maar wat kan ik anders dan afstand houden en stiekem hopen dat hij in de toekomst tóch voor mij kiest? Ik ben ook maar een mens...

Sancy, ik verbaas me er wel over. Ik heb er nog nooit met iemand over gesproken. Mag alleen maar hopen dat die andere 2 forummers mij alleen van OOL kennen en dat ze niet bij mij in het dorp wonen ofzo! Ga nu toch heel anders kijken naar alle ouders op het schoolplein!

Groetjes,
Toosje

Foutje. toosje

Een hele tijd geleden heb je je een keer vergist in een draadje. Door forumbeheer is ingegrepen omdat je op die manier met 2 nicks in 1 draadje postte. Er zat maar heel weinig tijd tussen, want toen ik opnieuw klikte was de naam al gewijzigd. Maar ik heb de naam wel onthouden.

Sancy en Ribmajo weten dat ik het weet. Ze zouden best van mij willen weten wie jij bent, maar dat vertel ik niet. Klaar. Hoe ik ook mag denken over wat jij doet.

Tihama

Dankjewel

Dankjewel Tihama. Stel dat erg op prijs.

Groetjes,
Toosje