Kinderen contact op camping met andere kinderen

Waarom?

Waarom wil je zo graag dat je kinderen uitgebreid vriendjes maken met anderen? Als ze liever met elkaar optrekken, dan is dat toch ook prima?

Ach

Ach, dan kom je toch naast mij staan? Hier ook een zoon die ik zowat met een zweep naar de andere kinderen toe moet jagen. En als ie eenmaal de stap heeft gezet, dan heeft hij het opeens reuze naar zijn zin!
Tegenwoordig vertel ik hem dat hij maar eens moet gaan kijken wat de andere kinderen doen. Alleen kijken, meer niet. Dat durft hij wel, en de aansluiting komt dan regelmatig tóch.
Ik maak me er verder maar niet druk om, hij vindt "vreemde" kinderen nou eenmaal erg spannend en is zeer gehecht aan zijn eigen vrienden.

Dat s te proberen guinevere

Dat zou ik inderdaad tegen ze kunnen zeggen.

We gaan het uitproberen!

Hier ook altijd afwachten.

Onze jongens zijn ook niet zo van de snelle contacten leggen ( wie mij kent weet dat ze het niet van mij hebben haha ).
Vorig jaar stond er geen enkele nederlander op onze camping en heeft de voetbal op een gegeven moment de gewenste contacten gebracht. De middelste heeft toen ook cricket geleerd van onze buurjongens. Dit jaar staan we op een camping waar veel Nederlanders komen. Ik hoop dat het nu wat makkelijker gaat.
M.

Vriendjes

Mijn kinderen hebben nog nooit vakantievriendjes gehad. Ze zijn nu 8, 6, 4 en 1 jaar oud. Ze kijken niet eens naar andere kinderen. Ze spelen meestal toch samen en wij zijn zo weinig op de camping te vinden dat wij blijkbaar ook niet erg interessant zijn. Maar mocht je persé willen dat je kinderen dingen gaan doen dan zou je ook kunnen kiezen voor een camping met zo'n animeerprogramma. sommige campings hebben ook hele leuke programma's voor tieners. Dan vinden ze vanzelf aansluiting. En verder zou ik niet teveel pushen. Ik was zelf vroeger zo'n kind zonder vakantievriendjes en ik vond het zo vervelend dat mijn ouders iedere vakantie weer tegen mij liepen te zeggen dat ik op kinderen af moest lopen. Ik wou dat niet. Ik vond het wel best zo. Ik zag toen ik ouder werd echt op tegen de vakanties. Steeds weer dat gezeur. Toen ik 16 was ben ik ook direct gestopt met meegaan. Liever alleen thuis dan dat gepush. En ik snap het wel. Als ouder wil je dat je kind leuk kan spelen maar als een kind dat zelf helemaal niet wil ga dan niet lopen aandringen.

Verschillend

hier verschillen de twee kinderen. Oudste legt op zich makkelijk contact, maar vind het vreselijk moeilijk om eigenlijk de hele tijd in een zwerm kinderen op een camping te zijn. Hij is gevoelig en sociaal soms wat onhandig en trekt zich b.v. plagerige opmerkingen enorm aan en kan dan in woede ontsteken.
Jongste moet even een drempel over en redt zich daarna prima in een groep en vermaakt zich goed.

Gevolg is dat oudste bij de vouwagen gaat hangen (kan zichzelf ook minder goed vermaken dan jongste) en jongste is in geen velden of wegen te zien.

Ik ben er ondertussen wel van overtuigd dat de kinderen niet perse hoeven te spelen met andere kinderen. Toen we van het weekend belde naar de camping die we wilden reserveren (vorig jaar ook geweest) vertelde de eigenaresse dat er de eerste week nog niet veel mensen met kinderen zouden zijn, vond ik het eigenlijk wel prima. Voordeel is volgens mij namelijk dat ze zelf doen wat ze willen en niet mee hobbelen met een groepje kinderen. Lekker rustig lego-en of lezen....anders trekt de hele tijd de groep kinderen. Goed, dat laatste geldt op een gegeven moment voornamelijk voor mijn jongste zoon. De oudste komt zoals ik al eerder schreef terug op het groepsgebeuren en kiest dan zijn eigen activiteiten.

Zelf ben ik geen voorstander van te veel entertainment en vermaak voor de kinderen op de camping. Dan krijgen ze meer een houding van 'wat is er vandaag te doen', dan dat ze zelf bedenken wat ze zouden willen doen.

groetjes van Purk

Die van ons gaan wel direct de hort op

Onze kinderen kunnen meestal niet wachten tot de auto stil staat of ze zijn al weg. Jongste maakt heel snel contact en komt meestal binnen een halve dag al met een hele sliert vriendjes en vriendinnetjes aanzetten. Oudste is wat meer teruggetrokken en kijkt wat meer dekat uit de boom. Hij kijkt eerst wat een ander kind gaat doen, waar het mee gaat spelen en dan pakt hij hetzelfde speelgoed (meestal een bal of een diabolo) en gaat er dan vlakbij spelen. Meestal loopt het daarna wel vanzelf.

Hier ook verschillend

oudste vind niet alles leuk wat andere kinderen doen, maar hij krijgt meestal wel een paar kinderen zo ver dat ze zijn zin doen, whahah
Middelste heeft na een half uur spelen altijd een nieuwe beste vriend ( kijk mama dit is mijn beste vriend! en mogen we nu een snoepje) en en vervolgens na een uur weer een beste vriend erbij, vervolgens weer en weer, dus die loopt na 1 dag met een hele club rond.
en jongste? tja die loopt wat achter grote broers aan.

Dit jaar gaan we weer fietsen ( is nu de planning maar je weet het nooit) en dan staan we altijd maar heel kort op een camping voor we weer verder gaan. Kleine kinderen genoeg daar, maar ik vraag me af of het voor oudste nog wel leuk is... we zullen zien.

Onze ervaring

Hoe groter de camping, hoe meer kinderen, hoe meer groepjes hoe minder snel contact wordt gelegd. Kinderen hebben dan genoeg aan hun groepje en staan niet zo snel meer open voor nieuwe contacten. Als de camping klein is dan spelen alle kinderen met elkaar en ook die van mij dus.

Gaat redelijk

Onze 3 jongens zijn voornamelijk met elkaar bezig (als ze niet om ons heen hangen , maar sinds ze ook tafeltennissen zijn ze vaker ook met anderen bezig ('rond de tafel') en die kinderen komen ze dan ook weer tegen in het zwembad bijvoorbeeld. Maar ze lopen de 'deur' niet plat bij de andere tenten. De jongste is de sociaalste, maar die loopt toch het liefst achter zijn broers aan.
Jesse

Blij

Ik ben toch blij te horen dat mijn kinderen geen uitzondering zijn. Buiten het feit dat ik vind dat ik ook vakantie heb en niet steeds mama, mama wil horen zou ik het voor mijn kinderen leuk vinden als ze zich eens aansloten.
Dit jaar heb ik een voetbal, badmintonset en allerlei ander spul mee dus wie weet krijgen ze op die manier iets meer contact.
Mijn gevoel dat ik het mogelijk verkeerd aanpakte of dat mijn kinderen een uitzondering waren had ik al na de vorige vakanties maar nadat mijn ex klagend aan de deur stond dat hij zich nu al druk kon maken dat ze weer om hem heen zouden hangen maakte nog meer dat ik me "zorgen "maakte. Helemaal toen hij aangaf dat het zoontje van zijn nieuwe vriendin overal maar op afstapte. Dat was zoooo leuk om te zien.
Ik vind het leuk om al die verschillende reacties van jullie te lezen.

Mijn zoon

van 6 zei dit jaar: "ik wil maar niet op vakantie, dan moet ik weer vriendjes maken." Ik geloof dat ik ook teveel push!!! Wat wel eens hielp is om te helpen met contact maken. Zo ging ik weleens naast een paar kinderen met hem voetballen en dan "per ongeluk" de bal naar die kinderen schoppen. Of samen in een zandbak en dan wat kletspraatjes met de andere kindjes totdat er contact kwam. Beetje het voorbeeld geven dus. Een vriendin van mij ging het ook gewoon vragen aan andere ouders: mijn dochter vindt het een beetje spannend, komen jullie badmintonnen? Ligt natuurlijk wel aan de leeftijd van je kinderen...
Eltie

Mijn zoon

gaat altijd heerlijk zijn eigen gang: daar komen andere kinderen vanzelf op af! Is wel een handige eigenschap als je enig kind bent!

Wat een verschil

het zal wel karakter zijn, mijn dochter maakt snel contact met iedereen, maakt niet uit of ze elkaar verstaan ze begrijpen elkaar volkomen.

hoe doe ik dat, ik ga met haar een paar keer naar de speeltuin, lach wat vriendelijk naar andere moeders, maak een compliment over andermans kind, dochter heeft in mum van tijd met alle senioren goed contact en loopt dus elke dag met een zakje gekregen snoepjes de camping over en heeft dus in mum van tijd een hele kliek vriendjes en vriendinnetjes.

erg makkelijk. Nadeel: ik moet het begrenzen want je bent haar zo kwijt, ze vindt bijna iedereen leuk en aardig.