Zie tegen weekend weg op
Dag allemaal, ik zit met het volgende.... Ik ben 45 jaar, gescheiden en sinds kort een vriend. We hebben het leuk samen en gaan komend weekend met een bevriend koppel van zijn kant een weekendje weg. Leuk, we hebben al vaker wat ondernomen en ging prima. Maar..... nu hebben ze met hun 3en besloten om voor zaterdagavond een tafel te reserveren in een karaokebar.... Iets waar ik eigenlijk helemaal niet van houd.... Ik ben meer een introvert persoon die er geen plezier aan beleeft om een microfoon in de handen geduwd te krijgen en die er eigenlijk ook geen plezier aan beleeft om naar de zangkunsten van anderen te luisteren. Heel jammer ook dat ze dit niet met mij overlegd hebben, mijn vriend ging ervan uit dat ik dit wel leuk vond. Nu wil ik geen spelbreker zijn en best meegaan, applaudisseren voor degenen die wel durven optreden en mijn best doen om de avond door te komen, maar ik wil absoluut niet zingen. Ik voel me ongemakkelijk als iedereen naar me kijkt. Nu wil mijn vriend wel dat ik gezellig meedoe. We hadden vorige week ook al iets over dansen, dat is iets wat hij goed kan en ik niet. En nu komt dat karaoke op de proppen wat ook niet mijn ding is, en voel ik teleurstelling en ook wel iets van ergernis bij hem. Ik vind het echt lastig, want buiten dat dansen en karaoke voelt het heel goed. Ik houd erg van gezelligheid, dat is het niet maar meer in de vorm van etentjes, spellen avonden e.d. Dit vindt mijn vriend ook leuk, maar hij is ook wel een feestbeest en ik absoluut niet. Hoe zouden jullie hiermee nu omgaan? Zijn er meer die niet van karaoke houden?
IMI-x2 schreef op 29-11-2023 om 18:06:
[..]
Dit is het punt toch helemaal niet! Hij respecteert jouw grenzen al meermaals niet, dát is het probleem.
Dat bedoelde ik ook! Heb het niet goed getypt zie ik!
Katja.A schreef op 29-11-2023 om 14:43:
Klopt allemaal wat jullie zeggen. Maar wij hebben het ook echt wel heel fijn samen. (..) het respecteren en accepteren van elkaar is voor mij namelijk enorm belangrijk, gewoon kunnen zijn wie je bent. Daarentegen zijn er ook genoeg positieve zaken te noemen, en geen enkele relatie is natuurlijk perfect.
Ik wil hier toch nog even op terugkomen. Hoe lang heb je deze vriend al? Je schrijft "sinds kort".
In de eerste periode van zeg twee jaar zou je toch wel behoorlijk op een roze wolk moeten zitten: de beroemde roze bril. Liefde maakt blind. Als je zijn serieuze minpunten nu al zo duidelijk ziet én voor jezelf goedpraat, dan vind ik dat toch wel zorgelijk. Welke problemen/minpunten verbergt de roze bril dan nog meer?
Je wilt toch niet dat over 2 jaar je ogen open gaan en je dan al beschadigd bent door een man die eigenlijk van begin af aan niet goed bij je past. Maak eens een lijstje voor jezelf van eisen waar een goede, lieve, gelijkwaardige partner aan moet voldoen. Voldoet hij daaraan? En nee, "need to haves" kunnen niet worden gecompenseerd met "nice to haves". "Need to haves" moeten er zijn.
Je zegt dat de tijd het zal leren, ja vast wel, maar tijd is in het nadeel van de kikker in de kookpot. Onthou dat alsjeblieft.
Mijn advies: geef hem nog één kans, en zeg hem dat. Als hij nog een keer niet luistert naar jouw "nee" (hoe groot of klein ook!), zet er dan een punt achter. Jij wilt een vriend die niet alleen maar goed voor zichzelf zorgt, maar die ook oprecht het beste voor jou wil. Jij hebt al laten zien dat je die middenweg prima kunt bewandelen, nu hij nog.
Katja.A schreef op 29-11-2023 om 14:43:
Klopt allemaal wat jullie zeggen. Maar wij hebben het ook echt wel heel fijn samen. (..) het respecteren en accepteren van elkaar is voor mij namelijk enorm belangrijk, gewoon kunnen zijn wie je bent. Daarentegen zijn er ook genoeg positieve zaken te noemen, en geen enkele relatie is natuurlijk perfect.
Ik wil hier toch nog even op terugkomen. Hoe lang heb je deze vriend al? Je schrijft "sinds kort".
In de eerste periode van zeg twee jaar zou je toch wel behoorlijk op een roze wolk moeten zitten: de beroemde roze bril. Liefde maakt blind. Als je zijn serieuze minpunten nu al zo duidelijk ziet én voor jezelf goedpraat, dan vind ik dat toch wel zorgelijk. Welke problemen/minpunten verbergt de roze bril dan nog meer?
Je wilt toch niet dat over 2 jaar je ogen open gaan en je dan al beschadigd bent door een man die eigenlijk van begin af aan niet goed bij je past? Maak eens een lijstje voor jezelf van eisen waar een goede, lieve, gelijkwaardige partner aan moet voldoen. Voldoet hij daaraan? En nee, "need to haves" kunnen niet worden gecompenseerd met "nice to haves". De "Need to haves" moeten er allemaal zijn.
Je zegt dat de tijd het zal leren, ja vast wel, maar tijd is in het nadeel van de kikker in de kookpot. Onthou dat alsjeblieft.
Mijn advies: geef hem nog één kans, en zeg hem dat. Als hij nog een keer niet luistert naar jouw "nee" (hoe groot of klein ook!), zet er dan een punt achter. Dan ven je hem beter kwijt dan rijk, ondanks zijn ongetwijfeld leuke kanten.Jij wilt een vriend die niet alleen maar goed voor zichzelf zorgt, maar die ook oprecht het beste voor jou wil. Jij hebt al laten zien dat je die middenweg prima kunt bewandelen, nu hij nog.
Ik zou hem vragen wat hij niet begrijpt aan het woord 'nee' en hem nog één keer duidelijk maken dat je niet wil en ook niet gaat zingen. Ook niet als hij je opgeeft, want dan ga je gewoon naar huis. Grenzen respecteren is de basis van een relatie. Zijn 'vind ik leuk' weegt allerminst zwaarder dan jouw 'wil ik absoluut niet'.
troelahoep schreef op 29-11-2023 om 17:31:
En een type als de broer van 1968 vind ik ook echt niet leuk. Heel onsympathiek, sorry.
Even voor mijn broer opkomen hoor. Het is ook een persoon met een hart van goud. Staat dag en nacht voor je klaar, is behulpzaam en gul. Ik neem gewoon nooit echt serieus wat hij zegt, want hij doet het bij iedereen, beetje plagen en porren. En hij weet dat hij terug kan krijgen en is daar ook sportief in.
Ik denk dat mannen echt anders in elkaar zitten, mijn vriend voetbalt en als ze in de wedstrijd zitten dan roepen ze echt dingen naar elkaar als 'klootzak' of "lul" loop harder enz enz... en daarna is het gewoon weer over en drinken ze lachend een biertje met elkaar (ik zou, als mijn vriendinnen me zo zouden uitschelden dat ook gewoon nog jaren onthouden, die mannen niet 🤣)
Maar goed, dat wil niet zeggen dat je alles maar moet accepteren, maar hij is hopelijk nog wel een beetje bij te sturen als je duidelijk aangeeft wat je wel en niet leuk vindt.
Jeetje, ik snap best dat je in het begin van een relatie vooral ook goed duidelijk moet maken wat je níet wil, maar om nou meteen de relatie te verbreken hierom...? Hierom het weekend beladen noemen vind ik persoonlijk ook wel een tikkie heftig hoor.
TO, je moet hem denk ik nog een keer echt goed duidelijk maken dat je niet wil zingen, dat je daar echt ongelukkig van wordt en dat het niet een kwestie is van 'even een drempeltje over geholpen moeten worden'. Als verder de relatie goed is en je ervan geniet, dan is het toch niet nodig om de relatie hierover te verbreken? Ik denk dat hij nogal enthousiast is. En daar een beetje in afgeremd moet worden. Dus ik zou het nog een keer heel duidelijk zeggen, je gaat niet zingen, als hij je op laat roepen ga je terug naar het hotel. En dat dan ook doen. Dat lijkt me helder genoeg.
Wel denk ik dat het goed is om het nog eens met hem te hebben over (jouw) grenzen. Dat neen ook gewoon nee is. Altijd. Maar het lijkt me echt iets dat in meer beginnende relaties voorkomt hoor, dat je elkaar nog wat moet aftasten. Misschien was zijn vorige relatie wel iemand die af en toe een zetje nodig had en dan wel kon genieten van wat ze eerst niet durfde. Jij bent anders, daar zal hij aan moeten wennen. Verder klinken jullie best als een goede match vind ik.
Katja.A schreef op 29-11-2023 om 14:43:
Klopt allemaal wat jullie zeggen. Maar wij hebben het ook echt wel heel fijn samen. Ondanks deze vervelende situatie wat bij mij veel teweeg brengt en zeker ook wel twijfel; het respecteren en accepteren van elkaar is voor mij namelijk enorm belangrijk, gewoon kunnen zijn wie je bent. Daarentegen zijn er ook genoeg positieve zaken te noemen, en geen enkele relatie is natuurlijk perfect. Had niet gedacht dat een weekend weg zoveel teweeg zou brengen.
Ik zie allemaal keurige narcistische patronen. Hij benadrukt steeds hoe jij tekort schiet maar hij jou dat ridderlijk vergeeft en je er zelfs bij gaat helpen. Want hij is geweldig, dus hij kan dat. Vervolgens ga jij voor jezelf benadrukken dat hij heus heel erg leuk is en gezellig en dat je gewoon wat meer je best zou moeten doen voor dit neusje van de zalm. Dus jij begint zijn kritiek en zijn voorstelling van de zaken, met jou als minkukel en hij als grootmoedige ridder, al te verinnerlijken. Run baby run!
1968 schreef op 30-11-2023 om 10:40:
[..]
Even voor mijn broer opkomen hoor. Het is ook een persoon met een hart van goud. Staat dag en nacht voor je klaar, is behulpzaam en gul. Ik neem gewoon nooit echt serieus wat hij zegt, want hij doet het bij iedereen, beetje plagen en porren. En hij weet dat hij terug kan krijgen en is daar ook sportief in.
Ik denk dat mannen echt anders in elkaar zitten, mijn vriend voetbalt en als ze in de wedstrijd zitten dan roepen ze echt dingen naar elkaar als 'klootzak' of "lul" loop harder enz enz... en daarna is het gewoon weer over en drinken ze lachend een biertje met elkaar (ik zou, als mijn vriendinnen me zo zouden uitschelden dat ook gewoon nog jaren onthouden, die mannen niet 🤣)
Maar goed, dat wil niet zeggen dat je alles maar moet accepteren, maar hij is hopelijk nog wel een beetje bij te sturen als je duidelijk aangeeft wat je wel en niet leuk vindt.
Ah, dat maakt een hoop goed... (jouw broer bedoel ik) maar toch. Ik zal wel gevoelig zijn, maar een partner die dat soort grapjes maakt of grofgebekt is, ik vind het gewoon niet nodig.
Het weekend komt er bijna aan. Ik ben benieuwd hoe het gaat lopen, het onderwerp is niet meer ter sprake gekomen, was even wat minder contact maar dat had met mijn werk te maken. Ik heb geprobeerd het karaoke gedoe wat van me af te zetten, omdat het voor mij erg zwaar aanvoelde allemaal. Neemt zeker niet weg dat het eigenlijke probleem daarmee ook is opgelost want dat is het zeker niet. Is ook zeker niet iets om overheen te stappen en gaat ook niet gebeuren.
troelahoep schreef op 30-11-2023 om 20:53:
[..]
Ah, dat maakt een hoop goed... (jouw broer bedoel ik) maar toch. Ik zal wel gevoelig zijn, maar een partner die dat soort grapjes maakt of grofgebekt is, ik vind het gewoon niet nodig.
Ik hou juist soms wel van grofgebekt en foute grappen.
Maar alles staat en valt voor mij met bedoelingen, hoe zijn die?
Dat geldt ook in dit verhaal van to wmb. Is het lief bedoeld van nieuwe vlam? Idd om haar over een drempel heen te helpen oid? Of is het volkomen egotripperig gedrag, wil hij eigen onzekerheid overschreeuwen of gewoon zijn eigen beperkte feestje vieren ofzo.
Het antwoord heb je al kunnen lezen, Pinokkio. Hij wil haar over een drempel helpen omdat hij denkt dat het vooral onzekerheid is.
Ik kan niet zingen en houd niet van karaoke. Ik zou genieten van alles wat het weekend te bieden heeft, maar het café uitlopen als ik moest zingen. En het zinnetje inpeperen: als een vrouw 'nee' zegt is het 'nee'.
Tsjor
Katja.A schreef op 30-11-2023 om 23:19:
Het weekend komt er bijna aan. Ik ben benieuwd hoe het gaat lopen, het onderwerp is niet meer ter sprake gekomen, was even wat minder contact maar dat had met mijn werk te maken. Ik heb geprobeerd het karaoke gedoe wat van me af te zetten, omdat het voor mij erg zwaar aanvoelde allemaal. Neemt zeker niet weg dat het eigenlijke probleem daarmee ook is opgelost want dat is het zeker niet. Is ook zeker niet iets om overheen te stappen en gaat ook niet gebeuren.
Je vriend maakt het zwaar door dat aandringen. En omdat jij door dat aandringen misschien aan jezelf gaat twijfelen. Op zichzelf is het iets heel lichts. Ik zou als de betreffende avond eraan komt, in de groep herhalen, ik ga met jullie (een deel) mee, heel lief bedoeld om mij te proberen over te halen, maar geloof me ik beleef er geen plezier aan en doe mij een plezier en ga straks niet bij mij aandringen om toch te gaan zingen. Dat vind ik zo'n afknapper. Zet je zelf neer als jurylid. En dan zou ik het loslaten.
Labyrinth schreef op 01-12-2023 om 09:36:
[..]
Je vriend maakt het zwaar door dat aandringen. En omdat jij door dat aandringen misschien aan jezelf gaat twijfelen. Op zichzelf is het iets heel lichts. Ik zou als de betreffende avond eraan komt, in de groep herhalen, ik ga met jullie (een deel) mee, heel lief bedoeld om mij te proberen over te halen, maar geloof me ik beleef er geen plezier aan en doe mij een plezier en ga straks niet bij mij aandringen om toch te gaan zingen. Dat vind ik zo'n afknapper. Zet je zelf neer als jurylid. En dan zou ik het loslaten.
Nou dat. En als je vriend dat niet accepteert, denk ik dat je inderdaad een relatieprobleem hebt. Foute vent c.q. mismatch wat betreft jullie interesses.
Ik was vermoedelijk na de zoveelste keer uitgevallen dat 't nou maar eens klaar moest zijn met dat gedram. Mijn ervaring is dat je met een ouderwetse aanvaring meer bereikt dan met vage hints of diepzinnige quasi therapeutische gesprekken.
Misschien goed om nog een keer heel duidelijk te zijn: NEE, je wilt niet Karaoke zingen, want je VINDT HET GEWOON NIET LEUK. Punt!
En dat heeft niets te maken met onzekerheid. Je MAG dingen gewoon niet leuk vinden.
Ik hou ook niet van bungeejumpen, verkleedfeestjes, zwemmen, gezelschapsspelletjes, teamsporten...gewoon omdat het niet mijn ding is...heeft niets met onzekerheid te maken. Ik ben niet onzeker.
Toevoeging:
Stel dat je toch onzeker bent mbt karaoke zingen. Dan is dat ook gewoon ok. En mag dat er gewoon zijn en het hoeft niet direct opgelost te worden. Tenzij het een grote belemmering is/een rem zet op alles in je dagelijks leven (ik ga ervan uit van niet 
)
Verder wilde ik nog zeggen dat je echt niet alles gemeen hoeft te hebben om een goede relatie te hebben. Zolang er maar genoeg over is wat je wel bindt.
Dus het lijkt mij geen dealbreaker dat hij van Karaoke en dansen en gek doen houdt en jij niet. Zolang je dat maar van de ander accepteert en respecteert en niet door gaat drammen om een nee in een ja te veranderen.
