Ben ik onslagen?

Je schrijft ook dat ze vier maanden opzegtermijn hebben. Is dat van beide kanten? Stel je zou zelf ontslag nemen, dan zou je vanaf twee weken geleden nog minstens tot half maart hebben gemoeten. Misschien hopen ze erop dat je zelf weg gaat door je abnormaal te behandelen. Maar andersom is de vraag of zij ook 4 maanden opzegtermijn hebben. Ze ontslaan jou. Tenminste, dat is hun bedoeling. Hebben zij korter? Dan zouden ze sneller van je af kunnen. Maar de manier zoals nu is meer nog gebruik maken van je kwaliteiten en je moet zelfs de nieuwe inwerken. En een overdracht schrijven? Is ook zoiets. Je moet van alles maar dan is het, tabé. 
Kan er ook echt niet bij, dat ze dit lef hebben op deze wijze. Heb het idee dat er iets achter zit. Waar is je eigen leidinggevende? En wat vinden je directe collega’s? 
Heb zwaar de indruk dat ze een plan hebben dat je uiteindelijk zelf vertrekt. Zoiets. 
Diegene die jou heeft ontslagen geeft geen antwoord op of je het schriftelijk ontvangt. En ook geen antwoord op of je al begonnen bent. Dit is echt eenzijdige beslissing en zonder antwoorden op vragen vanuit jou nav haar praatje. 

Wat is dit voor bedrijf? Zijn er kortgeleden andere leidinggevenden of managers/directeuren gekomen? 

Heb je hier al met je eigen leidinggevende over gesproken?

Waar is je direct leidinggevende? En wat zegt deze?

Dennenboom schreef op 27-12-2022 om 21:39:

[..]

Daar twijfel ik dus over.

Ik weet hoe het werkt. Vaak genoeg zien gebeuren. Als een bedrijf van je af wilt lukt dat linksom of rechtsom altijd. Alleen zitten ze niet te wachten op slepende juridische procedures of vervelende situaties op de werkvloer. Dus gaat de knip getrokken worden. En dan moet jij het slim spelen. 

"Ik weet hoe het werkt. Vaak genoeg zien gebeuren. Als een bedrijf van je af wilt lukt dat linksom of rechtsom altijd. Alleen zitten ze niet te wachten op slepende juridische procedures of vervelende situaties op de werkvloer. Dus gaat de knip getrokken worden. En dan moet jij het slim spelen."

Je hebt gedeeltelijk gelijk. Je kan een ontslag wel degelijk met succes aanvechten. Het punt is alleen dat als de werkgever maar vervelend genoeg is, de werknemer er op een gegeven moment ook geen zin meer in heeft en dan dus besluit om maar te gaan, als er maar een redelijk bedrag wordt betaald. Er is dan teveel kapot gemaakt door de ontslagzaak zelf.

Als je in staat bent om ook daadwerkelijk weer met min of meer frisse moed aan de slag te gaan als je een ontslagzaak wint, dan hoef je je baan helemaal niet kwijt te raken. En zit je in de positie dat als de werkgever echt per se van je af wil, ze met een hele grote zak met geld moeten komen (want laten we wel zijn, voor het gros van ons geldt dat als er maar genoeg geboden wordt, we best willen vertrekken).

De werknemer heeft in dit soort zaken niet per se een zwakkere positie omdat de werkgevers groter en machtiger zouden zijn - daar is het Nederlandse arbeidsrecht iha best tegen opgewassen - maar omdat de werknemer persoonlijk lijdt onder zo'n zaak, terwijl de werkgever meestal een wat groter bedrijf is, en dat heeft geen persoonlijkheid die kan lijden. Dat maakt onderhandelen aan de andere kant ook wel weer makkelijker. Arbeidszaken tegen kleine werkgevers zijn vaak nog vervelender want dan zitten er aan beide kanten chagrijn en gekwetstheid.

Denneboom, als er weer opmerkingen komen die erop wijzen dat van jou wordt verwacht dat je je werkzaamheden afrondt, vraag dan of ze het voor de duidelijkheid even op de interne mail (of anderszins op schrift) willen zetten. Dan zet je ze ook voor het blok. 

Het is nog steeds een ontzettend rare gang van zaken allemaal. 

Dennenboom schreef op 27-12-2022 om 21:38:

[..]

Mijn eigen leidinggevende is aan het skiën en ik wil geen slapende honden wakker maken. Ik ga er nog steeds vanuit dat iemand die niet hiërarchisch boven mij staat mij niet kan ontslaan.

Zijn ze niet je leidinggevende (dus je eigen teamleider/zijn directrice/haar directeur), maar wel van vergelijkbare niveaus? Dus bv van een ander vergelijkbaar team of daar weer de manager van? Zeg maar naasthogergelegen?

Dan zou ik dat niet te hard roepen. Want het zou zomaar kunnen dat je eigen leidinggevende al zo’n zelfde gesprek heeft gehad. Er gaan heul veul dingen mis in dit traject (van opzegtermijn tot -reden, van timing tot verslaglegging), maar dit is er een waar ze misschien nou net wel gelijk hebben. 

Zijn het mensen die hiërarchisch onder jou vallen heb je natuurlijk wel een punt. (De koksjongen kan niet tegen de kok zeggen dat hij ontslagen is. De leidinggevende van de slagers kan dat wel, als plaatsvervanger). 

Waar ik voor zou oppassen is dat er een sfeer gecreëerd wordt dat Dennenboom het allemaal niet meer zo snapt of goed begrijpt en het daarom beter is dat ze gaat. Wellicht is het daarom een idee dat als ze het weer vraagt, je meldt dat je gewoon je normale werk blijft doen en wacht tot je  op papier hebt gezien wat ze nou precies bedoelden in hun gesprek. Dat was tenslotte toegezegd. 

En heb je eventueel een rechtsbijstand of vakbondlidmaatschap? Dan kun je daar vandaag nog gerichte hulp krijgen, zodat je wel doet wat juist is. Helaas is net doen of er niets gebeurt is nl niet altijd effectief, en het zou zonde zijn als je bepaalde acties vandaag al kunt doen.

Temet schreef op 27-12-2022 om 11:56:

Heel raar dit. Wat je kan doen, is een brief of mail sturen aan je baas, daarin beschrijven wat er is gebeurd, aangeven dat je een schriftelijke bevestiging hebt gevraagd maar dat je die nog altijd niet ontvangen hebt, zodat je er nu vanuit gaat dat het allemaal éen grote vergissing is geweest en er geen sprake is van ontslag. En mocht dat anders zijn, dat je dan per omgaande schriftelijk bericht verwacht.

Als je bij die advocaat zit, kan die ook weinig anders dan een brief sturen met het verzoek schriftelijk te bevestigen dat er van ontslag geen sprake is.

Je weet anders pas echt wat er aan de hand is als je op 1 maart naar je werk gaat en dan wordt weggestuurd. Maar je wil dit natuurlijk voor die tijd al hebben opgehelderd.

Sterkte met deze jokers.

Ik zou dit advies echt opvolgen.

Temet is jurist en weet dus wat in deze situatie juridisch handig is te doen.

Door dit te schrijven geef je weer hoe jij de situatie ziet en hoe je je dus vanaf nu gedraagt (alsof je dienstverband gewoon doorloopt). Het is dan aan hen iets op papier te zetten en daar kan he dan mee verder.

Temet, ik zou zelf expliciet opschrijven een van hun drieën nl X gezegd heeft dat je ontslagen bent omdat je te oud bent. Dan ligt die, enorm foute reden, meteen vast. Voor het geval ze die reden vergeten in hun mail of brief op te schrijven. En nu nog niet erbij vermelden dat dat geen goede reden is. Mee eens?

Dennenboom schreef op 27-12-2022 om 15:57:

Sommige van jullie adviseren om te mailen. Mijn man en ik hebben eigenlijk bedacht datik net kan doen of het gesprek niet heeft plaatsgevonden, als niemand van hun iets daarvan op papier zet. Natuurlijk heb ik meteen na het gesprek een verslag geschreven en dacht erover het te sturen (wat Angela1967 opperde), maar dan bevestig ik dat mij ontslag is aangezegd. Nu weet ik van niks.
Vandaag, de eerste dag na Kerst, kwam ze naar me toe en vroeg of ik al begonnen was. Ik heb het domme blondje gespeeld en gevraagd waarmee. Er waren wat collega’s bij en ze antwoordde niet. Ik heb ook nog niks gezegd tegen anderen, dat verzwakt mijn positie volgens mij.
Ik heb het gevoel dat ik in een netflixserie zit. Heel fijn zes jaar voor je pensioen. Ik ga gewoon naar mijn werk, ben de oudste van de secretaresses, ik heb alle werkprotocollen geschreven, ben een soort leiders/moederfiguur voor de rest die allemaal na mij is gekomen, en voor zover ik weet werken we heerlijk samen. Ik ben niet autoritair, verdeel niet het werk, maar we doen allemaal op een natuurlijke manier wat iedereen leuk vindt en samen zorgen we dat het werk af komt. Dus waar dit ineens vandaan komt is me een raadsel.
Gek genoeg ben ik niet in paniek, ik heb nog steeds het idee dat ze nog wel teruggefloten wordt. Zeker omdat ze helemaal niet mijn meerdere is, dus hoe kan zij bepalen dat ik weg moet? Dat kan toch juridisch helemaal niet?

Maandag spreek ik een arbeidsrechtadvocaat, vriend van een vriend van mijn man, dus het juridisch loket ga ik niet bellen.

Vetgedrukte deel: nee, dit zou ik niet doen en lijkt meer op gedrag alsof je je kop in het zand steekt.

Zij kunnen alledrie een verklaring afleggen dat ze dat wel degelijk tegen jou gezegd hebben. En dan heb je drie verklaringen tegenover een van jou. Waar ging dat gesprek dan over? Mochten ze je dat vragen?

En aangezien er twee hoger in rang zijn, zou ik het wel serieus nemen.

Is de advocaat waar je heen gaat gespecialiseerd in arbeidsrecht? Dat is wel belangrijk.

Maak ook goede zakelijke afspraken over de kosten met de advocaat. In een ontslagzaak worden de kosten van de advocaat vaak (niet altijd dus) door de werkgever betaald. Maar hoe minder de advocaat kost, hoe meer geld er voor jou zelf (ontslagvergoeding) over is. En als je juist liever in dienst blijft, en dat is mogelijk, dan worden die kosten misschien niet vergoed.

Dus als je de mail die Temet adviseert nu al zelf schrijft, scheelt je dat alweer advocaatkosten.