Collega als swinger
Wat me nu toch overkwam. Ik ben nu alweer bijna twee weken op het werk geweest en ik voel me erg ongemakkelijk. Rationeel weet ik dat het nergens op slaat, maar mijn gevoel zegt anders.
Eervorige zaterdag gingen mijn man en ik eten bij een collega van me. Doen we vaker samen, zeker nu kinderen de deur uit zijn of hun eigen leven leiden. Wij werken al tien jaar samen en zijn met z’n vieren bevriend geraakt. Na het eten zaten we nog te kletsen en toen wilden ze iets vragen waar we niet van moesten schrikken. De vraag was: willen jullie een keer mee naar de parenclub waar we geregeld heen gaan of als jullie dat niet zien zitten, zijn jullie geïnteresseerd in partnerruil of seks met z’n vieren.
ik wist werkelijk niet waar ik kijken moest. Mijn lijf schreeuwde wegwezen, maar mijn man bleef kalm en zei dat wij dat eerst samen moesten overleggen. Mijn collega’s vrouw zei dat we het daar dan een week later over konden hebben, maar ik wilde het meteen afhandelen. Zij gingen even de keuken opruimen, dus ik zei tegen mijn man dat ik dat echt niet wilde. Hij gelukkig ook niet. Dat hebben we dus gezegd, maar maandags moest ik wel weer naar het werk.
ik weet dat iedereen op mijn werk seks heeft (leuk zo’n ambigue zin), maar ik weet nu iets van hem wat ik helemaal niet had willen weten, waar ik helemaal niet over had willen praten. Ja, ik ben een beetje preuts en seks is sowieso niet meer mijn hobby. De collega met wie ik op de kamer zit vroeg of ik en die andere collega ruzie hadden “want je ontwijkt hem steeds”.
Hoe snel slijt zoiets, ik vind het echt lastig. Weggaan wil ik niet, ik hoef niet meer zo lang voor mijn pensioen, dus ik ga niet van baan veranderen. Hij heeft niks verkeerd gedaan, het is alleen maar mijn gevoel. Ik kan er met niemand over praten zonder iets over hem te zeggen wat hij niet aan de grote klok hangt op het werk.
kenfan schreef op 10-03-2023 om 22:13:
[..]
Ik ben eind 50, laten we het er maar ophouden dat het wat meer inspanning vergt dan vroeger. En dat ik dat dat van meer leeftijdsgenoten hoor. Want dat ik vriendschappen en erotiek liever gescheiden houd, betekent niet dat ik seks nou zo'n beladen onderwerp vind dat ik er nooit over zou praten.
En verder is poepen ook heel menselijk, maar jij zou toch ook raar staan te kijken als iemand je out of the blue vroeg "zal ik je eens lekker inzepen?¨
Dus ja, als je weet dat je seksuele vertier of dat nou groepsseks of poepseks is, een niche is, dan is het ongepast daar een ander mee te overvallen.
Tja, dan kan ik enkel antwoorden dat dit dus heel persoonlijk is als het inmiddels al verworven is tot poepseks zelfs! Erg lachwekkend, dat dan weer wel 😂😂
overigens wel jammer dat de leeftijdsgenoten die jij kent diezelfde negatieve inspanningen kennen op deze vrij jonge leeftijd, mijn ervaring is totaal het tegenovergestelde namelijk en ben daar maar wat blij om. Zo zie je maar dat het nooit een hard gegeven is gelukkig.
ik denk dat ik bij de vraag al heel hartelijk had gelachen en gezegd dat ik bedank voor de eer en dat wij (partner en ik) niet de personen hier voor zijn maar dat zij vooral hun gang moeten gaan. En tot maandag op het werk.
Nu zou ik even bij je collega aangeven dat je het er nog even moeilijk mee hebt en even weer moet zoeken naar het vertrouwde vriendschappelijke gevoel van ervoor omdat je er echt door overvallen was en het je werksituatie nu beïnvloed.
Tegen andere collega's zou ik zeggen dat er thuis iets gebeurd is waar je even mee bezig bent maar wat je verder niet wilt delen.
Oh wat ongemakkelijk. Hoe goed bevriend ook, zou ik absoluut moeite hebben met zo'n vraag. Seks hou je BUITEN werk.
Sini
Toch blijf ik het gevoel houden dat er een verschil zit in wat een vriendschap is en wat kennissen zijn. Met een vriend kun je alles bespreken, dus ook seksleven en kun je ook de vraag stellen of ze zin hebben om een keer mee te gaan, waarbij 'nee' een heel gewoon onbeladen antwoord is. Daar kun je bijvoorbeeld ook mee bespreken dat je jouw eigen kind eigenlijk niet zo leuk vindt, maar ook de pijn die daarmee gepaard gaat.
Een kennis, daar bespreek je alleen mee wat je in het weekend hebt gedaan op een oppervlakkige manier. Bij zo'n contact zijn je kinderen altijd leuk en hebben ze natuurlijk wel hun issues, maar ondanks alles houd je vreselijk veel van ze.
In mijn ogen zijn vrienden dus mensen waarmee je werkelijk alles kunt bespreken, waarbij met kennissen je kiest voor de veilige onderwerpen. Ik heb een paar echte vrienden en heel veel familie en kennissen.