Wat is wijsheid, wie denkt er mee...?
Laat ik maar gewoon onder mijn eigen nick posten want het is inmiddels een publiek geheim dat ik thuis zit met een flinke burnout n.a.v. jarenlange overbelasting en "in de overleef-stand leven". Resultaat: begin oktober sloegen alle stoppen door en ik ben nu zeer beperkt (als in: niet) belastbaar, enkele lieve OOL-vriendinnen helpen me met eten en huishouden, en dat is ook wel nodg want het enige dat ik nog kan is schrijven (en dan nog met heel veel nadenken).
Mijn werk als ZZP-er staat op een extreem laag pitje, en mijn loondienstwerk van 9 uur per week tegen miniumloon ligt nu ook plat.
Twee weken geleden moest ik naar de arbo-arts, die zonder te luisteren bepaalde dat ik vanaf deze week weer 2 x 2 uur moest gaan werken. I.o.v. met mijn werkgever, met wie ik zojuist poortwachtergesprek had, is dat een weekje opgeschoven.
De arboarts is de enige die vindt dat ik weer 2 x 2 uur kan gaan werken, die uurtjes stellen volgens hem niks voor. En de arboarts is God de Heer Himself in Werkland, daar kan niemand tegenin, behalve het UWV.
Mijn werkgever heeft zojuist zonder veel moeite geconstateerd dat Fladder werkelijk op de bodem zit en dat zelfs die 2x2 uur eigenlijk niet kan. Morgen moet ik weer naar de arbo-arts, van wie ik weinig verwacht. Hij is de enige die me weer aan het werk wil hebben. DOkter, psych, maatsch.werk, zelfs werkgever ziet in dat mijn belastbaarheid momenteel nul is, maar wat hij zegt moet gebeuren.
Er zijn nu enkele mogelijkheden (met de kanttekening dat mijn contract eind januari afloopt).
* ontslag nemen. Hiermee verspeel ik al mijn rechten op ww, ziektegeld, whatever. De kans bestaat ook dat het tegen me zal werken als ik volgend jaar mijn spaargeld tot de vermogensgrens heb ingeteerd en naar de bijstand moet, want het ziet er niet naar uit dat ik op korte termijn (als in: binnen enkele maanden) weer gewoon kan werken.
* 2nd opinion bij UWV. Dit is in het topic van Fianna al besproken. Nadeel: dan stopt mijn loon. Ik krijg dat met terugwerkende kracht wel weer terug als het UWV mij in het gelijk stelt, maar de kans bestaat (zei ook mijn werkgever) dat daar net zo'n bureaucraat zit als bij de arbodienst, die bepaalt dat bij een gemiddelde burnout iemand na 4 weken weer licht te belasten is. In dat geval blijf ik zonder geld zitten (200 euro, maar voor mij is dat best veel) en ook dat kan tegen me worden gebruikt als ik later bijstand aanvraag (als in: verwijtbaar en zo). En het hele gedoe levert nieuwe stress op waar ik nu niet bepaald bij gebaat ben.
* toch 2 x 2 uur aan het werk tot eind januari = einde contract. Mijn werkgever is dan verplicht vervangend werk te zoeken. En dat is er niet, maar ze denken met me mee en zeggen: ja, ga dan inderdaad in vredesnaam maar paperclips rechtbuigen 
Aanvankelijk wilde ik daarmee instemmen, maar toen ik mijn agenda pakte om het in te plannen, werd ik enorm gestressed en sloeg ik helemaal dicht. Het lijf & hoofd lieten duidelijk weten dat ik zelfs aan 2 x 2 uur paperclips rechtbuigen niet toe ben. En ook mijn werkgever merkte dat.
Werkgever ziet het dilemma. Werk is zo heilig tegenwoordig...
HEt meest verstandig is ontslag nemen, voel ik, maar tegelijkertijd ook het stomst wat ik kan doen. Ik verlies dan alle rechten, en met het geld dat via de ziektewet (of hoe dat ook heet) binnenkomt kan ik mijn gang naar de bijstand (= nog meer gedoe aan mijn hoofd) nog verder uitstellen en in alle rust vanaf de bodem mezelf weer omhoog werken.
Van de arbo-arts hoef ik niks te verwachten (tenzij iemand morgen om 10 uur met me mee wil gaan om me te helpen, maar ik besef dat dat erg kort dag is & best veel gevraagd).
Graag jullie 2 cents.
Ooievaar, en nu uitgebreid
Ooievaar, qua vervangend werk: dat deed ik al. Maar omdat er nu iets bijkwam lukt me dat ook niet meer. Het vervangende werk werd onder omstandigheden gedaan die niet goed zijn nu voor me. Ik heb een aanpassing van het oorspronkelijke werk voorgesteld maar dat werd van tafel geveegd. De wil is er dus wel degelijk!
De arboarts heeft totaal geen idee wat voor werk ik doe en onder welke omstandigheden. Volgens mij snapt hij het zelf niet eens (wat ik me best kan voorstellen want het zit lastig in elkaar, maar verdomme, VERDIEP je er dan ook in!).
Er is docu over de visie van de arboarts en van het 1e poortwachtersgesprek. Die zijn IMHO niet compleet.
Het UWV zal wel voor mijn kosten zijn want ik ben degene die het aanvraagt. Het is door zowel arboarts als werkgever genoemd, maar ik ben degene die zich meot verdedigen en dus lijkt het me logisch dat ik het betaal.
Of het UWV oordele van huisarts c.s. ook naast zich neerlegt: dat vraag ik me ook af.
Bedankt voor het meedenken! Ik hb inderdaad vooral veel aan keiharde feiten. Heel fijn dat de meesten het niet leuk voor me vinden, maar zo zit de wereld niet in elkaar. En daarom heb ik veel aan dit soort tegengas!
Nasha
Het speelde aanvankelijk wel enigszins mee, maar is niet mijn reden geweest om ziek te melden. Ik kan me je verwarring wel voorstellen. Omdat mijn contract volgend jaar niet verlengd werd en ik het vervangende werk goed kon doen zonder copd-problemen, speelde het daarna geen rol meer.
Omdat ik psychisch opeens inkakte, kon ik ook het vervangende werk niet meer doen (mede vanwege de omstandigheden daar). En de door mij voorgestelde (en niet opgeschreven, grrr) oorspronkelijke werkzaamheden-mét-aanpassing (iets heel simpels waar ik zelf voor kon zorgen) werden afgewezen. That's the whole problem.
Ik kom straks of morgen weer terug hier
maar ik kak weer in dus ik neem mijn rust. Morgen ook een zeer heftig dagje (eerste training), maar blijf alsjeblieft prikkelen, meedenken, tegengas geven, etcetera en zodra het even kan reageer ik. Het kan me alleen maar helpen, ook al is het antwoord misschien niet altijd wat ik wil horen
Eventueel privé: fladderbeestje op gmail.
Bedankt!
Fladder, mogelijke mosterd na de maaltijd
Fladder, veel sterkte met alles. Ik heb niet het hele draadje kunnen lezen, af en toe een posting eruit gepikt.
Begrijp ik nou goed dat je behandeling intensiever gaat worden? Grote kans dat dat invloed heeft op je beschikbaarheid, en dat is dan wel iets waar de arboarts ook rekening mee moet houden. Het kan dan dus zinnig zijn dat te melden. Als je bij de psych zit kan je niet op datzelfde moment bij je baas zitten.
Ten tweede: arboartsen zijn ook artsen en als zodanig onderworpen aan het tuchtrecht. Daar heb je vast geen zin in/puf voor, maar het kan geen kwaad te weten dat hij verregaande horkerigheid/onbenul een klacht kan worden ingediend bij het medisch tuchtcollege.
nogmaals, sterkte
Temet
Fladder,
Ik heb je teruggemaild. Ik hoop dat je er wat aan hebt.
Ik vraag mij alleen af waar die richtlijnen staan dat een burnout-klant binnen 4 weken weer moet beginnen.
Dat vind ik eigenlijk echt nergens terug.
Op papier
Fladder, wat heb je nu eigenlijk op papier qua afspraken en wat niet? Als er helemaal niets op schrift staat, kun jij je misschien wel beroepen op het feit dat je het allemaal niet begrepen/ meegekregen hebt omdat je zo in de war bent.
Heb je het wel op schrift: had je daar dan ook direkt schriftelijk op gereageerd?
Ik heb in eenzelfde soort schuitje gezeten als jij, met als verschil dat het bij mij ging om een baan voor 32 uur in plaats van 9 uur. Ik heb alles van begin tot eind via de mail gedaan (ondanks het verzoek van mijn werkgever-ook via de mail- om dat niet te doen...) Daardoor heb ik een heel dossier kunnen opbouwen, waarmee ik kon bewijzen dat de werkgever niet voldoende meewerkte aan mijn herstelproces. Zowel de arboarts als mijn psycholoog meenden dat ik daar wel een rechtszaak mee zou kunnen winnen (dat zou mij opleveren dat ik na afloop van mijn contract nog een jaar lang doorbetaald zou moeten worden door deze werkgever). Echter achtte mijn psycholoog mij op dat moment niet in staat om dat aan te kunnen, daarom raadde hij mij af om die weg in te gaan.
Gr. Poezie.
Poezie
Ik heb e.e.a. inderdaad via de mail dingen gekregen, het meest recente eind vorige week. Op 1 ding moet ik nog op reageren, op 1 ding is inmiddels gereageerd.
Ik moet zo de trein in voor de behandeling en zo stoer als ik gisteravond was, zo brak voel ik me vandaag. Eerst dat maar (incl. gesprek psych en huisarts hierover). Brrr... 
Wat veel reacties!
Tjonge, wat een boel reacties waar we wat mee kunnen. Ik heb zelf gisteren een dagje media-vrij genomen om het allemaal te laten bezinken en er even afstand van te nemen.
Zaterdag heb ik nog wel een brief voor Fladder gemaakt die ze naar de bedrijfsarts heeft gestuurd om opheldering te vragen waarom hij vindt dat ze arbeidsgeschikt is en waarom hij het advies van 3 deskundigen naast zich neer legt. Verder staan er feitelijke onjuistheden in het verslag en die wil ik er dus in het belang van Fladder uit hebben.
De advocaten van de duivel zijn zo nuttig! En super Kiki dat je je ook wil inzetten voor Fladder door mee te kijken
Temet: wat jij zegt zat ik ook aan te denken. Die man houdt zich op geen enkele manier aan de artseneed die hij ooit zal hebben afgelegd. Maar op dit moment is zo'n procedure niet waar Fladder mee geholpen is. Dat is meer iets voor later zorg, maar zeker iets dat ik in mijn achterhoofd wil houden.
Met het feit dat Fladder een intensief behandelingstraject start deed hij helemaal NIETS! Zijn opmerking was: heb je die afspraken allemaal al staan? Plan dan maar je werk daar om heen, verdeel dat maar over 5 dagen.
Ik ga vanavond weer verder voor Fladder, moet eerst vandaag zelf de hele dag aan het werk.
Even hele korte update
Fladder zal zelf vast wel meer vertellen als ze daar de fut voor kan vinden.
Gisteren heeft Fladder overlegd met de huisarts en die had geen goed woord over voor de bedrijfsarts. Ze heeft met de huisarts afgesproken dat ze vandaag 2 uur gaat werken en zich daarna weer ziek meldt. Vooral om juridisch sterker te staan.
Wordt ongetwijfeld vervolgd....
Heel goed!
inderdaad staat ze sterker als ze laat zien het echt geprobeerd te hebben, maar dat het echt niet ging!
Fijn
Fijn dat de huisarts achter haar staat en meedenkt! En jij natuurlijk, Flabbergasted!
Epic fail
Misschien is het verstandig om niet teveel details te geven, want de sfeer is niet bepaald prettiger geworden en misschien leest er iemand mee die beter niet kan meelezen.
Ik heb het i.i.g. geprobeerd, met het serieuse voornemen toch me zo goed mogelijk in te zetten en wie weet zou het wel meevallen, moest ik alleen maar even een drempeltje over en zo.
Lang verhaal kort: na een uur ben ik door een not amused baas terug naar huis gestuurd omdat ik geen deuk in een pakkie boter kon slaan.
Ik zou misschien opgelucht moeten zijn omdat ik het serieus geprobeerd heb, maar ik voel me behoorlijk beroerd, eerlijk gezegd...
Baas
Het "voordeel" (sorry, alles is relatief) is wel dat je baas nu heeft gezien dat het écht niet gaat. Die kan dat wellicht aan de ARBO-arts laten weten.
Not amused
als in: koel, afstandelijk, een paar foute opmerkingen.
Fladder
Ik wil wel meelezen met flabbergasted. Je weet me te vinden neem ik aan? sancyvdb at gmail!
Sancy
Je hebt bijna mail
Kiki en sancy
Wat fijn dat jullie Fladder ook willen helpen. Jullie zijn op dit gebied zo te lezen een stuk beter onderlegd dan ik. Ik heb zelf ook wel te maken gehad met langdurig arbeidsverzuim, maar ik dank God op mijn blote knietjes dat mijn bedrijfsarts één en al begrip was en mij in alle rust heeft laten herstellen en reïntegreren.
"not amused" klinkt als...
Ik ken dit bedrijf, heb er zelf een paar jaar gewerkt. Wat jij omschrijft als "not amused" klinkt in mijn oren als de normale gang van zaken daar. (Helaas)
Leg dat dus in ieder geval naast je neer, dat ligt niet aan jou!
Gr. Poezie.
Flabbergasted en poezie
Flabbergasted, dikke knuffel voor jou! Elke dag weer!
Poezie: weet ik, ja. Ik voel me ook niet persoonlijk aangevallen. Maar tegelijkertijd vreet dit enorm aan me. Het triggert oud zeer en eerlijk gezegd heb ik het idee dat het gedoe mijn genezing behoorlijk dwars zit.
Aan de lieve mensen die me helpen willen
Jullie horen gauw van me per mail, maar ik heb nu even de behoefte me even terug te trekken, en ik denk dat ik daar aan toe moet geven. Mijn werkpoging dinsdag heeft er (naast het al bekende gelazer met arbomeneer) behoorlijk hard ingehakt en mijn psych was ook niet blij dat ik weer eens een poging tot "flink zijn" heb gedaan.
Gisteren heb ik de papieren voor de 2nd opinion gekregen. Ik zit er al de hele dag naar te staren als een kip naar het onweer. Ik heb besloten het voor vandaag even los te laten. Zou ik het tot maandag even kunnen laten liggen? Dit weekend ben ik weg en ik ben zo ontzettend moe en down door dit alles... Ik wil het even tijdelijk loslaten... Kan dat?
Ja dat kan
Lieve Fladder,
Ik vind het juist hartstikke goed dat jij nu ZELF beslist om het los te laten en tot maandag te laten liggen en je niet laat leiden door anderen die vinden dat het eerder zou MOETEN. Heel goed, de wereld zal echt niet vergaan als jij tot maandag wacht. Gewoon doen!
bij de weg: hoe zit een kip naar het onweer te staren overigens?
Ik kan het niet laten
Dank je, Sini...!
Ik zit alweer een uurtje met die 2nd opinionpapieren op schoot en ik word er niet vrolijk van. Goed, ik kan dus kiezen uit de volgende onderdelen:
1) kan ik mijn eigen werk weer doen/is het werk dat ik moet of wil doen passend voor me? Vul bijlage 1 in = mijn geschiktheid voor werk. Plus bijlagen: functieomschrijving, plus brief bedrijfsarts met welk werk ik aankan (dat is zo vaag als Londense mist).
2) doet mijn werkgever genoeg om mij weer aan het werk te helpen? Vul ook bijlage 2 in (inspanningen werkgever) en stuur probleemanalyse (is er amper), plan van aanpak (is er niet, het is "mevrouw kan gewoon weer werken"), brief van bedrijfsarts wélk werk ik aankan (dat is met 1 woord vaag neergezet) en verslag (ha ha bloody ha, stelt niks voor, en ons aandringen op een onderbouwing is nog steeds niet beantwoord).
3) doe ik genoeg om weer aan het werk te gaan? Vul bijlage 3 in, mijn inspanningen om weer aan het werk te gaan (incl de bijlagen die in 1 worden genoemd).
Ik vermoed dat bijlage 1 en 3 op mij van toepassingen zijn. Maar dan nog... Het is er allemaal op gericht mij weer aan de bak te krijgen. Prima, hoor, maar het is juist de bedoeling dat Fladder voorlopig even NIET werkt.
Hoe vaker ik het overlees, hoe moedelozer ik word. Het is alleen maar "wat zegt/doet werkgever en bedrijfsarts (in dit geval arboarts)". Nou, die hebben dus vet schijt aan mij en wat het best voor mij is.
Flabbergasted is in het bezit van de mails van arboarts en baas, ik zal het ook naar Sancy en Kiki sturen. Mochten er meer mensen mee willen denken: gráág.
Even een voorbeeldje uit bijlage 3 (met als kanttekening dat ik het in het echt veel zakelijker en minder emotioneel zal neerzetten, maar verdomme, ik voel me echt in een hoek gedreven dus vergeef me mijn ongenuanceerdheid!):
* Wat heeft u tot nu toe gedaan om weer aan het werk te gaan? Nou... Ik heb een poging gedaan en knapte na een uur af. Staat nogal magertjes als argument, he... Mijn psych vindt dat ik de behandeling moet melden, maar is dat niet vooral in mijn belang en niet in het belang van dat heilige werk?
* Heeft u hulp nodig van uw werkgever om weer aan het werk te gaan? Ja. RUST!!! TIJD OM MEZELF TERUG TE VINDEN!!! En om de behandeling te kunnen volgen. Met als resultaat dat ik misschien weer een keurig nette, plichtsbeseffende werknemer kan worden... Hm, klinkt niet overtuigend... Immers, je moet werken, niet rusten...
* Heeft u die hulp van uw werkgever gekregen? Nou, als jij stilzetten van het salaris gezondheidsbevorderend vindt...
* Wat vindt uw werkgever van uw inspanningen om weer aan het werk te gaan? Ach, die stond niet bepaald te jubelen dat ik na een uurtje Jostiwerk al volledig aan barrels ging...
* Wat vindt arbodienst van (zie vorige vraag)? Geen idee en volgens mij zal het hem ook aan zijn reet roesten.
* wat vindt u van uw inspanningen om weer aan het werk te gaan? Nou, daarin ben ik al veel te ver gegaan, al jarenlang, zowel als zelfstandige als bij deze werkgever (waar ik overigens nog geen jaar zit). Ik ben niet voor niks zo in de vernieling gegaan (goh, iets zegt me dat dit niet bepaald indruk zal maken, na de melding over dat uurtje proberen bij deze werkgever).
* Ruimte voor aanvullende opmerkingen: laat me met rust, geef me de tijd om weer te mogen helen, lig me niet nog verder dwars, want ik merk dat ik er alleen maar beroerder van word...
By the way: de brief over mijn "inspanningen" is er niet. Nergens staat dat ik sowieso al vervangend werk deed omdat ik een loopblessure had, nergens staat dat ik afgelopen week een werkpoging heb gedaan.
Ik ik zit hier te janken als een kind, teveel prikkels en "je moet dit en je moet dat" en vraag me af waarom anderen die overspannen/burnout/anderszins van de leg zijn geraakt wel die rust kunnen krijgen die ze nodig hebben, en ik alleen maar verder opgejaagd word...
Excuseer mijn slachtofferrol, maar ik ben zo godallemachtig moe en voel me opgejaagd alsof ik een misdadiger ben... 
Joh fladder
Adem in, adem uit en laat lossssssss
Gedaan? mooi. Nu nog een keer.
En nog een keer.
Rustiger? Mooi.
Nu leg je de formulieren naast je neer en gebruikt de vragen als leidraad.
Schrijf op wat je kunt. Alles wat je bedenken kan. Nier op die formulieren maar in een bestand. Dondert niet hoe.
Dan stuur je dat naar je begeleidingsteam (hahaha!) en dan gebruiken die een 'vertaalprogramma' om het om te zetten in pseudoarbolegalese.
Sancy
Als het goed is heb je al mail...
Ik baal er zo vet van dat ik me zo laat opnaaien, maar er hangt zoveel van af
Dank je.
Enne...
...ik neem NU een douche (had ik gisteravond al moeten doen, schaam...), met een lekker luchtje, dan een bak koffie (de sjieke met smaakje voor de Senseo) en dan ga ik doen wat jij zegt, Sancy. Gewoon compleet vanuit de rechterhersenhelft alles opschrijven in een doc.
Fladder
1 concreet puntje ff (plus knuffel natuurlijk).
Ik denk dat je namelijk alles wat gericht is op je langdurig herstel kunt aanvoeren bij die vraag wat je doet om weer aan het werk te komen. Dus: uitrusten, hulptraject gezocht en opgestart (kost klauwenvol energie), informele hulp van vrienden en bekenden gevraagd en aangenomen, huishouden anders ingericht, volgens mij las ik ergens dat je ex iets ex-tra's heeft gedaan kwa opvang, verder eet je en slaap je en streef je naar regelmaat, je hebt onze hulp ingeroepen (nou ja, da's vrienden en bekenden), je hebt naar jezelf gekeken, je staat open voor suggesties enzenzenz.
Dus dat soort dingen.
Zou dat wat zijn?
Volgens mij maakt het ook nog uit hóe je het opschrijft, dus ik hoop dat nog een van de deskundigen zich meldt want je moet dit natuurlijk naar de beoordelaar toe schrijven.
Heb weer moed.
Lieve allemaal, jullie hebben geen idee hoe dit me allemaal steunt en aanmoedigt om door te gaan met knokken. Er zit inmiddels een denktank voor het UWV-gebeuren, maar buiten OOL om is er ook nog iemand anders in beeld gekomen die mogelijk wat kan betekenen. Omdat dit een openbaar forum is kan ik er niet teveel over zeggen, maar uit de eerste mailwisselingen heb ik ook weer moed kunnen putten.
Ik ga nu mijn hoofd proberen leeg te maken. Ik heb om me af te reageren eerder deze week een haakwerkboek en wol gekocht en ben een beigebruin vest aan het haken. Daar moet vanavond zeker 10-20 cm bij!
Dus als ik ergens zeg dat ik aan mijn bruine trui zit te werken, betekent dat niet wat er normaliter mee bedoeld wordt maar dat ik even in de "verstand op nul, blik op oneindig"-stand ga.
Ik ben echt supermoe nu, maar de angst is minder.
De kracht van internet... Heeft iemand dat al eens tegen Beatrix verteld? (n.a.v. haar kersttoespraak)
Fladder nogmaals
rechtsbijstand, meer zeg ik niet....
Fladder
Nee, Trix weet het nog niet, maar we zullen haar een link naar deze site sturen! 
Ik hoop dat het een fijne trui wordt. En breien is erg therapeutisch. Ik hoop dat de spanning dan een beetje van je afstroomt. Lekker op tijd naar bed en lekker veel douchen.
En blijf vertrouwen houden, je bent niet alleen, kijk eens wat een groot netwerk je hebt!!!