Opvang [als kind naar VO gaat]

Astrid

Kop op, meid. Ik ben geraakt door je berichtje. Tuurlijk ben je wel geschikt als moeder. Ik lees al een tijdje je berichtjes en heb altijd je totale inzet voor je zoon bewonderd. Mens, zoals jij beschreef hoe je probeerde je zoon op de rails te krijgen aan het begin van de brugklas vorig jaar. Er zijn weinigen die dat kunnen en doen. En ik snap ook dat het op een gegeven moment de koek op is, dat iedere vezel van je lichaam geirriteerd raakt als het niet lukt, als je bezig blijft tot 23.30 met je zoon. Dan blijft er geen tijd meer voor jezelf over. Dat houdt niemand vol.
Maar je bent nu toch op zoek naar een oplossing voor je zoon waarbij jij ook jezelf kunt blijven, namelijk Astrid, moeder (ook van je andere kinderen) en niet alleen (huiswerk)begeleider. Externe begeleiding lijkt me in jullie geval een goede stap naar een andere fase. Ko op meid, twijfel niet zo aan jezelf, je bent ook maar een mens.
Dat wilde ik je even zeggen. Sterkte!

Wat een bijzondere conclusies worden er getrokken

Fio, Je perse het negatieve lezen. Dan ga ik niet mijn best doen het te bestrijden. Jammer voor je zoon dat hij het niet aankan.

Anna

Mooi verhaal.
Ik heb een heleboel zinnen geschreven en ook weer gedeleted. Het wordt zo snel een metadiscussie en daar wil ik niet aan beginnen.
'Je kan niet iedereen tevreden stellen.' Laten we het daar maar op houden.
Ik lees hier veel verhalen van ouders van zorgenkinderen en ik vind het steeds weer ontroerend te lezen hoe hard iedereen aan het werk is om de juiste oplossing te zoeken voor hun situatie. Mooi.

Sorry pelle

Ja, ik reageerde inderdaad op Nikus.

Hier mocht zoon ook met net 10 (hij is vlak voor de zomer jarig) naar het VO. Toch nog maar gr. 8 laten doen en hij is toen met net 11 gegaan. Niks bijzonders in zijn klas. Zitten er nog 4. Er is hier 1 VO school in de stad waar op dit moment een 10 en zelfs 9 jarige (zou nu wel 10 zijn) in de brugklas zitten. Maar goed dat zullen wel geen autistische of ADHD-ers zijn. Vast lieve modelkindjes.

Belang van schoolkeuze

Ook op mijn dochters vo school zitten al hele jonge kinderen. Ik denk dat het steeds vaker voor gaat komen. Na de groep die nu in groep 8 zit, is de oktobergrens hier in de buurt (eindelijk) losgelaten, dus in de toekomst zal het nog gewoner worden.
Ik denk wel dat het met adhd extra moeilijk is. Je zou kunnen kiezen voor een gestructureerde school. In een naburig dorp is er bijvoorbeeld een gymnasium met veel structuur in het eerste jaar. Een vierkant rooster, iedereen zit elke les op dezelfde plek, lesuitval wordt altijd opgevangen door een vervanger, agenda's worden klassikaal ingevuld. Ik denk dat zo een school een stuk handiger is voor zo'n jong kind, dan de school van mijn dochter. Waar zelfstandigheid, eigen verantwoordelijkheid en zoek het zelf maar uit, meer de sfeer weergeven. (Voor mijn dochter, die nogal onzeker is, heel braaf en niet zoveel durft, is dit juist weer een goede school. Zij wordt nu voor het blok gezet, als je het niet snapt, zul je het toch echt na moeten gaan vragen, het wordt niet voorgekauwd. Zij heeft dat zetje echt nodig, anders durft ze helemaal niets meer.)
Mijn zoon (adhd) gaat ook naar de lossere school. Want hij is dan weer zo'n adhd-er, die een grote hang heeft naar autonomie en eigenwijs zijn eigen zin doen. Hij zou denk ik binnen twee weken in de problemen komen op die gestructureerde school. Maar hij is al bijna 13, als hij naar de middelbare school gaat.

Nikus

Mijn dochter was ook 9 toen ze naar het VO ging. Ze doet dit jaar eindexamen.

Het is voor mensen aan de zijlijn heel gemakkelijk om te zeggen dat zoiets 'waanzin' is. Het is een stuk moeilijker om te zeggen wat dan wél een goede oplossing is.

Mijn dochter heeft altijd een heel eigen ontwikkelingslijn gehad, los van wat 'normaal' was. Ze paste eigenlijk nergens goed tussen. Haar interesses waren (en zijn) anders dan die van anderen. Heeft niks met leeftijd te maken. Tussen leeftijdsgenoten was ze niet op haar plaats, emotioneel niet, sociaal niet, cognitief niet. Op het VO was dan in ieder geval het cognitieve meer op niveau (hoewel, eigenlijk was ze ook daar op sommige punten nog ver vooruit). Ze is (zeer) hoogbegaafd. Ik vind het werkelijk geen handicap. Maar het is soms wel lastig doordat de omgeving zo'n afwijkende ontwikkeling eenvoudigweg niet wenst te accepteren.

De eerste keer dat mijn dochter versnelde kreeg ik ook te horen: 'is dat niet zielig?' Haar leerkracht vroeg meteen: "en is het dan niet zielig haar te laten zitten waar ze nu zit?' De tweede keer zal er ook wel van alles gezegd zijn, maar ik heb er niet meer naar geluisterd. Ik weet namelijk hoe wij gewikt en gewogen hebben alvrens dat besluit te nemen. En ik weet ook hoe snel en gemakkelijk het is een veroordeling uit te spreken als je zelf niet voor dergelijke keuzes staat.

Rixt

Dank voor je reactie. Ik ga er nu niet op reageren. Daar ben ik te moe voor en dan komt er niet te staan wat ik wil. Zodra ik onder woorden kan brengen wat ik wil zeggen reageer ik!

Astrid

Een psycholoog en een psychiater helpen niet bij het opvoeden. En nee, je mag er niet klaar mee zijn. Je zoon heeft er recht op dat jij je voor de volle 100% inzet. Lieve Astrid, probeer nu eens IPG of FF of iets in die richting. Je zal zien dat er ook voor jou lucht komt.

Ik gun je meer!

Ps astrid

Natuurlijk ben je geschikt als moeder. Alleen soms is het nodig om via anderen wat extra steun te krijgen.

Nikus

Wat is er positief aan jouw opmerking dat ik geen vertrouwen heb in mijn zoon? Denk eens na voor je iets de wereld inknalt.En dat geldt ook voor je opmerkingen aan het adres van bijv. Elisa.Wen aan het idee dat iedere ouder het op zijn eigen manier doet,elk kind is anders,elke ouder ook. Wat goed werkt bij het ene zorgenkind, kan mis gaan bij de ander. En positieve feedback is altijd goed, maar het is de toon waarop! Je bent soms een olifant in een porseleinkast. Dat werkt averechts.

Kobalt

Mijn zoon (adhd) gaat ook naar de lossere school. Want hij is dan weer zo'n adhd-er, die een grote hang heeft naar autonomie en eigenwijs zijn eigen zin doen. Hij zou denk ik binnen twee weken in de problemen komen op die gestructureerde school.
Heel herkenbaar, mijn zoon gedijt op het vo zoveel beter dan op de basisschool met al zijn vaste regeltjes en structuren. Hij zit zoveel beter in zijn vel.

Zoals je laatste zin bedoel ik het, pelle

Ik zal wel niet duidelijk zijn geweest, nog een poging:
Ik wil helemaal niet in een vergelijking schieten van wat erger is. Alsjeblieft niet, dat loopt hier altijd uit in zeer trieste discussies die nergens meer over gaan.
Wat ik wel durf te stellen, en volgens mij ook schrijf, is dat het voor een versneld kind, dat adhd heeft, veel moeilijker is om naar de middelbare school te gaan, dan voor een 'gewoon' (whatever that means) versneld kind. Bij adhd-ers lopen de executieve vaardigheden (planning, organisatie, tijdsbesef) vaak achter op die van leeftijdsgenoten. Elisa heeft daar laatst nog een draadje over geopend, dat dit bij haar zoon ook het geval is. Daarom kun je je afvragen of je die jonge adhd-er, zoals Elisa's zoon, niet juist een school moet bieden, waar de kinderen wat meer bij de hand worden genomen en waar meer structuur is.
Het is maar een idee, een mening.

Gelukkig zijn er hier in de omgeving heel veel vmbo b/k/t scholen, waarop alle kinderen erg goed begeleid worden. Juist voor hen is die structuur en die begeleiding er als vanzelf sprekend. Ik ken wel een stuk of tien kinderen die op zo'n school opgebloeid zijn. Mooi he? dat dat kan. Op de Havo en vwo worden kinderen veel meer losgelaten, maar ik wil duidelijk maken dat dit niet op iedere school het geval is.

Pelle

Het is een slimme die jong is..)
Maar teveel structuur werkt bij sommigen averechts. Hij wordt dwars en gaat bokken, en er is geen land meer mee te bezeilen.

Fiorucci

Wat goed dat goed gaat met je zoon. Ik hoop dat ik dat ook kan zeggen over een jaar. (hij zit nu in groep 8).
Het blijft moeilijk die keuzes, je bent als ouder verantwoordelijk en je beslist, maar er is allemaal zo weinig van te zeggen van te voren.

Kobalt

Het is ook afwachten, hij is wel blijven zitten..
Het eerste rapport was grandioos, maar ik moest wel de vinger aan de pols houden. Ik heb de teugels toen wat laten vieren, en hij heeft toen achterstanden opgelopen die niet meer in te halen waren, met zijn lage werktempo. Ik heb uiteindelijk besloten het zo te laten, end at hij zijn eerste jaar over zou doen. Hij kan nu alles op zijn gemak in zijn vingers krijgen, met stof die hij al heeft gehad. Maar in overige opzichten voelt hij zich veel beter op het VO, en ook veel meer serieus genomen! Dat doet veel goed.

Waanzin?

citaat: 'Een kind van 10 op het VO is waanzin! '

En dan heb je gelijk de enige echte handicap waar HB 'ers last van hebben. Dat zijn die stompzinnige vooroordelen, waardoor je het als HB'er nooit goed kunt doen.

Loop hier de hele dag over na te denken

Ik ben er de hele dag tijdens boodschappen doen en gezellige zaterdagactiviteiten over na aan het denken. "Een kind van 10 naar het VO is waanzin". (nikus)
Ik durf niet te zeggen dat dit waanzin is zonder het kind en achtergrond te kennen. Voor mijn zoon zou het inderdaad waanzin geweest zijn, hij was op zijn 10e niet klaar voor het vo. Ik heb hem de afgelopen 2 jaar enorm zien groeien, geestelijk en lichamelijk. Maar misschien heeft dit niet voor ieder kind hetzelfde effect. Ik ben nooit zo bezig geweest met eventuele "voorsprongen" omdat ik ook genoeg dingen bij hem waarnam die niet voorlopen. Die dingen, die ik minstens zo belangrijk vond, is hij nu ingegroeid en alles "klopt" beter.
Maar misschien was deze groei ook wel onstaan als hij eerder naar het vo was gegaan? Je maakt op een bepaald moment een keuze. Als school je nu wel adviseert om kind met 10 naar het vo te laten gaan en zeker cognitief is je kind eraan toe?

Reactie

Nee ik denk niet dat het persé waanzin is om als tien jarige naar het VO te gaan en ik denk niet dat problemen van een zorgenkind altijd te wijten is aan de ouders. Eerlijk gezegd meestal niet. Echter ik denk niet dat een HB kind een handicap heeft en dus veel problemen die voorkomen bij een HB kind zoals onderpresteren, faalangst etc kunnen worden voorkomen door vooral vertrouwen in je kind te hebben, je kind fouten te laten maken dus je kind accepteren met zijn plus en min kanten en dan niet teveel nadruk te leggen op wat hij (nog) niet kan.

Echter in de loop der jaren heb ik Elissa via dit forum redelijk goed leren kennen (ook onder een andere Nick) en ik zie gewoon bepaalde patronen en valkuilen bij haar. Meestal reageer ik niet ondanks dat ik mijn tong moet afbijten.Eerder heb ik een beetje haar ogen kunnen openen over een andere issue en ik hoop dat ze nu weer eens goed bij haar zelf te raden gaat.

Dit is voor degene die haar alleen van dit draadje kennen misschien lastig te begrijpen. Vind het namelijk zo jammer voor haar zoon dat hij onzeker, faalangstig en te perfectionistisch wordt door haar impulsiviteit, perfectionisme en ontevredenheid (het ligt altijd aan andere een de wereld is altijd oneerlijk voor haar en niemand wil haar helpen).

Maar goed ik hoop alleen dat ze weer even goed gaat nadenken want ze is slim genoeg en verder ga ik weer mijn tong afbijten de komende jaren.

Heftig annie

Dus de zoon van Elisa is onzeker, faalangstig en perfectionistisch door Elisa`s impulsiviteit, perfectionisme en ontevredenheid.
Jeetje, misschien heb je gelijk en herkent Elisa best haar karaktertrekken in je reactie. Maar ik vind het zo weinig helpen. Ik heb ook bepaalde karaktertrekken die ik terug zie bij mijn zoon. Mijn karakter en achtergrond hebben zeker invloed op mijn zoon. Maar dat telt toch voor iedere ouder?
Je positieve èn negatieve trekken beïnvloeden je kind. Sommige dingen houd je rekening mee en sommige dingen zijn ook voor jezelf erg moeilijk te veranderen. Ik denk dat ik liever goede tips zou horen hoe ik dingen anders zou kunnen aanpakken en waar ik rekening mee kan houden. Puur een aanval op mijn onvermogen ( in dit geval op Elisa ) om de "perfecte" moeder te zijn heb ik weinig aan.
Iemands ogen openen kan wat subtieler.

Wil40

Ja heftig en normaal ben ik het ook zeer met je eens. Echter werkt subtiliteit soms niet en adviezen geven ook niet. Daarom ook dat ik meestal liever mijn tong afbijt.

Eens met wil

Ik ben het erg eens met Wil. Ik vraag me ook af wat al deze opmerkingen over Elisa in vredesnaam met het onderwerp van de draad te maken hebben. Off topic volgens mij.

Laten we hier een beetje vriendelijk blijven voor elkaar. Geschreven woorden kunnen hard overkomen.

Groetjes van Kobalt

(die waarschijnlijk door al haar eigen onvolkomenheden grote problemen bij haar kinderen veroorzaakt, maar net als de meesten hier, zichzelf ook niet gebakken heeft en ook niet meer kan doen dan haar best)

Dat mag hoor

maar goed even dan terug naar On topic. Ik denk wel dat je het probleem van gebrek aan opvang na schooltijd of tijdens de vakantie op het VO mee moet nemen in je beslissing of een kind baat bij heeft om een of twee klassen over te slaan. Het feit ligt er dat men er van uit gaat dat je kind zelfstandig van en naar school gaat en ook zelfstandig thuis kan blijven.
Ik ken een jongen en die zal inderdaad 10 zijn als hij naar het VO gaat. Hij zit nu in groep 7 (= nu bijna 9)en fietst zelfstandig naar de basisschool (6 km enkele reis) en verder verwachten zijn ouders nu al een stuk zelfstandigheid van hem. Ze laten hem al een stuk los en hebben vertrouwen in hem. Ik zou mij dus veel minder druk maken over het wel of niet kunnen plannen van huiswerk en het alvast krijgen van huiswerk etc want ondanks een slechte planning redt een Hb-er het wel vooral als hij al een groep heeft overgeslagen. Ja hij zal dan misschien niet een 9 halen maar slechts een 7 maar daar leert hij wel iets van. Ik zou mijn energie meer steken in het zo zelfstandig mogelijk maken zodat het kind ook het vertrouwen krijgt dat hij/zij het aan kan.

Goed probleem blijft natuurlijk dat er ook genoeg kinderen zijn die niet vervroegd door zijn maar die eigenlijk gebaat zouden zijn met een opvang na school want daar gaat dit draadje over. Ik zie het ook niet helemaal zitten om mijn dochter die volgend jaar naar het VO gaat een hele vakantiedag alleen thuis te laten. Die paar uurtjes na school zijn geen probleem voor haar en als ze zelf haar planning voor huiswerk niet goed zou doen dan moet ze 's avonds aan de slag of een keer op de blaren zitten. Ik zou voor de vakanties familie als achterwacht vragen of regelen dat ze een dagje naar opa/oma gaat. Lastiger wordt het natuurlijk als je kind gevaarlijke dingen gaat doen (eitje bakken en de pan op vuur laten staan)

Rixt

Mijn antwoord voor je. Allereerst geloof ik werkelijk dat je heel erg gewikt en gewogen hebt. Mijn reactie "Waanzin" was gekoppeld aan de situatie van Elisa. . Dus mijn reactie was niet algemeen hoewel het wel zo opgeschreven was. Mijn fout. Wat wel algemeen is dat ik niet voor het versnellen ben. Het is zo verdrietig dat de kinderen veel te vroeg met oudere kinderen mee moeten in de stroom. Altijd de jongste. Ik zie binnen mijn familie dat het niet werkt! Ze lopen hoe dan ook stuk. ook binnen mijn vriendenkring zie ik dat het anders kan. Hoogbegaafde kinderen die niet versnellen. Als ik ze tegen mijn familieleden afzet zijn ze een stuk gelukkiger!

Mijn zoon is niet hoogbegaafd, hooguit slim. Wat dat betreft moet ik het doen met de ervaringen buiten mijn gezin. Feitelijk geen recht van spreken dus

Ik wens je dochter alle goeds en hoop dat zij het wel redt en gelukkig wordt. Oprecht gun ik jou en je gezin alle goeds!

En verder: over versnellen nikus

Ik zie binnen mijn familie dat het niet werkt.
Dat kan. Maar dat wil niet zeggen dat het dus nooit werkt.

Mijn mening

De overstap naar het VO is een zeer grote stap, een grotere stap is bijna niet denkbaar. Daarom vind ik dat een kind echt klaar moet zijn voor die stap. Heel jong die stap maken kan, als het kind daar klaar voor is. Ik ken een meisje waarbij die stap echt heel goed uitpakte, ze is nu 13 in 5 gymnasium en heeft onlangs met veel flair de brugklaskampen geleid. Dit meisje is haar leeftijd op alle terreinen zeer ver vooruit.
Maar als je kind er niet klaar voor is, op welk terrein dan ook, zou ik de overstap niet vervroegd maken. Je kunt de tijd dan zeer nuttig besteden door vaardigheden te trainen, in te slijpen en te consolideren, die nodig zijn om je staande te kunnen houden in het VO, inclusief de zelfstandigheid die noodzakelijk is.
Het vraagt veel van een kind, onderschat dat niet. Cognetief is daar maar een heel klein onderdeeltje van. En ik vind dus dat juist het (hoog-)begaafde kind met stoornis, het verstand kan inzetten om wijs met de stoornis om te leren gaan, tekortkomingen te compenseren, etc. Alles wat juist niet vanzelf gaat, kan met het goede verstand opgelost worden. Daar moet je het kind gebruik van leren maken. En als het kind dat nog niet kan, is er werk aan de winkel. En ja, ik vind: vóór het VO. Die stap is al moeilijk genoeg, maak gebruik van de tijd die het kind nog heeft om dus zo goed mogelijk inzicht te hebben in de eigen stoornis en daar mee om te gaan. Dan komt het hoogbegaafde kind met stoornis goed beslagen ten ijs en is de kans op succes vele malen groter dan wanneer je het kind vervroegd stuurt, zonder goede, degelijke, voorbereiding.
En ja, ik spreek uit ervaring. Het gaat goed met mijn hoogbegaafde autistische kind in de brugklas. Maar het vraagt heel veel van hem, van mij. Dat had hij niet jaren eerder gered, zonder uitgebreide psycho-educatie en forse zelfstandigheidstraining. Steeds opnieuw de vraag gesteld: wat moet mijn kind NU leren om het STRAKS te redden op het VO? Maak gebruik van de tijd die je nog hebt.

Basisschool= vergaande aanpassingen van ouders en school om het kind zo goed mogelijk te helpen, ondersteunen en begeleiden.
Voortgezet Onderwijs= aanpassingen van school zijn nihil, ondanks evt. rugzak of rapportages. Ouders kunnen dat nauwelijks voor hun kind oplossen en nog veel minder als er maar een ouder is. Oftewel: kind moet zelf veel meer oplossen, verdragen, aanpassen. En daar moet je kind goed op voorbereiden. En dat is niet erg, zo leert kind ook in de maatschappij te staan.

Eens

Kaatje je hebt het vermogen te verwoorden wat ik bedoel!

Je schrijft het mooi kaatje

Mooi geschreven Kaatje, en als ik terug ga naar waar dit topic mee begon. Opvang voor kinderen op het VO kan ik denk ik kort zijn. Als een kind er niet aan toe is om alleen thuis te zijn, moet je je ernstig afvragen of je kind zichzelf wel staande kan houden op het reguliere VO. Inmiddels heb ik ervaring met drie middelbare scholen, en ze vragen heel wat van de kinderen.
(bijvoorbeeld, gelijk in de introductieweek een uitje in de echt grote stad hier in de buurt, waar kinderen zelfstandig met het OV naar toe moeten komen, en terug naar huis (en natuurlijk op tijden dat jongere kinderen ook van en naar school moeten zodat brengen geen optie is). In de tweede een introductie in een nabijgelegen natuurgebied, 10 km ver. Graag allemaal op de fiets komen (gelukkig dat jaar een mentor die aanbod om met kinderen die dat graag wilden mee te fietsen op de heenweg), maar dan nog moest mijn toen 10-jarige nog wel terug naar huis op de fiets. Roosters waarbij vrije middagen en ochtenden telkens wisselen, zodat het niet mogelijk is om je werkrooster daarop af te stemmen. Of net hier meegemaakt, een hele week 40 minuten rooster zodat de leerkrachten een hele week (!) leerlingbesprekingen konden houden. Aangekondigd op de vrijdag voorafgaande aan deze week. In de derde excusie naar het buitenland, waar kinderen (de mijn was toen 11) zomaar een aantal uren vrij mochten winkelen.

Veel huiswerk, presentaties, veel samenwerking met klasgenoten. Geen direct contact met de leerkracht zodat je probleemsituaties niet gemakkelijk opgelost krijgt, omdat de mentor weinig concreets kan uitrichten, en de bouwcoordinator het te druk heeft om zich met individuele kinderen bezig te houden.
Gym op diverse locatie op enkele kilometers afstand van de school (alweer: zie maar hoe je er komt, als je maar op tijd bent...).

Jeetje,k. heksenvet

Wat leg je dat helder uit! Ik begrijp het helemaal en ik onderschrijf dit ook.