Verantwoordelijkheid logeerweekend
Graag wil ik, n.a.v. een gesprek dat ik laatst met iemand heb gehad, jullie mening over het volgende.
Een aspergerpuber gaat om de 4 weken mee op logeerweekend. Hij heeft het daar uitstekend naar zijn zin, maar zijn ouders vangen signalen op van andere ouders dat er toch één en ander mankeert in de begeleiding en verantwoordelijkheden van de begeleiding.
De puber had afgelopen week weer een logeerweekend en is daar behoorlijk heftig verbrandt door de zon. Ze zijn naar een strandje gegaan, en zon en water is een kwalijke combinatie. Puber heeft ook een lichte huid. Hij zit nu onder de blaren.
De ouders zijn woedend: dit is de verantwoordelijkheid van de leiding!
De leiding zegt: er zat geen zonnecrème in zijn bagage...
De ouders zeggen: dan nóg moet de leiding er voor zorgen dat ons kind niet zo verbrandt, hij heeft een lichte huid.
De leiding zegt: er zat geen zonnecrème in zijn bagage.
De ouders zeggen: misschien zijn wij dat vergeten, maar als leiding hadden jullie toch moeten opletten. Zon en water is een akelige combinatie!
Ik weet niet goed wat ik daarvan moet denken. Ik heb ook mijn twijfels over die begeleiding, maar kan me ook voorstellen dat die ouders er vanuit gingen dat de leiding wel een flesje zonnebrandcreme had liggen bij de EHBO-spullen. Ik kan me echt niet voorstellen dat niemand heeft gedacht: "Hey, het is zonnig, we zitten aan het water, laten we de blonde en rossige kinderen even opvangen, ook al hebben hun ouders de zonnebrandcreme vergeten."
Wat is jullie oordeel? Het kind moet, letterlijk, branden vanwege de laksheid van zijn ouders? Of de ouders betalen al genoeg voor zo'n logeerweekend, zijn vast overbelast en mogen wel meer wijsheid verwachten van de leiding...?
Ik weet het niet, maar het houdt me wel bezig...
Even hart onder de riem!
Mijn zoon logeert ook altijd en ik heb nog nooit zonnebrand meegegeven, zelfs nooit aan gedacht. Ik vind het normaal dat de begeleiding dat doet. In de kinderopvang (waar ik werk) smeren we ook de kids met spul van de opvang.
Verantwoordelijkheid
Als een ouder vergeet zijn eigen kind in te smeren of een vriendje dat daar speelt is dat natuurlijk enorm vervelend maar ergens wel begrijpelijk want dingen worden wel eens vergeten. Dat kan een keer gebeuren.
Ik vind de verantwoordelijkheid die een professionele instantie draagt groter dan die een individuele ouder draagt. Als instantie hoor je gewoon met dit soort dingen rekening te houden. Ouders betalen goed geld voor dit soort weekenden juist omdat ze ook professionele begeleiding verwachten. Eigen verantwoordelijkheid verwachten van kinderen is best maar dat geldt niet voor situaties die de veiligheid van het kind in gevaar brengen. In dat soort situaties behoort de leiding gewoon de verantwoordelijkheid te nemen. In dit geval nog eens te meer omdat de leiding met kinderen werkt die gemiddeld minder zelfstandig zullen zijn.
Zonnebrand crème is niet iets bijzonders maar hoort gewoon bij de routine van de leiding te behoren. Ik vind het dus terecht dat je hier boos over bent.
Maylise
Lieve fladder
Ja natuurlijk voel jij je lullig. Het is zo knullig als je dit soort zaken vergeet. Maar weet je Fladder, het is menselijk. Net zo menselijk als de leiding vergeet je zoon in te smeren. Goed bezig Fladder, je hebt de juiste spirit te pakken. Je kan het pgb vele malen beter besteden!
Inderdaad en daarbij:
Ik sluit me geheel aan bij Maylise.Verder vind ik het feit dat vroeger ieder kind weleens verbrand niet ter zake doende:dit is niet zomaar een beetje flink verbrand zijn,hier hangen de vellen bij!Daarbij,van die kinderen die vroeger ook weleens flink verbrandden,ken ik er zo al drie die met verdachte plekken naar de specialist konden,en het is dus goed mis....
Mijn neus is ooit hevig verbrand toen ik klein was,de vellen hingen erbij,en ik moet dat dus heel,heel goed in de gaten houden en enorm smeren,bij de eerste voorjaarszon al.Ik vrees dat de effecten van zonnebrand nog steeds hevig onderschat worden.
Bastet
Karin en inkie
@Inkie,
Euh, wat is er mis met het slapen in je onderbroek? Ik vind met allemaal zo overtrokken. Alsof je ineens niet meer probleem oplossend kan denken. God wat was het vroeger een stuk relaxter. Ik verbaas me over de verkramping van deze maatschappij. Ze krijgen niet een jeugdtrauma hoor van het slapen in een onderbroek, het een keer niet poetsen van je tanden of het drinken van goedkope ranja.
Karin!, Nee, een ass-er kan opdrachten adhoc uitvoeren maar menig autist moet een lijst hebben waarop de volgorde staat. Hebben ze dat niet lukt het niet. Dit moet je ze leren. Conditioneren heet dat geloof ik 
Bastet
Wij zijn het eens hoor dat de leding feitelijk had moeten smeren. Ik kijk echter naar de menselijke kant. Ik ben zelf leiding geweest en soms glipt er iets doorheen. Dat schijnt menselijk te zijn. En al dat politiek correcte gewauwel lijkt heel integer maar niets menselijks is de mens vreemd!
ooit kreeg mijn jongste zoon te veel medicijnen in het ziekenhuis. Hij belandde op de IC. De verantwoordelijke vp heeft mij keurig gebeld en excuus aangeboden. Wat had hij meer moeten doen? Natuurlijk zat hij fout. Dat was helder maar het kwaad was al geschied en de kunst is om vanuit daar verder te kijken. Zoals ik al zei, uiteindelijk ben je eindverantwoordelijke als ouder. Zolang je die stelling hanteert dan ben je namelijk ook vrij om keuzes daarin te maken!
Nikus
"Ik kijk echter naar de menselijke kant. Ik ben zelf leiding geweest en soms glipt er iets doorheen. Dat schijnt menselijk te zijn."
Ja natuurlijk! Dat ben ik helemaal met je eens. Ik weet niet of je mijn reacties schaart onder het politiek correcte gewauwel (vast wel 
, maar ik reageer vnl. zo omdat de leiding blijft zeggen: "Tja, 't zat niet in zijn bagage". Daaruit leid ik af dat ze er heus aan gedacht hebben, maar "tja, het zat nou eenmaal niet in zijn bagage". Alsof het daarmee hun verantwoordelijkheid, hun probleem niet meer is.
Ik vind het zeker menselijk om iets te vergeten, ik vraag me af in hoeverre dat hier het geval is en vind het cruciaal hoe je daar dan later mee omgaat. Als ze nou gezegd hadden: "tjee, snap niet hoe het kon gebeuren, maar we zijn het domweg vergeten, sorry", vind ik het al een ander verhaal.
Anneque
ow maar daarin zijn we het volstrekt eens. Ook ik vind dat onnozel en vooral probleem vrgrotend. Beter is om eerlijk te erkennen dat het dom was en dat het er doorheen geglipt was. Maar feit blijft staan dat het menselijk is Hihi euh....nee ik vond je niet politiek correct wauwelen. Jou reactie schaar ik onder de emotionele .
Precies
De houding van "ja, maar jij..." is me het meest verkeerd geschoten. Dit, gecombineerd met een al langer wrigend beleid waarbij de zwarte piet continu bij de ouders wordt gelegd.
Dat mijn kind nog steeds lekkende blaren op zin schouders heeft (ja, heb de dokter al gesproken) en dat het vervolgens wordt afgedaan met een "ja, maar jij..."-reactie zonder ook maar één excuus is me, zeker naar eerdere (minder heftige maar toch wenkbrauwomhoogschietende) incidentjes big time verkeerd gevallen.
Met excuus gaan die blaren niet sneller weg. Maar die passiefheid en de "ja, maar jij"-houding doen de deur dicht.
Nikus
ik heb niet het idee dat je mij helemaal begrijpt ...
ik wilde met die posting juist zeggen dat ik het raar vind dat ze hem niet insmeren...
dat ik als ik geen pyama in de tas heb, dus niet zeg van niet slapen want je hebt geen pyama of ga maar in je onderbroek slapen (wat bij deze kids trouwens niet kan) maar juist probleem oplossend werk ... ik heb namelijk gewoon reserve pyama's en kleding voor dit soort gevallen...
en dat is dus vind dat je als "begeleiding" juist probleemoplossend moet denken.. geen zonne brand oke dan leen ik het van iemand anders of gerbuik mijn eigen fles...
Dat is ook wat mij juist "boos"maakt
waar gewerkt wordt worden fouten gemaakt (ik heb iemand zich laten branden aan een pan tja...) maar heb meteen ouders gebeld en verteld hoe het gebeurd was en wat de gevolgen waren...
het tenenkrommende hiervan vind ik dat ze blijven roepen zat niet in zijn tas...
sorry was meer op zijn plaats geweest....
Inkie
Zo hoort het! Het is echter best lastig voor sommigen om even over je eigen schaduw heen te stappen!
Fladder
Ik heb niet de hele draad gelezen, dus vergeef mij als ik in herhaling val. Mij triggert de opmerking "Maar er zat geen zonnebrand in de tas" wel een beetje. Ze weten dus dat er geen zonnebrand in de tas zat. Dat is geconstateerd. En vervolgens is de keuze gemaakt toch de jongen in de zon en in het water te laten. Onbeschermd.
Kijk, als er nou eerlijk werd aangegeven dat het vergeten was (alhoewel je het toch ziet gebeuren, dat verbranden), maar het constateren van het feit dat er geen zonnebrand in de tas zit en vervolgens hier geen alternatieven voor bedenken (fles lenen, t-shirt aan, niet in zon) vind ik een nalatigheid van een ander kaliber dan het menselijk vergeten.
Precies
Ik vind het doelbewuste nalatigheid,je ziet dat hij geen zonnebrand in zijn tas heeft,en laat hem toch de hele dag spelen aldaar in de blakende zon.Dat is wat anders dan per ongeluk de mist ingaan.Ik zou me doodschamen.En aan Fladder en zoon beide excuses maken.
Want
Hoewel Fladder zichzelf voor het hoofd slaat vanwege het vergeten van de zonnebrand, is dit niet de directe oorzaak van het verbranden. De directe oorzaak van het verbranden is het verblijf in de zon zonder bescherming van welke aard dan ook en dit is onder de verantwoordelijkheid van de leiding gebeurd, niet onder die van Fladder.
Overigens
(ik ben op dreef) kan ik me niet voorstellen dat de leiding dit moedwillig heeft laten gebeuren. Ik kan me zo voorstellen dat ze er gewoon niet op gelet hebben (wat wel een beetje kwalijk is voor een professionele organisatie). Vervolgens gebeurt er dit en dan is men natuurlijk bang voor de reputatie etc. En gaat dan de verantwoordelijkheid op iemand anders afschuiven. Dat vind ik nou verkeerd. Maar nogmaals: dat pakt verkeerd voor ze uit, want door te zeggen dat hij verbrand is doordat er geen zonnebrand in de tas zat bevestigen ze juist hun eigen nalatigheid (want geen alternatief gekozen). Maar Fladder weet het nu en kan er de juiste actie op ondernemen.
Clo
Spijker op de kop.
En omdat ik in mijn leven iets te vaak ben afgescheept met "ja, maar jij/ja, maar u" als anderen een (menselijk) foutje hadden gemaakt, met behoorlijk ingrijpende gevolgen soms, zit deze gebeurtenis middenin mijn allergie-veld, realiseerde ik me opeens, nadat ik jouw omschrijving las.
En zo blijkt deze vervelende gebeurtenis opeens een extra wrang kantje vol oud zeer te hebben... :S
Maar goed, dat is mijn pakkie-an *verwerkingsproces on*
Wat zoon betreft:
Die heeft nog pijn, maar de blazen zijn vrijwel allemaal weg/leeggelopen, hij begint nu te vervellen en het ziet er niet meer zo walgelijk-eng uit. Dat gaat dus de goede kant op!
Fladder
Je kunt het ook zo bedenken: nu je weet dat zwartepieten jouw spel niet is, doe jij er mooi niet meer aan mee. Beterschap met je zoon (smerensmerensmerenjeukjeukjeuk)
Groetjes Clo
Fladder
Fijn dat het de goede kant op gaat met je zoon. Waarschijnlijk zal hij vanaf nu ook zelf aan zonnebrand denken. Met een nieuwe huid is het trouwens nog beter opletten. Ik mocht destijds een jaar lang niet in de zon. Zelf wilde ik toen drie jaar lang alleen met een t shirt aan zwemmen met een hoge factor zonnebrand eronder. Pas jaren later liep ik weleens met blote schouders. Ook nu na dertig jaar ben ik erg van het insmeren en desondanks zijn onze kinderen ook weleens verbrand.
Muusje
Verstuurd met de Ouders Online iPhone app.
