Zonnehuizen of zoiets

Schoonzus

Toen mijn schoonzus nog in Zeist woonde heeft ze bij de Zonnehuizen gewerkt. Dat deed ze met heel veel plezier. Wat ze toen (10 jaar geleden) vertelde klonk het wel heel gezellig. De website van zonnehuizen ziet er ook goed uit. Behalve de al genoemde zonnehuizen weet ik zo ook niets. Als ik zie waar de huizen zijn zitten ze in antroposofische regio's. In Zutphen zit er ook eentje en volgens mij zat er ook een antroposofische sbo.

Dit

Ik kwam tegen:
www.gezinshuizen.com
Dat is ook bij jou in de regio.

Mee

hoi Fladder,

Ik werk zelf bij MEE maar dan in een andere regio. Wij krijgen vaker vragen van jongeren en volwassenen die het niet lukt om zelfstandig te wonen. Er zijn verschillende mogelijkheden aan 24 uurs voorzieningen voor clienten met autisme. Nou is 12 jaar nog erg jong, maar je kunt altijd bij MEE melden zodat een consulent je kan vertellen over het wonen in een 24 uursvoorziening en wat voor voorzieningen er zijn. Ik kan me voorstellen dat je dan als nog voor de zonnehuizen kiest maar dan heb je ook andere mogelijkheden gezien.
Succes ermee!

groeten Vlekkie

Wow, zo snel al!

Voor mij is deze vorm iets onbekends, wist niet eens dat het bestond. Ben wel op de hoogte met o.a. Gezinsvervangende Tehuizen, maar dan uit de jaren 80 en 90, toen het streven was de bewoners zoveel mogelijk met de maatschappij mee te laten draaien, ook al waren sommigen daar psychisch absoluut niet toe in staat. Schrijnende toestanden heb ik gezien daar, toen ik daar werkte als groepsbegeleidster...
Ik moet ook geen plek hebben waar ze hem "klaarstomen voor een zelfstandig leven", want de kans dat hij nooit zelfstandig kan leven is zeer realistisch. Geef dat joch een beschermde plek waar hij op zijn manier van nut kan zijn!

Mirreke, ik heb ook best zweefteefneigingen maar wel met de maat 43 stevig op de grond. Zoals jij het beschrijft, ja, dat moet het worden. Gewoon een veilige woonplek, mag een tikkie "zweverig" zijn maar ook realistisch (als in: deze jongen moet je later niet van 8 tot 5 uit zijn eigen wereldje halen tot zijn 67e, want dat gaat geheid mis, i.p.v. we gaan van deze jongen ook een goede kracht voor de maatschappij kneden, desnoods met een schep medicatie om hem eronder te houden).

Vlekkie, het is niet acuut, maar hij zit nu in groep 8 en de middelbare schooltijd komt eraan. Zoon geeft aan dat hij best wil leren, maar liefst lekker thuis. School is één grote prikkelexplosie, zelfs de cluster 4, en hij trekt het niet. Voortgezet onderwijs zal ook cluster 4 worden, maar ook daar wordt een bepaalde mate van "in het gareel" verwacht, terwijl deze jongen daar op kapot loopt.

Wat dat voor effect kan hebben als hij jongvolwassen is, heb ik in mijn vroegere werk van dichtbij meegemaakt en is niet prettig (schizofrenie, psychoses e.d.) en vaak blijvend. Ik wil dat voorkomen bij mijn kind. Ik ben er nu opnieuw op gewezen door de prof.hulp en ze hebben gelijk. Dit jaar hoeft hij niet geplaatst te worden maar binnen een paar jaar zit het er toch wel aan te komen. Mooie tijd om me daar nu al vast in te verdiepen

MEE is inderdaad een aardig startpunt, waar ik nog niet aan heb gedacht...!

Inderdaad,

je kunt dan het beste contact opnemen met MEE. Jong volwassenen kunnen onder begeleiding zelfstandig gaan wonen, of gebruik maken van 24-uursvoorzieningen, of beschermd wonen (RIWB: Regionale Instelling voor Beschermd Wonen).

Goed van je dat je je nu concentreert op het feit dat hij nooit zelfstandig zal kunnen wonen. Je kunt je niet vroeg genoeg orienteren

Of...

Ik googlede op woonvorm autistische jongeren,en vond oa dit;
http://www.woonpuntautisme.nl/home.html?mnu=tmain100:shome&s=1&l=nl&t=1287521582

Groetjes,bastet

Jade

Eigenlijk is het een tijdje geleden al een beetje besproken dus het komt niet als donderslag bij heldere hemel. Nu we moeten denken aan voortgezet onderwijs en de verdere toekomst komt het toch weer dichterbij. We hebben de tijd, maar nu alvast mijn antennes uitsteken kan geen kwaad. Zeker ook omdat ik er zo weinig vanaf weet en mijn ervaring van vroegâh stamt, toen het nog heel anders ging.

Bastet

Heel wat leeswerk, waarvoor dank!

Misschien

Ik ken iemand die vanuit voortgezet speciaal onderwijs hier is gaan wonen. Nu woont hij op een woongroep. Deze jongen is hier heel goed geholpen. Echt op maat: Wat kan je, wat kunnen wij je leren. Ik weet niet of het is wat je zoekt, maar het doel is niet zelfstandigheid, maar een manier van leven vinden die bij je past.

http://www.ln5.nl/default.aspx?DocumentID=510d9254-a911-4432-8afa-af182cbcacda

Pippin

Klinkt goed! Ook deze URL gaat in mijn verzameling info die ik zeer binnenkort ga aanleggen!
Fijn dat tegenwoordig dat soort dingen mogelijk zijn en dat er echt naar het individu wordt gekeken!

Fladder,

"Eigenlijk is het een tijdje geleden al een beetje besproken dus het komt niet als donderslag bij heldere hemel."

I know

In ieder geval genoeg leesvoer om je verder te kunnen helpen denk ik

Fladder

Als betrekkelijke buitenstaander sta ik er versteld van hoe goed het met deze jongen gaat en hoeveel hij geleerd heeft bij deze stichting. Echt super.
Het was dus iemand die op 16 jarige leeftijd nog moeite had met het maken van de juiste kledingkeuze bijvoorbeeld. Ging met min 10 met een zomerjas naar school als zijn moeder niet oplette.
Hij was verlegen, onzeker. Er is thuis heel erg geprobeerd om hem dingen te leren (koken bijvoorbeeld), maar het lukte steeds maar niet. Bij die stichting is het wel gelukt.
Mijn les hieruit is ook, probeer niet te veel de toekomst te voorspellen. Deze jongen is dus zelfs na zijn 18e nog enorm doorontwikkeld, echt ontroerend om te zien. Hij is nu zo'n trotse gast geworden, lekker in zijn vel, en op zijn plek!

Reactie

Jade, zeker weten

Pippin, ik zie aan mijn oudste, die er een paar jaar geleden behoorlijk beroerd aan toe was, hoe dingen kunnen veranderen. Oudste was toen wel zelfstandiger dan jongste nu is, maar sociaal en emotioneel een ramp. Die is nu aan het opdrogen tot een redelijk functionerende puber die weliswaar nog zijn ASS-kantjes heeft, maar daar steeds beter mee overweg kan.

Hoewel jongste heel anders is (inderdaad van het soort: als die 's ochtends niet tot op de millimeter nauwkeurig zijn kleding naast zijn bed ziet, mist hij de "ik stap uit bed en kleed me aan"-prikkel, al roep ik honderd keer dat het tijd is) denk ik dat er ook bij hem wel degelijk meer mogelijkheden zijn. Hij groeit nog steeds, ik zie nog steeds progressie. En tot nu toe lukt dat met begeleiding in en om het huis, maar hij kan niet eeuwig onder moeders rokken blijven bivakkeren.
Hij heeft een aantal geweldige talenten, maar daar redt hij het niet mee in de gewone wereld. In zo'n beschermde woongroeptoestand wel, hoop ik. Niet vandaag of morgen, maar wel als we een paar jaar verder zijn.

En dat is zwaar cöd, maar absoluut geen donderslag bij heldere hemel

Moeders rokken

Het probleem van moeders rokken is dan ook, dat ze er zo snel aan wennen. Je zit met z'n allen in een patroon van zorg geven en zorg krijgen. Zo'n woonvorm toestand geeft een nieuwe frisse blik. Dat was in ieder geval bij die jongen die ik ken zo. En wat zo fijn was voor zijn ouders, eindelijk waren ze geen therapeut meer, maar ouders. Dat was ook even wennen...
Nou ja, het is voor jullie nog toekomstmuziek, dat zeg je zelf ook...

Antroposofie

Mijn kinderen (8 en 9, en beide met een vorm van autisme) zitten op een vrije school. Ik heb de antroposofie bij stom toeval ontdekt maar er voor mijn kinderen heel veel goeds uitgehaald, en ik ben nu erg blij dat ze niet eerst tot hun 12e in het cluster 4 hebben gezeten (eigenlijk de enige andere optie).
De school brengt rust, en regelmaat vanuit de seizoenen. Tja,al die jaarfeesten zijn wel eens wennen, maar het geeft wel een natuurlijk ritme in het jaar en de jaargetijden. Ook het denken vanuit mogelijkheden is een verademing, waar op de oude scholen steeds alle problemen in kaart gebracht werden, worden hier de mogelijkheden van je kind bekeken; en ieder kind heeft mogelijkheden!
Ik voel me nu idd ook weer echt moeder, nadat ik jarenlang met autisme ben bezig geweest ben ik nu weer "gewoon" met mijn kinderen bezig. En die zijn er echt niet minder autistisch op geworden! maar ze vinden hier wel hun plekje, op hun eigen manier.
Ik zal nou niet heel zaligmakend gaan doen. Wij leven thuis niet totaal antroposofisch; wij hebben gewoon een tv maar zoals gezegd, ik heb er wel veel goede dingen uitgehaald. Bij een woonvorm zou ik wel opletten hoe "streng in de leer" ze zijn, zoiets als een nintendo moet natuurlijk wel kunnen in 2010... maar genoeg alternatieven aanbiedend kan een kind (of jongere) zijn rust ook echt ergens anders uit halen. Zo vind ik het prachtig als dochter van 9 de nintendo aan de kant doet en gaat wol vilten waar leer je dat nou nog?
Ik ken ook een jong volwassene in zo'n antroposofisch huis, en met die jongen gaat het nu erg goed, na een aantal niet zo beste ervaringen in gezinsvervangende tehuizen.
Groetjes, Tess

Antroposofie

Die jaarfeesten trekken met nog het meest. Serieus! Maar net wat je zegt: het moet niet te ver doorslaan.
Ik heb geen directe ervaring ermee, maar ken wel mensen op dergelijke (niet-speciale) scholen waar de moeders er aan hun nekvel bijgetrokken worden om pompoenen uit te hollen, verantwoorde koekjes te bakken en bloemenkransen te maken voor Sint Jan. En natúúrlijk alleen houten speelgoed en een DS is vloeken in de kerk (mijn zoon houdt van Lego en Nintendogames).
Maar de rust/regelmaat is juist voor jongste weer heel erg goed.
Het denken in mogelijkheden... Ja, daar hebben we het gisteren op school over gehad. School wil daar best in meegaan, ziet dat het met medicatie maar moeilijk bij te sturen is, maar straks zit hij op het voortgezet onderwijs en zelfs cluster 4 zal toch zijn stinkende best doen om zoonlief klaar te stomen voor de maatschappij. En ik zie steeds helderder in dat dat met deze jongen niet zal lukken. Tenminste niet op de doorsnee manier.
Zoals ik al schreef: mijn ervaring als begeleidster in een GVT is niet bepaald prettig geweest. Hoe bewoners werden geforceerd om zo "normaal mogelijk" te leven... Er zijn bewoners voor wie dat, naar omstandigheden, best lukt, maar anderen crashen op een verschrikkelijke manier omdat het ze niet lukt aan de dwingende verwachtingen te doen.
Ze hoeven echt niet de hele dag op hun luie reet te liggen roken, maar we hadden bijvoorbeeld een jongen die werkelijk helemaal opging in tuinieren. Maar helaas, hij moest op de sociale werkplaats soepzakken in dozen doen, dag in dag uit. Elke dag ging hij jankend naar zijn werk, maar ja, ze moesten zo normaal mogelijk meedraaien. Tot hij op een dag flipte en een dusdanige psychose van de stress kreeg dat hij niet meer de oude werd en zichzelf en anderen enorm in de weg zat... Waarom zo'n jong niet een schoffel en een schep geven en zijn goddelijke gang laten gaan in de enorme tuin rond het gebouw (met onderhoudsachterstand waar hij wel raad mee wist... als hij wat minder had "gemoeten")! Ik heb nog veel meer voorbeelden waarbij talent het moest afleggen tegen starheid. Het is mijn ultieme nachtmerrie dat uitgerekend mijn kind hier ook mee te maken zou kunnen krijgen.
Maar het is me duidelijk dat dat niet hoeft, tegenwoordig! En als het onder antroposofische (maar niet te starre) vlag moet: prima!
Nu vader nog overtuigen, want dat is een zorgmijder met zweefallergie. Ach, ik heb nog even de tijd...

Haha fladder

Ik ben gelukkig nergens aan mijn haren bij gesleept maar ben wel puur uit eigen interresse vrij veel gaan doen op school, nu ook als klassemoeder, en ik hoop van harte niet zo'n kenau te worden die moeders erbij sleept om pompoenen uit te hollen maar eerlijk, voor de jaarfeesten vind ik altijd genoeg vrijwilligers, dat is nl heel leuk! Mijn man is ook van het aardse type (om het maar eens antroposofisch te zeggen) toch was juist hij meteen op zijn gemak op school, als het effe kan gaat hij ook mee naar vieringen en zo, en hij zingt zelfs de liedjes mee die hij kent (hard en vals, maar goed...). Tot zover de zweefallergie, dit IS nl niet zweverig, leven vanuit de seizoenen is zelfs heel logisch, en je haalt regelmaat vanuit het vaste gegeven dat er toch altijd is: de natuur.
Maar goed, het gaat om onze kinderen natuurlijk. Die krijgen hier, naar mijn idee, zoveel meer kansen om zich te ontwikkelen op een manier die bij hen past. Iets wat ik in het cluster4 totaal miste, alles wat mis ging werd aan het autisme opgehangen, en daar moest nodig aan gewerkt worden. Nu heb ik nog steeds een kind dat amper praat in de klas, maar krijg ik wel te horen "weet je wel dat ze heel muzikaal is" ik kan kind verder stimuleren om iets met muziek te doen, en ze haalt er bergen zelfvertrouwen uit.
In hoeverre ze later een zelfstandig en "normaal" leven kan leiden, ik weet het niet? We bekijken het maar een beetje stapje voor stapje, het alternatief is in ieder geval ook niet best, voor nu voelen wij ons hier allemaal het beste bij. En misschien haalt ze nooit een vwo diploma, maar kan ze wel verder in de muziek... net zoals die jongen die jij omschrijft die had je absoluut gewoon een schoffel moeten geven! Waarom dag in dag uit soepzakken in dozen doen? alsof hij daar beter van wordt. Oh, over dat soort starheid kan ik zoooo boos worden. En ik vind ook dat je zo moet vechten voor kinderen die niet in het plaatje passen tegenwoordig (en dat zijn er nogal wat) ja ik weet wel dat die van mij echt anders zijn, maar ze mogen er ook zijn! en laat ze a.u.b. zichzelf blijven, iets anders is nl heel moeilijk!
groetjes, Tess

T&t, ander (voor)oordeel...

Zo'n vrije school... Die moeder waarvan ik het "bij de nekvel erbij slepen"-verhaal heb, moest ook altijd een flinke schep schoolgeld betalen. E.e.a. had dan ook een nogal elitair tintje. Klopt dat, of geldt dat alleen voor deze school?
En zijn er ook vrije middelbare scholen?
Je ziet, ik oriënteer me alle kanten op
Enne... "zweven" is bij mij een beetje geuzenterm. Fladder heeft een hoger zweefgehalte dan ze eigenlijk toe wil geven maar wel geáárd...!

Fladder

google eens op woonvorm autistische jongeren en dan je nieuwe woonplaats. Dan kom ik al hits tegen.

Ervaring

Ik weet van een familielid van mij die op 14 jarige leeftijd naar een zonnehuis in Zeist is verhuisd. Dat is bijzonder goed bevallen.

Fladder

Ja,er zijn ook middelbare vrije scholen.Ja,je betaald flink schoolgeld,maar er is wel een uitzonderingsclausule voor lage inkomens.
http://antroposofie-onderwijs.startpagina.nl/

Ook

Er zijn ook vrije middelbare scholen. Ik weet wel dat ze vroeger niet opleidden voor een diploma maar voor een getuigschrift. Als je havo of vwo wilde halen moest je staatsexamen doen of naar het volwassenenonderwijs.
Nu moeten ze wel aan de eisen voldoen en kun je ook gewoon examen doen. Hier bij ons in de stad is er een vmbo-t/havo/vwo mogelijkheid maar ze hebben ook een praktische stroom.
Dit is (straks) voor jou denk ik de dichtsbijzijnde: http://www.vszutphen.nl/cms/. Ze hebben er ook de praktische stroom.

Vrije scholen

Tja, het schoolgeld is hier idd anders dan op andere scholen. Er wordt wel rekening gehouden met je inkomen, en schoolgeld blijft een vrije keuze, je mag in principe zelf kiezen hoeveel je geeft.
Er zijn ook vrije middelbare scholen. Je kunt er examen doen op ieder niveau, maar dat werd al genoemd hierboven.
groetjes, Tess

Mijn zoon

Mijn zoon zit sinds augustus in een antroposofische instelling, niet in Zonnenhuizen overigens. Wij hadden ook niets met antroposofie..maar zien inmiddels wel de voordelen hiervan. Er wordt bijv. veel aandacht besteed aan therapieen als muziektherapie, kunstzinnige therapie etc. dit buiten de gewone therapieen om natuurlijk. Verder wordt vooral benadrukt wat het kind wel goed kan, en wordt daarin gemotiveerd. Kortom..het was voor ons een stap (maar dat is het uit huis laten gaan van je gehandicapte kind sowieso natuurlijk) maar het heeft voor ons goed uitgepakt.

Mrs.b

En bij welke stichting/organisatie/o.i.d. is dat? En wat is de diagnose en hoe oud is jouw zoon? Het klinkt me, hoe verdrietig ook (hij wil later zo graag "gewoon een lieve vrouw en een kind"), gewoon goed in de oren.

Fladder

Ik woon in Limburg (dus niet de omgeving waarin jij zoekende bent) en bij ons in het dorp is een woongroep die onder de stichting Zonnehuizen valt.
In de eerste instantie was ik (ondanks het inderdaad wat zweverige karakter van deze stichting) erg blij, ik zag mijn meiske (bijna 10, klassiek autist met verstandelijke beperking) er al (in een hopelijk heeeel verre toekomst) wonen en dan gezellig bij ons op bezoek komen enzo. Buiten autisten zitten er bijvoorbeeld ook mensen met het down-syndroom of een andere verstandelijke beperking.
Maar afgelopen jaar bleek dat ze niet zoveel clienten hadden en dus verlies leden.
Dat hebben ze opgelost door (op hetzelfde terrein, en dat is echt niet groot!) ex-gedetineerden en ex-drugsverslaafden te plaatsen die moeten worden klaargestoomd voor een volledige terugkeer in de maatschappij. Op zich niks mis mee, maar de combinatie vind ik niet zo geweldig.
Ik kan absoluut niet oordelen over Zonnehuizen elders, maar vind de situatie hier niet bepaald aanlokkelijk...

Wat jammer van al die uitdrukkelijke niet-"zwevers"

Al die anti-zweefsentimenten vertroebelen alleen maar je beeld. Zonnehuizen en antroposofische hulp is vaak geweldig voor kinderen met autisme of met adhd. Rust, regelmaat en reinheid. Duidelijkheid. Maar vooral rust, rust en rust. En geen beeldprikkels. Is (na even wennen) heel, heel goed voor heel veel van deze kinderen. Contact met de aarde, met dieren, werken met je handen enz enz. JUIST heel goed!
Jullie schrijven erover alsof het een beetje "eng" is, want zweverig en misschien moet je wel ergens aan meedoen...duhuh! Kijk eens over je eigen grenzen en pak eruit wat goed is.
Groet, Zwaantje (zwever)

Zweven

Ik heb al ergens geschreven dat ik forse zweefneigingen heb, maar ook met een flinke aarding. In welke mate ik aan zweefteverij doe hou ik liever voor mezelf, maar geloof me, ik weet er aardig wat van en doe er tot op bepaalde hoogte ook zelf aan mee.
Ik loop dus al een tijdje (als in: vele jaren) rond in het alterneutenwereldje en heb regelmatig kromme tenen gehad. Óf mensen handelen "zweverig" vanuit een goedbedoeld maar volkomen misplaatste naiefheid, óf ze handelen onder het motto van "energie-uitwisseling" en "anders waardeer je het niet" met enórme Eurotekens in hun ogen.
Vandaar dat ik, juist als zweverd, behoorlijk sceptisch ben geworden.
En wees gerust: het zweefgehalte dat ik tot nu toe in dit topic ben tegengekomen bevalt me uitstekend!

Zwaantje

Wil je het echt weten?

Ik ben zelf een gematigd zwever en ook echt niet vies van vaag gedoe.

Maar wat jij nu even vergeet, of niet zelf ervaren hebt, is dat het mensbeeld in de antroposofie zo star is, of zo star kan worden uitgelegd, dat kinderen of andere clienten bijkans worden vermorzeld binnen de starre grenzen die soms worden gehanteerd.

Er wordt een vaste ontwikkeling verwacht, afwijkingen worden geïnterpreteerd als "onevenwichtige ontwikkeling"" ... en dan heb je het gedonder in de glazen.

De dingen die jij beschrijft, ritme, weinig beeldprikkels, aarde, regelmaat, seizoenen zijn voor heel veel mensen zinnig. Die integreer ik zelf ook in de opvoeding. Maar die vaste verwachtingen over hoe de ontwikkeling verloopt maakte dat mijn kinderen niet pasten in het schema.