25 mei 2004 door Lissy de Ridder
Onze dochter van 2 jaar is nu ongeveer anderhalf jaar doorlopend neusverkouden (behalve tijdens de zomervakantie). Het snot loopt eigenlijk continu haar neus uit. Gelukkig kan ze zelf actief snuiten, dus is het redelijk bij te houden.
Ze heeft eigenlijk haast nooit koorts, en is ook niet hangerig te noemen. Wel snurkt ze in haar slaapt, en ademt ze altijd zeer onregelmatig door haar mond. Daardoor hangt de mond open en kwijlt ze ook vaak.
Haar spraak begint nu goed opgang te komen, maar echt articuleren doet ze (nog) niet. Ik kan me voorstellen dat dit ook aan haar leeftijd zou kunnen liggen.
Ik ben met haar bij mijn huisarts geweest, maar zij vond een doorverwijzing naar een KNO arts, en eventueel een adenotomie [= neusamandelen laat pellen - red.] niet nodig. Ze gaf daarvoor twee redenen. Ten eerste omdat er eigenlijk nooit sprake is van koorts, en ten tweede omdat er nooit antibiotica gegeven hoeven te worden.
Onze dochter is twee dagen per week op een crèche en heeft twee zusjes die al op school zitten. Volgens de huisarts én volgens de consultatiebureau-arts is het snotteren van onze jongste dochter niet erg.
Wat is uw mening hierover? Zou het de ontwikkeling van spraak, tanden etc. kunnen schaden?
Uw dochter is een crèche-kind en ze heeft twee oudere zusjes. Beide omstandigheden vormen voldoende verklaring voor het feit dat ze doorlopend neusverkouden is. Dit is niet schadelijk en misschien zelfs juist gunstig.
Als een baby geboren wordt, krijgt hij de afweer van de moeder mee. Deze afweer verdwijnt na 3 tot 6 maanden. (Als het kind borstvoeding krijgt, blijft het nog steeds afweerstoffen binnenkrijgen, maar dit zijn 'passieve afweerstoffen', oftewel afweerstoffen zonder geheugen, in tegenstelling tot afweerstoffen mét een geheugen, die door het kind zelf worden gemaakt.)
In de tijd dat het kind bezig is zijn eigen afweer op te bouwen, is het extra bevattelijk voor infecties.
Jonge kinderen die veel in contact komen met oudere kinderen, worden blootgesteld aan allerlei virussen. Deze virussen veroorzaken de neusverkoudheid van uw dochter.
Andere kinderen, die weinig met andere kinderen in aanraking komen, zullen in de beginperiode minder vaak ziek zijn. Uiteindelijk moeten zij echter dezelfde afweer opbouwen. Ze maken dus even veel ziekte-periodes door, maar dan verspreid over een langere tijd.
U vraagt zich af of uw kind schade oploopt door de continue verkoudheid. Dat is niet het geval.
Wel kunnen de trommelvliezen ingetrokken zijn bij de neusverkoudheid. Hierdoor kan het gehoor tijdelijk verminderd zijn, wat weer kan resulteren in een vertraagde spraak-ontwikkeling. Over het algemeen valt dit echter erg mee. Als er al sprake is van een langzamere spraak-ontwikkeling, halen kinderen dit heel snel weer in.
Uit onderzoek is gebleken dat het mogelijk juist gunstig is, wanneer een kind al op jonge leeftijd wordt blootgesteld aan infecties. Er zijn aanwijzingen dat dit beschermt tegen de ontwikkeling van astma op latere leeftijd (zie: Christiansen SC. Day care, siblings, and asthma --please, sneeze on my child. N Engl J Med. 2000;24:574-5.).
De verklaring hiervoor zou zijn dat het zich ontwikkelende afweersysteem geprikkeld wordt, en zich daardoor op de juiste manier ontwikkelt. De kans dat het afweersysteem té sterk reageert op "normale" prikkels (zoals bij astma) wordt hierdoor minder.
