10 dingen die je stiekem mist uit de babytijd (ook al was je doodmoe)
De babytijd is voor veel ouders turbulent. Gebroken nachten, eindeloze voedingen en stapels was. Maar als de rust is teruggekeerd, duiken er soms ineens herinneringen op waar je met weemoed aan terug denkt. Kleine momenten die je toen niet altijd zag, maar nu stiekem mist. Je bent zeker niet de enige, en waarschijnlijk herken je deze typische baby-momentjes dan ook meteen.
1. Dat zachte babyhoofdje tegen je wang
Niets ruikt zo puur als het hoofdje van je baby. Die warme, melkige geur, die je meteen terugbrengt naar die eerste dagen. Het gevoel van een slapend lijfje in je armen, compleet overgegeven aan jou, is iets dat je niet meer vergeet.
2. Het gevoel onmisbaar te zijn
In de babytijd draait alles om jou. Jij bent de veilige haven, de enige die écht troost kan bieden. Dat gevoel, hoe zwaar het soms ook was, geeft ook een diepe verbondenheid. Naarmate je kind zelfstandiger wordt, verandert dat, en juist daardoor voel je soms heimwee naar die afhankelijkheid.
3. De eerste keren
Elke eerste keer voelde groots. De eerste glimlach, het eerste ‘echte’ contact, de eerste keer omrollen, kruipen, staan. Alles was nieuw. Als je kind ouder wordt, verdwijnen die eerste keren niet, maar ze worden minder intens en vaak ook minder zichtbaar. De magie van die babymijlpalen blijft iets bijzonders.
4. Samen dutjes doen
Met een slapende baby op je borst viel je zelf ook wel eens in slaap. Even niets hoeven, alleen zijn, samen ademen. Die rustmomenten waren misschien zeldzaam, maar gaven een fijn gevoel van intimiteit.
5. Het gebrek aan discussie
Baby’s huilen, maar onderhandelen doen ze niet. Geen eindeloze ‘waarom-vragen’, geen onenigheid over bedtijden of schermtijd. Jij bepaalde alles en dat was eigenlijk best rustig.
6. De eenvoud van hun wereld
Een zachte knuffel, een liedje, jouw stem: het was genoeg. Geen speelgoedgekte, geen drukke uitjes. Gewoon samen op de bank zitten met een baby op schoot gaf al voldoening.
7. De kleine pakjes en sokjes
Minirompertjes, sokjes ter grootte van een luciferdoosje, mutsjes met oortjes. Babykleertjes zijn zo schattig dat je je soms afvraagt waarom je daar ooit afscheid van hebt genomen.
8. De aandacht van anderen
Een baby maakt de wereld zachter. Mensen lachen naar je op straat, maken een praatje in de supermarkt, houden een deur open. Dat kleine mensje op je arm verzachtte de blik van iedereen om je heen.
9. De verbondenheid als gezin
De eerste periode met een baby kan ook een tijd zijn waarin je als gezin hechter wordt dan ooit. Je bent op elkaar aangewezen, leert samenwerken, maakt afspraken, ontdekt nieuwe kanten van elkaar. Je deelt alles met elkaar en dat gaf een verbondenheid die later plaatsmaakt voor structuur, organisatie en planning.
10. Het vertragen van de tijd
De babytijd dwingt je om te vertragen. Alles duurt langer. Aankleden, voeden, naar buiten gaan. Dat voelt soms eindeloos, maar brengt ook iets bijzonders: je leeft meer in het moment. Iets waar je later naar terugverlangt, als je kind ineens groot lijkt en de dagen voorbij razen.
Het is niet zo gek om af en toe heimwee te hebben naar een tijd die voorbij is. Je hoeft de babytijd niet te willen herbeleven om hem toch af en toe te missen. Herinneringen zijn niet bedoeld om terug te willen, maar om stil te staan bij wat waardevol was. Soms met een lach, soms met een traan.
