Relaties Relaties

Relaties

Liever anoniem

Liever anoniem

29-01-2019 om 22:39

Buitengesloten voelen

Mijn vriend is gek op wintersport. Toen ik hem leerde kennen ging hij zo’n 3, 4 x per jaar en als het moest gaf hij zijn zomervakantie er voor op. Sinds hij mij kent gaat hij alleen nog met vaste vriendengroepen (1 of 2 x per jaar) en gaan we samen twee weken in de zomer.
Laatst vroeg een bevriend stel (vrienden van mijn vriend) of we met z’n vieren op wintersport konden gaan. Mijn vriend meteen enthousiast natuurlijk, die wil altijd wel. Ik heb gezegd dat ik een skivakantie niet zag zitten, maar dat een lang weekend naar een leuke stad of zonnig oord me leuk lijkt. Dat was alleen niet wat zij in gedachten hadden. Ik heb aangenomen dat het stel dan samen zou gaan of ander gezelschap zou zoeken, maar ze zijn achter de schermen verder plannen gaan maken met mijn vriend. Toen ik daar achter kwam voelde het meteen niet okee, maar ik reageer secundair en kon niet inschatten of mijn gevoel terecht was. Ik heb er lang over gepiekerd en merk dat er voor mij een verschil is met de skitripjes met de mannen onder elkaar, waarbij alle vrouwen thuisblijven... en dit.

In het begin van onze relatie heb ik me al een keer laten overhalen om mee te gaan met zijn vriendengroep (met partners). Ik was de enige niet-skiër. Over het algemeen sta ik best open voor nieuwe dingen maar ik ben motorisch erg onhandig, dus zelf skiën trok me totaal niet. Bovendien had ik het er niet voor over om naast de al hoge kosten voor onderdak en eten/drinken, ook nog eens een klein kapitaal te investeren in lessen, ski-uitrusting, etc. Dat dat betekende dat de anderen tegen vieren vol verhalen maar doodmoe naar beneden kwamen en vervolgens aftaaiden, had ik helemaal verkeerd ingeschat. Ik heb er het beste van gemaakt door te gaan wandelen, maar het plaatsje lag in een afgelegen dal dus ik kon geen kant op. Kortom, het voelt wel alsof ik geen andere keus had dan niet meegaan, als ik mee was gegaan zou ik me alsnog de buitenstaander hebben gevoeld. Een week had ik sowieso al erg lang gevonden, ook omdat deze mensen vrij dominante karakters hebben heb ik ons wellicht een vervelende escalatie bespaard.

Ik zie het gewoon niet helder meer en heb het (voor mezelf) best wel groot gemaakt. Ik weet dat ik gevoelig ben voor buitengesloten worden en er niet toe doen. En hoewel ik weet dat ik dat niet bij anderen neer mag leggen, zit ik met mijn vriend zo vaak in een positie als buitenstaander of derde wiel aan de wagen, dat ik er aan twijfel of deze relatie wel goed voor me is. Hij zorgt steevast erg goed voor zichzelf en ik verwacht van hem dat hij vanuit zichzelf ergens een lijn trekt, maar dat gebeurt niet. En ik snap niet dat dat stel zo weinig inlevingsvermogen heeft dat ze er niet over nadenken hoe het voor mij is als ze met mijn vriend alleen te gaan. Misschien is dat voor hen afgedaan omdat ze me het wel hebben gevraagd?

Ik vraag me af hoe anderen dit zien. Had ik van mijn vriend kunnen verlangen om deze keer te laten schieten (zonder claimend te zijn) of moet ik niet zo moeilijk doen?


Marijne

Marijne

29-01-2019 om 22:51

Aannames

Je doet aannames en wordt dan verdrietig. Vrienden van je vriend willen skiën, hij enthousiast, jij niet. Ik vind het volkomen logisch dat ze dan niet een zonnig stedentripje willen. Ten eerste zijn t zijn vrienden dus ze zullen jou als aanhang meevragen, maar gaan jou niet hun vakantie laten bepalen. En ten tweede willen ze skiën. Als skifanaat laat je dat idee niet varen als je besloten hebt te gaan skieen.
Of ze achter de schermen verder zijn gaan plannen? Dat kan best meevallen, maar waarschijnlijk hebben ze jou niet willen lastigvallen met hun plannenmakerij.

Verder schrijf je dat je verwacht dat ‘hij vanzelf ergens een lijn trekt’. Dat doet hij vast, alleen is het niet jouw lijn.

Gun hem zijn skivakantie en ga zelf met n vriendin een lang weekend slenteren door zonnig Malaga.

Watervrouw

Watervrouw

29-01-2019 om 23:57

Laren gaan

Ik zou er niet zo'n moeite mee hebben en hem laten gaan. Hij gaat toch al minder dan voorheen?
En gaan met alleen maar kerels of gaan met een groep waarbij ook vrouwen zijn, dat verschil zie ik niet, de tweede optie lijkt me zelfs wat "veiliger" en rustiger. En je vindt dat stel dat jullie mee vroeg weinig meelevend maar klopt dat wel? Ze hebben toch jullie allebei gevraagd en misschien heeft jouw vriend zelf wel bedacht om dan alleen mee te gaan. Ik zou ook wel balen als het regelen van deze vakantie achter mijn rug gedaan werd.

Ik weet niet of je al op leeftijd bent of andere beperkingen hebt maar is het niet een idee om mee te gaan doen en les te nemen? Met zo'n ski-freak kun je daar nog jaren plezier van hebben. Ik breek zelf mijn nek over een sneeuwvlok en ben ook helemaal niet handig maar het lijkt me heerlijk te kunnen skiën zeker met kinderen.

Kaaskopje

Kaaskopje

30-01-2019 om 00:26

De tragiek van de verkeerde inschatting

Het is weleens voorgekomen dat ik het een aardig idee vond om mijn man op te wachten. Onaangekondigd, verrassing! Maar al wie er kwam... geen man. Teleurgesteld ging ik weer naar huis. Boos omdat ik daar voor Jan Doedel had staan wachten en dat gevoel werd nog beroerder toen bleek dat hij nietsvermoedend al thuis was en vroeg "waar was jij nou??" Na twee keer zo'n akkefietje heb ik dat opgegeven. Ik bezorg mezelf er een rot gevoel mee, niemand anders, dus niet meer doen!

Ik herken dat gevoel van buitengesloten zijn wel. Zo was ik een keer met man en een hele groep andere mensen in het buitenland. Man was tijdens die week jarig en dat ging nog gevierd worden. Maar opeens was ik hem kwijt en ben toen alleen naar het hotel teruggelopen. Ik voelde me zo zielig! In het hotel bleek de verjaardagsvrolijkheid al bezig te zijn, dus even wachten was bij niemand opgekomen. Ik kon wel janken! Pas járen later, nog niet zo lang geleden, begreep mijn man wat daar toen in mijn ogen misgegaan is. Hij had dat werkelijk niet in de gaten en och jee wat vervelend dat ik dat toen zo ervaren heb. En dat deed me toch goed, toch nog erkenning voor dat rotmoment.

Ik denk dat mensen als jij en ik nog steeds kampen met restjes of hele plukken minderwaardigheidscomplexen. Te snel denken dat je niet interessant, belangrijk, de moeite waard gevonden wordt. Maar dat zit in jouw en mijn hoofd. Een ander is zich dat meestal niet bewust. Je kunt er wel over praten, dan weet je vriend dat hij attenter kan reageren. Gewoon omdat jij dat nodig hebt.

Liever anoniem

Liever anoniem

30-01-2019 om 01:13

Op een ander niveau

Als ik de indruk heb gewekt dat er bewust achter mijn rug plannen zijn gemaakt, dat is niet zo. Ze hadden mij daar niet meer voor nodig, vandaar dat ik dat niet heb meegekregen. Maar daardoor vielen de uitgewerkte plannen wel rauw op mijn dak. En ik snap zelfs als niet-skiër wel dat een stedentripje iets heel anders is als je een ski-vakantie in je hoofd hebt. Het is dan inderdaad aan mijn vriend om die lijn te trekken en daarin voel ik me teleurgesteld. Het lukt me niet om het zo te zien als ga jij maar fijn! Dat doe ik al vaak genoeg (vind ik), vandaar dat dit ook zo steekt, in deze samenstelling had ik nou wel eens mee gekund… en dan loopt het zo. Omdat mijn vriend die lijn niet trekt ben ik in elke situatie degene die het de ander hoort te gunnen. Maar waarom zou het niet net zo redelijk zijn als ik de lijn trek? Hij gaat over een aantal weken ook weer maar dan met zijn vaste vriendengroep. Ik durf nu die lijn niet te trekken, vooral omdat de meeste mensen me niet begrijpen en erin staan zoals Marijne, Watervrouw en ja, ook mijn eigen vriend.

De reactie van mijn vriend is namelijk ook: Joh, trek dan je eigen plan! Dat vind ik nogal flauw want hij weet dat ik het liefst met hem naar – vooruit – Malaga zou gaan. Ik heb ook geen vriendinnen aan wie ik meer dan een dagje sauna zou kunnen voorstellen, dus dan zou ik iets in mijn eentje moeten ondernemen. Heb ik in het verleden wel gedaan maar toen was ik ook alleen. Het is toch juist fijn om lekker weg te gaan met je partner? Ten minste, dat doe ik het liefst. Maar dat is mijn mening en ik trek aan het kortste eind, want mijn vriend bepaalt (en ik hoor het hem dan te gunnen…). We horen hier samen uit te komen toch, ergens in het midden, in de ideale wereld… maar ja.

En Kaaskopje, zoiets als bij verrassing komen ophalen en je man dan thuis treffen, da’s een lullig misverstand, maar dan zou ik dat gevoel niet hebben…maar zoiets als wat je omschrijft over de verjaardag van je man, dat is inderdaad vergelijkbaar. Ik kan het helemaal invoelen en vind het onvoorstelbaar dat dan niemand van het gezelschap en zelfs je man niet zich realiseert hoe jij je moet hebben gevoeld. Dat je dat dan nog moet uitleggen vind ik onvoorstelbaar. Ik denk inderdaad dat het een beschadigd stukje kind is, wat ons overgevoelig maakt. Ik herken ook wat je zegt over de erkenning. Al zou dat stel maar iets hebben gezegd als ‘Ik kan me voorstellen dat…’. Maar nee, er zijn zelfs flauwe grapjes over gemaakt waarbij ik de grootste moeite had om me niet te laten kennen. Maar die grapjes geven tegelijkertijd aan dat ze het toch wel snappen… dus ik vind dat verwarrend. En het is helemaal een naar idee dat ze het zich wel hadden kunnen voorstellen, maar ervoor kiezen om hun schouders over op te halen: zo van als wij het maar leuk hebben.

Thea

Thea

30-01-2019 om 02:39

Als ik het maar leuk heb

Ja, maar dat is ook je primaire 'taak' vind ik, zorgen dat je het zelf leuk hebt. Meestal ben je dan ook het leukst voor anderen....
Niet dat ik zelf die kunst altijd (al) helemaal onder de knie heb...
Maar dat is wel het streven.
Voor jou vind ik; of je wilt meer met je vriend, dan praat je met hem en vraagt of hij zich aanpast danwel pas je je zelf aan (toch skiën) of je accepteert dat hij vaker alleen gaat.
En prima dat je zelf niet genoeg opties hebt, mooie uitdaging om uit te zoeken wat je daar mee kunt.

Dochter

Dochter

30-01-2019 om 04:54

Buitengesloten

" Ik weet dat ik gevoelig ben voor buitengesloten worden en er niet toe doen. En hoewel ik weet dat ik dat niet bij anderen neer mag leggen, zit ik met mijn vriend zo vaak in een positie als buitenstaander of derde wiel aan de wagen, dat ik er aan twijfel of deze relatie wel goed voor me is."

Ik herken dat heel erg. Het lijkt wel alsof ik het zelf ooit geschreven heb. Je kunt heel goed beredeneren waarom het is zoals het is en dat klinkt volkomen logisch. Maar je gevoel van buitengesloten zijn blijft en dat is bijzonder beklemmend en verwarrend en soms allesoverheersend. Het zit ook veel dieper dan alleen maar een keertje teleurgesteld zijn omdat je iemand of iets verkeerd inschat. Je vriend kan hier helemaal niets aan veranderen. Sterker nog: bij een volgende vriend zul je je net zo voelen, alleen gaat het dan waarschijnlijk niet over skiën maar over bergklimmen, of opera zingen, of wat dan ook.
Het gaat om jouw gevoel en niet om wat hij doet. En juist degenen die het dichtst bij zijn kunnen jou dat gevoel buitengesloten te zijn geven.
Ik heb geleerd contact te maken met bepaalde ervaringen uit mijn vroege kindertijd die aan de basis van dat gevoel liggen. Ervaringen waarvan ik nooit kon vermoeden dat ze zo'n impact hadden op mijn gevoel van veiligheid geborgenheid. Het klinkt vaag maar dat was het niet. Het was verrassend voor mij en het ging snel. Het heeft mij goed gedaan. Het beklemmende gevoel van buitengesloten zijn is weg. Wel voel ik nog altijd een soort existentiële eenzaamheid, maar het is niet meer beklemmend of deprimerend. Degenen die het dichtste bij me staan (dochter, zus, vriend) hoeven niet meer zo dat gevoel van mij te compenseren. We gaan nu veel ontspannener met elkaar om.

Ik begrijp het wel, maar ...

... hij gaat nu eenmaal graag skieën en jij niet. En hij gaat tenslotte met een koppel, niet met een vrouw alleen, dat zou nog iets anders zijn.

Weet je, het geheim van een langdurige relatie is elkaar wat kunnen loslaten, wanneer nodig. Je had bijvoorbeeld zelf kunnen voorstellen dat hij met dat koppel zou gaan skiën en dat je dan nadien met hem onder jullie tweetjes een weekje een warm oord zouden opzoeken.

Maar los van de skivakanties, houdt jouw vriend voor het overige wél voldoende rekening met wat jij wil ?

Miekemieke

Miekemieke

30-01-2019 om 08:17

skilessen

Ik zou toch maar eens skilessen nemen ook al vind je het niet zo leuk, de insteek is om samen iets te doen. Als jij je best doet dan kun je dat van hem ook verlangen om bv af en toe samen een zonvakantie te gaan doen.

Pirata

Pirata

30-01-2019 om 08:24

Skiën is leuk

Skiën is leuk en je krijgt er een kick van. Zo eenvoudig is de verklaring.
Ga het proberen, neem les op een indoorbaan.
En ga mee. Je zult dan niet het niveau van je man halen, maar neem daar ook een klasje op je eigen niveau. En je kunt ook een (mid)dagje afspreken iets anders te gaan doen met zijn allen, een mooie winterwandeling. Of rodelen.

piggy

piggy

30-01-2019 om 08:36

heel herkenbaar

maar dat maakt het gevoel nog niet terecht. Ik heb hetzelfde meegemaakt: man ging met vrienden (m/v) een week naar het buitenland om te golfen. Ik had ook wel zin in een weekje zon en vroeg of ik meekon. Dat wilde een van de vrienden liever niet (begrijpelijk: hij zou dan als enige vrijgezel met 2 koppels zijn). Mijn verstand begreep het, maar ik had ook wel heel graag gehad dat mijn man voor me op zou staan en zeggen: dan ga ik ook niet. Dit deed hij niet. Ik heb er geen punt van gemaakt, omdat ik hem zijn weekje golfen gunde. Met die vriend heb ik overigens wel een tijdje moeite gehad, maar dat was projectie denk ik.

Piggy

Met 'niet mee mogen' zou ik wél moeite hebben.

Ik heb ooit in de situatie gezeten dat mijn toenmalige vriendin met wie ik 6 maanden samen was, voor 10 dagen naar het buitenland op reis ging met haar beste vriend, omdat het 'zo al afgesproken was vóórdat onze relatie begon' (dixit). En ik mocht niet mee.

Ze hadden wel aparte kamers geboekt en haar kinderen gingen ook mee, dus er was wel sociale controle (ik kende haar nog niet lang genoeg om haar écht te vertrouwen en haar beste vriend had ik nog nooit ontmoet, alleen veel van gehoord), maar ik had alle moeite van de wereld om onze relatie niet te beëindigen. Zo weinig inlevingsvermogen van beiden in mijn situatie vond ik echt schrijnend, en de berichtjes van hoe fijn het wel was op het zonnige terras of in het zwembad hielpen niet echt ...

Liever anoniem

Liever anoniem

30-01-2019 om 09:00

Als je het maar leuk hebt

In wezen doe ik dat zelf net zo goed, ‘als ik het maar leuk heb’. Ik ben er alleen vooral mee bezig om me rot te voelen omdat ik het níet leuk heb, omdat het mij niet lukt en ik me hierin afhankelijk voel van anderen. Natuurlijk zou me beter voelen wanneer ik iemand uit mijn vriendenkring zou vragen dan maar iets leuks met mij te doen. Maar in die positie zit ik niet en die heb ik door deze problematiek ook nog eens zelf veroorzaakt. Ik heb van veel mensen afstand genomen, een passieve reactie op het gevoel wat ze me gaven. Ik moet het nu dus zelf doen terwijl ik van dichtbij zie hoe het ook kan en dat steekt en maakt me verdrietig.

Dochter, ik heb inderdaad wel de nodige therapieën gevolgd en zelfhulpboeken gelezen, dus zelfinzicht heb ik wel… maar het is een continue interne strijd om het toe te passen. Ik heb al wat gewonnen, want in het verleden zou ik ze alledrie hebben afgestoten met primair destructief gedrag. Inmiddels trek ik mezelf terug, dat maakt dat ik iets meer tijd heb om uit te zoeken of mijn gevoel terecht is. Je hebt zeker gelijk dat ik dit in elke relatie zal tegenkomen. Je schrijft dat je hebt geleerd contact te maken met bepaalde ervaringen uit je vroege kindertijd die aan de basis van dat gevoel liggen… heb je het dan over emdr?

Overigens is het geen kwestie van wantrouwen, absoluut niet, daar zit mijn pijn niet en heb ik ook totaal geen angst voor. In die zin maakt het me niet uit of hij met een stel gaat of een vriendengroep. Het zit ‘m er puur in om het feit dat het zo duidelijk een uitje was waar ik bij had gehoord als partner.

Natuurlijk heb ik vaak genoeg overwogen om dan misschien toch… maar nee, het is gewoon geen optie voor mij. Ik zie teveel beren en dan is het ook nog een meerjarenplan en zal ik nooit mee kunnen komen met hem en zijn vrienden, die had al van kinds af aan doen. Het is ook niet zo dat hij het haat om naar een zonnig oord te gaan… hij vindt alleen skiën leuker. Dus ik vind hierin dat ik best mag vragen dat hij een keertje overslaat. En ik weet niet of mijn vriend voldoende rekening met me houdt voor het overige. Ik weet gewoon niet wat ik mag vragen. Natuurlijk mag ik alles vragen, voor mijn gevoel gaat het alles wel erg zijn kant op, maar ik denk dat de meeste mensen het wel vinden meevallen.

Piggy, ja zo kan het ook, de andere kant op… en ik zou er ook zeker moeite mee hebben gehad dat de partner van dat andere koppel dan kennelijk wel mee kon golfen? Overigens heb ik zoiets ook meegemaakt met een concert, toen is het snel georganiseerd door een vriend van mijn vriend (en geen ticket voor mij terwijl algemeen bekend is dat ik een grote fan ben) die er geen belang bij had dat ik mee ging. Ook toen had ik gehoopt dat mijn vriend voor me was opgekomen, maar hij vond het te ingewikkeld en wilde zijn vriend niet voor het hoofd stoten (mij wel, dat is veiliger denk ik). En ik denk er nu aan terug omdat deze skivakantie-driehoek exact dezelfde situatie is als met dat concert toentertijd…

Hanne.

Hanne.

30-01-2019 om 09:35

probleem

Het probleem zit denk ik vooral in de communicatie tussen jou en je vriend.

Jullie worden uitgenodigd, hij is enthousiast jij niet, en uit alles blijkt dat je echt geen enkele, maar dan ook geen enkele behoefte hebt om te gaan. Zowel vanwege de bestemming als vanwege het gezelschap. Dat kan en dat mag, maar wat er 'mis' is gegaan is dat je vriend en jij niet hebben overlegd of jullie dan beiden niet gaan of dat alleen jij niet mee gaat.

Jij hebt de aanname gemaakt dat hij dan niet gaat. Hij heeft de aanname gemaakt dat het - net als in ander situaties- prima is als hij alleen gaat. Beiden goede opties, maar onhandig als je niet op het zelfde spoor zit.

Zit het gevoel van buitengesloten worden niet vooral in dat er niet overlegd is? Hoe had het gevoeld als hij had gezegd 'Jij geeft aan dat jij niet wil, maar hoe sta je er tegenover dat ik alleen ga?".

Ik denk niet dat je buitengesloten wordt. Er wordt een voorstel voor een activiteit gedaan en jij wil dat niet. Je tegenvoorstel is zodanig niet vergelijkbaar dat je misschien wel aan kon voelen dat dat 'm niet ging worden, in die zin zet je jezelf natuurlijk ook een beetje buiten spel. Je wil alleen iets samen doen op jouw voorwaarden. Maar blijkbaar zien deze mensen het wel zitten om samen iets te doen. Wat let je om een keer een voorstel te doen. Stel voor om een wellness dag te doen, of een dagje Antwerpen. Leer je elkaar kennen, kom je er nog eens achter of je elders raakvlakken hebt. Want op ski gebied gaat 't m niet worden.

Mijntje

Mijntje

30-01-2019 om 10:56

Gunnen

Gun hem zijn ski vakantie. Het zou mij ook niet trekken, maar het is iets wat jouw vriend echt gelukkig maakt. Blijf lekker thuis want als je meegaat voel je je alleen maar nog meer alleen.
Maar bespreek wel of hij volgend jaar samen met jou een weekje (of meer) weg wil. Moet hij niet al z'n vakantiedagen opmaken aan z'n vakantie alleen dan. Of je nou perse met dat andere koppel vakantie moet vieren denk ik niet. Jij wil toch gewoon tijd met je vriend?

piggy

piggy

30-01-2019 om 11:07

ik begreep het wel

maar het voelde wel anders hoor. Mijn man ging al jaren ieder jaar een weekje weg met dit groepje. Het was dus 1 koppel en 2 vrijgezellen. Die vriend was bang het vijfde wiel aan de wagen te worden als ik meeging. Dus ja, ik kon zijn standpunt wel begrijpen.

Maar het gevoel buitengesloten te voelen zit bij mij ook wel diep hoor en het steekt af en toe de kop op, al gaat het de laatste jaren steeds beter. Het is een rotgevoel.

Yanea

Yanea

30-01-2019 om 11:11

Iets anders doen?

Als je zelf niet skiet, zou je de anderen kunnen vragen om bij de keuze van het gebied rekening te houden met alternatieven. Dus een dorp met een zwembad en mooie wandelroutes. Verder kun je andere leuke dingen doen, zoals langlaufen en rodelen. Met de lift naar boven, gezamenlijk lunchen op de berg en dan zelf naar beneden wandelen. Aanbieden om foto's te maken halverwege de afdaling. En met de bus naar een stadje in de buurt om lekker te shoppen.
Het klopt dat skiers de eerste paar dagen vaak vroeg naar bed gaan, maar de tweede helft van de week gaat de apres ski vaak wel lukken.

Aagje Helderder

Aagje Helderder

30-01-2019 om 11:23

Tja ik snap jouw gevoel ook goed hoor

tav jouw vriend vind ik dat het geen schoonheidsprijs verdient dat hij zonder verder overleg met jou toch meegaat met zijn vrienden. Juist omdat het een vraag aan jullie samen was om mee te gaan en jij van meet af aan gezegd hebt dat je dat niet wilde. Daarop zou ik het logisch vinden dat de volgende stap overleg met jou zou zijn: wij zijn uitgenodigd, jij wilt niet, wat nu?

Dat dit communicatief gezien een logisch vervolg zou zijn, is een verwachting van mij (klopt Hanne) en dat heeft te maken ermee dat het een vraag aan jullie tweeen was. Dat vraagt in mijn beleving ook een gezamenlijkheid in reactie. En die gezamenlijkheid kan wmb ook betekenen dat het antwoord is dat jij niet en hij wel meegaat.

Voor degenen die terugkomen op het gunnen: ik vind dat ts haar vriend zijn skivakanties met zijn vriendengroepen al heel mooi gunt. Dat is al 1à 2 keer per jaar. Dit komt daar nog bovenop. Dus nu een keer tegensputteren vind ik geen kwestie van het hem niet gunnen of hem nog meer moeten gunnen.

Maar ja, dit zijn my 2 cents.

Aagje

Aagje Helderder

Aagje Helderder

30-01-2019 om 11:24

Het voorstel van Yanea

vind ik overigens ook een goede.

Aagje

Kaaskopje

Kaaskopje

30-01-2019 om 11:30

Lees de rest net door

Ik zie o.a. ga op skiles, skiën is leuk. Als dit aan mij gericht was, zou mij dit irriteren. Nee, ik wil niet skiën en waarom zou ik dan in vredesnaam op skiles moeten? Maar kennelijk wil ik wel gezellig een beetje rondscharrelen bij het hotel, nou vooruit ik wil ook een keer mee tot aan de skilift en ze daar met fototoestel (telefoon dus) opwachten. Na het skiën 'gezellig' mee naar de afterskihutparty en met warme wangetjes weer naar de hotelkamer. Wil ik best een keer. En dát is vriend kennelijk niet duidelijk geworden. Aan wie dat ligt is voor ons als buitenstaanders moeilijk in te schatten. Ik kan me als ik met vriend meega, ook nog voorstellen dat je er het eerste halve uur lacherig op reageert. "huh? jij mee naar skiën? Daar hou je toch helemaal niet van??', maar dan is het vervolgens weer aan TS om duidelijk te maken dat het haar wel degelijk ernst is. Ik zou dan geloof ik toch van vriend verwachten dat hij alles gaat doen om dat alsnog mogelijk te maken. Wie weet kan er nog een stoel bij in het vliegtuig en ik neem niet aan dat hij met het andere stel op 1 kamer slaapt, dus dat zou ook kunnen lukken.

Verwachten dat vriend skiën opgeeft om in plaats daarvan naar een warmer oord te gaan, vind ik geen reële verwachting. Dus komt het erop neer dat je óf beiden naar het ski-oord gaat, óf samen thuisblijft. Iets anders zit er in zo'n situatie als dit niet in. In zo'n geval is er altijd één die zich er ongelukkig bij voelt. Ik kan me het gevoel van L.A. echt héél goed voorstellen. Oh ja, ik zou me net zo voelen! Maar omdat ik er afstand van heb en dus nu niet met die gevoelens zit, kan ik ook zien dat aan beide kanten steken zijn gevallen. Inderdaad was het niet duidelijk genoeg voor vriend en vrienden. Als er nu niets meer aan gedaan kan worden, zou ik het accent van een gesprek niet meer op deze vakantie leggen, maar op de volgende. Ja, je bent teleurgesteld, dus zullen we afspreken dat je ten alle tijden betrokken wordt bij de boeking van een reis. Dát is het moment dat je zegt ga maar alleen of ik wil mee.

Pirata

Pirata

30-01-2019 om 12:29

Skien

TS heeft nog nooit geskied, dus ik zou het eens proberen. Er is nog nooit een motorisch onhandige nog onhandiger geworden van bewegen en oefenen, dus waarom niet proberen? Kan ook leuk zijn voor de partner dus.
Er is niet veel aan om op wintersport te gaan met mensen die de hele dag op pad zijn, en zelf in je uppie beneden te blijven.

Yanea

Yanea

30-01-2019 om 12:42

Pirata

Een skipas, lessen en materiaal zijn erg duur. Waarschijnlijk te duur voor zomaar eens iets proberen wat je helemaal niet aanspreekt.

Flavia

Flavia

30-01-2019 om 12:52

Waarom?

Waarom proberen jullie TS aan te smeren dat skiën toch te proberen.

Het is niet leuk, TS vindt het niet leuk. Zouden jullie het leuk vinden om steeds te moeten horen dat je synchroon zwemmen echt moet doen want dat is zo leuk terwijl je een bloedhekel aan zwemmen hebt alleen omdat je partner het leuk vindt?

En ja ik heb het geprobeerd en ik kan het ook maar leuk, nee echt niet en dan als alternatief shoppen aangeboden krijgen. Shoppen is net zo erg als skiën, vreselijk.

Aagje Helderder

Aagje Helderder

30-01-2019 om 12:53

Maar Pirata

Ik vind het raar dat hier gevonden wordt dat ts dat skiën dan maar eens moet proberen, terwijl ze zelf aangeeft het niet te willen. Da’s tamelijk kansloos hoor, als iemand er geen zin in heeft.

De motorische onhandigheid is één deel van haar argumentatie. Daarvan kun je zeggen wat jij zegt en je zult wel gelijk hebben dat ze er niet nog onhandiger van zal worden. Maar ik denk eerlijk gezegd niet dat het positief werkt als je het gevoel hebt dat het leren skiën ahw verplicht is: ploeteren in de kou, onvermijdelijke spierpijn enz.
Haar tweede argument vind ik nog duidelijker: zelfs als ze leert skiën zal ze nooit in de buurt van het niveau van vriend en diens vrienden komen. Kans is levensgroot dat ze er dan alsnog bijbungelt en zich alleen moet redden. De ervaren skifanaten zullen echt niet de helft van de tijd bij haar op de oefenweide en de blauwe piste blijven. Die gaan tochten maken, zwarte pistes doen enz. Dan moet ze alleen op les en alleen skiën terwijl ze daar geen zin in heeft.

Het plan van Yanea lijkt me dan beter.

Aagje

Pirata

Pirata

30-01-2019 om 12:54

Niks heel duur

Gewoon naar een indoorbaan, 4 lessen incl. materiaal. Perfect om te proberen. Man kan zich ook een skivakantie veroorloven.

Pirata

Pirata

30-01-2019 om 13:04

Overigens

Ik ski al jaren in een winterjack van 7,50. Broek 15,-.

Yanea

Yanea

30-01-2019 om 13:30

Flavia

Jammer dat je niet het hele voorstel leest. Het shoppen is een (1!) alternatief in een hele lijst. TS kan ook naar een museum, bioscoop of weet ik veel wat. Ze kan ook de hele dag boekjes lezen in het appartement. Of, zoals nu, mokkend thuisblijven. Waar het om gaat, is dat ze een keuze heeft. Veel meer opties dan 'skien' en 'thuis blijven'.

Yanea

Yanea

30-01-2019 om 13:31

En Pirata

Met 4 lessen kan ze toch nooit goed genoeg skien om met de zwarte-piste-fanaten mee te kunnen? Dus wat schiet ze daar me op dan?

vlinder72

vlinder72

30-01-2019 om 13:43

Andere dingen

Ik ben het met Yanea eens. Geef aan dat je graag mee wilt maar dan wel in een appartement in een plaats. Je wil graag kunnen wandelen en eventueel naar boven kan gaan om mee te lunchen. Geen gedoe met skibussen.

Skiles kan ik dan wel weer aanraden. Ik ben een eeuwige beginner. Ik ben ooit begonnen met skiën toen ik al 40 was en ik leer het nooit. Maar ik kan blauwe pistes skiën. Mijn man en kinderen zijn piste monsters en scheuren mij links en rechts voorbij. Toch ga ik af en toe mee. En zelfs mijn zoon van 16 wil best met mij skiën. Ik ski dan op mijn dooie akkertje en hij skiet een stukje mee en neemt dan weer een lift naar boven om mij onderweg weer op te pikken. Soms skiën wij ook met het hele gezin. Ze passen zich dan aan mij aan qua pistes.

Verder ski ik zelf wat op wat blauwe pistes. Neem af en toe een privéles. Ik ga wandelen. Ik neem dit jaar het boek Musch mee. Ik ga fotograferen. Netflixen etc. Ik vind wintersport heerlijk.

Pirata

Pirata

30-01-2019 om 14:00

Nee maar

Natuurlijk kun je dan de evaren skiers niet bijhouden. Maar je hebt het in elk geval uitgeprobeerd, of je het misschien toch wel aardig vindt. Ik vind dat ook een positief gebaar naar Man.
En in een skiklas is het vaak beregezellig. En zeker weten dat Man het prima vindt een paar keer mee te gaan op de blauwe piste.

Moeite doen?

Als ik alle berichten lees, ga ik mij steeds meer afvragen: hoe vindt je vriend het eigenlijk dat je niet mee wil skieeen?

Kan het zijn dat het voor vriend ook niet leuk is dat je niet bereid bent om het skieen te proberen?
Als je zelf ergens zo’n passie voor hebt en je wil dat graag delen, maar je partner is niet geïnteresseerd kan dat ook zorgen voor verwijdering...

Misschien is hij daarom minder bereid rekening met jou te houden?

Vroeg het me af...

Reageer op dit bericht

Op dit topic is al langer dan 4 weken niet gereageerd, daarom is het reageerveld verborgen. Je kan ook een nieuw topic starten.