Baby Essentials: 10x items die je leven fijner maken
Zwanger worden Zwanger worden

Zwanger worden

Lees ook op
xx

xx

04-01-2009 om 17:03

Clubje zwanger worden; lente, gerdina, mass, lean en de rest en ik....?

Tjee meiden, lang niets van jullie vernomen. Gerdina, gefeliciteerd meid met de kleine, alweer 4 maanden, wat gaat de tijd toch snel.

Lente leuk om je weer eens te zien op dit forum. Het clubje is helemaal uit elkaar gevallen zo in de loop van de tijd, maar toch vind ik het leuk om af en toe weer iets te horen.

Ik heb begrepen dat Korina toch ook voorzichtig aan het IUI traject in wil.

En ik... ja ik.... wil graag een 2e maar spontaan lijkt het er opnieuw niet in te zitten. We hebben eigenlijk nooit echt veilig gedaan, wel een beetje mijn ei proberen te omzeilen, maar de laatste maanden is dat ook helemaal niet meer het geval, maar zwanger worden ho maar. Ik vrees dat ik toch weer op de wachtlijst moet voor IUI. Ik kijk het nog even 2 maanden aan, en dan toch maar weer een afspraak bij de gyn. Ga nu eerst straks ovulatietesten bestellen om de eisprong toch iets beter in de gaten te houden.

Dikke kus voor iedereen.

Liefs,
sannie


Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.

Leuk!

Toch blijf je nieuwsgierig hoe het dan met de anderen is he!

Hier alles goed, zoals je wel weet hebben we een smurf 2 en is alweer 14maanden ☺

Maar jij nu toch ook voor nummer 2.... wat irritant dat als je er al eigenlijk niet mee bezig bent er dan nog spontaan iets onstaat. Helaas ik ken het, zo zijn wij ook toen bij iui aangeland. Hier hebben ze daar overigens geen wachtlijst voor. Ik hoop toch dat het voor die tijd nog spontaan gebeurt. Wanneer ga je naar de gyn??

oja korina moest weer afhaken voor iui om persoonlijke redenen.

liefs mass

groetjes aan stijn! volg je wel eens stiekum ff lezen hoe mama over je kletst, hihi!

Lean1

Lean1

05-01-2009 om 09:59

Hallo

de oude garde!!!

Sannie toch ook al weer bijna in de startblokken.... Meid, ik hoop dat het allemaal snel zal gaan lopen.

Wij zijn ondertussen al weer 2 jaar bezig, januari 2007 zijn we gestart en we hadden natuurlijk de hoop dat we nu wisten hoe het moest.. Helaas blijken we hardleers.
De hoop is nog niet helemaal vervlogen maar wel bijna. Na 2 ivf-pogingen en het feit dat ik nu 41 jaar ben maakt de kansen wel heel klein.

Eerst nog even herstellen en dan beslissen we of we een laatste poging doen, ook als een vorm van afscheid.
Bente is al weer bijna 3 jaar. Het is 1 keer gelukt, dus heel misschien toch ook een 2e keer.........

Groet, Lean

**inbraakje sannie*

He Sannie!Ik schreef twee keer met je mee in het zwanger worden draadje en was zoooo blij voor je dat je uiteindelijk zwanger was! Ik ga voor je duimen dat het ook nu weer gaat lukken.

Ik ben inmiddels moeder van 2. (Ben, bijna 3 en Emma, 6 maanden)

liefs lisa

xx

xx

07-01-2009 om 22:51

Mass lean en lisa

Lief jullie reacties. Allemaal hetzelfde probleem een grote wens en heel moeilijk vervulbaar.

Stijn is ondertussen 18 maanden, echt een dreumes, op en top genieten, kletst de oren van je kop, spookt regelmatig dingen uit, maar ik vind het helemaal een top leeftijd.

Mass, we zijn de laatste maanden eigenlijk al helemaal niet meer veilig geweest, maar top op heden zonder resultaat, bij ons was er voor IUI de vorige keer een wachtlijst, en ik verwacht dat ik wel wee rop de wachtlijst kom, ik hoef waarschijnlijk niet weer opnieuw van top tot teen gescreend te worden, dat hoop ik niet. Ik denk dat we het nog een maandje of 2/3 aan kijken, maar dat ik dan toch wel een verwijsbrief weer ga vragen, want dan ben ik zo weer een half jaar verder, utigaande van dezelfde wachtlijst als de vorige keer.

Maar wie weet heeft moeder natuur nog iets voor ons in petto???

Dikke kus aan jullie allemaal.-

Sannie

Lean1

Lean1

08-01-2009 om 10:15

Sannie

Ik hoop voor je dat moeder natuur een mooi plan voor je heeft!!!
Het zou toch geweldig zijn als er nu geen toestanden bij zouden hoeven komen kijken...
Alweer 18 maanden, wat geweldig is dat toch die leeftijd. Hoewel bijna 3 ook erg leuk is! Sannie, ik kan eerlijk zeggen dat ik het echt steeds leuker ga vinden. Dat gun ik iedereen!

Groet, Lean

Hoi,

ik hoop dat je de testen niet eens hoeft te doorstaan.... maar helaas moest ik dat hiet toen wel. Bij de 1e ook alles getest, maar bij nummer 2 ook. En toen uit eindelijk iui.

Hier is svenn een deugniet, uitspoker, een klimklauteraar! Vanmiddag uit zijn ledikant gekukkeld let wel 14 maanden oud he! Hij loopt al 2 maanden, eet met de pot mee, klimt overal op. Kan zijn broer al roepen bij naam, is 83 cm en 11 kg! zo hihihi!

groetjes mass

Gerdina

Gerdina

08-01-2009 om 20:22

Dag allemaal

He, gezllig weer even dit draadje.
Sannie, ik hoop van harte dat je deze keer geen IUI nodig hebt, maar dat het "gewoon vanzelf" gaat! En Stijn alweer 1,5 wat gaat het toch allemaal snel. Net als Lean vind ik het ook steeds leuker worden, hoewel een kleuter ook wel erg vermoeiend kan zijn (dat getreuzel..). Maar nu we weer zo'n wondertje mogen hebben is dat toch ook weer heel erg leuk! Ik hoop dat jij en Lean dat ook nog eens mee mogen maken.
Mass, Svenn ook alweer zo oud! En eerst was hij wat langzaam met omrollen toch? En nu al uit z'n bed klimmen, de boef! Je hebt vast je handen vol aan hem.
Lean, hoe is het nu met je? Zit er weer een opgaande lijn in? Heb je nog wat aan de fysio? Ik heb zelf nu caesartherapie. Daarbij wordt vooral gelet op hoe ik beweeg en hoe ik dat beter kan doen. Weet je al wanneer jullie volgende poging is?
En hier gaat het op zich goed, al ben ik wel geveld door de spit/ een verstuikt bekken. Een ongeluk bij een ongeluk is hier dat mijn man per 1 februari geen werk meer heeft en ook deze maand thuis mag besteden aan solliciteren. Hij kan dus veel van mij overnemen. Maar we genieten elke dag van onze twee wondertjes. Er zijn tijden geweest dat we dachten dat we met z'n tweeën zouden blijven.
Liefs, Gerdina
P.S. Het was niet Korina die met IUI bezig was, maar Reepi. En volgens mij is dat niet goed gegaan, wat ik uit haar berichtje hier begreep.

Lean1

Lean1

09-01-2009 om 13:14

Hallo

Gerdina, man zonder baan en een verstuik bekken.... Hoe kom je daar dan aan? Het bekken bedoel ik, niet de man...
Ik heb voor de operatie ook cesartherapie gehad. Toen hielp het niet, maar toen hielp niets dus dat is niet zo raar. Nu heb ik fysio op haptonomische basis, dus ook nog het een en ander aan verwerken doen. Kan geen kwaad, het is een aap van een jaar geweest.
Balen voor je man en jou ook zo zonder werk! Hopelijk vlot het solliciteren een beetje? Lastige tijd lijkt mij met de crisis en zo al hoor ik ook dat we er tot nog toe weinig van merken. Ligt denk ik ook aan de sector waar je in zit.
We weten nog niet wanneer en of we nog een poging gaan doen. Ik ben er bang voor omdat dit waarschijnlijk de laatste keer zal zijn en ook omdat ik bang ben wat die hormonen op mijn rug gaan doen. De vorige keer zorgende ze ervoor dat de zwelling in mijn rug veel vocht aan trok en ik dus nog meer pijn had.Ik neem eerst nog even om te herstellen. Ben nog niet eens aan het werk!

Sven wordt dus een echte acrobaat!! Knap stuk werk Mass! Wat zijn ze toch leuk...

Straks ga ik mijn meisje voor het weekend naar opa en oma brengen. Leanman en ik hebben een vrij weekend gepland voor onszelf met maar liefst 2 keer uitslapen en 1 dag sauna en uit eten. Heb er zo'n zin in! we zijn nu al 2 jaar niet op vakantie geweest en hebben echt behoefte aan even tijd voor elkaar en niet staat in dienst van onze mevrouw staan.
Vind het zo'n luxe,maar weet nu ook al dat ik blij ben als ik haar zondag weer op mag halen.

Groet, Lean

xx

xx

10-01-2009 om 12:33

Lean

Ik hoop zo dat het jou ook nog een keer mag overkomen, ondanks je leeftijd. Het is en blijft zo bijzonder. Zodra je de beslissing genomen hebt en aan de slag gaat, ga ik extra voor je duimen, kan nooit geen kwaad.

Het wordt inderdaad met de dag leuker, je hebt veel meer interactie en ze snappen ook zoveel, soms ook bewust niet, maar dat hoort er allemaal bij.

Liefs,
Sannie

xx

xx

10-01-2009 om 12:35

Gerdina

Tjee zeg wat lastig met je bekken, dat is heel lastig tillen etc. ik hoop dat je snel opknapt. Heeft je man een beetje gangbare opleiding en kan hij vrij gemakkelijk weer aan werk komen, of hebben jullie daar nog geen inzicht in?

Ik vind het zo leuk om af en toe weer eens de oude garde te spreken, het voelt meteen weer vertrouwd.
Hebben jullie dat ook?

Liefs,
Sannie

xx

xx

10-01-2009 om 12:38

Mass

WAs is Svenn dan al een heerlijk manneke, Stijn was eergisteren bij het CB, 82 cm en 10,9 kilo. Maar Stijn is wel 18 maanden. Dus ik denk dat je ze wel zo naast elkaar kunt zetten qua lopen etc. Stijn liep met 15 maanden los en klimt af en toe maar nog niet echt vaak. Hij is best voorzichtig, wel spookt hij vanalles uit. Van de week is er een vaas gesneuveld en heeft hij mijn zus op kantoor gebeld om vervolgens niets te zeggen. Maar ach, het is wel leuk en schattig.

Ik hoop ook dat het allemaal niet nodig is, maar toch ga ik de ovulatietesten deze ronde gebruiken om beter in te schatten wanneer mijn ei er nou daadwerkelijk aan komt. Er niet meer mee bezig zijn, is dus al niet meer mogelijk. Ik hoop wel dat het geen IUI hoeft te worden ,maar vrees het ergste.

Sterkte met je manneke.

Kus,
Sannie

Nou daar ben ik dan

Hee allemaal,
Leuk hoor, weer het oude clubje bij elkaar. Ik hoorde het van Reepi en ik beloof niet dat ik heel trouw mee ga doen... maar vooruit, vandaag ben ik er in ieder geval.

Jullie speculaties kloppen wel aardig hoor. Ruim een half jaar geleden alweer is de knop bij ons eigenlijk helemaal om gegaan: toch de MM in. We hebben de nodige onderzoeken achter de rug, en inmiddels zit ik in de ....-wachtdagen na de tweede IUI (1 januari gehad, goed begin van 2009). Mocht deze poging niet gelukt zijn, dan wacht me een laparoscopie/hysteroscopie. Op mijn linkereierstok zit nl. een endometriosecyste van 5 cm en in mijn baarmoeder zitten nog steeds behoorlijk wat vleesbomen. Dus van een leien dakje gaat het niet... maar dat weten jullie zelf ook allemaal.

Inmiddels zijn we ruim vier jaar bezig, met tussendoor een operatie, en intussen natuurlijk elke maand tempen, plannen, hopen en bidden. Dat valt soms niet mee. Het voelt goed om nu echt actief in de MM bezig te zijn, aan de andere kant maakt het dat ook weer moeilijker omdat we de hoop weer helemaal toelaten en dus ook de teleurstelling. Maar ach, die was er toch elke maand.

Het verschil met jullie allemaal is dat wij helaas nog steeds voor de eerste gaan, dus dat vind ik ergens wel een beetje dubbel. Hoop dat jullie dat begrijpen. Wat natuurlijk niet wil zeggen dat ik het jullie allemaal niet heel erg gun en voor jullie duim.

Nogmaals, ik beloof niet dat ik heel trouw langskom, maar dat weet ik zelf nog niet. In ieder geval vind ik het heel erg leuk om te lezen hoe het nu met jullie gaat en daar een klein beetje mee mee te leven.

Dus sterkte met alles en wie weet tot gauw!
Korina

xx

xx

11-01-2009 om 19:17

Korina

Wat fijn om je op dit draadje te mogen begroeten. Ik kan me voorstellen dat je het lastig vind, aangezien de meeste van ons in een andere fase zitten en al een gezond kindje hebben.

Alles wat ik lees is zo herkenbaar, ik heb me ook zo gevoelt tijdens de IUI pogingen voor Stijn. Ik weet precies wat je mee maakt. De echodagen voor de pregnylprik de spanning van de IUI zelf en vervolgens de wachtdagen, waarbij je probeert jezelf niet gek te maken, voel ik nou wat of niet....
Ik voel me een gezegend mens met Stijn. Het is en blijft iets heel bijzonders en ik hoop met heel mijn hart dat de IUI voor jou "het" middel zal zijn.
De laparascopie heb ik gehad voordat ik met IUI mocht beginnen, is er een reden voor dat ze eerst 2 pogingen proberen en dan pas de kijkoperatie?
Ik begrijp dat het voor jou extra moeilijk is om naar verhalen te luisteren van mensen die al een kindje hebben, en nu voor een 2e willen, dat is toch een andere fase, maar ik vind het wel heel leuk om iets van je te horen en ik duim voro je dat de IUI iets heel moois mag brengen.

Dikke kus,
Sannie

Gerdina

oei, dat is minder geen werk..... Bah weer druk solliciteren zeker? Beterschap met de spit, jullie zijn wel heel gelukkig het nieuwe jaar ingegaan... Alhoewel met een nieuwe spruit

Lean

En en hoe was het weekend? Oh ik wil dat dan ook als ik dat lees...maar 2 dagen weg ik kan het gewooon niet. Ik kan me kids gewoon niet missen...stom he?

Toch hoop ik dat je nog een nieuwe poging aankan. Zodat je het ook voor jezelf goed kan afsluiten.

heel veel succes!

Lekker he dat vertrouwde! Ik denk dat we toch 2 a 3 jaar met elkaar hebben geschreven...En vond het toen ook echt heel jammer en moeilijk dat niet iedereen heeft kunnen krijgen wat hij wilde. Ik gun het iedereen zo hard!

ik denk idd dat stijn wel naast svenn past hihi! nog even en svenn loopt mee naar school Oei en straks peuterspeelzaal, moeten we ons ventje missen...

Tja er niet mee bezig zijn is inderdaad al niet meer mogelijk. Je hebt tegenwoordig ook ovulatietesten van het kruidvat.
1 ding heeft me al die tijd gaande gehouden, en dat is hoop en weten dat het kan. Het duurde wel 3 jaar maar kon het hierdoor wel aan. Heb even de moed laten zakken toen we het over ivf hadden... maar gelukkig werd ik toen zwanger bij de 5e iui poging.

Heeeeeel veeeeel succes!

Korina

Wat super gaaf dat je toch iui bent begonnen!
Klink wel raar zo....maar ik bedoel je vergroot je kansen, en je wandelt nu wel ff op het randje van hoop. Maar straks weet je ook dat je er alles aan gedaan heb.

Ik hoop, duim dat je gewoon bij de 2e iui poging zwanger mag zijn. Bij mij was het bij de 5e raak, wat ik overigens niet verwachte, het liep zo raar die dag.. Ik kon het ook niet laten om 2 dagen te vroeg te testen, moest van die hoop af... en een streep!

Ik snap heel goed dat het moeilijk blijft om mee te praten over dit onderwerp. Helaas word ik hier ook heel vaak met mijn zus aan onderworpen. Heel veel ivf pogingen en nooit zwanger geraakt...wij hebben wat afgejankt toen ze op kraamvisite was... Het is zo moeilijk! Ik toch 2 kids ook niet helemaal spontaan, maar toch, en zij kinderloos. Ik snap je gevoel wil ik er eigenlijk mee zeggen.

heel veel succes!

Lean1

Lean1

13-01-2009 om 14:47

Hoi korina

Logisch hoor dat het voor je dubbel voelt om mee te schrijven omdat wij voor nr 2 gaan. Toch is het denk ik ook zo dat je ons niets hoeft uit te leggen, wij hebben ook allemaal moeten vechten voor de eerste en snappen dus heel goed wat je doormaakt!
Maar voel je absoluut niet verplicht!
Ik hoop voor je dat de MM snel resultaat mag hebben voor jullie.
Ik moet zeggen dat ik nu, de 2e keer MM bijna zwaarder vind dan de eerste keer, omdat wij nu veel dieper in de molen zitten. Ons dochtertje is door middel van IUI verwekt, en nu hebben we al 2 ivf/icsi pogingen achter de rug zonder het gehoopte resultaat, helaas.

Korina, heel veel sterkte en succes, hopelijk gaat je wens dit jaar uitkomen!!!! Duimduidmduim.

Lean

Lean1

Lean1

13-01-2009 om 14:56

Het was heerlijk...

het vrije weekend, maar leek nog bijna de mist in te gaan. Bente leek ziek te worden, het hele KDV had bijna 40 graden koorts...
Aangekomen bij oma en opa had ze hele flauwe oogjes en moest hoesten... Ik zag de bui al hangen. Gelukkig wilde ze absoluut niet mee naar huis (erg he, dat ik zeg "gelukkig"...). Verder is het wel goed gegaan, maar bij het ophalen en thuiskomst bleek ze 39.7 te hebben, OEPS..
Nu gaat het een beetje,maar eten doet ze niet en ze is bijzonder hangerig.
Het vrije weekend was heerlijk!! Lekker naar de sauna, afkoelen in de sneeuw. Dat gebeurt in nederland ook niet zo vaak.
Daarna niet uit eten geweest, maar lekkere dingen in geslagen en heerlijk hangend op de bank filmpje gekeken. De volgende dag weer uitgeslapen, uitgebreid ontbeten en daarna rustig aan richting opa en oma.

Heerlijk heerlijk, heerlijk! Na alle ellende van de afgelopen tijd waren we ook toe aan tijd samen en dat was ook heel fijn.
Zeker voor herhaling vatbaar, ook voor opa en oma. Ze is namelijk hun enige kleinkind in Nederland, dus ze genieten dubbel van haar.

Groet, Lean

Sannie, lean, mass

Lieve allemaal,
't Blijft toch leuk om weer wat van de oude garde te horen. Dank voor jullie reacties!
Ja, ik weet dat jullie als geen ander begrijpen hoe het voelt. Zei jij dat Mass, 'wandelen langs het randje van de hoop'? Wat een mooie uitdrukking. Zo is het precies, ja.

Wat naar Lean dat jullie nu er weer zo'n moeite voor moeten doen. De hoeveelste poging was het bij de IUI? En ga je nu al snel voor de derde IVF? Mag je er drie?

De gyn wilde eigenlijk bij mij ook eerst een laparoscopie, maar ik zag daar zo tegenop omdat ik er al één heb gehad (in 1996, eeuwen geleden dus) en daar toen vreselijk ziek van geweest ben, en in 2006 heb ik toen weer een laparoscopie gehad die uitliep op een grote operatie. Ook had een andere gyn mij gezegd dat er ivm de kinderwens beter niet teveel in mijn buik gerommeld kon worden. Maar inmiddels heb ik me er wel bij neergelegd dat het zal moeten en heb ik zoiets van: dan maar gelijk ook. Dat hoop ik dus maar, dat dat kan. Morgen is mijn NOD maar ik weet al zeker dat ik of vandaag of morgen ongesteld word, vooral gisteren was een rotdag, maar nu probeer ik me maar weer op het vervolg te richten. Valt niet zo mee, nee.
Waarom deden ze bij jou die laparoscopie dan, Sannie? Heb/had jij ook endometriose? Is daar nog wat uitgekomen?

Nou, toch weer een heel verhaal.
Liefs, Korina

xx

xx

14-01-2009 om 12:05

Korina, lean en de rest

Ons jaar begint niet echt lekker, gisteren te horen gekregen dat mijn oom (broertje van mijn vader) plotseling is overleden, waarschijnlijk gestikt in een hoestbui. Echt vreselijk, zijn dochter is een vriendin van me. We zijn er gisteren meteen naar toe geweest, maar het is zo triest om iemand intens verdrietig te zien en zo weinig voor haar en man te kunnen doen. Bah. Zaterdag is de begrafenis, eerst de kerkdienst en vervolgens naar de begraafplaats. Moet nu alleen nog oppas zien te regelen voor Stijn, want met hem erbij als stoorzender lijkt me niet echt handig.

Lean, jij vindt de 2e keer MM zwaarder, komt waarschijnlijk ook omdat je nu veel verder erin zit. Ik dacht dat ik een 2e wel kon missen als het spontaan niet wil lukken, maar ik heb er best weer IUI pogingen voor over, ik denk ook dat je grenzen gaat verleggen als je toch iets heel graag wil. Lean ik hoop ook voor jou dat een 2e wens toch in vervulling mag gaan.

Korina, ik heb een laparascopie gehad om te kijken of er geen vleesbomen of endometriose aanwezig was. Gelukkig kwam daar niets uit en bleken ook beide eileiders gewoon toegankelijk, we zijn dus onverklaarbaar onvruchtbaar zoals ze dat zo mooi noemen. Ik had een stille hoop dat mijn lichaam het nu eindelijk snapt en dat het zonder IUI kan, maar ik begin toch weer te twijfelen. Ga nu morgen voor het eerst aan de slag met ovulatietesten om toch beter mijn ei in te schatten. De 4e IUI poging was bij mij destijds raak, qua timing heb ik achter de bevruchting gevoeld pakweg 1,5 uur naar de inseminatie. Net zoals bij Mass liep alles verkeerd die dag, en heeft het kennelijk zo moeten zijn, met een prachtig resultaat.

Slik je ook medicatie, of moet je gelijk prikken?
Die pregnylprik is vervelend he? Gonal-f vond ik bij lange na niet zo pijnlijk.

Dikke kus voor jullie allemaal

Sannie

Lean1

Lean1

14-01-2009 om 17:13

Sannie

Wat een naar bericht aan het begin van het jaar. Wat erg en ik kan mij voorstellen dat je je erg machteloos voelt.

Mijn dochtertje is met de 5e IUI poging verwekt, 3 keer zonder hormonen en de 2e keer met hormoonpillen. Ik slikte toen tamoxifen omdat Clomid bij mij niet goed werkte. Nu zitten we er inderdaad veel dieper in. Toch raar dat het de vorige keer met betrekkelijk weinig ingrijpen toch goed kwam Ons dochtertje is een blijft een wonderkind...
Ik hoop dat het bij jullie anders zal gaan.

lean

Lieve allemaal (beetje lang)

Tja, ik had wel Korina verteld dat jullie weer een draadje hadden gestart, maar ik had zelf nog niet eens gereageerd. Wat goed om weer even van jullie te horen!
Voor mij voelt het heel dubbel, en daarom denk ik dat ik het bij dit ene berichtje laat. Ik vind het verschil tussen geen kind en één kind erg groot. En omdat ik nu toch mijn kinderwens uit mijn hoofd zal moeten zetten, wil ik gaan afkicken van Ouders. Tenslotte ben ik niet eens een ouder, dus ik hoor hier niet eens .
Even een update. Ik heb nu drie IUI pogingen in eigen cyclus achter de rug. Daarbij is ontdekt wat er aan de hand is (te vroege eisprong), en dat is niet eenvoudig op te lossen, en zelfs IVF (waar we toch al niet voor wilden gaan) is geen optie. Heel misschien dat een lading hormonen wat zou kunnen doen, maar er zijn geen garanties en de medische wereld zit nog in dit soort gevallen in het onderzoeksstadium.
Dat betekent dat we al maanden ons niet meer bezig houden met zwanger worden, al denk ik er wel redelijk vaak aan. Maar toch zo weinig dat ik de laatste maand een paar dagen overtijd was, zonder dat ik het merkte. Ik wist niet eens meer wanneer mijn NOD was. Nou, dat vind ik best heel bijzonder . En jullie weten en begrijpen vast wel wat een énorme vooruitgang dat is!
Wat we nu doen is nog heel even afwachten. Dit jaar word ik 40 en dan behandelen ze niet meer in ons ziekenhuis. Ik heb nog een paar maanden respijt, maar ik denk niet dat ik die lading hormonen ga uitproberen. Het gaat hierbij niet zomaar om Clomid of zo, het is heel wat heftiger. En ik denk niet dat ik dat nog wil. Misschien als ik jonger zou zijn, dan wel. Mijn leven is zonder kinderen ook zinvol en compleet. Al vind ik nog steeds dat mijn leven mét kinderen nog completer zou zijn. Maar ik word me steeds meer bewust van het feit dat je kinderen echt krijgt, wat je er zelf ook voor doet. Er is niemand die je een kind kan geven, zeker een dokter niet. Het leven is een gave. En ik wil mijn leven niet meer doorbrengen met de thermometer in de ene en een ovulatie- (of zwangerschaps-)test in de andere. En iedere maand die teleurstelling. Gelukkig heb ik dat al heel lang niet meer. Het is hoogstens een schouderophalen, maar dat heel verdrietige gevoel heb ik niet meer gelukkig.
Ik heb ondertussen ook heel wat nieuwe kindertjes erbij in onze familie en vriendenkring. Daar geniet ik intens van en alle ouders zijn zo lief om mij daarin ook de ruimte te geven.
Kort samengevat: ik geloof dat ik inderdaad gestopt ben met zwanger worden en ik voel me er erg gelukkig onder. Maar... (ja die "maar" die hoort er wel bij), toch blijf ik hopen op een wonder. Jullie weten nog wel dat ik geloof in een God die een plan heeft met mijn leven. Ik geloof nog steeds dat die God wonderen kan doen. Het klinkt misschien tegenstrijdig wat ik hier zeg (gestopt met zwanger worden en toch hoop hebben) maar ik geloof dat één van de belangrijkste dingen die ik de afgelopen tijd heb geleerd is, dat ik nu begrijp hoe dat kan: loslaten en toch blijven hopen.
Ik wens jullie allemaal het beste! Voor degenen die hopen op een tweede wonder: ik hoop met jullie mee! Verder wens ik jullie allemaal alle goeds toe, veel geluk, liefde en vrede.

Liefs van Reepi

Hedda

Hedda

16-01-2009 om 10:20

Reepi!

Hoop doet leven Reepi hoe je er ook in staat.

Ik heb veel bewondering voor je hoe je hier mee omgaat en hoe mooi je het kan verwoorden.

Dit bericht moet ik gaan lezen als wij het opgeven in de mmm, want het geeft me moed omdat je ook zegt dat je leven nu ok zinvol en mooi is. Dat is ook zo maar ik vergeet het soms wel eens even.

Heel veel geluk en liefde in je leven en ik blijf ook voor jou hopen.

Liefs Hedda

Lean1

Lean1

16-01-2009 om 15:41

Reepi

ook ik blijf voor je hopen en ben onder de indruk van hoe je je situatie beschrijft in je bericht.

Wonderen zijn de wereld nog niet uit...

Veel goeds,

Lean

Sannie, reepi, en ik

Sannie, wat naar joh, gecondoleerd met het overlijden van je oom. Dat soort dingen hakt erin. Sterkte met alles.
Reepi, ik spreek je natuurlijk toch wel, maar wil hier ook nog even zeggen dat ik het heel mooi vind hoe je dit weet te verwoorden. Ik weet best dat het soms ook anders voelt. Ik heb je sinds we elkaar voor het eerst op Ouders Online tegenkwamen aardig goed leren kennen en je ontwikkeling hierin van dichtbij meegemaakt. Fijn dat je dit nu zo mag zeggen en kunt getuigen van je hoop en geloof. En ook ik blijf hopen op een wonder voor jou.
Ikzelf: vrijdag eindelijk ongesteld geworden (vanaf maandag zat het er al aan te komen, dan zijn het behoorlijk lange dagen voor het echt doorzet), meteen het ziekenhuis gebeld. Morgen ga ik langs voor bloedprikken, opnameformulier enzo. En dan afwachten wanneer ik terecht kan voor de laparoscopie. Zie ik erg tegenop, maar heb het maar liever achter de rug.
O ja, Sannie, ik heb de afgelopen twee cycli Puregon gespoten (ze werken bij ons geloof ik helemaal niet meer met Clomid), geen centje pijn, en ook de Pregnyl viel me alles mee. En heb jij al ovulatietesten gebruikt? Hoe voelt het, om er weer zo mee bezig te zijn?
Allemaal liefs en nog een goed staartje van het weekend!
Korina

xx

xx

18-01-2009 om 19:37

Korina

Jammer dat de IUI poging niet gelukt is, maar op de één of andere manier heb je al zo vaak een teleurstelling meegemaakt dat je er sneller aan kan wennen, althans dat had ik toen destijds ook. Je stelt je in op een tegenvaller dan kan het alleen maar mee vallen. Spannend hoor de laparascopie, ik hoop voor je dat alles rustig is en de eileiders mooi toegankelijk zijn en dat er niet in de weg staat.

Kus,
Sannie

xx

xx

18-01-2009 om 19:43

Reepi ( en ook voor korina)

Ik snap heel goed dat het verschil tussen geen of 1 kind heel groot is. Want zoals jij je nu voelt heb ik ook jaren gehad, maar ben nu wel in het gelukkige bezit van een klein manneke, waar ik ontzettend zuinig en trots op ben.

Ik hoop voor jou (en Korina ook) met heel mijn hart dat God voor jullie ook nog een wonder in petto heeft.

Ik ben zelf gelovig opgevoed, ben niet meer praktiserend lid, ben nog wel lid maar ga niet meer naar de kerk. Ik vind sommige dingen heel erg moeilijk, bijv. het overlijden van mijn oom afgelopen week op 66 jarige leeftijd, zomaar plotseling. Als de dominee dan zegt, God heeft hem thuisgehaald dan word ik toch wel wat somber omdat ik vind dat het veel te vroeg is en dat het oneerlijk is, mijn oom was nog helemaal niet klaar met leven.

Nogmaals ik hoop dat jullie het geluk mogen beleven om toch moeder te kunnen worden, want het is en blijft een Gods wonder, zo´n kleintje en dat besef ik elke dag weer.

Kus,
Sannie

xx

xx

18-01-2009 om 19:47

Ovutesten

Ben sinds donderdag weer met ovutesten aan de gang, zoals gebruikelijk weer geklieder met urine etc, plassen over mijn handen, gedoe dus. Eigenlijk wist ik al wel dat mijn eitjes vaak laat springen, dus dat dag 13 testen weinig zin heeft, dus morgen gooien we er weer een testje tegenaan, nog geen ei gezien.

Aan de ene kant vind ik dat ik er nu alweer teveel mee bezig ben, aan de andere kant wil ik even kijken of ik echt mijn ei goed kan voelen en inschatten. Manlief vindt het allemaal nog niet zo nodig, en hoeft nog niet zo nodig een tweede, maar bij mij begint het toch wat te kriebelen, stel je voor dat het weer 3 jaar duurt... dan is Stijn tegen die tijd alweer 4, dat wil ik toch ook niet.
Dubbel gevoel dus. Qua werk is het misschien ook niet handig, ben nu ruim een half jaar aan de gang bij een gemeente, die zullen er ook wel niet blij mee zijn als ik nu zwanger word, maar aan de andere kant hadden ze het kunnen verwachten met één dreumes... Wordt vervolgd.

Liefs,
Sannie

Hoi

Hoi,

ben der nog lees wel mee hoor
Maar vind het ook moelijk om te reageren. Ik heb nu een compleet gezin en wil tegen jullie niet de verkeerde dingen zeggen.... Ik wil alleen heel graag dat jullie allemaal kindjes mogen hebben. Of het er nu 1 of 2 of meer zijn. maar gewoon een kindje! Als ik jullie lees zie ik mezelf staan terug in de tijd klieren met testje en dokters...bang dat het nooit ging lukken, het gevoel dat het allemaal goed zou komen. Lopen op het randje van hoop! Het lijkt me geweldig om zo in het geloof te geloven en daarin rust te kunnen vinden, helaas heb ik dit van thuis uit niet mee gekregen. Ik heb wel altijd geloofd dat ik in erin moest blijven geloven en dat voelde erug goed! Ik had hoop. Achteraf praten is altijd makkelijker... Nu vind ik de 3 jaar snel gegaan voor de 2e Toen zag ik het niet meer zitten....vond het lang duren. en als ik dan weer hier lees dan denk ik wat is 3 jaar...je had er al 1 en sommigen hier geen... En dat brengt me weer dichtbij mijn zus. Als ik jullie lees snap ik ook heel goed haar verdriet en doet me pijn...

Okee dit is alweer langer geworden als bedoelt...

Ik wens jullie heeeeeeel veel sterkte!
lees graag mee, en zal gepast antwoord geven.

liefs mass

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.