Bij alles altijd een drama

Angsten fake?

Nou, daar ben ik het dus helemáál niet mee eens, Vic, dat die kleintjes angsten verzinnen. Voor hun is dat wel degelijk realiteit. Ik kan me van mezelf ook nog herinneren dat er wolven onder mijn bed zaten en elke schaduw in mijn kamer was een spook. En ik kan je verzekeren dat die angsten voor mij heel reëel waren, ook al zei iemand 100 keer tegen me dat het niet mogelijk was. Als het licht uitging, dan waren die engerds er gewoon weer.
Een andere kamer lijkt me geen oplossing trouwens. Een nieuwe kamer brengt nieuwe angsten met zich mee. Een kind moet leren met de angsten om te gaan, dat lukt niet door te zeggen dat het niet waar is of een andere kamer te geven...

Hun/hen

Heu... is het "voor hun" of "voor hen" trouwens???

Drama

Hoi,
guinevere volgens mij is het hen
ik neem de angsten ook zeker serieus hoor, op die leeftijd is het echt reeel voor ze.

Hier echt drama gehad weer, ik val bijna in herhaling. Ze begon om kwart voor 9 en wilde niet meer verder slapen. Ik heb haar teruggestuurd en ben even blijven zittten. kwartier later begon ze weer, kwam weer naar de huiskamer. Ze bleef echter weigeren te slapen en naar ons toe te komen. om 10 uur is mijn man naar bed gegaan, hij ging bij haar liggen. Ik ging naar de ouder kamer om bij te slapen.
Toen begon het. ik hoorde haar beginnen met gillen,schreeuwen,huilen. Ik wil mama, ik wil niet slapen, ik wil huiskamer toe. na een kwartier ben ik ernaartoe gegaan. ze was zich uit het bed aan het worstelen en pa duwde haar steeds weer terug. Hij wilde niet dat ik het overnam, dus ik ben weer weggegaan. een half uur later was het rustig.
Toch heeft ze vannacht elke drie kwartier gehuild dat z eniet meer wilde slapen.

Hij is gesloopt en dat na een nacht
we weten het niet meer. als zelfs erbij liggen niet helpt, wat dan?
nu ligt ze te slapen, dat gaat prima na 5 minuten erbij zitten. gisteren had ze niet geslapen,maar ook dat hielp niet.

Aan de ene kant weet ik dat het een fase is,gaat vanzelf over,maar aan de andere kant..we gaan kapot.
ik heb een zeer kort lontje, ben net aardig tekeer gegaan tegen andere twee zoons en voel me zo belazerd hierdoor. Ik kan gewoon weinig hebben en mijn man ook.

zucht..hoe lang nog?
groetjes,annemieke

Bij ons

Hoi,
pelle bij ons hebben we geprobeerd. een nacht ging het goed, de volgende weer niet. wilde ze ook het bed uit.
ook in ons bed wordt regelmatig wakker.

ik lig nu bij haar in de kamer om rust te krijgen,maar dat werkt ook niet echt goed. savonds blijft ze komen,dan blijf ik consequent en streng haar terugleggen en snachts huilt ze regelmatig. als ze dan weet dat je er bent, is het goed.

Methode

Hoi Annemir,

Zoals ik eerder schreef is het volgens mij een machtstrijd geworden. Vervelend hoor...

Jij en je man hebben nu wel een methode waar jullie je al een paar dagen aan houden. Heel goed! Zoals de anderen al schrijven, dat kan dus nog wel een tijd duren, mijn ervaring met een 4 jarige was wel 8 weken Dus hoe zwaar het nu ook is, probeer het vol te houden samen, probeer op andere momenten je rust te krijgen of inderdaad afwisselen, dan leert dochter ook veiligheid bij beiden te ervaren.

Misschien dat het CB nog een andere tip heeft, maar anders zou ik zeggen: lange adem hebben... Van mij dus een compliment voor de methode die jullie gekozen hebben en het feit dat het lukt om al een paar dagen vol te houden, goed hoor! En kom hier lekker klagen en balen, het is een fase!

groetjes

We houden vol

Hoi,
ja dat is het enige wat we nu kunnen doen, volhouden...
gisterenavond was weer een ramp, ik zal niet in details treden twee keer wilde ze gewoon niet verder slapen,ondanks dat ik in haar kamer was. maar gewoon blijven liggen uiteraard.
vanmiddag heeft ze bij oma geslapen met oma in het bed naast haar, die vond het middagdutje ook lekker....

vanavond ging ze normaal slapen en nu om 10 uur slaapt ze nog. ben benieuwd voor hoelang.
Ik ga er zo weer bij liggen. Ik hoop dat het cb morgen terugbelt...

groetjes,annemieke

Dringend, mening gevraagd

Hoi,
cb heeft nog niet gebeld helaas. Ik wil graag weten wat jullie denken dat het beste is.
savonds duurt het steeds langer voordat ze slaapt. we moeten bij haar zitten, weglopen zorgt voor huilen.
ik zit nu weer op mijnwerk, mijn man is vanaf 7 uur al met haar bezig en laat haar nu maar weer even huilen.

wat is het beste? niet meer bij haar blijven zitten savonds en gewoon laten huilen en steeds terugleggen of toch consequent bij haar blijven hoe lang het ook duurt?

Moeilijk

Tja, het is en blijft lastig omdat we het natuurlijk alleen maar lézen...
Hier werkte het het beste om er echt bij te blijven, dus niet weggaan. Maar ja, dat was mijn kind en niet het jouwe. Het kost je wel je avond maar dat gebeurt nu ook. Met een boek erbij werd het wat draaglijker. Duurde soms 2 uur voordat ik weg kon sluipen, en 's nachts ging ik er dus naast liggen. Als ik al niet gelijk met zoonlief in slaap was gevallen, want ik was uitgeput.
Ik zou in elk geval morgen weer het CB bellen en vragen wanneer er contact wordt opgenomen!

Consequent

Het maakt in feite helemaal niet uit wat je doet, als je maar consequent bent.
Doe datgene waar jullie (!!!) je prettig bij voelen en hou dat vol.
Niet afwijken, gewoon doorgaan. Maar jullie als papa en mama moeten wel op één lijn liggen en doorgaan.
Het kan 2 weken duren, 3 weken, maar eens komt de tijd dat je kan zeggen dat het klaar is.
Alleen met het ene beginnen (erbij blijven) en halverwege weglopen en de laten huilen strategie toepassen, werkt niet.
Ennuh, ik zou niet het CB bellen, maar gelijk het opvoedbureau of de huisarts. Eigenlijk is dit namelijk niets voor het CB.

Jakiro

Reageren

Reageer je als ze liedjes begint te zingen ? "Hou je mond !" "Ga slapen !" Boos kijken, zuchten. ?
Het gaat er voornamelijk om (bij die strategie) dat je totaal niet reageert of communiceert.
Niet aankijken als je haar terug legt, niks zeggen, geen expressie op je gezicht. Echt helemaal niks.
Na een poos is het dan helemaal niet leuk meer en valt ze in slaap.
En na een paar avonden duurt het korter voor ze in slaap valt, totdat ze gewoon in slaap valt.

jakiro

Precies

ik lag net in bed en bedacht dat ik nog wat wilde typen
pelle dat is dus idd het probleem. savonds voor kwart over 8 zijn we niet samen thuis. ik heb de jongens dus ook nog.
ik kan dus niet bij haar gaan zitten urenlang.

jakiro, ik reageer niet en communiceer niet. ik zit erbij en speel een spel op mijn ds.
maar die tijd duurt dus steeds langer savonds.
vandaar dat ik denk dat ze er een spel van maakt.

voor mijn gevoel moeten we haar nu iets duidelijk maken. zo van, wij zijn de baas, jij moet slapen. zo niet? blijf dan maar huilen.
dat is een gevoel hoor. volgens mij geven we nu teveel toe door maar bij haar te blijven zitten en liggen.

nu slaapt ze als een blok. toen ik net zei dat we gingen slapen zei ze: nee ik niet in bed slapen lalalala. toen zei ze: jij bij mij slapen? toen ik ja zei, zei ze: oke en ze wandelde zo naar bed.

zucht

Hoho

mogge,
jakiro niet zo snel conclusies trekken...
gisterenavond moest mijn man de jongens ook naar bed brengen en is om 9 uur gestopt met terugleggen omdat de jongens al 2 uur zichzelf aan het vermaken waren en ook moesten slapen. als je alleen bent moet je keuzes maken.

over de ds...ik zit bij de deur, ver weg van haar, met het beeldje naar mij gericht, ze ziet me niet eens. dus geen flikkerende beelden ofzo. ik doe het juist om haar te laten zien dat ik haar totaal geen aandacht geef.

ze gaat normaal gesproken dus gewoon liggen en slapen. soms 10 minuten, soms een half uur en heel soms dus net als gisteren kont tegen de krib. mijn man zat dus niet met de ds.

tuurlijk is het moeilijk beoordelen als je er niet bij bent,maar geloof me, ik zit ver van haar vandaan, zonder aandacht.

vannacht is ze 2 keer wakker geworden,ze was doodmoe. om half 5 wilde ze niet meer slapen. ze heeft 5 minuten gehuild en toen ze merkte dat ik gewoon bleef liggen ging ze weer slapen. om half 7 er weer uit. ze heeft zo een giga slaapgebrek.

maar...het is idd beter om savonds te wachten tot de jongens naar bed zijn, dan kan ik hem iig wel aandacht geven.

cameron, idd zijn we niet altijd consequent geweest,zeker pa niet,maar toen ze 2 werd hadden we toch wel door dat dat het beste is dus sinds die tijd wel hoor...

Cb gebeld

Hallo,
pelle je hebt gelijk. ik dacht het ook al eerder,maar ja, hoe los je het op?

cb heeft gebeld. zij vinden deze methode niet goed. niet erbij zitten dus.
zij zeggen: traphekje ofzo plaatsen of haakje op de deur. naar bed brengen en weggaan. als ze achter me aan komt, terugleggen. dat twee keer. daarna niet meer en haakje erop. laten huilen, zolang het duurt. anderhalf,twee uur,maar niet teruggaan.

als ze het dan opgeeft en bijv. op de grond slaapt, oppakken, in bed leggen. Komt ze weer, dan weer twee keer terug en dan niet meer. totdat ze weer oopgeeft.

dat savonds en snachts. duurt een weekje en dan is het over.
ze moet weer leren zelf in slaap te vallen zonder mij.

Ik vind het moeilijk hoor. mijn man is nu ziek, merktte hij gisterenavond al. nu koorts en ziek. ik moet dus een goede dag uitzoeken en dan minimaal een week lang.

ik weet niet of ik dat kan. de jongens moeten toch ook slapen?
wat vinden jullie van deze methode.
zij vinden erbij liggen dus absoluut niet goed. je kan ook blijven terugleggen en elke 5 minuten ernaar toe,maar dan ben je nog meer weken bezig.

graag jullie mening hierover

Klinkt effectief`

het klinkt kort en krachtig en effectief. maar begin er niet aan als je dat niet voelt, want het is zwaar en dat moet je dan echt willen!

Ik twijfel

hoi,
ik twijfel. ook omdat ik geen traphekje ofzo in haar deur kan zetten. een haakje erop betekent dat alle herrie uit haar kamer komt en dus iedereen wakker houdt;-(
dan moet ik dus de deur dichthouden met de hand. even bedenken hoe we dat moeten gaan doen.

Praktische tip

zonder in te gaan op de methode

Ik weet niet waarom je geen traphekje/haakje kan plaatsen, maar als je de deurkruk van haar kamer aan de binnenkant omhoog zet kan ze waarschijnlijk de deur niet meer open maken.

Hard

Volgens mij moet je je eigen methode doorzetten en vooral je eigen gevoel volgen. Ik vind de methode van het cb nogal hard. Kan je echt niet tijdelijk bij haar gaan liggen? Dat werkte toch goed (ook voor jou?)
Of kan ze eigenlijk niet samen een tijdje met een ander kind op 1 kamer?
Zelfs mijn huisarts zei ooit dat hij z'n eigen kind bij zich in bed nam, zo erg is dat niet hoor, bijna alle peuters hebben zo'n (angstige) fase.

Ze heeft het goed voor elkaar

Sorry Annemir, het klinkt misschien te hard, maar als ik het draadje zo eens meelees denk ik: je dochter heeft het echt goed voor elkaar. Ze krijgt bakken en bakken met aandacht van jullie. Negatieve aandacht is ook aandacht.
ik ben het eens met het CB. Twee keer terugleggen en vervolgens de deur dicht met een haakje of een slot of wat dan ook. Het is nog een klein meisje, hoor, waarom maakt zij de dienst uit? Je zoontjes hebben nu ook iedere nacht last van haar, misschien moet je een week door de zure appel heen bijten (en die wordt heel zuur, bereid je er maar op voor) en dan is het over. Koop oordopjes voor je knullen en leg ze uit dat dingen soms erger moeten worden voordat ze opknappen.
Is er iets wat je dochter fijn vindt om te doen overdag? Leg haar dan uit dat als ze haar bed niet uitkomt, dat ze dat dan mag gaan doen (en doe het ook direct als je 's ochtends opstaat, want ze is nog klein) en als ze uit haar bed gekomen is, gebeurd het dus NIET. Geen drama van maken, maar dan gebeurt het niet. Vanavond weer een kans.
Ik begrijp jullie vermoeidheid, hoor, ik heb hier ook een draakje gehad die achterop de fiets al gilde NIET NAAR BED, NIET NAAR BED! Ik heb toen besloten dat het over moest zijn en heb met een bloedend hart maatregelen genomen. Binnen drie dagen was het voorbij en sliep ze als een roos. Kinderen zijn gebaat bij grenzen, die de ouders moeten stellen.
Heel, heel veel sterkte!
LaMama

Toch vooruitgang

Annemir, je hebt toch een goede vooruitgang geboekt. Aangezien ze de vorige nacht maar 2 keer is wakker geworden! Dat is een stuk beter dan die 7 a 8 keer van de andere nachten. En ze blijkt rustiger te gaan slapen in de wetenschap dat er 's nachts iemand in de buurt ligt.
Tja, het CB is het dus niet eens met de aanpak? Jammer, ik had gehoopt dat ze wat beter zouden meedenken en evt. iemand zouden langs sturen voor een uitgebreid gesprek en advies. Dat is hier ook gebeurd, de dame kwam maar liefst 1,5 uur op huisbezoek en daarna nog een keer een uur!
En hier kwam er dus juist wél uit dat er iemand bij moest blijven.
Ik zou zeggen: ga door met erbij blijven/slapen, maar breng haar pas naar bed als je zelf ook gaat slapen en er dus bij kunt gaan liggen. Dan liggen de jongens al lekker in hun bed. En je zieke man ook vanavond.

Deur enzo

hoi,
de mevrouw van het cb gaf aan dat een dichte deur angst kan opwekken,vandaar een traphekje ofzo. deurklink had ik ook al bedacht,maar dan is die deur toch dicht...
ik zat er net en dacht dat ik de wasdroger wel kan gebruiken,hahahah.

guinevere, ze werd maar twee keer wakker omdat ze pas om 22.30 uur is gaan slapen en...ze werd nog twee keer wakker en wilde niet meer verder slapen. al met al toch teveel natuurlijk.
erbij liggen vind ik prima, echt, doe ik met liefde,maar ook dat werkt dus niet.

de avonden zijn eigenlijk het grootste probleem. als ze al zonder moeite gaat slapen, met mij erbij, begint ze rond 9 uur dat ze eruit wil en niet meer wil slapen. dat sloopt!

de nachten gaan redelijk als ik erbij lig,maar het zou beter moeten zijn met mij erbij eigenlijk.

het cb wilde ook langskomen,maar ze hebben niet eerder tijd dan volgende week vrijdag. ja hallo, dat duurt wel heeeel erg lang,vandaar het telefonisch consult.

mijn man is dus net thuis gekomen van zijn werk,doodziek,was er al bang voor. ik begin er dus nog maar niet aan. ik denk, als hij beter is, dat ik vrijdag begin en dan de jongens de eerste twee nachten bij oma breng.

ik heb haar net naar bed gebracht en heb het krukje verschoven naar de deur, dus daar zat ik,ze vond het goed. 5 minuten en ze sliep. daarom twijfel ik ook..had ik haar dan uren moeten laten huilen weer?

over haar iets beloven en niet geven als ze niet goed slaapt, hebben we ook al gedaan. ze zegt dan zelf: ik krijg het niet he, ik heb niet goed geslapen. jammer. meer zegt ze er niet over.

la mama in wezen heb je gelijk,maar dat gebeurt zonder dat je het door hebt. eerst is ze ziek, dan angstig en dan heeft ze je in haar klauwen.
geloof me, ik heb drie kinderen, heb met kinderen gewerkt maar zo ernstig heb ik het nog niet gehoord en gezien. ik had niet verwacht dat ik me zo voor een kind haar karretje zou laten spannen.
de jongens hebben nog geen nacht bij me gelegen en ook die hadden wat probleempjes met slapen in die tijd. zoals overigens zoveel kinderen.

maar goed..ik hou nog een paar dagen vol met consequent zijn, ook overdag. toch erbij zitten en slapen,maar steeds verder weg. als het niet helpt dan toch over een paar dagen maar de harde methode.

Ik zal jullie niet meer elke dag lastig vallen,al heeft het mij heel veel geholpen om te kunnen schrijven en jullie adviezen te lezen.

ik mail gewoon over een paar dagen weer hoe het gaat;-

groetjes,annemieke

Nog even over cb

Ik heb in eerste instantie te vlug over het advies van het CB heengelezen. Ik zou haar niet 1,5 uur laten huilen zonder terug te gaan, maar toch de 5/10/15/20/30 minuten methode aanhouden. Dus: kusje, lekker slapen, weg...5 minuten laten huilen, terug, kusje, lekker slapen, weg....10 minuten laten huilen, terug, in bed leggen, niets meer zeggen...15 minuten laten huilen, enz. Je moet daar wel heel sterk voor zijn, hoor. Want ze gaat smeken, en huilen en roepen dat ze bang is en nog veel meer uit haar trucendoos halen. Als je het zo gaat aanpakken (en ik ben er echt heilig van overtuigd dat het zou werken), moet je er zelf (en je man!) 100% van overtuigd zijn dat dit is wat je moet doen. Anders zit je na de 10 minuten huilbeurt alweer troostend aan haar bedje...
Het mooie van deze methode vind ik dat je haar steeds laat weten dat er niets is om bang voor te zijn, dat je bij haar in de buurt bent, dat alles ok is. Je laat haar dus niet aan haar lot over, maar je geeft haar wel de kans om weer zelf in slaap te vallen. En onthoud: als kindjes het gevoel hebben de grip te verliezen, gooien ze er nog een tandje bij. Tijd voor oordopjes, dus

Sterkte voor allemaal!
LaMama

Mmm

de methode van cb zou die van mij ook niet zijn. Dat is het belangrijkste. Je moet iets zoeken dat bij je past en waarvan je weet dat je dat vol kan houden.
De methode van Cameron is ook die van mij. Ik heb ervoor gekozen niet erbij te blijven zitten omdat kind angstvallig in de gaten hield of ik echt niet wegging en het dan dus een tijd duurde voordat hij ging slapen.
Zingen en rommelen op de overloop met deur op een kiertje en steeds zonder contact terugleggen soms wel 40 keer in een kwartier. Dit duurde een week en daarna is het nooit meer zo hevig voorgekomen.
Bij wakker worden in de nacht als wij zelf ook al sliepen gingen we er wel bij liggen zonder contact te maken. Gewoon matras pakken erbij liggen en slapen weer. Soms ging kind alsnog een half uur drammen terwijl ik ernaast lag maar ik had dan zoiets van: tja, ik ben er dus je kan je veilig voelen. Verder gaan we niks doen dus dram dan maar lekker verder.

Dit was bij ons oudste.
Nadeel zijn inderdaad de andere kinderen... toch zou ik het uitproberen. Grote kans dat ze er doorheen slapen of wel weer snel inslapen.
Sterkte!

Dus

Hoi,
ik gaf de vrouw van het cb deze methode ook aan. dan meer van lamama, 5 minuten,10 minuten enz.
zij gaf aan dat hij wel zal werken,maar dat het veel langer duurt, zo'n 6 weken zegt ze.
toch lijkt hij me beter dan het anderhalf uur laten huilen,niets voor ons.

angel zoals jij zegt angstvallig in de gaten houden,dat doet ze dus niet. meestal gaat ze gewoon slapen als ik bij haar zit en binnen 5-10 minuten kan ik gaan. alleen wordt ze dus na een kwartier weer wakker en begint het weer opnieuw. sommige avonden ging ze idd helemaal niet slapen.

snachts lig ik dus ook bij haar,maar dan is het ook heel regelmatig brullen.

ik ben er in ieder geval over uit dat ik het niet doe. niet zoals zij willen, wel zoals jullie aangeven. op de gang blijven, wat neurien ofzo en elke keer terugleggen en volhouden. snachts ook. ik haal mijn matras weg en ga gewoon naar haar toe en blijf haar terugleggen tot ze slaapt, zonder bij haar te blijven zitten.

niet vandaag,eerst moet mijn man beter worden. ik ben wel degene die het het beste aankan en kan doen, ik ben daar niet bang voor,maar maak me zorgen over de jongens. oma kan het weekend niet heb ik net gehoord;-(
dan leg ik ze wel in mijn bed, dat is verder van haar kamer en ik ga in hun bed in de kamer naast haar.

een pluspuntje: net begon ze te hoesten in bed en ze is blijven liggen zonder huilen. niet roepen en huilen dus....mmm gaat al beter,hahahhaha.

Advies.nl

weet je waar ik al diverse malen baat bij heb gehad? bij de adviezen van opvoedadvies.nl
Is dat iets? dan kun je ook aangeven wat je al hebt gedaan en wat je zeker niet wil of juist wel. Ze denkt echt goed mee. Kost 9 euro.

Toch laten huilen

Ik heb al eerder gepost, maar dat laten huilen heb ik ook gedaan. Ik heb mijn oudste zoon uit logeren gestuurd. Vrijdag begonnen en zondag was het klaar. De 10 minuten methode werkt volgens mij alleen als je aan het begin van dit soort gedrag staat maar nu ben je al zo lang bezig dat je een punt moet gaan maken richting je dochter, namelijk je kunt krijsen wat je wil maar je krijgt je zin niet! Het is niet zielig, het is duidelijk. Daar schreeuwt ze nu om, duidelijkheid.