Buitenspelen en aanbellen bij anderen
Mijn kind heeft dit jaar het buitenspelen ontdekt (hij is net 6). Nu met het mooie weer is het natuurlijk heerlijk om buiten te spelen. Maar ik heb het idee dat het enorm uit de hand loopt. Elk moment van de dag dat hij binnen is zeurt hij om naar buiten te gaan en bij onze buurt kinderen aan te bellen om te vragen of ze kunnen spelen. Ik begin me bezwaard te voelen. Die mensen zullen wel denken, daar heb je hem weer! en het liefst ook meerdere keren per dag, om te kijken of ze stiekem dan misschien wel al kunnen, terwijl ze eerst nee zeiden.
Maar ook het feit dat het al begint op bijvoorbeeld een zondagochtend om half 9, dat hij dan al bij iedereen het liefst aanbelt.
Als ik dan nee zeg dan is het elke 5 minuten, wat kan ik doen, ik verveel me. Mag ik al naar buiten?
Wat vinden jullie hiervan?
Leuk, een buitenspeelkind. 
Ken je de bewoners van de huizen waar hij aanbelt? Misschien kun je hen vragen wat gepast is voor hun en hun kinderen?
Hier mochten ze op vaste tijdstippen buitenspelen/vriendjes vragen. Dat is even wennen, maar als hij eenmaal weet waar hij aantoe is stopt het zeuren vanzelf.
En 1 keer nee is nee. Als ze later wel willen of kunnen komen ze wel bij jullie aan de deur.
Wat Tona zegt.
Ikzelf laat zoon maximaal 2 keer per dag aanbellen (in de ochtend en in de middag). Maar inmiddels is hij oud genoeg om als het ‘s ochtends niet kan al te vragen naar de middag (en dat te onthouden…).
Wat vind je zelf in de ochtend een goed tijdstip? Zou je dat met hem af kunnen spreken? Zo van “nee, nu is nog te vroeg, maar om half 10 mag het wel” (“als de grote wijzer weer op de 6 staat” of iets anders wat bij hem past).
Is het irritant? Ik vind het wel gezellig eigenlijk. Ben blij dat ze het steeds meer zelf regelen en ik niet hoef te bellen/appen en brengen/halen. Ik kan me nog één dag herinneren dat het irritant werd (zoon was toen niet thuis en ik flink aan het klussen). Toen heb ik een briefje op de deur gehangen (ze konden toen allemaal lezen). Dus ik zou zeggen: lekker laten gaan.
Misschien een alternatief: Is er in de buurt niet misschien een speeltuintje waar hij zelfstandig naar toe kan en altijd wel andere kinderen treft?
Ik heb zulke buurtkinderen super leuk wat hier werkt is de ouders van de kinderen appen , super makkelijk om even te plannen, staat het buurmeisje om een ongunstige tijd dan gooi ik een appje naar de buuf dat de kleine over een 1 uurtje uitgeslapen is bijv
en weer naar buiten mag.
En zelf buiten spelen? Trampoline?
Voetbalveld? Rolschaatsen?
Duidelijke tijden afspreken.
Op deze leeftijd bijvoorbeeld
buitenspelen mag in het weekend tussen 12.00 en 17.00.
Bij anderen aanbellen mag 1 keer per middag.
En voor door de week kan je de tijden dan aanpassen na gelang wat er mogelijk is.
Ik zou anderen in de ochtenden in ieder geval hun rust gunnen.
Ik deed dat gewoon vroeger, behalve als een kind rond die tijd naar de kerk ging, of aan zondagsrust deed. Maar voor de rest ging ik ervan uit dat ze per keer beslisten.
Als het kind niet mocht dan kreeg ik vaak als antwoord: "nee, ze blijft thuis, dag! En doe de groeten aan je moeder".
Heerlijk, om een buitenkind te hebben.
Iets minder heerlijk als er meerdere keren per dag bij je aangebeld wordt. Spreek af met de buren om te vragen hoe zij er in staan en wat zij prettig vinden.
Ik zou inzetten op ook zelf kunnen spelen buiten.
Voor 10 uur in het weekend is wat mij betreft een nee. Is er een soort pleintje, speeltuin, parkje of woonerf waar ze spelen? Dan kan hij ook daarheen om te kijken of er al iemand is, en weer terug komen als er niemand is. Iemand opnieuw vragen zou van mij alleen mogen als er echt een nieuw dagdeel is en een paar uur tijd tussen zit, maar misschien kan hij leren om te vragen of het kind dan in de middag wel kan, of bv. vragen of als het kind mag spelen, het hem komt ophalen?
Wij rekten de boel zondags 's ochtends met een uitgebreid ontbijt, soms badderen en even tv kijken. Zelf vind ik op zaterdag 9.00 en zondag 10.00 mooie tijden. Dat was hier ook ooit de afspraak met andere gezinnen. Door hoe we wonen, vind ik vroeger niet zo sociaal. Dè buitenspeelplek is namelijk een speeltuintje hier vlak achterom. Daar grenzen 12 huizen aan. En zo'n 24 slaapkamers. Het is lastig om (uit) te slapen als daar drukke kinderen spelen.
Sinds een jaartje komen er een paar broertjes van een eindje verderop. Die hebben vaak ruzie. Schreeuwen. Dreigen. Huilen. Dat is overdag al vervelend (eigenlijk vooral omdat hun ouders werkelijk nooit komen ingrijpen), maar als die twee zondagochtend om 8.30 - 9.00 al vechtend tegen de glijbaan op beginnen te klimmen, ben ik klaarwakker en helaas ook acuut heel sacherijnig.
Wat aanbellen bij buurkinderen betreft, zou ik even met die mensen overleggen. Je moet niet voor anderen denken. Misschien hebben ze wel precies dezelfde vraag voor jou!
yette schreef op 12-05-2025 om 19:39:Sinds een jaartje komen er een paar broertjes van een eindje verderop. Die hebben vaak ruzie. Schreeuwen. Dreigen. Huilen. Dat is overdag al vervelend (eigenlijk vooral omdat hun ouders werkelijk nooit komen ingrijpen), maar als die twee zondagochtend om 8.30 - 9.00 al vechtend tegen de glijbaan op beginnen te klimmen, ben ik klaarwakker en helaas ook acuut heel sacherijnig.
Doet me denken aan n camping, paar jaar terug. S morgens om half 8 of nog vroeger kwamen er kinderen op ons veld spelen, racen met de fiets, voetballen etc. (terwijl er op ons veldje geen glijbaan of wip stond of zo, gewoon n 'saai' veldje). Ik even de tent uit en gevraagd waar zij stonden. Was n paar velden verderop. Zeiden de kinderen dat hun ouders gisteravond hadden gezegd dat ze de volgende ochtend dus 3 veldjes verderop moesten gaan spelen. Ik heb gezegd dat ze hun ouders vast verkeerd begrepen hadden, ga maar op je eigen veldje spelen...
Om 9.00 of 10.00 uur kinderen al buiten laten spelen zorgt best voor veel overlast als je even moet bijslapen in het weekend.
Hier in ieder geval wel.
Hij zou hier zeer welkom zijn om aan te bellen vanaf 10u. Dan zijn we wel zo'n beetje wakker en aangekleed, op de puber na dan. Helemaal goed juist, ben altijd blij als ze achter de tablets weggesleurd worden.
Ik zou in het weekend voor tien uur niet waarderen. Dochter turnt op zaterdagochtend dus dan kan ze sowieso niet want ze is niet thuis.
Doordeweeks mag er wel aangebeld worden, maar aangezien dochter in de avond vaak clubjes heeft, is ze er dan ook bijna nooit.
Ik stel het wel op prijs als kinderen dat soort dingen enigszins onthouden. Snap dat het lastig is voor al je vriendjes, maar elke week moeten uitleggen dat dochter op dag en tijd x niet thuis is, is redelijk vermoeiend.
RavIvaR schreef op 12-05-2025 om 22:41:
Om 9.00 of 10.00 uur kinderen al buiten laten spelen zorgt best voor veel overlast als je even moet bijslapen in het weekend.
Hier in ieder geval wel.
Hoe laat zou jij dan voorstellen? Wij zijn destijds tot die tijden gekomen omdat het de tijden zijn waarop je ook mag beginnen met klussen.
Ik woon bovendien in een wijkje met veel kinderen omdat het is ingericht voor jonge gezinnen. Die slapen meestal niet uit. Mensen die van uitslapen houden, zullen hier denk ik niet zo snel een huis kopen. Alle achtertuinen grenzen namelijk aan een speeltuin of trapveldje.
