De Sint in groep vijf
Ik ben er niet goed in. Het merendeel van groep vijf gelooft nog in de Sint, maar zeker de helft daarvan heeft veel te veel vragen. Ze zien de losse eindjes, de dingen die niet kloppen en willen weten hoe en wat maar ik kan het niet maken om de waarheid aan het licht te brengen natuurlijk.
Schoolbreed is gevraagd om het aan de leerkracht te melden als een kind in de onderbouw/middenbouw het geheim weet, zodat je weet wat je tegen sommige kinderen kunt zeggen en tegen andere juist niet. Maar niks gehoord dus op basis van die info geloven ze allemaal nog.
Het mysterie en het Sinterklaasjournaal veroorzaken veel onrust. Hoe goed is het voor kinderen dat we dit zo in stand willen houden?
Peiling
Tot welke leeftijd is het nog leuk om in Sint te geloven
Hier een kind in groep 4 (combiklas met groep 5), net 7 geworden. Twijfelt enorm, stelt al 2 jaar kritische vragen en roept al de hele week thuis dat wij Sinterklaas zijn. Tegelijk zit hij iedere avond vol verwondering naar het Sinterklaasjournaal te kijken. Lastige fase vind ik het. Een vriendje uit een andere klas (groep 5) houdt z'n kwek niet en loopt overal rond te bazuinen dat Sinterklaas niet echt is. Heel jammer voor de jongere kinderen.
Maremare schreef op 22-11-2025 om 17:11:
Hier een kind in groep 4 (combiklas met groep 5), net 7 geworden. Twijfelt enorm, stelt al 2 jaar kritische vragen en roept al de hele week thuis dat wij Sinterklaas zijn. Tegelijk zit hij iedere avond vol verwondering naar het Sinterklaasjournaal te kijken. Lastige fase vind ik het. Een vriendje uit een andere klas (groep 5) houdt z'n kwek niet en loopt overal rond te bazuinen dat Sinterklaas niet echt is. Heel jammer voor de jongere kinderen.
Mijn zoon heeft nooit geloofd, is inmiddels 12, en zit nog steeds heerlijk het Sinterklaasjournaal te kijken.
Heeft zelf nooit tegen andere kinderen verteld dat het niet echt is maar als kinderen niet meer geloofden gingen ze wel met hem in gesprek. Dat vinden ze heerlijk, want dan kun je thuis nog lekker naïef doen en je cadeautjes scoren en met een vriendje gewoon praten over hoe het echt zit.
kenfan schreef op 22-11-2025 om 16:32:
[..]
Je bent toch niet de meester van mijn oudste zoon?
Haha, nee, ik ben een juf.
Hier in de regio wordt het geheim van 8 genoemd.
Toen mijn kinderen 8 waren,werden heb ik ze het verteld.
Ik ben Sint-ongelovig opgegroeid. En tegelijk vond ik het een geweldig leuk en fantastisch feest. Onze eigen kinderen heb ik niet nadrukkelijk 'laten geloven' in Sinterklaas, ik heb het nooit zo serieus ingestoken allemaal, het als een mooi spel gepresenteerd. Zal ze weleens vragen of ze er ooit echt in hebben geloofd.
In Sinterklaas geloven maakt het feest niet leuker. Maar het is in Nederland wel gebruikelijk je kind nadrukkelijk te laten geloven in dit verhaal. En dat kreeg extra gewicht sinds het Sinterklaasjournaal bestaat.
Hier heb ik zelf t/m groep 5 in Sinterklaas geloofd en mijn kinderen tot resp. groep 5 en groep 6. Ze waren beide echt hardnekkig in hun geloof: surprises e.d. deden geen enkele afbreuk aan het geloof. dat kan helemaal naast elkaar bestaan. Zeker als je gelooft in hulpsinten die de school bezoeken. Magisch denken kan heel sterk zijn, hebben we gemerkt 
Alhoewel ik het sinterklaasjournaal zo nu en dan een tikkeltje absurd vind, vind ik het een mooi spel voor iedereen. Mensen die in het complot zitten kunnen lachen om de grapjes en als je twijfelt, zie je toch wel wat er niet klopt (het mooie weer en de groene bomen bijvoorbeeld).
De oudste geloofde mij niet toen ik vertelde hoe het zat, pas na heel veel argumenten liet hij zich met moeite overtuigen. Toen vond hij het een geweldig goeie grap en speelde hij het spel helemaal mee. Toe hij nog geloofde was hij van kleins af aan erg goed in het verzinnen van redenen waarom het allemaal waar was, o.a. waarom sommige kinderen wel geloofden en anderen niet (zelf geloofde hij niet in God bijvoorbeeld, maar anderen wel. En ook dat alleen mensen (kinderen) die in Sinterklaas geloven de kado's echt van Sinterklaas krijgen.
Van de jongste, van kleins af aan een overtuigd atheist, dachten we dat die in groep 4 al niet meer in de Sint geloofde. Hij was namelijk een keer thuis gekomen met vragen nadat een klasgenootje hem midden in de Sinterklaasperiode had ingefluisterd dat je de kadootjes in je schoen van je vader en moeder krijgt. Toen hebben we gepraat over hoe het zat en dat was dat. Ik vond het wel erg jammer dat het klasgenootje het hem had verleld, maar we zouden er nooit om liegen. Wel hebben we toen pakjesavond gevierd zoals anders en het er niet meer over gehad. Kind leek daar ook geen behoefte aan te hebben. Het jaar erop hebben we thuis pakjesavond gevierd met lootjes trekken en surprises en ook nog kadootjes in een zak. De jongste geloofde niet meer, immers? Niets was minder waar. Op 6 december kwam hij helemaal gelukkig uit school want hij was kennelijk de allerliefste (is van zichzelf ook erg zachtaardig en sociaal), want hij had van de hele klas de meeste kadootjes gekregen van Sinterklaas. Dat iemand anders een spelcomputer kreeg en hij 4 wat kleinere pakjes, daar dacht hij helemaal niet aan.
Later hebben we nog gesprekken gehad over Sinterklaas, hoe dat allemaal ging op school, dat er een sinterklaascommissie is die alles regelt, wie allemaal de kadootjes echt koopt: kijk maar, in de winkel kun je je pakjes met sinterklaaspapier laten inpakken. de schoenkadootjes, dat ze daar ook naar het sinterklaasjourmaal keken om mee te kunnen spelen etc. Kortom, hij was echt ingelicht. Totdat het Sinterklaasjournaal op tv was en er iets in het 'nieuws' was wat perfect overeen kwam met de activiteiten van de sintcommissie waar ik op dat moment bij zat, en iets wat hij op straat had gezien. Het werd ons duidelijk dat het sinterklaasjournaal kennelijk helemaal echt voor hem was en toen konden we het op dat moment niet over ons hart verkrijgen om hem eraan te herinneren hoe het zat, of op zijn minst had hij de behoefte om Sinterklaas zo echt mogelijk te beleven en deed hij alsof. Na Sinterklaasavond wilden we het er nog eens goed over hebben en toen had hij het al op school gehoord van de juf. Maar hij had dat jaar toch nog echt gedacht dat de kadootjes op pakjesavond van de sint kwamen, ondanks dat we zowel op school als thuis surprises hadden.
Zelf heb ik het geloof in Sinterklaas echt heel erg leuk en spannend gevonden en toen ik was ingelicht was de magie helemaal weg, ook al deden we nog wel aan pakjesavond. Mijn kinderen zeggen ook dat ze hun eventuele kinderen later absoluut willen laten geloven in Sinterklaas omdat het zo echt was. En geldt dat niet voor veel meer zaken? Zoals eerder genoemd religie, maar ook rituelen en film en theater, fantasyspellen etc, misschien zelfs idealen. Als je niet je best doet om erin te geloven is het een stuk minder leuk allemaal.
Laat iedereen dat zelf bepalen. Wat gek dat er een leeftijd zou moeten worden bepaald door iemand.
Je hebt jonge leerlingen en oude leerlingen. Je hebt kinderen die wat langer in hun fantasie hangen en kinderen die wat minder lang in die fantasie hangen..
Ik zie het probleem echt niet en wordt naar van al die oordelen die ik lees over kinderen die nog wel geloven. Als je dit uitdraagt naar je kinderen wordt het wel een ding ja..
Junio schreef op 23-11-2025 om 08:12:
Laat iedereen dat zelf bepalen. Wat gek dat er een leeftijd zou moeten worden bepaald door iemand.
Je hebt jonge leerlingen en oude leerlingen. Je hebt kinderen die wat langer in hun fantasie hangen en kinderen die wat minder lang in die fantasie hangen..
Ik zie het probleem echt niet en wordt naar van al die oordelen die ik lees over kinderen die nog wel geloven. Als je dit uitdraagt naar je kinderen wordt het wel een ding ja..
Misschien vergeet je even hoe hard kinderen kunnen zijn. Op mijn zesde/zevende werd ik er opeens door oudere kinderen uit de buurt, mee gepest dat ik nog in Sinterklaas geloofde. Oudere kinderen dus, die het achteraf gezien vermoedelijk ook net pas zelf gehoord hadden.
Als 1 iemand in een klas nog geloofd en de rest niet meer, bestaat er een grote kans dat leeftijdsgenoten het nieuws op een onvriendelijke wijze in gaan gaan wrijven.
Leuk dat ouders hun kinderen zo lang mogelijk willen laten geloven, maar is dat echt in het belang van het kind?
Zeespiegel schreef op 23-11-2025 om 08:30:
[..]
Misschien vergeet je even hoe hard kinderen kunnen zijn. Op mijn zesde/zevende werd ik er opeens door oudere kinderen uit de buurt, mee gepest dat ik nog in Sinterklaas geloofde. Oudere kinderen dus, die het achteraf gezien vermoedelijk ook net pas zelf gehoord hadden.
Als 1 iemand in een klas nog geloofd en de rest niet meer, bestaat er een grote kans dat leeftijdsgenoten het nieuws op een onvriendelijke wijze in gaan gaan wrijven.
Leuk dat ouders hun kinderen zo lang mogelijk willen laten geloven, maar is dat echt in het belang van het kind?
Ik snap dit nooit zo goed.
Waarom accepteren we dit allemaal? Wat is er mis met een strengere opvoeding?
Gewoon je kind inprenten dat pesten/plagen nooit goed is.
Ik weet dat dit inderdaad heel naïef is, maar ik vind dat er teveel van kinderen wordt gepikt
Junio schreef op 23-11-2025 om 08:12:
Laat iedereen dat zelf bepalen. Wat gek dat er een leeftijd zou moeten worden bepaald door iemand.
Je hebt jonge leerlingen en oude leerlingen. Je hebt kinderen die wat langer in hun fantasie hangen en kinderen die wat minder lang in die fantasie hangen..
Ik zie het probleem echt niet en wordt naar van al die oordelen die ik lees over kinderen die nog wel geloven. Als je dit uitdraagt naar je kinderen wordt het wel een ding ja..
Ik was niet op zoek naar een leeftijd waarop ouders het hun kinderen moeten vertellen hoor. Ik vroeg me meer af, tot welke leeftijd je als ouders doorgaat met voorkomen dat je kind de waarheid ontdekt.
Ik zie dus kinderen in groep vijf met vragen waarvan ik denk dat ze de waarheid bijna ontrafelt hebben. Waar van alles uit de kast getrokken wordt om ze toch te laten blijven geloven. En toen vroeg ik me af of ik nou zo raar denk dat ik vind dat kinderen in groep vijf er gemiddeld wel aan toe zijn om het geheim te kennen.
Spreekuurtje schreef op 23-11-2025 om 08:46:
[..]
Ik snap dit nooit zo goed.
Waarom accepteren we dit allemaal? Wat is er mis met een strengere opvoeding?
Gewoon je kind inprenten dat pesten/plagen nooit goed is.
Ik weet dat dit inderdaad heel naïef is, maar ik vind dat er teveel van kinderen wordt gepikt
Phoe, als het zo simpel. was....we pikken het pesten niet meer. Helaas, zo simpel is dat absoluut niet. Anders was het niet zo'n veel voorkomend probleem.
Spreekuurtje schreef op 23-11-2025 om 08:46:
[..]
Ik snap dit nooit zo goed.
Waarom accepteren we dit allemaal? Wat is er mis met een strengere opvoeding?
Gewoon je kind inprenten dat pesten/plagen nooit goed is.
Ik weet dat dit inderdaad heel naïef is, maar ik vind dat er teveel van kinderen wordt gepikt
Dat kinderen er mee gepest zouden kunnen worden zou niet moeten voorkomen.
Maar als ouder wil je toch ook niet dat je kind zoiets als enige in de klas nog niet weet? Dat kind in de klas verhalen vertelt over de Sint alsof hij echt bestaat? En dat de rest daar dan serieus op moet in gaan.
Ik werk op een kleine school, ken alle kinderen. Ik zie wat een rust het geeft in groep zes als alle kinderen weten hoe het zit. Kleuters en groep drie wordt het verhaal voor waar aangenomen ook prima. En in groep vier en vijf heerst onrust. Zit die Sint de hele dag in de kinderen hun gedachten lijkt wel.
Maremare schreef op 22-11-2025 om 17:11:
Hier een kind in groep 4 (combiklas met groep 5), net 7 geworden. Twijfelt enorm, stelt al 2 jaar kritische vragen en roept al de hele week thuis dat wij Sinterklaas zijn. Tegelijk zit hij iedere avond vol verwondering naar het Sinterklaasjournaal te kijken. Lastige fase vind ik het. Een vriendje uit een andere klas (groep 5) houdt z'n kwek niet en loopt overal rond te bazuinen dat Sinterklaas niet echt is. Heel jammer voor de jongere kinderen.
Wij hebben bij onze kinderen de vragen gingen stellen ('mama, is alles wat op het journaal gebeurd echt...') gezegd...let dit jaar maar eens goed op of je het grote geheim van Sinterklaas kunt ontdekken. Oudste had een klein zetje nodig ergens in maart (gr 4)....haar laatste vraag was wie doet de cadeautjes dan...wat denk je zelf....jullie? Ze moest zó hard lachen, ze vond t enorm grappig. Maar door ze mee te nemen in het geheim en ze de kans te geven het te ontdekken ging dat verrassend goed. Jongste was iets meer verdrietig (omdat hij dacht dat t feest zou veranderen). Maar ze zijn nog net zo dol op Sinterklaas...de lol van cadeautjes kopen om een ander mee te verrassen, de ellenlange hilarische gedichten, de gezelligheid...dat is voor ons waar Sint om draait en daar genieten zijn wij nu nog steeds van, al geloven ze al heel lang niet meer
Ik was 10 toen 'het' mij verteld werd, meer dan 50 jaar geleden, midden in de zomer en ik viel letterlijk van mijn stoel 🤣
Ik wist inmiddels natuurlijk wel dat niemand zo oud kon worden als Sinterklaas en dat dit dus gewoon een verklede oude man was (en Piet was verkleed en geschminkt). Ook begreep ik al veel eerder goed dat ze niet overal tegelijk konden zijn met pakjes en dat je dan lootjes trekt.
Maar thuis? Wie stopte er dingen in mijn schoen? Mijn ouders!!! Van wie kreeg ik al die pakjes, surprisen en gedichten op pakjesavond? Van mijn oudere broers en zussen!!!! En waar zijn dan al die briefjes die ik schreef naar Sinterklaas??? Die hebben we voor je bewaard!!!. Hoe dan???
Ik voelde me daardoor wel ingewijd in de grote mensen wereld en ik begon meteen al in augustus met surprises en gedichten maken . Op school was ook Sinterklaas en lootjes, maar ik heb volgens mij niet echt iets gemerkt van wie nou wel of niet geloofde. Ik weet dat eigenlijk niet zo goed meer.
Het is nu wel anders met het Sinterklaasjournaal en kinderen die drie weken lang in een Pietenpak rondlopen en volkomen overprikkeld raken. Maar het blijft het leukste feest voor kinderen.
