De Sint in groep vijf

Spreekuurtje schreef op 24-11-2025 om 19:38:

[..]

Het is niet aan jou om andermans kind indirect van het geloof af te helpen!
Desnoods praat je over de vraag heen of je doet alsof je het niet hoorde

Dat klopt, je hoeft een kind er niet actief vanaf te helpen, maar op een bepaalde leeftijd ga je er wel vanuit dat kinderen dit weten en doe je niet meer alsof sint wel bestaat en hoef je ook niet mee te werken om het geloof levend te houden.

Dat je als ouder boos wordt omdat iemand anders er bij een kind in groep 7 vanuit gaat dat het niet meer in sinterklaas gelooft en het spel niet meespeelt, gaat behoorlijk ver. 

Spreekuurtje schreef op 24-11-2025 om 19:38:

[..]

Het is niet aan jou om andermans kind indirect van het geloof af te helpen!
Desnoods praat je over de vraag heen of je doet alsof je het niet hoorde

Dat werd hier ook niet gezegd. Niet vertellen maar ook niet liegen, werd gezegd. Veel mensen kiezen dan voor: " Wat denk je zelf."

Decembermamma schreef op 25-11-2025 om 07:26:

[..]

Mijn zoon werd ronduit gevraagd te liegen tegen andere kinderen hoor.

In groep 1? Of in groep 7?

Spreekuurtje schreef op 24-11-2025 om 19:38:

[..]

Het is niet aan jou om andermans kind indirect van het geloof af te helpen!
Desnoods praat je over de vraag heen of je doet alsof je het niet hoorde

Dat was in dit geval niet mogelijk. Het kwam direct ter sprake en kind vroeg het zich af. Dan ga ik dus niet mee in leugens. Zeker niet ten overstaan van mijn eigen kind een ander kind voorliegen. Ik leer mijn kinderen om eerlijk te zijn. Hoe kan ik dan op zo'n moment dat even niet zijn. We hadden het ook niet meer over een kleuter trouwens. Vanaf groep 5 zijn er lootjes en ga ik ervan uit dat kinderen erover praten. En in groep 6 zeker. Dat andere ouders hun kinderen voorliegen mag maar ik wil dat niet. 

MamaE schreef op 25-11-2025 om 07:41:

[..]

In groep 1? Of in groep 7?

In groep 1 tm 5. En dat terwijl eerlijk zijn in ons huis het belangrijkste is. 

Ginevra schreef op 24-11-2025 om 16:48:

[..]

Dat je het spel opvoert is prima en leuk. Met bonzen op de ramen en aangeknaagde wortels bij de schoen.

Maar het lijkt me dat je bij kinderen die vragen gaan stellen en die doorkrijgen dat er iets niet klopt, meegaat in hun natuurlijke twijfel. Nog afgezien van het schoolplein en leeftijdgenoten die niet meer geloven, maar je wil het gezonde verstand van kinderen toch niet overrulen? Ik neem aan dat je wil stimuleren dat ze zelf nadenken. Als ze dat gaan doen dan is dat een mooi moment om met dat proces mee te gaan. Wat denk je zelf? Hoe zou het kunnen zitten?

Als je probeert geforceerd dat geloof vast te houden is het a) zinloos want vroeg of laat moet de waarheid toch boven tafel komen en b) zaai je twijfel over je oprechtheid over andere dingen.

Ja precies! Mijn dochter had een vriendinnetje dat in groep 6 nog moest geloven van haar moeder. Het kind was een nakomertje en moeder deed er alles aan om haar klein te houden. Moeder bleef maar dingen verzinnen en draaien en liegen. Op een gegeven moment kwam de waarheid natuurlijk niet alleen boven tafel, maar kwam het meisje er ook achter dat al haar klasgenoten het geheim al lang wisten en haar eigenlijk maar een baby vonden. Ze was woest. En ze vroeg zich terecht af waar moeder nog meer over had gelogen. Dat bleek overigens ook nogal wat te zijn, maar dat is een ander verhaal.

Mijn eigen dochter is in de zomer jarig. Toen ze 8 werd, heb ik haar na een paar dagen ingewijd in het 'geheim van 8'.  Ze had al zo haar vermoedens. Dat wist ik natuurlijk wel, want ze stelde vragen. Ik heb altijd gezegd 'wat denk je zelf'? En dan verzon ze toch weer iets waardoor Sinterklaas wél bestond. 

Ginevra schreef op 24-11-2025 om 16:48:

[..]

Dat je het spel opvoert is prima en leuk. Met bonzen op de ramen en aangeknaagde wortels bij de schoen.

Maar het lijkt me dat je bij kinderen die vragen gaan stellen en die doorkrijgen dat er iets niet klopt, meegaat in hun natuurlijke twijfel. Nog afgezien van het schoolplein en leeftijdgenoten die niet meer geloven, maar je wil het gezonde verstand van kinderen toch niet overrulen? Ik neem aan dat je wil stimuleren dat ze zelf nadenken. Als ze dat gaan doen dan is dat een mooi moment om met dat proces mee te gaan. Wat denk je zelf? Hoe zou het kunnen zitten?

Als je probeert geforceerd dat geloof vast te houden is het a) zinloos want vroeg of laat moet de waarheid toch boven tafel komen en b) zaai je twijfel over je oprechtheid over andere dingen.

Dat ben ik met je eens (en zoals je hebt kunnen gelezen in mijn bijdrage hebben wij dat ook zo gedaan met onze kinderen, kritische vragen niet ontweken en zeker niet gelogen). Ik denk toch dat sommigen hier onderschatten hoe krachtig het magisch denken van kinderen kan zijn. En sommigen hier zijn ronduit tegen de traditie van het opspelden van een sprookje en doen alsof dat echt is, die vooralsnog door de meerderheid wordt aangehangen. Dus dan is het hele feest sowieso geforceerd. 

Ik denk ook dat er een verschil zit tussen kritische vragen en 'kritische vragen', en dat een kritische vraag volledig naast een overtuigd geloof kan staan, zoals mijn jongste die wel wist dat de schoenkadootjes van papa en mama kwamen maar pakjesavond en het sinterklaasjournaal was hartstikke echt voor hem. Het jongetje (uit een expatgezin) dat hem had ingefluisterd hoe het zat vond die Nederlandse kinderen hartstikke onnozel met hun geloof in sinterklaas, maar was zelf helemaal overtuigd van de kerstman. Dus. 

 En bij volwassenen zijn er natuurlijk genoeg die christen zijn maar toch niet geloven dat de wereld is geschapen in 6 dagen, om maar een voorbeeld te geven. 

Ik kan me van mezelf nog helemaal herinneren in de kleuterklas dat er een zwarte piet bij mij aan het tafelgroepje zat en ik vroeg waarom die zwarte handschoenen aan had. Ik dacht zelf dat het misschien was omdat zwart het mooist zou staan maar er kwam toen een heel zwamverhaal uit die piet dat hij hele vieze handen had en anders geen pepernoten kon uitdelen. Ik wist allang dat dat geen echte zwarte piet was die op school kwam, want er stond vlak bij mijn huis nog een basisschool en daar zag het sinterklaasgebeuren er heel anders uit. Sowieso begreep ik prima dat de echte Sint niet op álle scholen tegelijk kon zijn dus dat dit invallers waren. Een soort van stuntmannen, of dubbelgangers zoals in de film, die wel in contact staan met de echte. Want die echte, die overigens op tv kwam, daar geloofde ik heilig in totdat mijn moeder het in groep 5 na sinterklaas vertelde. Ook dat moment staat me nog helder voor de geest.  

Dochter was doodsbang/nerveus voor Sinterklaas dus ik heb haar in maart dit jaar verteld dat die niet bestond. Ze is 7 trouwens. Ik was zelf al dat gedoe gewoon zat. En dit jaar is ze een stuk rustiger. Ik snap niet dat je zo krampachtig aan zoiets wil vasthouden. Mijn kind werd er niet leuker op. 

FruitMoeder schreef op 26-11-2025 om 10:32:

Dochter was doodsbang/nerveus voor Sinterklaas dus ik heb haar in maart dit jaar verteld dat die niet bestond. Ze is 7 trouwens. Ik was zelf al dat gedoe gewoon zat. En dit jaar is ze een stuk rustiger. Ik snap niet dat je zo krampachtig aan zoiets wil vasthouden. Mijn kind werd er niet leuker op.

Jouw kind wordt er niet leuker op als anderen 'krampachtig vasthouden' aan Sinterklaas? Heeft zij er veel last van als anderen plezier aan het feest hebben?

Of bedoel je dat jouw kind er niet leuker van werd als jullie Sinterklaas vierden, dus dat álle kinderen er niet leuker van worden en dat álle ouders dus jouw aanpak moeten volgen?

Mijn kind vindt het namelijk gewoon leuk. Die heeft er geen last van. Geen slapeloze nachten. Ze wil niet dat Sint en Piet in huis komen, dus we zetten het schoentje onder de brievenbus, daardoor geraken er ook veel pepernoten naast de schoen, want Piet ziet niet wat ie doet. Ze wil er niet bij op schoot, handje geven enz. Maar dat hoeft ook helemaal niet. Sinterklaasjournaal heb ik in de ban gedaan. Ze wil wel tekeningen maken en overhandigen, schoen zetten, verlanglijstje maken, van een afstandje kijken en heel heel heel veel Sinterklaasliedjes zingen. Een beetje aansluiten bij wat kind wel en niet aankan en wel en niet leuk vindt en dan kan het voor sommige kinderen ook gewoon wel heel erg leuk zijn. (en niet krampachtig)

Iedereen moet het feest vormgeven naar eigen wens en hoe het voor de eigen kinderen leuk en haalbaar is. Maar als de spanning te veel wordt, mag je het ook gewoon vertellen. En je hoeft ook echt niet tot in lengte van dagen allerlei smoezen te verzinnen. En als je kind niet zelf van zijn geloof valt, kun je hem daarbij helpen. Als een kind dan alsnog opgaat in de magie is dat helemaal prima.

Mijn dochter gelooft niet meer, maar als we iets niet willen kopen voor haar, zegt ze wel eens 'dan koopt sinterklaas het toch'. En zo hebben we door het jaar heen wel dingetjes gekocht die ze dan volgende week krijgt. Waar we voorheen dan een keer extra naar de winkel gingen om dat te halen, rekent 'sinterklaas' nu gewoon af waar dochter bij staat.

Meesje schreef op 26-11-2025 om 10:55:

[..]

Jouw kind wordt er niet leuker op als anderen 'krampachtig vasthouden' aan Sinterklaas? Heeft zij er veel last van als anderen plezier aan het feest hebben?

Of bedoel je dat jouw kind er niet leuker van werd als jullie Sinterklaas vierden, dus dat álle kinderen er niet leuker van worden en dat álle ouders dus jouw aanpak moeten volgen?

Beide, als kinderen hysterisch gaan gillen als ze Sinterklaas zien heeft dat echt wel effect op mijn dochter. En dat geldt ook als ouders zo meegaan in die fantasie en die kinderen helemaal opjutten. Had wel eens een moeder die tegen mijn dochter zei dat als ze haar brood niet op at de Piet haar kwam halen. Daar heeft mijn dochter dagenlang nog om zitten huilen. Dus ik vind dat Sinterklaas allemaal veelste veel. 

Wat mij tegenstaat dat ouders volledig meegaan in een compleet fantasieverhaal terwijl kinderen echt wel weten dat het niet klopt. Bij een kleuter nog leuk. Maar bij een ouder kind ben je echt aan het liegen. Alles om die magie in stand te houden. Hoe kan een kind je daarna nog geloven? Je kunt ook prima eerder antwoord geven op vragen en nog net zo fijn een feest vieren. 

Ik hoorde ook dat diverse mensen vanuit een religieus standpunt dit direct eerlijk vertellen. Bijvoorbeeld omdat je niet mag geloven in een ander soort heilige. Of omdat kinderen kunnen gaan twijfelen aan de enige echte God. En als Sinterklaas verzonnen is hoe zit het dan met religie (waar natuurlijk ook allerlei ongeloofwaardige verhalen in voorkomen). 

Izza schreef op 26-11-2025 om 18:04:

Wat mij tegenstaat dat ouders volledig meegaan in een compleet fantasieverhaal terwijl kinderen echt wel weten dat het niet klopt. Bij een kleuter nog leuk. Maar bij een ouder kind ben je echt aan het liegen. Alles om die magie in stand te houden. Hoe kan een kind je daarna nog geloven? Je kunt ook prima eerder antwoord geven op vragen en nog net zo fijn een feest vieren.

Ik hoorde ook dat diverse mensen vanuit een religieus standpunt dit direct eerlijk vertellen. Bijvoorbeeld omdat je niet mag geloven in een ander soort heilige. Of omdat kinderen kunnen gaan twijfelen aan de enige echte God. En als Sinterklaas verzonnen is hoe zit het dan met religie (waar natuurlijk ook allerlei ongeloofwaardige verhalen in voorkomen).

Dit mag je niet te hard roepen he, al die mensen die in een God/Allah of wat dan o geloven zouden erachter kunnen komen dat Sinterklaas hun religie in het klein is.