Kind weinig interesse in sport/ moet jouw kind verplicht op een sport?
Hoe denken jullie erover, moet jouw kind op een sport of andere activiteit (muziek, andere hobby)?
Mijn zoon is 8 , een denker en zit heel erg “in zijn hoofd “en buiten recreatief zwemmen, fietsen, dammen, Lego en lezen ( informatieve boeken) heeft hij geen activiteiten waarvoor hij veel hoeft te bewegen.
Hij komt wel aan z’n benodigde buiten-zijn tijd maar ook dan staat hij stil/zit op z’n knieën te zoeken naar insecten etc, of ziet bijzondere wolken (?) dus ik maak me wel zorgen of hij voor z’n leeftijd voldoende beweging krijgt.
Hoe kan ik hem helpen , ik wil hem niet pushen (werkt averechts en houd ik zelf niet van) maar als hij zelf met iets komt is het iets waar hij weer z’n hoofd heel erg bij moet gebruiken en ik gun hem zo dat ie ook eens kan ontspannen door niet te hoeven nadenken.
Kinderen die tegen heug en meug een bepaalde sport doen zijn vaak vervelend om in de groep te hebben. Zowel voor de trainer als voor de rest van de groep. En het kind zelf doe je er ook geen plezier mee. Vaak zijn dat best heel leuke kinderen, alleen tijdens de training zijn ze vooral bezig met kletsen, leiden anderen af, zijn niet gemotiveerd. Dat is voor niemand leuk.
EmmaT schreef op 08-12-2022 om 08:33:
[..]
Nou, er zijn ook genoeg ouders met een verkeerd beeld die hun kinderen van alles opleggen waar ze een zogenaamd prettige toekomst mee krijgen.
Wat mijzelf betreft: sport is gewoon helemaal niet leuk, en teamsport is eigenlijk nog erger. Ik hoefde gelukkig niet te sporten als kind, maar ik was en ben gezegend met een danstalent waar ik mijn hele leven al veel plezier én lichaamsbeweging van heb.
Op school heb je gymlessen, je loopt en gaat op de fiets. Het is niet zo dat het kind van TO nou helemaal niet beweegt toch?
Nou, inderdaad! De maatschappij is behoorlijk veeleisend en dat maakt dat veel (met name hoogopgeleide) ouders menen dat er al vanaf jonge leeftijd moet worden gewerkt aan jezelf. Dus inderdaad móet er gesport, móet er muziekles, typeles, bijles of therapie als er iets niet helemaal lekker loopt op school, summerschool-achtige kampen of zeilkamp, internationale uitwisseling op de middelbare, bijbaantje, skireis e.d. Als kind van laagopgeleide ouders, die vroeger nergens op zat, kijk ik soms wel met verbazing naar wat kinderen van vrienden en kennissen in mijn hoogopgeleide omgeving allemaal moeten. Misschien is het ook wel nodig om je kinderen al vanaf jonge leeftijd te vormen op die manier als je 'ze een carrière gunt' in het een en ander als ze volwassen zijn.
Ik heb echt wel het een en ander gemist vroeger, dus ik stimuleer mijn kinderen wel om iets te ondernemen buiten school. Maar afgezien van wat het allemaal kost, krijg ik wel eens plaatsvervangende stress van wat kinderen hier in de omgeving allemaal moeten. Mijn kinderen willen heel vaak gewoon even niks, die hebben het al druk zat met de middelbare school en huiswerk.
Stiefzoon heeft twee uur per week turnles, een uur zwemmen en op woensdag en in het weekend gaat hij mee met de hond wandelen.
Voor ons is dat voldoende beweging en daarnaast heeft hij ook geen enkele interesse in wat voor sport dan ook.
Wel moedigen we hem aan om in zijn vrije momenten met de buurjongen af te spreken en dan zijn ze veelal buiten bezig (zwemmen, trampoline, bal,...).
Een kind verplichten om op sport of andere activiteit te gaan, omdat het zo hoort of met de gedachte dat je ze hiermee voorbereidt op hun latere leven, lijkt me een vreselijke gedachte.
Ik ben er geen voorstander van om kinderen te verplichten om op een sport te gaan als ze daar zelf geen zin in hebben. Zeker in een teamsport heb je daar ook vaak de andere kinderen mee als ze hun best niet doen. Mijn inmiddels volwassen zoon wilde vroeger zelf op voetbal toen hij 5 a 6 jaar was. Hij is nu bijna 30 en nog steeds lid van deze vereniging. Als hij niet voor een sport had gekozen dan was het ook prima geweest.
Gingergirl schreef op 08-12-2022 om 08:15:
[..]
Dan heb je echt een verkeerd beeld, want de kinderen moeten juist veel tegenwoordig. Je hebt zelf geen kinderen dus ook niet realistisch hierin.
Wat moeten kinderen tegenwoordig dan wat ze vroeger niet moesten doen?
Ik kan zelfs niks bedenken, ja ze moeten naar school uiteraard en dingen als tandenpoetsen en onder de douche maar dat is allemaal niet wezenlijk veranderd.
Verder kun je natuurlijk ouders hebben van wie van alles 'moet' zoals pianoles, sporten, type les maar dat soort ouders zijn ook niet nieuw.
Oja, en ik wilde nog even toevoegen:
Ik heb een zoon die niet zo van de sport is, thuis vooral computert en andere nerdy dingetjes doet als D&D. Ik heb er ook nog één met veel lichamelijke energie die wel graag sport (momenteel 2 keer in de week atletiek) en buiten graag naar de skatebaan gaat. De kinderen zitten wel allebei op scouting hier.
De nerdy zoon heeft laatst met gym op school bij de coopertest de laatste trap gehaald ofzo, in elk geval: hij had een tien daarvoor. En een gymdocent die vol ongeloof vroeg of hij echt niets aan sport doet.
Dus qua conditie hoeft het niet slecht te zitten als je niet heel actief bent. Ik wil niet zeggen dat ik zelf een megagoede conditie heb, maar ik kan wel zonder hijgen 4 trappen op, in tegenstelling tot sommige andere veertigers (die wel naar de sportschool gaan).
Ik vind eigenlijk helemaal niet dat kinderen veel 'moeten'. Ja, als je ouders heel je agenda vol plempen met activiteiten waar je niet op zit te wachten, dan wel ja.
Vroeger moest je op zaterdag nog naar school. Meehelpen thuis of in het bedrijf van je ouders, in de zomer werken vanaf je 12e en soms al vanaf je 13e fulltime.
Veel ouders die roepen dat kinderen 'al zoveel moeten' zijn in mijn beleving ouders die hun kinderen veelal alles uit handen nemen en weinig verwachtingen hebben.
Het enige wat verplicht is, is school. Nou, dat lijkt me niks geks. En zwemles, dat is ook wel aan te bevelen. Verder zijn alle clubjes, sport, muziek etc. een eigen keuze.
Ik geloof ook niet dat het je in je carrière later beperkt als je dat niet hebt gehad.
Misschien dat een sportopleiding of het conservatorium dan lastig wordt, maar verder boeit het me vrij weinig of en wat mijn collega's vroeger aan sport hebben gedaan.
Kyana schreef op 08-12-2022 om 10:00:
[..]
Wat moeten kinderen tegenwoordig dan wat ze vroeger niet moesten doen?
Ik kan zelfs niks bedenken, ja ze moeten naar school uiteraard en dingen als tandenpoetsen en onder de douche maar dat is allemaal niet wezenlijk veranderd.
Verder kun je natuurlijk ouders hebben van wie van alles 'moet' zoals pianoles, sporten, type les maar dat soort ouders zijn ook niet nieuw.
Het is meer sociale druk inderdaad. Toen mijn oudste een jaar of 5 was kreeg ik van een goede kennis de vraag of we hem nog steeds niet een muziekinstrument hadden laten kiezen want hij was zo muzikaal. En nu misgunden we hem een eventuele gang naar het conservatorium. Meerdere vriendinnen en kennissen hebben hun kinderen op twee sporten (teamsport wordt heel belangrijk gevonden en daarnaast nog iets wat je leuk vindt), muziekles (een must) en de kinderen werken ook bijna allemaal in een of andere therapievorm aan iets van hun imperfecties, zoals ADD, faalangst, hypermobiliteit, slecht handschrift, logopedie voor een minimaal spraakgebrek, zitten er een aantal op sportfysio etc. Daarnaast zijn bijna alle kinderen in mijn omgeving al een keer getest door een orthopedagoog op AD(H)D, autisme, HB of wat dan ook, hebben haast alle kinderen een beugel. Alsof geen kind meer normaal of mooi genoeg van zichzelf is. Mijn oudste zit nu in 5VWO en hij ziet allemaal klasgenoten die zo perfect zijn of proberen perfect te zijn en haast bezwijken onder de druk. Hij krijgt daar plaatsvervangend geen zin in school van, heeft geen zin om in die ratrace mee te moeten en denkt dat hij dus nu al bijna niet meer kan concurreren met anderen die meer investeren in hun uiterlijk of cv.
MamaE schreef op 08-12-2022 om 10:08:
Ik vind eigenlijk helemaal niet dat kinderen veel 'moeten'. Ja, als je ouders heel je agenda vol plempen met activiteiten waar je niet op zit te wachten, dan wel ja.
Vroeger moest je op zaterdag nog naar school. Meehelpen thuis of in het bedrijf van je ouders, in de zomer werken vanaf je 12e en soms al vanaf je 13e fulltime.
Veel ouders die roepen dat kinderen 'al zoveel moeten' zijn in mijn beleving ouders die hun kinderen veelal alles uit handen nemen en weinig verwachtingen hebben.
Het enige wat verplicht is, is school. Nou, dat lijkt me niks geks. En zwemles, dat is ook wel aan te bevelen. Verder zijn alle clubjes, sport, muziek etc. een eigen keuze.
Ik geloof ook niet dat het je in je carrière later beperkt als je dat niet hebt gehad.
Misschien dat een sportopleiding of het conservatorium dan lastig wordt, maar verder boeit het me vrij weinig of en wat mijn collega's vroeger aan sport hebben gedaan.
Ik vind van wel. Tegenwoordig stel je al niets meer voor als je vanaf de basisschool niet op zijn minst een havo-advies krijgt, beginnen jongeren hun werkzame leven met torenhoge studieschulden en een bkr-registratie, veel te hoge werkdruk. Er raken veel teveel jongeren burnout, en dat is echt een probleem van deze tijd.
Het zit hem niet eens in de stress alleen, maar vooral in het ontspannen na een periode van stress. Dat hebben veel mensen niet geleerd. Verplicht sporten draagt niet bij aan ontspanning en rust in een druk leven.
Gelukkig zijn er ook ouders die het wat kalmer aan doen, die niet van die torenhoge verwachtingen hebben.
Nou, om als kind niet veel te moeten, moet je ouders hebben die stevig genoeg in hun schoenen staan om de nodige maatschappelijke druk van zich af te laten glijden. Je ziet dat in dit draadje ook in sommige postings, het idee dat sport moet omdat het zo belangrijk is voor de gezondheid. Terwijl het beweging is die belangrijk is voor de gezondheid, dus zou de vraag naar mijn idee moeten zijn: krijgt dit kind voldoende beweging, en zo nee, gaan we daar dan wat aan doen, en hoe dan? Maar als aan alle kanten de boodschap wordt verkondigd dat sport moet, want zo goed voor je, dan moet je dus als ouder wel bereid zijn om te zeggen dat deze keizer geen kleren aanheeft.
En hetzelfde geldt voor al die andere dingen die veel kinderen moeten. Er zijn ouders die gewoon gevoelig zijn voor de druk dat een "goede ouder" iets "hoort" te doen. Of dat nou sport is, of huiswerkbegeleiding.
MamaE schreef op 08-12-2022 om 10:08:
Ik vind eigenlijk helemaal niet dat kinderen veel 'moeten'. Ja, als je ouders heel je agenda vol plempen met activiteiten waar je niet op zit te wachten, dan wel ja.
Die van mij zijn wel druk, maar het enige moeten is school. Toevallig doen ze allebei gymnasium, dus er zal ook wel iemand dat 'moeten' vinden, maar dat is nou eenmaal hun niveau, dus het enige 'moeten' is wat mij betreft fysiek naar school gaan en huiswerk maken. Hun sport vereist wel veel training, maar ze hebben doelen en gaan daar vrijwillig naartoe. Verder hoeven ze geen bijbaantje en ook niet verplicht mee op allerlei familiebezoeken.
Ze 'moeten' niet meer dan ik vroeger. Dat was ook alleen school.
EmmaT schreef op 08-12-2022 om 08:33:
[..]
Op school heb je gymlessen, je loopt en gaat op de fiets. Het is niet zo dat het kind van TO nou helemaal niet beweegt toch?
Gymlessen: als je geluk hebt 1x per week 90 minuten inclusief omkleden, uitleg, opruimen wachten etc. Effectief intensief bewegen: 30 minuten
Op de fiets naar school: op de basisschool voor de meesten ook maar een paar minuten of lopend. En dan werken ze zich ook niet in het zweet.
Middelbare school er zijn er een aantal die inderdaad ver moeten fietsen maar veel daarvan krijgen tegenwoordig al een fiets met trapondersteuning en werken zich dan ook niet meer lang in het zweet.
1 uur per dag je in het zweet werken is best heel veel, de hoeveelheid beweging die kinderen krijgen wordt zwaar overschat.
Wat troelahoep beschrijft herken ik gelukkig niet in mijn omgeving. Blokfluitlessen worden hier pas vanaf een jaar of zes/zeven gegeven, niet jonger. Laat staan een ander instrument.
En echt niet alle kinderen zitten op een vorm van therapie of iets dergelijks.
Wel meer dan vroeger, dat wel. Net als dat er meer kinderen met een of andere diagnose zijn.
Dat er veel druk is om snel af te studeren en hard te werken en snel carrière te maken wel. Ik denk vooral dat de cultuur van altijd bereikbaar 'moeten' zijn (of het nu voor werk, vrienden of voor je eigen gevoel is) hier ook aan bijdraagt. Dat we misschien vooral veel van elkaar en onszelf verwachten. De vraag is dan, wat gebeurt er als je hier niet in mee gaat?
Je hebt nog steeds de vrijheid om andere keuzes te maken. Om niet de hoogste functie te willen, driehonderd nevenactiviteiten op je cv te hebben en soms ook gewoon iets te doen wat leuk is. Of nuttig. Of niks te doen.
Wat al die kinderen uit de omgeving van troelahoep 'moeten', dat leggen hun ouders of zij zelf op. Net als het idee van minimaal havo moeten doen. Waarom 'moet' dat? Er is een schreeuwend tekort aan vakmensen die met hun handen werken.
Hier alleen verplicht op zwemles, omdat het gewoon niet veilig is om het niet te doen. Als ze daarmee klaar is, mag ze zelf weten wat ze doet.
Zelf heb ik altijd verplicht op een sport gemoeten, wel vrije keuze en van alles geprobeerd, en het enige wat ik eraan overgehouden heb is een overtuiging dat ik waardeloos ben in sport en een hekel aan elke vorm van fysieke inspanning.
De enige reden waarom ik voldoende beweging krijg, is omdat ik graag lange stukken wandel en fiets, maar wel "on my own terms". In mijn eigen wereldje dus, net als jouw zoon.
Mijn broer en zus zijn met dezelfde opvoeding trouwens wel heel sportief, en doen allebei nog fanatiek en op hoog niveau aan hun gekozen sport. Je kunt zoiets gewoon niet afdwingen.
MamaE schreef op 08-12-2022 om 10:08:
Ik vind eigenlijk helemaal niet dat kinderen veel 'moeten'. Ja, als je ouders heel je agenda vol plempen met activiteiten waar je niet op zit te wachten, dan wel ja.
Vroeger moest je op zaterdag nog naar school. Meehelpen thuis of in het bedrijf van je ouders, in de zomer werken vanaf je 12e en soms al vanaf je 13e fulltime.
Veel ouders die roepen dat kinderen 'al zoveel moeten' zijn in mijn beleving ouders die hun kinderen veelal alles uit handen nemen en weinig verwachtingen hebben.
Het enige wat verplicht is, is school. Nou, dat lijkt me niks geks. En zwemles, dat is ook wel aan te bevelen. Verder zijn alle clubjes, sport, muziek etc. een eigen keuze.
Ik geloof ook niet dat het je in je carrière later beperkt als je dat niet hebt gehad.
Misschien dat een sportopleiding of het conservatorium dan lastig wordt, maar verder boeit het me vrij weinig of en wat mijn collega's vroeger aan sport hebben gedaan.
Voor een deel met jou eens want veel zaken bepalen ouders dus als kinderen een volle agenda hebben ligt dat voor een deel aan de ouders. Kies je voor 1 clubje of 3 etc.
Maar niet met alles ligt aan ouders. Tijden veranderen en ik vind persoonlijk dat er veel verschil is met vroeger.
Als ik mijn jongste kinderen vergelijk met mezelf vroeger in de jaren 80 toen ik de basisschool deed:
Huiswerk, nou ik moest in groep 7 en 8 een keer een werkstuk, een spreekbeurt en een boekenbeurt thuis voorbereiden en als je wilde mocht je topografie mee naar huis nemen maar dat was het dan wel. Mijn kind in groep 3 krijgt elke week een huiswerkopdracht en mijn andere kind in groep 6 , 3x per week huiswerk. Dat ligt overigens niet aan mijn kinderen maar is het systeem van de school.
Vroeger op mijn basisschool ging iedereen ' s middags naar huis, nu gaat hier bijna iedereen 2 a 3 dagen naar de bso, sommigen nog meer, sommige ook vso en tussendemiddag naar huis kennen ze hier ook niet meer. En hoe leuk de bso ook is, feit is wel dat het lange dagen zijn voor jonge kinderen. En je in combinatie met clubjes/ speelafspraken dus vaak elke dag wel iets hebt.
Vroeger was het bij mij op school zo dat bijna alle kinderen op hooguit 1 clubje zaten. Ik had onlangs schoolarts controle met mijn kind die in groep 6 zit en toen kreeg ik te horen dat ze het toch wel erg weinig vonden hoor "maar" 1 clubje. De druk om meer te moeten doen wordt zo maatschappelijk gecreeerd.
Bij mijn VO leerlingen zie ik de laatste jaren veel veranderingen; armoede neemt in fors tempo toe, al dan niet door de keuzes van ouders. Waar leerlingen van zeg 15 jaar eerst 2 avonden gingen vakken vullen, doen ze dit nu elke dag na schooltijd + de hele zaterdag + elke schoolvakantie. Ik had vroeger ook een bijbaantje vanaf mijn 15e op de koopavond en zaterdag en in de zomervakantie deed je wat extra vakantie werk. Dat is nu bij velen veel meer.
On topic; vind ik het goed om kinderen kennis te laten maken met sport of een andere hobby. Ik zei altijd; als je het een keer probeert weet je pas echt of je het leuk vindt. Maar verplicht opleggen, nee. Behalve zwemles dat was bij ons verplicht.
