Was het maar altijd 'de jaren 80'.
Herkennen jullie dit.....
Dat je de 'tijd van nu' met al die 'vooruitgang qua technologie onder andere' en het 'snelle leven', dat je dan bij jezelf denkt dat je dit juist 'achteruitgang' vindt?
Dat je de tijdsgeest mist van de jaren 80 en vooruit, ook de jaren 90. De gezelligheid, de kneuterigheid, de kleding, de muziek, niet zo gehaast, de tv programma's, het buitenspelen, gezelschapsspellen. Eigenlijk het gehele sentiment. Opgroeien in die tijd was gewoon anders door de tijdsgeest van toen
Wat missen jullie uit deze tijd?
Dat er nog geen mobiele telefoon was en mensen er niet door werden afgeleid tijdens een gezamenlijke activiteit. Het echte samenzijn. Natuurlijk was er de Gameboy etc maar die waren niet zo prominent aanwezig.
ah, de tijd zonder mobiele telefoons en social media en zo.
Eveneens de tijd dat er gepest werd en kindermisbruik was zonder dat daar hulpverlening voor was, dat homo’s vieze aidslijders waren die je geen hand moest geven, en dat mensen met een voedselintolerantie zich maar moesten redden omdat nog niemand van lactosevrij of glutenvrij gehoord had.
Elke tijd heeft zijn eigen voordelen en problemen. Vergis je niet in wat nostalgie doet.
Deels.
Dat je een krant las en af en toe journaal keek. Nu word je de godganse dag doodgegooid met rotnieuws over politiek, klimaat en oorlog terwijl het toen toch ook niet best was. Je moet je er echt voor afschermen.
Verder vond ik het niet zo kneuterig die jaren '80. Ik studeerde en er was geen perspectief. De jaren '90 waren door de groeiende welvaart een ware bakermat voor marktwerking en privatisering, ik heb er ook geen kneuterige herinneringen aan.
De jaren '60 en '70 waren voor mij heel kneuterig, maar toen was ik een kind. Mijn ouders keken daar heel anders naar.
Ginevra schreef op 07-02-2024 om 09:01:
ah, de tijd zonder mobiele telefoons en social media en zo.
Eveneens de tijd dat er gepest werd en kindermisbruik was zonder dat daar hulpverlening voor was, dat homo’s vieze aidslijders waren die je geen hand moest geven, en dat mensen met een voedselintolerantie zich maar moesten redden omdat nog niemand van lactosevrij of glutenvrij gehoord had.
Elke tijd heeft zijn eigen voordelen en problemen. Vergis je niet in wat nostalgie doet.
Ik ben het hier helemaal mee eens, vooral dat laatste.
maar de maatschappij zijn wij. Dus we kunnen ook die stap terug doen. Het goede uit beide tijdperken pakken.
Leg dus zelf die telefoon weg, gooi de abonnementen op alle streaming diensten eruit en zet de tv niet aangesloten in een kast.
Neem een boek of krant mee naar de training/zwemles van je kind ipv op je telefoon hangen.
En weet je, je mist nauwelijks iets. Geeft wel rust.
ik mis soms wel eens de jaren 90.Goede tv series goede muziek de muziek van nu vind ik helemaal niets.En sommige series ook niet altijd.
ik weet dat mensen helemaal nostalgisch doen over de jaren 80 maar ik groeide toen op. Ik ging begin jaren 80 naar de middelbare school. Wat ik nog weet is dat er in die tijd heel veel mensen ontslagen werden en omdat partners niet werkten (want als je kinderen kreeg in de jaren 70 kom je gelijk vertrekken) betekende dat armoede en onmogelijk om nog een baan te vinden.
Ook ken ik net iets teveel kinderen die omkwamen in het verkeer (fiets en auto ongelukken). Mijn vriendin had leukemie. Dat was toen min of meer een doodsvonnis (ze overleed toen ze 13 jaar was)
Mijn oom moest voor zijn werk verhuizen maar toen was net de huizencrash geweest. Hij heeft nog jaren extreem veel schulden gehad.
Mijn moeder werkte niet (want ontslag bij zwangerschap). Mijn vader werkte altijd.
Ik kan mij niet herinneren dat mijn ouders ooit enige interesse toonde in mijn school of sport. Volgens mij is dat sowieso meet iets van tegenwoordig
Dat gezellige kneuterige herinner ik mij niet echt. Wel heel veel pesten op school
Nostalgie en het 'vroeger was alles beter'-gevoel kunnen heel misleidend zijn.
Ik zat in de jaren '80 op de basisschool en in de jaren '90 op de middelbare school en ben uiteindelijk zonder diploma's van school gegaan (vooral) doordat er geen passende begeleiding was.
Ik was een hele slimme leerling (zonder er een HB-label op te willen plakken), maar aan een klas overslaan deden ze niet. Ik las boeken van groep 3/4 in groep 1, maar een klas overslaan was gewoon geen optie. Mijn ouders kregen van de meester van groep 1 het advies om 'de boeken een beetje weg te houden bij Schommelstoel', echt! 
En verdieping van lesstof of plusklasjes waren al helemaal onbestaanbaar. Doodongelukkig was ik op school.
Vroeger was niet alles beter.
Terug naar de jaren tachtig nee dank je.
Ik studeerde af en de jeugd werkloosheid was erg hoog. Ik was één van de gelukkige die wel werk vond, omdat ik nog geen 25 was mocht ik maar vier dagen werken. Het salaris viel hierdoor wat tegen maar hé ik had een baan en dat konden veel van mijn vrienden niet zeggen.
Ik ken heel wat mensen die in die tijd werloos waren of werkten met behoud van uitkeringen en die werden toch redelijk wanhopig van het feit dat ze geen uitzicht hadden op een echte baan en een fatsoenlijk salaris.
Als er toen al mobieltjes waren geweest hadden zij er geen kunnen kopen. Gelukkig was een gezelschapspelletje vaak al in het bezit en konden we die wel spelen.
Met de meeste van deze vrienden is het later nog wel goed gekomen en in de loop van de jaren 90 waren ze in het bezit van een baan en een huis.
Dus nee ik mis die tijdgeest niet, tuurlijk gebeurden er in mijn leven toen ook echt hele leuke dingen maar ik idealiseer die periode niet.
Ik zie af en toe dingen terug in het modebeeld die ik herken van de jaren 80, en regelmatig denk ik "dat was de eerste keer al geen goed idee".
Wij hadden toen wel minder nieuws door de dag heen, maar men was niet per se vrolijker. Op het terrein van milieu hadden we ''milieuvervuiling' in het algemeen en volgens mij kwam toen ook de zure regen op. En onze energiebronnen zouden op afzienbare termijn uitgeput raken. Verder was er natuurlijk angst voor De Bom ( zingt u even mee: 'laat maar vallen dan/ het komt er toch wel van/ het geeft niet of je re-hent'). En dan had je de grote jeugdwerkloosheid nog. Die is nu helemaal verdampt. Ik heb op meerdere punten zorgen over wat mijn kinderen kunnen verwachten, maar ik hoef niet bang te zijn dat ze geen baan kunnen krijgen.
Wat naar mijn smaak terug zou moeten komen uit de jaren 80: vliegen vs treinen. Vliegen was duur en internationaal treinen was goedkoper. In de jaren 90 kwam Easyjet en daarmee het goedkope vliegen dat voor opwarming en overlast zorgt, en daarmee stierf langzaamaan de infrastructuur voor internationale treinen af. Men werkt aan wederopbouw, maar hard gaat het niet.
Iets anders: overal en altijd koffie en eten kunnen halen en meenemen. Er was in de jaren 80 geen "coffee to go". Wie buiten de deur koffie wilde drinken deed dat in een café of lunchroom, uit een kopje. Veel mensen vonden het ordinair om op straat te eten, en in mijn herinnering waren er ook maar ongeveer 3 dingen die je op straat kon eten: patat, oliebol, en haring. Voor zowel milieu als volksgezondheid zou het geen gek idee zijn als we op dat punt weer meer terug zouden gaan naar de jaren 80. Maar dan wel graag met behoud van alle leuke ingrediënten die we er sinds 1980 bijgekregen hebben, want ik wil niet per se terug naar de (geprakte) aardappels met jus en bloemkool met een papje.
Ysenda schreef op 07-02-2024 om 09:19:
maar de maatschappij zijn wij. Dus we kunnen ook die stap terug doen. Het goede uit beide tijdperken pakken.
Leg dus zelf die telefoon weg, gooi de abonnementen op alle streaming diensten eruit en zet de tv niet aangesloten in een kast.
Neem een boek of krant mee naar de training/zwemles van je kind ipv op je telefoon hangen.
En weet je, je mist nauwelijks iets. Geeft wel rust.
Velen lezen een boek of krant op hun foon dus veel verschil maakt het niet😉.
Maar ik ben het met je eens hoor, het aanbod is tegenwoordig zo groot en we leggen onszelf een enorme druk op als we alles willen volgen.
Temet schreef op 07-02-2024 om 09:29:
Iets anders: overal en altijd koffie en eten kunnen halen en meenemen. Er was in de jaren 80 geen "coffee to go". Wie buiten de deur koffie wilde drinken deed dat in een café of lunchroom, uit een kopje.
Of uit een thermosfles, waar de koffie na een aantal uur ook niet echt lekker meer in was 
Wij hadden geen geld voor de horeca, dus we hadden op sporadische dagjes uit altijd die eeuwige grote thermosfles mee. Bah, doe mij maar koffie to go.
Ik zat begin jaren 80 op de basisschool. Er was toen inderdaad niets voor leerlingen die wat meer konden/sneller klaar waren met de weektaak. En dus werd je maar een beetje bezig gehouden: afwassen in het keukentje, de honden van een leraar uitlaten, boodschappen doen in het nabijgelegen winkelcentrum. Echt he, en dat allemaal gewoon onder schooltijd!
En verder schreef ik eindeloos verhalen, die ik vervolgens in alle klassen voor mocht gaan lezen.
Maar op de middelbare school liep ik meteen vast en daar was er ook niets aan begeleiding. Hoewel het nu ook niet ideaal is allemaal is er op dat vlak wel een hoop verbeterd.
Deels ben je daar zelf bij, toch? Wij spelen hier thuis nog altijd gezelschapsspelletjes, de kinderen voetballen buiten en spelen in de zandbak of doen verstoppertje, we kijken Klokhuis, Jeugdjournaal en 8-uurjournaal en we luisteren naar U2, Phil Collins of Michael Jackson. Niemand die dat ons belet.
De digitalisering in onze tijd vind ik een zegen en vloek tegelijk. Ik ben enerzijds blij dat ik voor bijvoorbeeld mijn werk een computer kan gebruiken en dat ik kan e-mailen en appen, want dat maakt het allemaal een stuk efficiënter dan destijds klooien op een typemachine. Tegelijk zie ik dat vooral door social media het verspreiden van desinformatie en haatzaaierij enorm is toegenomen en dat baart me zorgen. Net als de bijziendheid die schrikbarend toeneemt (https://www.rtlnieuws.nl/nieuws/nederland/artikel/5422836/steeds-meer-kinderen-met-oogproblemen-wachtlijsten-lopen-op).
Verder is er een heleboel uit de jaren ‘80 waar ik juist niet naar terugverlang. Het elk dubbeltje omdraaien wat wij thuis moesten doen, het gebrek aan differentiatie op school en daarmee flinke verveling, de verkeersdoden (geen gordels achterin), het roken overal, de dreiging van een kernoorlog, het overlijden aan ziektes waar we tegenwoordig medicijnen voor hebben (een kind uit mijn omgeving overleed bijv aan AIDS na een bloedtransfusie), Perron Nul en drugsspuiten op straat, het ‘je hebt maar te gehoorzamen als kind’, kinderen die eigenlijk de diagnose ASS of ADHD hadden kregen geen hulp maar waren raar, dom of etterbakken, de neon oversized kleding, de vele verveelde chagrijnige huismoeders en afwezige fulltime werkende vaders, etc etc.
Heb je niet een erg eenzijdig geromantiseerd plaatje van die tijd in je hoofd?
Hahaha , dit lijstje kwam ik tegen over de jaren 80 . Ojeeee.
Ik mis er niets van 
8 typische jaren 80-dingen die nu niet meer kunnen
- Een heitje voor een karweitje. ...
- Zonder autogordel achterin zitten. ...
- Van een corrigerende tik leerde je. ...
- Altijd en overal meeroken. ...
- Zonnebrand links laten liggen. ...
- Zomaar drank en sigaretten halen. ...
- Alleen in de auto wachten. ...
- Compleet onbereikbaar zijn.
