Was het maar altijd 'de jaren 80'.

Plantenbak schreef op 07-02-2024 om 09:24:

ik weet dat mensen helemaal nostalgisch doen over de jaren 80 maar ik groeide toen op. Ik ging begin jaren 80 naar de middelbare school. Wat ik nog weet is dat er in die tijd heel veel mensen ontslagen werden en omdat partners niet werkten (want als je kinderen kreeg in de jaren 70 kom je gelijk vertrekken) betekende dat armoede en onmogelijk om nog een baan te vinden.

Mijn moeder werkte niet (want ontslag bij zwangerschap). Mijn vader werkte altijd.

In 1974 is het ontslagverbod bij zwangerschap in de wet ingesteld, dus de moeders die in de jaren tachtig niet werkten, deden dat waarschijnlijk vanwege de slechte economie, weinig banen en de sluitingen van grote bedrijven. 

De jaren-‘80 muziek vind ik geweldig, maar verder zou ik echt niet terug willen. Internet vind ik juist geweldig en social media-verslaafd ben ik niet. Ach, alle tijden hebben hun voor-en tegens, prima zoals het nu is.

Annaniem2023 schreef op 07-02-2024 om 13:10:

[..]

In 1974 is het ontslagverbod bij zwangerschap in de wet ingesteld, dus de moeders die in de jaren tachtig niet werkten, deden dat waarschijnlijk vanwege de slechte economie, weinig banen en de sluitingen van grote bedrijven.

Ik ben daarvoor geboren en daarna was werken was niet gebruikelijk. Mijn moeder is uiteindelijk wel weer in een winkel gaan werken maar ik had als een van de weinige kinderen een deels werkende moeder. Ze vond nooit meer het werk wat ze voorheen deed en leuk vond (werkeloosheid was skyhigh in die tijd). Mijn schoonmoeder hetzelfde verhaal. Zij is nu 85 jaar en ze heeft altijd benadrukt hoe belangrijk het was voor iedereen om vooral te blijven werken. Ze heeft zelf na de geboorte van de kinderen geen betaald werk meer gehad. 

PhilDunphy schreef op 07-02-2024 om 11:21:

[..]

Zeer herkenbaar. In groep 3 was ik AVI-uit, maar moest nog dagelijks mee klappen met B-OO-M.

En in groep 6 mocht ik eerst het rekenwerk van groep 6 doen, toen ik dat af had het werk van groep 7 en toen dat ook af was het werk van groep 8. Toen ik vervolgens in groep 7 kwam moest ik opnieuw het werk van groep 7 en 8 doen. En in groep 8 nog maar een keer het groep 8 werk. Ultieme boredom, geen enkele creativiteit. Het heeft wel zijn sporen nagelaten bij mij.

Wat ben ik blij met de aandacht die er nu is voor hoogbegaafdheid en verrijking bij mijn kinderen.

Het heeft bij mij ook sporen nagelaten. Ik ging na de basisschool  als vanzelfsprekend naar het gymnasium, maar daar functioneerde ik totaal niet. Ik had immers nooit geleerd om te leren, had nooit enige uitdaging gehad en wist totaal niet wat ik met de lesstof aan moest. Ook daar ontbrak het in de jaren '90 aan de juiste begeleiding, waardoor ik afzakte naar atheneum, naar havo en uiteindelijk zonder diploma en met een heleboel teleurstellingen de middelbare school verliet. 

Ik ben ervan overtuigd dat als ik nu jong was geweest, mijn schoolcarrière heel anders was gelopen. 

Je had in die tijd ook nooit iemand met AD(H)D, ASS, dyslexie, etc in de klas. Er zullen er velen geweest zijn die op latere leeftijd alsnog diagnoses gekregen hebben. 

O nee alsjeblieft niet altijd de jaren 80.  Dan was het nog steeds heel gewoon dat de baas van je bijbaantje het dagloon in je schort zak kwam stoppen en daarbij je borsten streelde.  Was het nog steeds heel normaal dat collega's aan je kwamen en als je er wat van zei kreeg je te horen dat mannen nou eenmaal zo zijn en dat je daar tegen moest kunnen. Ergens melden kon nog niet, dus je moest er mee door. 
De kleding van de jaren 80 vond ik toen grappig ik hield wel van vele kleuren. 
De muziek van de jaren 80 was top dat draai ik nog steeds op mijn mp3 speler. 
Internet vind ik een positief nieuw iets maar ik kan makkelijk een dagje zonder was vandaag gaan werken met de telefoon nog thuis aan de stekker.  Heel onhandig dat ik mijn vertaalapp niet kon gebruiken.  Mijn Pastoe* en Oekraïns zijn niet zo top maar ik heb het gered met handen en voeten. 

* Een van de talen die ze spreken in Afghanistan. 

De mensen lijken sinds de opkomst van de sociale media heel anders geworden. Veel meer op uiterlijkheden, schone schijn, algemene kenmerken. Snel oordelen, snel schiften (vermeend "goed" van vermeend "kwaad") en doorswipen maar.

De Homo Sapiens Instagrammus is een feit. De hele tijd als je ergens bent moet je er attent op zijn dat iemand een foto van jou maakt die suggestief wordt geplaatst en die iedereen gaat delen. En aangezien één kenmerk ervoor kan zorgen dat je "slecht" bent moet je voortdurend erop attent zijn niets te doen of te zeggen waardoor iemand luid roept "zie je wel ik wist dat die vent/meid niet deugde!".

Ik ben wat vervreemd dus van de grote meute. Dat voel ik soms, maar uiteraard heb ik het er ook voor over. Ik kan doen wat ik zelf wil nu.

Ik ben niet terugverlangend naar vroegere tijden, toen was toen en nu is nu, maar je moet tegenwoordig wel heel selectief zijn en je moeite niet verspillen aan meningen en leefwijzen die je niet kunnen schelen als je er dieper over nadenkt.

Kijktip voor de nostalgische types onder ons: "De verschrikkelijke jaren 80" (terug te zien via NPO start)
Leuk qua tijdsbeeld en ook gewoon een prachtige serie

Ik zou niet kiezen voor de jaren 80, want dat vond ik geen leuke jaren w.b.t. 'smaak': vreselijke mode, vreselijke muziek, vreselijke interieurs en architectuur  . Ik zou eerder opteren voor de jaren 70 of eigenlijk ook wel de jaren 90. Maar goed, of het nou jaren 70,80 of 90 zijn, een compleet andere tijd.
Natuurlijk zijn er op vele vlakken echt verbeteringen. W.b.t. sommige dingen wil je echt niet meer terug. Maar..... de laatste tijd begin mij de 'huidige' tijd toch echt te irriteren. Eerlijk gezegd vind ik er niet veel meer aan. Natuurlijk maak ik ook gebruik van moderniteiten om zo maar te zeggen, maar eigenlijk geeft dat ook weer heel veel keuzestress, nooit rust enz. Nee, ik vind de huidige tijd niet meer leuk en de toekomst zie ik ook niet beter/leuker worden.

Wat ik nu mis en wat in de jaren 80 heel gewoon was is het elkaar kunnen/ mogen aanspreken op ongewenst gedrag. 
Als wij als baldadige tieners naast het park sneeuwballen stonden te gooien naar voorbij rijdende auto's en fietsers en meneer de Vries van geschiedenis fietste langs dan riep hij: Bakblik, Taartvorm, Mixer kom eens hier! Hij zei dat hij het niet meer wilde zien en dat het voor de rijdende mensen helemaal niet fijn was en je zei: Ja meneer, we zullen er mee stoppen en je luisterde echt en ging naar huis. Nu spreek ik tieners aan die vervelend doen op openbaar terrein waar ik met vluchtelingen leer fietsen en ze roepen: Ach %@€wijf hou je smoel! Ik luister niet naar jou! Als ik dan op de nabijgelegen school ga vragen wat ik met die jongens moet dan zeggen de docenten daar: Dat valt buiten onze verantwoordelijkheid, die jongens hebben op dit moment geen les, zijn buiten het schoolterrein dus wij kunnen daar niks van zeggen. 

Ik moet er niet aan denken terug te gaan naar vroeger. De huidige tijd is misschien sneller maar ook veel praktischer. Ik zou internet bijvoorbeeld niet meer willen missen (niets nostalgisch aan informatie moeten opzoeken in enorme boeken). 

En deze tijd heeft met name voor vrouwen juist enorme vooruitgang gebracht. Het is normaal om je te blijven ontwikkelen, je eigen leven te hebben. Geweld en ongepast gedrag is er nog steeds maar niet langer normaal. En ontslagen worden vanwege je geslacht al zeker niet. Baas over je eigen buik, financiën en toekomst. Er is nog veel verbetering nodig. 

En de gezondheidszorg en veiligheid in het algemeen zijn enorm verbeterd! 

Bakblik schreef op 07-02-2024 om 14:44:

Wat ik nu mis en wat in de jaren 80 heel gewoon was is het elkaar kunnen/ mogen aanspreken op ongewenst gedrag.
Als wij als baldadige tieners naast het park sneeuwballen stonden te gooien naar voorbij rijdende auto's en fietsers en meneer de Vries van geschiedenis fietste langs dan riep hij: Bakblik, Taartvorm, Mixer kom eens hier! Hij zei dat hij het niet meer wilde zien en dat het voor de rijdende mensen helemaal niet fijn was en je zei: Ja meneer, we zullen er mee stoppen en je luisterde echt en ging naar huis. Nu spreek ik tieners aan die vervelend doen op openbaar terrein waar ik met vluchtelingen leer fietsen en ze roepen: Ach %@€wijf hou je smoel! Ik luister niet naar jou! Als ik dan op de nabijgelegen school ga vragen wat ik met die jongens moet dan zeggen de docenten daar: Dat valt buiten onze verantwoordelijkheid, die jongens hebben op dit moment geen les, zijn buiten het schoolterrein dus wij kunnen daar niks van zeggen.

Dit wel ja. Als iemand aangeeft last te hebben van jouw gedrag, dan kun je daar ook gewoon mee stoppen, ook al is het niet per se verboden wat je deed.

En als je als school veelvuldig klachten krijgt over gedrag van leerlingen, dan vind ik het te makkelijk om te zeggen 'niet mijn verantwoordelijkheid'.
Als ouders ga je ook niet zeggen 'niet mijn verantwoordelijkheid' als je kind op school veelvuldig brutaal is en niet luistert.

Gezond verstand bestaat ook nog gewoon.

Behalve ouders die erg met zichzelf zaten wat zijn schaduwslag had op de kinders heb ik geen van al die hier genoemde narigheden, die zo dringend verbeteringen behoefden, meegemaakt. Ik ben altijd al gelijk geweest aan de mannelijke helft van de bevolking, ben nooit vervelend behandeld door wie dan ook (tenminste wat ik zelf merkte en daar gaat het maar om) en heb, behalve chronische aandoeningen waar men nog steeds geen antwoord op heeft, nooit ziekten gehad waar nog geen medicijnen voor waren. Ik zou ze ook niet gemist hebben want ze waren nog niet uitgevonden dus er was nog geen claim op. "potverdorie, wat een rottijd want er is nog niets voor mijn allergie uitgevonden" dat was er niet. Je verwachtte het ook niet. Het was gewoon je lot om af en toe te niezen!

Geweld, noppes. Ja een vervelend jongetje in de straat maar die gaf je lik op stuk. En dan droop hij af.