Savonds vervelen 12-jarige

Ik krijg de indruk dat ze nog op de basisschool zit? 
Meestal verandert dit soort gedrag wel als ze in de 2e klas VO zitten. 
En spreek gewoon af: op vrijdagavond is het gezinsavond en doen we met ons allen iets en op (noem een dag) dinsdag een half uurtje samen iets doen. En laat haar dan wel bedenken wat. De rest van de dagen vermaak je jezelf maar je gaat niet op de bank hangen. 
Ik heb altijd wel klusjes voor mijn pubers als ze zo lamlendig gaan hangen. 

Mischa83 schreef op 27-02-2024 om 08:00:

[..]

Dit is dus waarom mensen het lastig vinden om hun opvoedkwesties bespreekbaar te maken.

Ik herhaal niks anders dan info die to gedeeld heeft. Er staat geen waarde oordeel in. Dus jouw interpretatie is wellicht wat anders dan wat ik daadwerkelijk zeg?

Dochter hoeft uiteraard niet per ze met een familie lid iets te doen savonds. Ik doelde meer op een buurkind (buiten spelen) of vriendinnetje (sport, hobby, zoiets).

Wij speelden met 12 nog veel buiten (waren wel wat oud/laat daarmee) en konden ons uren op stal vermaken. Maar goed, de paardensport is wel een hobby die zich uitstekend leent om zonder ouders uren in beslag te nemen.

Knip

Laat ik wel even een punt inbrengen: iedereen (dus ook ieder kind) is anders.
Dus dat de een zichzelf prima kan vermaken, wil niet zeggen dat het bij een ander kind ook zo makkelijk gaat (of moet). (Dus "ik werd vroeger nooit geëntertaind" zegt niets over de situatie nu, niet qua tijdsbeeld, maar ook niet qua kind).

Blijkbaar is dit kind nogal aandachtvragend, dat zit in haar karakter (want: ook overdag). Dat kan een teken zijn dat ze te weinig aandacht krijgt, maar ook dat ze gewoon veel aandacht nodig heeft. En dat kan botsen met je eigen karakter/opvoeding/gewoontes/behoeften.

Een aantal mensen hebben al vragen gesteld: heeft ze hobby's, om hoeveel tijd gaat het (hoe laat gaan siblings naar bed, hoe laat zij), wat vindt ze leuk etc.
Waarschijnlijk heb je 's avonds al geen aandacht voor haar als je broertje/zusje naar bed brengt. Spreek duidelijk met haar af welke tijd zij jou/jullie mag 'claimen' en welke tijd zij zichzelf moet vermaken, als de kaders helder zijn, zal ze (hopelijk) ook minder boos zijn over de tijd die jullie niet voor haar vrijmaken. En samentijd kan ook zijn door samen de tafel op te ruimen en dan te praten, of een wandeling te maken, of een tv-programma te kijken of een legpuzzel te maken.

Lieveheersbeest schreef op 27-02-2024 om 10:22:

[..]

Ik herhaal niks anders dan info die to gedeeld heeft. Er staat geen waarde oordeel in. Dus jouw interpretatie is wellicht wat anders dan wat ik daadwerkelijk zeg?

AnnaPollewop schreef op 27-02-2024 om 11:05:

[..]

Dit is anders precies wat TO zelf aangeeft, dat ze savonds geen puf heeft om iets te doen of te ondernemen of haar kind te entertainen.

Je kunt alles wel als sneer opvatten maar het is niet altijd zo bedoeld.

Fijn inderdaad om te lezen dat ik het mis had! Ik vind het namelijk ontzettend knap van to dat zij zich zo kwetsbaar op durft te stellen om dit onderwerp bespreekbaar te maken. Ik kan dat alleen maar waarderen. 

Ik zou het wat afbakenen en duidelijk maken wanneer je wel beschikbaar bent. Wij hebben ook een vrij groot leeftijdsverschil tussen de oudsten en de jongsten en aan het begin van de avond vragen de jongsten ook veel aandacht, ook praktisch gezien want ze moeten dan in bad en naar bed en zo. Dus logisch dat als het eenmaal rustig is beneden de oudsten om aandacht vragen. Dat is vaak toch een fijn moment voor hun om zonder de kleinsten ook even wat aandacht te krijgen. Bijvoorbeeld hulp met huiswerk, samen een spelletje doen, of even wat kletsen. Dus ik probeer ook wel die tijd in te ruimen. Daarnaast kan je ook wel duidelijk zijn dan vanaf een bepaald tijdstip ze zichzelf moet vermaken en dat jullie dan niet meer beschikbaar zijn voor entertainment. 

We hebben ook een aantal vaste punten in de week (met enige flexibiliteit natuurlijk voor als we een keer iets anders willen.) Zo doet mijn man op maandagavond altijd een bijbel studie met de oudste kinderen. Ze mogen dan ook hun vrienden uitnodigen dus dat is altijd heel gezellig. Vrijdagavond kijken we een film met elkaar als de jongsten in bed liggen. Zaterdagavond doen we vaak spelletjes, nodigen vrienden uit en hebben een barbecue/etentje. Af en toe doen we een game avond of iets dergelijks. Dus dan is er al best wel wat gestructureerd vermaak. Tijdens de lockdowns had ik voor bijna elke avond een programma om iets van structuur aan te brengen maar dat hoeft nu natuurlijk niet meer en sindsdien verwacht ik iets meer initiatief. 

Verder kan je inderdaad ook denken aan activiteiten 's avonds. Hier gaan ze ook regelmatig naar een activiteit van de kerk in de avond en sommige clubjes zijn ook wel 's avonds doordeweeks. 

ik kreeg wanneer ik me verveelde, altijd te horen ga opruimen, of ga lezen.
Dat creëerde wel een aversie tegen opruimen.
Maar lezen is wel een goede bezigheidstherapie.
Maar je kind helpen een knutsel werk op te starten, geeft misschien wel een mooie combi tussen aandacht geven, en het kind leren zichzelf bezig te houden.

lezen en tekenen, dat is wat ik vroeger vooral deed. Ook met mijn kinderen werd er echt ruim genoeg aandacht aan familietijd besteedt. Maar kinderen zullen ook echt moeten leren dat ze ook zichzelf leren vermaken en niet constant op anderen leunen voor vermaak. Je kunt daarbij helpen door te vragen wat ze leuk vinden en ze daarin een beetje te stimuleren. Maar boosheid en claimerigheid hoef je je imo niet door te laten manipuleren, als jij oprecht weet dat je kind ook genoeg tijd en aandacht krijgt voor zichzelf en haar interesses.

TO omdat ik benieuwd was naar hoe oud je andere kinderen zijn heb ik je geloept. In een eerder bericht schrijf je dat je 4 kinderen hebt, fulltime werkt en dat het het afgelopen jaar mentaal pittig is geweest. met dat in het achterhoofd: heeft je dochter van 12 daadwerkelijk moeite om zichzelf te vermaken? Of reikt ze uit om een connectie met jullie te maken en heeft ze behoefte aan aandacht van jullie?

Herkenbare situatie. 
Onze jongste (6 jaar) gaat om 1930 naar bed, de middelste (10 jaar) om 2015 en de oudste (bijna 12) om 2030. Meestal, soms blijft de middelste ook wat langer op. 

Het verschilt hier per avond hoe het gaat. Soms vermaken de oudste twee zich samen prima. Soms doen ze apart wat. Soms vervelen ze zich. 
Soms doen mijn man en ik een spelletje met ze, maar soms ook niet als we een drukke dag hebben gehad. Dan is 'hotel papa en mama gesloten vanaf 20.00 uur. We zeggen dat ook eerlijk: jongens, wij hebben een drukke dag gehad, papa en mama gaan nu zelf even iets doen, je moet jezelf vermaken. Als ze zich vervelen moet dat niet ons probleem worden. Dan gaan ze maar eerder naar bed en wat langer lezen. 

Ook moet er bij de oudste nog wel eens huiswerk gedaan worden. 

Kortom...wisselend. Maar in principe doen we na 8 uur samen wat als het moet (huiswerk) of als man en ik er zin in hebben. Zo niet, dan moeten ze zichzelf vermaken. Er is genoeg te doen in huis

Even een andere insteek. Niet omdat ik perse denk dat dit het geval is, maar wil het wel noemen voor als dit het geval is. Kan je kind zichzelf echt niet zelf vermaken? Onze pleegzoon kon dat vroeger echt niet en wij hebben dat echt maandenlang mbv een therapeut die ons bijstond als ouders getraind. 
Elke dag een kwartiertje ‘zelfstandig spelen oefenen’ dwz voorbespreking (wat ga je doen, hoe lang doe je dat, wat als je naar de wc moet tussendoor, wat als je geen zin meer hebt). Wij begeleiden door aan te kondigen: je gaat nu zelfstandig spelen met een timer erbij. Elk ding dat kind positief doet kort zichtbaar maken door een duim te geven of een bandje. In de avond samen een spelletje ter beloning voor het oefenen van het zelfstandige spelen (dit was onze beloning, kan me indenken dat jullie gezien jullie wens voor een rustige avond een andere beloning kiezen)met tussendoor bespreken “wat ging goed, wat verdiend nog aandacht” 

Het inslijten gaat normaal vele malen sneller dan dat het bij ons duurde. Dat lag aan een specifieke mix aan karaktereigenschappen van onze lieve jongen.