Verse puberdochter brengt me tot razernij

Wat kan er fout gaan?

Hoi MM

Stop eens een tijdje met iniatieven nemen en kijk wat er dan beter gaat. Ze gaat echt niet zonder kleren naar school.

Ik herken het wel want ik ben ook echt een controlfreak. Maar een aantal zaken heb ik toch losgelaten.

Bv clubjes ed. Ik waarschuw ze een keer. Komen ze dan toch te laat of vergeten ze het dan moeten ze de leskosten betalen. School, een waarschuwing de rest lost de school maar met ze op en op de middelbare school zijn de straffen voor te laat komen best zwaar.

Schoolkeuze is moeilijker om zo maar te laten gaan. Wij zijn weer een aantal jaren verder en moet er vervolgonderwijs worden gekozen. Ook hierin is mijn dochter vrij laks. Maar ik sprak gisteren een stagaire en ze vertelde mij dat gewoon pubergedrag is. Dingen die zo groot en moeilijk zijn probeer je gewoon te ontkennen.

Misschien speelt zoiets ook bij je dochter. Dat ze de beslissing zo moeilijk en onoverzichtelijk vindt dat het bestaan van de keuze ontkent. Probeer hierbij toch tot haar door te dringen en benoem hierbij dat het heel moeilijk is. Maar probeer met haar samen een lijst te maken wat jullie samen belangrijk vinden en van de bezochte scholen de nadelen en voordelen.

succes

Saar

Herkenning

Mijn dochter is nu ruim 15 en wij zitten nog steeds in deze fase.Erg vervelend,ik heb al een aantal keer besloten om niet meer in te grijpen ,maar ik doe het dan toch weer.
Aantal dingen die nu spelenm,dochter moet een maatschappelijke stage doen,ik heb haar al 1 keer geholpen met zoeken,op die plaats was geen plek meer,daarna een paar dingen voorgelegd,maar die vond ze stom,dus nu doet ze niets en heeft ze niets.Ik doe niets meer nu,i kvind dit verder iets tussen school en haar en een goede les als dit fout loopt.
Vanavond heeft ze een suprise avond,suprise is klaar,gisteravond gedaan,maar nog geen gedicht,ik help niet.
Ze weet niet welke vervolgeopleiding ze gaat doen.
Gister afgesproken dat als er volgende keer iets mis is met haar beugel,dat ze zelf contact opneemt met de ortho.
Verder ga ik geen buskaart voor haar halen enz enz.
Als ik niets doe of zeg,gebeurt er niets.Erg lastig.
Laat je dochter zelf haar kleren pakken,maar als het dan een combinatie is ,die jij niet zou pakken,daar dan ook niets van zeggen.
Dat doe ik bij dochter ook,als ze iets zelf doet,wil ze graag een bevesteging van mij,ook al zou ik het anders gedaan hebben,de manier die zij kiest is goed.
Ik zeg haar nu ook steeds duidelijk,dat ze eht echt zelf moet gaan doen.
Het is ook lastig,ik weet dat er een hoop onzekerheid bij zit,maar soms vermoed ik ook dat ze het wel gemakkelijk vind dat ik het doe.

Vragen

Ik zou dat toch eens aan haar vragen, waarom moet jij haar kleren uitzoeken? Kan je zo leuk combineren? Of is het inderdaad gemakzucht. Ik zou denk ik een soort van compromis proberen te sluiten als het niet om gemakzucht gaat, zij kiest wat uit, laat het aan jou zien en dan geef jij akkoord of een andere suggestie. Maar goed, dit is het kleinste probleem natuurlijk.
Voor wat betreft de school kan je denk ik zelf het beste bedenken wat goed bij je kind past, als je tussen 2 scholen twijfelt dan zou ik haar er echt bij betrekken, en anders zelf een knoop doorhakken, dit is te belangrijk. Misschien is een school met meerdere richtingen en bijv. 2 jaren brugklas handig, dan kunnen jullie met school kijken welke kant het op gaat, gaat ze goed kan ze hoog doorstromen en anders wat lager, sommige kinderen hebben de hersenen ervoor maar zijn laatbloeiers.

Ik heb mijn zoon (nu in brugklas) wel heel streng begeleid de eerste 2 maanden, ik laat het nu net een beetje losser. Hij moet van mij direct uit school zijn huiswerk maken (het is een uitsteller namelijk) en als het dan klaar is mag hij pas wat anders gaan doen, op een rustige dag moet hij van mij zelfs kijken of er nog ergens huiswerk voor een paar dagen verder is, zodat hij dan een beetje kan vooruit werken. Vervolgens moet je dan niet vergeten om 's avond na het eten te melden dat het wel fijn is dat zijn huiswerk nu al af is, joh je zou er toch nu nog aan moeten beginnen. Het kwartje viel al heel snel. Ook bij het vooruitwerken zei ik dat de dag erop altijd nog even, zeker als er dan al veel huiswerk was bijgekomen.
Ik heb het idee dat ik hem hierin echt heb opgevoed, hij doet het nu uitzichzelf (meestal)
Verder toch dan maar dingen in de soep laten lopen, met te laat komen en zo, beter nu leren wat de consequenties zijn,dan er als zeurende moeder jaren achteraan rennen.
Oh en bij ons hadden we ook gedoe met de beugel, mijn zoon kreeg toen wat vroeger dan nodig een slotjes beugel (hij moest hem sowieso, maar ze hadden hem eerst nog een andere beugel gegeven) omdat ik meldde dat hij het ding toch niet droeg hebben ze hun plannen gelukkig wat kunnen aanpassen en kreeg hij een beugel die er gewoon niet uit kon, handig!

Wat betreft het huiswerk in groep 8, je zou de meester kunnen inlichten, zodat hij ook sancties treft voor het niet of slecht maken van het huiswerk, op de middelbare van mijn zoon hebben ze trouwens ingesteld dat wie zijn huiswerk niet heeft gemaakt die dat tot het 8e uur moet blijven om het alsnog te maken....goede zet

Haar probleem, niet het jouwe

Dat is een lastige, maar sommige dingen moet je echt het probleem van de puber zelf laten zijn.

Consequent zijn en geen discussies aangaan.

Natuurlijk is het behoorlijk irritant wanneer je puber goed kan leren en het haar allemaal niet interesseert. Maar ze zal het toch echt zelf moeten doen. Zolang jij haar achter de vodden aan blijft zitten blijf in in deze cirkel ronddraaien.

Klinkt allemaal simpel, maar in de praktijk is dat natuurlijk niet. Maar probeer niet verantwoordelijk te zijn voor haar gedrag, en haar oplossingen blijven bieden.

Die kleren zoekt ze lekker zelf bij elkaar, dat stel je gewoon als regel in. Maar het dan zelf ook echt niet meer doen. Prijs natuurlijk wel eea de hemel in wanneer ze een combi aan heeft waarvan je ziet dat ze dat zelf bij elkaar geknutseld heeft En discusieer er verder ook niet over.

Mijn ervaring is (en dan zit ik soms echt wel met kromme tenen op de bank) dat korte, duidelijke mededelingen (regels) zonder discussie het beste werken.

En hier werkt ook het beste om haar zelf de consequenties van bepaald gedrag te laten ervaren. Want het zelf op hun plaat gaan werkt vaak nog het beste.

Wat mijn voorganger al zei: daar worden ze groot en zelfstandig van.

Enne.. ook de puberteit gaat weer voorbij

Even in- en uitademen, zelf ook leren dat je niet overal achteraan moet gaan voor je dochter. Zo leert ze het nooit.

Iderdaad laat los!

Loslaten,leren op je lip te bijten.
En vertel haar ook dat je er geen zin meer in hebt en dat het nu háár verantwoordelijkheid is. Afgelopen uit. Laat haar ook zelf de wekker zetten....en brood smeren en weet ik wat allemaal.
Ik zou (omdat het basisschool betreft) ook de leerkracht laten weten dat ze het nu zelf moet doen. Dan geeft ie in ieder geval háár op de kop en belt ie niet jouw. Een leerkracht van groep 8 zal daar echt niet van opkijken.
Op het v.o. is dat al vanzelfsprekend.
Succes ermee.
Het is niet makkelijk, zeker niet als het zo opeens is en je geen voorbereidende fase hebt gehad.
Koop maar flinke pantoffels voor de kromme tenen
groeten albana

Oefentijd

Ze moet nog ruim een half jaar naar de basisschool. Dat is een mooie periode om bepaalde gewoontes nu alvast om te gooien.
- Vanaf de kerstvakantie zoekt ze haar eigen kleding bij elkaar.
- Muziek moet leuk blijven. Als ze er niet warm voor loopt vanaf de kerstvakantie stoppen óf je best doen.
- Als ze de hersenen heeft om naar het gymnasium te gaan, raad ik met de ervaring die ik nu heb een zelfstandig gymnasium aan. Daar moet je mee in die stroom en is de verleiding om voor het gemak aan te sturen op Havo minder groot.
- Huiswerk is vanaf de kerstvakantie (of nu al) jouw probleem niet meer. Ik zou haar voor die tijd nog wel even duidelijk maken dat ook in vmbo basis ze niet van presentaties e.d. af is. Bewust de boel verzieken waardoor ze een niveau lager kan heeft dus niet zoveel zin qua hoeveelheid werk. Zelfs van wiskunde moet ze presentaties in elkaar draaien. Dus of ze er nu met de pet naar gooit of niet, daar kan ze beter gewoon haar best voor blijven doen.
Een troost: ik heb voorheen ook wel eens mijn puberellende hier op het forum uitgestort, maar dat is inmiddels dusdanig van de baan dat ik me bij vragen als dit afvraag hoe het ook alweer was. Met andere woorden... het gaat over, maar je moet hier 'even' doorheen.

Meen je dat maylise?

* maken er gebruik van door mij soms een deel van hun werk te laten doen*

maak jij echt het huiswerk van je kinderen?
maar wat leren ze daar dan van?en ze zullen toch ooit zelf hun eindexamen moeten halen?

betekend dat ook dat jullie kinderen moeten studeren later? ook als zij dat zelf niet willen?
of gaat het niet zo ver?

Sus-anne

Ja, ik meen het wel. Niet altijd natuurlijk. Gewoon dagelijks huiswerk zou ik niet voor ze maken. Wel ga ik dan naast het kind zitten als ze iets moeilijks vinden of vlug afgeleid zijn of het niet snappen bijvoorbeeld. Dan leg ik het ze uit of verdeel het werk in kleine gedeeltes als ze het overzicht kwijt zijn. Gelukkig zijn ze niet allemaal zo want dan kon ik mijn baan wel op zeggen. Ik heb er bij die je gewoon aan het handje moet nemen en alles voor moet kauwen omdat ze het anders niet doen.

Wat betreft werk helemaal niet doen. Als het om huiswerk gaat wat geen impact heeft op cijfers dan wil ik het best pedagogisch oplossen en ze zelf de consequenties laten aanvaarden. Echter als een kind voor mij staat met een boek waarvan overmorgen een boekverslag moet worden ingeleverd wat meetelt voor het rapport of als iemand me verteld dat morgen er een belangrijk werkstuk in moet worden geleverd wat een grote invloed heeft op het gemiddelde dan kan ik heel moeilijk zeggen eigen schuld. Ik zie het slechte rapport cijfer dan al voor me. Dus dan schrijf ik maar een boekverslag of maak een werkstuk na uiteraard een lange preek te hebben afgestoken. Dat dan weer wel. Het is gewoon een zwak punt van me. Ik kan ze niet aan hun lot over laten wat dat betreft. Gelukkig werken de meesten uit zichzelf maar die paar die dat niet doen die krijgen dus extra hulp.

Ken je die profielwerkstukken die ze moeten maken op de middelbare school? Zijn naam stond er prominent op maar dat had best die van mij mogen zijn en die van zijn zus want die heeft ook een deel gedaan. Ik weet niet meer precies wat hij er voor heeft gedaan, plaatjes gezocht misschien en de introductie geschreven maar het grootste deel waren zijn zus en ik.

Studeren hoeft van mij niet. Een vakopleiding is ook prima als ze dat liever zouden doen. Helemaal geen opleiding zou ik niet echt blij mee zijn maar waar je een 16jarige nog wel kan dwingen iets te doen zal dat bij een 20jarige niet meer lukken.

Verder is dat niet echt een probleem hier. De oudsten hebben allemaal gestudeerd en de luie zoon waar ik vele werkstukken voor heb geschreven doet ook een opleiding/studie. Hij heeft wel zijn eerste studie niet echt goed aangepakt maar nu zit hij wel op zijn plek. De jongste kinderen zien we nog wel. De jongste is ook een moeilijk geval dus die zal ik er ook wel door moeten slepen maar dat moet dan maar.

Maylise

C1000

Ja, je hebt eigenlijk wel gelijk met betrekking tot muziek les. het is duur genoeg. Als het puur gaat om een kind wat wel muziek les wil volgen maar niet uit zichzelf oefent kan je inderdaad een vaste oefentijd afspreken en kind daar aan herinneren/aanmoedigen. Als ze echt geen zin zouden hebben dan zouden ze van mij mogen stoppen. Ik ga alleen strijd aan over school en niet over hobbies.

Maylise

C 1000

Sommige kinderen willen dus niet gestructureerd worden.

Oef...

Wat een lading reacties! Wel leuk om te zien dat veel mensen dit type kind c.q. gedrag herkennen.

Oké, een ding is duidelijk: het zelf kleren uitzoeken is actiepunt nummer 1 en dat moet haalbaar zijn. Ik ga het in een sinterklaasgedicht aankondigen
Vandaag tussen de middag ben ik het gesprek maar eens aangegaan over het muziek oefenen. Ze WIL wel oefenen en zeer zeker niet stoppen met haar instrument, dat is iig duidelijk. Oplossing gevonden in 'geven en nemen': ze mag stoppen met lunchen op school (vindt ze al heel lang niet zo leuk meer en ik werk toch thuis) en op de dagen dat ze dan thuis met mij luncht oefent ze 20 minuten tussen de middag. Op de andere schooldagen blijft ze 20 minuten voor schooltijd oefenen plus één keer op een moment naar keuze in het weekend. Kom je toch aan 2 uur speeltijd! Het prettige voor haar is dus dat ze een paar keer in de week niet hoeft te haasten 's morgens (is ze heel blij mee) én dat ze niet meer hoeft over te blijven. Geloof het of niet maar ik heb nu een ondertekend muziekoefencontract gekregen, voor wat het waard is

Loslaten, ik ben bang dat dat iets te hoog gegrepen is. Ze is nog best kinderlijk voor haar leeftijd. (Ik ben ook blij dat ze bijna drie jaar gekleuterd heeft, anders had ze nu al in de brugklas gezeten.) Structureren, dat klinkt beter. Voor het op tijd naar school gaan ga ik het wel een stuk meer loslaten: piepklokje geven, zelf tijd in de gaten laten houden.
Iemand zei ergens hierboven: wat ben jij boos, ga eens iets leuks met haar doen... Op zich heb ik echt wel een goede band met haar, we knuffelen en kletsen veel, maar dat lakse gedoe irriteert me mateloos.
Wordt vervolgd! Bedankt voor alle reacties.

Groet MM

Jaar volmaken bij muziekles

Hier betaal je per (school)jaar voor muziekles. Een fors bedrag, ook nog. Dus dat jaar maken ze vol Met dingen die per maand gaan ofzo heb ik een stuk minder moeite.

Tirza

Kinderlijk?

Ik lees in je andere berichten dat ze bijdehant genoeg zou moeten zijn om het gymnasium te doen. Hoe kinderlijk is dat kinderlijk van jou? Dat zijn álle meiden op deze leeftijd, ook die hittepetitten op hoge hakken die jij rond ziet stappen op het plein. Die zitten thuis nog bij hun moeder op schoot. Brugklassers zijn ook kinderlijk. Sterker nog, zelfs mijn 5e klasser is nog kinderlijk. Ze kan ook niet anders dan kinderlijk zijn, want je ontneemt haar alle verantwoording voor haar leven.
En die laksigheid: laat het los. Of probeer het althans. Misschien ís ze gewoon wel zo. Ga je je de komende 30-40 jaar lopen ergeren

Tirza

Gym

Kinderlijk ja. Speelt nog met playmobil, is verlegen als er iets van haar verwacht wordt, is een dromertje. Dat heeft toch niks te maken met de intelligentie die voor het gym nodig is?
Helemaal loslaten is iets te veel gevraagd denk ik. Maar het zelf kleding uitzoeken ga ik per direct invoeren (nou ja, vanaf het sinterklaasgedicht vanavond).
Gek genoeg was mijn oudste het complete tegendeel: die werd zo ongeveer zelfstandig geboren. Nou hebben ze wel een andere vader, dat scheelt

Groet MM

Prioriteiten verschuiven op deze leeftijd

Hier een 13 jarige Fély-dochter aan wie we ons regelmatig wild ergeren. Ze kan goed leren, is intelligent en op de basisschool altijd ijverig. Ze vond het gewoon leuk om een goed cijfer te halen. Nu is haar wereld zich razendsnel aan het veranderen. Urenlang aan de telefoon, smsen, tv, pc, muziek, en ontluikende flirterijen. Ik geniet ervan om te zien hoe "normaal" ze zich ontwikkeld. Maar ze raffelt alles af om maar snel weer over te gaan tot haar orde van de dag. Dat houdt in: huiswerk snel en half gemaakt, proefwerken wenig tot niet voorbereid, haar kamer is een rotzooi, raakt constant dingen kwijt, taken als eigen was opruimen en hond uitlaten vergeet ze.

Loslaten en consequenties laten dragen doen we gedoseerd. Voor wat betreft school hebben we nu wel de touwtjes wat strakker aangetrokken want ze maakte het wel erg bont. Wist niet meer of ze een proefwerk al terug had gekregen of wat voor cijfer ze er voor had.

Ze bepaalt zelf al een tijdje wat ze aantrekt en dat vind ik overigens wel een beetje jammer, want haar stijl is "als het maar makkelijk is en lekker zit", zonder al te veel aandacht er aan te besteden of het wel bij elkaar past Ik zeg er niets van, dat doen haar klasgenoten wel en daar trekt ze zich geen bal van aan.

Al met al, een heerlijke eigenwijze, chaotische en gemakzuchtige pubermeid.

Maar in feite......

Is verlegenheid niks kinderlijks. Dat schrijf je zelf eigenlijk ook al, je oudste is absoluut niet zo. Dus misschien is verlegenheid wel iets wat bij haar hoort en heeft het niets met leeftijd te maken. Idem met dromen. Zulke mensen bestáán. Je zegt terecht dat het niets met IQ te maken heeft. Maar misschien moet je nog een stapje verder: het heeft ook niets met leeftijd te maken. Tenminste, dat zou kunnen. Er zijn ook volwassen verlegen en dromerige types........
En die playmobil: wellicht stelt het je gerust als ik je vertel dat mijn reuze bijdehante dochter van bijna 21 graag oppast bij twee kindjes met heel veel lego en playmobil. En nee, niet omdat die kíndjes er dan zo leuk mee kunnen spelen.

Tirza

Dat denk ik ook

Ik heb een schutere aard, net als mijn oudste zoon. Dat heeft niks met kinderlijkheid te maken. Al blijft playmobil erg leuk..

Maylisse

Ik sta met mijn oren te klapperen. Natuurlijk ontsiert een slecht cijfer een rapport maar dat is toch juist die alarmbel om nog meer de schouders er onder te zetten? Welke waarde heeft die 9 als je moeder hem gemaakt gehaald heeft?

Onze zoon heeft op Frans een 5,5 op zijn rapport. De mentor heeft de afspraak gemaakt dat het de volgende keer een 7 moet zijn omdat het puur leerwerk is. Die 5 heeft een behoorlijk effect voor zoon en het liefst gumnt hij het uit. Wat ik veel belangrijker vind is de mentor brief die hij ook mee kreeg. Allemaal optimaal. Daar ben ik veel trotser op! Een rapport met enkel 8en is leuk hoor maar gedrag en inzet en alle skills die je nodig hebt in de maatschappij zijn veel belangrijker!

Weet je wat liefdevol verwaarlozing is? Juist loslaten. Laat je kind los! Playmobile is geen criterium om haar te blijven sturen. Dat jij wil dat zij studeert wil niet automatisch zeggen dat je dochter dat ook vind. Zolang jij haar stuurt zal ze niet ondervinden wat het belang van studie is.

Als je haar weghoudt van de consequenties leert ze het nooit. Hier is zoon weggerend zonder eten vanmorgen en zijn broodtrommel staat nog in de koelkast. Meneer heeft 3 wekkers en werd nog te laat wakker. Morgen is hij op tijd hoor, geloof me!

Nikus

Jouw zoon is blijkbaar wel gevoelig voor die 5,5. Hij vindt het zelf geen fijn cijfer om op zijn rapport te hebben en is oprecht bereid er wat aan te doen. In dat geval vind ik het een heel ander verhaal.

Ik heb ook geen problemen met een keer een onvoldoende op een rapport verder. Zolang het verder niet de overgang in de weg zit doe ik er niet moeilijk over.

Het probleem mijn zoon was dat het hem gewoon weinig interesseerde. Op het moment zelf vond hij een onvoldoende of een slecht rapport wel vervelend maar het gaf hem geen motivatie genoeg om vervolgens wel aan de slag te gaan.

Hij heeft ook heus wel eens een onvoldoende op een rapport gehad. Ik kon nou eenmaal niet alles voor hem doen. Ik wilde alleen niet dat hij bleef zitten of naar een ander schooltype zou moeten. Voor mij was dat een belangrijke reden om er boven op te blijven zitten en hem dwingen aan het werk te gaan en inderdaad in bepaalde gevallen zelf een deel van het werk te doen.

Mijn jongste zoon lijkt op hem in sommige opzichten. Ik vrees dat ik hem ook behoorlijk zal moeten helpen. Hij is slim maar ook gemakszuchtig, ongeconcentreerd, vlug afgeleid, zeer druk, hyper. Gelukkig is hij wel redelijk gevoelig voor aandacht en geprezen worden dus met veel positieve hulp zullen we hem vast wel de school doorkrijgen.

Maylise

Precies maylise

Nikus, ik dacht er net zo over als jij toen mijn oudste naar de brugklas ging. Maar inmiddels zit ik meer op de lijn van Maylise. Boterhammen vergeten en te laat komen: daar ben ik bikkelhard in. Maar als desinteresse, of een overvol programma, of ziekte, of of of of leidt tot dermate consequenties dat de toekomstkansen van mijn kind veranderen: dan grijp ik toch echt in.
De consequenties van slechte cijfers, van afstromen enzovoort kan een kind en zeker een puber niet overzien. Die ziet alleen maar: HA! VMBO duurt maar lekker vier jaar, dan ben ik tenminste van die rotschool af. Als ik VWO doe, duurt het maar liefst zes jaar, pffffff, twee jaar langer in die gevangenis zitten.
Het besef dat je middelbare school diploma voor de rest van je leven een bepalende factor is - dáár kom je op je 30e pas achter.

Tirza

Precies tirza

Dat houden wij onze dochter ook voor. Ik kon goed leren, maar was veel meer bezig met andere dingen. Heb wel een leuke carriere gehad hoor en veel bijgestudeerd, maar in mijn huidige omgeving en leefsituatie merk ik wel dat een paar internationaal erkende diploma's handig waren geweest. Ik zit hier noodgedwongen en baal regelmatig als een stekker van dit bedrijf. Daarom riep haar vader vorige week: "Pas maar op! Als je niet goed je best doet op school moet je ook bij ...... gaan werken"

Nou dat had wel effect. Voor eventjes.

Niet mee eens

Ik ben zelf ooit afgestroomd van de brugklas havo/vwo(met de mogelijkheid vwo te doen) naar de mavo, simpelweg omdat ik niet meer tijd in mijn huiswerk stak dan dat ik nodig vond. Mijn ouders riepen altijd: je komt nog op de spinazie-academie terecht met jouw nihile inzet!
En ach, wat kregen ze ongelijk. Ook ik met mijn mavostart kwam waar ik wezen wilde, alleen via een omweggetje.
Hetzelfde zie ik nu bij een van mijn zoons, ook hij ging voor tweetalig havo, wilde dat heel graag, en zou dat ook moeten kunnen redden. Helaas was het derde jaar een jaar waarin de meisjes zijn interesse hadden, en school op de 12de plek kwam. Gevolg: hij mocht 3 havo niet overdoen en ging over naar 4 TL.
Hij doet nu een MBO-4 opleiding en zit daar ontzettend goed op zijn plek. Misschien komt er nog een HBO achteraan, misschien ook niet, als hij dat echt wil kan dat ook later nog wel.
Wij pushen dus niet (stimuleren wel tot op zekere hoogte). Als een kind eenmaal wel de ambitie heeft komt het echt wel, die rottige puberjaren maken het er niet makkelijker op.

Minet

Dan heb je geboft en ik hoop oprecht, dat je zoon ook gaat boffen. Met de huidige op handen zijnde wijzigingen in de studiefinanciering zou het wel eens anders kunnen lopen. In feite onderstreep je mijn verhaal: ze overzien de consequenties niet en moeten dus op een ander tijdstip meer moeite doen/langer studeren dan wanneer ze in één keer op de juiste plek zitten.

Tirza

Tirza

Je hebt mijn posting niet begrepen. Natuurlijk zal ik ingrijpen als blijkt dat mijn kind afdrijft. Echter ik vertik het ten alle tijden om voor hem de school te doorlopen. Hij zal echt zelf zijn toetsen moeten maken en al zijn werkstukken. Uiteraard ben ik ten alle tijde bereidt hem te helpen maar hij moet het zelf doen! Als een ouder het schoolwerk doet voor zijn of haar kind heeft het mijn inziens geen enkele waarde!

Zelf kon ik naar het VWO wat ik niet mocht van mijn vader. Gevolg: ik gooide er met de pet naar (stil protest) en eindigde zonder diploma. Uiteindelijk toch het MBO gehaald na een omweg. Helaas waren mijn omstandigheden niet zodanig dat ik mij verder kon ontplooien maar wat heb ik een spijt. Dus je hoeft mij niet uit te leggen dat een puber de consequenties vaak niet kan overzien. Ik ben samen met mijn broer 1 van de weinigen die geen universitaire of hbo studie heeft gedaan binnen onze familie. Natuurlijk is dat niet fijn maar ja...het is niet anders!