Verse puberdochter brengt me tot razernij

Hier ook zo een

en ik weet niet wat ik ermee moet.
Mijn zoon is 13 en zit in havo/vwo brugklas. Op de basisschool heeft hij zich nooit heel hard uitgesloofd maar deed wel altijd uit zichzelf wat hij moest doen. Ik heb er nooit achteraan hoeven te zitten. Nu in de brugklas wordt behoorlijk wat verwacht. Zoon heeft de ene onvoldoende na de andere. Na het brugklasjaar zal hij ws naar de Havo gaan, maar ik maak me zorgen om zijn werkhouding en motivatie. Als het zo doorgaat, gaat hij het op de Havo ook niet redden. Zijn huiswerk maakt hij wel, echter bij onverwachte overhoringen heeft hij altijd een onvoldoende. Ook bij toetsen die worden aangekondigd vindt hij het snel goed. Ik vind het moeilijk om in te schatten in hoeverre het niveau te hoog is en in hoeverre het aan zijn inzet ligt. Tijdens het eerste mentorgesprek bleek dat zij ook vond dat hij zich meer in moest zetten.
Na dit gesprek hebben we afgesproken dat ik hem meer zou gaan helpen met structureren e.d. Zoon vond dit goed, maar het blijft trekken aan een dood paard. Hij heeft er gewoon geen zin in. Hij geeft wel aan dat hij graag minimaal de Havo wil doen en ook dat hij snapt dat daarvoor gewerkt moet worden. Maar zodra het op "doen" aankomt, blijft het moeilijk. En ik kan toch moeilijk van elk vak gaan bijhouden of hij de leerstof beheerst. Loslaten gaat hier niet op. Hij geeft zelf aan dat hij steun en een zekere mate van "dwang" nodig heeft.
Ik wil nu graag dat hij na school zijn huiswerk maakt en dan na het eten extra dingen doet, zoals het herhalen van leerstof, leren voor toetsen, werkstukken e.d. Ik heb hem dus gezegd dat hij voorlopig niet meer af mag spreken door de week tot de resultaten beter zijn. Uiteraard is hij hier niet blij mee.
Ik vind het heel moeilijk. Ik wil niet pushen, ik wil niet dat hij op zijn tenen loopt en eigenlijk wil ik maatregelen zoals ik hierboven noemde ook niet. Maar ik vind wel dat hij enige inzet mag laten zien.
In hoeverre moet je als ouder een kind pushen/dwingen om te leren? Als kind zelf aangeeft het uit zichzelf moeilijk te vinden om zich aan te zetten tot leren en er best bij geholpen wil worden? Maar ook aangeeft niet echt gemotiveerd te zijn om veel moeite te doen? Ik ben er tweestrijdig in. Enerzijds weet ik dat afdwingen uiteindelijk geen zin heeft, anderzijds vind ik gemakzucht ook niet acceptabel. Kun je op deze leeftijd al de verantwoordelijkheid bij het kind zelf leggen door te zeggen: als jij er geen zin in hebt, prima, maar dan zijn de consequenties voor jou (in dit geval 2 niveaus zakken) of ben je als ouder ergens toch verplicht om er tot op zekere hoogte uit te halen wat erin zit. Ik heb nu het gevoel dat ik het nooit goed kan doen. En ik zie een volwassen zoon voor me die ofwel zegt: jij hebt me gepushed ofwel: jij had me meer achter mijn veren moeten zitten.

Wie heeft raad?

Even niet: huiswerkbegeleiding!

Even niet, in jouw situatie zou ik beslist huiswerkbegeleiding overwegen. Als het kan via school maar anders daar buiten.
Al is het alleen al om de komende vijf (of zes, of zeven) jaar een heel ongezellige tijd te voorkomen. En wat betreft jouw laatste alinea: kennelijk kan jouw zoon die verantwoordelijkheid nog niet aan c.q. nog niet overzien en heeft daar jouw hulp bij nodig. Je bent als ouder natuurlijk niet 'verplicht' eruit te halen wat er in zit, maar de moeite die je neemt betekent per definitie dat je het goed doet als ouder!
Vader

Evenniet, wel veel

Je schrijft: "Ik wil nu graag dat hij na school zijn huiswerk maakt en dan na het eten extra dingen doet, zoals het herhalen van leerstof, leren voor toetsen, werkstukken e.d."
Is dit dan elke dag? Eerlijk gezegd vind ik dat wel erg veel uren voor huiswerk hoor. Dan heb je het over 3 uur per dag ofzo. Misschien is het dan toch gewoon te moeilijk voor hem? Of zit hij boven, terwijl jij denkt huiswerk te maken en zit hij op msn ofzo? Mijn zoon zit ook in havo/vwo brugklas, maar die besteedt er bij lange na niet zoveel uren aan, maar zijn cijfers zijn goed, dus toch voldoende tijd lijkt mij. Mijn zoon sport ook nog op maandag, dinsdag, woensdag, donderdag en zaterdag, dat is wel wat veel, maar goed hij wil dat graag en zijn cijfers zijn goed, dus dan mag hij van mij, maar wanneer heeft jouw zoon dan tijd voor sport? 1 a 2 keer per week lijkt me geen overbodige luxe toch?

Yura/vader

Nee hoor, voor mij hoeft hij zeker geen 3 uur per dag bezig te zijn. Zou ik niet eens willen. Met zijn huiswerk is hij klaar in ongeveer een uur, soms nog minder. Hij maakt soms ook al wat op school.
En het extra werken is hooguit een uurtje. Het kan best zijn dat het niveau wat te moeilijk voor hem is, maar ik zie ook dat hij echt heel weinig tijd besteedt aan huiswerk, roept dat hij het allemaal wel weet en vervolgens een onvoldoende haalt. Vandaag zijn we begonnen met het extra werk (engels) en mij is nu wel duidelijk dat hij geen goed beeld heeft van studeren, wat je moet doen om iets te leren beheersen. Volgens mij begint het kwartje bij hem ook te vallen.

Vader, bedankt voor de tip. Ik vind het een heel goed idee. Ik heb even in de schoolgids gekeken en er zijn verschillende mogelijkheden op school voor huiswerkbegeleiding maar ook voor (tijdelijke) remedial teaching voor kinderen die moeite hebben met plannen e.d.
Ik ga nu eerst proberen om het samen met zoon op te lossen, vandaag had ik de indruk dat hij begint te begrijpen dat hij er echt meer voor moet doen. Hij was al plannen aan het maken hoe hij de 3 proefwerken gaat voorbereiden die voor komende weken gepland staan. En dan kan ik hem ook helpen daarbij. Als ik merk dat dit niet voldoende is en ik heb nog steeds de indruk dat het niet ligt aan zijn capaciteiten, dan ga ik met zijn mentor overleggen over begeleiding.

Reactie op mm

Hai,

Erg herkenbaar - en ik doel hiermee eigenlijk op je laatste regels: het alsmaar blijven regelen en de boel achter ze oplossen/opruimen.

Bij mij zou dat niet gestopt zijn als ik niet mijn huidige partner was tegengekomen. Haha, geen standaard remedie natuurlijk! maar het oog van de 'buitenstaander' heeft de mijne geopend!

Hij was meer van de Eerst je taken, dan de leuke zaken! Dat ging in beginsel totaal tegen mijn 'gezelligheidssyndroom'in.. Ik wilde gezelligheid (logisch, in een slecht huwelijk) en was eigenlijk continu maar de zoete lieve vrede aan het bewaren. Met als gevolg: een puber die echt denkt dat alles aan komt waaien.
Enfin..deze aanleiding heeft er in ieder geval voor gezorgd dat ik ben gaan kijken naar mijn eigen aandeel hierin. En ik ben het gaan aanpakken, waarbij ik heb afgekeken bij mijn partner. Man, ik had het soms moeilijk hoor!! Sancties en zo waren niet zo mijn ding.
En nu...zijn we een jaar verder en hoef ik mijn dochter van bijna 16 niets meer te zeggen, op af en toe een vriendelijke reminder na. Ze heeft -na aanhoudend consequent gedrag van mijn kant- de verantwoordelijkheid opgepakt om haar taken te doen. Daarnaast hebben we gesproken over de ruimte die haar dat feitelijk biedt: Geen gezeur meer aan je hoofd, meer tijd voor leuke dingen, geen chaos in je hoofd omdat er meer moet dan kan etc.

Mijn zoon van 12 vertoont dezelfde kenmerken als hierboven beschreven, maar ik ben nu bewapend met de goed ervaring dat consequent gedrag en af en toe een passende sanctie absoluut geen kwaad kan. Ergo...het heeft het er thuis een stuk simpeler en daarmee gezelliger gemaakt.
Wil hij gezeur? Dan krijgt hij gezeur. Heeft hij zin een gezellige dag thuis? Dan draagt hij daar zelf aan bij.

En verder: blijven het pubers die altijd grenzen zullen zoeken bij je - daar verandert consequent gedrag niets aan. Ik heb dat ook weleens gezegd: jullie zijn in de puberteit en het is je goed recht om mijn grenzen op te zoeken en af te tasten. Daar ben ik je moeder voor om dat lekker uit te proberen. Ik ben er echter ook voor om STOP te zeggen als je te ver gaat het is aan jou om je volwassen genoeg te durven opstellen om dat dan te respecteren. En ach, ook dat werkt afhankelijk van de puberpet de ene keer beter dan de andere keer.

In ieder geval MM, mijn dochter was ook onuitstaanbaar en heeft nog steeds kuren - maar ik zie haar in superpositieve zin veranderen.

Huiswerkbegeleiding hebben we voor onze zoon sinds kort. Heerlijk. Wanneer hij thuis komt (wel laat! Half zes is ie pas klaar!!) kan ie lekker zn ding doen en blijft er ruimte voor ons om een spel te spelen of lekker samen te bankhangen etc.

Succes lotgenoten! )