Voor het eerst ongesteld. Hoe oud was jij?

Ik was precies 14,5. Ik weet de exacte datum nog omdat mijn moeder me een pen wilde geven met de datum er in gegraveerd

Ik dacht dat 14,5 heel erg laat was, maar ik zie hier dat het wel meevalt. Ik heb op hoge leeftijd nog een kind gekregen en ben nog steeds elke maand ongesteld (helaas, ik heb er een hekel aan). Heb al zo’n twintig jaar veel last van pms. 

Ik word altijd een jankende gifkikker tijdens PMS.😆 Heb nu een jaar de pil geslikt om van 3 wekelijkse buikpijnmarathons af te komen (week voor de menstruatie, week van de menstruatie, week van ovulatie) en ik heb 2 weken geleden mijn laatste stopweek gehad. Ik ben heel benieuwd naar de volgende PMS sessie, want met de pil was het een eitje. Mijn vriend kent me alleen met pil en hij heeft totaal geen ervaring met PMS van exen dus ik hoop dat er nog iets van die arme man over blijft.

12… er kwam nog net geen feest. Verschrikkelijk. Veel te veel goed bedoelde adviezen gehad. Overigens wel wat aan gehad. Maar toen niet leuk.Dochter ongesteld geworden toen ze 10 was. Van te voren al met haar over gehad en al die goed bedoelde adviezen meegenomen en gewoon met haar erover gesproken binnen kamers.

Bakblik schreef op 23-02-2024 om 21:43:

[..]

Wat goed van je dat je jouw ervaring inzet voor de jonge meiden die je les geeft.

Pijn hoort erbij en daar praten wij niet over was 45 jaar geleden toen ik begon ook nog "heel gewoon". Thuis mocht ik het wel zeggen en dacht mijn moeder ook wel mee om het op te lossen. Zeker de eerste jaren heeft ze regelmatig zetpillen met pijnstillers op voorschrift van de huisarts bij mij gezet.

Bij mijn, inmiddels, schoonouders mocht ik niet laten merken dat ik pijn had. Ik kon niet aan de pil wegens medicatie voor mijn epilepsie. Echt zo vaak moeten horen dat het wel "meeviel" en stel je niet zo aan als ik stilletjes aan tafel zat met kerst.

Het viel mij op dat ik al meerdere mannen heb ontmoet die nog nooit beseft hadden dat vrouwen (waaronder exen) last hebben van hun menstruatie. Of ze hebben de vrouwen die er echt geen last van hebben te pakken gehad, of ze hebben de stille lijders gehad. Nou mij niet gezien, ik mier de hele boel bij mekaar wanneer ik wil hoor. Als tiener was menstruatie nog taboe en moest je vooral je maandverband en tampons verstoppen, nu doe ik dat echt niet meer. Niet dat ik liefdesbriefjes in bloed op de muren schrijf, maar het hoort gewoon in mijn leven.

Jannie2005 schreef op 23-02-2024 om 19:39:

ik was 9 toen ik voor het eerst ongesteld was de oudste van mij was 16 en de jongste is nu 11 maar ook al 5 keer ongesteld geweest en ook al elke maand de eerste 2 keer was ze zo verdrietig en veel aan het huilen want ze vond en vind het nog steeds maar helemaal niks vooral ook omdat elke maandverband te breed en te lang is vooral dat vind ze nu heel erg lastig dat er geen enkele maandverband op dit moment goed en lekker zit

Menstruatieondergoed al eens overwogen? Hebben ze ook in tienermaatjes.

Kimdekim schreef op 24-02-2024 om 07:32:

Ik had vroeger best veel buikpijn en pijn in mijn bovenbenen. Dat heb ik nooit meer, maar er is wel migraine voor teruggekomen. Zo erg dat ik altijd het weekend voordat ik ongesteld moet worden vrij vraag. Ik ben gelukkig super regelmatig ongesteld precies 28 dagen dus ik weet wanneer ik het kan verwachten. Ik lig dan echt een halve dag in bed.

Dat heb ik dus ook, elke vier weken migraine. Ik ben allang 50 geweest dus tegenwoordig komt het soms een dag later, of eerder. Super vervelend want ik weet dat ik een belangrijke presentatie heb staan een dag voor de volgende migraine aanval. Als die een dag vroeger komt, kan ik niet goed uit mijn woorden komen en hoop ik nog thuis te komen voordat de aanval start. Ik krijg aura’s en heb dan een half uur de tijd om in een donker hok weg te kruipen.

Ik heb vroeger ook weleens een vierwekelijkse vergadercyclus voor een half jaar niet bijgewoond, totdat die een keer verzet werd wegens vakantietijd ofzo. Tegenwoordig zeg ik het gewoon en staat er een kruis in mijn agenda. En tegenwoordig heb ik ‘alleen maar’ migraine, want mijn baarmoeder is verwijderd. 

Als geen vrouw ooit eerlijk is over de gevolgen van de cyclus, blijft het een taboe. Mijn huidige lief (ook vijftiger) heeft van zijn eerste vriendin geleerd hoe ernstig belemmerend het kan zijn en hoe het er praktisch aan toe gaat. Want de theorie is toch anders dan de praktijk. 

En ook de jongemannen van tegenwoordig zijn zich er niet altijd van bewust, voor de baarmoederverwijdering moest ik elk uur naar de wc. Liefst één met een kraantje IN de wc, dat was dus het invalidentoilet. Dan duurde het soms even voordat ik terug was, want die toiletten zijn dungezaaid. En een jongeman vroeg in een (lang) overleg ‘of ik het nou echt niet éven kon ophouden’ zeer geïrriteerd dat ik alwéér wegging. Ik zei nee. Hij ging in de deuropening staan. Ik kreeg zin om mijn zelfverdedigingskunsten erop los te laten en zei dat als hij geen bloedbad wilde, hij opzij moest gaan. Het kwartje viel niet. Misschien omdat ik er dreigend bij stond (word altijd agressief van die horrormonen). Ik zei: “vrouwen gaan niet alleen naar de wc voor plassen en poepen hè”. Heerlijk ten overstaan van een groep van 20+ mensen. Owwwwwww. Gelukkig hebben wat dames hem daarna verbaal de oren gewassen. En heeft hij excuses aangeboden. 

Na dat incident heb ik besloten om het te vertellen en het niet meer vaag te houden dat ik niet zo fit ben die dag, maar te vertellen dat ik last heb van mijn cyclus. Wie daar flauwe grappen over meent te moeten maken, die krijgt een preek. Daar kun je mij echt mee op de kast krijgen. Ik ben nu ook een beetje aan het preken zie ik. 

watertoren schreef op 23-02-2024 om 14:49:

O, mijn eerste BH. Tietjes had ik nog niet echt dus het was niet nodig maar O wat was ik er blij mee. Lichtblauw met een strikje in het midden. Ik wilde altijd ouder zijn dan ik was. Ik ben nu 58 en dat is dus wel over gegaan

Ik had roze boerenbonte ruitjes en wit kant. En ja, standaard een strikje, ik weet niet waarom alle modeontwerpers het daar zo over eens waren dat er een strikje moest zitten.

Ik was vrij vroeg aan de pil want ik kreeg als jonge twen een vriend en sindsdien waren gelukkig de pijnlijke menstruaties en de bloedbaden over.

Mannen hebben vaak geen idee over hoe een menstruatie echt is en het effect van een cyclus op het vrouwen lichaam. Ze denken dat je met de pil en een pijnstiller wel alles kunt regelen.
Gisteren was er bij Sophie en Jeroen een item over de voetbalsters en dat zij veel meer kruisband blessures hebben dan voetballers. De hoeveelheid wedstrijden die zij moeten spelen is in enkele jaren verdubbeld en is nu ongeveer even veel als de mannen. Men denkt nu dat dat komt door de invloed van de cyclus hier zou veel meer aandacht voor moeten zijn. Het zou normaal moeten zijn dat vrouwen bepalen wat haalbaar en verantwoord is voor het vrouwen lichaam en niet mannen met dollar tekens in de ogen.

Ik heb me nooit laten beïnvloeden door wat mannen denken. Die tasten ook maar in het duister. Andere dingen kunnen ze zich voorstellen maar de plotselinge onttrekking van hormonen en wat zo'n enorm grote wond in je lichaam teweeg kan brengen dat weten ze niet. Ze denken hooguit: jammer geen seks. Ze zijn meestal niet gemeen maar ze zien je nog steeds rondlopen dus zal het wel meevallen.

ToetieToover schreef op 24-02-2024 om 09:42:

[..]

Oja, dat strikje! Kom je nog vaak tegen. Is het eerste dat ik eraf sloop.

Ja ik ook later. Zo zoetelijk ben ik niet van karakter; het paste ook niet zo bij me. Had ik wel gewild hoor zo'n übervrouwelijk frêle typeje zijn, maar dat was ik niet. Ruches en zo stonden niet zo. Achteraf, als ik mezelf terugzie op foto's viel het reuze mee, ook met strikjes en ruches. Ze waren gewoon jaloers!