Echtscheiding en erna
Sinilind
18-07-2018 om 11:51
ben niet welkom bij verjaardag stiefzoon
Ik heb moeite met het volgende: mijn vriend gaat zondag de verjaardag van zijn jongste zoon vieren met zijn ex vrouw en hun oudste zoon. In de oude “gezinssamenstelling” zeg maar. En ik vind het enorm steken. We wonen al twee jaar samen, en zijn jongste zoon is bijna ieder weekend bij ons. Er is een goede band. Anders met de oudste zoon die nog steeds moeite heeft met het feit dat het gezin 4,5 jaar geleden gebroken is. Mijn vriend werd zo goed al op straat gezet door zijn vrouw, aanleiding doet er nu niet toe maar heeft niets te maken met vreemdgaan of mijn aanwezigheid in zijn leven, ik kende hem toen niet.
De verjaardag van mijn kinderen worden altijd samen gevierd: ik en mijn huidige vriend, eventueel zijn jongste zoon als hij er is en/of wil komen, mijn exman en zijn huidige partner, en de kinderen. Het is gezellig en probleemloos.
Maar bij de ex van mijn vriend en zijn oudste zoon is er geen ruimte voor mijn aanwezigheid. Het is alsof ze niet willen dat ik besta. Ik zou het nog kunnen begrepen als het nieuw was of ik de oorzaak van de breuk was geweest, maar het is dus niet zo. Ik weet niet zo goed hoe hiermee om te gaan. En ik wil het niet met mijn vriend bespreken want hij is al blij om de verjaardag van zijn zoon te vieren.
Sini
Ginny Twijfelvuur
22-07-2018 om 09:11
En weet je
Het ideaalplaatje bestaat niet. Vind ik zelf ook erg jammer
kenfan
22-07-2018 om 09:14
Ja maar Sini
Het is niet de eerste hex van een ex die op het forum op haar bezemsteeltje voorbij komt vliegen. Wat je over die vorige hier neer schreef, daar lustten de honden ook geen brood van. Dat zegt toch ook iets over jou: dat je het moeilijk vindt om neutraal naar vorige partners van je geliefde te kijken, of dat je mannen uitzoekt die op nare, heerszuchtige vrouwen vallen - en waarom zou jij daarin dan een uitzondering zijn?
Met een beetje goede wil kan ik me nog voorstellen dat je gepikeerd bent. Ik heb een Eucalypta schoonzus die het presteerde om alle andere (schoon)zussen uit te nodigen voor een vrouwenavondje ter ere van haar verjaardag, maar mij niet WAAR IK NAAST STOND. Toen dacht ik ook zak maar in de merde. Maar eerlijk gezegd zou ik in jouw geval erg opgelucht zijn. Lijkt me een tamelijk moeizaam avondje, zo'n etentje in kleine kring met iemand aan wie je een hekel hebt. Gezellige verjaardag ook voor die knul....NOT.
Jij kunt haar verwijten niet te communiceren, maar jij bijt je in iets onbenulligs vast, en rumineert, dat doet de zaak ook geen goed. En ze zal niet van jouw inbreng,direct of indirect via je vriend, gediend zijn. Naast het feit dat haar kinderen niet de jouwe zijn: je boft dat het met jouw kinderen lekker loopt Ik heb er vier. Had ik alleen mijn jongste twee gehad, dan zou ik mezelf ook de perfecte moeder wanen en misschien iedereen mijn raadgevingen opdringen. De moeizame puberteit van de oudste twee heeft me wel doen inzien dat het voornamelijk geluk is als het goed uitpakt en dat je daar als ouder verdomde weinig invloed op hebt.
Kortom, relativeer, bekijk je eigen aandeel, laat het los, houd je wat meer afzijdig van hun gezinsperikelen en geniet van je avond met je eigen zoon.
Sinilind
22-07-2018 om 10:57
Kenfan...
Auw...
naarzuchtig en dominerend. Wie weet misschien ben ik dat wel. Controlerend zeker, geen mooie eigenschap. En eerlijk is eerlijk mij twee partners (ex man en huidige) waren ook rustige gelaten types die het eigenlijk niet zo erg vonden dat ik alles graag regel.
Ik ga met zoon inderdaad iets leuks doen, als hij eindelijk wakker is. Voor die tijd zit ik (redelijk) ontspannen in de tuin met hond aan mijn voete .
Komt goed
Sini
mirreke
22-07-2018 om 18:53
Sini
De zondag is alweer bijna voorbij, maar toch even als mosterd na de maaltijd...
Net zoals kinderen bij een scheiding tussen twee vuren zitten, de beide ouders, zo zitten mensen ook gevangen tussen hun vroegere en hun huidige relatie.
Jullie trekken op jullie manier allebei aan hem. Dat moet voor hem heel ingewikkeld zijn. Bij haar wonen de kinderen, zij zal werken op zijn schuldgevoel enz. enz. En jij bent de nieuwe vrouw die ook haar plekje opeist. Dit alles dus nog eens los van het feit van de kinderen...
Probeer echt dat hele verleden van je vriend los te laten. Ik begrijp dat het lastig is, en dat het je relatie en je huishouden binnendringt. Ik weet ook dat het moeilijk is, en dat het naar voelt, en dat je ahw erkenning wilt voor jullie relatie en voor jouw plekje in het leven van zijn kinderen. Maar het frustreert de boel alleen maar.
Echt, echt, probeer dit los te laten. Je zult merken dat het voor jouzelf zoveel relaxter voelt, het scheelt zo enorm veel energie.
Ik heb zelf ervaring met een hele moeilijke ex, en ook met de waarde die het heeft als je dingen los kunt laten... Het leven wordt er echt veel beter op, voor alle partijen...
Probeer ook, hoe moeilijk ook, de problemen van de kinderen van je vriend een beetje daar te laten waar ze horen. Het lijkt me voor je vriend echt extreem moeilijk. Aan de andere kant is het zo dat het ook voor hem zal schelen als er minder frustratie is. En dan zul je ook nog zien dat het waarschijnlijk naar je toekomt als je dingen loslaat....
Klinkt wellicht vaag, maar hier heeft het echt gewerkt.
Ik raad iets aan als mindfulness, of heel veel goede boeken lezen bijvoorbeeld
Sinilind
23-07-2018 om 14:59
Het is goed gegaan
En daar ben ik heel blij om. De sfeer was volgens mijn vriend redelijk ontspannen; na afloopmoest mijn vriend mee naar huis omdat zijn zoonhem een stukje verjaardagstaart mee wou geven voor mij en mijn zoon, wat ik heel erg lief vond. Ex van vriend was ook redelijk ontspannen zei vriend, alleen oudste zoon vond het blijkbaar niet zo geweldig maar hij was de nacht ervoor tot 5:00 op stap geweest. Het is een stapje vooruit, het voelt fijn voor mijn vriend.
Ik heb zelf een leuk avondje gehad: vriend van mijn zoon was op bezoek en de knullen hebben een vlees feestmal op de barbecue klaar gemaakt. Het was gezellig.
Sini
wil40
23-07-2018 om 23:31
Fijn!
Leuk om je bericht te lezen dat de verjaardag goed is verlopen.
Ja, lief van dat stuk taart!
Ava
24-07-2018 om 14:45
lief
Ontzettend lief van dat stuk taart. Dat is nu groots gunnen in het kleine.
Dan komt de gedacht dat moeder zo erg toch niet kan zijn als zoon zoiets vanuit zichzelf bedenkt en vervolgens ook doet. Dat wil niet zeggen dat er niets speelt, maar is het allemaal zo heftig een zo groots? Ik hoop dat je je achter je oren kan krabben en jouw deel (als in jouw onzekerheid, jouw angsten en misschien zelfs ook jaloezie) in ziet die bijdragen aan alle spoken, en dat de echte problemen anders en misschien wat kleiner zijn zonder die spokengedachtes.
Ik heb het idee dat zodra je (denkt) gekwetst te zijn, jij je terugtrekt en in jouw voorstellingsvermogen zwart-wit gaat denken, wat zichzelf versterkt.
Erica
24-07-2018 om 17:15
Heb je
Wonderfeel nog bereikt? Ik hoop het voor je! Ik zag een buitengewoon lovende recensie in de krant. Maar ik twijfel, omdat ik je alleen heb gehoord over redelijk ontspannen zitten in de tuin met de hond aan je voeten en een feestmaal op de barbecue klaargemaakt door je zoon en een vriend.
Sinilind
24-07-2018 om 17:55
Erica
Nee. Uiteindelijk heb ik mijn boosheid geslikt en heb de auto aan vriend gegeven..... dus inderdaad in de tuin gehangen. Was ook geen straf.
Sini
Erica
24-07-2018 om 18:14
Knap!
Dat vind ik knap van je! Maar wel jammer van de kaartjes en voor de vriend die optrad. En je hebt wat gemist, naar het schijnt. Maar je vriend de auto geven en zelf met het OV gaan is ook weer zo demonstratief.
just-me
10-09-2018 om 13:29
gezamenlijk vieren voor mij geen probleem, maar voor aanhang?
Wij hebben het vorig jaar met z'n allen gevierd op 'neutrale' locatie, zodat een ieder z'n kennissenkring kon uitnodigen voor de kinderen.
Dit jaar wordt het dan anders; het gaat om de wens van de kids en dat vind ik ook belangrijk, willen nu bij moeder vieren. Voor mij geen probleem, ik ben er als nieuwe partner ook bij, maarrrrr.... wat doe ik dan met mijn familie en vrienden.
Dan maar niet uitnodigen? Ik denk dat ik maar voor die optie ga, hoewel het me toch ook een niet zo fijn gevoel in mn buik geeft. Wij hebben ook weer wat nieuws opgebouwd samen, nieuwe familie/vrienden erbij... maar moet je die dan betrekken bij wat wellicht nog lastig/moeilijk voor hen is... of moet ik gewoon alleen denken aan welzijn kids. Mijn gevoel zegt dat, maar ik weet ook dat mijn eigen kids dan niet zullen komen.... die zijn nog bezig in het nemen van hun stappen in contact met exen van onze kant bv.
Ik nodig van mijn kant maar niemand uit, dan hoef ik ook niemand in verlegenheid te brengen wanneer ze zeggen niet te komen of hen voor die keuze te zetten.
vlinder72
10-09-2018 om 13:52
Stiefkind
Begrijp ik dat je stiefkind jarig is en zijn verjaardag bij zijn moeder wil vieren. Jij bent wel uitgenodigd.
Prima toch.
Misschien ben ik niet zo'n familiemens maar ik vind het niet nodig om jouw familie uit te nodigen voor de verjaardag van je stiefkind. Wel op je eigen verjaardag natuurlijk en je eigen kinderen maar waarom bij de ex van je partner voor de verjaardag van je stiefkind? Het is niet zijn familie. Hij heeft ooms en tantes van zijn eigen vader en moeder.
Dus niet gekwetst voelen. Het belangrijkste is dat jij wel uitgenodigd bent.
just-me
10-09-2018 om 14:12
Vlinder
Tja, ik ben altijd het type die niemand wilt teleurstellen, maar nu je zo neerzet, denk ik ja... er zijn wel weer andere gelegenheden waarbij ze mijn familie zien.
Ik laat het zo... maar wanneer het bij ons gevierd wordt, tja... dan passeer ik mijn kant ook niet en kan iedereen wat mij betreft komen. Maar dat is dan weer onze situatie.
Nu is het bij de moeder, dus het is goed zo.
Niki73
10-09-2018 om 14:54
Just-Me en Patty
Just-me, ik zou het eigenlijk raar vinden mijn vrienden en familie uit te nodigen voor de verjaardag van mijn stiefkind. Stiefkind kent mijn familie goed en iedereen vindt elkaar aardig, daar niet van, maar ik zou ze dus niet uitnodigen. En als de verjaardag bij haar moeder gevierd zou worden, dan zou al helemaal geen haar op mijn hoofd daaraan denken!
Patty, ik zit redelijk in dezelfde situatie als jij, en ik werd na een halfjaar al uitgenodigd bij mijn nieuwe schoonouders. Kort daarna maakte mijn vriend ook kennis met mijn ouders. een probleem. Misschien kan je vriend eens aan zijn ouders vragen waarom ze jou niet uitnodigen of gewoon zeggen dat hij jou volgende keer meeneemt? Kan het zijn dat je vriend in korte tijd veel scharrels gehad heet en dat zijn ouders eerst willen zien of je blijft? Maar ja, na zes jaar heb je dat toch wel bewezen, lijkt me.
just-me
11-09-2018 om 09:19
Niki73
We laten het inderdaad zo. Wanneer het een keer bij ons gevierd wordt, dan is het een ander verhaal. Niet moeilijk denken en ik vermaak me echt wel op de verjaardag, mijn partner zijn familie is er en ik ken genoeg andere mensen daar, dus komt zeker goed.
Niki73
11-09-2018 om 10:43
Gelukkig
Ik lees dat je je er nu bij hebt neergelegd. Dat is wel zo prettig voor iedereen.
Reageer op dit bericht
Op dit topic is al langer dan 4 weken niet gereageerd, daarom is het reageerveld verborgen. Je kan ook een nieuw topic starten.