Help ons gezin

wat me als eerste opviel

Tja....wat me als eerste opviel is, dat je dus perse op de 3 kinderen wilt passen als de moeder werkt. Maar het is dan toch moeders tijd...en die mag toch zélf wel beslissen wie er op haar kinderen past? Dat jij dat met je werkgever allemaal geregeld hebt is heel aardig en nobel, maar soms veranderen dingen en gevoelens. Kijk moeder moet niet na een maand weer terug willen switchen,dat houdt dan op, maar verder zou ik het probleem niet hebben gezien. En oma vond het ook nog leuk, kan ik me best voorstellen dat een oma dat leuk vindt ja.
Vervolgens wil ze de vrijdag ook wisselen...ook helemaal haar keuze lijkt me zo. Wellicht vindt ze jullie invloed teveel van het goede? Zeker sinds je je ermee bemoeit en probeert te bepalen hoe zij de opvang van de kinderen in haar tijd regelt.

tja

'In juni van dit jaar zei moeder dat ze wenste dat de kinderen op mijn thuiswerkdag naar oma gingen want die vond dat gezellig. Ik heb toen aangegeven dat ik dat niet wenste want met mijn werkgever en samen met zn 3e hadden wij immers de afspraken gemaakt.'

Jij hebt helemaal niets te zeggen over wat de moeder doet met de kinderen als het haar dagen zijn. Dat de moeder jouw invloed wil verkleinen lijkt me duidelijk, en of dat terecht is doet niet ter zake. Bovendien snap je toch ook wel dat afspraken niet in beton gegoten zijn, iets kan nu een goed idee lijken en later toch anders aanvoelen (anders zou jouw vriend nu immers nog steeds getrouwd zijn met zijn ex).

De oplossing lijkt me duidelijk: jij stopt met je ermee bemoeien en de moeder bepaalt zelf waar ze de kinderen heen brengt op haar (!) dagen.

Ik mis

de rol van de vader en het komt over alsof jij die rol hebt overgenomen. Misschien omdat jij van nature iemand bent die dingen graag snel regelt of omdat de vader van dit gezin te laat regelt en het wel lekker makkelijk vindt als een ander het oppakt. Heel nobel van je maar vanuit de kant kinderen gezien, kan je dat heel anders zien. Als stief is daar nauwelijks eer aan te halen, lijkt mij zo.

Dus of jij iets moet? Dat vraag ik me dus af. Het vertrouwen moet hersteld worden maar ik denk dat dat eerder bij je partner ligt dan bij jou.

Ava

je hebt zeker gelijk over vader dat hij iets moet doen. En nee ik neem niet alles over, ik hoef ook geen goedkeuring van iemand. Op een forum is het moeilijk je verhaal te doen etc. Mensen denken al gauw dat je een hekel aan de ex hebt. Dat heb ik niet ik maak me alleen zorgen om de kinderen. Oma past in mama haar week al vier dagen op overigens. Dat is hun keuze. De kinderen vinden het bij ons fijn, ik poste dit bericht meer voor mensen die er iets in herkennen voor advies. Ik ben niet de moeder en wil dat ook absoluut niet spelen. Ik ben moeder van mijn eigen kindjes. Maar zeker blij met mijn stiefkinderen.

waren het dan de oppasdagen, of de co-ouderschap dagen?

Het is inderdaad heel naar dat ze het co-ouderschap terug wil draaien en daarvan vind ik het normaal dat de vader dat niet wil en daar ook standvastig in is en blijft, is dat ook vastgelegd in een convenant? Hoe dat co-ouderschap is geregeld, welke dagen/uren o.i.d.? Die regeling daarover zou ik wel mijn poot stijf houden (de vader dan)

Voor de andere tijd is het denk ik aan de moeder, wat zij wil in haar dagen.

even voor mij beeldvorming: volgens mij zijn er 2 dingen

1 is co-ouderschap. Dat is iets wat ex en jou vriend met elkaar hebben afgesproken c.q. vastgelegd. Dat kan niet zomaar geswitcht worden.
2 is oppassen op andere momenten. Uiteraard maak je hier ook afspraken over, maar dat mag/kan ex op ieder moment stoppen, om wat voor reden dan ook.

Je positie

Normaal sluit ik niet aan in zo'n eensgezind rijtje maar ik zeg het nu toch nog maar een keer. Je vindt dat je als stiefmoeder een andere positie hebt dan een oppas maar daar vergis je je in. Ik zou heel geprikkeld reageren op een stiefmoeder die zo op haar rechten staat en voor mij zou het ook een signaal zijn om verder achteruit te gaan ipv de banden aan te halen. Dat staat los van hoe mij kinderen het contact met haar ervaren. Een zekere afstand en een realistische, duidelijke houding ten opzichte van de verschillende rollen voor de kinderen, zijn voor mij namelijk basisvoorwaarden om op de lange termijn goede afspraken te kunnen hebben. Teveel verwevenheid cq onduidelijke grenzen tussen exen en hun aanhangers leidt te gemakkelijk tot conflicten. En dan zijn de kinderen pas echt ver van huis. Zo te zien zijn jullie al aardig op dat conflict-pad (Co-ouderschap terugdraaien). Ik zou me eens achter de oren krabben of je haar grenzen eens niet wat beter moet respecteren.

Groet,
Jo Hanna

Eens met stiefmoeder hoor

Op een gegeven moment is er een regeling, hebben jullie samen afspraken gemaakt, en wil je die ook omwille van de kinderen stabiel houden.

Ik ben zelf stiefmoeder van een inmiddels 26 jarige stiefdochter. En ik 'deed' ook dochterlief als mijn partner er niet was. Heel gewoon. Wij waren haar gezin bij haar vader. En ik was ook gewoon een stem naar moeder toe. Dit heeft wel even geduurd overigens, maar later was dat echt wel het geval.

In onze situatie waren er altijd problemen als moeder een nieuwe relatie had. Dat duurde dan een poos, totdat de zaak bij haar stabiel was. Dan ging de relatie weer uit, ging het een poos heel goed, en begon alles weer van voren af aan.

Wij hadden wel een duidelijke afspraak: week om week. Dat hebben we alle jaren zo weten te houden. Wij hadden in de week van moeder geen opvangdagen. Wel pasten de ouders van mijn parter soms bij de moeder op hun kleindochter, maar dat hadden ze dan samen geregeld. Daar bemoeiden wij ons niet mee, en gingen we ook niet tussen zitten. Uiteindelijk was dat het meest rustig voor alle partijen.

Ik kan me heel goed voorstellen dat jij je partij voelt, zo voelde ik me ook. Maar er zijn problemen onderweg, dat is wel duidelijk. En dan ben je ineens een soort tegenstander lijkt het wel. Ik denk niet dat het iets te maken heeft met jouw opstelling, er zal bij moeder zelf iets aan de hand zijn. Wie weet wordt ze opgestookt door andere partijen die niets snappen van jullie regeling, en vinden dat zij boos moet zijn naar jullie toe.

Co-ouderschap terugdraaien zal niet gaan gebeuren denk ik. Jullie vormen een stabiel gezin, en contact met beide ouders is belangrijk. Dat zal dus wel meevallen. Maar misschien heeft moeder een nieuwe relatie?

Ik vind dit wel zorgelijk, want slecht voor de kinderen. Die gaan dit voelen, en telkens andere dingen willen regelen is ook niet goed voor de stabiliteit.

Wellicht kan je partner eens met zijn ex gaan praten of er iets aan de hand is?

Nog even duidelijk maken

Mijn "oppassen" op vrijdag is een co-ouderschap afspraak. Ook in haar week. Verder passen mijn vriend en ik regelmatig in haar week op als zij met vakantie gaat of gaat stappen. Dat zijn buiten de afspraken om soms extra dagen. Dat doen wij omdat papa dat liever heeft dan dat de kinderen naar " andere " gaan. We zijn inmiddels bij een advocaat geweest en hebben een advies. Moeder mag niet zo maar eenzijdig afspraken wijzigen of niet nakomen. Of het nou haar week is of niet. Dit co-ouderschap loopt al meer dan een jaar. Het is niet in het belang van de kinderen om dit nu te wijzigen. Het gaat er mij niet om of ik mijn zin krijg mensen hebben vaak zo een beeld van stiefouders, zeker moeders. Die willen zogenaamd altijd alles naar zich toe trekken.... Nou nee ik heb het druk genoeg met mijn twee kinderen van 10 en 9 en een fulltime baan. De kinderen van mijn vriend horen er nou eenmaal bij en die draaien gewoon mee binnen ons gezin! Wat moeder doet in haar week is ondanks onze frustratie soms wel haar eigen keuze! Zij mag doen met de kinderen wat zij in die week wil. Maar afspraken worden gemaakt gezamenlijk en die kan je niet zo maar omdat je er geen zin meer in hebt wijzigen.

afspraken

Hmm, volgens mij is een afspraak iets dat je samen besluit en waar je allemaal achter staat. Dat kan natuurlijk ook veranderen, weinig afspraken zijn voor het leven…
Het moment dat 1 van de partijen niet meer achter een afspraak kan staan, om wat voor reden dan ook, is dat aanleiding om er samen opnieuw naar te kijken.

En natuurlijk staat het belang van de kinderen voorop. Dat zal voor de moeder ongetwijfeld ook gelden. Zij kan daar alleen wel een ander beeld van hebben dan jullie.

Staat deze afspraak in het convenant? Dan zal de moeder alleen via de rechter een wijziging af kunnen dwingen. Zover zou ik het niet laten komen. Ga samen in gesprek (eventueel met een mediator) en kijk waar het pijnpunt zit. Misschien is er een compromis mogelijk.

ps. met dat 'samen' bedoel ik uiteraard vader en moeder.

Niet vriendelijk

Ik vind je helemaal niet neutraal en vriendelijk overkomen.
"Afgelopen weekeind niet van mijn zijde te vinden hahaha." Probeer dit soort uitspraken niet meer te doen, alsjeblieft. En fluit jezelf terug als je het dénkt. In het belang van de kinderen. Als stiefmoeder moet je altijd en overal neutraal blijven, anders kun je dikke problemen verwachten. Laat vader en moeder het onderling uitzoeken, blijf aan de zijlijn de stille, vriendelijke en neutrale derde partij waar de kinderen op kunnen bouwen. Dan ben je goed bezig.

@nickje

ik probeerde daarmee alleen maar aan te geven dat het contact tussen mij en zijn kinderen heel erg goed is. Wederom grappig hoe op alle slakken zout wordt gelegd. Ik houd mij in de zaken tussen mam en pap erbuiten. Ze regelen samen de zaken maar ik bied een luisterend oor aan mijn vriend. Ik ben nu wel erg benieuwd of je zelf stiefouder bent of kinderen hebt die bij een stiefouder zijn zo af en toe. Ik dank je voor je reactie maar zoals ik al eerder schreef tekst komt soms verkeerd binnen bij mensen, niet zoals je iets bedoeld. Denk maar eens aan Whatsapp hoe vaak denk je niet dat iemand boos op je is als je een kort berichtje krijgt terwijl die persoon alleen maar druk is maar wel wil reageren. Ik heb zelf een vechtscheiding gehad met mijn twee kinderen er midden in. Vader heeft ze drie jaar niet gezien. Nu na jaren ben ik blij voor mijn kinderen dat het contact hersteld is! Ik zal de laatste zijn die er voor zorgt dat deze drie net zo veel littekens overhouden als mijn kinderen door een ouders gevecht. Ik houd mij wel degelijk op een afstand met het conflict maar dat wil niet zeggen dat ik mij anders naar alle kinderen ga opstellen. Ik ben zoals ik ben, en als zijn kinderen iets leuks met mij willen doen is dat alleen maar een kado. Ik weet ook wel dat je als stiefouder nergens recht op hebt. Al investeer je jaren in harmonie binnen het gezin als je uit elkaar gaat is dat zo weer voorbij... Dat wil niet zeggen dat je als stiefouder geen recht hebt op een goed contact met je stiefkinderen. Er zijn op dit moment misschien wel bijna meer samengestelde gezinnen dan getrouwde stellen met eigen kinderen. 1 op de 3 samengestelde gezinnen redden het niet. Wij doen ins best om ervoor te zorgen dat wij daar niet toe behoren. En dat is ook beter voor mijn eigen kinderen.

Je klinkt nu alsof je iets wilt goedpraten? Ik vond vooral die "hahaha", heel akelig klinken. Je klinkt in je posts niet echt alsof je je afstand houdt. Maar misschien lees ik het niet zoals jij het bedoelt.

Ja ik ben gescheiden (2 kinderen) met week-om-week co-ouderschap en vader heeft een (aardige) nieuwe vrouw. Dat loopt heel vlotjes. En ik ben stiefmoeder van 1 dochter die het slachtoffer is van een vechtscheiding. Dus ja, ik weet uit eerste hand hoe gevoelig het allemaal kan liggen en hoe schadelijk het kan zijn als er aan kinderen getrokken wordt. Als er een derde partij aan mee gaat trekken, verbetert dat de situatie niet. Dat wilde ik heel duidelijk maken.

Nog even dit: "Dat wil niet zeggen dat je als stiefouder geen recht hebt op een goed contact met je stiefkinderen." Dat is een mooi streven, maar je hebt er geen récht op.

Klopt

ik kan niet anders zeggen dan dat iedereen gelijk heeft wat betreft het samen laten oplossen. Moeder en vader hebben geprobeerd samen te praten het komt voor ons ook echt als donderslag bij heldere hemel omdat het contact altijd super is verlopen. Moeder heeft zelf aangegeven naar een advocaat te gaan en mijn vriend heeft daar een vervolg actie voor op gestart door zelf naar een advocaat te gaan. Hij zegt zelf dat de communicatie kapot is, en dat is erg klote om het zo maar te zeggen. Samen praten was iets wat altijd niet meer dan normaal ging. Ze kwam regelmatig dingen bespreken ook samen met mij. Het is voor ons een raadsel waarom er ineens een ruzie is ontstaan. We komen er met zijn allen wel uit. En bedankt allemaal voor de adviezen. Nog meer afzijdig houden is de raad. Ik weet nog niet zo goed hoe ik daar nog meer invulling aan kan geven, maar ga zeker mijn best doen. Wel moet ik eerlijk zijn dat stiefouder zijn voor kinderen om het weekeind is toch anders dan week op week af. Het is gewoon zwaarder, ik heb nu ervaring met beide. Nogmaals bedankt voor de reacties.

Een advocaat

...kan er iets van vinden, maar dat is nog geen feit. De rechter bepaalt wat in het belang van het kind is, niet de advocaat.

Ik heb echt geen goed woord over voor je houding en hoezeer je voor je eigen rechten opkomt. In ieder geval hier toch in je postings. Ja in je laatste bind je wat in, maar als ik dan je reactie op een andere topic van daarna zie, dan gaan mijn haren overeind staan. Straks heb je niet alleen je eigen kinderen voor een vechtscheiding kunnen behoeden, maar doe je je stiefkinderen er ook nog een aan met dat gedram van je.

@Emine

En dit bedoelde ik nou precies in mijn andere post.!

Beertje!

Ik vind dat je absoluut niet dramt. Ik snap niets van Emine's reacties, want ik lees jouw postings compleet anders. Je hoeft je als stiefmoeder absoluut niet weg te cijferen, je bent ook gewoon een mens en telt mee in het verhaal.
Ik krijg juist de indruk dat je heel goed bezig was en bent. En ik snap het ook, mijn partner en zijn ex hadden een week om week co-ouderschap, (waarin ik trouwens een heel belangrijke rol speelde, want ik was vaker thuis dan hij, als ik niet zoveel aanwezig was geweest en had gemoederd, had dat helemaal niet door kunnen gaan), maar heel aan het begin had wilde moeder gunde moeder aan vader alleen het weekeinde. Eens dat een weekeinde veel zwaarder is dan gewoon een hele week...

Nogmaals, ik denk echt dat er iets is gebeurd aan de kant van moeder. Of er zat nog een heleboel oud zeer dat er ineens is uitgekomen, of er is iets anders aan de hand. In een relatie of op het werk. En reageert ze het op deze manier af.

jammer dat er meteen naar advocaten is gegrepen, maar ja, jij kunt inderdaad niet veel meer doen dan het uitzitten en afwachten. Ik hoop dat het nog betijt.

Wij hebben veel dingen meegemaakt, veel drama's soms, maar echt, en je kunt het je misschien niet voorstellen, maar aan alles komt een eind. Mijn stiefdochter is nu 26 (of schreef ik dat al) en de relatie met haar is super en de relatie met moeder is gewoon goed. Bij verjaardagen kussen en omhelzen wij elkaar ook.

En het is gewoon superfijn als we de verjaardag van mijn stiefdochter kunnen vieren bij haar moeder thuis, met haar broertje van moederskant, en onze vier kinderen bij elkaar. Prachtige foto's van alle zes de kids, fijn om te zien dat onze kids goed met haar broertje overweg kunnen. En superfijn dat ik met mijn kids met stiefdochter en aanhang en haar broertje (nou ja, nu ook al 19) naar de kermis kan gaan, en later van haar terughoor dat haar broer het zo fijn vond.

Echt, probeer het in een groter verband te zien (moeilijk, ik weet het...), het wordt zoveel relaxter. Sterkte, want ik weet ook dat het redelijk frustrerend kan zijn als stiefmoeder...

afspraken op papier via mediator of rechter

co-ouderschap afspraken moet je vast leggen, dat kan via een mediator, in het ouderschapsplan. Kortom, het ouderschapsplan moet daarop aangepast worden.

Doe je dit niet, staat er niks vast en zijn het onderlinge afspraken.
Is dit wel vastgelegd dienen beide partijen zich daaraan te houden. Doet een van de partijen dat niet, moet er weer om tafel gezeten worden om te kijken of je samen nieuwe afspraken kan maken (mediator) lukt dat niet, dan moet het bij de rechter voorgelegd worden en die bepaald.

Zijn de afspraken niet vastgelegd, ga je dus naar een mediator om samen om de tafel te zitten en afspraken te maken en vast te leggen, ook dan lukt dat niet, dan naar de rechter en die bepaald.

Dit is het enige echte juiste antwoord op jouw probleem als je er (en zo schijnt het te zijn) onderling niet uit komt.

Daar hoef ik niks meer voor te weten of achtergronden te weten of wat dan ook. Zo werkt het nu eenmaal.

@Beertje

Ik vind dat je het goed doet en ik ben er ook van overtuigd dat jij het beste voor hebt met alle kinderen!! Misschien komt het in je post een beetje over alsof je zaken naar je toe wil trekken.... maar ik ben het helemaal met je eens dat sommige dames hier nogal lange tenen hebben, niet goed lezen of berichten alleen maar negatief interpreteren....alsof zij de moeder zijn die jij in je verhaal beschrijft. Niet op letten en alleen de constructieve antwoorden in je op nemen

Het is wel superjammer zeg dat het contact ineens zo veranderd is.... Moeder dreigt nu dus met een advocaat en je lief wil haar daarin voor zijn en heeft zelf een advocaat in de arm genomen? Ja wat @Sterredag hierboven al schrijft....als het vastligt heeft ze zich eraan te houden en moet je om de tafel om dat te veranderen.
@Mirreke wat fijn dat het zo goed gaat bij jullie! Hoe bedoel je 'probeer het in het grotere geheel te zien'? Bedoel je dan de toemomst, of het gezin an sich?

Fijne dagen

Ik wil iedereen een fijn 2016 wensen!
Bedankt voor jullie advies.

Al iets verder

Inmiddels zijn mijn partner en zijn ex-vrouw via advocaten aan het communiceren.
Wel jammer dat het zo loopt allemaal....
Ex geeft aan dat de kinderen niet meer bij mij alleen mogen zijn dat papa om het weekeind de kinderen mag zien vanaf zaterdag 17.15 tot dinsdagochtend om de kinderen naar school te brengen. Verder in ex haar weken mogen ze wel op maandag bij ons zijn want ze heeft dan geen oppas.
Ik mag geen alleen contact met de kinderen.
Dit is natuurlijk lastig aangezien papa op zaterdag werkt tot 18.00 uur....

Ook wil ze de kinderen naar een school bij haar om de hoek laten gaan.
Als reactie geeft mijn vriend aan dat hij de kinderen van maandag tot zondag wenst. Een andere school is bespreekbaar aangezien wij een huis hebben gekocht in de buurt van moeder. Alleen geen openbare basisschool zoals ze voorstelde maar een katholieke net als waar de kinderen nu op zitten met een continu rooster.

We gaan het allemaal maar afwachten...

Vragen mag, maar krijgt ze het ook?

Moeder mag natuurlijk vanalles eisen, of ze bij de rechter haar zin krijgt is nog maar zeer de vraag. Als de kinderen bij vader zijn, mag vader zelf bepalen hoe hij die tijd invult. En dus ook of jullie samen bij de kinderen zijn, of hij of jij alleen. Ze mag vragen of jij niet alleen bij de kinderen bent, maar hoe gaat dat gecontroleerd worden? Als jullie allemaal samen thuis zijn, mag vader dan niet even een boodschap gaan doen? Mag hij wel in de tuin werken? Of bij de buurman langsgaan? Die eis is natuurlijk te idioot voor woorden. Dat is dus een niet-haalbare eis als je voor de rechter staat.
Als er verder geen rare dingen zijn voorgevallen, zal de rechter normaal gesproken gewoon 50-50 uitspreken. Het feit dat jullie willen meewerken aan een andere school, werkt alleen maar in jullie voordeel. Volgens mij gaat dit dus goed komen voor jullie.

Eens met Nickje

Moeder kan heel veel eisen bij een rechter, of ze ook in het gelijk gesteld wordt is een heel ander verhaal.

Het mooiste is als vader en moeder er toch nog samen uit gaan komen. Misschien dat ze beide in een ouderschapsbemiddeling willen, om zo toch samen tot afspraken te komen? Dus niet 'gewone' mediation, maar gespecialiseerde hulp voor gescheiden ouders?

Nickje

Bedankt voor je reactie!
Ik ben er ook niet echt huiverig voor, moeder geeft aan dat ik te streng ben en dat ben ik ook wel.
Ik kan met vijf kinderen allemaal onder de 12 niet alles maar toe laten. Wij hebben regels!Eet met je mond dicht, smak niet, en blijf aan tafel zitten tot iedereen klaar is dat is wel zo gezellig..... En verder natuurlijk nog de doorsnee dingen zoals niet in je neus peuteren en opeten en niet je vieze sokken en onderbroeken in je speelgoedkist verstoppen.!

Ik begrijp dat de kinderen van mijn vriend moeten wennen aan "regels" maar streng is in mijn geval opvoeden!

Verder gaan we over drie weken verhuizen dichter bij mams.Dat is natuurlijk ook positief voor het co-ouderschap. En de afstand is maar 4 min. met de auto naar moeder dus dat is heel erg fijn.

We merken nu helaas wel dat moeder de zaak onrustig maakt....Steeds de kinderen uithoren, met de kinderen naar ons nieuw huis kijken met de auto. Dat is natuurlijk wel leuk van dat huis, maar niet slim om dan tegen de oudste dochter te zeggen ik wil hier wel met papa en jullie wonen. In haar entausiasme wekt ze verkeerde verwachtingen op bij de kinderen. Zelfs nu na meer dan 2 jaar willen de kinderen nog steeds dat mama terug komt, en dat is heel begrijpelijk. EN kinderen zijn kinderen die begrijpen niet dat sommige dingen niet meer gaan. Dan is het aan de ouders om geen valse hoop te geven lijkt mij.

Verder wachten we lekker af.

Van horen zeggen

Ach, probeer het maar zo te zien dat mama geïnteresseerd is in het nieuwe huis waar de kinderen deeltijds gaan wonen. Dat is op zichzelf positief. Misschien heeft ze wel gezegd: ik zou ook wel in zo'n huis willen wonen. En misschien interpreteren de kinderen dat dan als: samen met ons en papa. Je was er niet bij, dus probeer er maar met enige afstand naar te kijken, dat is beter voor iedereen.

(Trouwens, 4 minuten met de auto, dat is wandelafstand. Zeker fietsafstand. Persoonlijk stokpaardje, ik word omringd door autoverslaafden. Maar hoe dan ook: heel positief voor de kinderen)

Opvoeden?

"Ik begrijp dat de kinderen van mijn vriend moeten wennen aan "regels" maar streng is in mijn geval opvoeden!"

Ik begrijp toch niet goed waar die opmerkingen steeds vandaan komen.
Het spreekt vanzelf dat je in jou week het oplost met je partner en dat moeder daar niets mee van doen heeft.

Ik vind het ook onaardig klinken. Alsof de kinderen van je partner onopgevoede types zijn die jij in het gareel moet krijgen. Daar zul je bij moeders ook geen hoge ogen mee gooien.