Hoe nu verder?
Hallo allemaal,
Ook ik kan mij sinds kort toevoegen aan de bevolkingsgroep van 'gescheiden ouder'.
Na 17 jaar relatie waarin we best wel wat hebben meegemaakt; zwaar misselijke zwangerschap > zoontje met AML in 3e levensjaar > tijd van herstel (gelukkigste periode) > partner met BurnOut > het vervolgens door haar oppakken van een 4 jarige HBO avondstudie en nu de afronding daarvan, heeft ze een maandje geleden duidelijkj gemaakt dat ze wil scheiden.
De reden van de scheiding is dat ze begin 2024 op een studiereis iemand is tegengekomen, ze een jaar via mail/app contact hebben gehouden en begin dit jaar hem weer op 'studiereis' heeft opgezocht waarna de vonk oversloeg. Let wel, mijn 'ex' is 47 en hij 69.......
Ik ben erachter gekomen omdat ik e.e.a. aanvoelde na haar terugkeer en heb uiteindelijk gewoon op de vrouw af gevraagd wat er gebeurt is..... Tja, haar antwoord was dat het 'fantastisch' was. Daar sta je dan...
Ze wil met hem verder, onze relatie liep al slecht door alle gebeurtenissen van de afgelopen 10 jaar, en het afgelopen jaar ging het eigenlijk steeds meer bergafwaards en ik kon er niets tegen doen.
Afgelopen winter heb ook ik een beetje de moed opgegeven, kwam er niet meer doorheen, en dat heeft zeker bijgedragen aan de huidige situatie, stom van mij maar ik had echt het idee dat we na haar afstuderen eindelijk tijd voor elkaar zouden kunnen hebben, onze zoon is inmiddels een stoere, knappe puber dus dat zou wel goedkomen, dacht ik.
Maar ja, gisteren heb ik de moed volledig opgegeven en ben nu op zoek naar een klein appartementje in onze buurt wat ik kan kopen.... Huis staat op haar naam en geen contract, mooi de sjaak dus maar heb nog wel mijn eergevoel.
En dan.... Hoe nu verder met 55 jaar, een gebroken hart en al mijn minpunten?
Iemand enig idee?
anoniemn schreef op 01-05-2025 om 15:57:
[..]
Wel een puntje want mijn ex is onlangs verhuisd naar andere stad en de kinderen zijn (conform afspraak) daar ingeschreven maar ik heb daar niets voor hoeven te tekenen.
conform afspraak, daar zit de crux. Is die afspraak schriftelijk vastgelegd, dan heb je er wel voor getekend.
TO daarentegen wil niet dat zoon verhuisd en kan dat dus aanvechten.
Als beide partijen ergens over eens zijn kan eigenlijk alles. Pas als er verschillende meningen / belangen zijn komen die handtekeningen of andere schriftelijke bewijzen om de hoek kijken.
Wij hebben een convenant moeten maken toen zoon nog geen jaar was. Dat hebben we keurig herzien toen hij 4 werd, toen hij 12 werd zouden we dat ook doen, dat was niet meer dan: gaat wel prima zo, we gaan door, en met 16 is het uit het raam gegaan behalve het financiële deel, want dat loopt door tot zoon afgestudeerd is. (ja ook na zijn 21e, was een goede advocaat mediator die vooral in zoons belang dacht.) En in al die jaren hielden we ons er grotendeels aan maar als het ons beiden beter uitkwam weken we ook gewoon af. Maar zou 1 van ons het daar niet mee eens zijn heb je een soort van verzekeringspolis waarmee je naar de rechter kunt stappen.
Ysenda schreef op 02-05-2025 om 15:44:
[..]
conform afspraak, daar zit de crux. Is die afspraak schriftelijk vastgelegd, dan heb je er wel voor getekend.
TO daarentegen wil niet dat zoon verhuisd en kan dat dus aanvechten.
Als beide partijen ergens over eens zijn kan eigenlijk alles. Pas als er verschillende meningen / belangen zijn komen die handtekeningen of andere schriftelijke bewijzen om de hoek kijken.
Wij hebben een convenant moeten maken toen zoon nog geen jaar was. Dat hebben we keurig herzien toen hij 4 werd, toen hij 12 werd zouden we dat ook doen, dat was niet meer dan: gaat wel prima zo, we gaan door, en met 16 is het uit het raam gegaan behalve het financiële deel, want dat loopt door tot zoon afgestudeerd is. (ja ook na zijn 21e, was een goede advocaat mediator die vooral in zoons belang dacht.) En in al die jaren hielden we ons er grotendeels aan maar als het ons beiden beter uitkwam weken we ook gewoon af. Maar zou 1 van ons het daar niet mee eens zijn heb je een soort van verzekeringspolis waarmee je naar de rechter kunt stappen.
Dat klopt stond in ouderschapsplan vond het ook geen probleem had alleen verwacht dat ik ook ergens had moeten tekenen bij de gemeente 
[Dat klopt stond in ouderschapsplan vond het ook geen probleem had alleen verwacht dat ik ook ergens had moeten tekenen bij de gemeente].
Waarvoor dank Annoniemn!
