Ik wil geen co ouderschap, maak ik kans om mijn dochter helemaal bij mij te hebben met regeling voor moeder.

Dat verschilt

Wat de rechter zal beslissen kan niemand voorspellen, maar ik vind het raar dat jij het kind vaker wil dan je het je ex gunt. En die licht verstandelijke beperking was geen probleem om met haar te trouwen en een kind te krijgen? Maar nu de liefde over is, is ze ineens niet meer goed genoeg als moeder?

Ik vermoed dat de rechter zal inzetten op co-ouderschap, waarin jullie de tijd evenwichtig moeten verdelen. En dan heb je inderdaad 'verloren'. Maar voor hetzelfde geld beslist hij heel anders.

En net ff anders dan

Ik begrijp ook wel dat je je kind liever ook het weekend hebt, je loopt nu door de week met haar te rennen en vliegen voor school en werk en vervolgens het rustige weekend zit jij alleen en kan je kind de leuke dingen met moeder doen, tenzij het moeder niet uitkomt want dan heb je onverwacht toch je kind bij je. Is het anders een idee om af te spreken dat je kind door de weeks een of twee vaste dagen en om het weekend bij haar moeder is?

Dit begriijp ik niet

'Sinds mei 2014 is het zo dat onze dochter van 5 jaar bij mij woont en in de weekenden naar moeder gaat. Onze advocaten wilden ons voor deze regeling laten tekenen. Na heel lang twijfelen en nadenken van mijn kant heb ik besloten om niet hier voor te tekenen.'
Dus je hebt geweigerd om te tekenen voor een regeling, die je nu wel wil?
Je advocaten hebben gelijk: als moeder co-ouderschap wil, dan zal een gelijke verdeling voor de rechter de meest rechtvaardige oplossing zijn, mits dat voor het kind goed is. Strijdende exen zullen altijd betogen dat het voor het kind niet goed is als het kind bij de andere ouder komt.
Wil je dan dat moeder het kind helemaal niet meer ziet? Die kans is klein. Het zou voor een volwassene toch te doen moeten zijn om onverwachte dingen op te vangen (kind komt eerder terug, wordt later opgehaald etc.). Nu is ze nog heel jong en afhankelijk van jouw aanwezigheid en opvang, maar het kind wordt ouder. Over tien jaar zal het er heel anders uit zien.

Tsjor

Waar kijkt de rechter na?

Dat was je vraag.
Je kind is nog een kleuter en kan zelf niet meebeslissen. De rechter zal willen weten of de vader en moeder beide in staat zijn, apart, om voor het kind te zorgen.

Er moet sprake zijn van:een veilig huis, opvang, school, voeding. De basis dingen waar ieder kind recht op heeft. Als moeder dit kan bieden en jij ook, al is het met behulp van hulp buitenaf, dan zal de rechter een omgangsregeling willen voor beide.

Het is denk ik wel verstandig om dit samen eens te worden, anders kan je, wat je advocaat ook zegt, wel eens aan het kortste eind trekken.

Waarom vind jij je ex niet geschikt als moeder? Dat kan ik niet halen uit je verhaal. Er kunnen ernstige dingen spelen, verwaarlozing, kindermishandeling enz. maar gelukkig lees ik daar niets over. Daar wil jou advocaat je ook voor beschermen, je hebt geen sterke argumenten waarom de moeder een "slechte" moeder is. Dus er zal een verdeling komen voor de zorg van jullie kind en omdat ze nog klein is zal de rechter kijken wie die zorg het beste kan bieden.

Praat met je ex en probeer een regeling te vinden waar je het samen mee eens bent, in het belang van jullie kind.

Nog geen antwoord

Maar dan begrijp ik nog niet waarom je eerst niet getekend hebt voor die regeling.
Stop met de verwijten aan moeder. wat je beschrijft zijn dingen die je 'jammer' of 'erg' kunt vinden, dingen die niet passen bij jouw beeld van een goede moeder. Maar het zijn geen ernstige dingen, waardoor de veiligheid van een kind in het geding zijn. Accepteer dat het is zoals het is en ga er zo ontspannen mogelijk mee om. Dat is voor jezelf en je kind het beste.

Tsjor

ja niet slim

Als ze het toch regelmatig af laat weten zou ik het gewoon niet te hoog opspelen. Dan heb je al snel een beperkte weekendregeling. Houd dat er vooral in dat je je dochter altijd op kan vangen als moeder het af laat weten. Hopelijk druk je je bij de rechter wel anders uit.
Jou regeling kon nog weleens gewoon tot stand komen buiten de rechter om. Maar mogelijk dat de rechter er wel in meegaat. Om het weekend en de andere week 2 bezoekjes.
Maar maak je niet te druk als het dat niet precies wordt. En druk je niet te negatief uit met 'liegen', 'niet communiceren', 'niet aan afspraken houden' . Dat zegt weinig, veel scheidende stellen gooien dat naar elkaar. Maar maak een concrete zin dat je moeder en kind regelmatig omgang gunt, ze horen bij elkaar, maar dat het moeder niet lukt om alles na te komen en dat jij dat dan opvangt. En dat is goed.

Nee, ik begrijp je inderdaad neit goed.

Je schreef: 'Sinds mei 2014 is het zo dat onze dochter van 5 jaar bij mij woont en in de weekenden naar moeder gaat. Onze advocaten wilden ons voor deze regeling laten tekenen.' Ik neem dan aan dat je met 'deze regeling' bedoelde: dat dochter bij jou woont en in de weekenden naar moeder gaat.
Het verschil is nu, dat je wil dat dochter een keer per twee weken een weekend naar moeder gaat. Maar moeder blijkt in de praktijk het kind niet altijd op te halen en dan vind je het erg, dat kind moeder twee weken niet ziet. Het was handiger geweest als je de regeling indertijd geaccepteerd had, in de praktijk was je dochter toch vaker bij jou. Alleen niet volgens afspraken, dus onvoorspelbaar. Dat is lastig, dat klopt.
Ondertussen heb je terrein verloren: moeder wil nu co-ouderschap. Ik zie dat je goede redenen hebt om dat niet te willen. Maar je staat nu wel 1-0 achter en je bent veel kosten kwijt aan advocaten.
Wellicht helpt het om de bestaande 'praktijk' als gewenst voor te stellen: dus door de week bij jou, weekenden bij moeder. Waarbij je vooraf al weet, dat het onvoorspelbaar is of moeder het kind alle weekenden komt halen. Je hebt dan in elk geval als sterk punt dat het de huidige praktijk is.

Tsjor

Jojo79

'Een kind heeft discipline, regelmaat en een consequent iemand nodig' een kind heeft ook kontakt met vader en moeder nodig. Als een van de twee niet goed functioneert (in jouw situatie de moeder, volgens jouw verhaal), dan blijft dat belangrijk. Het kind 'leert' dan de sterke en zwakke kanten van de ouder kennen. Aan de andere ouder is het dan de taak om het kind daarin te begeleiden. die begeleiding gaat met name om de vraag: hoe ga je daarmee om. Dat redt je niet als je de niet-functionerende ouder weghoudt bij een kind, of die ouder 'onder je hoede neemt' door te bepalen wat wel en niet kan bij die andere ouder.

Je zegt: 'En dan moet ik het weer bijsturen.' Speelt dat nu al of zijn dan angsten voor de toekomst. Het kan zijn dat je kind bij moeder inderdaad veel sneller de rol van volwassene op zich gaat nemen, veel sneller dan bij jou. Als je dat goed begeleidt, daarin de zorg voor je kind bewaart, dan zal ze hopelijk van beide ervaringen leren voor de rest van haar leven. Wellicht wordt ze volwassener dan haar leeftijdgenoten, dat is niet persé een nadeel, het kan ook een voordeel zijn. Als ze maar weet dat er een veilige plek is waar ze haar eigen zorgen en vragen kan bespreken. De veiligheid van die plek staat of valt met de manier waarop jij de moeder een plek geeft in het leven van je kind. Negatief praten over de moeder bedreigt die veiligheid van je kind, want dan kan ze niet eerlijk vertellen wat ze denkt of voelt of vindt.
zij heeft haar moeder niet uitgekozen, dat heb jij gedaan en dat kun je niet ongedaan maken. Zij zal moeten leren om daarmee te leven en het is dan jouw zware taak, om haar daar zo goed mogelijk in te begeleiden.

Tsjor

Jojo79

Ook al vind je de huidige regeling niet handig, je hebt dan in elk geval één argument bij de rechtbank om volledig co-ouderschap tegen te gaan. Je kunt altijd aangeven dat jouw wensen anders zijn, maar dat wil niet zeggen dat je daarin gelijk zult krijgen. En het heeft ook weinig zin om je gelijk af te dwingen door nog meer rechtszaken te gaan voeren. Het verziekt jezelf en de relaties om je kind heen.
Bovendien heb je het voordeel dat moeder zich niet aan afspraken houdt.

Het argument 'dit is de huidige regeling, ik zou het anders willen zien, maar dit functioneert nu' is een sterker argument dan alle modder over moeder uitstrooien.

Tsjor

blijft raar

'Zij heeft een wa-jong uitkering dus zat altijd thuis. Ik werkte fulltime, deed er een studie naast ook nog..'

Maar als jij fulltime werkte en studeerde, heeft je vrouw toch (meer dan) fulltime voor jullie dochter gezorgd?

'Een kind heeft discipline, regelmaat en een consequent iemand nodig'

Een kind heeft vooral liefde nodig. En het gevoel dat ze van beide ouders mag houden.

Kiezen Jojo

Dat probeer je juist te vermijden maar je zet zelf met je opmerkingen over de 'beste' ouder, consequent, opleiden, de zaak op scherp. Alsof het een wedstrijd is en dat is het niet. Een kind heeft twee ouders en ook al vind jij de andere ouder minder geschikt toch heeft de andere ouder ook gewoon rechten en hoeft niet aan jou standaarden te voldoen.
Je laat je ook meezuigen in pedagogische prietpraat. 3 Dagen patat is echt geen doodzonde, of een reden de ouder te diskwalificeren. Patat is ook gewoon een groente met vitamines en de in vet oplosbare vitamines A, D, E en K. Jij zorgt al dat er een meer evenwichtige voeding op tafel komt. Dat is echt muggezifterij. In je eigen voordeel bedacht.
Maar bedenk dat een kind ook zich herkent en zich spiegelt aan de andere ouder. Straks heeft je kind misschien ook een wat lager iq en dan is er weer herkenning met moeder en als jij er een wedstrijd van maakt voelt een kind zich ook tekort gedaan.
Ik wil je complimenteren dat je er zo stevig in staat voor je kind. Hopelijk met meer liefde dan 'consequent' zijn. En ophouden met haarkloverijen die alleen advocaten een groter inkomen bezorgen en tot eindeloos getouwtrek kan leiden met justitie en zelfs met hulpverlening. Je weet niet waar je je mee bezighoudt.
Presenteer je bij de rechter als de steun en toeverlaat die je bent voor moeder en kind en de kansen dat het co ouderschap wordt nemen af. Ga haarkloven over de vermeende pedagogische onmacht van moeder en er komt een gezinsvoogd, rechtzaken en onrust.
Jij zoekt nu zelf de tegenstelling die je beter los kunt laten en laten voor wat het is.

Pfff Jojo

'Maar goed schijnbaar kiest iedereen de partij van moeder. Jammer om te merken '

Je bent ook niet een klein beetje eigenwijs hè. Wat wil je? Echt advies en een antwoord op je initiële vraag? Of dat we hier een beetje met z'n allen gaan meehuilen over het feit dat je ex zo'n slechte moeder is?

Je ex komt in je verhaal niet over als een slechte moeder. Het zal jou wellicht heus allemaal beter af gaan, maar in je verhaal zit niks dat alarmerend genoeg is om de rechten van je ex (en van je kind!) verder te beperken. Dat is het advies dat je hier krijgt. Daar kun je boos om worden, maar daar help je jezelf niet mee.

Jammer dat je het advies van AnneJ en Tsjor zo weg zet.

Dus wat wil je: gelijk krijgen of het beste voor je kind?

De rechter en het kind

De rechter heeft ook maar een beperkt zicht op de realiteit van een kind en het is maar de vraag of besluiten genomen worden op realistische argumenten. Een ex die zegt dat de andere ouder faalt is bij voorbaat niet geloofwaardig.
Ik had ook een fantastische omgangsregeling voor mijn ex partner die ook geen kampioen kindergeduld is. Dat heeft een jaar goed gefunctioneerd tot ex in beroep ging en ook om co ouderschap vroeg. Dat heeft hij gelukkig niet gekregen. Maar wel een heel weekend wat me heel veel stress heeft bezorgd. Je wilt zo graag rust maar je hebt het niet alleen voor het zeggen, het zal spannend blijven en je aandacht blijven vragen.
Ik heb er alles aan gedaan om te zorgen dat ook anderen in dat weekend betrokken waren bij ex en de kinderen. En in het begin ging ik ook gewoon mee logeren. En ik was altijd beschikbaar als ex het af liet weten. Altijd een 2e scenario. Tot nu toe eigenlijk. Al zijn ze nu groter. Realiseer je ook dat als het met moeder goed gaat dat het ook goed voor je kind is. Ik ondersteun mijn ex ook nog steeds waar ik kan. Als ouders blijf je met elkaar te maken hebben en je kunt van een ander geen dingen verwachten die je tijdens je huwelijk ook niet gezien hebt zoals aan afspraken houden.