Kind geeft feest bij ex
Binnenkort geeft een van mijn kinderen een feest bij ex. Ik snap dat wel, groot huis, grote tuin, zwembad, pizza oven. Als ik mijn ex op een verjaardag ofzo tegenkom, zeggen we beleefd "halo" en "wat een lekker weer", maar verder gaat ons contact niet.
We zijn 30 jaar bij elkaar geweest. Ik heb de scheiding ingezet omdat hij al jaren geen intimiteit wilde, geen knuffel, geen goed gesprek. Hij had meteen een ander waar hij mee getrouwd is. Fijn voor hem natuurlijk. Voor mij heeft het minder uitgepakt, ik ben chronisch ziek waardoor ik veel alleen thuis zit.
Gezien hoe we na 30 jaar uit elkaar zijn gegaan, met elkaar omgingen en nu omgaan, zit ik er niet op te wachten om als gast in zíjn leven en "territorium" te komen. Ik vind het onredelijk van kind om dat van mij te verwachten. Het is sowieso de vraag of ik er qua gezondheid bij kan zijn. Maar als dat zo is, heb ik er geen zin in. Hoe kom ik hier elegant onderuit...
MRI schreef op 01-06-2025 om 10:16:
[..]
.
Nou vind ik niet dat dat kind daar rekening mee moet houden door het niet bij vader te vieren maar wat is er mis met een xje met je moeder lunchen of zo? In plaats van dat ze haar covert op moet zitten houden op een feestje dat haar pijn doet, terwijl ze zich van binnen rot voelt? En dan kan iedereen zeggen: 'jij moet je niet zo voelen, jij moet flink zijn en je anders voelen' maar zo werkt het gewoon niet altijd.
Ja, eens. Ik adviseerde wel te gaan, maar het kan zijn dat Elledoris daar nog niet aan toe is. Dan is apart de verjaardag vieren met een lunch een optie. Ik zou er wel rekening mee houden dat zo'n aparte lunch er uiteindelijk niet van komt, tenzij dit al meer gebruikelijk is in de relatie tussen Elledoris en kind. Jongvolwassenen hebben het druk met hun eigen leven opbouwen en dan willen dat soort dingen er wel eens bij inschieten. Of het vraagt misschien extra initiatief van Elledoris, door meteen een datum te prikken en een lunchplek te reserveren. De uitdaging voor Elledoris is om dit niet als een afwijzing te zien, mocht het niet lukken dit apart met kind te doen.
MRI schreef op 01-06-2025 om 10:16:
[..]
Eens hoor KaatjeCato, door allerlei oorzaken lijkt ED de buitenstaander in het familiesysteem. Zij is alleen en chronisch ziek, de anderen komen (ook buiten deze verjaardag) gezellig bij elkaar. Dat kan ontzettend geïsoleerd voelen, zeker als je dan ziekig op zo'n verjaardag zit. En ook al is ze zelf mede de oorzaak, het kan gewoon te pijnlijk voor iemand zijn. Je weet niet hoe iets ingegrepen heeft in iemands leven en reken maar dat als je een chronische ziekte en weinig hulpbronnen hebt, dat zaken dubbel hard aankomen.
Nou vind ik niet dat dat kind daar rekening mee moet houden door het niet bij vader te vieren maar wat is er mis met een xje met je moeder lunchen of zo? In plaats van dat ze haar covert op moet zitten houden op een feestje dat haar pijn doet, terwijl ze zich van binnen rot voelt? En dan kan iedereen zeggen: 'jij moet je niet zo voelen, jij moet flink zijn en je anders voelen' maar zo werkt het gewoon niet altijd.
Op zich niks mis mee, mits haar kind dit ook ziet zitten. Want haar kind moet het dan dubbel vieren, weer tijd voor maken en wellicht ook extra kosten maken. Dat moet kind ook allemaal maar zien zitten. To wil graag een betere band met haar kinderen, ik weet niet of het apart willen vieren dan echt meehelpt. En wellicht heeft kind er wel verdriet van als haar moeder niet op het feest zelf is, kan To ook rekening mee houden. En aan de andere kant; verjaardagen zijn elk jaar en los van de locatie waar het gevierd wordt ziet To ex en nieuwe vrouw ook elk jaar. Doordat te gaan vermijden maakt To die drempel alleen maar hoger en komt ze ook niet in een modus van verwerking en zonder bitterheid door kunnen gaan.
Labyrinth schreef op 01-06-2025 om 10:26:
[..]
Je interpreteert mij zin verkeerd, ik zelf reageer toch ook. Ik reageerde op de wat harde reacties van het heeft nu lang genoeg geduurd, je bent egoistisch als je niet gaat, een zeurder etc. Na 5 jaar moet je er toch al wel over heen zijn. Klinkt heel rationeel, maar emotioneel is het een afwijzing.
Voor verdriet en rouw staat geen vaste tijd; de een verwerkt zaken sneller dan een ander, dat is zonder meer waar. Ik schreef ook niet dat ze er na 5 jaar overheen moet zijn, maar wel dat het een periode is waarbij je tot een normale omgangsmodus kunt komen, zeker als je de wens hebt om een goede band met je kinderen te hebben. To kan niet van haar probleem hun probleem maken, zo werkt dat niet in de praktijk. Ik vind persoonlijk haar vraag ook wat vreemd voir iemand die aan de ene kant vaak aangeeft dat ze graag meer contact zou willen...dan is er een contactmoment en dan wil ze weer afzeggen. Tja dat werkt niet mee natuurlijk.
Toen ik net gescheiden was, heb ik een soortgelijke situatie meegemaakt. Ik ben even gegaan, een uurtje. Ik heb mijn beste gezicht opgezet en ik heb alleen staan praten met de jarige en met een vriendin die daar ook was. Daarna snel weer naar huis.
Zou zoiets voor jou ook te doen zijn, Elledoris?
"Ik vind het onredelijk van kind om dat van mij te verwachten."
Serieus? Als ik als forumlezer al denk "gaan we weer" kan ik me niet indenken hoe vermoeiend dit voortdurende zelfbeklag en al dan niet uitgesproken verwijten voor je kinderen moet zijn. Groot gelijk dat ze hun eigen plan trekken.Je zou het ook fijn voor je kinderen kunnen vinden dat ze , nu toch nog een soort van warm gezinsleven hebben. Opgroeien in een kil huwelijk is vast ook geen pretje. En nee, in mijn ogen zijn ze niet verplicht een alternatief plan te bedenken voor een moeder die blijft hangen in het verleden.
Gingergirl schreef op 01-06-2025 om 11:30:
[..]
Op zich niks mis mee, mits haar kind dit ook ziet zitten. Want haar kind moet het dan dubbel vieren, weer tijd voor maken en wellicht ook extra kosten maken. Dat moet kind ook allemaal maar zien zitten. To wil graag een betere band met haar kinderen, ik weet niet of het apart willen vieren dan echt meehelpt. En wellicht heeft kind er wel verdriet van als haar moeder niet op het feest zelf is, kan To ook rekening mee houden. En aan de andere kant; verjaardagen zijn elk jaar en los van de locatie waar het gevierd wordt ziet To ex en nieuwe vrouw ook elk jaar. Doordat te gaan vermijden maakt To die drempel alleen maar hoger en komt ze ook niet in een modus van verwerking en zonder bitterheid door kunnen gaan.
Ja dat klinkt allemaal logisch maar het voelt of ED daar te kwetsbaar voor is. Ik begrijp dat wel. Als je heel veel ziek alleen zit, ga je je heel kwetsbaar voelen. Mensen die (veel) anderen om zich heen hebben en gezond zijn, hebben daar vaak geen idee van.
MRI schreef op 01-06-2025 om 11:42:
[..]
Ja dat klinkt allemaal logisch maar het voelt of ED daar te kwetsbaar voor is. Ik begrijp dat wel. Als je heel veel ziek alleen zit, ga je je heel kwetsbaar voelen. Mensen die (veel) anderen om zich heen hebben en gezond zijn, hebben daar vaak geen idee van.
Als je heel kwetsbaar bent is dat ook iets om zelf mee aan de slag te gaan. Wellicht zou zij daar hulp bij kunnen krijgen. Ipv haar probleem bij haar kinderen te leggen. Zoals Kenfan terecht opmerkt: vind het onredelijk van kind om dat van mij te verwachten."
Als To graag een betere band wil, is zo snerend over je kind praten niet te oplossing.
Je laatste opmerking vind ik nogal onaardig en onnodig kwetsend; veel mensen om je heen hebben heb je grotendeels zelf in de hand door de keuzes die je maakt en hoe je je opstelt en opensteld naar anderen toe. Ik ben zelf ook niet gezond heb een ernstige medische aandoening die van grote invloed is op mijn leven, dus ik weet prima waar ik het over heb. Dat To in de situatie zit waarin ze nu zit heeft grotendeels echt met haar eigen keuzes te maken.
Ik juich het alleen maar toe als mensen (kinderen) zich niet in allerlei bochten wringen om gescheiden mensen uit elkaar te houden. Iedereen is welkom, mits je je gedraagt.
Het huwelijk van Elledoris was niet zoals ze het gewild had. Waarschijnlijk heeft ze zichzelf en haar ex meer leed bespaart en gezorgd dat beide hun leven weer kunnen oppakken. Die kans heeft haar ex met beide handen aangegrepen.
Als je nu niet gaat en gaat zeuren, zul je volgende keer misschien niet meer gevraagd worden. En dan klagen dat je niet bent uitgenodigd.
Gingergirl schreef op 01-06-2025 om 11:53:
[..]
Als je heel kwetsbaar bent is dat ook iets om zelf mee aan de slag te gaan. Wellicht zou zij daar hulp bij kunnen krijgen. Ipv haar probleem bij haar kinderen te leggen. Zoals Kenfan terecht opmerkt: vind het onredelijk van kind om dat van mij te verwachten."
Als To graag een betere band wil, is zo snerend over je kind praten niet te oplossing.
Je laatste opmerking vind ik nogal onaardig en onnodig kwetsend; veel mensen om je heen hebben heb je grotendeels zelf in de hand door de keuzes die je maakt en hoe je je opstelt naar anderen toe. Ik ben zelf ook niet gezond heb een ernstige medische aandoening die van grote invloed is op mijn leven, dus ik weet prima waar ik het over heb.Dat To in de situatie zit waarin ze nu zit heeft grotendeels echt met haar eigen keuzes te maken.
Oh ik ben het met je eens hoor dat kind geen rekening hoeft te houden met het feit hoe zij daar in staat en dat die verjaardag best bij vader gehouden kan worden. Dat zei ik al eerder.
Het is totaal niet onaardig bedoeld van mij als ik zeg dat mensen die niet én ziek zijn én niet alleen, vaak geen idee hebben hoe dat is. Ik vind het zelfs logisch dat ze dat niet in kunnen voelen en niet euvel te duiden. Maar we schieten nu eenmaal vaak in de contributie dynamiek: 'wat bij de ander niet goed gaat, komt door haar verkeerde keuzes, wat wel goed gaat is toeval, wat bij mij goed gaat, komt door mijn goede keuzes wat niet goed gaat is toeval'
MRI schreef op 01-06-2025 om 12:02:
[..]
Oh ik ben het met je eens hoor dat kind geen rekening hoeft te houden met het feit hoe zij daar in staat en dat die verjaardag best bij vader gehouden kan worden. Dat zei ik al eerder.
Het is totaal niet onaardig bedoeld van mij als ik zeg dat mensen die niet én ziek zijn én niet alleen, vaak geen idee hebben hoe dat is. Ik vind het zelfs logisch dat ze dat niet in kunnen voelen en niet euvel te duiden. Maar we schieten nu eenmaal vaak in de contributie dynamiek: 'wat bij de ander niet goed gaat, komt door haar verkeerde keuzes, wat wel goed gaat is toeval, wat bij mij goed gaat, komt door mijn goede keuzes wat niet goed gaat is toeval'
Die mening deel ik niet en zo heb ik het ook nooit geschreven. En in toeval geloof ik al helemaal niet. Erg flauw om dit zo naar mij toe te spelen.
Kijk To wil niet naar dat feest. Prima dan gaat ze niet. Mijn advies is dan enkel; vertel je kind gewoon eerlijk waarom je niet komt. Hier aan ons vragen wat een goeie reden (=smoes) is om er " elegant" ( = liegen) onderuit te komen.....lijkt mij niet de manier. Kans is ook aanwezig dat zo'n leugen uitkomt en dan is To verder van huis.
Gingergirl schreef op 01-06-2025 om 12:12:
[..]
Kijk To wil niet naar dat feest. Prima dan gaat ze niet. Mijn advies is dan enkel; vertel je kind gewoon eerlijk waarom je niet komt. Hier aan ons vragen wat een goeie reden (=smoes) is om er " elegant" ( = liegen) onderuit te komen.....lijkt mij niet de manier. Kans is ook aanwezig dat zo'n leugen uitkomt en dan is To verder van huis.
Hier ben ik het wel mee eens, vertel eerlijk richting kind waarom je liever niet komt ipv een smoes te verzinnen.
Hoewel ik het gevoel van ED best kan begrijpen, is het ook een feit dat er nog vele momenten zullen komen waarbij zij en ex samen aanwezig zullen zijn, bijv bij trouwen en/of meerdere verjaardagen vd kinderen.
Wat is hier nu het grootste probleem? Enkel dat het bij ex thuis wordt gevierd? Ik bedoel, was het dan wel oké geweest als kind had besloten haar verjaardag bij ED te vieren en ex, incl partner, bij ED thuis was gekomen, in háár zgn ‘territorium’?
Ik probeer te bedenken waar nu precies het pijnpunt ligt. Is dat het feit dat het ex zo goed gaat, weer getrouwd, huis met zwembad etc?
Gingergirl schreef op 01-06-2025 om 12:12:
[..]
Die mening deel ik niet en zo heb ik het ook nooit geschreven. En in toeval geloof ik al helemaal niet. Erg flauw om dit zo naar mij toe te spelen.
Kijk To wil niet naar dat feest. Prima dan gaat ze niet. Mijn advies is dan enkel; vertel je kind gewoon eerlijk waarom je niet komt. Hier aan ons vragen wat een goeie reden (=smoes) is om er " elegant" ( = liegen) onderuit te komen.....lijkt mij niet de manier. Kans is ook aanwezig dat zo'n leugen uitkomt en dan is To verder van huis.
Ja ik vind het jammer om dat je wat niet voor jou bedoeld is jij je persoonlijk aantrekt Trek het je niet aan, ik praat in het algemeen, de dingen die ik zeg, gelden evengoed voor mijzelf
Ik ben het zeker met je eens dat een goed gesprek zou kunnen helpen: gewoon eerlijk zeggen dat je je kwetsbaar voelt. Evenwel zonder schuldigen aan te wijzen als de vader, de andere kinderen of de nieuwe vriendin. Gewoon je gevoel delen: voor mij is dat wat lastig maar ik doe graag iets leuks voor je en met je.
Kersje schreef op 01-06-2025 om 12:24:
[..]
Hier ben ik het wel mee eens, vertel eerlijk richting kind waarom je liever niet komt ipv een smoes te verzinnen.
Hoewel ik het gevoel van ED best kan begrijpen, is het ook een feit dat er nog vele momenten zullen komen waarbij zij en ex samen aanwezig zullen zijn, bijv bij trouwen en/of meerdere verjaardagen vd kinderen.Wat is hier nu het grootste probleem? Enkel dat het bij ex thuis wordt gevierd? Ik bedoel, was het dan wel oké geweest als kind had besloten haar verjaardag bij ED te vieren en ex, incl partner, bij ED thuis was gekomen, in háár zgn ‘territorium’?
Ik probeer te bedenken waar nu precies het pijnpunt ligt. Is dat het feit dat het ex zo goed gaat, weer getrouwd, huis met zwembad etc?
Ja precies. Wat doet het er toe dat ex man in een groot huis woont, met een zwembad en pizza oven? Was To wel gegaan als ex in een klein portiekflatje 3 hoog achter in een rotbuurt had gewoond? Was zij wel gegaan als het bij kind thuis was en ex en zijn vrouw ook zouden komen.
Kersje schreef op 01-06-2025 om 12:24:
[..]
.
Wat is hier nu het grootste probleem? Enkel dat het bij ex thuis wordt gevierd? Ik bedoel, was het dan wel oké geweest als kind had besloten haar verjaardag bij ED te vieren en ex, incl partner, bij ED thuis was gekomen, in háár zgn ‘territorium’?
etc?
Nee, dan hadden ex en nieuwe partner niet mogen komen van Elledoris gok ik. En dan had ze hier gevraagd of het normaal is dat haar jarige dochter haar vader en nieuwe vrouw bij haar had willen uitnodigen.
Uiteindelijk gaat het niet om wat jij wilt. Jouw kind wil jou er graag bij hebben. Het is haar feest en daarbij hoort ze niet te hoeven kiezen. Dan draait het namelijk om jou. Als mijn ouders mij voor zo'n keuze zouden zetten zou ik echt geen zin meer hebben in een goedmakertje op een ander moment. Dit feest is het moment van kind. Daar kom je niet elegant onderuit. Met een slechte gezondheid is een uurtje komen ook een optie. Wegblijven zal zorgen voor boosheid en verwijdering tussen jou en kind(eren).
Als je geeft om je kind zorg je dat je erbij bent. Ongeacht een ex, de locatie of problemen uit het verleden. Daar kan een kind namelijk niets aan doen!