Vakantie en stiefkids

Maar....

...dit is heel iets anders. T.s. heeft het over eenmalig/incidenteel iets extra's doen voor haar kinderen. Ze hebben het zelf niet breed en heel af en toe kan zoiets dan, dat moet toch kunnen. Het zou voor mij overigens anders zijn als de andere kinderen nooit iets extra's kregen.

"Berekening"

Ik vind het niet kunnen. Het gaat uiteindelijk niet om materiële zaken, maar om tijd met de ouders. Dan ziet de berekening er opeens heel anders uit en zitten de stiefkinderen van TS aan de verkeerde kant van de streep. Je hebt nooit zoveel tijd en aandacht voor je kinderen als op vakantie. Vader zou volgens mij zijn "vakantie-aandacht" in ieder geval aan zijn eigen kinderen moeten geven, ook omdat zij itt zijn stiefkinderen niet het grootste deel van de tijd bij hem zijn.

En verder

Misschien kun je zelf het plan toch eens helemaal gaan heroverwegen: je hebt al weinig geld etc., misschien is het leuker om die week op een andere en goedkopere manier door te brengen, met je man en kinderen. En dan wat geld over te houden voor de grote vakantie.

Tsjor

Ulla

Ik begrijp je niet. Bedoel je nu dat vader met nieuwe liefde en haar kinderen niet op vakantie mag gaan, zonder dat zijn eigen kinderen daarbij zijn? Terwijl zijn eigen kinderen dan niet bij hem zouden zijn, omdat ze bij moeder zijn? Dat lijkt mij wel erg straf.

Tsjor

ik denk

Dat er niets mis is om af en toe wat met alleen de ene of alleen de andere kinderen te doen. Je hoeft zeker niet altijd alles samen te doen. Ik neem aan dat je man ook wel eens alleen iets met zijn kinderen doet en jij iets alleen met jouw kinderen?
En natuurlijk maak je ook uitstapjes etc. als jouw of zijn kinderen bij de andere ouder zijn. Dat lijkt me volkomen normaal.

Maar als de kinderen van je man eigenlijk een deel van die vakantie bij jullie zouden zijn, dan zou ik die dagen wel zorgen dat in ieder geval je man er gewoon is voor ze. Misschien kan hij eerder weggaan of later komen die vakantieweek? Misschien ook een uitgelezen kans om allebei eens een paar dagen alleen met de eigen kinderen zijn.

Tot slot vind ik het argument geld niet terzake. Als er niet genoeg geld is om op vakantie te gaan, laat je niet dan maar 2 van de 4 kinderen thuis...

Ze laten ze niet zomaar achter....

Ze laten ze toch niet zomaar achter, ze laten ze bij hun moeder....

tsjor

Dat bedoel ik inderdaad, je snapt me dus wel alleen ik denk er anders over dan jij.

Voor mij hoeven die afwegingen er allemaal niet bij, het gaat mij om het feit dat vader met andere kinderen echt met vakantie gaat, doelbewust zo geregeld.

nee

Ik vind dat je het niet kunt maken.
Je hebt het erover dat jouw kinderen worden achtergesteld, maar dat is maar net zoals je het ziet, of wil zien. Je zou ook kunnen zeggen dat zijn kinderen achtergesteld worden. Zij zijn maar zo weinig met hun vader, jouw kinderen zien hem veel meer. Een vakantie met vader kan dan extra speciaal zijn.
Het lijkt me juist belangrijk dat jullie zijn kinderen extra het gevoel geven dat ze erbij horen, voor jouw kinderen is dat al vanzelfsprekend.

Stoepkrijt

Wat een intens verdrietig verhaal. Wat bezielt zo'n man om zo extreem te doen? Ongelooflijk.
Maar het is natuurlijk (wat je in je titel suggereert) niet hetzelfde als wat TS beschrijft (of ik), zo te lezen is het in jullie geval stelselmatig en tot in het extreme. Heel, heel triest.

Ik snap trouwens wel wat Cat zegt, qua aandacht maar daarmee gaat ze ervan uit dat de kinderen van manlief de vakantieperiode anders bij hun vader zouden zijn en dat is volgens mij (nog) niet duidelijk. Ik acht eerlijk gezegd de kans klein dat de kinderen de hele week bij hun vader zouden zijn en nu vanwege de vakantie bij hun moeder zitten. En daarbij; vader wilde graag ze vaker zien maar moeder stak daar stokje voor, was anders geweest als vader ook nog eens zijn kinderen niet zo vaak wilde zien. Vind ik...

maakt niet uit

vind ik, of ze de dagen er zouden zijn of niet. Op vakantie met ouders is op die leeftijd altijd speciaal. Met vader in dit geval misschien nog meer dan met moeder, want vader zien ze al minder. En als ze niet bij vader zijn, dan zijn daar toch andere kinderen. En als klap op de vuurpijl gaan die kinderen ook nog met hem op vakantie en mogen zij niet mee.
Het maakt ook helemaal niet uit welke aandacht ze verder krijgen van mensen om hen heen. Het gaat nu alleen om hun vader, dat is onvervangbaar en belangrijk, daar moet je mi in investeren, zeker in deze situatie.
En of moeder schuld is aan de situatie doet er toch helemaal niet toe voor de kinderen. Het gaat om hun gevoel.(voor mij) Ik vind sowieso dat ts de moeder los moet laten en meer uitgaan van beleving vd kinderen. Moeder doet er niet toe.
Misschien wil er een kind wel helemaal niet mee, is het teveel al het gereis. Maar dan heb je een heel andere situatie.
Een andere situatie is het ook als je graag die periode wegwilt maar dat de kinderen dan niet kunnen komen of al iets met moeder doen bijv. Maar dan zijn ze welkom en loopt het gewoon zoals het loopt, ligt een beetje aan de kinderen of ik dan zonder ze zou gaan. Nu zijn ze niet welkom. Dat vind ik niet kunnen.

Precies!

Cat slaat de spijker op z'n kop. Kinderen willen gewoon aandacht van hun vader. Die moeten ze al altijd delen met andere kinderen en dan mogen ze ook nog eens niet mee op vakantie. Vader heeft waarschijnlijk maar 23 vakantiedagen per jaar en vijf daarvan worden nu in ieder geval al niet aan zijn eigen kinderen besteed.
Als je het mijn ex vraagt, zal hij mij ook aanwijzen als de heks in het verhaal. Maar het gaat helemaal niet om mij, het gaat om zijn dochter.
Pergola, het is inderdaad heel triest. Waar ik altijd bang voor ben bij verhalen zoals dat van TS, is dat het 'die ene keer' best goed bevalt... voor je het weet zijn er weer wat stiefkinderen de dupe. De vrouw van mijn ex wil graag alles met het 'eigen gezinnetje' doen (dus zonder mijn dochter). Kan wel zijn, het is aan mijn ex om te zorgen dat zijn eigen kind ook genoeg aandacht krijgt. Als je iets begint met een man met kinderen weet je van tevoren dat je ook met die kinderen te maken krijgt.

Hoe is dat voor hem?

Hoe vindt vader het om met andere kinderen op vakantie te gaan en niet met zijn eigen kinderen? Dat zou mij zo vreselijk aan het hart gaan en ik denk dat ik het gewoon niet zou doen. Prima als een nieuwe partner met alleen de eigen kinderen weg gaat, maar ik zou niet mee gaan.
Zouden vaders wat dat betreft nou zo anders in elkaar zitten? Of zeggen die met droge ogen 'jij kan niet mee want er passen maar vier personen in het huisje, en jij krijgt al genoeg'? En dan gezellig een week papa spelen voor stiefkinderen terwijl die van hem er niet zijn. Hoe meer ik erover nadenk, des te erger vind ik het.

niet raar

Maar dit komt toch zo vaak voor? Ik denk dat jullie het groter maken dan het is.

Vriendin van mij gaat 2 keer per jaar op vakantie: 1 keer met haar man en hun gezamenlijke kinderen. En een keer met hun gezin en zijn kinderen erbij. Zijn kinderen gaan ook nog apart met hun moeder op vakantie. Ik zie daar niets raars aan hoor.

Dat ligt net anders

Als het gezamenlijke kinderen zijn is het net weer anders. Ik begrijp wel dat de 'nieuwe' ouder wel eens iets wil doen met het 'eigen' kerngezin, al moet je daar heel voorzichtig mee omgaan. Ik ga ook wel eens iets doen met 1 kind, en een andere keer met het andere kind. Het gaat hier niet om gezamenlijke kinderen maar om stiefkinderen waarover hij pas 2,5 jaar vadert.

Ander geluid

Hier iemand die nooit met zijn vader mee ging op vakantie, die ging altijd met zijn nieuwe gezin en daar hoorde hij niet bij. Is pas op volwassen leeftijd samen met zijn vader op vakantie gegaan.

Nu zoveel jaar later is het nog steeds geen probleem, het was gewoon zo: weekende bij vader, niet mee op vakantie. Wonen bij moeder wel mee op vakantie.

groter maken dan het is

daar ben ik het helemaal mee eens.
Je kunt als gezin je geld maar 1x uit geven. Nu is er even een keer aandacht voor deze kinderen. Die mogen nu eens een extra uitje, toevallig is die man ook vader van andere kinderen. NOU EN!!!!! Hun gezin, hun keuze!8iii

We zijn ook wel lekker he, vrouwen onderling, lekker elkaar afbranden.

Verschillen van mening

vind ik anders dan afbranden.
En degenen die vinden dat we het groter maken dan het is, zou je dit als moeder doen? Dus met je nieuwe man en zijn kinderen met vakantie en je eigen kinderen thuis laten? Ik kan me daar werkelijk niets bij voorstellen.

Nee hoor

Ik brand niemand af en het is inderdaad hun keuze, maar de vanzelfsprekendheid zie ik er niet in. Ik vind dat je in een samengesteld gezin (zeker zonder gezamenlijke kinderen) extra inspanningen moet doen om te zorgen dat niemand van de kinderen zich buitengesloten voelt. Ook al zeggen die kinderen dat niet.

Ulla

"En degenen die vinden dat we het groter maken dan het is, zou je dit als moeder doen? Dus met je nieuwe man en zijn kinderen met vakantie en je eigen kinderen thuis laten? Ik kan me daar werkelijk niets bij voorstellen."

Nee maar ik zou ook altijd mijn eigen kinderen bij mij houden, dat is ook de situatie voor de meeste moeders. Voor een man ligt het anders, hij woont nou eenmaal bij dat nieuwe gezin. Dat is de realiteit voor de meeste gescheiden ouders.

ook niet afbranden

Ik brand ook niemand af, ik vertel alleen hoe het voor mijn dochter voelt dat haar vader wel met zijn stiefkinderen op vakantie gaat en niet met haar. Verder moet iedereen dat zelf bepalen.
TS heeft het erover dat de stiefkinderen het blijkbaar bij moeder nogal goed hebben, met veel reisjes en cadeautjes. Ik krijg dat zelf van mijn ex ook vaak te horen, dat hij en zijn vrouw het minder goed hebben dan wij. Maar dat is allemaal een kwestie van keuzes maken. Ik werk fulltime, wij wonen in een goedkoop huis en ik haal mijn boodschappen bij de goedkope groenteboer en de Aldi. Daardoor kan ik elk jaar met vakantie. Zij wonen duur, vrouw werkt niet en ze halen vier keer per week eten bij een restaurant. Moeten ze helemaal zelf weten, ga ik niet over, maar ga dan niet roepen dat dochter niet mee kan op vakantie omdat er geen geld is. Ik weet natuurlijk niet hoe dat bij TS zit, daar kan ik niet over oordelen. Ik wil alleen meegeven dat het voor een kind niet gaat om spullen, het gaat om aandacht.
Nou ja, ieder zijn mening. Maar als je hier om meningen vraagt, dan krijg je er ook wel eens eentje die niet de jouwe is...

Stoepkrijt

De situatie die jij schetst vind ik heel anders. Ik het voorbeeld van TO gaan alle kinderen op vakantie. Ik snap dat jouw dochter het niet leuk vindt dat zij helemaal niet mee mag, dat zou ik als vader/moeder ook nooit doen.

Niet anders

Ik vind het dus niet anders: ik snap ook niet hoe je materiële zaken en tijd met moeder kan wegstrepen tegen aandacht van de vader. Als je van het eerste maar genoeg krijgt, is het tweede niet zo nodig lijkt wel. En als dat niet zo is, hebben de kinderen gewoon recht op de "vakantie-aandacht" van hun vader. Heeft niets met extraatjes te maken, dat lijkt me gewoon een veilige basis. TS vraagt, ik geef antwoord. Dat is dat, heeft niets met afbranden te maken. Een forum is er toch niet voor om elkaar maar in alles te bevestigen? Het zit TS kennelijk ook niet helemaal lekker, anders had ze hier geen topic over geopend.

aandacht en vakantieaandacht

Hoewel ik eerder schreef dat ik vind dat het prima moet kunnen (de kinderen van man hebben al genoeg uitjes en vakantie), moet ik zeggen dat de argumenten van degenen die (kort gezegd) zeggen "kinderen hebben recht op (vakantie)aandacht van hun vader" mij toch wel dreigen te overtuigen.

Ik kan mij voorstellen dat zijn kinderen dat vanwege de aandacht toch niet leuk vinden, ze zien hem al zoveel minder dan zijn "nieuwe" kinderen. Kan toch een vervelende of pijnlijke situatie voor kinderen zijn.

Het hangt uiteindelijk erg van de situatie af natuurlijk, daarom is moeilijk te zeggen of TS het hier wel of niet moet doen.

De vraag is hier in hoeverre deze week met het nieuwe gezin af gaat van de vakantietijd/aandacht die man van TS anders voor zijn eigen kinderen zou hebben. Heeft hij daardoor (veel) minder tijd voor hen (terwijl hij ze al minder ziet dan hij zou willen), of maakt dat niet uit, omdat hij ze toch niet meer tijd krijgt van zijn ex? (en dus tijd over heeft die hij net zo goed dan met zijn nieuwe gezin kan doorbrengen).

Mocht hij dus dagen met zijn eigen kinderen inleveren door deze actie, dan zou ik toch geneigd zijn om het niet te doen. Maar dat zou de vader zelf moeten bedenken (in mijn ogen). Het zijn immers zijn kinderen - hij zou dan meer tijd bij zijn kinderen moeten willen doorbrengen.

Maar als man niet op vakantie zou moeten gaan met zijn nieuwe gezin, dan lijkt mij een prima alternatief dat TS gewoon zelf met haar kinderen deze vakantie boekt en dat man van TS in die tijd gezellig - thuis en van huis uit! (ze hebben al genoeg reisjes) - tijd met zijn eigen kinderen doorbrengt. Als die kinderen het goed met hun vader kunnen vinden, vinden ze dat misschien wel helemaal top!

En overigens: ik zou het - denk ik (ik ben niet gescheiden) - ook niet in mijn hoofd halen WEL op vakantie te gaan met kinderen van mijn nieuwe man (als ik die had) en dan niet mijn eigen kinderen mee te nemen. Ondenkbaar (voor mij op dit moment).

En dat is inderdaad gek. Dat man van TS dat wel wil doen.

Iemand stelde de vraag: zijn mannen daarin anders dan vrouwen?

Ik denk het - in zijn algemeenheid - wel. Het komt volgens mij in elk geval veel vaker voor dat een man met zijn nieuwe gezin op pad gaat (zonder zijn eigen kinderen) dan dat een vrouw dat doet.

Maar het kan ook komen doordat de situatie (veel) vaker voorkomt dat een man bij een nieuw gezin woont dan dat een vrouw dat doet. En dat dat in die situatie helemaal niet raar voelt. En dat de kinderen die niet mee meegaan daar misschien helemaal geen probleem mee hebben.

hmm

'Dus met je nieuwe man en zijn kinderen met vakantie en je eigen kinderen thuis laten? Ik kan me daar werkelijk niets bij voorstellen.'

Nou ik ben ook wel overtuigd door het vakantiedagenargument (vader heeft waarschijnlijk nu minder vrije dagen over om met zijn eigen kinderen door te brengen) maar als dat hier niet geldt (vrouw heeft meer vrije dagen etc) dan vind ik het geen probleem. Het moet dan wel gaan om vakantie terwijl de kinderen normaal ook bij mijn ex zouden zijn en niet extra bij ex. Bij week op week af zou dat op kunnen gaan. Ik zie niet goed in waarom je in de week dat je kinderen niet bij je zijn geen leuke dingen kan doen met je nieuwe man en diens kinderen. Moet je leven op 'hold' dan? Nee toch? Het kan gewoon wel eens voorkomen maar dit soort dingen zie ik liever wel evenredig verdeeld en niet zoals TS schetst (geldprobleem, autozitplaatsen en kinderen gaan al zo vaak).

Barveaux

Ik zie niet goed in waarom je in de week dat je kinderen niet bij je zijn geen leuke dingen kan doen met je nieuwe man en diens kinderen. Moet je leven op 'hold' dan?

Nee, het leven gaat gewoon door. Maar om nu je vakantiedagen willens en wetens op te nemen in een week waarin je eigen kinderen er niet zijn om zo als "extraatje" je stiefkinderen op vakantie te kunnen nemen, vind ik niet kunnen. Daar gaat het wat mij betreft om.

cobra

Ik geef je gelijk voor wat betreft de vakantiedagen (dat zei ik al) maar ik heb meer vrije dagen mogelijkheden dan mijn man en in dat geval gaat die vlieger dus niet op.

vrije dagen

Nou die vrije dagen vind ik ook niet heel overtuigend niet kunnen hoor. Ik heb dan wel geen nieuwe partner maar ik heb ook wel eens wat vrij genomen om alleen een paar dagen weg te gaan. En een dag om een vriendin te helpen. Ondanks dat ben ik er genoeg voor de kinderen.

Merkwaardig

Ik blijf het gemeet en geweeg allemaal wat merkwaardig vinden. Ex neemt kinderen mee op vakantie en dan niet eens allemaal tegelijk. Het werd ook niet afgewogen (de ene zoveel dagen, de ander zoveel, de ene zo duur, de ander zo duur). Geen haar op mijn hoofd dat daar ooit over gezeurd heeft, of zelfs maar een minuut over nagedacht heeft. En de kinderen hebben het er (dus?) ook nooit zo over gehad. Daarnaast is ex wel vaker op vakantie gegaan en ik weet echt niet met wie en of daar wel of geen kinderen bij waren.

'Dus met je nieuwe man en zijn kinderen met vakantie en je eigen kinderen thuis laten? Ik kan me daar werkelijk niets bij voorstellen.' Nee, de eigen kinderen zijn niet 'thuis' maar zijn dan bij vader (in jouw geval), zoals ze altijd bij vader zijn.

Over de 'vader-aandacht', in het verhaal is het moeder die de 'vader-aandacht' beperkte en geen 50/50-regeling wilde.

Na de scheiding hebben mensen een nieuw leven. De tijd die er is voor de kinderen is er voor de kinderen (hoezo moeten dat nu ineens alle vakantiedagen zijn?) en de rest is er voor andere dingen. Als dat een nieuwe liefde is (met kinderen) dan mag vader echt wel op vakantie met zijn nieuwe liefde. En natuurlijk worden de kinderen dan niet zomaar thuis gelaten, die gaan mee. Dat is ook goed voor de band tussen nieuwe kinderen en nieuwe vader, want nieuwe kinderen hebben het maar te doen met nieuwe liefde van hun moeder.

Ik begrijp de ophef werkelijk niet en ik zou daar zeker niet zo uitgebreid over gaan communiceren met iedereen. Dan komen er verkeerde argumenten (ja maar zij....) en krijg je alleen maar meer ruzie.

Als vader de kinderen in die week zou hebben is het een ander verhaal, dan kun je dus óf niet op vakantie, óf met zessen.

Mocht het nu zo zijn, dat hier armoede verdeeld werd, dan was het een ander verhaal. Maar het gaat om luxe, om meer-dan-genoeg.

Tsjor

Een keer of altijd?

Het maakt natuurlijk ook heel veel verschil of vader eens een keertje zonder zijn eigen kinderen op vakantie gaat of dat dat gewoonte is. Juist omdat het uiteindelijk om de exclusieve aandacht gaat.
Mij lijkt dat een keertje wel moet kunnen, zeker als dit in goed overleg met de kinderen gaat.